1000.
Donderdag
25 October
WandsÉe berichten.
No. 252.
SSo J&arg&ng.
►ot.
Gemeentebestuur.
van week tot week.
zijo wil, de Echte
ontrangen
Iprffifnemingen in ,]en
'ipn naam des uitvinders
raardigd op de beste
sldbercemde ótaWj)isSe.
[iollwerck te Keulen
ïieïiaelij
|is met melk gekookt I
ode drank voor doge-
a 2 theelepel1» var, 't
locolade) Als genees- j;
f al van diarrhee slechts
hu
Lrnaamste H. H. Apo-1
1/\ Ko. pTq&firaides
c. 0,90, e. Ö.3
■iger voor Kedetlan.l
Titenkiadt
iaiverstraat 103
;^j'\ v
7GEN.
Itatios Haven v.v,
llENST.
|issingen Beursplein
4.20, 6.-, 10.30.
|iven Da aankomst
of booten, corres-
lenstaande dienstre-
lordt gestopt tot in-
Isagiers.
(AVENDIENST.
6— 6 20 7— 7 50
10— 1020 10 40
1 10 1 30 2 270
- 4 20 5 5 2')
120.
1 vm 6 10 6 30 7 10
9 50 10 10 10 S0
12 10 om 1 20 1 iQ
J.30 3 50 410 4 Rf)
|40 8 8 30.
nui-Miildeghem,
|htijd.j
8.25, 10.37, 1.18,
lis 5,31, 6.9, 7.35,
5.33, 8.24. 9.25
|2, 10.-, 1.38, 4.32,
5.51, 6,29. 8.10
"8.3, 9.5, 9.45.
lm 3 30b)
3 55
11 55
2 15
I 3 30b)
|3 50
naar Bresksns en
Vlieringen naar
laakt.
r6 23
53
|8 16
19 47
7 33
81
8 47
101
D
0 48 112
gers le
24
125
310
3 50
44
4 22
616
63
7 25
85
8 21
3 38
VLISSIiVtNCUE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij allo Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks b(j den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken rege
meer 10 cent. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Gtroote letters
en cliehé's worden naar plaatsruimte berekend.
YerachtJnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnummer IO.
Abonnemenf»-Advertentiün op zeer voordeeliga voorwaarden.
OPENBARE VERGADERING
van den
GEMEENTERAAD VAN VLI8SINSEN
op Vrijdag den 2S October 1900,
des namiddags ten 2 ure.
A. Mededeelingen.
B. Overlegging van stukken.
C. Benoemingen.
lo. van een marktmeester.
AanbevelingJ. B. van der Schaaf
J, Barenlsen; H. A. de Munck.
2o. van een assistent-ieeraar aan de
Burger-Avondschool.
AanbevelingW. N. A. F. K. H. van
Bakergem; B. Th. AvenariusIC. C.
Delvoye.
D. Te behandelen punten:
lo. voorstel tot het verleenen van
vergunning aan K. Hendrikse tot het
aanbrengen van een zonnescherm.
2o. Idem van J. F. M. Hoornaert, tot
het uithangen van een reclamelantaarn.
3o. Als voren tot machtiging van
Burg. en Weth. tot aanstelling van 2
tijdelijke onderwijzeressen 3e klasse in
de nuttige handwerken aan school A.
4o. Voorstel inzake een verzoek van
het bestuur van den Cursus voor de
hoofdakte te Middelburg om subsidie voor
dien cursus.
5o. Idem tot het verleenen van ver
gunning aan H. C. Beijerman tot het
dempen van eene sloot en het kappen
van eenig hout.
6o. Voorstel tot wijziging van Raads
besluiten naar aanleiding van adressen
van P. van der Stad en W. L. Husori
en tot het verleenen van vergunning
aan A. Stroo tot het dempen van een
sloot voor zijn perceel aan het Kerk
hofvoetpad.
vo. Idem tot afwijzing van een ver
zoek van I. Matthijsse om eene voetbrug
te leggen voor zijn perceel aan het
Kerkhofvoetpad.
