Kerk- en Schooluieuws.
Rechtszaken.
Gemengd Nieuws.
Wij hebben gemeend aan bovenstaand
stuk geen plaats te mogen weigeren,niét
omdat wj) meenen dat er in de tegen
woordige omstandigheden nog eenig heil
van te verwachten is, maar omdat
getuigen tegen het onrecht ten allen ttjd
plicht is. En vooral de vrouw die door
den oorlog zooveel kan lijden, behoort
dit in de eerste plaats te doen.
Aldus beschouwd, wenschen wij dat
het adres aan H.M. de Koningin van
zeer talrijke handteekeningen moge zijn
voorzien.
Examens.
De commissie, belasi met het afnemen
van het examen ter verkrijging van een
diploma als machinist aan boord van
koopvaardyschepen, zal zitting houden,
te beginnen 26 Juni, te half tien ure in
het „Nutsgebouw" te Amsterdam.
De „Generaal Pel".
Het Soer. Hand. deelt mede, dat de
resident van Ternate aan de regeering
heeft voorgesteld, om de moordenaars
van de Pel niet te tuchtigen, en dat
over dit voorstel de Raad van Indië
beraadslaagt.
Het blad bevestigt voorts de mede-
deeling van het Bat. Nbld., dat de
commandant der zeemacht van oordeel
is, dat nog niet de minste zekerheid
verkregen is, dat de officieren vermoord
zyn, en hij eene nieuwe en nu geen-
halfwerk-doende expeditie dringend
noodig acht.
Kon. Vereeniging voor Nederlandsche
Scherpschutters.
De IXe groote nationale schietwed-
stryd van bovengenoemde Vereeniging
zal dit jaar van 11 tot en met 19 Au
gustus te Hoorn worden gehouden.
Het programma, dat na 15 Juni a. s.
op aanvraage bij den voorzitter van het
bestuur te Hoorn, kosteloos verkry'gbaar
zal zijn, zal bevatten 12 afdeelingen
met 700 prijzen tot eene waarde van
6500.
Afstand voor geweer 300 Meter, 15
banenvoor revolver en rijksmunitie
25 Meter, 4 banen, en voor flobertbuks
12 Meter, 4 banen.
Vaste banen en korpswedstrijd op
300 Meter uitsluitend geweren M. 95
en M. 71. Alle deelnemers aan den
Korpawetstriid ontvangen eene verg.
zilv., zilv. of bronzen herinnerings
medaille, vermeldende het verkregen
persooniyk rangnummer in die af-
deeling.
De Amsterdamsche gemeenteraad heeft
het voorstel den Hertog c.s.om f 20,000
beschikbaar te stellen voor de werkelooze
diamantbewerkers, verworpen met 22
tegen 15 stemmen.
De Maatschappij tot Nut van 't Alge
meen telde op 1 Juni 12.970 leden,
verdeeld over 304 departementen,behalve
9 vereenigingsleden, 259 eereleden en
29 algemeene leden.
De eigenaar van't hotel „WeisserHirsch"
waar de Koninginnen thans vertoeven,
heeft prentkaarten laten vervaardigen
met de beeltenis van Hare Majesteit,
het Nederlandsche wapen, gevat in
de stem van een man
„Wie is daar
Stein herkende de stem van den
houtvester, en scheen reeds genegen in
het bosch terug te keeren, liever dan
dien man te ontmoeten, toen dezelfde
stem en thans kennelijk dreigend riep
„Antwoord, of ik laat den hond los
en het is een kwaadaardige."
Nu hij geen keus meer had, trad
Stein vooruit in den kring van het licht.
Hij zag nu, dat hij zich in de stem
niet vergist hadde man, die in de
deur stond, was de houtvester Selling.
In de eene hand hield hij de lamp, met
de andere had hij den halsband van
een grooten hond vast.
