het kind.
berich t.
Donderdag
15 Maart.
de.
de
id
le
No. 63
38e Jaargang.
1900.
de.
D
DE UITGEVER.
Van week tot week.
FEUILLETON.
igd eene flinke
UVIER, Bella.
egenwoordlge
IER, Konings.
1AIK.
3fc Hei
bureau dezer
san. Adres
K N S
iLEUSO 7.7
rui 4 50 5 55
'eilmarktvm
12 30 1 15
55 ti 55 7 45
nurlct Vlissii.
irerkdngffj
35 1 20 2 5
7 50 8 35
tldegheui,
10.37, 1.18,
1, 6.9, 7.35,
8.24. 9.25
-, 1.38, 4.32,
6,29. 8.10
.5, 9.45.
DIENST.
6 30 6 50
1020 10 40
30 2 220
10 5 5 20
- 6 40 7 20
1010 10 30
0 120 1 40
0 410 4 30
8 80.
teu hoog
ten.
iugen naar
6 23
r 39
'10 21
5 *11 13
en 2e kl.
616
63
725
85
8 21
8 88
VLISS1NGSCHE COURANT
*2ïfïVÏ-.
Pr\js per drie maanden 1.30. Franco per post f 1.50.
Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jt., Kleine Markt, I. 187.
AD VERTENTIEN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - Bö directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend, Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
ïelephoonnumTner IO. Abonnements-Adrertentiiin op zeer voordeelige voorwaarden.
Zij die zich met bet volgend kwartaal,
aanvangende 1 April a. s., op de „Vlis-
singsohe Courant" abonneeren, ontvangen
de van heden af tot genoemden datum
verschijnende nummers gratis.
De Vlissingscbe Courant" houdt bare
lezers d a g e 1 ij k s op de hoogte van
de voornaamste gebeurtenissen in het
Binnen- en Buitenlandbevat schier eiken
dag telegrafische berichten over den
OORLOG IN ZUID-AFRIKA en kost per
drie maanden slechts f 1,30 fr. p. p. 1.50.
Abonné's op het z. g. Eiland, bij de
Sluizen en die omgeving ontvangen de
Courant nog denzelfden avond van uitgaaf
en betalen, evenals zij die in de stad
wonen, slechts f 1,30 per kwartaal.
Men kan zich ook abon
neeren tegen betaling van
10 cent per week.
Het is natuurlijk niet zonder gemengde
gevoelens geweest, dat wij de tijding
vernomen hebben van president. Kruger'a
verzoek aan de groote mogendheden van
Europa, de Vereenigde Staten, België,
Nederland en Zwitserland, om, in den
oorlog met. Engeland, tusschen dit Rijk
en de republieken bemiddelend op te
treden.
Natuurlijk is het een niet te ver
bloemen feit, dat de verbondenen, door
de laatstelijk ondervonden tegenspoeden,
tot dezen stap zijn genoodzaakt gewor
den. Doch, uitsluitend met het
oog op den vrede gericht en op al de
jammerlijke gevolgen van dezen oorlog,
die zich overal beginnen te openbaren,
moet men er zich over verblijden, dat
de voorspoed niet voortdurend aan de
zijde der republieken is gebleven want
daardoor zou elk voorwendsel tot be
middelend optreden steeds ontbroken
hebben.
Ook in deze heeft president Kruger
zijn tyd goed gekozen, en daar de
mogendheden het verzoek juist met het
oog op den loop der zaken onmogelijk
kunnen weigeren, zullen wij waarschijn
lijk van de plannen der Engelsche
regeering spoedig op de hoogte komen.
Zjj kan thans, zonder zich zelf naar
vereldsche begrippen eenigszins te ver
nederen, de toegestoken hand aannemen.
