Vrijdag 6 Juli l\o. 157. 38e Jaargang. 1900. voorhanden FeuiiLLgTQM, iere lot een prijs valt fill :li Potenberg, nstbode Lstbode [e havendienst. en tot deelneming nopend J ahitterende kansen op [inst, welke de in staat Lübeck rborgde Loterij alle voordeelen der reeds tergen in zich vereenigt 36000 loten worden uitge- 28500 in den loop der I isse met een prijs moeten |dat ll van dit kleine aantal pekken prijzen toch even in andere loterijen, die 1 en nog meer loten uitgeven, jre dergelijke onderneming [de kansen, een grooten Kinnen, zoo gunstig als hier. is in het gelukkigste geval zijn resp. Mk. 300.000, 1.000, 70.000, 2 maai p, 2 maal 40.000, 35.000, i, 20.000, 10 000 enz.) [klasse, waarvan reeds 20 1 trekking begint, kosten M. 1(5 f 9.GO 8 - 4.80 4 - 2.40 [worden onmiddellijk uit- Ivangst van deze bedragen loursna elke trekking [ngslljsteu direct toege- Is een vermogen te ver- gunstig en de risico zoo lerhalve niemand verzui- de hand te bieden en bgaande tot mijn Hoofd tor te wenden. Bij de in pen trekking kon ik vol- r ij z e n uitbetalen Mk. 00, 70.000, 50.000, enz., I mijne collecte met recht |ste mag noemen. De reeds 20 Juli plaats en [loten zal spoedig uitver- Lübeck. aat aangesteld Hoofdcol- [heen 12'/s cents, aan ren 25 cents. 7E FLACONS Aanbevelend I. Gr. H. DOMMISSE. lade. en fatsoenlijke I: Mej. AUER-Willemse, At. pelijk in dienst te tre- oieumterrein. Z. no. 193. RAMDIENST SEN en lilDDELBUEO v.v Remise: vm 4 50 5 55 Lgen) Van Zeilmarktvm 11 45 nm 12 30 2 |30 10 15. lnm 1 15 2 45 415 5 55 naar Zeilmarkt Vlissm (alleen op werkdagen) |0 nm 1 20 2 50 4 20 20 11 lnm 12 35 2 5 335 5 15 Ivm. 66 20 7 7 50 |9 40 10— 1020 10 40 nm 1 10 1 30 2 220 40 4 4 20 5 5 20 50 8 20. jluisvm 6 10 6 30 7 10 9 20 9 50 1010 10 30 12 10 nm 1 20 1 40 (10 3.30 3 50 410 4 30 EO 7 40 8— 8 30. gfcens-KIalflegbein. mwichtijd.) 6.23, 8.25, 10.37, 1.18, -Sluis 5,31, 6.9, 7.35, 2.35, 5.33, 8.24. 9.25 7.42,10.—, 1.38, 4.32, kibrug 5.51, 6,29. 8.10 5.6, 8.3,9.5,9.45. VMSSINfiSCME COURANT. Prjjs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks b(j den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVEKTENTEËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. - B(j directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de pijja slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verschflnt^dagelflks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telephoonnnmmer IO. Abonnements-Adrertenüën op zeer roordeelige voorwaarden De helft plus één. Onder de bezwaren tegen de Leerplicht wet in het verslag der Eerste Kamer uitgebracht, behoort ook dit dat ztj in de Tweede Kamer met de meerderheid van slechts ééne stem werd aangenomen. Sommigen maakten er zelfs den minis ters Borgesius en Lely er een verwijt van dat zij meegestemd hadden. Die beide bezwaren hebben wel iets van „spijkers op laag water zoeken", want ze doen niets ter zake. Onze Grondwet toch spreekt er nergens van hoe groot de meerderheid moet zijn voor de aanneming eener wet, maar een voudig dat alle besluiten over zaken bij volstrekte meerderheid der stemmende leden moeten uitgemaakt worden. Van dezen regel is bij het stemmen over Leerplicht door de Tweede Kamer niet afgeweken. Diezelfde Eerste Kamer waarin velen aanmerking maakten over de aanneming der Leerplichtwet door de kleinst moge lijke meerderheid, heeft dan toch in 1848 de Grondwet met slechts ééne stem meerderheid aangenomen. Het was toen even goed op het kantje af als nu in de Tweede Kamer, en slechts toen koning Willem II