.en door een dichte flens. De „Hol-
and" heeft dien tijd gedurende twaalf
uren gedreven, machteloos prijsgegeven
aan weer, wind en Chineesche vijanden.
„Na dien tijd werd het sukkelen met
de vaart en meer dan een-i konden de
huotdmachines slechts 45 omwentelingen
niet een vaalt van mijlen verkrijgen.
„Hierbij kwam nog, dat de kolen in
hel acbterdwarsruini begonnen te bran
den, zoodat deze verwerkt moesten
worden. De hooge temperatuur vau de
omgeving is hiervan de ooizaak in de
boven dit ruim gelegen faukamer bereikt
deze na eeuige dagen sloomens 160"
170" Fahrenheit!
„Het afmattende werk voor de stokers
was mede oorzaak dat onze 20miJ!s
kruiser bjjna niet meer vooruit kon
komen. Tot overmaat van ramp werd
door (ie uiterst strenge toepassing van
verschillende voorschriften en bepalingen,
die in de praktjjk metterdaad onhoudbaar
zijn en veel lijken op plagerij, de dienst
voor de stokers nog moeiliiker gemaakt.
Eéu geval van dienstweigering was
tengevolge daarvan reeds voorgekotneu,
nog vooidat de „Holland" Hongkong had
bereikt."
't Is te hopen dat de ongelukkemeeks
nu ten einde zal zijn.
Het hof van Arbitrage.
Tot secretaris-geDeraal van het Inter
nationaal Hof van Arbitrage dat in den
Haag als uitvloeisel van de Vredescon
ferentie gevestigd wordt, komt in aan
merking mr. R. Melvil baron van I.ynden,
lid van de Eerste Kamer voor de provincie
Uli echt.
Eeue groote eer voorzeker dat een
landgenoot voor die betrekking in aan
merking komt. Of er echter veel eer aan
de uitvoering dier betrekking verbonden
zal zijn, is te betwijfelen bij de tegen
woordig zoo rumoerachtige gesteldheid
der wereld, waarvan wij zeker in de eerste
jaren niet zullen verlost ziju en die een
Hof van Arbitrage al even nutteloos
maakt als een Vredesconferentie, zaliger
nagedachtenis.
Waar blijft onze nationale eigenwaarde
Het is waarlijk verwonderlijk hoe ge
duldig de regeering, maar ook het publiek
blijven bij de tijding dat eenige onzer
lundgenooten onder een nietig voorwend
sel door de Engelschen naar Ceylon
werden gezondei. Verwonderlijk, waar
anders ons volk in vuur geraakt, zelfs
al worden ongerechtigheden honderden
ureD afstands van ons bedreven,
De Haagsche briefschrijver van de
Arnh. Ct. komt daardoor tot het besluit
dat wij wel een beetje verheffing van
onze nationale eigenwaarde behoeven
daar weer de vraag zich opdringtwat
doet de minister De Beaufort ten behoeve
van ónze naar Ceylon gevoerde landge-
nooten en waarom heeft hij niets van
hetgeen hy in hun belang verrichtte,
ons bekend gemaakt.
„De minister overdrjjve de modestie
niet en late iets doorschemeren van zijn
volhardend streven. Te meer, omdat er
nu eenmaal zeker wantrouwen tegen
hem bestaat, wat betreft de kracht zijner
vertoogen.
zich tot Jensen wendend, toen het mid
dagmaal was afgeloopen.