Laat ons echter een oogenblik aan
nemen, dat zij dit niet zal doen
tot zij eenvoudig bemiddeling weigeren
znL Dan zou dit zonder eenigen twijfel
ten gevolge hebben, dat de houding der
Naar het Ifoogduitsch
VA.N
E. W I C H E B T.
In het echtscheidingsproces tusschen den
koopman Frans Holder tegen zijne vrouw
•ilia Holder, geboren Wingebeit, zou
®e uitspraak geschieden.
Le rechtbank had daartoe de persoon-
'!)ke tegenwoordigheid van partijen be-
v°leo. Het was buiten twijfel, dat
jnovrouw Holder reeds voor lange het
'"is van haren man had verlaten, met
to bepaalde bedoeling, het niet weder
betrekken en dat het gerechtelijk bevel
mogendheden, die hare bemiddeling aan
boden, van minder welwillenden aard
werd. Naar alle waarschijnlijkheid zou
dan zelfs het tijdstip gekomen zijn, om
de vraag in overweging te nemen, of
het beëindigen van den oorlog niet in
het algemeen belang wordt gevorderd.
Veel waarschijnlijker achten wij het
echter, dat de Engelschen hun koop
mansaard niet zullen verloochenen en
trachten van den boom te plukken wat
er van te plukken is. De onzinnige
eisch, dat de republieken zich eenvoudig
hebben te onderwerpen, om daarna
inlijving in de Kaapkolonie te doen vol
gen, gelooven wij niet dat de Engelsche
regeering zal stellen. De toestand is
volstrekt niet van dien aard, dat zij
eischen kan doen hooren, waarvan zij
te voren weet dat zij toch niet ingewil
ligd worden.
Hoe dit ook zijn moge, één ding zal
Engeland nooit kunnen ontgaan zijn
noodlot om de Zuid-Afrikaansche quaestie
op de lange baan te schuiven en te
laten voortduren. Want hieraan zou
Engeland alleen kunnen ontkomen, door
iets wat het niet wil en ook in het
vervolg niet zal willenZuid-Afrika
aan zich zelf laten.
Want wie op deteekenen des tijds let,wie
bedenkt wat Hollandsch Zuid-Afrika in
1881 was en wat het thans is, dien
kan de reusachtige ontwikkeling der in
sommige opzichten nog zoo achterlijke
republieken niet ontgaan. Geen macht
ter wereld, en Engeland allerminst, kan
die ontwikkeling in haren verderen loop
stuiten en stelselmatige onderdrukking
kan niets anders ten gevolge hebben
dan het ontstaan van een rassenhaat
kan eene hernieuwde uitbarsting, die
vroeg of laat volgen moet, slechts ver
haasten.
Voor het overige kunnen wij den loop
der zaken kalm afwachten. Wat er ook
zijn moge van den opstand in het
Noordwesten der Kaapkolonie hij moge
ernstig wezen of niet, al of niet georga
niseerd, met eiken nieuwen factor moe
ten de Britsche legerhoofden rekening
houden. De castatrophe van Cronjé zal
zich wel niet en zeker niet zoo dadelijk
herhalen en er is nog veel te doen voor
lord Roberts e n zijn collega's, eer zij
gewonnen spel hebben. Voor het dempen
van den opstand is veel volk noodig
een groote macht is van Kimberley
noordwaarts getrokken en kan Mafeking
in drie weken bereiken om het te ont
zetten maar zal hier vermoedelijk toch
te laat komen. In Natal zal Buller'S
hoofdleger moeten trachten zich een
weg te banen door de van Reenens pas,
om het grondgebied der republieken te
bereiken en Hunter zal met zijn twaalf
om tot hem terug te keeren, door haar
niet was opgevolgd, zoodat de heer
Holder op goeden grond echtscheiding
kon vragen; maar het scheen, bij den
nog jeugdigen leeftijd der partijen de
man was drie-en-dertig, de vrouw drie-
en-twintig jaar en wijl zich uit de
akten geen bepaalde beweegredenen lieten
afleiden, dat althans nog een laatste
poging moest worden aangewend om
partijen te verzoenen. Misschien was
het reeds voldoende, beiden menschen,
die pas vier jaar geleden door het huwe
lijk verbonden waren, gelegenheid te
geven om hunne grieven uit te spreken,
en hen er van te overtuigen, dat hunne
vijandschap bij langs zoo groot niet was,
als zij, gescheiden zijnde, rneeDden.