door zijn per soonlijken invloed een tegenstander tot voorstander wist te bekeeten, verkreeg de wet de meerderheid. Het is ook wel gebeurd dat leden van de Eerste Kamer met éen stem meerderheid be noemd werden. Noemden sommigen eene met zoo uiterst geringe meerderheid aangenomen wet als de Leerplicht anti-nationaal, dit verwijt geldt dan ook de Grondwet van 1848. En dat de twee genoemde ministers als g :wone Kamerleden voor de wet hunne stem uitbrachten, is vooreerst niet onwet tig omdat zij daartoe het recht hadden, en ten tweede gerechtvaardigd omdat ztj hiertoe verplicht waren als vertegen woordigers der districten Zutphen en Lochem, waar men er zeker niet mee gediend zou z(jn figuranten in de Kamer te hebben. Dat velen in de Eerste Kamer niet met de Leerplichtwet aangenomen zijn, dat staat hun vrij, niemand kan of mag hun dat kwalijk nemen, maar het strookt zeker niet met de waardigheid van ons eerste wetgevend lichaam, dat men eene wet bestrijdt met argumenten, die het n:et zijn omdat zij geheel buiten de zaak gaan. Of de Leerplichtwet genade zal vinden bij de Eerste Kamer, het is ook uit haar Vrij bewerkt DOOR A M O. 11.) „Hm," deed Stwolinsky, en hij keek [Roman met onderzoekende blikken aan. I „Gewoonlijk zegt men, dat menschen [die e(en en drinken vergeten, verliefd I zijn. Maar heb je het rijtuig wel voor l do deur gezien Dat slaat daar al een i half uur. De familie Bariatinsky schijnt Ite vreezeu dat je heelemaal niet meer [terugkomt." Sulkowsky legde beide handen op de ichouders van zjjn vriend en zeide met er zoo ongunstig uirziend verslag niet op te maken, maar dit heeft zij, lezen wij ergens, ten minste voor dat z(j niet op den particulieren, maar op den Staats geldbuidel een aanval doet en in de Eerste Kamer 31 liberalen zetelen. Staalman en van Kol. Het Hbld. schrijft het volgende In het volksblad dat het Kamerlid de heer Staalman uitgeeft, vindt men ver haald dat zijn medelid, de heer van Kol, vier dagen na het verwerpen zijner motie door de Tweede Kamer „met de grootste kapitalisten uit de Kamer tot in 't holle van den nacht aan een echt kapitalistische eet- en drinkpartij heeft deelgenomen. Hiervan wordt dan verder gezegd, dat al wat arbeider heet en nog een greintje oprechtheid in z'n gemoed heeft, zich met verachting van zoo'n komediespel zal afwenden en dat van Kol als hij in de Kamer de kapitalisten bestrijdt, er niets van meent. Aanleiding tot deze dwazen uitval werd naar „het Volk", het dagblad voor de sociaal-democratische arbeiders- party mededeelt, gevonde^in het feit dat de heer van Kol lid is van de commissie uit de Kamer welke benoemd is om de Indische rekeningen na te zien. De vergaderingen dezer commissie die dikwijls tot laat in den nacht voort duurden, hadden meestal plaats ten huize van den voorzitter, die dan zeer gastvrij optrad. In ruil daarvoor boden de leden hem een maaltijd aan, eene beleefdheid waaraan de heer van Kol zich niet heeft kunnen-onttrekken. „Ieder verstandig mensch zegt «het Volk" —zal begrijpen dat men het kapitalisme zoo fel mogelijk bestrijden kan, zonder de personen waarmede men door omstandigheden geroepeD wordt samen te werken, daarom op voet van persoonlijke vijandschap te behandelen." Dit is volkomen juist en het hatelijk verhaaltje zal veeleer den heer Staalman kwaad doen dan den heer van Kol, aan wiens oprechtheid niemand twijfelt en die daarom bij zyne medeleden van alle richtingen hoog staat aangeschreven. Theorie en praktijk. Uit Beverwijk schrijft men aan de „Standaard „Johanna van Woude, de bekende schrijfster van het weekblad voor meisjes „De Hollandsche Lelie," die eenigen tyd te Beverwijk en pension doorbracht, gelyk ze dat reeds in verschillende plaat sen van ons vadhrland gedaan heeft, is op zeer geruchtmakende wijze van hier vertrokken. „Zij weigerde haar „kostjuffrouw" van een stem, die zijn aandoening verried „Geloof mij, liefst zond ik het rijtuig ledig weg en bleef hier." „Maar nu ga je er in Je bent nu eenmaal hun gast," sprak Peter goeds moeds. „Van daar is het toch ook zoo ver nietnaar den ouden Ferrari.» Prinses Anna had een slechten nacht gehad. Na ontvangst van den brief van Chernischew was Olga nog minder te genaken geweest dan ooit te voren. Oogenschijnlijk trok ztj zich er weinig van aan, dat hare moeder haar onop houdelijk door Warwara liet bewaken haar effen gelaat althans verried geen aandoening. Een bedaarde glimlach was haar eenig antwoord, wanneer hare moeder haar wilde bewegen de gedachte aan een huwelijk met Gregor Czerni- schew te laten varen, of wanneer zij met verwijten en scheldwoorden tegen haar uitvoer. Prinses Anna kookte bijna van woede. Dat Sulkowsky niet met Fedor naar huis was teruggekeerd, was ook een omstandigheid, die er niet toe het verschuldigde betaling te doen en trachtte stillekens haar „pension" te ver laten en haar koffer aan een touw door het raam van de bovenvoorkamer op straat neer te laten. „B(j die, voor eene dame die met de pen omgaat, ongewone handeling had ze het ongeluk een ruit te breken, waardoor haar heimelijke handeling bemerkt werd en een formeel standje ontstond, waar aan de burgemeester en de politie te pas kwamen. Trots de raadgevingen van den burgemeester Jacht het deze voor vechtster van de rechten der vrouw goed, er maar van door te gaan in de richting van Heemstede zonder aan haar financieels verplichtingen te voldoen. Een en ander heeft haar aanleiding ge geven in haar „Lelie" een beschouwing over Beverwijk te plaatsen, waarin ze haar boosheid botviert en zij by de jonge meisjes den indruk wel zal gevestigd hebben, dat voor dames die zonder be taling „pension" erlangen, Beveiwijk geen dorado is, tenzij men het aanlegt, zooals zij gedaan heeft." Vertrek van beambten der Z. Afr. S. M. De N. R. Ct. ontleent de volgende bijzonderheden hieraangaande aan een be richt van de Central News te Standerton „De Hollanders, die aan de Neder- landsche Spoor verbonden waren, zyn hier heden met hun gezinnen vertrokken, op weg naar Europa. H»t vertrek gaf aanleiding tot eenige merkwaardige tooneelen. „Het waren in het geheel ongeveer honderd mannen. Op hun weg van de gevangenis naar het station droegen sommigen kinderen, anderen bundels goed. Zij werden begeleid door soldaten met de bajonet op het geweer. De stoet wekte veel belangstelling. Al loopende zongen de Hollanders het Volkslied, het Transvaalsche volkslied en andere vader- landsohe liederen en van tjjd tot tijd barstten zij in gejuich los. De vrouwen en de grootere kinderen, ongeveer hon derd in getal, volgden te voet zonder militair geleide, en een bagagewagen sloot den stoet. „Bij hun aankomst aan het tijdelijke spoorwegstation kregen de vrouwen en kinderen verlof zich vrijelijk onder de gevangenen te bewegen totdat de trein voorreed, welke bestond uit gewone personenwagens. Bij het instappen zag men menig roerend afscheid tusschen de Hollanders en de verwanten die zjj te Standerton achterlieten. Verscheiden mannen droegen een strikje met de Transvaalsche kleuren en voor een toe- valligen