„Gij, waarde vriend, hebt in den tijd,
dien gij in mijne zaken werkzaam waart,
steeds met ij vei, trouw en omzichtig
heid gehandeld. In de laatste dagen
echter, toen ik in nood zat en door
angst werd gekweld, heb ik eerst recht
erkend welken schat ik in u bezit. Dat
mijne firma staat, dat ik zelf thans de
toekomst met vertrouwen tegemoet ga,
dat dank ik aan uwe tusschenkomsl en
aan uw beleid, meneer Jensen
Ontvang daarvoor nogmaals mijn har-
teiyken, innigen dankEn nu een
verzoek blijf mijn vriend in vreugde
nu leed, biyf my verder ter zijde als
mijn associéEn nog ietsmyne
vrouw heeft mij gezegd, dat gij en
Doortje elkander genegen waartgij
hebt gehandeld als een zoon als zij
goed gezien heeft, zult gy ons welkom
zijn als schoonzoon
Doortje liepen onder deze toespraak
de tranen over de wangen. Zy verborg
het aangezicht in haar zakdoek. Me
vrouw Slichting reikte Jensen de hand,
die diep bewogen antwoordde
„Ik weet niet, wat ik zeggen zal,
meneer Slichting! Uwe goedheid over-
e mj. Jj mal uirer dochter was
„De heer Do Beaufort is zoo hoffelijk,
dat wy 't haast betwijfelen of hij nog
ruimte overhoudt voor zekere fierheid.
„Het is wel waai, dat Nederland niet
beginnen moet met een hooge borst te
zei ten," dit zou ons niet best afgaan.
„Maar al buigende alles toelaten, daar
voor zijn we toch gelukkig nog niet op
de wereld en vooral tegenover de En-
gelsche vlegelachtigheid past een waardg
en onbewimpeld protest.
„Verleden jaar heeft de heer de Beau
fort eenige schampere woorden moeten
slikaen over zijn laksheid ten nadeele
van Transvaal. Als hij dit jaar nogmaals
een ernstig verwijt beliep over het wei
nige, dat hy voor eigen landgenooten
deed, dan zouden de Staten-Generaal den
tyd tot 't houden van een strafgericht
misschien gekomen achten.
„Ik hoop dat 't niet noodig zal wezen,
ik hoop dit lemeer, omdat een verdiende
blaam ten deze een blaam op het geheele
Kabinet zou werpen die het wellicht moei
lijker overleven zou dan het échec, dat
de Eerste Kamer het bij den aanvang
der Junimaand toebracht. Maar hoe dit
zij, heel gaarne zouden wij eens een
communiqué ontvangen om te vernemen
hoe deze zaak staat.»
Laat ons hopen dat het zwijgen van
het Nederlandscbe volk geen on verschil,
ligheid zij omtrent het lot van eenige
landgenooten, maar dit stilzwijgen alleen
zijn grond ontleent aan het vertrouwen
dat onze regeericg niet beneden hare
roeping zal biyven waar het geldt voor
onrechtvaardig behandelde onderdanen
in de bres te springen.
Atjeh.
Blijkens officieele telegrammen sneuvelde
bij outmoeting van patiouilles in Pedie
met den vijand een inlandsch korporaal,
werden levensgevaarlyk gewond, de
Europeesehe fuseliers Barremans en
Martheius, waarvan de eerstgenoemde
sedert is overleden en werd een inlandsch
fuselier niet levensgevaarlijk gewond.
De vijand liet vijftien dooden in onze
handen.
De op 9 dezer bij Matang Koel!
levensgevaarlijk gewonde Europeesehe
fuselier Cools is sedert aan zijn wonden
overleden.
Bij een patiouille van Lbo Seumawé
naar Sawang, ter opsporing vau den
pretendentsultan, op 11 dezer, werden
onzerzijds drie inlandsche fuseliers ge
wond, waarvan een sedert overleden. De
vijand liet twee dooden in onze handen.
Een patrouillle van Toetoe Ara werd
bij Teupin Raja door den vijand beschoten,
waardoor twee inlandsche fuseliers ge
wond weiden.
De voorzitters van de beide Kamers
en de vicepresident van den Raad van
State waren heden met den Pevzischen
shah, en tegen Vrijdag b'; de Koningin
nen aan tafel genoodigd.
De Shah in den Haag.
Gisterenmiddag is de shall van
Perzië in den Haag aangekomen. Het
stationsplein was te zijner geruststelling
tot aan de trottoirs geheet door de
politie ontruimd en in de nabijheid van
sinds lang mijn vurigste wensch, maar
die wensch scheen mij onbereikbaar."