Een oogenblik zagen de beide mannen
elkaar in de oogen, maar ook slechts
een oogenblik, toen sloeg de houtvester,
wiens gelaat vaal zag, den blik neder
en zeide op beleefden, maar eenigzins
verwonderden toon
„Is u het, meneer Hoe komt u wel
hier 1'
„Ik ben in het bosch verdwaald,
gouden ornament, eengezichtopSchwarz-
burg.
Den eersten dag der uitgave kocht
ëen handelaar er tienduizend van. Aan
alle stations in Thüringen zijn ze te
koop, te Schwarzburg, overal. In Jena,
Rudolstadt, enz., liggen ze ook in de
boekwinkels. De aanvraag naar deze
plaatkaarten is zóo groot, dat er alreeds
een andere en zeer mooie kaart van
Hare Majesteit is verschenen.
De commission in 1900 belast
met het afnemen der examens M. O.
in de vreemde talen zullen zitting hou
den voor het mondeling gedeelte te
's Hage voor het sehrifteiyk gedeelte
op nader aan te wijzen plaatsen.
in de commissie voor de Engelsche
taal, is o.a. benoemd A. Picnot, leeraar
aan de Ryks H. B. S. en het gym na
sium te Middelburg.
De Kantonrechter te Middelburg heeft
veioorueeld wegens: het laten staan van
een trekdier G. v. O., tot 1 b. s. 1
d. h.; rumoer: J. v. u. H., f 2 b. s. 2
d. h.; opgeven van een valscnen naam:
P. L., 3 b. s. 2 d.h.; wateren buiten
ue bakken: A. d. V., 1 b. s. X d. h.;
beldeurtje spelen G. V., I b. s. 1 d.
h.; omhalen en doorzoeken van vuilnis
L. A. K., W. H. S„ ieder f 0,50 b. s.^ 1
d. h.; laten loopen van een hond die
gevaarlijk -is: J. v. d. G., f6 b. s. 1 d.h.;
wegens dronkenschap C, K., A. R„ J.D.
T., J. A. v.d. B., J. F., T. S., N. K., P.
L., A. d. V., ieder tot f 2 b, s. 2 d.h.;
P. B., A. B., A. K., ieder f 3 b. s. 2 d.h;
G. H. D., A. v.d. M., J. A., v.d, G.,
B. B., ieder tot f5 b. s. 3 d. h.; P. M.,
tot 3maal f 10 b. s. 3 u. h. voor elke b;
A.M., C. U., ieder 5 d. h.; M. de L., een
week h.; J. C. S., 10 dagen h. Aile
vei oordeelden wonen te Vlissingen.
Vrijgesproken werd G, C., mede wo
nend te Vlissingen, beklaagd van het
door een paard doen vervoeren van een
las», die kennelijk de krachten van dat
dier te boven ging.
Do moord te Koewacht.
Bij de voortgezette behandeling dezer
zaak voor de Rechtbank te Middelburg
werd gisteren nog gehoord de heer R.
Herssens, onderzoekrechter te Gent, die
het onderzoek dezer zaak te Gent geleid
heeft en zich daarvoor veel trjd en
moeite getroost heeft. Deze getuige heeft
een persoonlijk onderzoek ingesteld in
de woning van den beklaagde Misseghers,
waarby hem gebleken was, dat de wo
ning over het algemeen erg vuil was,
doch daarentegen de kelder werkelijk
schooner was dan het overige gedeelte
van het huis en daarover een beetje zand
was gestrooid teneinde de menschen op
een dwaalspoor te brengen. Of het om die
reden zoo was, kon getuige niet ver
klaren, het was alleen zijn eigen over
tuiging.
Vervolgens verscheen als getuige,
tevens als deskundige, de heer Hector
Leboucq, professor in de geneeskunde
aan de Universiteit te Gent. Het was
dezen deskundige bij het gedaan onder
zoek gebleken, dat de door hem onder
zochte romp was het overblijfsel van
eene vrouw. In het breede ging deze
getuige het door hem gedaan onderzoek
na. Hij heeft niet kunnen constateeren
dat een bloeduitstorting in de hersenen
heeft plaats gehad, doch de mogelijkheid
hiervan is niet uitgesloten. Een stellige
conclusie kan niet gegeven worden dat
de vrouw nog leefde toen zy in stukken
gesneden is. De verschrikkelijke slach
ting moet zyn verricht met een zeer
scherp voorwerp en bovendien door
iemand die eene zekere handigheid heeft
maar kan nu den weg wel weer vinden
ik wil u dus niet lastig vallen."