8o. Voorstel tot voortdurende heffing
van belasting op het gedistilleerd.
9o. Als voren tot het verleenen van
subsidie aan instellingen van Weldadig
heid.
lOo. Idem tot vaststelling der begroo
tingen van:
a. Algemeen Armbestuur; b. Gasthuis;
c, Burger-Weeshuisd. Kamer van
Koophandel.
llo. Behandeling der Gemeente-Be
grooting voor 1901.
12o. Idem van de reclames tegen den
aanslag in den Hoofdelliken Omslag.
In den Zuid-Afrikaanschen krijg blijft
ons dat geheimzinnige omzweven, waar-
tor hij zich van den aanvang af heeft
gekenmerkt. Verontrustende tijdingen
omtrent den toestand der Britsche leger
scharen houden met zeldzame hardnek-
P E; y li L L Y tt.
Humoreske
vajj
OTTO SCHIIXIA'G.
Esn halve minuut later had de jonge
tote, die te J3russel in de oogen van
Mevrouw Peereboom geen genade had
tonnen vinden, tegenover de beide hee-
r®n plaats genomen. Dezen gaven
alle moeite om zoo voorkomend
Mogelijk tegen hunne nieuwe reisge
note te zijn. Nog geen kwartier was
setort haar binnenkomen verloopen, of
nj had have heele geschiedenis op aller
liefste wijze verteld. Zij heette made-
kigheid aan. En ook zonder dat men
eenige waarde hecht aan de fantastische
voorspellingen van Olive Schreiner, die
de Russen, Duitschers en Franschen het
Britsche eiland ziet overstroomen en het
Engelsche bloed ziet vloeien door de
straten van Londen, kan men aan die
Jobstijdingen niet alle geloof ontzeggen.
Maar één diug is zekerwanneer
het Britsche leger in Zuid-Afrika er zoo
slecht aan toe en zóó gedemoraliseerd
is als men wil, dan zullen de laatste
lootjes zeer zwaar wegen en kan men
het vieren van het einde van den oorlog,
mitsgaders het officiëele dankgebed, nog
wel eventjes uitstellen.
Geheimzinnig gaat het zeker toe. Wat
gebeurt er toch in en om Pretoria
Wegens het uiterst ernstig aanzien van
den staat van zaken aldaar, laat Roberts
een geheel leger, vijf en tachtig treinen
met soldaten, van de Portugeesche grens
komen. Een Britsche colonne zou ernstig
bedreigd wezen. Welke colonne En,
hoe ernstig is het wel, dat men zulk
een schare noodig heeft
Spreek op, heer legeroverste, die een
duur telegram naar het vaderland zendt
wanneer één boer in krijgsgevangenschap
is geraakt. Waarom zwijgt gij thans?
Of ztjt ge soms weer in de noodzakelijk
heid gebracht om iets te betreuren
En dan, 4 a 5000 man der Boeren
uit den omtrek van Kimberley op weg
naar BloemfonteinIs dat soms ook
een leger van rebellen Nu, dan zijn
de rebellen, die blijkbaar weer de twee
hoofdplaatsen bedreigen, verbazend lastig
in hun soort.
Geen wonder dat de heer maarschalk
boos is. Niet alleen dat die dwaze
rebellen de spoorwegen blijven vernielen,
maar zij vernielen ook den telegraaf,
dien zij tot dusver spaarden. En is het
nu niet ongehoord, in zulk een verbazend
uitgestrekt land, met een groot leger,
dat overal noodig is, te moeten manoeu
vreeren zonder telegraaf Maar, zoo
gaat het, wanneer men met onfatsoenlijke
vijanden te doen heeft en zelf altijd zoo
echt gentlemanlike handelt.
Kruger op de „Gelderland", koers
zettende naar Marseille.
Het doet ons waarlijk veei genoegen
dat de grijze staatsman den Franschen
bodem het eerst zal betreden. Zijn naam
wordt er met eere genoemd en men zal
hem den lauwerkrans tooneD, die zijn
buste op de wereldtentoonstelling ver
siert, zooals een lange en onbevlekte
loopbaaD, de lauwerkrans is die zijn
schedel dekt en zijn graf zal tooien.
