DE VERLOOFDEN.
Zaterdag
10 Februari.
38e Jaargang.
!So. 35.
Gemeentebestuur.
GRONDBELASTING.
FÜUILLITGPL
1U00,
Prfla per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij don Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
AD VKKTJiNTIÉN van 1 4 rögöls f 0.40. Vuur ulköii TQfCüi
moer 10 cent. - HU directe opgaaf vaD driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt do prijs slechts tweemaal berekend, Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte borekend.
Telephoonnurnmer 10.
Abonnements-AdvertentiBn op zeer voordeollge voorwaarden.
Slaat, aanwijzende de uitkometen der
grondbelasting.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend:
dat hem ingevolge art. 14 der wet
van den 26 Mei 1870 (Staatsblad no.
82). door den heer bewaarder der hypo
theken en het kadaster te Middelburg is
wegezonden een staat aanwijzende de
inkomsten
lo. der meting naar de artt. 9 en 10;
2o. der schatting naar de artt. 11 en 13;
3o. der afschrijving van belastbare
opbrengst naar artikel 6
4o. der verbetering naar art. 23
5o. der regeling van den aanvang dei-
termijnen naar art. 41 der aangehaalde
wet
dat die staat, te rekenen van af heden,
gedurende dertig dagen voor belangheb
benden ter gemeente-secretarie ter inzage
zal zijn nedergelegd
en herinnert aan art. 16 derzelfde
wet, waarby is bepaald dat de belang
hebbenden ten koste van ongelijk in een
aan Gedeputeerde Staten gericht ver
zoekschrift op ongezegeld papier her-
meting of herschatting kunnen vorde
ren binnen den tijd voor het ter inzage
liggen bepaald.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 8 Februari 1890.
De burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Het rapport der Liberale Unie.
De „Sociaal-Democraat" is behoudens
enkele punten, die verduidelijking
behoeven, met dit rapport hoogelijk inge
nomen. Zij beschouwt het als eene flinke
poging om de liberale partij te sturen
in de richting eener beslist democratische
politiek en zou de critiek op die poging
liefst geheel willen overlaten aan de
heele en halve conservatieven buiten en
binnen de Liberale Unie.
Het blad bespreekt de geTolgen,
die het advies van het bestuur kan
hebben, die hierop neerkomen, dat de
mogelijkheid bestaat dat het in eene
algemeene vergadering verworpen wordt,
dat het bestuur door de weinigen by val
gedwongen wordt eene kiesrechtuit
breiding binnen de perken der terecht
veroordeelde grondwet voor te stellen,
en vraagt verder of het den moed zal
hebben, als 't moet, met halfslachtige
democraten of de democraten in-naam
te breken, of desnoods met de Arbeiders
partij den strijd om het algemeen kies
recht tegen hun eigen meer conserva-
Ben verhaal uit de vierde
eeuw na Christus.
Naar
MORA T II O E 1 E,
4).
Te vergeefs keek Celsus haar vragend
aan, dan naar haar, dan weer naar haar
vader ziendezjj schudde slechts het
hoofd, en hij bemerkte, dat zy op het
Punt stond in schreien uit te barsten.
H(j vermoedde onheil.
Spoedig werd het hem duidelijk.
Maricus maakte namelijk gebruik van
'enige oogenblikken stilte om eene rede
'e houden. Na langen tijd te hebben
tieve klassegenooten aan te binden en j
bij de eerstvolgende verkiezingen met
grondwetsherziening als bet voornaamste
punt op het programma op te treden.
Op die vragen geeft het blad wijselijk
geen antwoord, maar in ieder geval
zegt het, kan dit rapport het begin zijn
van eene vruchtbare campagne der bur-
getiyke democraten naast of met de
arbeidersbeweging voor hot algemeen
kiesrecht.
Aan dit gunstig oordeel sluiten zich
als van zelf spreekt, de bladen dei-
oppositie niet aan, maar meest kenmerkt
zich dat oordeel meer door spot dan
door een grondige bestrijding. Het oordeel
der liberale bladen wordt nog verwacht
Steenkolensyndicaten.
