GLERUM,
Zaterdag
1 September
i# feestelijke Stemming.
I fan ie DeMÉeye.
Mo. 206.
38e Jaargang.
1900.
Instbode
tstbode
1900.
D
■PêÏMLLITQN.
|16i. Gïavestraat K
I JVC .A.
3RST 8 ct.
|L WORST 10 P- otJ
aogelijk eene ilinke, 0eJ
bureau VlissingscJ
ID een
bt de wasch kan otngaaJ
Bijnkade E. 40.
jR AM D E NST
IBS 92 'OBDSLByaj7-1
Itemisevia 4 50 :,J
I
nm 3 15 6 20k)
3 50 6 50
i1 55a) 4 15
2 15a) 5 05
3 30 6 20h)f)
3 50 6 4Gf)j
|8 10
i 40
naar Bresköiis eu
naar iSoraseie an
Ig'i-
ll spoorwegstation
1*6 23
6 53
8 16
8 1
8 4?
19 47
101
1)
102!
m
>48 112 *1113
;rs le en 2e kl.
24
125
310
3 50
44
4 22
616
63
725
85
8 21
8 38
YLISSIMSfHE COURANT.
PrQs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich by alle Bouk
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den U i t g e v o r
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
A.DVERTENTIÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Oroote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschuilt dagölgks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnnmmer IO. Abonnements-AdvertentiSn op zeer voordeellge voorwaarden.
|gen) Van Zeilmarkt
1145 nm 12 80 2 *1
t»0 10 15.
nm 1 15 2 45 4 15 Si
naar Zeilmarkt Vim, I
(alleen op w.rt.1»,-
mn 1 2b '2 50 i) -n
120 11
lm 12 35 2 5 3 35 5 i,|
skeiiM-Maldogliein,
bwiohtijil.)
p.23, 8.25, 10.37, l.ls,
-Sluis 5,31, 6.9, 7,36 I
2.35, 5.33, 8.24. 9.25
17.42, 10.-, 1.38, 4.32,
Ibrug 5.51, 6,29. 8,10
5.6, 8.3,9.5,9.45.
HAVENDIENST.
lm. 6— 6 2o 7—'1 Mi
>0 1.01020 10 40
lui t 10 I 30 2 2a)
I) 1 4 20 5 5 2(1
1 8 20.
ra 6 10 t> 30 7 10
120 9 50 10 10 10 31)
12 10 nm 1 '20 1 40
3.30 3 50 4 10 4 SO
17 40 8— 8 30.
Dezer dagen wtrd bericht, dat, op last
ïsd hoogerhand, justitie en politie, hier
te lande ijverig toezicht houden op
personen, verdacht van te behooren tot
de zoogenaamde anarchisten, en het Volk
wet er bij te voegen, dat dit scherpe
.oeticht het gevolg is van het feit, dat
door de Koningin een brief is ontvangen,
waarin zij aangeduid wordt als een der
aanstaande slachtoffers.
Onnoodig is het, hierby aan te teeke-
uen, dat wil voor de juistheid van dit
iaatste niet kunnen instaan maar het
;ou ons, wanneer het waar is, volstrekt
liet verwonderen.
De trouwe vaderlanders en vrienden
I ran het Huis van Oranje, zij die in den
jsstaanden regeersvorm den besten waar-
zien voor het behoud der orde en
de langzame ontwikkeling onzer Staats-
maatschappeiijk'e instellingen, zij
tot nog toe in den zoeten waan
geleefd, dat onze Vorstin veilig is, dat
I niemand haar zal bedreigen, dat in
Xederland een gekroond hoofd zich vol-
tomen vrij bewegen kan.
Zeker, zóó behoort het te zijn, en
I zóó ia het ook geweestmaar het is
volstrekt niet zeker, dat het nog zoo
I is. En bovendien, gesteld dat in ons
eigen vaderland niemand er ooit aan
I jon denken, de veiligheid van het hoofd
lunden Staat te bedreigen, wat waai-
I borgt ons dan nog, dat dit niet door
I neemden geschiede
Het nauwkeurig toezicht, thans door
I justitie en politie gehouden, heeft plaats
[in behoorlijk overleg met de buiten-
I tonische regeeringen, en behoeft dus op
1 zich zelf niemand te verontrusten maar
lie feiten, welke in den laatsten tijd
[plaats hadden, die zyp het, die ons
|ioordringeu moeten van de noodzake-
d, om alle zorgloosheid te laten
[varen en meer daadwerkelijk aankwee-
ting van vaderlandsliefde en eerbied
|voor het gezag te bevorderen.
