Zaterdag- 19 Mei BinEenlandsche berichten. No. 118 38e Jaargang. 1900. FEMILLÊTOflf. VLissiNdscne courant. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich by alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bjj den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regei meer 10 cent. - B|j directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verschijnt dsgelflks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telephoonnammer IO. Abonuements-Advertentiën op zeer roordeelige voorwaarden. Fonds tot daadwerkelijken steun. De heer Van Kretschman, directeur van de Ned. Z. Afrik, spoorweg-maat schappij te Pretoria, heeft door zijn schrijven (zie ons vorig nummer) het hoofdbestuur van het Fonds tot daadw. steun genoopt zijn langdurig stilzwijgen te verbreken en de uitgebrachte beschul digingen tegen zijn beheer te weerleggen. De voornaamste wederlegging komt hierop neer dat tot nog toe door tusschen- komst van het Fonds vertrokken zijn 41 personen, waarvan 37 of 38 in militairen dienst zijn geweestdat allen geneeskundig onderzocht en goedgekeurd zijndat aan niemand een werkkring tijdens den oorlog wordt toegezegd, wat trouwens blijkt uit de circulaire, die aan eiken emigrant wordt verstrekt alvorens hij een besluit neemt. Hier is dus, zooals men ziet, geen sprake van ronselen, zooals beweerd werd. Wat betreft de beschuldiging dat de agent van het Fonds ergens aan het front zit en zich van de emigranten niets aantrekt, luidt het antwoord, dat eiken emigrant bekend is dat de agent is de gepensionneerde zeeofficier Jan H. JuDius, en hij gedomicilieerd is ten huize van zijn broeder te Heidelberg (postbus 41.) De emigranten weten dat zij zich tot dit adres moeten wenden om geene vergeefsche pogingen te doen. Ten slotte komt de beer Noëls van Wageningen, de woordvoerder van het koofdbestuur, neer op hetgeen de heer- fan Kretschman omtrent zekeren liniëer- schrijft, zekeren In der Maur. Deze leeft, volgens de verklaring van boven- penoemden heer nooit een cent in het Fonds gestort, heeft nooit bepaalde zeker- leid voor eene dadelijke betrekking ont vangen en is, na geneeskundig onderzoek, uitgezonden op eigen uitdrukkelijk ver- iek van een geacht ingezetene, die zich zijner familie aantrok en donateur van lot Fonds is. ns komt die verdediging, indien zij ils verondersteld mag worden, met lewjjzen kan gestaafd worden, alleszins m Uil VAN ERNST WICHERT. 16.) i te snikken.Och God,och God 1 ver is nu alles weer in orde maar (ft ergste, dat is niet weer in orde te «engen en zal mjj kwellen tot aan Jin einde. Ik had liever gehad, dat de i my als eene giftmengster hadden 'eroordeeid, en dat mijn man mij altijd 'Wrouwd had. Nu geeft de vrijheid lii toch niets." Hoeker zag er uit, alsof hij daarop zeggen wilde en de wooiden niet vinden. Hij trok met zjjn gezicht, !«cht zijne handen aan de keel en le luid. Eindelijk ging hij op zijne toe, legde beide handen op hare ™>hders en zei op klagelijken toon gij kunt getuigen, dat ik in leven, zoo lang wij elkander ken- '■"r weinig domheden heb uitgehaald. !9 echter is zoo onzinnig mog^jjk -*» wees verzekerd, dat ik dit reeds ,~eo lang heb ingezien. In mijne cel een brief aan u, dien ik gisteren weef, en waarin met duidelijke woor- "ttata een ezel geweest ben en u voldoende toe. Nu staat het echter nog aan den heer Van Kretschman te bewijzen dat bij zijne beschuldigingen niet licht vaardig neergeschreven heeft. Ongevallenwet. Door den heer Smeenge en acht andere leden der Kamer is als amendement op de wet aangaande de ouderlijke macht enz. voorgesteld, te bepalen dat in ieder arrondissement een voogdijraad zal zijn (en niet in de hoofdplaats van elk arrondissement). De he eren Lucasse en Loeff hebben vijf amendementen voorgesteld op de artt. 374c, 374e, 3876, 413 en 4406, waarvan de bedoeling is de ambtshalve ontheffing, die volgens het ontwerp zelfs tegen den wil van den betrokkene en als het ware incidenteel zou kunnen worden uitgesproken, uit