Donderdag-
7 Juni
No. 132.
38e Jaargang.
1900.
VLISSINSSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich by alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den Uitgever
F. VAN DE VELDE Ji., Kleine Markt, I. 187.
iT V-; t
vt/.v
<4-.
ADYERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prys slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Vcrechflnt dagelflks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnummer K).
Abonnement»-Ad verten tlën op zeer voordeellge voorwaarden.
De pers over de verwerping der
Ongevallenwet.
Het Vaderland beschouwt de politieke
crisis ontstaan door de verwerping der
Ongevallenwet door de Eerste Kamer, als
een der bedenkelijkste waaraan nog ooit
onze staatsinstellingen hebben blootge
staan en die onze jeugdige koningin voor
een haast onoplosbare moeielijkheid
gesteld heeft, die zij welke zich zoo gaarne
noemen, het bolwerk der kroon, haar
hadden behooren te besparen. Het blad
hoopt dat de vaderlandsliefde van de
haar aangewezen raadslieden den uitweg
zal vinden uit dien doolhof. Zelfver
loochening kan eischen een taak op te
geven, die men zoo gaarne had willen
voortzetten, maar zelfverloochening kan
ook eischen zich te getroosten de voort
zetting eener taak die bijkans onmogelijk
wordt gemaakt. Dit mogen zij weten,
dat, als ze vasthouden aan hun beginsel,
de overgroote meerderheid der natie
achter hen staat en dat voor de macht
der openbare meening de meerderheid
der Eerste Kamer op den duur wijken
moet."
Het Handelsblad meent dat de tegen
stand van anders zoo eminente leden
der Eerste Kamer het ongelukkig gevolg
kan hebben, dat dit hooge college niet zal
beschouwd worden als een noodzakelijke
rem tegen ondoordachte maatregelen,
maar als een hinderlijk sta-in den weg
voor noodzakelijke hervormingen. Hierin
ligt, zegt het blad, een der meest beden
kelijke gevolgen van de Vrijdag gevallen
beslissing.
Volgens de Arnh. Ct. is de eenige
oplossing der crisisde ontbinding der
EersteKamerofontslag van dit ministerie.
Van eene ontbinding der Eerste Kamer
verwacht het blad niet veel wegensdever-
kiezingswijze der Eerste Kamer. Derhalve
ontslag van het ministerie, gevolgd door
een optreden van een ministerie van
grondwetsherziening om ook in de ver-
kiezingswijze der Eerste Kamer eene
noodzakelijk gebleken verandering te
brengen, n.l. dat de leden dezer Kamer
evenals die der Tweede Kamer, recht
streeks en dus niet meer door de Pro
vinciale Staten gekozen zouden worden.
Verder zou dit ministerie de belemme
ringen moeterj wegnemen, welke aan
eene definitieve regeling van het actieve
kiesrecht in den weg staan.
Als het conflict uitgelokt hebbende,
Wil de N. Arnh. Ct. dat de Eerste Kamer
ontbonden worde.
Buitengemeen scherp wordt de daad
r Eerste Kamer beoordeeld door de
FÊÜHLILSTON.
Uit het Hoogduitsch
DOOR
F. .1 A O H S I,
9.)
«Men wilde mij immers doodslaan.»
'En dan nog iets."
«En dat is
De gevangene haalde de schouders op.
„Wat zal ik daar buiten uitvoeren,
jteneer Ik heb immers gezeten. Het
18 daarom beter, dat ik weer maar zit, al
voet ik ook niet waarom. Het is droog
!n warm in de cel, men krijgt eten,
de bewaarders zijn gewoon met ons
te gaan. Die brutaüseeren ons niet.
bladen, die de belangen der arbeiders
party vertegenwoordigen. „Het Volk"
roept uit
„Door deze verwerping wordt een
nieuw tijdperk van klassenstrijd in Neder
land ingeluid, indien althans de arbeiders
inzicht, gevoel van eigenwaarde en
volharding genoeg bezitten, om zich bij
deze brutale kapitalistenatreek niet goeds
moeds neer te leggen."
Het oordeel van het Volksdagblad
over de verwerping der wet' is evenmin
malscb. Het luidt o.a.:
„Zoo heeft dan de Eerste Kamer het
durven bestaan, een wet, door het
algemeen belang zoo dringend geëischt,
te verwerpen.
„Zoo heeft zij dan duizenden onge-
iukkigen in koelenbioedeprijsgegeven aan
honger, ellende en vroegen dood, alleen
om de groote werkgevers wier organen
zij zich gevoelde, te believen.