Over deze quaestie heeft de Maasbode
weer haar gevoelen gezegd in een artikel,
dat een antwoord bevat op hetgeen dooi
den heer Van Beuningen omtrent het
Pruisische syndicaat is beweerd.Ook het
blad erkent dat de hooge prijs der steeu-
kolen niet uitsluitend aan de syndicaten
te wijten is,maar dat dezen er niet geheel
en al aan onschuldig zijn.
Het wijst er op, dat het fabrieks
wezen, het spoorweg-, stoomtram- en
stoombootveikeer in de laatste halve
eeuw verbazend is toegenomen. Ook de
kolenproductie nam enorm toe. Ware
echter de verhoogde prijs alleen een
gevolg van de vermeerderde behoefte,
dan zou hü geleidelyk gestegen zijn.
De steenkolenprijs is hier te lande in
enkele jaren omhoog geloopen. Dus moet
er buiten de meerdere vraag een andere
reden zijn.
Het feit, dat syndicaten den Ruhr-
kolenhandel in hunne handen hebben
genomen, staat nu eenmaal vast. En wie
gelooven wil, dat ze zulks uit loutere
philanthropie doen: om de menschen bettr
te bedienen, zooals de heer Van Beunin
gen te verstaan gaf, dien staat zuks
zegt de „De Maasbode" - vrij.
Maar dan zou men althans mogen
vragen, waar dan de aanzienlijke win
sten, die het Utrechtsche syndicaat aan
den Nederlandsohen fiscus heeft moeten
declareeren, hun oorsprong vonden
Verder betoogt het blad, dat, tengevolge
van duurte der Engelsche kolen de lage
productie der Belgische mijnen, het
Essener byndicaat en diens Utrechtsche
filiaal niet spoedig voor concurrentie
bevreesd behoeven te zijn.
Grooter reden van onrust mag zoo
besluit het blad de consument wel
hebben.
Immers, wat kan er gebeuren, als
ook de eigenaren der Engelsche steen-
koolmynen zich tot een syndicaat ver
eenigen
uitgewijd over de deugden van keizer
Augustus en over de voortreffelijkheid
van het huwelyk, maakte hy de ver
loving bekend van zijne dochter met
den rijken Alexandrijnsehen koopman
Abomabilis, een oud handelsvriend van
hem, die helaas verhinderd was tegen
woordig te zijn. Zyne mededoeling werd
met gejubel begroetde vrouwen ver
drongen zich om Lucia en Antoniade
mannen wenschten Maricus geluk. Deze
straalde van vreugde, nu het hem gelukt
was het middenpunt van den avond te
zijn. Daarop feliciteerden de mannen
Lucia eveneens. Celsus, die zijne kalmte
had behouden, behoorde tot de laatsten.
Lucia vond gelegenheid hem den naam
van een harer slavinnen in te fluisteren.
Hoewel Celsus niet recht begreep wat
zy bedoelde, knikte hy toch met het
hoofd. Spoedig daarna gingen de gasten
uiteen. Celsus zond zijn draagstoel heen
en vervolgde langzaam en nadenkend
zijn weg te voet.
Het Duitsche en het Engelsche syndi
caat hebben dan slechts een „trust" te
sluiten, een overeenkomst aan te gaan
tot vaststelling van den internationalen
marktprijs, zoo noodig zelfs tot beperking
van de productie, om, ten nadeele van
gansche natiën, elke winst te kunnen
behalen, die hun goeddunkt.
Het is geene voorspelling, dat dit zal
gebeuren, maar een aanwyzing van het
geen kan geschieden.
En die mogelijkheid schynt ons helaas
niet verstoken van zekere waarschyn-
lijkheid.
Wat de Amerikaanseüe petroleumtrust
beproefde, kan licht door een Duitsch of
Engelsch kolensyndicaat worden nage
streefd.