Voor hunne met papieren overdekte
lessenaars stonden de beide advocaten
Meck en Hein, aan de zijde van den
eersten, een weinig achter hem, de
jonge vrouw, een zeer lieve blondine,
naast den andere de klager, een slanke
man met een glad, ietwat mager, maar
duizend man moeten trachten de op
Biggarsberg versterkte Boeren te ver
drijven.
In het noordoosten der Kaapkolonie
vindt White zijn taak, om de divisies
van Clements en Gatacre opnieuw samen
te stellen en er dan mede op te rukken
naar de Oranjerivierom vervolgens,
na vernielde bruggen en opgebroken
spoorwegen te hebben hersteld, de aan
sluiting bij Roberts te beproeven. Hier
zal het echter niet zoo snel in zijn werk
gaan.
Trouwens, in den Vrijstaat evenmin.
Driefontein is thans na eene reeks van
gevechten door Roberts bereiktmaar
juist omdat de Boeren voortdurend
tegenstand bieden en den vijand afmatten,
wiens cavalerie in deerniswaardigen
toestand verkeert en die hoe langer hoe
dieper komt in een vijandelijke streek,
die van geen enkelen kant te vertrouwen
is, gelooven wij niet dat Bloemfontein
een gemakkelijke prooi zal wezen.
Trouwens, eerst na den val van Bloem
fontein komt de hoofdquaestie, het
indringen in Transvaal ter sprake, en
vóór dien tijd zal het leger van Roberts
te worstelen hebben met wat men in
die streken „de winter" noemt. Vóór
dien tijd kan er zooveel gebeuren, dat
wij ons liefst aan geene gissingen en
voorspellingen wagen. Als oprechle
vrienden der Boeren,die gelooven in een
toekomst voor het vrije Zuid-Afrika,
hopen wij thans liever op een vrede
zóó eervol als een vrede ooit wezen kan.
Staatstoezicht op weeshuizen.
Het onlangs gebeurde te Neerbosch
heeft de vraag van meer dan éene zijde
doen ontstaan of niet door een bijzonder
staatstoezicht voor wees- en verpleeg
huizen en dergelijke inrichtingen veel
kwaads zal kunnen voorkomen worden.
De Tijd is met zulk een denkbeeld
niet ingenomen. „Waarom, zegt het blad,
zou een doorloopend expres staatstoezicht
noodig wezen, indien bij de staatsenquête,
zooals die door sommigen verlangd wordt,
eens bleek dat ook in enkele andere
gestichten kinderen mishandeld werden?
Zou men daaidoor niet het werk uit
handen nemen van politie en justitie
Hebben zij, die zich over de gebreken
van het reusachtige instituut te Neerbosch
beklagen, dan reden om de bemoeiingen
der justitie te wraken In elk geval
hebben deze dan toch reeds het gevolg
gehad niet alleen, dat de schuldigen zijn
gestraft, maar ook, dat de commissie
aangenaam gelaat. Hij zag zeer bleek,
hield het hoofd gebogen en plukte voort
durend aan zijne handschoenen. Het
scheen voor hem een zeer pijnlijke
zaak. Van tijd tot tijd wierp hij een
blik op het knappe vrouwtje over hem,
dat harerzijds van hem geenerlei notitie
nam. Zij stond daar met hoog roode
wangen in eene stramme houding, zag
den president zonder verlegenheid aan
en beet zich tusschen beiden op de lip,
als de advocaat der tegenpartij de eene
of andere opmerking haar betreffende
maakte. Eigenzin stond op haar voor
hoofd geschreven.