„Doortje,4 zeide de oude heer, „mag
ik over uwe hand beschikken
Het over en over kleurende meisje
reikte ze haar vader, die hare hand in
die van Jensen leggende, en zeide
„Zoo ga dan voortaan mut elkander
door het leven. Moge God u zegenen
Daarop omarmden de beide jongelie
den elkander en drukte Jensen den
eersten kus op Doortje's lippen.
Reeds was er een en ander maal aan
de deur getikt, zonder dat iemand het
opmerkte.
Die buiten stond, opende haar einde
lijk en bleef, vriendelijk groetend, op
den drempel staan. Het was Joel Levi,
die genoegen scheen te hebben in het
zien van het opgewonden gezelschap.
„Meneer Slichting,' zeide hij, nader
tredend, „vergeef my mijne vrijheid,
maar ik moet nog regelen met u eene
zaak. Mijn vader heeft het bevolen an
ders was het morgen tydig genoeg."
Daarbij reikte hy den ouden heer een
geschrift over, waarmee deze aan het
venster trad om het te lezen. Zijn aan
vankelijk ernstig gelaat verhelderde zich
onder het lezen. Toen hy gedaan had,
trad hij op den makelaar toe en zeide
het koninklijk paviljoen stond het escorte
van het 3e reg. huzaren, ln de kon.
wachtkamer werd de shah door ver
schillende burgeriyke en militaire auto
riteiten verwelkomd.
Na deze begroeting besleeg de shah
een door 25cavaleristen begeleid rijtuig en
leed naar het paleis, waar bij aankomst
door de trompetters der aldaar opgestelde
eerewaebt de eereuiarsch, gevolgd door
het Perzische volkslied, geblazen werd,
terwijl op liet paleis de Perzische stan
daardvlag werd uitgehangen, welke
beslaat uit een wit doek, omzoomd
met groen, behalve aan de zijde van
den stokin het midden een gouden
leeuw, gewapend met een kromme,
Oostersclie sabel voorts een verguiden
zon, opgaande achter den leeuw.
Aan het paleis werd de shah ontvan
gen door den hofmaarschalk van de
Koningin, baron Clifford, en door jhr.
Hoeuffc van Velzen.
De vertrekken van den shah bevinden
zich aan de achterzijde van het paleis,
in den vleugel, die op den tuin uitziet*
Van het gevo g logeeren or een twaalf
tal in een ander gedeelte van het paleis.
Hoe (ie ontvangst door het Haagsche
publiek was, wordt uiet gemeld.
Heden zou de shall oen bezoek aan
Soestdtjk brengen om nog denzelfden
dag te 's Hage terug te keeren.
In de gisteren te Amsterdam voort
gezette vergadering van Patrimonium
werd besloten de redactie van het
bondsorgaan aan een persoon op te
dragen, en wel aan ds. 'Talma, die meL
overgroote meerderheid werd geko/.en en
de benoeming heeft aangenomen.
Rechtszaken.
Door de Arrondissements-Rechtbank
te Middelburg ziju heden o.m. verooi-
deeld wegens diefstal door twee ver-
eenigde personen, J. H. C. v. H., 11 j.
en J. V., 10 j. beiden zonder beroep
altiier, ieder tot 3 dagen gevangenis
straf.
CiviiHüi&d N )uti wh.
Gisteren werd te Oostburg geïnstal
leerd als ambtenaar bij het openbare
ministerie van het kantongerecht aldaar
de heer rar. J. W. A. M. baron van
Lamsweerde.
De moord te Tilburg.
Het schijnt gebleken te zyn dat het
elfjarige dochtertje van den heerKessels
te Tilburg, niet geworgd is, zooals men
eerst vermoedde, daar de doek niet zoo
sterk om den hals zat om den dood te
veroorzaken, zoodat het kind levend in
de diepte zou geworpen zijn.
In de Noordhoeksche kerk, waar het
verschrikkelijk drama is afgespeeld, had
een hartroerende gebeurtenis plaats.