Uit de geschiedenis van den Zuid-
Afrikaanschen oorlog kent ieder het
bestaan van het Londensche diamanten
syndicaat.
En wie de economische ontwikkeling
van Noord-Amerika heeft gevolgd, kent
het bestaan van zoovele andere syndi
caten, die zich onledig houden met het
persen van winsten u't onedele specu-
lities met artikelen van eerste behoefte
zelfs.
D i t dunkt ons het groote gevaar van
den modernen ontwikkelingsgang der
menschheid het misbruik, dat een over
machtig kapitaal van zijne kracht weet
te maken.
Dat misbruik is internationaal, en
slechts internationale --egislatieve maat
regelen zullen het kunnen keeren.
Geschiedt dit niet, dan werkt het
kapitalisme -- liet stelsel in den slechten
zin genomen, het systeem van Rhodes,
van Gould, van Beit en zoovele anderen
dan werkt het aan zijn eigen onder
gang.
Omdat het per se een felle reactie in
het leven roept, en de meeste voor
standers dier contrasteerende beweging
zich uiteraard zullen scharen bij de
aanhangers van het groote anti-kapi
talistische stelselhet socialisme.
De bloei van het syndicaatwezen zal
de dageraad zijn van den triomf der
sociaal-democratie.
Zndië.
De Jarabode deelt het volgende omtrent
het gebeurde te Sileraka mede
„Op een reede aan de zuidkust van
Nieuw-Guinea, op den 141n graad
dus juist op de oostelijke grens van ons
gebied begaven zich twee officieren
en drie machinisten van het stoomschip
„Generaal Pel' van de Koninklijke
Pakelvaartmaatschappy in een sloep naar
den wal.
„Plotseling kwamen Papoeas opzetten,
die den 3n officier en den 3n en 4n
Het was reeds over middernacht toen
de slavin, wier naam Lucia haren be
minde had ingefluisterd, het huis van
Celsus betrad. Zij berichtte hem, dat
hare meesteres hem wenschte te zien
en Celsus draalde geen oogenblik haar
te volgen. Schieiyk gingen zij door de
duistere, ledige straten en kwamen na
korten tyd voor het huis van Maricus,
waar de slavin hem door een zijpoortje
onbemerkt toegang verschafte, en een
oogenblik later lag hy aan de voeten
van Lucia.
Het was een klein, door een enkele
flambouw verlicht vertrek, waarin men
hem geleid bad. Lucia zat nog geheel
aangekleed op een rustbank en weende
stilhaar frisch, rozig gelaat was bleek
geworden van het nachtwaken; de blauwe
oogen waren rood opgeloopen en hadden
gezwollen randende lange blonde
lokken vielen over de schouders neer.
Celaus vond haar op dit oogenblik verre
van mooi, en dacht daarbij aan Kypris,
eene zwartoogige, steeds lachende Grie-
machinist gevangeD namen. De le
officier werd zwaar gewond door een
pijl. De 2e machinist en de inlandsche
bemanning der sloep kwamen ongedeerd
aan boord terug. Met achterlating van
de gevangenen in handen der Papoeas
stoomde de „Generaal Pel" naar Ambon."
Blykens nadere inlichtingen is het
ongeval naby Sileraka gebeurd.
„De door een pylwond in de borst
ernstig gewonde le officier W. van
Orde zal voorloopig geen dienst kunnen
doen, maar is toch herstellende.
„De gevangenen der Papoeas zijn de
3e officier J. F. van der Plaat, de 3e
machinist F. Leemans en de 4e machinist
L. F. van Breemen. Omtrent hun lot
is nog geen zekerheid verkregen.
„Het flottieijevaartuig „Serdan" is
den 6n Januari van Benda over Skroë
naar de plaats van het onheil vertrokken,
met den djoeroe moedi van de „Pel" aan
boord om als gids te dienen. Onderweg
heeft de kommandanc van het oorlogs
schip ook den controleur van Fak-Fak,
J. A. Kroesen, afgehaald, om de onder
handelingen te leiden."
