Maandag- O Augustus 88e Jaargang. Gemeentebestuur IR Iets over Tolstoianisme. iS HAVERMOUT, |xr. loois. 1900. D D BEDRIJFSBELASTING. BEKENDMAKING. femiiaêt® T e °Pnieuw zou doen bloeden, en Hjom zweeg hij. iaatste da2en van Februari had wen echtgenoot eon zoon go- ïïo. 183. 1900, KOST EEN PAK bent per 5 ons, bij A M D I E S S T In on a.l BDBIi BUSS v., Remise: vm 4 50 5 35 ren) Van Zeilmarkt vu 11145 nm 12 80 2-^. 10 15. lm 1 16 2 45 4 15 5 55 I naar Zeiimarkt Vlievn. I (alleen op werkdagen! nm 1 20 2 50 4 20 Eo 11 12 35 2 5 3 35 5 15 HAVENDIENST. [m. 6— G 20 7— 7 60 1-iO 10— 1020 10 40 Vtu 1 10 1 30 2 220 |0 4 4 20 5 5 20 8 20. |is vm 610 6 30 7 10 120 9 50 10 10 10 30 12 10 nm 1 20 1 40 3.30 3 50 4 10 4 30 7 40 8— 8 30. Ikens-Staldeglieui. viebtijd.) 123, 8.25, 10.37, 1.18, Isluia 5,31, 6.9, 7.35, 1.35, 5.33, 8.24. 9.25 [7.42, 10.—, 1.38, 4.32, Lug 5.51, 6,29. 8.10 b.6, 8.3,9.5,9.45. I) nm 3 15 6 20l>) 3 50 6 50 lm 1 55a) 4 15 2 15a) 5 05 1» 3 30 6 20511) 310 6 401) 8 10 8 40 20 naar Breskena en len naar Boraseie en llegd. |1ihI, apoürwegrttal.ion *G 23 6 53 8 16 9 47 7 33 8 1 8 47 •10 1 1021 *10 48 112 *11 13 feigers le en 2e kl. 36 24 616 28 125 6 3 40 310 7 25 22 3 50 8 5 38 44 8 21 56 4 22 8 38 VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich b(j alle Boek haudelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVERTëNTEEN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regol meer 10 cent. Bjj directe opgaaf van driemaal plaatsing derzolfdo advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grooto letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- cn feestdagen. Telephoonnummer IO. Abonnements-Advertentlën op zeer voordeeUge voorwaarden. Afkondiging van een kohier der bedrijfs belasting, dienst 1900/1901. De Burgemeester van Vlissingen maakt bekend dat op heden bij hem ontvangen en aan den .Rijksontvanger is gezonden, het door den Directeur der directe belastingen r Middelburg executoir verklaarde kohier no. 2 wegens de bedrijfsbelasting, dienst 1900/1901 de daarop voorkomende belastingschul digen worden uitgenoodigd om hunne aanslagen op den bepaalden tijd aan te zuiveren, ook ter voorkoming van ver volgingen en herinnert dat de bezwaarschriften binnen 6 weken na heden behooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort den 4 Aug. 1900. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. Aangifte van nieuwe leerlingen voor de Openbare Lagere Scholen. Burgemeester en Wethouders van I Vlissingen; brengen ter kennis van beiangheb- I bende ouders of voogden, die hunne I kinderen of pupillen met lo, September e.k. wenschen toegelaten te zien tot eene der Openbare Lagere Scholen in deze I gemeente at van af Maandag den 15 Juli tot en met Zaterdag den 18 Augustus e, k. uitsluitend ter Gemeente |Secretarie (Bureau Bevol king) iederen werkdag van des voor- middags 10 tot 12 uren gelegenheid tot I UN6IFTE VAN NIEUWE LEERLINGEN «oor die scholen gegeven wordt en dat ingeschreven kunnen worden I alk kinderen, die in 1894 of vroeger I geboren werden, dus zij, die in den loop [van dit jaar zes jaren geworden zijn, I tog worden, of wel reeds ouder zijn. Vlissingen, den 13 Juli 1900. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTE VEEN. Vrij bewerkt DOOB A M O. 37.) I ®ijna bezweek hij voor de verzoeking, J/® bekend te maken met Bariatinsky's IJWelijkdoch te rechtertijd bedacht lo s deze misschien de oude 1 Angelina sprak geen woord maar f® baar Ivrl)e ademhaling en haar glim- L r,„ hij wel, hoe gelukkig zijn s°Md haar had gemaakt. streng 5e winter dit jaar ook spoedig de achterge- 08 -n, toch kon de dikke laag L en bet ijs op rivieren en meren |aai,,a houden tegen de stralen der üfn' Alles smolt weg en de zonne- I «te droogde L Er zjjn slechts weinige menschen, die niet van Tolstoi, den grooten Russischen schrijver hebben hooren spreken. Zpne werken, ook in onze taal overgezet, zijn niet geschikt om door alien te worden gelezen, omdat zij door betrekkelijk wei nigen worden begrepen. Hij is als het ware de schepper eener geheel nieuwe zedeleer en hoewel hij dit met vele andere