DE VERLOOFDEN.
Dinsdag
13 Februari.
No. 37
S8e Jaargang.
1900.
Gemeentebestuur.
HOOFDELIJKS OMSLAG.
Kleinhandel ii tóen Draai.
Waar komt t rat m öaaa
gesloten. De
telling ten no,
omen in den
el. Heden n
e van 50 bei
n regen van
Macdonald ia
wegens m0(
zijn plan niet
Volgens particu
douanen wapen
1 beslag genoii
',43 Voilé Maat
.22 Springtij n,
,54
Sl.OTEIU
O en hooger.
;e kl. 16 trekt
724 5837 O»
309 17174 200
0587 f200.
400. Nos. 59
o. 14538 flOf
00. Nos. 101
kl. 17 trekk.
f 100. Nos. 56
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.60.
Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bjj den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVËKTKNTIËNvan 1 4 regeis 0.40. Voor eiken regei
meer 10 cent. - Bfj directe opgaaf van driemaai plaatsing derzeifde
advertentie wordt do prjjs slechts tweern aal berekend. Groots Jotters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoomvnmmer ÏO.
Abonnements-Advertöntiiin op zeer voordeellge voorwaarden.
Burgemeester en Wethouders van VJis-
siegen herinneren de belastingplichtige
ingezetenen aan hunne verplichtingen om:
de biljetten die niet afgehaald zijn,
ten spoedigste ter secretarie in te leveren.
Vlissingen, den 12 Februari 1900.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUBEKERKE.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
Verzoek om vergunning tot verkoop
van sterken drank in 't klein.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op art 5 der wet van 28 Juni
1881 (staatsblad no. 97), zooals die is
gewijzigd bij de wetten van 23 April
1884 (Staatsblad no. 54) en 16 April
1885 (Staatsblad no. 78)
doen te weten
dat bij hen is ingekomen een ver
zoekschrift van PAUL MAX WILHELM
SCHRüDER, te Vlissingen, om vergunning
den verkoop van sterken drank in het
klein in perceel wijk H 48 aan de Pot-
tenkade te mogen voortzetten.
Vlissingen, den 12 Februari 1900.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
G. J. BISSCHOP.
Bij de behandeling der Staatsbegroo-
ting, Afd. Spoorwegen, werd, schrijft de
Nederl. Werkman, indertijd, onder meer
andere dingen, door den heer Heldt ge
wezen op het plan, om in de tweede
klasse wachtkamers niet meer toe te
laten reizigers derde klassedit zou
natuurljjk een groot ongerief zijn voor
die menschen, die niet bjj machte zijn,
om tweede klasse te reizen, maar die
toch in den wachttijd fatsoenlijk geher
bergd willen zijn. We weten wel bij
ondervinding, dat het over het algemeen
niet is, om zich van andere menschen
te scheiden, ze zitten ook bij hen
in de wagons maar omdat de
wachtkamers derde klasse in de meeste
gevallen meer op beestenstallen gelijken
dan op eene fatsoenlijke verblijfplaats.
Nu, ja, een enkel geval mag zich eens
voordoen van iemand, die besmet is met
hoogmoedswaanzin, maar overigens wil
len de meeste menschen zich nog wel
tevreden stellen met de wachtkamer
derde klasse, wanneer het daar maar
werkelijk uit te houden is.
De Minister acht toegang voor de
derde-klas-reizigers tot de 2e kl. wacht
kamers niet geraden. Men moet de
wachtkamers derde klas dan liever ver
beteren. Zoolang er verschil van klas
sen is, dient men die ook by de wacht
kamers in acht te nemen.
De wagons derde klasse zijn over het
PliïLLITM.
Een -verhaal uit de -vierde
eeuw na Christus.
Naar
MORA T II O E I, E.
6).
Celsus zocht een drogere plek onder
een boom op, en hier gingen zij zitten.
algemeen vuil, koud en slecht verlicht
en verwarmd. Daarbij komt, dat de
menschen dikwijls, als gepakte haring
zitten en er vaak geen rekening wordt
gehouden met de ruimte, die er nog in
andere wagons is. Die toestand wordt
natuurlijk in den zomer niet beter. En
betere verdeeling zou verlichting geven,
maar geeft natuurlijk meer moeite aan
de treinbegeleiders, de conducteurs, aan
de verschillende stations, waar de por
tieren moeten geopend worden.