Toen de pastoor van den kansel, zooals
gebruikelijk is, de mededeeling van den
uitvaart moest aflezen voor het op de
allerlaagste wijze vermoorde kind,
barstte de geestelyke in tranen uit, al de
aanwezigen toonden groote deelneming.
Van ispendaal was, alvorens hij het
kostersambt te Tilburg aanvaardde, te
's Hertogenbosch woonachtig. Eerst
kortelings was bij gehuwd met eene
„Meneer Levi, gij en uw vader zijt
edele mannen. Is dat werkelyk uwe
meening
„Maken wy dan gekheid in zaken,
meneer Slichting
„Ik meen de provisiedie is te laag.
Uwe voorwaarden zijn te gunstig.'
„Wat noemt gij gunstig? Wij heb
ben gehandeld als eerlijke mannen, die
aan hunne vrienden verdienen willen
wat hun toekomt in eere!"
„Meneer Levi, ik dank u van harte!"
„Geen praatjes Dank den heer Jen
sen, die de zaak geschikt heeft. Wij
hebben gedaan een zekere affaire, en
dat is wat waard in dezen tijd. Laten
wij het onweer overtrekken en op beter
tijden wachten, en gij zult verdienen
een schat van geld. Geen overijling en
vastgehoudenNu, daarbij hebben wij
toch ook een stem. Hoe langer gij wacht
des te betere zaak
„Ik denk geheel als gij. En wat me
neer Jensen betreft, mag ik u mijn
compagnon en aanstaanden schoonzoon
voorstellen," vervolgde hij, op dezen
wijzende.
„Dat verheugt mij. Dat is recht. Ik
wensch u van harte geluk, mijnheer
Slichting
weduwe, die ernige reeds groote kinderen
uit haar eerste huwelyk medebracht. De
man stond bekend als braaf, oppassend,
godsdienstig, zoodat velen niet aau zijn
schuld willeu gelooven.
De Tilburgsche Ct. kan als zeker
mededeeteu dat de schilder bij de con
frontatie zeer bewogen was en bezwoer
de misdaad niet gepleegd te hebben,
terwijl de koster onbewogen bleef en
het lijkje zelf naar ben°deu bracht, toen
men hem dit gelastte.
In een correspondentie uit Tilburg aan
„De Tijd" wordt het volgende gemeld:
Nieuwe gebeurtenissen zijn niet te
vermelden. Van de twee verdachten is
nog geen tot bekentenis gekomen, en
toch twijfelt niemand eraan, dat de
justitie op de schuldigen of den schuldige
de hand heefi gelegd. Het staat o.a.
vast, dat van de torentrap, waar de
misdaad gepleegd is, niemand een sleutel
ter beschikking had dan de schilder, die
er werkte, en de koster.
Het schynt wel dat de vermoedens
tegen den koster minder sterk worden,
en dat integendeel de schilder onder
zwaarder verdenking komt.
Het onderzoek der justitie wordt be
moeilijkt o.a. doordat de verdachten, die
beiden ontkennen, niet hun alibi kunnen
bewijzen. De koster, heeft door getui
genissen kuunen aantoonenj dat hij
tusschen half twaalf en twaalf uur
elders, niet in de kerk, is geweest.
Voor den tyd van half elt tot halt twaalf
en na twaalf uur heeft hij geen bewij
zen van alibi. De schilder moet gedu
rende al dien tyd niet anders dan in de
kerk geweest zijn. Du versterkte het ver
moeden tegen hem, omdat hy bf de
eenige dader of minstens mededader of
medeplichtige óf medewetende moet zijn.