«O, daar is geen sprake van. U druipt
immers, meneer."
„Het regent, maar dat doet niets af
ik wil maar dadelyk mijn weg ver
volgen."
„Onmogeiyk De toon was beleefd,
maar dringend. „Ik heb vuur aan, gij
moet u eerst wat drogen."
Tegelijkertijd trad hij naar buiten en
achter den rechter, zoodat deze als het
ware gedwongen was, binnen te gaan.
Nauwelijks had hij zulks tegen zijn
wil gedaan, of de deur viel achter hem
in het slot en Selling zeide
„Nu zijt gij mijn gevangene, meneer
de rechter, en laat ik u er niet weer
uit. Noemt gij rechtsgeleerde dit niet
vryheidsbeneming
De woorden waren schertsend, maar
de toon was bitter.
In de kamer van den houtvester
heerschte eene aangename warmte,
voor het overige maakte zy een on-
in het hantecrcn van een mes. De heer
Everest Mijs, overste der snijkamer van
het hospitaal te Gent, was de volgende
getuige deskundige. Hij verklaarde dat
de steenen die ter terechtzitting ver
toond werden, dezelfde waren die in den
zak gevonden waren, waarin zich het
lijk bevond, doch dat hij ze niet ont
smet heeti, doch opgezonden naar het
laboratorium van prof. Swarts.
Eene hoogst belangrijke verklaring
werd hierop afgelegd door den heer
Swarts, professor in de scheikunde aan
de hoogeschooi te Gent. Deze deskun
dige had de verschillende steenen die
hem gezonden waren als uit de woning
van Haeck, uit die van Misseghers en
ook die welke zich in den bewusten
zak bevonden, onderzocht en het
was hem gebleken dat zich aan de
steenen uit Misseghers woning witte
stippeltjes bevonden, welke stippeltjes
ook waren op te merken aan de in den
zak gevonden steenen. Bovendien is hem
by het onderzoek van den mortel die
zich aan de steenen bevond, gebleken
dat de mortel van de steenen én in
Misseghers woning én van die uit den
zak geheel dezelfde bestanddeelen be
vatte, dat daarentegen die van Haeck's
woning geheel anders was samengesteld
Deze geleerde legde deze verklaringen
met de meest mogelijke beslistheid af.
De heer Adolphe van den Berg, assistent
van professor üwarts, legde eene ver
klaring in gelijken geest af.
Eulalie Verschoore, wonende te Koe
wacht, herbergierster, herkende een haar
getoonde briefkaart als zeker door Misse
ghers té zijn geschreven. Een ander
haar vertoond schrijven dat veel over
eenkomst had met het eerste schrift,
durfde zij niet als door Misseghers ge
schreven, beschouwen. Bekl. ontkende
ten zeerste de getoonde briefkaart ge
schreven te hebben.
De heer Emile Busschaert, schriftkun
dige, wonende te Gent, venriaarde op een
nauwkeurig door hem ingesteld onderzoek
der aan hem gegeven brieven, waarin één
door den onderzoeksrechter te Gent aan
den bekl. was gedicteerd en dus van
hem afkomstig was, tot d conclusie te
zijn gekomen dat bij een nauwkeurig
onderzoek van elke letter het zijne vaste
overtuiging was dat beide door denzelf
den persoon geschreven zijn. Ook de
heer Robert Schoorman, schriftkundige,
mede wonende te Gent, was tot dezelfde
conclusie gekomen en legde hiervan
getuigenis af.
Het verder onderzoek der getuigen
werd hierna gesloten en de zitting tot
heden (Donderdag) morgen 10 uur ge
schorst.