gemeen heeft, onderscheidt hij zich van andere groote denkers in menig opzicht en, dit is het merkwaardigste oefent hij op vele zijner tijdgenooten een merkbaren invloed uit, hoofdzakelijk omdat die leer in strijd komt met de tegenwoordige inrichting en samenstel ling der maatschappij. Den meesten invloed oefent de zede- leer van Tolstoi op onze tijdgenooten uit, waar hij onder anderen de vrij oor spronkelijke stelling heeft verkondigd, dat men zich niet te weer moet stellen tegen het kwaad, maar alles verdragen wat ons wordt aangedaan en nog meer doen dan van ons verlangd wordt. Men mag niet oordeelen, noch elkander een rechtzaak aandoen, omdat wij zelf vol fouten zijn en het recht niet hebben een ander rekenschap te vragen van de zijne. Het zal voor al onze lezers duidelijk genoeg zijn, dat de zuivere toepassing hiervan een geheele omkeering in den staat van zaken zou te weeg brengen. Politie, justitie en leger schijnen daar mede het doel van hun bestaan te hebben verloren. En toch is Tolstoi, zonder het zelf te willen, de prediker eener revolutionaire leer, dat wil zeggen van een leer die in de toepassing alles op losse schroeven zou zetten en een toestand van wanorde zou scheppen, die zelf dwingen zou zoo spoedig mogelijk tot den ouden toestand terug te keeren. Tolstoi is een vijand van vorsten moord en van revolutionnair geweld. Toch dwaalt hij, wanneer hij ons dit in de volgende bewoordingen zegt „Hadden deze jonge mannen (de Russische opstandelingen namelijk) in plaats van de verschrikkelijke offers die zij zich hebben getroost, in plaats van schonken, en liefst zou Angelina onmid dellijk naar hare zuster gereisd zijn, maar zij was nog niet genoeg bij krach ten, om een groote reis te ondernemen, en dus wel gedwongen de reis naar Petersburg uit te stellen. Uit de brieven die Angelina in dien tijd van Gemma ontving, bleek, dat het de prinses gelukt was in de hooge krin gen weer vasten voet te krijgen. „Ik had niet durven vermoeden dat de schaduw door papa's optreden in mijn huis, zoo spoedig verdreven zou zijn/ schreef Gemma in de laatste dagen van Maart. «Men bejegent ons weer met evenveel achting als vroeger, en dit verheugt mij zeer, bijzonder om mijn man. Ik zou het niet hebben kunnen verdragen, dat hij door al zijne beken den vermeden werd, ter wille van mij, die alles aan hem te danken heb. Kom spoedig hier en deel in het geluk, dat mij in volle mate ten deel valt. Ik zal aan den prins van Medina schrijven en hem verzoeken je op je reis naar hier onder zijne bescherming te nemen." Een week later verliet Angelina Ber lijn in gezelschap van prins José en van hare kamenier. „Laat ons een paar uren te E. blijven vertoeven/ verzocht zij den prins, toen de trein de grenzen naderde. „Ik zou zoo gaarne het dorp nog eens weder zien." Het gelaat van Medina betrok. «Zij heeft dus nog altijd niet geheel tot den revolver, tot ontploffingen of de oprichting van geheime drukkerijen hun toevlucht te nemen, alieeplijk de leer van Christus in praktijk gebrachthad men, met vermijding van zulk een onbegrijpelijke krachtsinspanning (de revolutie), ten getale van een veertig a vijftig, laten wij zeggen van honderd man, zich verbonden en zich vergenoegd met bij de inlijving der troepen te ver klaren „wij kunnen geen dienst van moordenaars doen wij gelooven in de leer van Christus, die gij ook belijdt had men voorts in andere aangelegen heden op gelijke wijze gehandeld door het afleggen van den eed te weigeren, door te verklaren niet over zijn naasten te willen oordeelen of zijn steun te ver leen en aan het geweld dat den eigendom sanctionneertWat daarvan het ge volg zou geweest zijn weet ik niet, maar wel weet ik dat dit ons reeds nader tot ons doel zou gebracht hebben en dat dit de eenige wijze is om met vrucht te werk te gaan." Men ziet het duidelijk, die leer is ook tot ons overgewaaid de dienstweigerende soldaten en schutters, de eedweigerende lieden zijn aanhangers van het Tolstoi anisme en nu moet men weten dat Leo Tolstoi de man is, die eene nieuwe verklaring der evangeliën heeft beproefd. Zijne opvatting daarvan is in vele