Hoe de president in het gastvrije
Frankrijk zal ontvangen worden
Gelooft ons vrijhet zal er daveren, en,
moiselle Thévèse. Zij was tooneelspeelster
van het Edentheater te Parijs. Zij woonde
rue Choiseul no. 40. Zij had juist met
veel succes eene gastrol vervuld in het
„Théfitre de la Monnaie» te Brussel. Zij
zou nog dezen zelfden avond in een
imposant tentoonstellingsstuk medewer
ken.
Meneer Peereboom constateerde met
genoegen dat zijn aanvallige „vis-a-vis"
zich bij voorkeur tot hem scheen te
wenden, eene omstandigheid waarover
zijn medereisgenoot nu juist niet zeer
tevreden scheen te zijn.
Mademoiselle Thérèse babbelde onver
moeid. In de korte pauze wist zij heel
handig met hare mooie vingertjes te
maneeuvreeren, zoodat hare kostbare
juweelen en andere ringen naar alle
kanten heen schitterden, terwijl zij hare
sigarette met berekende onbeholpenheid
vast hield. Vooral eene kostbare brillant
viel in het oog en de Parijzenaar kon
dan ook niet nalaten zijne bewondering
daarover te kennen te geven.
een ander dan Paul Kruger zou allicht
in de verleiding komen om van Marseille
af een triomftocht door Europa te houden.
Maar Kruger zal geen hosanna uitlokken
want niemand kent beter dan hij de
beteekenis van het woord, waarop reeds
vóór het uitgesproken wordt de schaduw
van het kruis valt.
In Duitschland de vierde Rijkskanselier,
de hoffelijke en in den Rijksdag zeer
geziene graaf Von Bulow.
De nieuwe overeenkomst, beter gezegd
verklaring, door EDgeland en Duitsch
land afgelegd in zake China, zal onge
twijfeld door de mogendheden worden
overgenomen en, voorloopig, eerlijk uit
gevoerd.
De verklaring bevat eigenlijk maar
twee punten het is noodig en gewenscht
dat China voor de vreemdelingen en den
handel geopend blijft en meer en meer
wordthet is tevens gewenscht dat
geen deel van China wordt ingelijfd.
Heel juist. Inlijven doet men Trans
vaal en Vrijstaat, omdat er geen con
currentie is. Waar de mededinging in
het spel komt is men voorzichtiger.
Amerika gaat natuurlijk met de ver
klaring mee en 't is best mogelijk dat
al de anderen zullen volgen. De Fransche
minister van buitenlandscho zaken heeft
het nooit anders gewild. Aan hem komt
de eer der uitvinding toemaar bet
schijnt wel dat de Duitsch-Engelsche
vriendelijkheden in de mode geraken.
Zal men wat moeite hebben, dan zal
het met Rusland wezen maar, eerlijk
gezegd, begrijpen wij niet waarover de
heeren zich zoo druk maken. Op 't
moment denken de Chineezen er niet
aan, om zoete broodjes voor hen te bak
ken en, zoo ze 't al deden, zou men den
inhoud toch eerst nog eeDS dienen te
onderzoeken. Als 't waar is dat Li, die
oude vos, de verblijfplaats der keizerin
heeft verraden en aldus aan Russen en
Duitschers gelegenheid gegeven om haar
le vangen, dan is er zeer zeker geen
haar op zijn oud hoofd, dat aan eerlijk
spel tegenover de mogendheden denkt.
Bovendien, wat helpt het? Het Hof
is weg en ook de verstandige raad
gevingen van zijn Japanschen collega
volgt keizer Kwang-Su niet op. En
ondertusschen gaat de kostbare tijd ver
loren en verkeert China in volslagen
ontbinding en hebben opstand en moord
vrij spel. Weg met de christenen en
weg met de vreemdelingen en, als de
dynastie der Mantschous den liberalen
weg op wil of opgedrongen wordt, dan,
weg ook met de dynastie, dit blijft de
leuze en met dien stroom wordt alles
meegesleept naar de zee der vernieling.