Den geheelen dag was een overtalrijk
publiek ter terechtzitting tegenwoordig.
De beklaagde was zeer kalm doch ge
raakte somtijds in vuur als een getuige
een voor hem minder gunstige verklaring
aflegde. Overigens ontkende hij alles wat
ten zijnen nadeele werd gezegd.
Toen de eerste dochter van de vermoorde
vrouw als getuige werd gehoord, wendde
zij haar hoofd zoodanig dat zij Misseghers
in het geheel niet behoefde te zien,
terwijl de tweede dochter, nadat haar
verhoor was geëindigd, niet nalaten kon
de vuist tegen bekl. te ballen.De man van
het slachtoffer was zeer kalm en ant
woordde zeer gemakkelijk op de hem
gestelde vragen.
Heden morgen werd de behandeling
dezer zaak voortgezet. Het publiek was
schier in nog grooter getale tegenwoordig
dan den vorigen dag. Als eerste getuige
werd heden gehoord Adelaide van Hoey,
herbergierster te Stekene, die bekende
dat de beklaagde 13 April 1899 by haar
in de herberg geweest is, zeggende dat
hij des avonds zou terugkeeren, hetgeen
evenwel niet gebeurd is. Vier weken
later is bekl. weer bij diezelfde vrouw
geweest en vertelde haar hoe hy den
bewusten 13 April veel plezier heeft
gehad. Verder verklaarde deze getuige
gezelligen, onvriendelyken indruk. Reeds
in gewone omstandigheden zou men
het gemis van vrouwelijke verzorging
hebben opgemerkt, nu zag men echter
dat de bewoner bezig was op te breken.
De gordijnen waren van de vensters,
de weinige meubelen stonden onordelijk
dooreen en meerdere reeds gepakte
kisten stonden aan den wand.
Stein trad op den brandenden haard
toehij was koud en de warmte deed
hem goed.
Selling had zich, met het hoofd in de
hand, op eene kist neergezet, en streelde
met een somber gelaat den kop van
den hond. Hij wachtte er blijkbaar op,
dat zijn gast iets zou zeggen of zocht
zelf naar woorden.
„Woont gy hier geheel alleen
vroeg Stein eindelijk, om toch iets te
zeggen.
Geheel alleen. Een uur in den om
trek woont hier geen mensch."
•Dan zult gij het wel eenzaam heb
ben
dat bekl. haar gezegd had dat de ver
moorde vrouw met hem wilde leven en
sterven en eindelijk dat hij dien avond
met haar tot Koewacht geloopen is.
Bekl. ontkende dat ten sterkste en ge
raakte getieei in drift, waarop de presi
dent hem tot kalmte aanmaande.
Leooie Steeman, herbergierster te
st. Paul, was de volgende getuige. Zij
verklaarde dat bekl. 13 April bij haar
in de herberg was geweest des morgens
zeer vroeg en hij zeide dat te doen om
door niemand gezien te worden. Hij
was .toen op weg naar Antwerpen. Hij
had tevens gevraagd of er geen nieuws
was en vroeg of het gepraat al uit was,
misschien bedoelende het gepraat over
de vermoorde vrouw, doch getuige zeide
dat bekl. haar niet gevraagd had of het
gepraat over Prudentia de versla-
gene al klaar was.
Bekl. bekende den 13 April bij getuige
in de herberg te zijn geweest.
Philomene van Bunder, herbergierster
te Stekene, de volgende getuige, ver
klaarde beiden gezien te hebben op 13
April in haar herberg.
Hierop verscheen Sophie Pluym,
herbergierster te St. Nicolaas, die be
kende ook den 13 April bekl. en de
vermoorde vrouw in haar herberg te
hebben gezien. Zij merkte op dat beiden
schreiden. Verder zeide deze getuige
dat de vermoorde vrouw gezegd had dat
bekl. toen schreide omdat zij niet met
hem weg wilde gaan. Viei weken later
is bekl. weer terug geweest in de her
berg en was toen volgens getuige eenig
zins aangedaan en vertelde dat hij ze
moest hebben, doelende op de vermoorde
vrouw. De echtgenoot van deze getuige
werd opnieuw gehoord en zeide thans
wat hij vroeger m het geheel niet ver
klaard had, n.l. dat bekl. aan de ver
moorde vrouw vertelde dat zij besloten
hadden elkaar te Stekene te verlaten.