Na het medisch-juridisch onderzoek,
ingesteld door Dr. Bioemen, van hier,
en Dr. Dekuatel, van Breda, moet, ge
lukkig, vaststaan, dat het kind reeds
zeer "spoedig nadat het in handen was
van het laaghartige individu, dat haar
met een weerzinwekkend motief zou
hebben gelokt - uit vrees dat tenge
volge van het gekerm hulp zou komen
opdagen - door verworging tó tot
zwijgen gebracht. Vermoedelijk moet de
moordenaar dadelijk van de plek ge
vlucht zyn en eerst later het lijkje naar
boven gedragen hebben, naar de ge
welven onder het dak. De deuren, die
toegaug geven tot de torentrap, bevinden
zich onmiddellijk bij het portaal dei-
kerk Terstond moet dus het kind,
onbewust de kerk binnengetreden of
daarin geroepen, binnen een dier deuren
zijn geleid, misschien verlokt met de
belofte hier een schoon vergezicht uit
een der torenramen te zuilen genieten.
Onmiddellijk daarop moet de aanval
geschied zijn.
De nieuwste bijzonderheid is deze,
dat de brief naar Sittard, dien het kind
zou bezorgen, thans in de kerk is ge
vonden.
Een algeineene vraag is, of de kerk
door de misdaad is ontwijd. Het ant-
woord luidt:
„Neen! Het zou zijn wanneer het
misdrijf in het gebouw, zelf niet wan
neer het werd gepleegd in het voor
portaal of gewelven. In het eerste ge
val zou de kerk moeten gereconsa-
creerd worden."
Gisteren had onder groote define-
ming de begrafenis van het vermoorde
kind plaats. Van het gasthuis, waai
het lijkje zich bevond, tot de kerk van
het Heilige Hart, waar een plechtige
lijkdienst voor het slachtoffer gehouden
werd, trok de lijkstoet tusschen twee
hagen van menschen door. Na den
lijkdienst werd het stoffelijk overschot
op de R. K. begraafplaats ter aarde
besteld.
-De Haarlemsche justitie was gister te
Des Zaterdags had Horny den ouden
Slichting onafgebroken uit de verte op
de beurs gadegeslagen, zich ook een en
ander maal in zyne nabijheid begeven,
hopende, dat deze hem zou roepen, wat
evenwel niet geschiedde, hoewel de oude
er nog zorgelijk en ernstig uitzag. Het
was echter nog geen tijd, om hem aan
gaande de overeenkomst aan boord te
komen. Maandag echter vervoegde hij
zich dadelijk tot hem en vroeg vrien
delijk grijnzend hoe de oude heer er
over dacht.
„Ik denk van uw aanbod geen gebruik
te maken," antwoordde Slichting koel
en uit de hoogte, daarbij den makelaar
het ongeteekende contract overreikende.
„Ik ben overigens ook niet met mijn
goed op de markt, en verzoek u mij
van verdere bezoeken te willen ver-
schoonen-"
Horny, bleek van teleurstelling en
ergernis, antwoordde op scherpen toon
„Dat had ik niet gedacht. Daar zitten
zonder twijfel de Levi's onder, die
schurken
„Wat het eerste betreft, kondt gy
wel goed geraden hebben. Ik raad u
echter eerlyke mannen niet weer in
myne tegenwoordigheid te beleedigen.
ik zou het niei dulden. Hunne hande-
Beverwijk tot het instellen var,
gerechtelijk onderzoek naai «en j
van vergiftiging, dat zich daar hal °v"
gedaan.
Gebleken moet zijn, dat eene veert;
jarige gehuwde vrouw zich d,or
innemen van arsenicum om het leven li,.'
gebracht. Ofschoon geneeskundige li/'
werd verleend, mocht men er niet
slagen haar leven te redden en is
eeigisternacht overleden, ruim 24 pJ
nadat zij het gift had ingenomen, v'!
moedelijk zijn huiselijke onaangena
heden de oorzaak van het feit.
Een in de Sehevenlngache' duii»
losloopend voermanspaard is in bui-
gekomen met een tram vau het (p./
spoor, rijdende in de richting vau
Haag. De machine ontspoorde en
paard werd middendoor gereden.
-Volgens een tel egrafiscj
bericht is eergister-avond de ju;at I
aangekochte Fransche logger „Colbert"
van den reeder a. de Jong, op reis v> I
Boulogne naar Vlaardingen, naby
poort (België), waarschynlijk door ru»
weer vergaan. De bemanning heeft li,-
schip verlaten en is het gelukt raetnj
boot te Nieuwpoort te komen.
