ORKLftSSEH,
Taiidarls
Fed. J. G. fl. Dommisse.
Woensdag
5 September
Ënkidsciis Mies.
van Je BeieÉoeve.
is M. I Vaorbeijte,,
TVANGEN
209
1900
dienstbode
dienstbode
lo M T R A M D I E N S T
Gemeentebestuur.
leiding van LEERLINGEN 11 I
16 jaar), vóór 15 September"1
'tingen: Dinsdag en Zaterd I
Vereenigingsgebouw. 4'
JAC. W. PISUISSE,
lOnderwyzeres Solo- en Kooi74t
'ANDARTS MIDDELBURG,
lUISD van Lange Delft wi
rSCHE KADE 55. aJ
tuur dagelijks van 2-4, (11,
Id den Zondag.
IV,
lidzijde Dam Q 99.
DDELBURG,
VRIJDAG, van half een tot I
er te VLISSINGEN, Beurs
SO, TE coivsri'L.I
IEPV
S8e Jmrgmg*
Mill
ykade, G. 5.
[)edig mogelijk eene flinke, nette
Adresbureau Viissingsche
ld een nette
Itober, bij SMAGGHE, Oprit 154.
ftzelfde adres een ruiru PAK-
HUTJRvoor Bergplaats.
Mt I» .r».'i4."ll'ar»wuS
LISSISMH on 5I.DDELBOS3 v.t
jssijieen Remite: vul 4 50 5 Mi
werkdagen) Van Zéilmarktvin
11— 1145 na 12 30 2-
3 55 8 30 10 15.
Ilhuia: nm 1 16 245 4 15 5 55
Idelburg naar Zeitmarkt
EO 6 23 (alleen op werkdagen'
1150 run 1 20 2 60 4 20
l 20 10 20 11
llhuid: nin 12 35 2 5 3 36 5 16
Kreokeiio-]fnlil«|[lieiu
Green wicbttjd.)
lekeuo 6.23, 8.25, 10.37, 1.18,
laibrugSlum 5,31, 6.9, 7.36.
1 11.51, 2.35, 5.33, 8.24. 9.25
deghein 7.42, 10.—, 1.38, 4.32,
-Draaibrug 5.51, 6,29, 8.10
k 2.10, 5.6, 8.3, 9.5, 9.45.
IGSCHE HAVENDIENST.
aiugen:vm. 66 20 77 50
9 10 9 40 10— 1020 10 40
1 12 nm 1 10 1 30 2 220
20 3 40 4 4 20 5 5 20
(30 7 50 820.
puitenoiuievm 6 10 6 30 710
9— 9 20 9 50 1010 10 30
1150 12 10 nm 1 20 1 40
50 3 10 3.30 3 50 410 4 30
140 7 20 7 40 8 8 30.
SSïïa&CKSLÖS.
In her 1900.
XTIJD
11 55a) nm 3 15 6 20b)
12 20») 3 50 6 50
lo 25 nm l 55a) 4 15
jlO 45 2 ISa) 6 05
11 55a)
[2 15a)
O-
•ke vm
3 30
50
6 20b)f)
6 4Gf)|
810
8 40
van 6,20 naar Breakens en
Vliaaitigen naar Borawle en
Prtls per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boel.
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
URANT
O
ADVERTëNTIËN van 1-4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - BQ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs alechta tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telcphoonnu mmor O.
Abonmetnents-AdTertenilën op zeer voordeelige voorwaarden.
BEKclHDMAKiNQ.
Ter inzage liggen van de lijst der kies-
bevoegaen voor de Kamer van
Koophandel en Fabrieken
Burg. en Wetb. van Vlissingen
toeugen ter kenDis van belangheb
benden
dat de lijst der kiesbe voegden voor
de Kamer van Koophandel en Fabrieken
alhier door ben definitief opgemaakt is
dat deze lijst gedurende acht dagen,
ingaande 1 September 1900, voor een
ieder ter gemeente-secretarie ter inzage
ligt
en dat bezwaren tegen die lyst, hetzij
I die den klager, hetzij die andere per
sonen betreffen, binnen acht dagen na
heden bij den Gemeenteraad kunnen
ingebracht worden.
Vlissingen, den 81 Augustus 1900.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKS.
De Secretaris,
WITTE VEEN.
Middenstand.