Be ernst der tijden vordert ernst,
'•«lis bij ons vreugdebetoon.
Plichtmatig, maar tevens hartelijk,
Iverblijden wij ons op dezen dag met de
plijden, met onze jonge, geliefde Vorstin,
Ife weer een nieuw levensjaar voor zich
pntsloten ziet, en vereenigen wji ons met
(tn algemeenen wensch, dat ook dit
liar weder rijk gezegend moge zijn en
|fe>r tal van andere worden gevolgd
Pat ie band tusschen Vorstin en Volk
["««ós nauwer worde toegehaald en de
fe?stelinge steeds moge voort-
pa® aller harten te winnen en wel-
pftde en zegen verspreidende, als tot
psverre rond te gaan onder de haren.
Miie vertelling naar het leven,
van
W. MAHÏÏOW.
|2.)
J de trouwe leeraar bij deze
en 1» de oogen van Katrijn als
Petit"91' 'aa' Perst® hem een stillen
L.ft af' Eene deemoedige, opgewekte
1Y was ^et zekerlijk niet.
L® de kleine stoet weer uit het
was. spraken de toeschouwers
YiistY zij elkaar vroeger hadden
I'* er mooi uiti Katrijn, dat
P«wtlleQ 1,341 nageven," zeide de
'aa den bakker „zij was een
Hier wat meer, daar wat minder, maar
toch overal eenig feestbetoon voor zoo
ver de (That der tijdsomstandigheden
het toelaat. Zelfs te midden van ooriogs
geruchten en den oproerkreet der volken,
vergeet Nederland den Koninginnedag
niet. Het vereert en het verblijdt zich
zoo gaarne zouden wij ook wenschen te
kunnen zeggen: Nederland waakt!
De vorsten laten zich pantsers ver
vaardigen en zien zich het treurig lot
beschoren, die persoonlijke vrijheid te
missen, die den minsten bedelaar ge
schonken is.
Maar wat zal het baten?
Wanneer het pantser van volksliefde
en volkstrouw den vorst niet beschermen
kan, wat zal hem dan behoeden
Daarom, hoe onaangenaam de gedachte
ook zijn moge, allen die de vorstin eeren
en liefhebben, alle vrienden van orde,
allen die geweld en omkeering verfoeien,
moeten zich doordringen van deze ge.
gedachtede vorstin is niet
veilig.
Misschien is die gedachte onjuist en,
God geve dat het zóó zijn moge Maar
misschien is ze ook juist. We weten
het nu eenmaal niet, en, hij die zich aan
anderen spiegelt, spiegelt zich zacht.
Men zegge nu nietwij vermogen
toch niets. Het zou wel treurig zijn,
waar de vorstin zich vertoont, wij onze ge
hechtheid slechts door toejuichen en
vreugdebetoon wisten te bewijzen. Liever
dan haar steeds aan te gapen en te be-
wierooken, houden alle weidenkenden
een oog in 't zeil bij elke openbare ge
legenheid of waar zij haar ook op haren
weg mogen ontmoeten. Men beijvere
zich om het, waar het zich ook voor
doet, der openbare macht gemakkelijk
te maken, doch sluite, zij het ook stil
zwijgend, een verbond om, nevens deze,
overal en ten allen tijde, de persoon der
vorstin met alle ten dienste staande
middelen te beschermen en te beveiligen.
Men make anderen op dit gewichtig
onderwerp opmerkzaam, en wskke ze
op, het zelfde doel na te streven en te
bevorderen.
Laten wij ook niet ophouden de treurige
denkbeelden te bestrijden, die alom worden
uitgestrooid niet ophouden liefde voor
den geboortegrond, voor het vorstenhuis,
eerbied voor het wettig gezag en de
orde aan te kweeken en te bevorderen.