Is het wonder, dat de passagiers 3de
klas hunkeren naar een fatsoenlijke ver
blijfplaats in den tijd van oponthoud
En de slechte inrichting van de wacht
kamers derde klas, én de ellendige ver
blijfplaats in den trein leiden er hen toe,
om in de wachtkamers tweede klas een
veilig toevluchtsoord te zoeken. Overi
gens behoeven zij dit waarlijk niet voor
hun plezier te doen, want alles wat zij
daar gebruiken, moeten zij duurder be
talen, dan in de andere wachtkamer.—
"We zouden hier nog willen vragen,
waarom de maatschappijen nog winsten
moeten halen uit de consumptie dei-
passagiers, vanwie zij reeds winsten
hebben door hun toegangsbiljetten en
wijl de wachtkamers er toch moeten
zijn. Ook de wachtkamers derde klas
zijn over het algemeen vuil en koud,en
slecht verlicht en verwarmd, vooral
sedert de Staatsspoorwegmaatschappij de
verlichting en verwarming aan zich ge
trokken heeft, en niet meer tegen een
geringe vergoeding oveil iat aan de
pachters der buffetten. Daardoor is het
er niet beter op geworden de verlich
ting wordt minder en de steenkolen
worden met mondjesmaat verstrekthet
premiestelsel heeft hier ook zijn uit
werking. Daarbij komt nog, dat het er
in die lokalen alles behalve gezellig uit
ziet, dat er soms stukken worden ver
toond en taal wordt uitgebraakt, welke
walgingwekkend zijn vooral voor vrouwen
en dat het er zelfs soms alles behalve
veilig is. Terwijl er by de gemeente- en
rijkspolitie een vreemde opvatting schijnt
te zijn omtrent de handhaving van de
orde. De gemeentepolitie meent, dat zij
het niet behoeft te doen en de rijks
politie meent op haar beurt ook, dat
ook zij het niet behoeft te doen. En zoo
blijft men op groote stations dikwijls
van hulp verstoken, terwijl die zoo
noodig is.
Wat wordt in die lokalen gedaan voor
de gezelligheid der passagiers? In de
tweede klassen liggen couranten en
nieuwsbladen, die meestal gratis en
ruimschoots worden verspreid. Ze zijn
voor het publiek en moeten daar voor
de passagiers op de leestafels ter lezing
liggen, zij mogen niet worden wegge
nomen Maar wat ligt er ter lezing
in de derde klas-wachtkamers Niets
en wanneer er nog iets is, dan zijn het
oude couranten van den vorigen dag.
Het is, of de derde-klasse-reizigers niet
lezen, of geen behoefte hebben en voor
hen alles goed genoeg is. Boekenkasten
Hij leval een der slaven wacht te houden
en na te gaan, of zij ook van den weg
af te zien waren. Tevens voelde hij zich
verplicht, het meisje te bemoedigen en
troost in te spreken, en zoo vertelde hij
haar van het heerlijke zuiden, van het
gelukkige leven, dat zij zouden leiden
en van de pracht der keizerlijke residen
tie.
„Wat was dat?" zei hij opspringend.
Hij had een half onderdrukten uitroep
gehoord en het scheen hem de stem van
den slaaf. En thans er was geen
twijfel mogelijk, hij hoorde stemmen
hij greep zijn zwaard.
Om den hoek van de kloof moest
het zijn van daar kwamen de stemmen
worden daar niet geplaatst en zelden
of nooit komt daar een agent zich aan
melden, om iets ter lezing te verkoopen.
Daarbij komt, dat terwjjl een passagier,
voorzien van een geldige plaatskaart, op
het perron moet worden toegelaten, men
den toegang tot het perron zorgvuldig
gesloten houdt voor de 3de klas. al is
de lucht daar nog zoo vunzig en be
nauwd, terwijl men het den passagiers
tweede klas gemakkelijk maakt. Boven
dien laat de reinheid der privaten
voor de derde klasse reizigers veel
te wenscben over, moeten ook HO 5
centen betalen voor iets beters, terwijl
hun door de gesloten deur de toegang niet
gemakkelijk wordt gemaakt. Zijn er geen
redenen le over, dat zij hun toevlucht
zoeken in het heiligdom der tweede
klasse Waarlijk het wordt hoog tijd,
dat er verbetering wordt aangebracht.
En een verbetering zal ook de reizigers
verbeteren, die dat noodig hebben, in
dien zin, dat de mensch eerder door
netheid net wordt, dan door slordigheid
en door vuilheid. De bewijzen zijn er
van openbare gebouwen, die zeer goed
en netjes gemeubileerd zijn, maar die
met de meubeleering zeer goed gespaard
woiden door menschen, vanwie men
het anders niet verwachten zou.