Op het katholiek Congres dat dqzer
lagen in het paleis voor Volksvlijt te
I Amsterdam werd gehouden, behoorde
I'd de behandelde onderwerpen ook de
I iitilreigde belangen van den middenstand.
I Dfi spreker, de heer W. J. Passtoors,wees
[erop dat in den tegenwoordigen tijd te
I weinig wordt gelet op genoemden stand.
i heeft zoo goed als uitsluitend oogen
Ivoor den vierden stand. Zelfs in de
Iregeringskringen ziet men naar de
IMgsten en de laagsten.Spreker verklaar-
I w' dat dit de eigen schuld was van de
I winkeliers, die wel mopperen in hunne
I linnenkamers, maar niets doen om door
Ivereeniging te trachten hun lot te ver-
Ibeteren en zich van het gevaar te be-
I vrijden platgedrukt te worden tusschen
(het georganiseerd grootkapitaal en de
I reorganiseerde arbeidende bevolking.
Tegenover deze beide elkaar bekam-
pende partijen staat de neringdoende
weerloos. Het grootkapitaal
hem op zijbij den arbeider is
[l'J de gehate bourgeois. Van lands- en
'adsregeering ondervindt hij geen mede-
F'tking; hij wordt door den fiscus uit-
logen. Nog Is het voor den midden -
andman tijd aan den ondergang te
[«atkomen, maar dan moet hij zijn
lonverschilligheid afschudden en zich in
I' sociale leven begeven. Hij moet invloed
■"en te krijgen op den gang der publieke
lzak, De middenstand moet als kern der
-i L
lene vertelling naar liet leven,
van
W. I» A Iï O IV.
5)
oude liefde, die hij nog altijd
zijne vrouw koesterde, deed hem
'le' tijdelijk vergeten, waarna het
waken des te bitterder was, in de
''udewijnfleach zoeken. De gasten
j' thans niet meer te klagen, dat
i!i hun
geen bescheid deed maar die
en het spoorwegstation felj
-5.4
i.^soea met hem meendeD, verheugden
I er niet over, maar zagen hem
I, .n!> aan, als hij zoo het eene glas
I w andere naar binneh sloeg, vooral
L ere> trouwhartige smid Luttert.
8Prak ook meermalen ernstig tot
burgerij zijn oude, eervolle plaats op
nieuw gaan bezetten. Het middel ter
bereiking van dit doel is het V e r e e n i-
gingsleven.
Gansche neringen, zijn door het groote
kapitaal gemonopoliseerd. Boter wordt
hier te Amsterdam haast niet meer ver
kocht dan in de filialen van enkele groote
maatschappijen. Zóó is 't met de sigaren
en met de manufacturen.
In 1882 had ons land 688 naamlooze
vennootschappen in 1898 waren er 2656.
Vervolgens bepleitte spr. de contante
betaling. De winkelier moet zelf vier of
zes weken na ontvangst betalen aan
zijn klanten moet hij soms een of twee
jaar krediet geven. In de contante be
taling steekt het geheim van den bloei
der groote Parijscbe magazijnen en van
onze 30 ets. en guldensbazaars. Ook
komt hij op tegen de concurrentie van
den gevangenisarboid. Er zijn handelaren
die onder het publiek circulaires durven
te verspreiden, waarin te lezen staat
„Deze goederen zijn in een Nederlandsche
gevangenis vervaardigd,tengevolge waar
van de prijzen zoo laag gesteld konden
worden dat zij iedere concurrentie buiten
sluiten."
De conclusiën waarmede in 1898 de
Staatscommissie haar rapport eindigde,
wachten nog steeds op uitvoeripg.
De vereenigingen die do spreker
wenschte opgericht te zien, hebben ten
doel het bevorderen van de belangen
van den middenstand door particulier
initiatief en met behulp van den staat-
Door particulier initiatief.
1. Door het doen van gezamenlijke
inkoopen en voor gelijken prijs te ver-
koopen.
2. Door onderlinge ruiling van goe
deren.
3. Oprichting van Volkscredietbanken.
4. Bevordering van contante betaling.
5. Het oprichten van onderlinge in-
formatie-bureelen, niet alleen tot het
inwinnen van informaties omtrent de
soliditeit van personen, maar om elkan
der te waarschuwen voor personen, die
op kosten van het algemeen leven.