Iets achter haar, aan dezelfde zijde
van het vertrek, zat eene oudere dame,
kennelijk zeer ongeduldig en zich met
moeite schikkende in de rol van bloote
toehoorderes. Zij had zich reeds al te
leve I dig in het pleidooi gemengd en
was daarop door den president tot
kalmte vermaand het bleek toen, dat
zij de schoonmoeder was, welke hare
dochter begeleidde, die in haar huis
van bestuur een wijziging heeft gebracht
in de huishoudelijke aangelegenheden.
„Waarlijk, ook door hen, die de ver
pleging van arme weeskinderen in een
gesticht niet als een idealen vorm van
opvoeden beschouwen, is te veel en te
dikwerf, en met recht, geroemd over de
voortreffelijke wijze waarop in ons land
de weezenverzorging wordt beoefend, om
zoo maar dadelijk den staatsrompslomp
er weer bij te halen, als er ergens een
wolkje aan de blauwe lucht wordt waar
genomen.»
Het blad schijnt dus de zaak nog al
luchtig op te nemen en alles van het
optreden der justitie te verwachten, die
echter, het is weder uit de laatste straf
zaak gebleken, slechts na jaren san
wanbeheer te Neerbosch, gelegenheid
vond ingrijpend tusschenbeide te treden
Bemiddeling.
Nader verneemt men, dat het telegram
waarbij onze consulgeneraal te Pretoria
bericht heeft gezonden van het verzoek
der presidenten van de Zuidafrikaansche
republieken om bemiddeling van Neder
land in den oorlog met Engeland,Zondag
avond laat aan het ministerie van Buit,
Zaken is ontvangen.
De minister heeft er zoo spoedig
mogelijk de reaeering mede in kennis
gesteld die reeds Maandagvoormiddag in
een buitengewone vergadering van den
ministerraad is bijeengekomen om te
beraadslagen over deze kwestie.
Het zal dus nu moeten blijken of
onze regeering de neutraliteit zoover
drijft, dat zij geen stap zou willen doen
om de republieken,waarin het blijkt uit
het beroep op bemiddeling, de zaken ge
heel anders staan dan een paar weken
geleden, van den dreigenden ondergang
of althans van eene vernietiging haars
legers te redden. Ons dunkt dat nu
wel het oogenblik gekomen is voor onze
regeering om te toonen dat niet alleen
het geheele Nederlandsche volk, maar
ook zij zelve sympathie heeft voor een
volk met ons verwant en lijdende onder
het afschuwelijkst onrecht.
Minister de Beaufort kan nu goed
maken zijne laksche houding van
vroeger. Het Nederlandsche volk zal er
hem dankbaar voor zijn. Wij verwach
ten vaD hem dat al mocht Engeland de
bemiddeling niet vriendelijk opnemen,
ook dit onze legeering niet zal beletten
haar stem te doen hooren voor de ver
drukten. Zulk een optreden is slechts
rein menschelijk, maar het zou alle
waarde verliezen, indien et mee gewacht
werd tot ook de overige mogendheden
het steunden.
ingetrokken was, toen zij zich van haai
man had gescheiden. Door haar advo
caat werd zij als de weduwe van den
kanselarijraad Dingebeit betiteld, waarop
zjj in het breede aan den president
uiteenzette, dat wel haar man, om zijne
verdiensten, tot kanselarijraad benoemd
was, maar helaas eerst een dag na zijn
dood, zoodat zij het aan de beoordeeling
van den president overliet, of zij op
dien titel aanspraak kon maken. Het
was toch verre van haar, zich iets aan
te matigen, waarop zjj geen recht had,
integendeel, zij was de bescheidenheid
zelve en verlangde van niemand iets
meer dan haar toekwam. Haar „vroe
gere" schoonzoon zou dit zelf moeten
erkennen, als niet alle gevoel van bil
lijkheid in hem verstikt was door den
invloed van zijne zusters.