toeschouwer leek het of zy heel opgeruimd waren. Maar het was toch duidelijk, dat zij eenigszins het land bijdroeg om haar in betere stemming te brengen. „In plaats van hem aan je te ver binden, jaag je hem weg," had zij met verontwaardiging hare dochter toege roepen, toen Fedor gezegd had dat de prins bij een vriend was gebleven. „Bijt maar dapper van je afHet zal je wel gelukken Roman Sulkowsky spoedig en voor altijd uit dit huis te verjagen. Maar ik zeg jeondanks alles komt Czernischew er niet in 1 Met die woorden was zij naar hare slaapkamer gegaan om er den halven nacht suikergoed te eten en in een Franschen roman te bladeren. Slapen kon zij toch niet. Ook Olga sliep dien nacht weinig en onrustig. Het overschillig gelaat dat zij over dag getoond had, was slechts een masker geweestinderdaad gevoelde zij zich diep vernederd door die stren ge bewaking. „Zoo kan hec niet langer, ik moet er een einde aan maken," dacht zij hadden en neergedrukt waren, dat zij hun geriefelijk huis en hun betrekking moesten verlaten. Onder de menschen, die voor het vertrek gereed stonden, waren ook vijf krijgsgevangen Boeren, die afzonderlijk naar den trein liepen, zwijgend en bedrukt. „In elk compartiment met mannen werden twee wachten met de bajonet op het geweer geplaatstvoor het gedeelte van den trein waarin de vrouwen en kinderen zaten, werd die voorzorg onnoodig geacht. Kolonel Chichester en de maarschalk-provoost hier hielden het toezicht op het vertrek en alles ging geleidelijk in zijn werk. „Toen de trein uit het station weg- stoomde, zongen de Hollanders weer treffend het Volkslied, met luid gejuich tot slot. Een man riep uit het portier: „We komen over drie maanden in Trans vaal terug.» De kleine groep vriendinnen en verwanten, die achterbleven, weenden toen de trein wegreed.» „Al de maatregelen voor het vervoer zijn met bijzondere verschooning voor de gevoelens der Hollanders uitgevoerd. Een aanzienlijke menigte had zich ver zameld om van het vertrek getuige te zijn, en de houding van de menschen was zeer eerbiedig." Het Utrechtsch Dagblad verneemt uit Amersfoort Alhier is een particulier telegram ontvangen, meldende, dat het personeel der N. Z. A. Spoorwegmaatschappij eer gisteren van Oost-Londen vertrokken is per stoomschip Arundal Castle, als passagiers voor rekening vanhetEngel- schc gouvernement. Studeeren. Prof. Hugo de Vries, hoogleeraar in de botanie aan de universiteit van Amsterdam, waarschuwde dezer dagen tegen te groote verwachtingen van tegen woordige studenten in de plant- en dierkunde er zal voor de meesten geen plaats als leeraar te vinden zijn. Naar aanleiding daarvan schrijft de rector van het Delftsche gymnasium, dr. H. J. Nassau Noordewier Sr., in de N. R. Ct. „Diezelfde waarschuwing, op een ander gebied, vroeger vernomen, zou mis schien menig jongman hebben terugge houden om in de klassieke letteren te gaan studeeren. Hoewel het voor velen te laat is, wil ik toch met een enkel woord ieder, wien zijn leven lief is, wijzen op den treurigen stand van zaken. Zes jaren minstens op het gymnasium, zes jaren aan de academie geploeterd, met groote opoffering der meestal arme familie, eindelijk aan het eind gekomen, gepromoveerd, misschien wel cum laude, en dan in de eerste jaren niets of bijna op eens. «Wist ik maar, hoe ik het moet aanleggen," Zij lag daarover te peinzen en daar bij loosde zfl een diepen zucht, welke zoo pijnlijk klonk, dat Warwara ver schrikt opvloog in haar bed en vroeg, of Olga zich onwel gevoelde. Doch zij