Het schrijven van den Utrechtschen
student teekent duidelijk het naderend
gevaar. Laat er ons de oogen niet voor
sluiten maar handelend optreden tegen
den vijand, die ook ons erf begint te
bedreigen.
schoone, statige bruid."
„Ja," antwoordde de boerin van de
Lindenhoeve, „maar zij beviel mij
daarom toch niet, op geen stukken na
zoo goed als haar overleden moeder,
toen die met Volkman ten trouw ging.
Ik was toen nog maar een jong ding,
dat mee in den stoet ging, wijl de bruid
mij uit Smaldorp voor de bruiloft had
meegenomenmaar ik weet nog zeer
goed hoejzedig en bedeesd Tina er uitzag,
heel anders dan van daag hare dochter,
die hare oogen overal in het rond liet
gaan
„Het meisje aardt geheel naar haar
vader, zeide de vrouw van den schout,
„Hebt gij opgelet, hoe die keek Als
de zoon maar niet zuur wordt van zijn
gezicht
„Lieve hemel!» zeide de knappe Lora
van de Altenhoeve, „als mijn vader zulk
een gezicht zette bij mijn bruiloft, ik
geloof, dat ik mij de oogen uit het hoofd
weende of nog in de kerk neen zei en
mijn bruidegom liet loopen."
Het tarief van de invoerrechten.
Het Dagblad van Noord-Brabant wijdt
aan dat ontwerp de volgende origineele
beschouwing:
„Waar 't nu op los zal gaan
De liberale pers begint zoowaar een
campagne tegen de voorgestelde verhoo
ging van het tarief van invoerrechten.
Waar moet dit naar toe Naar den
val van het wetsontwerp?
Och, we hebben ons nooit blij ge
maakt met de hoop, dat het voorgestelde
wetsontwerp van mr. Pierson nog in
het Staatsblad zou komen. Er is al te
veel werk aan den winkel.
Het kabinet houdt deze wetsvoor-
dracht met veel andere op haar lijst
van beloften ten dienste van den stem
busstrijd.
Maar als de liberale pers de tariefwet
blijft bestrijden
Dan krijgen we ter ééner zijde: mi
nister Borgesius, vragende aan de rech
terzijde hulp voor het tot-stand-brengen
der verbeterde wet op bet lager onder
wijs. Daarbij minister Pierson, bedelend
om hulp ter wille zijner tariefwet.
Doch ter andere zijde komen dan de
liberale bladen, bestrijdende minister
Pierson en sommigen Borgesius er bij.
„Neen, heeren ministers, wat ge ook
zoo al kunt, twee bieren dienen, niet.
Er is een spel, waarbij men twee
stoelen met den voorkant op den grond
plaatst en de ruggen naar elkander toe.
Aan de twee uitersten, op de pooten,
komen dan twee mensehen te zitten.
(Stel u voor de linker- en rechterzijde
der politieke groepen). En in het midden,
op het einde der beide leuningen, de
vriend der beiden (het ministerie).
Dat gaat alles goed en mooi.
Maar o wee, als links of rechts zich
afwendt van den middelste, en op gaat
staan.
Dan tuimelt de middelste op den grond.
Past op, heeren ministers. Ge Bpeelt
gevaarlijk spel
v
Het Hof van Arbitrage.
Omtrerft dit Hof waarvan men veel
hoop, doch weinig verwachting heeft,
wordt het volgende door „De Avondpost"
medegedeeld. Misschien boezemt liet
sommigen belang in.
De uitwisseling der ratificatiën van
de arbritageovereenkomst door de ver
tegenwoordigers der Staten,' door welke
de overeenkomst is goedgekeurd, welke
op Dinsdag 4 September aanstaande is
bepaald, zal plaats hebben in de Trèves-
zaal.
„Dan denkt Katrijn geheel anders,'
zei de bakkersvrouw weder, „die stond
het lachen nader dan het schreien, wijl
zij haar wil heeft doorgezet."
„Zou zij werkelijk veel van Willem
houden vroeg Lora zacht en met een
stillen lach.
„Wie weet het antwoordde de vrouw
van den schout nadenkend. „Misschien
heeft zij hem maar genomen uit ergernis,
dat Walter haar niet getrouwd heeft,
maar zich zoo'd fijne dame uit de stad
heeft meegebracht."