het ontwerp te doen veryallen het beginsel, dat de ouderlijke macht en de voogdij van den vader of de moeder moeten her leven, zoodra de redenen die tot het maken van noodzakelijke inbreuken op die rechten leiden hebben opgehouden te bestaan, zooveel mogelijk tot zijn recht te doen komen, en om te voor komen, dat de gehuwde vrouw zonder toestemming van haar man de voogdij op zich zou kunnen nemen. Een oud recht. Krachtens aan den Staat der Neder landen overgegane rechten, ontleend aan het charter van graaf "Willem van Hol land van 31 Januaii 1409, komt hem liet recht toe tot heffing van vroon - of den vijfden penning van de opbrengst der in het vischwater der gemeeute Woudri- chem gevangen vroonvisch, d.i. zalm, elft, steur. Nadat dit recht in hoogste instantie is uitgemaakt, is thans tusschen den Staat en de gemeente Woudrichem eene overeenkomst gesloten, waarbij de Staat zich verbindt van dat recht geen gebruik te maken, zoolang de gemeente jaarlijks eene bepaalde som in 's Rijks schatkist stort. Hiermede is een einde gekomen aan eene quaestie, die sinds jaar en dag aanhangig is geweest. vergiffenis vraag. Het spijt mij, dat gij dien niet ontvangen hebt voor dat de heeren kwamen, maar hij kan dadelijk gehaald worden. Kunt gij mij vergeven, zoo schrei niet lang, toon mij een vrien delijk gezicht en zeg, dat alles weer als van ouds zal zijn. Nu zal ik den brief Roza liet hem niet uitspreken, maar viel hem om den hals. „Den brief heb ik niet noodig", zeide zij. „Als gij mij zoo aankomt, is alles vergeten. Maar indien alles als van ouds zal zijn,dan moet ei ook van de erfenis niet langer sprake zijn. Op de korte vreugde is een lang lyden gevolgd, en wie weet wat nog gebeurd was, als het toeval niet tus- schenbeiden was gekomen. Zeker was het mijne schuld, dat ik het boek dade lijk dicht deed en wegzette, maar dit kon ook eene vingerwijzing van den hemel zijn geweest, opdat wij inzien, dat de erfenis voor ons niet deugt. Wat voor Eveline is vastgezet, dat mag voor haar bewaard blijven tot na onzen dood, het andere echter „Zal de stad hebben," viel hij in, „zooals het testament bepaald heeft, wanneer wij de erfenis niet wilden, God zij dank, nu zijn hoofd en hart weer vrij.» „Wat mij betreft," zei Eveline hierop, behoeft er niets voorbehouden te wor den. Gy weet, dunkt mij, hoe ik er over denk. Wat ik noodig heb, zal ik wel altijd verdienen, en meer te hebben, dan men noodig heeft, schynt mij een zware last." „Maatschappelijk Eelang." Onder leiding van den voorz., den heer Nienhuis, van Delft, had te Utrecht eene buitengewone algemeene vergade ring plaats van den Ned. bond „Maat schappelijk Belang", gevestigd te Delft, ter behandeling van het voorstel van het hoofdbestuur om den Bond te ontbinden of te reorganiseeren. Zes van de afdeelingen van den bond waren vertegenwoordigd. Het voorstel tot ontbinding is met algemeene stemmen aangenomen, nadat de voorzitter en de secretaris van 't hoofd bestuur, onder 't uitspreken van hun leedwezen over de noodzakelijkheid, deze hadden uiteengezet, en nadat van de afdeelingen de toezegging was gedaan, dat men op hare medewerking tot reorganisatie van der bond rekenen kon. Na veel besprekens werd daarop aan genomen liet voorstel tot reorganisatie, zonder echter nog de wijze daarvan aan te geven Uit elke afdeeling zijn twee afgevaardigden benoemd, die de zaak voorloopig nader zullen uitwerkdn, ter wijl in eene op 5 Juni te Delft te houden bijeenkomst besprekingen zullen gehou den worden om tot eene afdoende rege ling te kernen. De plaatselijke afdeeling n blijven als „handelsvereenigingen" be staan, en nu zal getracht worden in het nieuwe lichaam een nieuwen band te vormen ter behartiging van de meer algemeene belangen d. w, z. voot zoover deze niet plaatselijk zijn (U. D.) De Koninginnen te Schwarzburg. Aan het Berliner Tageblatt wordt het een en ander gemeld over het verblijf van onze Koninginnen te Schwarzburg. De Hollandsche vlag waait nu boven het hotel „Zum weissen Hirsch", waar de Koninginnen, met een gevolg van 21 personen haar intrek hebben genomen. Zij nemen den ganschen rechtervleugel van het hotel, drie verdiepingen, in beslag. 