6. Bij verkiezingen van Kamers van
Koophandel te trachten leden van den
middenstand daarin gekozen te krijgen.
7. Bij verkiezingen van openbare
regeeringslichamen elkander en de kies-
vereenigingeh voor te lichten omtrent de
verschillende denkwijzen der candidaten,
opdat daardoor die mannen kunnen ge
kozen worden, die met hart en ziel de
belangen van den middenstand zijn toe-
8. De openbare meening helpen be
vorderen tegen het rabatzegeistelsel door
Willem ën waarschuwde hem maar
het hielp niets meer. En het einde
De „Groene boom" kwam onder den
hamer, en reeds na weinig jaren zag
Willem zich genoodzaakt, met Katrijn
en een inmiddels geboren meisje From-
dorp te verlaten.
Het gelukte hem, bij een heer te lande,
als koetsier geplaatst te worden. Nog
eenmaal kwam hij tot inkeer en ont
hield hij zich een tijdlang geheel van
sterken drank. Maar daar hij bij het
rijden genoodzaakt was veelvuldig in de
herberg te zijn, en de verzoeking hem
te machtig was, verviel hij allengskens
weer in zijn oude kwaal. Hij werd na
latig en onbetrouwbaar in zijn werk, en
daarom ontslagen. Daarop trok hij met
zijn gezin, dat intusschen door den klei
nen Frans vergroot was, naar de naburige
stad, waar hij werk hoopte te vinden.
Want hij was een geschikte man, die
tot velerlei te gebruiken was. Hij vond
ook werk en verdiende zoo veel, dat
hij met de zijnen behoorlijk goed er van
had kunnen leven, als slechts niet de
zooveel mogelijk dat stelsel in al zijn
naaktheid aan de kaak te stellen.
Door hulp van den Staat.
1. Met alle wettige middelen van de
regeering trachten te verkrijgen, de ver
keerd toegepaste coöperatiewet met
wortel en tak uit te roeien en daarvoor
een billijke wet op de coöperatie in te
voeren,
2 Te trachten wetsbepalingen te ver
krijgen tot bestrijding der oneerlijke
concurrentie.
3o. te trachten van de regeering
voldoende controle op levensmiddelen en
waren te verkrijgen.
4. Bij de regeering zien te verkrijgen
afschaffing van gevangenisarbeid, in
zooverre als deze de concurrentie in het
leven roept, waardoor den middenstand
nadeel berokkend wordt.
5. Aan te dringen bij rijk of ge
meente op herziening van de voor den
middenstand bezwarende belasting.
6. Het tegengaan van gedwongen
winkelnering van regeeringswege.
7. Aan te dringen bij de regeering op
bescherming van den nationalen arbeid,
nijverheid en industrie.
8. Wederinvoering eener octrooiwet.
9. Trachten te verkrijgen wetswijziging
van artikel 326 in het wetboek van
strafrecht .voor het tegengaan van
flesachentrekkerij.
10. Middelen in het werk «tejfcan bij de
regeering tot herziening der Zondagswet
van 1815 en wettelijke regeling van
vervroegde winkelsluiting.
Verder aanwending van alle wettige
middelen, die strekken kunnen tot ver
betering en verheffing van den midden
stand.
Deze conclusies werden ongewijzigd
aangenomen.
Een protest van prof. Blok,
Prof. P. J. Blok, hoogleeraar in de
geschiedenis aan de universiteit te Leiden,
heeft een stuk gezonden aan de „Mor
ning Leader,'' waarin hij „als mensch
en als Nederlander" krachtig protesteert
tegen de wijze waarop de Britsche Re
geering en het Engelsche volk handelen
ten opzichte van de ongelukkige bevol
king van Hollandsc-he afkomst in Zuid-
Afrika.
Na er op te hebben gewezen, dat de
groote sympathie en eerbied die er eer
tijds hier te lande voor het Engelsche
volk bestond, tengevolge van den mis-
dadigen oorlog in Zuid-Afrika voor ge
heel andere gevoelens heeft plaats ge
maakt, bespreekt prof. Blok de jongste
proclamatie van lord Roberts, die den
Britschen veldheer in de oogen van de
sterke drank zoo veel verslonden had.