„Zoo hebben dan die dienaren van
het grootkapitaal het levensgeluk van
tallooze mannen en vrouwenen kinderen
uit het volk in cynische verwatenheid
vernietigd, om het werkgeversbelang van
familieleden en vrienden te bevorderen.
„Het bloed van eiken arbeider die van
dit oogenblik af den dood vindt in de
uitoefening van zijn vak, zal wraak over
het bedrijf der brandkastenverdedigers
roepen".
Het blad dringt ten slotte aan op
eene herziening der Grondwet, niet
alleen om algemeen kiesrecht te ver
krijgen, maar ook tot verwydering van
het rotte lid uit het lichaam van onzen
staat.
Onder de bladen, die zich verheugen
over de verwerping der wet, behoort het
christ. hist. Ned. Dagblad. De wet ver
diende dit omdat slechts de socialisten
en de radicalen er volkomen vrede mede
konden hebben. De «Nederlander" brengt
hulde aan de Eerste Kamer voor den
moed en den ernst, die zij bij de debatten
over de wet betoond beeft. Zij kon
staande tegenover eene verderfelijke
wet, niet anders dan ingrijpen, tiet blad
ziet echter voor het ministerie geen
reden tot heengaan, en hoopt dat het
spoedig eene betere regeling zal indienen.
Het Centrum vermoedt dat de beslis
sing over de wet anders zou geweest
zijn, wanneer in de pers, voornamelijk
in sommige antir. bladen niet voort
durend op het „socialistisch" karakter
der Ongevallenwet was gehamerd. Dit
groote woord zal, vermoedt het blad, by
sommigen den doorslag hebben gegeven.
De Tijd acht ontbinding der Eerste
Kamer zeer onwaarschijnlyk. Blijven de
ministers aan, dan rust op hen de plicht
een nieuw ontwerp te maken, dat kans
heeft aangenomen te worden. Het blad
Ik althans wil wel zoo lang zitten, tot
ik naar Amerika of waar ook heen kan
gaan."
„Dus gij wenscht hier van daan te
gaan
„Nu nog te meer, sinds ik weet, dat
mijDe moeder dood is.'
„En uw vader?" vroeg de rechter
ernstig.
„Die was reeds lang dood voor mü
of ik voor hem," antwoordde hij somber.
„Daarvoor was het niet eerst noodig,
dat ik hem doodsloeg. Wie heeft het
gedaan, meneer, eD hoe is het gebeurd
Dat was de vreemdste vraag, die wel
ooit een beschuldigde kon doen.
Stein werd een weinig verlegener
ontstond eene pauze.
Daarop ging hij met het verhoor
voort, wat hem echter geen nieuw licht
gaf. Ook toen de gevangene later bij
het lijk van zijn vader gevoerd werd,
bleef hij kalm rustig trad hij op he-t
lijk toe en zag het zonder ontroering in
de gebroken oogen.
vreest dat het ministerie door zijne
onverzettelijke houding zich hiertoe den
weg heeft afgesneden. Pe Standaard
gelooft dit ook.
De straatmanifestatie der werklieden
gelijkstaande met een prikkelen onzer
senatoren en een uitlokken van betoonde
onafhankelijkheid, meent de Maasbode,
hebben een slechten dienst bewezen aan
de zaak der arbeiderspartij. Zij meent dat
de eisch van het oogenblik is vorming
van een nieuw kabinet, dat als eenig
programpunt hebbe de indiening en
afdoening eener nieuwe Ongevallenwet
en liquidatie van de loopende zaken.
De nieuwe Boter wet.
Het Maandblad tegen de Vervalschin-
gen meent den eerlijken handel met de
aanneming van deze belangrijke wet
geluk te kunnen wensehen, maar is
van oordeel dat zij niet scherp genoeg
optreedt tegen de knoeiers.
„Het kornt ons voor, zegt het blad,
dat men op enkele punten inderdaad te
schroomvallig geweest is ten opzichte
van hen, die op bedriegelijke wijze hun
waar aan den man willen brengen. Wij
bedoelen het gebied der reclame. Al is
het waar, dat men niet verlangen kan,
dat de Staat controle zou moeten uit
oefenen op alle annonces in de dagbladen,
is het toch niet te loochenen, dat by
een artikel, hetwelk van zoo overwegend
belang geacht wordt als boter, de
speciale wet die er voor gemaakt is, be
wijst dit immers voldoende een uit
zondering gemaakt had behooren te
worden.
In Duitschland heeft men dit ten op
zichte van kwakzalversmiddelen wel
degelijk noodzakelijk geacht, en is het
adverteeren van die artikelen in welken
vorm dan ook, streng verboden. Nu wil
len wij in de verste verte de goede
margarine op zich zelf een zeer deug
delijk en voortreffelijk voedingsmiddel
niet met kwakzalverij gelijk stellen,
doch het aanprijzen van margarine-
mengsels onder de vlag van z.g. „Room
boterfabrieken" behoort o.i. wel degelijk
tot de verboden praktijken der industrie.