's Morgens worden Staatszaken afge daan (er komen driemaal per dag stukken uit Den Haag aan)daarna, van tien of elf tot twaalf of één uur, maakt de Koningin een wandeling door bet dorp of naar Schabscheide, meestal in gezel- O verijl u toch niet," zeide de rechter. „Met zulk een uitzet kunt gij een goede partij doen „Ik wensch niemand in verzoeking te brengen," viel Eveline hem in de rede, „en ik zou ook niet in verzoeking wil len komen misschien een braven man, die mij werkelijk lief heeft, te verdenken, dat hij om des gelds wille vroeg. Kwam er echter iemand, die het om het geld te doen was, en wist deze mij wijs te maken, dat hij om mij zelve kwam, dan zou ik er eerst recht euvel aan toe zijn. En bovendien ik heb volstrekt geen haast om te trouwen en kan in elk geval mij zelve redden." Oberhauser mengde zich niet in dit gesprek. Hij verzocht echter de oude lui naar huis te mogen geleiden en bood onderweg Eveline zyn arm. Hij had er bijzonder genoegen aan, wanneer zij bekenden ontmoetten, die verbaasd groet ten en nog eens omkeken. Den volgenden dag bezocht hij hen en rustte niet vóór Eveline hem naar boven begeleidde en bij de piano de liederen zong, die zij geoefend hadden. Ook had hij een eigene compositie meegebracht, een soort van jubelhymne, die hij met veel vuur zelf voordroeg. Toen zy hem met warmte haar bijval betuigde, sprong hij op en zeide„Gij hebt het in uwe macht, mij tot nog veel hoogers te bezielen. Het is misschien zeer dwaas, dat ik niet eenigen iijd wacht, met voor u mijn hart uit te storten, tot gij wat meer aan mijn eigenheden gewoon zijl. Maar het moet er nu uit I Ik bemin u, en schap van haar moeder en alleen gevolgd door een kamerdienaar. Ook schildert zy veel. Volgens den correspondent van het genoemde blad schilderde zy tot dusverre twee doeken, het Schwar- zadal met het Schwarzburger slot, en een portret van eene oude boerin uit het dorp. Na de wandeling wordt het tweede ontbijt genomen en om 7 uur het middagmaal beide maaltijden nemen de Koninginnen te zamen. Reeds heeft de Vorst van Schwarzburg - Rudolstadt een bezoek gebracht, evenals prinses Adolf, aan wie de Koninginnen een tegenbezoek hebben gebracht. In weerwil van het koele weer trekt het verblijf der -Koninginnen reeds veel toeristen Examen. In October zal een examen worden gehouden voor de betrekking van leeriingconsul. Om tot het examen toegelaten te worden, moet men den ouderdom van 18 jaar hebben bereikt. De dag waarop het examen een aan vang zal nemen, en het tijdstip, waarop men zich daarvoor moet aanmelden, zullen nog nader worden bekend gemaakt. Een nadere toelichting dezer bepaling is op aanvraag verkrijgbaar aan het departement van buitenlandsche zaken. Leger en Marine. De cadetten van Maurik, Weber Huij- bregtse, en Sonstral van het le en 2e studiejaar aan de Kon. Milit. Academie te Breda zullen na afgelegd examen gedetacheerd worden bij het 3e reg. inf. alhier. Het te Feyenoord gebouwde pantser- dekschip Gelderland zal met October in dienst worden gesteld voor een buiten- gaatsche reis. Voor de 4pcts. leening van 5 miliioen door Rotterdam uitgeschreven, is slechts 13,393,000 aangeboden, tegen koersen van 100 a 102 pct.,zoodai het consortium met f 1,607,000 blijft zitten, terwijl de koers van gunning 100 pet. is. kan mij geei grooter geluk denker dan wederkeerig door u bemind te worden. Wilt gij de mijne worden, Eveline? Gy weet toch, dat ik niets anders wil, dan u alleen." Eveline's oogleden trilden een weinig, toen het beslissende woord werd ge sproken. Daarop gleed een lach van bevrediging over haar schoon gelaat, en sloeg zij de oogen open tot hem op. „Gij hebt u als een trouw vriend in geluk en ongeluk getoond," zeide zij, „ik geloof, dat ik het met u kan wagen. Of ik u echter zal kunnen geven, wat