Dit, en dat Katrijn hoe langer en •slor
diger, luier en onverschilliger werd,
daarbij herhaalde ongesteldheden van
Willem en van de kinderen, hadden het
gezin gebracht waar wij het vinden
in een ellendigen achterhoek, van alle
hulpmiddelen ontbloot, zonder werk,
bedelaars, die vroegeren welstand kenden,
een toonbeeld van ellende, de eens zoo
krachtige, bloeiende man, en Katrijn,
vervallen vóór den tijd, zoowel uiterlijk
als innerlijk! Het was erbarmelijk!
Thans ging de deur open en deed
door haar knarsen den zieke uit de
sluimering verschrikt oprijzen.
„Zijt gij het, Martha?"
„Ja, vader," antwoordde het zeven
jarig meisje, „hier zijn de medicijnen
voor u. De apotheker heeft gezegd, dat
ze in 't vervolg betaald moeten worden."
Als beteekenende dat niets, wendde
het kind zich dadelijk tot de moeder,
ingenomen als zjj was met haar nieuws.
„Zeg, moeder, mag ik morgen met
btiurmans Liesje naar de Zondagschool
nakomelingschap zal brandmerken met
den naam van den Engeischen Alva,
óf, om een minder ver verwijderd voor
beeld te nemen, van den Engeischen
Weyier.
„Hoe is het mogelijk dat een Engelsch
veldmaarschalk, een Engelsch generaal,
een Engeischman zulk een misdadig
stuk kan afkondigen en dat Engeland
niet als een man opstaat om zulk een
j verraad aan de vrijheid, aan de rede,
aan de humaniteit te beletten Hoe is
1 het mogelijk dat er éen blad in Engeland
is, dat zijn stem niet verheft in den
naam van ae gerechtigheid en der vrij-
heid, om de daders van zulk een ten
i hemel schreiend misdrijf terug te roepen
j Maar wat zien onze verbaasde oogen
Stilte, drukkende stilte han de eene zijde
en goedkeuring, geestdriftige, krankzin-
nige goedkeuring aan den aDderen kant.
i Tegen verschijnselen van dezen aard
kunnen geen argumenten helpen, niets
dan een woord van protest in den naam
I van ik durf zeggen vele honderd-
I duizenden in ons land en van millioenen
i in het overige Europa en in Amerika.
„Volk van Engeland, aanzie de dingen
die in uwen naam worden gedaan, die
uw naam zullen bezoedelen tot in alle
eeuwigheidVolk van Engeland, komt
tot u zelf, keer terug tot uw gezonde,
uw edele beginselen, denk aan uw eer,
de eer van uw kinderen, die niet bevlekt
mag worden door de afschuwelijke
Spaansche handeling, die in welspre
kende bewoordingen is afgekeurd door
uw beste geschiedschrijvers, uw beste
mannen, zelfs nog twee jaren geleden,
toen Weyier op Cuba het aftreden van
Alva in de Nederlanden herhaalde! De
volken van Europa en van Amerika ver
bergen hun aangezichten van schaamte,
omdat zulk een zaak mogelijk is in
deze eeuw, mogelijk is in Engeland
En bedenk dat Alva en Weyier geen
voordeelen hebben gezien van hun gru
weldaden, maar dat zij het begin hebben
gekenmerkt van een schandelijke en
noodlottige nederlaag en van den alge-
heelen ondergang van de Spaansche
heerschappij„Mene Tekel."
„Wij allen wenschen eiken dag, dat
Engeland om zichzelfs wille, om dei-
wille van de wereld, voor zulk een einde
bewaard moge blijven, maar onze hoop
daalt snel na deze proclamatie, na dit
teeken van de eindelijke nederlaag, zelfs
al volgt een tijdelijke overwinning. Moge
de daad ongedaan worden gemaakt en
een eervolle vrede volgen, eervol voor
Engeland en voor zijn tegenstander, die
dooi zijn dapper verzet zijn recht op
de onafhankelijkheid heeft bewezen. En
als deze vrede onmogelijk mocht zijn
gaan?"
„Ga, waarheen ge wilt," zei hare
moeder onverschillig, „als.gij u in uwe
lompen des Zondags wilt laten zien."