Bij deze laatste woorden waren twee
dames tegenover haar dreigend op gaan
staan, de eene lang en mager, de andere
bijna even groot, maar breed en grof.
„Die zusters zijn wij, meneer de presi-
Tweede Kamer.
De heer Kuyper heeft gisteren de
vergadering weer bijgewoond; ook de
heer Tak van Poortvliet, die sedert de
terugkomst der Kamer na het winterreces
afwezig was.
Na het afdeelingsonderzoek van de
Woningwet zal de Tweede Kamer ver
moedelijk de aanvulling van de Perso-
neele belastingwet in behandeling
nemen en daarna de Boterwet.
Het belangrijke wetsontwerp op de
vaderlijke macht enz. zal tot de zomer-
zitting blijven liggen.
Leger en Marine.
De Minister van oorlog heeft -aan 10
militieplichtigen, op grond dat zij geacht
moeten worden onmisbaar te zijn voor-
het gezin waartoe zjj behooren of waarin
zij zijn opgenomen, nadat zij zijn ingelijfd
en voor den dienst geschikt bevonden,
ontheffing van den werkelijken dienst
verleend tot 1 Maart 1902.»
Bij Kon, besluit is de heer A. F. M.
Deutmann, arts, benoemd en aangesteld
tot officier van gezondheid 2e kl. by het
personeel van den geneeskundigen dienst
van het leger in Ned. Indie.
Bij het te Hellevoetsluis gehouden
examen voor machinist 2e kl. zijn ge
slaagd de asp.machinisten W. J.Lamers,
T. H. Heukelman en M. Ouwehand.
Vanwaar de ommekeer
Welk is het onbekende element, de
geduchte X., die zich thans met het
drama in Zuid-Afrika bemoeit? vraagt
de Londensche correspondent van de
Petit Bleu.
Er moet buiten de militaire gebeur
tenissen een incident, waarvan de Engel
sche regeering despotisch beschikkend
over de telegraaf, het geheim bewaart,
gebeurd zijn, om eensklaps het uiterlijk
der dingen dus te veranderen.
De vijfde maand, dat de oorlog duurt
is juist voorbij. Meer dan vier maanden
hebben de Boeren de geheele wereld
verbaasd even als Kruger voorspeld had
door een serie van zulke schitterende
overwinningen, als niemand in Europa
had durven voorspellen. De tegenspoeden
zjjn eerst op 14 en 15 Februari be
gonnen met het plotselinge ontzet van
Kimberley, maar zij waren niet beslis
send, ondanks het verlies van generaal
Cronjé en zyn 4000 manschappen, en
gevolgd door het ontzet van Ladysmith,
en evenwel zijn er zooals ik heden
morgen kon telegrafeeren, door de hee-
ren Kruger en Steyn aan het kabinet-
Salisbury dringende vredesvoorstellen
gedaan.
dent,'' lispelde de magere, „en onzen
eenigen broeder hebben wjj werkelijk
hartelijk lief. Als echter mevrouw ook
hier onze innige betrekking
daarop begon zij te weenen, terwijl ook
de andere naar haar zakdoek greep. De
president wenschte van eene verdere
uiteenzetting verschoond te blijven.
Hij hield nu eene gemoedelijke toe
spraak tot de echtgenooten en vroeg
hen, of zjj niet nogmaals het te zamen
leven wilden beproeven, daar het immers
niet gebleken was, dat zij elkander zware
krenkingen hadden te verwijten. Eenige
oogenblikken heersche daarop een diep
stilzwijgen in het vertrek. Holder zag
weer schuchter naar zijne vrouw om,
die zich nu echter trotsch had afgewend.
Eindelijk zeide hij met eene weeke, wel
luidende stem„Ik heb mjjne vrouw
uit liefde genomen, meneer de president,
en ik geloof ook, dat zij haar hart ge
volgd heeft, want hare moeder was
tegen het huwelijk, wijl zij geen schoon
zoon nit den koopmansstand wilde. Mijne