kreeg geen antwoord. „Zij deed het in haar slaap," dacht de oude en kroop weer onder de dekens. Den volgenden morgen zond prinses Anna een rijtuig naar K. om Sulkowsky af te halen. Een half uur later reed Fedor nit. „Ik wil toch eens zien, of het den jaloerschen vriend gelukt is de bloempjes te plukken, die hun kopjes naar mij toeneigden," dacht hij. Roman Sulkowsky nam juist afscheid van zyn vriend Peter, om naar het land goed van Bariatinsky terug te keeren, toen Fedor de grens overging. Ferrari verwelkomde „Excellenza" met den gewonen overvloed van woorden en vroeg met een listig knipoogje, door niets, Enkele privaatlessen voor minder geld dan gevestigde leeraren, en honger lijden dat is het lot der tegenwoordige jonge doctoren in de klassieke letteren, die geen fortuin hebben en dat is de regel. Wacht eens, ik vergat ietsdaar komt een betrekking open in Alkmaar. Daar kan een doctor geplaatst worden op een traktement van f 1000. Wel, wel 1 En op een particuliere inrichting in Leeuwarden ook zoo iets heerlijks veel lesuren en een minimum inkomen. En daar vechten de proletariërs nog om daar kunnen ze dan iuager worden en opdrogen De toestand wordt gaandeweg erbar melijk. Ik waarschuw dus bij dezen alle toekomstige en tegenwoordige studenten om niet in de klassieke talen te gaan studeeren. Waarin dan? zult ge vragen. Daarop kan ik geen antwoord géven of het moest zijn studeert in 't geheel niet, als gij geen bijzondere roeping en aanleg hebt voor studie, wetenschap en armoe lijden. Uver de ontvangst van prof. Beets, door de KoningiD Woensdagmiddag te Utrecht op Paushuize, bevat het „Utr. Dbld. nog de volgende bijzonderheid: H. M. was aanvankelijk voornemens geweest den eerwaardigen grijsaard zelve te bezoeken. Maar de 86-jarige wilde 't zich niet laten ontnemen aan de Koningin zijne hulde te komen brengen. Hij verscheen met zijne dochter, die' mede werd toegelaten, bij H. M. Ook de Koningin-Moeder kwam van hare zit kamer naar beneden, om prof. Beets te begroeten. Bjj het afscheid gaf Koningin Wii- helmina hem Haar portret, voorzien van het eigenhandige onderschrift„Hulde aan Professor Beets." Leger en Marine. Bij kon. besluit is de majoor H. G. van Tarel, van het 7e reg. int., op non activiteit gesteld. Naar men ons meldt wordt het stelsel Groote (Stenografie voor iedereen) ale verplicht leervlak op de le H. B. S, 5j. c. te Amsterdam. (Directeur dr. J. C. Gosterus) met den nieuwen cursus ingevoerd. De kweekschool te Amsterdam voor onderwijzers en onderwijzeressen voerde mede het stelsel-Groote in. Vlissincfen, 5 Juli. Men verzoekt ons het volgende mede te dealen Zooals de lezers zich nog wel zullen welke van zijne dochters htj wilde be diend worden. „Door Angelina," antwoordde Baria tinsky glimlachend. „Zij is nog wel schuw, maar toch niet zoo ongenaakbaar ais Gemma." „Zeker, zeker, zoo is het," stemde Ferrari toe. „Angelina met een flesch wijn, niet waar?" Bariatinsky knikte en de Italiaan ver dween in de deur, waaruit een oogen- blik .later Angelina met den bestelden wijn te voorschijn kwam. „Bekoorlijke engel," fluisterde Fedor haar toe. „Spreek toch zoo niet, ik bid uiDaar mag ik niet naar luisteren," fluisterde Angelina en daarbij beefde hare hand zoo hevig, dat de wijn, dien zij voor Fedor wilde inschenken, over de tafel vloeide. Bariatinsky vatte haar pols en dwong haar de flesch neer te zetten „Waarom moogt gij mij niet aan- hooren vroeg hij, en metaen trok uij

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1900 | | pagina 1