By het verlaten was het sctiip, j1;
een groote lading haring inhield, iB
zinkenden toestand,
Een paar Amsterdamsclic kwart
jesvinders hebben vergeefs boproefj
een Hagenaar in een café met kaan.
spel af te zetten. De Hagenaar verloor
flu, maar hij was nog verstandg
genoeg om te beweren dat hij g,.e[
geld bij zich had maar thuis nog
f 160, die hij zou halen. Een da
kwartjesvinders ging mee. Op
naar huis gaf de Hagenaar vau hei
gebeurde kennis aan de politie.
Aan de westzijde van het zuidelijk
transept der O. L. Vrouwekerk te Maas
tricht zijn,ter diepte van ongeveer 1.20.1
de overblijfselen ontdekt van een
Romeinsch hypocaustum, een gerneta
verwarmingsinrichting voor een bad
kamer. Het zijn drie kanalen, uit klauw
steen gemaakt, en eenige ronde pijlers
van baksteen.
in de nabijheid zijn vroeger de Romein-
sche weg en poort ontdekt, toegang
gevende tot de eerste brug over de Maas
waaraan de stad haren naam (trajectuni
dankt. Niet ver van daar werd, nu meu
dan een halve eeuw geleden, een Ro
meinsch badhuis diep onder een buis
aan de Stokstraat gevonden.
Een buitenkansje. Dezer
dagen verloor een Duitsche dame in eet
Scheveningsche tram der Heil. spout
haar gouden horloge met ketting. Haar
echtgenoot gaf aan het personeel te ken
nen, dat het terugvinden hem welf 100
waard zou zijn. De seinhuiswachter P.
Rottier had het geluk, het verlorene te
vinden en kreeg, toen hij het nog den-
zelfden avond kwam brengen, de toege
zegde belooning.
Het Volk zegt, dat het zeer scherpe
toezicht, dat thans op last der regeering
op de anarchisten wordt uitgeoefend,een
gevolg is van het feit, dat door de Ko
ningin een brief is ontvangen, waarii
zy aangeduid werd als een der aan
staande slachtoffers van de anarchisten.
Het zouden in 't bijzonder twee Ita
lianen zyn op wie verdenking rust. Dit
tweetal is, indien het blad goed is in
gelicht, reeds in den omtrek van bet
Koninklijk paleis te Soestdijk gezien,
maar sedert spoorloos verdwenen.
vtl
van
bal
Een werkman verrichtte eenige
werkzaamheden aan den toren te Mapei-
tingen, in België. Eensklaps verloor b(!
ling kunnen het volle daglicht verdra-1
gen. Adieu, meneer Horny
De firma Joachim Slichting wb"':
onder de besten van Hamburg meege
rekend en geniet een onbeperkt credit'-
De oude heer woont nog steeds
het oude huis, waar ook het kantoet
bleef wat ook zijne vrouw
zeggen, aan wie hij voor de huiselp'
inrichting overigens de vrye en tui»
hand laat. Hij bemoeit zich, als vroeg'1
alleen met de kleinere zaken de ga
laat hij vol vertrouwen aan het betrf
inzicht van zijn schoonzoon over.
Adam Jensen en zijne vrouw le'e'
op den besten voet. Vader en £0°®''''
Jensen komen elk jaar eeuigen tijd
ben logeeren en verheugen zich in b"J
ne kleinkinderen. De oude man is r
een weinigje grootsch op zjjn zoon.
Joel Levi meent, dat hy nooit »!t,l
speculeerde, dan toen hij aan Wi!liC|
Swart schreef om een bediende.