de kunstenaar „Heb daarvoor geen zorg," viel hij in, te gelijk hare hand vattende en vurig aan zijne lippen brengende. „Gij zijt juist eene vrouw, zooals een kun stenaar noodig heeft, warm van harte en bedachtzaam, vrijzinnig en sterk in den geloove, werkzaam en doelende in de vreugde, eenvoudig en voornaam te gelijk. En dan brengt gy hem eene stem mee, zooals de engelen in den hemel waarschijnlijk hebben, die immers ook niet naar noten zingen. Ik smeek u, neem mij in genade aan Hij wachtte niet op antwoord, maar omhelsde haar en kuste haar op den mond, dien zij hem niet onttrok. „Laat ons naar de oude lui gaan, zeide zy; „ik weet, dat zij er zich in zullen verheugen." De eerstkomende courant meldde de wonderlijke verloving, en bevatte tevens, kennelijk van zeer bevoegde hand, een verhaal van de vondst en de volkomene 1 Vlissinffen, 18 Mei. Jaarlijksche Algemeene Vergadering van deelgenooten van de Onderlinge Verzekerings-Maatschappy tegen hagel- schade in het voormalig Ve district van Zeeland, gehouden den 14 Mei 1900 te Hulst. [Ingezonden.) I. Aanwezig 35 leden benevens notaris A. M. van Rijsoort van Meurs te Hulst en de secretaris. II. Na opening der vergadering en een woord van welkom aan de aan wezigen door den voorzitter, herinnert hij de leden er aan, dat op de op roepingsbriefjes het voorstel tot wets wijziging, dat heden behandeld zal worden is vermeld. III. De notulen der vergadering van 12 April 1899, worden voorgelezen, goedgekeurd en gewaarmerkt. IV. De rekening over 1899 met de daarbij behoorende bescheiden nagezien en accoord bevonden door de heeren Chs. Ysebaert te St. Jansteen, Vit. Cortvriend! te Hoek en Alois Govaert te Westdorpe wordt thans definitief vast gesteld. V. Eet verslag over den toestand der Maatschappij, dat zeer bevredigend is en gedrukt aan de deelgenooten is toegezonden, wordt voor kennisgeving aangenomen. VI. Vervolgens komt in behande ling het voorstel tot wijziging van het reglement volgens toegezonden gedrukt concept. De voorzitter geeft het woord aan ieder, die het verlangt, om het hoofd beginsel der voordracht te bespreken, dat bedoelt den werkkring der Maat schappij uit te breiden door ook deel genooten toe te laten ter verzekering van vruchten, wassende op gronden in de overige deelen van Zeeland, het zoo genaamde IVe district uitgezonderd, en tevens het kapitaal der Maatschappij tot heden bijeengebracht door de tegen woordige deelgenooten, die alleen vruch ten wassende op landen in het Ve district van Zeeland hadden verzekerd, afgezonderd te houden en uitsluitend te bestemmen voor de tegenwoordige deel genooten, zoolang zij deelgenooten der rechtvaardiging van de familie Becker. Nu sloeg de meening van het publiek dadelijk om. Ieder wilde bewfjzen, dat hij altijd getwijfeld had en gezegd, dat er wel eene vergissing in het spel zou zijn. Wat doet niet een voldoende reden En toen vervolgens bekend werd, dat de Beckers ten behoeve der stad van de nalatenschap afstand hadden gedaan, kende men geen achtenswaardiger en verstandiger medeburgers. Het oude koopmanshuis werd tot een hospitaal ingericht en het overige vermogen voor zijn onderhoud bestemd. Een huisvader had voor het toezicht te zorgen en op dringend verlangen van den raad moest Becker die goed bezoldigde betrekking op zich nemen. Op die wyze behield by levenslang zijne woning, waarmee ook zyne vrouw zeer ingenomen was. De sergeant werd naar een ander garnizoen overgeplaatst en toen zijn diensttyd uit was, kreeg hy eene goede en voor hem geschikte betrekking in dienst der stad. Zoo zocht men hen, zonder opoffering, schadeloos te stellen. Toen Eveline trouwde, stroomden van alle kanten ruime geschenken haar toe. Het was, alsof ieder meende, dat hij iets goed had te maken. En wie thans toegang heeft tot het huis en de muziekavonden van den directeur, spreekt met verrukking van de heerlijke liederen, die zijne vrouw zingt. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1900 | | pagina 1