Wil dus de Minister de klassen handha
ven ook in de wachtkamers en geen 3e
klas reizigers toelaten tot de 2e klas,
goed, maar laat hii zich dan haasten,de
betrokken spoorwegmaatschappijen te
noodzaken aan de- wachtkamers der
3e klasse die verbeteringen aan te brengen
die zoo dringend noodzakelijk zijn. En dat
te meer omdat de reizigers daar recht op
hebben, en wel in de eerste plaats, als
zijnde de personen die de winst aanbren
gen, als er van winst sprake is.
Wanneer men weet, hoeveel treinen
er een heel jaar geloopen hebben, uit
welke soort rijtuigen (A.B.C. rijtui
gen le, 2e en Be klasse) die bestaan
hebben en hoeveel de afgelegde weg is
over het geheele jaar, met andere
woorden het aantal kilometers dat zij
doorloopen hebben, dan is het gemakkelijk
om uit te rekenen hoevee! elk rijtuig ge
middeld opbrengt per dag en per kilom.
m.a.w. wat elk rijtuig opbrengt per dag
kilometer. Welnu dan, uit de spoorweg
verslagen die telken jare worden uitge
geven, blijkt telkens weder dat de
opbrengst per dagkilometer het grootste
is van de rijtuigen derde klas. En om
de winst is het toch maar te doen, niet
waar Inlusschen, wie nu denken zou,
dat de reizigers derde klasse wat minder
stiefmoederlijk zouden worden bedeeld,
die vergist zich. Och, ze weten dat toch
niet en ze zjjn nog al geduldig 1
Een treurig bedrijf,
De naaisterbond, afdeeling Amsterdam
hield Woensdag aldaar eene vergadering,
de schreden kwamen naderhij zag
wapens blinken en daarop dook een
reusachtige gestalte van achter een
rotsblok op, een man met een langen,
blonden baard daarachter anderen
altijd meer.
„De Allemannen 1schreeuwde Lucia
ontzet. „Wij zjjn verloren."
Celsus voelde, dat hij verbleekte. Er
waren er meer dan zestig. Weerstand
scheen nutteloos. Toch lieten zijne
hooghartigheid als Romein en zijne
minachting voor de barbaren niet toe,
dat hij zich zonder weerstand overgaf.
Hij sprong op den voorsten toe en stiet
hem het zwaard door den arm, maar
kreeg zelf zulk een knodsslag op den
aan welke een drukker bezoek ten deel
viel dan de vorige en der presidente dan
ook een juichtoon ontlokte over de
drukke opkomst.
Juffrouw Vos kreeg het woord en
maakte weer ijverig propaganda voor
aaneensluiting onder de naaisters, waar
van alleen verbetering van haar niet
benijdenswaardig lot te wachten is. In
dieD geest sprak ook de heer Sweres,
die o.a. opmerkte dat als liet bewustzijn
bij de vrouwen sterker was, n.lJdat als zij
beter hare kracht kenden, eene betere
positie in de maatschappij zouden in
nemen, niet langer geëxploiteerd worden
en er voor bedanken dienstpaard te zijn.
En is die toestand van de naaisters
dan werkelijk zoo onhoudbaar Volgens
juffr. Vos is het loon van bekwame
naaisters 4 a 5 gulden in de week
en kunnen zij dus daarmede onmogelijk
rondkomen.
Dit deed spreekster den raad geven
om bij nieuwe modellen zoo langzaam
mogelijk te werken, want daarnaar wordt
het loon geregeld. (Wel een gevaarlijke
raad, als hij slechts door enkelen gevolgd
wordt). Ook moesten de jonge meisjes zich
niet afsloven, zij maakten zich daardoor
slechts ziek en het voordeel van hard
werken kwam alleen aan de patroons
ten goede.
Van de patroons is geen verbetering
te verwachten, door hunne concurrentie
die tot laag loon dwingt en de oorzaak
is van de hongerloonen.
Aannemende dat de toestand der
naaisters zeker met niet te zachte kleuren
geschetst is, zooals wel eens meer bij
oraties het geval is, is het toch genoeg
zaam bekend dat haar lot en in't bijzonder
van die, welke voor confectie- en andere
magazijnen in het werk zijn, de
huisnaaisters zijn in veel betere conditie
eene groote verbetering vereischt,
maar dat ook het publiek daarvan de
schuld is door zijn overdreven jacht
naar goedkoope kleeren.
Appeltem.
De Zutph. Cfc. heeft aan den ritueelen
moord te Appeltem door dwepers van
de ergste soort gepleegd, een artikel
gewijd, waarvan het slot aldus luidt
Laten wij het dan ook niet ontken
nen de leervrijheid in geloofszaken kan
leiden tot dezelfde afdwalingen, tot de
zelfde bandeloosheid als de vrijheid op
het gebied der gedachte.