Een Kamerlid, wien wij deze opmerking
maakten, beweerde, dat men door dit te
verbieden, de Roomboterfabrieken die
tevens margarine verkochten, zoude
benadeelen. Wij zien dit geenszins iD,
wel, dat zij onwettig voordeel zullen
behalen, door hun fabriek met een mis
leidenden naam te betitelen. Waarom
zij niet gedwongen kunnen worden
indien zij toch beide artikelen bereiden
of verkoopen, hunne inrichting te noemen
zooals haar ware naam is, derhalve
„Roomboter en Margarinefabriek" Zonde
men het goedkeuren dat een koffie -
Stein sloot de akten en zond die aan
den officier. Hij zelf was onvoldaan,
zonder te weten waarom.
Inmiddels waren er drie dagen ver-
loopen, waarin Stein veel over den
moord hoorde spreken en ook over het
aanstaand vertrek van den houtvester
Selling, die, zooals men er bij vertelde,
aanzoek had gedaan om de hand van
Anna Bode, en door haar was afgewezen.
Zijne verplaatsing naar elders werd
algemeen aan de bemoeiing van haren
vader toegeschreven, die in het geheel
niet met Selling was ingenomen. Dat
de houtvester over het algemeen weinig
gezien was, kwam bij diens op handen
zijnd vertrek duidelijk uitmen hield
den somberen, eenzelvigen man voor
achterdochtig en wraakzuchtig en scheen
verheugd, dat hij elders werd geplaatst.
Het kwam Stein daarom niet vreemd
voor, dat de oude predikant, uit vrees
voor hem, da Vbrloving tot den eersten
October geheim had willen houden.
branderij die ook cichorei verkoopt, zich
zoude noemen „Koffie' branderij?
Zoude men denkeD dat een suiker
fabriek, die ook saccharine verkoopt,
zichb.v. in Duitschland, „Suikerfabriek"
zoude mogen noemen? Wij gelooven
dat men weder eens te angstvallig ge
weest is in ons Parlement, om toch
maar geen inbieuk op „de vrijheid" te
maken, zonder te bedenken dat te veel
vrijheid voor knoeiers, in de hoogste
mate schadelijk is voor het publiek en
den eerlijken handel.
Intusschen zyn wij reeds zeer dank
baar voor het verkregen resultaat, en
wat de in ons bovenstaand artikel ge
wraakte aanaondigingen enz. betreft,
hebben wy met voldoening gezien, dat
verklaard werd namens de Regeering,
dat, bij de invoering der wet, de aan
dacht van boter-inspecteurs en visiteurs
in de eerste plaats op deze zaak geves
tigd zal zijn.
Wij behouden ons voor, waar wij dit
overtuigend bewijzen kunnen, voort te
gaan het publiek in ons blad daarom
trent in te lichten, gedachtig aan onze
ervaring, dat publiciteit van goed ge
constateerde feiten dikwijls een nog
krachtiger wapen tegen de knoeierijen
is dan de meest strenge wetten.
Jongelui te Deli.
De Deli Ct. schrijft
In het Delische land is sinds eenigen
tijd een verschijnsel waar te nemen,
hetwelk, men weet dit uit ervaring,
ongunstigen invloed kan uitoefenen op
de verhouding tusschen producenten en
consumenten
Wij bedoelen het moment aan over
groot aantal „jongelieden zonder betrek
king.
Ondanks de mooie prijzen van de
tabak, ondanks de betere vooruitzichten
voor de koffie, krijgen wij maar al te
dikwerf menschen op ons bureau, die
met een„Ik ben zonder betrekking,
ik was in de koffie en wil in de tabak",
of omgekeerd verbergen of verbloemen,
dat ze feitelijk op straat staan.
En waaraan is dit verschijnsel te
wijten Aan den in den laatsten tijd
merkbaar toenemenden overvloed van
non-valeurs of demi-valeurs, die naar de
Oostkust worden gezonden, met de bood
schap „Als je dan absoluut niet deugen
wil, ga dan maar naar Deli2o. uit
een massa jongelui, die in Java het vet
van de ketel af vinden, en ten slotte
uit hen, die in Nederland en zelfs inde
Straits niets beters te doen vinden dan
„het eens in 't Delische te gaan pro-
beeren
Vandaar het groot aantal jongelieden,
voor wie het leven hier zeer zwaar, zoo
Daar hij niet tegen den wensch van den
ouden heer diens huis wilde bezoeken,
en onrust en verlangen hem dreven om
zyne beminde te zien, schreef hy haar,
met het verzoek hem de gelegenheid
te geven, haar op eene wandeling te
ontmoeten. Een klein boschje, in de
nabijheid van Rozenheem, en door de
bewoners veel als wandelplaats gekozen,
dacht hem daartoe de meest geschikte
plaats. Hy zond haar dit schrijven met
een vertrouwden bode, en ontving ten
antwoord, dat zij den volgenden middag
om vijf uur op de aangeduide plaats
zou zijn.