Deze getuige werd zoowel door den
voorzitter als door den officier van justitie
er ten strengste op gewezen vooral de
waarheid te spreken en niet te vreezen;
dat waar hij Belgisch „nderdaan was,
hij toch de waarheid moest spreken,
voorts dat hij onder eede gehoord werd
en in geval hy loog, zeker de gevange
nis in zou gaan.
Theresia Thies, mede herbergierster
te St. Nicoiaas, heeft nooit iets bespeurd
van een intieme verhouding die tusschen
bekl. en de vrouw bestond wel heeft
zij beiden den 13 April in haar herberg
gezien. Enkele dagen later was bekl.
alleen bij haar in de herberg geweest
en schreide, zeggende dat hij dat deed
omdat Prudentia Vermaet weg was.
Aloys Lammens, ie Stekene, herin
nerde zich zeer goed den 13 April bekl.
en de vermoorde samen gezien te heb
ben. De verslagene had toen gezegd
dat zij bang was om naar huis te gaan
niet voor haar man, doch voor hare
dochter. Verder verklaarde deze man
dat hij Misseghers had hooren zeggen
dat hij aan de deur zou luisteren om
te hooren of die vrouw beknord zou
worden, waaruit dan valt op te maken
dat hij van plan was met haar naar
huis te gaan. Bekl. zeide dat hij een
andeien weg had geloopen en eerst een
half uur later thuis is gekomen. Hierop
werd gehoord Marie de Coninck, wonende
te Stekene, die verklaarde ook den 13
April de vermoorde vrouw Haeck langs
haar woning te hebben zien komen. Zij
was er zeker van dat zij die vrouw
met den bekl. gezien had.
Vlissincfen, 7- Juni.
In den Wilhelminapolder onder de
gemeente Wolfaartsdljk, is gisteren een
schuur door den bliksem getroffen en
totaal afgebrand.
„Dikwijls. Maar wat helpt het Er
is toch niemand, die mijn lot wil deelen."
„Eenzaam en ongezellig," ging Stein
voort, maar gevoelde toen, dat liet
gespiek op die wyze gevaarlijk werd.
Selling lachtte -somber.
„Ik ken geen vrees, meneer de rech
ter. Ik ben een besloten man en heb
mijne wapenen, maar ook met de bloote
vuist ben ik tegen ieder opgewassen."
Hier stokte het gesprek. Het was den
houtvester aan te zien, dat hij over iets
broedde. Eensklaps stond hij op en keek
den rechter strak in de oogen.
„Waar zijt gij van daag geweest
vroeg hij op scherpen toon.
„Stelt gij daar belang In
„Zekerlijk."
„En als ik weiger u daarop te ant
woorden
Het was het eerste vy'andige woord
Stein voelde dat het gevaarlijk was,
maar hy kon het niet inhouden.
Selling trad een schrede terug en
balde, diep ademhalend, zijne vuisten.
Men meldt ons uit Hulst
Gisteren raakte een voerman in
naburigen Kruispolder bij bet op hol g-^
der paarden 't evenwicht kwijt en om|
de geladen kar. Een der wielen reed o-J
zijn hoofd, met het gevolg, dat hij 1
paar minuten later bezweek.
In 'tnaburige gehucht HeikJ
werd een brave, oppassende jongen, J
een ontaarden zoon vermaande, orniT
deze met zijn moeder twistte, door j
laatsten met een mes een steek in s;
zijde toegebracht. Men vreest voor
gevolgen.