Maar zal iemand toornen op den man,
die ons het vuur en zijne zegeningen
gegeven heeft, omdat het vuur wel eens
bandeloos uitslaat en verwoest En
zal men de vrijheid vervloeken, omdat
zij in het staatkundige een uitwas heeft
die het anarchisme, in het godsdienstige
een rituale moord heet
Tegenover beide staat, zoodra de ge
meenschap gevaar loopt, de eischende
justitie, die de misdaad tegen de maat
schappelijke orde straft. Of zjj dit doet
door de gevaarlijke sectarissen in een
rechterarm, dat hij het zwaard liet
valleneen tweede knodsslag wierp
hem zonder bewustzijn ter neder.
Toen hjj weer tot zich zeiven kwam,
lag hij gebonden op den grond, niet
ver van hem zat Lucia zonder banden,
en ook een zijner slaven de andere
was gedood. De Allemannen stonden
rondom de gevangenen en keken grijn
zend naar hen. De aanvoerder onder
handelde met twee kooplieden, die sla
venhandel dreven met Binnen-Duitsch-
land. Die, welke Gelsus wilde koopen,
had veel op hem aan te merken en
bood slechts een geringen prijs. Hjj
beweerde, dat de man verwend was,
onbruikbaar voor dan arbeid, dat zjjn
krankzinnigengesticht of in een gevan
genis op te sluiten, is intusschen voor
de gemeenschap niet onverschillig. "Wan
neer men de anarchisten als gevaarlijke
staatsmisdadigers straft, dan kan er
dunkt ons geen reden zjjn om de
bedrjjvers van ritueele moorden als
krankzinnigen en niet als misdadigers te
behandelen.
Ambachtslieden naar de Parijsche
tentoonstelling.
De Haagache gemeenteraad heeft ge
weigerd een subsidie van 1000 toe
te staan aan de commissie die eenige
werklieden aldaar tot „hun leering en
onderricht» derwaarts wilde zenden.
In dien gemeenteraad wa3 het de heer
Van Mulsen, directeur van een timmer
fabriek, dus bevoegd hierin mee te
spieken, en bekend dat hij volstrekt niet
ongenegen is iets voor de minderbedeel
den in onze maatschappij te doen, die
zulk een reisje van ambachtslieden als
van geenerlei practisch nut verklaarde.
De heer Mulsen zeide nader dat het
volslagen ongegrond is te meenen dat de
werkman iets hoegenaamd voor zijn
vak aan zulk een uitstapje heefthij
had 't zelf een half dozijn malen met
zjjn beste werklui geprobeerd, maar
't had niets gegevenen hij noemde
't daarom een meedoen naar de mode,
die tegenwoordig gelooft, dat men den
werkman niets weigeren mag.
Nog sterker in de kamer van arbeid,
waar deze zaak ook aan de orde kwam,
verklaarden zich een groot deel der
arbeiders en der patroons evenzeer tegen
de uitzending. De proef op de som
levert het bezoek aan het kostbare,
mooie Zondags gratis toegankelijke
Museum van Kunstnijverheid, waar meer
te leeren valt dan op een wereldkennis
te Parijs, waar niet één werkman komt,
behalve om te schuilen voor eene
neervallende regenbui.
Dat de raad met 19 tegen 9
stemmen dit subsidie als een artikel
van weelde beschouwde, is dus geen
wonder.
De rijkscommissie voor de examens
ter verkrijging van een diploma als
machinist aan boord van koopvaardij
schepen, zal, aanvangende 27 dezer, te
9 '/2 uur voormiddags, zitting houden
in het Nutsgebouw te Amsterdam.
Postdienst op Zondag.
Ook uit Leeuwarden is door het hoofd
bestuur van den Ned. Bond tot bestrijding
van overdreven Zondagsrust een schrijven
gericht aan den directeur-generaal der
posterijen tegen eene verdere inkrimping
van den dienst der posterijen op Zon
en feestdagen.
Volgens het hoofdbestuur moet niet
uit het oog worden verloren, dat de
verlangde inkrimping niet alleen belem
merend zou werken op Zon- en feest
dagen zeiven, maar dat men daarmede
arm lam zou zijn en zoo meer. Na
tuurlijk werd men het eindelijk eens
dat wil zeggen, de Allemannen werden
verschrikkelijk bedrogen. Men hielp Cel
sus opstaan en de kooplieden gingen
hun weg. Lucia sprong op om hem
een laatsten afscheidskus te geven. Hjj
keerde zich woedend af. Daarop sloeg
de koopman hem met de zweep, en
eenige oogenblikken later was Celsus
aan de blikken van Lucia onttrokken
zij hoorde echter nog meermalen uit
de verte het knallen van de zweep.
EINDE.