Er kunnen nog meer schrikkelijke
„Vindt u den steen zoo mooi?" zeide
zij op vriendelijk innemenden toon.
„Nu, dat kan ik mij voorstellen, en
toch hij is niet echt!'
„Neen maar, dat zal wel waar zijn 1"
riep de heer Peereboom.
„Dat is onmogelijk! verklaarde de
andere reisgenoot.
„En toch verzeker ik 't u, heeren
wij tooneelspeeisters hebben het recht
valscbe steenen te dragen. Voor het
overige merkt niemand er iets van. De
kunst heeft ook in dit opzicht groote
vorderingen gemaakt. Kjjk maar eena
hier. Ik heb toevallig eene kleine col
lectie bij mij, die ieder voor echt zou
houden."
Zij haalde een eenvoudige doos uit
haar reistasch te voorschijn en maakte
haar open. Een twintigtal steenen, zoo
groot als boonen, in het heerlijkste licht
schitterend, werden zichtbaar. De beide
heeren konden een uitroep van verbazing
niet weerhouden.
„Niet waar? heerlijk?" ging zij voort
dingen in China gebeuren onderwijl
de mogendheden in het verre westen
tractaten sluiten
Staatsloterij
In het Handelsblad is de quaestie der
Staatsloterij, die ingeslapen scheen en
geene belangstelling meer opwekte,
weder ter sprake gebracht. Voor den
schrijver is het allergrootste bezwaar
tegen de Staatsloterij dat de Staat
zich verlaagt tot de rol van
een speculant, die tracht het
gemis aan opvoedingen zelf-
beheersching bij de lage re
klassen ten eigen voordeele
te exploiteer en.
Immers hot is een overbekend feit,
dat in onze Staatsloterij voor een groot
deel wordt gespeeld door den kleinen
manloopjongens, dienstboden, enz.
Want verstandige kapitalisten zullen zich
wel wachten hun geld te besteden voor
zulk een lot, wetende dat na de trekking
niets dan een waardeloos vod in hun
handen zal blijven, en de kans op een
prijs miniem is. Kan men nu in het
algemeen zeggen, dat elke loterij immo
reel is immers de weinige uitver
korenen, die den prijs trekken, zien zich
plotseling in het bezit van een fortuin,
zonder zich de minste inspanning daarvoor
te hebben getroost, en wel ten koste
van alle anderen, die mede de kans
wilden wagen en dat elke loterij, door
verbreeding van de klove tusschen rijk
en arm, de strekking heeft, de sociale
misstanden te verergeren hoeveel meer
is dit het geval, waar de Staat, die
niets mag doen of laten bestaan, wat
in strijd is met het algemeen belang,
zich aan zulk een winstbejag schuldig
maakt.
De schrijver is ook gewapend op
tegenwerpingen. Hij zegtTot hen die
mij tegenwerpen„Als de Staatsloterij
weg is, zullen de dienstmeisjes in andere
loterijen gaan spelen, waar de kans nog
kleiner is," antwoord ik: Indien uw be
wering waar is, dan is 't niet de taak
van den Staat dat gemis aan zelf-
beheersching te zijnen behoeve te
exploiteeren, maar door goede spaar-
instellingen 't mogelijk te maken dat zij
voor den nood een penninkske kunnen
overleggen.
In elk geval komt het mij voor, dat
de ten onzent door den Staat ten op
zichte der Staatsloterij gevolgde gedrags
lijn zeker niet consciëntieus is en niet
zachter is te qualificeeren dan moreel
„En tecb valsch. Ik heb gisteren dit
heele stelletje bij Potin te Brussel ge
kocht voor 500 francs Ik heb ze noo
dig voor mijne rol als Chineesche prinses
in de feeërie van van avond".
Zij beschouwde de steenen met .een
liefdevollen blik. Zij liet ze met kin
derlijk welgevallen in het doosje been
en weer rollen. Zij ratelden door elkan
der als bikkeltjes waarmede de kinderen
spelen.