De eerste toepassing der telegrai
zonder draad in ons land is than.» s-J
gonnen door het beproeven van etl
verbinding op die wijze tusschen efl
lichtschip en de kust. De tot dat titj
destijds door de ministers van marij
en van waterstaat benoemde commiss.J
bestaande uit de heeren Engelbregl
inspecteur van posterijen en telegraaf
De Vriese, inspecteur van het loods]
wezen, Ramaer, ingenieur van dHl|
waterstaat, en Dr. L. Bleekrode, leeras
aan de H. B. S. te 's Gravenhage, I
thans met de voorbereidende werkzaaoJ
heden gereed gekomen en de vereiscbtJ
toestellen zijn gedeeltelijk opgesteld aaiT
boord van het lichtschip Maas, liggeixj
aan den Hoek van Holland in de hav#J
en gedeeltelijk in het verder voorbij hel
dorp aanwezige waterstaatsgebouw. Aas
vankelijk zijn de proeven zeer
geslaagd en de wederzijds gewisseldJ
telegrammen kwamen zeer duidelytl
leesbaar over. Vacl.)
Een relletje te Rotte tl
dam. Omstreeks halfacht lag eergiste:
avond een beschonken 19-jarige jongen,I
kabaaimakend en schreeuwend op eer.I
vleeschhouwerswagen aan den Goud
schen Singel. Een onderinspecteur vanl
politie, wien dit schandaal niet aanstond,
trachtte den oproermaker mede te nemen, I
doch hem werd dit onmogelijk gemaatj
door de onwilligheid der omstanders.!
Ten laatste was hij genoodzaakt tal
zelfverdediging zijn sabel te trekken, f
waartoe hij eerst overging toen hij
slag tegen het achterhoofd bekomen I
had en een paar polderjongens hem een
duw in de lendenen gaven, zoodat
duizelig, op den grond viel. Spoedig
schoten nu echter eenige agenten toe
om bystand te verleenen en alras ging I
het door de Schoolstraat, waar burgers
met dakpannen en bloempotten wierpen.
Op het Van Alkemadeplein had de her-1
rie haar toppunt bereikt, maar tot op
het bureau aan de Meermansstraat was
het lawaai al doorgedrongen, en met
getrokken sabels daagden vandaar ds
hulptroepen op. Het Van Alkemadeplein
werd afgezet, en aan onder-inspecteurs
en agenten gelukte het de oorzaak van
het tumult, den beschonken bengel, die
bloemenmarkt had gehouden, naar het
bureau over te brengen.
De politie slaagde er helaas niet in
de polderwerkers, die den onder-inspec
teur mishandelden, te grijpen.
De arrestant is H. v. B., 19 jaa»,
zonder beroep.
Gisterenmorgen ontspoorde trein
155 bij 'tbinnenstoomen van het station
Uitgeest. Hoewel de machine totaal
onderste boven viel, werdea machinist
en stoker gelukkig niet gekwetst, en
waren onmiddellijk bij de hand om het
vuur te dooven. De bagagewagen en
een rijtuig eerste klasse werden deerlyk
gehavend. Een wonder mag het heeten
dar er niemand der inzittenden werd
gekwetst, daar de trein vol reizigers
zat. De conducteur Vink scheen zich
nogal ernstig bezeerd te hebben, daar
door den hevigen schok een zware
koffer op hem viel.
De aansluiting met Hoorn en Enk
huizen werd echter gemistoverigens
ondervond de dienst weinig vertraging,
daar nog een spoor was vrijgebleven.
„Dan" zeide hij, het woord met moeite
uitstootende.
Daar werd aan het venster geklopt
schielijk en heftig.
Selling keerde zich doodsbleek om er.
zag in de richting vanwaar het geluid
kwam de hond sprong met een scbor
geblaf op en legde beide voorpooten op
de vensterbank.
„Weg met het beestriep een zware
stem buiten„als het door het glas
komt, ik heb den revolver in de hand
en schiet het neer."
De houtvester haalde den hond terug
en joeg hem de kamer uit, waarna bij
het venster opensloeg.
Er kwam iets als een helm te z'en
en daarop boog zich een verweerd
laat naar binnen.