EINDE.
zyn evenwicht en vijl uit zij
langs den toren hiDS- A'
pij'de tegenwoordigheid
vaat te klemmen aan een
lagei- aangebrachte stelling.
een kwartier bleef hij zoo z
pij door eenige kameraden
Sedert eenige dagen m|
eenige jonge meisjes van
leeftijd te Brussel onder
en a's Z'J een net gekleed he|
zien, gaat een er van er nf
spuwt op het kleed van het
Eenige minuten later komen tl
0n zeggen „Mijnheer, (mevrcj
op uw kleed gespogen."
Een der meisjes veegt h|
af, terwyi de andere inspectie
je' zakken en de portemonnail
Daarop verwijderen zy ziehl
Dit is reeds met verscheiden»
geschied, zonder dat de politi^
digen heeft kunnen grijpen.
In het Bacteriologisch Lai
ie Berlyn heelt een jong d(
onvoorzichtigheid smetstof va
ten binnengekregen. Hy roo
pet nemen van proeven en
sigaar neder op een tafel, w|
Itort te voren gebruikt te
proefnemingen met genoemde!
Men deed terstond al liet f
om de noodlottige werking tegl
maar er wordt gewanhoopt|
behoud van zijn leven.
Een Duitsch soldaat
schrijft aan zijn ouders o. a.I
vecht van 23 Juni buitenl
hebben wij de lijken der onzl
pet slagveld achtergelatenl
gruwelijk verminkt gevonden.[
lijken waren het hoofd, de tl
de voeten afgekapt. Een onzer r
luitenant Friedrich, hadden de I
de huid afgestroopt. Wy hebbeij
genomen door geen kwartier
Alle Chineezen, die in onzl
en die der Russen vielen, zij|
bajonet afgemaakt."
Keizer Wilhelm moet
den indruk zijn van de anarl
aanslagen in den laatsten tyl
zich, als voorzorgsmaatregel!
mingham een soort van ma|
of pantser van staal heeft
vaardigen, om onder zijn i
dragen, en dat hij zich eikel
oefent in het revolverschietenT
De Parysche tentoonstel!
jl. Zondag door 428,622 per!|
zocht.
De oorlog met China
Rusland reeds 1200 millioen
kost.
Waarschijnlijk zal er nog
kleinigheid bij komen.
Dat de oorlogen zoo duur zil
echter tegenwoordig geen ba
zijn om ze te beginnen.
-Geen thee meer. Kali
stad 200 kilom. ten noorden vj
gelegen, is de grootste theen|
Je wereld.
Hot Russische huis Baloniefl
meer dan 120,000 kameelen
vervoer van thee die uit Tienti
en in Europa ingevoerd wo
kameel draagt ongeveer 200
De theehandel van Kalgan is
door den oorlog.
GrusbruiMlen in Oorlog|
De heer Frederik Rompel
het „Handelsblad
Herhaaldelijk komt het beriij
Waden voor dat de Boeren bij
'ing der Engelschen het gras
hebben gestoken. Ook gener;
heeft, volgens de laatste telef
wederom dit middel te baat
Eu onwillekeurig is zeker bij
I de vraag gerezen waarom
I dit doen.
De oplossing is zeer eenvoud.
"it een recent telegram van Lori
I Wtjkt, begint het veld in het
',1- A. R. reeds een zacht gri
tevertoonen. De Britsche veldrn
verheugde zich reeds in het
voedsel voor zyn ry- en
Met een weinig vuur evenwel i
loeren Bobs een zeer onaanger
'asaing bereid. Het jonge gras
8'ond toe afgebrand en de
ossen en muilen zullen dus
vau ouds zich moeten vergenoi
het uit Britsch-Indië aangevoer
'vt harde, lange gedroogde Au:
Bras.
De Boeren zelf behouden ac
s-ellingen natuurlijk „weideve
"n eigen paarden en beesten
Het verbranden van het
°S een ander doel. Het belei
engelschen in hun «pmarsch
och niet alleen om het
'otben de Boeren tot dit mi
J^cht. De grasbrand belet
n Engelschen het oprukken
groot gevaar op, niet zooz
uDactl en dier die zich sne
hen verwijderen, doch voor
scl
dj
O
tn
e
J°l