„Als ze echt waren", zeide ze in
zichzelven waren ze anderhalf mil-
lioen waard."
„Op z'n minst", verklaarde de heer
Peereboom, die een kenner was.
„Ik zie, u is kenner», zeide zij tegen
den kleinen dikken heer. „Ik heb thuis
eene geheele verzameling. Als u mij
het genoegen wilt doen mij eens een
bezoek te brengen
„U is heel vriendelijk, juffrouw
riep de heer Peereboom, aangenaam
verrast.
De trein verminderde in vaart en
ongeoorloofd. Met de wetenschap,
dat verreweg de meeste der behaalde
winsten komen uit den zak van den
minder bedeelde, die, liever dan zyn
geld productief te maken en het door
besparing te doen aangroeien, in koorts-
achtigen hartstocht de kansen van het
spel najaagt en daardoor nog een sport
lager op de maatschappelijke ladder
komt te staan met het inzicht dat
onz» Staatsloterij een schromelijke tegen
stelling vormt met alle maatregelen, die
men samenvat onder den naam van
sociale wetgeving, is het een onver
geeflijke fout de Nederlandsche Staats
loterij nog langer te laten bestaan en
moet men bij de bevoegde macht krachtig
op hare aanschaffing aandringen.»
Met den wensch des schrijvers dat de
Staatsloterij spoedig tot het verleden
behooren zal, zullen na deze toelichting
het wel velen eens zijn.
Eene,koele stemming.
Minister Borgesius heeft in de Kamer
gezegd dat eene koele stemming de ge
schikte is om een ontwerp als het kies
recht te behandelen, 't Kan zijn, zegt
het Centrum, maar wanneer die stem
ming nu echter bepaald lusteloos is
heeft men ook geen reden zich over
haar te verheugen.
Die lusteloosheid wordt, beweert het
blad, veroorzaakt door de onzekerheid in
onzeD staatkundigen toestand, door het
feit dat het ministerie geen vaste meer
derheid heeft en onderling ook geen
aaneengesloten geheel vormt, omdat tot
de collega's ook behoort mr. De Beaufort,
die staat aan den conservatieven vleugel
van het liberale leger.
De gemaal der Koningin.
Het „Vaderland' zegt dat ook eene
bijzondere wet ter vaststelling van de
burgerrechtelijke gevolgen van het huwe
lijk onzer Koningin met prins Hendrik
onnoodig is.
De vorige Regeering legde een uitdruk
kelijke verklaring in dien zin af, en het
feit dat de tegenwoordige nooit aan
stalten heeft gemaakt om eene wettelijke
regeling voor te stellen, bewijst, dat zij
dit inzicht deelt. Had men een bijzondere
regeling gewild, dan had zij moeten
geschieden in den vorm eener algemeens
wet, voordat de schijn kon ontstaan,
dat zij met het oog op een bepaald per
soon werd gemaakt. Nu die wet niet
bestaat, is het duidelijk, dat de Koningin
en baar Gemaal aan 't gemeene recht
zijn onderworpen, natuurlijk met dien
verstande, dat, waar het privaatrecht in
botsing zou komen met de eischen van
de publiekrechtelijke positie der Koningin,
scheen spoedig een station te zullen
bereiken,
„Welk station komt nu vroeg
mademoiselle Thérèse.
„Jeumont", zeide de heer Peereboom.
,,'t Eerste Fransche station», voegde
de Parijzenaar er bij.
„Waar de douanevisitatie plaats heeft»,
merkte de heer Peereboom weer op.
„Uwe arme sigaretten zeide made
moiselle Thérèse medelijdend.
„Maak u maar niet ongerustmijn
zwager is opzichter der douanen u
begrijpt
„Maar uwe steenen, mademoiselle»,
zeide de Parijzenaar op waarschuwen
den toon.
„Bah, die zijn immers valsch
„Maar ze zien er uit als echte.
De beambten zouden zich kunnen ver
gissen
„Wat beteekent dat dan nog?»
„Men zou u kunnen laten wachten,
en de trein zou zonder u verder gaan
„Mon Dieu!" riep zij angstig. „Als