„Ei wat!" viel Heller, de boer van
den Lindenhoeve in, die nader getreden
was om zijne vrouw af te halen en die
de laatste woorden gehoord had, „Gij
vrouwen denkt u bij elke liefdesge
schiedenis iets bijzonders. Willem en
Katrijn houden van elkaar en hebben
zóo lang gebedeld en gevleid tot de oude,
om maar rust te hebben, eindelijk ja
heeft gezegd. Overigens onder ons
ik mocht niet in Willem's plaats zijn."
„Ja, ik kon mij ook niet begrijpen,"
Na afloop van die handeling, zal aldaar
de eerste bijeenkomst plaats hebben van
de leden van het Internationaal bureau,
onder voorzitterschap van den Minister
van Buitenlandsche Zaken, tot vaststell ing
van den dag waarop dat bureau zal
worden geïnstalleerd in het daarvoor
bestemde gebouw aan de Prinsegracht.
Leden van dat bureau zijn de diploma
tieke vertegenwoordigers te 'sGtavenhage
van de Staten die de overeenkomst
heDben onderteekend.
Naar wij vernemen, bestaat het voor
nemen, vooralsnog geen andere functiën
bij dat bureau te doen vervullen dan
die van secretaris-generaal, die eerst
later de behoeften van het bureau zal
kunnen overwegen en daaromtrent voor
stellen aan de leden van het Intern,
bureau onderwerpen.
Dit Internationaal bureau vormt eigen
lijk de griffie van het permanente Hof
van arbitage.
Zooals men zich herinneren zal, wordt
dit hof saamgesteld uit leden, gebracht
op een lijst, waarop elke mogendheid,
die de Conventie nredeonderteekende,
bevoegd is vier deskundigen als arbiters
te doen plaatsen. Bij eventueele ge
schillen kiezen de mogendheden, die
mede onderteekenen, voor elk geval dat
zich voordoet ieder twee arbiters uit deze
l(jst, welke arbiters gezamenlijk daaruit
nog een arbiter als voorzitter kiezen.
Dit college vormt dan het Arbitragehof
voor dat bijzonder geval.
Die lijst moet nog worden vastgesteld.
Ridderorden.
De Koningin heeft aan den Shah het
grootkruis van den Nederlandschen
Leeuw gegeven. Vier heeren van zijn
gevolg kregen het grootkruis van de
Oranje Nassau-orde. Tot gewoon officier
en gewoon ridder werden de mindere
grootheden van des Shah's gevolg ver
heven.
Voorts zijn ridderorden uitgereikt aan
tal van andere personen in ons land
o. a. de ridderorde van den Ned.
Leeuw aan L. J. M. van Waesberge
Jansens, lid van Ged. Staten van Zeeland.
Hilomaterboekjes.
In zake het gebruik van kilometer
boekjes is door de Staatsspoorweg-
Maatschappij het volgende bepaald
Onder de benaming van huisgezin
worden begrepen alle te zatnen wonende,
eene huishouding uitmakende personen.
Kinderen, tot bet bezoek van scholen of
andere opvoedings-inrichtingen, tijdelijk
buiten het ouderlijke huis wonende,
worden niettemin gerekend tot het huis
gezin. van hunne ouders (resp. van
zeide zijne vrouw, „dat hy zoo erg op
Katrijn gesteld is."
„Misschien houdt hy evenveel van het
geld van den boer als van zijne dochter,"
merkte de vrouw van den schout op.
„Wat, geld?" bracht Heller daartegen
in Volkman zal weinig genoeg afdok
ken. Dat laat reeds de boerin niet toe,
die alles voor haar Hans wil houden.
Ik heb met mijn eigen ooren gehoord,
dat Volkman zei, dat het meisje niet
meer meekreeg dan het erfdeel van haar
overleden moeder, en die had weinig
vermogen. En uit liefde voor Willem
geeft de boer in geen geval iets."
„Wat heeft hij toch eigenlijk tegen
hem vroeg Lora. 't Is toch een brave
jongen, van wien wij allen hielden, toen
hij nog hier in het dorp woonde."