Het was de gendarme Werner.
Stein ademde verlicht op. Wat den
man ook hierheen mocht hebben g®'
voerd, hij was trouw, en van eenig
gevaar, al had dit bestaan, was nu
geen sprake meer.
(Wordt vervolgd
Toen het Engclsel
„DerwenUkomende val
Hembrug Maandag-avoi|
sprong een onbekende
boord en verdween in de|
Het lijk is opgehaald
gemeene begraatplaats ge|
G. Faassen.uitLeur,
wegens moord op Adril
levenslange gevangenissl
oordeeld, doch alles ontk
gevangenis te Leeuwardei
Vóór zijn sterven hei
bekend den moord te he|
Bij Papendrecht zl
rietschelven verbrand dc
zichtigheid van een joi
bijbeen der schelven met|
de. Het riet was niet tegf
verzekerd.
Gisteren verbrljzel(|
te Millingen van een
reparatie op de werf stonl
den mast, sloeg in 't-ruirf
klein, schroeide een kindj
en een ander aan 'tgezicf
Bij het hevig onv
gisterenmorgen omstreek^
Nieuwenhoven ontlastte,
naburige Rockanje de 29jl
H. Stoffels plotseling do|
met vader, moeder en eeii
nooten in huis zat. Al
dat hy door het onwederl
doch de inmiddels ontbJ
daarvan niets bespenren|
alleen staande woning
inslaan niets te ontdek
waarschijnlijk is de man
van den schrik eensklaps I
Op het programml
waarmede de Leidsche Hol
S25jarig bestaan zal Yiel
voor een gecostumeel
voorstellende hertog Albretf
met zijn leger in Enkhu)
1396.
Dr. Kuyper teAmstl
van iemand, die onbekeJ
blijven, een som van f
stichting van het missioT
te Djokjakarta.
Door den nieuwen!
Reiniging te Rotterdam iq
zoek aan het buitenland,
Charlottenburg, een veegl
gebracht, als gemaakt v|
damsGhe straten.
Als proef zijn twee van dl
in gebruik genomen en zij|
De straten-spoel wagen
driewieler, waarop zich de
den bestuurder en een lol
inhoudende cylinder bevin
den wagen is een schuin
aangebracht, die van eed
wielen uit door een tandra
gebracht wordt. De wa
20tal schroefvormig aangebf
vinnen. Voor de wals
twee van gaatjes voorzi|
Een hefboom, naast de zit
bestuurder aangebracht,
en opent gelijktijdig de sprl
neer nu de door twee paarl
wagen in beweging gebrachf
de oppervlakte van de
sproeiers bevochtigd, terwi
wals draait. Het nat en|
worden straatvuil wordt
vinnen der wals terzijde gH
Men schrijft uit Eisel
„Arnh. Ct." over het bel
Koninginnen aan den Wartf
In de heerlijks „Sangers
Wartburg, waar eenmaal
lyrische Duitsche dichte
middeleeuwen, Walther vo
weide, Heinrieh von Ofter
mar von Zweter, Wolfram
bach e. a. hun harpen de
liet de hooge burchtheer
treelliederen weerklinken.
Koningin Wilhelmina e
Emma voerde het koor,
van prof. Thüreau, eenige
van minnezangers uit.
Den praclitlg veil
In een Duitsch bla]
het volgende verhaal, dat
der curiositeit hier weergel
Bij het laatste bezoek dl
nen aan Amsterdam, bei
ningin-Moeder de Kookschcl
trice leidde Koningin Eifl
rond en ten slotte kwail
in de keuken. De Konl
proefde van de daar gera
spijzen en vond ze voort|
geen ten gevolge had,
Van vreugde over het gelM
beproefde keukenmeid vloof
gereed gemaakt.'
„En waar bewaart u
vroeg ten slotte H. M.
„Hier, Majesteit", sprakl
en opende de deur van eei|
ken kast.
On Sn- blik ontsnd
Hike aan de lin
Vrou kast storl
4'