opzichten zeer verheven maar zij heeft hem gebracht tot een praktische toe passing, die lijnrecht tegen hot doel invoert. Zijn leer is alleen mogelijk in een volmaakte wereld en daarin is zij niet meer noodig. In een onvolmaakte maatschappij moet er een overheid wezen die de-orde handhaaft; anders werkt men juist tot de overmacht van het kwade mede, en om dat te verhinderen moet ieder zic.h vi ij willig aan het gezag onderwerpen. De stichter van het chris tendom beeft nergens bet tegendeel geleerd en de maatschappelijke orde behoeft allerminst te verhinderen, dat iemand den plicht der naastenliefde zooveel mogelijk vervuile. De groote dwaling van Tolstoi bestaat daariD, dat hij eigenlijk ieder het recht geeft zich tot gezaghebbende en tot hervormer der maatschappij op te wer pen. Hjj leert niet dat wij moeten streven naar afschaffing van den eed, en dit zouden wij met hem eens zijn, haar leed overwonnen/ dacht hij treu rig maar hij voldeed aan Angelina's verlangen. Het was een schoone, heldere namid dag, toen Angelina aan de zijde van den prins het spoorwegstation te E. uitging, terwijl Anna in de wachtkamer met de bagage achterbleef. De aanleg van den spoorweg was reeds in den vorigen herfst ten einde gebracht. Tevergeefs keek Angelina rond naai de houten hut, waarin zij een deel van haar leven had doorgebracht. Ook van het zoogenaamde tuintje was geen spoor meer te ontdekken. De boomen en strui ken waren uitgeroeid, en bij dat werk waren ook de viooltjes vernietigd, die in de vorige lente zoo heerlijk gebloeid hadden. Op het open terrein dat men aldus verkregen had, werd nu ijverig gebouwd. Slechts nu en dan een woord sprekend, stapte Angelina met een weemoedig glimlachje op het gelaat voort, de dorps straat langs, over het markplein, voorbij het hotel, tot op de brug waaronder de beek ruisclite. Daar bleef zij staan. Zij staarde voor zich uit over den slag boom, die twee machtige rijken scheidde, en die zoo dikwijls geopend was ge worden om doorgang te verleenen aan den man, die hare innige, trouwe liefde verraden had. En toen sloeg zij den blik nog eens op de grijze wateren, die rustig murmelend voorwaarts stroomden. „Laat ons nu maar weer terugkeeren/ omdat het ja van den mensch, ja, en het neen, neen behoort te wezen maar hij leert dat men den eed niet moet afleggen, dus de wet en het gezag, de bestaande orde van zaken, terstond op zij moet zetten. Wat is dit toch anders dan eene revolutie in nieuwe vormen Hij leert niet dat men streven moet naar een toestand, waarin de geweldige militaire uitrusting der volken niet meer noodig is maar wel dat men eenvoudig alle dienst moet weigeren, waardoor, bij toepassing op groote schaal, het ruwe geweld meester wordt en de handhaving van rust en orde een hersenschim. Hij leert niet zoozeer dat men wèl moet handelen, den vrede bewaren en niet naar wraak streven dit ook, maar tevens, dat het recht daarmede in strijd is. Daardoor wordt de arm der justitie verlamd en krijgen misdaad en kwade trouw de handen volkomen vrij. En dat zou dan een ideale toestand en geen revolutie zijn Naasting spoorwegen. „De Scheepvaart" noemt de berichten dat de regeering voornemens zou zijn de spoorwegen te naasten, geheel onjuist. Wel heeft de regeering aan eenige amb tenaren opgedragen een onderzoek in te stellen welke maatregelen zullen worden genomen, bijaldien een of meer spoor wegen door den Staat mochten genaast worden. De uitslag van dat onderzoek kan spoedig worden tegemoet gezien, en het is niet onwaarschijnlijk, dat dit der Régeering aanleiding zal geven, een wetsontwerp in te dienen, inhoudende de regeling eener eventueele Staats exploitatie ten opzichte van beheer en comptabiliteit, teneinde gewapend te zijn voor het geval later, gedwongen óf vrijwillig, tot naasting werd overgegaan. Vermoedelijk heeft dit aanleiding gegeven tot het onjuiste bericht, alsof thans reeds voorstellen tot naasting zullen gedaan worden. zeide zij eindelijk. Medina keek haar bezorgd aan. Zij zag er zeer vermoeid uit. „Gevoelt ge u niet wel vroeg hij bezorgd. Zij glimlachte zwakjes. „Geheel wel, mijn