„Dat is gemakkelijk te zeggen, ant
woordde Heller. „De oude Roller, Wil-
lem's vader, was een deugniet, die niets
liever deed dan drinken en spelen. Toen
dezo nu de herberg in Fromdorp erfde
en het zoo gemakkelijk had, van altijd
degenen, die daarmede gelijk te% stellen
zijn) te behooren.
Vooruitgang.
Als een bewijs van vooruitgang en
uitbreiding van het technisch onderwys
hier te lande moge dienen dat volgens
den „Delftsche Studentenalmanak" van
1880 het onderwijzend personeel aan de
Polytechnische School destyds bestond
uit: 14 hoogleeraren, 7 leeraren en 5
assistenten, terwijl deze cijfers tegen
woordig zijn 26 hoogleeraren, 7 leeraren
en een aantal assistenten, dat zeker
4 maal grooter is dan in 1880, doch
niet met zekerheid te vermelden is, daar
alle benoemingen nog niet hebben plaats
gehad.
Het aantal ingeschrevenen bedroeg in
1880 347 (waaronder ook de studeerenden
aan de Indische Instelling die lid van het
„Delftsch Studencorps" waren); thans is
dit cijfer meer dan verdubbeld en zal bij
den aanvang van den nieuwen cursus
ongetwijfeld ruim 800 bedragen.
Bijeenkomst van uitgezetten.
Heden zou te Amsterdam in Krasna-
polsky eene bijeenkomst plaats hebben
van verbannen, gerepatrieerde Trans-
valers en Vrijsraters. Daaraan zouden
o. a. deelnemenrechter du Toit uit
SwazilandDelfos, electrotechnicus;
Glaeser en Spruit uit PretoriaJ. van
Gelder, oud-hoofdredacteur van de Stan
dard and Diggers News, en Fred. Rom pel,
oud-redacteur van de Volkstem.
Een nieuwe schouwburg ia de
Hofstad.
Door den hoer Brondgeest is in zake
de bespeling van den schouwburg te
's Hagfc liet volgende voorstel aan den
gemeenteraad aldaar ingediend.
lo. verbouwing van den bestaanden
schouwburg, zoodat die geen gevaar voor
brand oplevert en meer aan de eischen
voldoet2o. oprichting van een nieuwen
schouwburg, waarvoor een ruim terrein
in het centrum der stad kan verkregen
worden. De verbouwde schouwburg zou
het eigendom der stad blijven, de nieuwe
zou het eigendom der stad kunnen wor
den, indien de Raad dit wenscht (tegen
jaarlijksche aflossing), maar blijft anders
aan de maatsshappij die den bouw on
derneemt. De heer Brondgeest laat het
aan de keuze van den Raad over, welken
van de beide schouwburgen hij met zijn
eigen daar te vestigen tooneelgezelschap
zou bespelen, zoodat, zoo men dit ver
koos, de opera zich niet zou behoeven
te verplaatsen. En het jaarlijksch sub
sidie, waarop de heer Brondgeest in dit
voorstel rekent, is matig, wanneer men
den brandewijn in huis te hebben, ver
dronk hij zijne gezondheid geheel en
stierf binnen weinig jaren. Als hij langer
geleefd had, zou het met de erfenis nog
slechter zijn afgeloopen. Willem zal nog
genoeg te doen hebben, om er de herberg
bovenop te houdenwant hij moest
toch, wat er nog van het vermogen
over was, met de anderen deelen.'
„Maar Willem heeft tot nu toe altijd
goed opgepast,wierp Lora weder in het
midden, „en dus heeft Volkman geen
reden, om zoo tegen hem te zijn.»
„Nu ja," zeide de bakkersvrouw.
Willem past tot nog toe goed op; maar
dat ongelukkige drinken erft iD den regel
over, en dan kan men het een vader
niet euvel duiden, als hij er tegen heeft,
z(jne dochter aan den zoon van een
zuiplap tot vrouw te geven, 't Is een
vloek met dien brandewijn 1'
„Bovendien," zeide de boerin van de
Lindenhoeve, „hangt dat nog met eene
andere geschiedenis samen. De oude
Roller had ook graag Tina, de eerste