Treurig keek de kleine naar haar ver
sleten kleedje, dat ten deele met andere
lappen was uitgestukt en naar hare
versleten schoenen. Na kort nadenken
antwoordde zij
„Dat maakt niet uit. Liesje zriieder
kind mag komen, hoe het ook gekleed
is, als het maar schoon gewasschen is,
en de juffrouw was zoo goed; die zou
mij om mijne kleeren zeker niet terug
zenden. O, en die kan zoo mooi ver
tellen van den goeden God en den Hei
land, en er werden zulke mooie liederen
gezongen, en op Kerstmis was er ook
een kerstboom
„Anders niets?" vroeg Katrijn met
een schellen lach. „Nu, dan kunt gij
ook even goed van die goede juffrouw
van daan blijven, want van zingen en
bidden en van een kerstboom worden
wij niet zat."
„Laat haar toch gaan, Katrijn
dan is het beter te vallen met eere dan
de vlag te bezoedelen door misdaden van
deze soort."
Lord Roberts proclamatie.
Men weet dat Lord Roberts met zijne
proclamaties bedoelt de burgers der Zuid-
Afrikaansche republieken tegen elkaar
te doen vechteD, hen dwingt om een
eed aan een vijandige mogendheid te
zwereD, hun eigendommen laat verbran
den en meerderen doet boeten voor het
misdrijf van enkelen.
Welke schending vau het recht dei-
volken Roberts hiermede begaat, blijkt
het best als men daarmede vergelij'kt
wat in de Haagsche Vredesconferentie
ook door den Engeischen gedelegeerde,
werd aangenomen.
Dedaarop betrekking hebbende artikelen
luiden aldus
Art. 44. Iedere dwang op de bevol
king van een veroverd land geoefend,
om deel te nemen in militaire operaties
tegen haar eigen land, wordt verbodtn.
Art. 45. Iedere dwang op de bevol -
king van bezet gebied geoefend, om den
eed aan den vijand af te leggen, is ver
boden.
Art. 46. De eer en rechten van het
gezin, het leven en eigendom der per
sonen en de godsdienstige overtuiging
en vrijheid moeten geëerbiedigd worden.
Bijzonder eigendom kan niet verbeurd
verklaard worden.
Art. 50. Geen algemeene straffen
geldelijk of anderszins kunnen der be
volking worden opgelegd wegens daden
van personen, voor welke zij niet in
haar geheel verantwoordelijk kan worden
Daar zijt. enkelen in Engeland die
Roberts op1: eden schandelijk vinden,
waaronder o.a. ook behoort het biad de
Ethical World, dat durft te schrijven
„de wandaden der Engeischen in Zuid-
Afrika behooren niet langer op politiek
of militair terrein, maar tot het gebied der
zedeleer.
En dr. Masingham, die zijn moed om
voor de waarheid in de bres te staan,
moest bekoopen met het verlies van het
hoofdredacteurschap der Daily Chronicle,
zegt dat de Engeischen thans voor de
wereld staan als schenners der mensch-
lievende bepalingen eener oorlogscode.
Het Handelsblad, waaraan wij dit
ontleenden, haalt het volgende aan uit
de Oostenrijksche Neue Frei Presse.
„Wat Khaki-Engeland verloren heeft
aan sympathie in de geheele wereld,
kan het door geen verovering zoo licht
herwinnen. De Boeren-deputatie is te
Petersburg ontvangen met weergalooze
geestdrift en Czaar Nicolaas heeft, wel-
mengde zich Willem in het gesprek.
„Het kind heeft al zoo weinig en"
voegde hij er zacht aan toe, ten „slotte
zou het ons ook niet schaden, als wij
door het kind weer leerden bidden."
„Wat is bidden vroeg Martha," die
met haar scherp kinderoor des vaders
zacht uitgesproken woorden had verstaan.
Willem dacht een oogenblik na toen
zeide hij „Kom eens bij mij 1 Ik ken
nog een. gebedje, dat mijne zalige moeder
mij leerde, toen ik nog klein wasdat
wil ik u leeren."
En de zieke man zei het haar lang
zaam voor, en de kleine zei het zoo
dikwijls na, tot zij het alleen kon op
zeggen
„O, goede God, ik bid tot U,
Laat mij een braaf kind worden
En als ik dat niet worden kan,
Zoo neem mij uit dit levea,
En neem mij in uw hemelrijk,
Maak mij de engelen gelijk
Wordt vervolgd.)