Den volgenden dag ging Stein tegen
drie uur op weg. Het weder had gun
stiger kunnen zijn er woei een koude,
vochtige wind en er dreven zware
wolken aan den heinel, maar het regende
althans niet.
Stein wikkelde zich dicht in zijn
mantel en schreed opgeruimd verder.
Over den weg had hy geen zorg
als hij noordwestelijk aanhield, kon hij
niet onmogelijk wordt, te meer nu door
het plotseling opslaan van den prys der
hotels en dien der dranken het hotelleven
voor velen onbereikbaar blyft. Op de ke
bons mogen zij niet voortdurend logeeren,
daartegen verzetten zich de hoofdadmi
nistrateurs de hotels zijn te duur, en
ergo vervallen zy tot verblijfplaatsen,
een Europeaan onwaardig, beginnen in
lugubere kamponghuisjes te wonen, of
klap te loopen, of zelfs in pension te
gaan bij inlanders en klingen.
Zou het daarom geen aanbeveling
verdienen, dat in de groote Nederland-
sche bladen op de overvoerde markt
van Europeesche arbeidskrachten gewe
zen wordt Ons dunkt, dat het Plan-
terscoinUë dit in overweging zou kunnen
nemen. Ook in de Javasche bladen
dient daartegen gewaarschuwd te worden,
opdat Medan niet een pauperwijk krijge,
zooals Soerabaja en Batavia beginnen
te bezitten.
Niet alleen dat dit een misstand op
zichzelf zou zijn, doch ook schaadt dit
aan het prestige tegenover den inlander.
Liberale Unie.
Op de Zaterdag te Amsterdam gehou
den algemeene vergadering der „Liberale
Unie" is vastgesteld, dat paragraaf I van
het Hervormingsplan zal luiden
„De Liberale Unie, handhavende haar
herhaaldelyk uitgesproken meening ten
gunste eener regeling van de kiesbe
voegdheid, los van eiken band met
belastingen, is van oordeel, dat ter ver-
kryging daarvan wijziging der artikelen
80, 127 en 143 der Grondwet nood
zak elyk gebleken is, en dat deze wijzi
ging behoort te geschieden in dien zin,
dat invoering van het algemeen kies
recht voor mannen en vrouwen moge-
lyk wordt."
Leger en Marine.
Bij Kon. besluit zijn benoemd bij het
wapen der artillerie, tot eerste luitenant,
de tweede luitenant J. U. H. Feikema,
van het wapen, gedetacheerd by het
leger in Nederiandsch-Indië bij het 3e
regiment veld-artillerie, tot eerste luite
nant, de tweede luitenant M. C. van
Hoboken, van het korpsbij het 4e re
giment vesting-artillerie, tot eerste lui
tenant, de tweede luitenant A. E. Kist,
van het korps bij het korps pantserfort-
artillerie, tot kapitein, de eerste luitenant
J. L. Ranneft, van het korps, en zijn
benoemd by het personeel van den ge
neeskundigen dienst der landmacht, tot
officier van gezondheid der 2de klasse,
de burgergeneeskundigen (artsen) dr. G.
L. J. van der Noordaa, en W. A. A.
Tuyt.
zelfs in het bosch moeielijk verdwalen,
en hy was er spoedig in.
Daar ruischte het in de struiken en
trad een man op zijn pad. Het was
Selling.
De rechter had heden liever ieder
ander dan juist hem ontmoethy wilde
ook schieiyk voorby gaan, maar de
houtvester trad hem op zyde en ging,
een onverschillig gesprek beginnend,
naast hem voort.
Dit viel den rechter reeds op. Selling
had tot dusverre zorgvuldig zyne lagere
maatschappeiyke positie in acht geno
men, en zich nooit aan hem opgedrongen,
maar was integendeel altyd buitenge
woon bescheiden tegenover hem geweest,
en nu handelde hy eensklaps alsof zy
oude kennissen waren en scheen hy de
korte antwoorden van Stein in het geheel
niet te willen begrypen.
Nog opvallender was zyn geheele hou
ding en uiterlijk. Kon men hem anders
reeds bleek noemen, nu was zyn gelaat
praalwas hij anders weinig spraakzaam