vriend. Alleen ben ik een beetje droevig gestemd, maar dat is zeer natuurlijk dat zijn wij altijd, wanneer wij een kerkhof bezoeken." Een diep smartelijk gevoel kwam bij hem op. Zwijgend legde hij hare hand in zijn arm, en zoo gingen zij. Toen zij de plek achter den rug had den, waar Ferrari zijne gasten bediend had onder het vertellen van zijne triom fen als «ongeëvenaard baryton", bleef Angelina staan. Zij maakte hare hand uit Medina's arm los en ademde met wellust de frische lucht in. „Hoe zuiver en frisch is hier de lucht zeide zij en keerde hare zacht gekleurde wangen naar den wind. „Wat doet mij dat goed, na de graflucht die mij daar straks nog ijzig omgaf en mijn hait met weemoed vervulde Medina keek haar ernstig aan. „Is er van dien weemoed niets meer overgebleven Angelina schudde het hoofd. „Neen, ik ben zoo vroolijk te moede als de leeuwerik, die zich helder zingend in de lucht verheft." „Zljt ge zoo te moede, dat niets u zou kunnen bedroeven wat met het verleden, in het bijzonder met prins Examens. In de eerste helft van October zal een vergelijkend onderzoek plaats hebben van aspiranten voor de betrekking van klerk der posterijen en telegrafie, om naarmate van de behoefte benoemd te worden. Aan die betrekking is verbonden een jaarwedde van 400, welke tot f 1200 resp. 1500 kan klimmen. Dit laatste alleen voor hen die by de examens in de beide dienstvakken blijk geven daar mede voldoende vertrouwd te zijn. In dit geval geschiedt ook de verhooging van jaarwedde naar een gunstiger maat staf dan voor hen, die deze examens niet of met onvoldoenden uitslag aflegden. Zjj, die zich aan 't onderzoek verlan gen te onderwerpen, moeten zich voor 1 October aanmelden bij het hoofdbestuur der posterijen en telegrafie, door een op zegel geschreven verzoek. Daarbij moet worden overgelegd de in de St. Ct. no. 179 vermelde stukken. Tot dit examen worden ook toegelaten telefonisten en assistenten, voor zoover zij op 1 Januari den leeftijd van 30 jaar niet overschreden hebben, Op de Zuiderzee. Onze Koninginnen hebben gisteren de revue der Zuiderzee-visschersvloot bijge woond. Tengevolge van het stormachtige weder was de revue verlegd ten zuiden van Pampus, direct te beginnen buiten de haven van Muiden en was zijdus van uit dat stadje prachtig te zien. Muiden was dan ook overvol van bezoekers om het eenige schouwspel te zien van een 1700 tal botters, met de vlag in top en het visebtuig in het want, in lange rijen geschaard De vor stinnen waren met een extra-trein uit Soestdijk naar Weesp gespoord en van daar begaven zij zich per rijtuig naar Muiden, op den weg daarheen hartelijk toegejuicht. Te Muiden werden haar bouquetten aangeboden en begaven zjj zich aan boord van de Buyskens die dadelijk naar de plaats der revue weg- stoomde. De plechtigheid werd gelukkig niet gestoord door ongunstig weer. Tegen den middag brak de zon door en verlichtte met hare stralen het fraaie schouwspel. Bariatinsky in verband staat Zij keek hem openhartig aan. «Wat hebt ge mij omtrent hem mee te deelen „Welnu, Fedor is reeds een half jaar getrouwd. Toen ge hem toevallig te Berlijn gezien hebt, vertoefde hy daar met zijne vrouw." Angelina vouwde de handen als tot een gebed, en zonder den blik van Medina af te wenden, zeide zij zacht «Moge hij gelukkig zijn De prins greep hare rechterhand en drukte die bijna heftig in 'de zijne. „Angelina, hebt ge werkelijk over wonnen „Ja," klonk het zacht van hare lippen. Nu greep Medina ook haar andere hand en richtte zich in zijn volle lengte op. „Dan is mpn tijd gekomen," sprak hij bewogen, bijna plechtig. «Dan durf ik eindelijk den wensch uitspreken, dien ik reeds zoo lang koester, en waarvan de vervulling eenig en alleen in u w macht is. Angelina, wilt ge mijne vrouw worden Deemoedig neeg zij het hoofd. «Neem mij dan, wanneer ge mij uwer waardig acht, mijn vriend, mjjn geliefde, mijn alles. Ik volg; je van ganscher harte." Medina drukte, haar een kus op het voorhoofd. En in gelukkige stemming richtten zij hunne schreden naar het spoorwegstation. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1900 | | pagina 1