Het blad meldt ook dat de thans tot
wet geworden reorganisatie van het bin-
nenl. bestuur in Indiö vele ambtenaren
overcompleet maakt,doch dat de regeering
de pil zooveel mogelijk tracht te ver
gulden door het getal der aan den dijk
te zetten ambtenaren zoo klein als het
kan te maken.
Te Banka is de rust thans Hersteld.
De N. R. Ct. meldt dat de Serdang
te Soerabaja teruggekeerd is. De com
mandant berichtte dat de gevangenen
waarschijnlijk nog niet vermoord waren,
maar niet waren vrijgelaten.
De Kon. Paketvaartmaatsehappij
kreeg een bericht dat de Serdang wegens
slecht weer geen gemeenschap heeft
gehad met Sileraka; doch uit berichten
van inboorlingen van het Vleermuizen-
eiland blijkt dat deze van meening zijn
dat de gevangenen nog leven.
De Serdang gaat binnen weinige dagen
naar Sileraka terug.
Als het dan maar goed weer is; de ge
vangenen zitten reeds lang genoeg naar
hunne bevrijding te wachten.
Examens.
In de maanden Juii en Augustus zal
een examen worden gehouden voor de
toelating van jongelieden als cadet bij
de Cadettenschool te Alkmaar. Er wor
den 35 plaatsen voor den dienst hier te
lande en 15 voor den dienst in Neder
land opengesteld.
Men zie verder de St.et. no. 33.
Leidsche hoogeschool.
Gisteren is de 325e verjaardag van
kin,die hij nog voor weinige maanden had
bemind. Intusschen trachtte hij Lucia te
troosten hy zette zich naast haar,omarm
de haar, noemde haar lieve Lucia, aange
beden Lucia, wischte haar de traDen af
en vond zich zelt een grooten gek. Hy
nam haar hoofd tusschen zyne handen
eD kuste haarzy liet zich alles werk
tuigelijk welgevallen, maar hield toch
gaandeweg op met snikken zy was
uitgeweend. Daarop zag zij hem met
hare groote, beloopene oogen troosteloos
aan, als eene gewonde ree. Celsus wist
niet, wat te doen de toestand werd
hem pynlijk daarby was het vertrek
niet verwarmd, en zoo kwam hij allengs
in een slechte luim. Reeds onder het
heengaan had hy zich verwijten gedaan
over zijne dwaze verliefdheid en begin
selloosheid hy begreep niet recht hoe
hy wel zoover gekomen was had
hy niet woord en eer verpand, zoo
ware hij nog teruggetreden. Daar dit
niet ging, werd hij innerlijk boos op
Lucia, die hij van alles de schuld gaf.
deze hoogeschool op de gebruikelijke
wijze gevierd. De studenten schijnen het
feest gevierd te hebben met grappen,die
niet meer in den smaak vallen, aldus
schrijft men.
Kamp op Ceram.
Voor de slachtoffers van de aardbe
ving op dit eiland is bij de commissie
tot heden toe ontvangen 15,500.
Voor de diamantbewerkers.
Minister Borgesius heeft het bescher-
heerschap aanvaard van de commissie
tot inzameling van gelden ten behoeve
van de werkelooze diamantbewerkers.
De Koningin-Moeder schonk 400.
Vlissingen 9 Februari.
Iemand die in den Vlissingschen
mailtrein zat toen die Zondag bij Rozen-
daal op een locomotief liep, schrijft aan
het Volksblad
De trein was aan den laten kant, de
machinist deed blijkbaar alle moeite in
te halen wat hij kon.
We gingen geweldig snel, daar gaat
de fluit voor Roozendaal, doch voort
vloog de trein. bons. tegen een
klaarstaanden locomotief met tender, ik
geloof 45,000 kilo.
Wij kregen een barren schok. In onzen
wagen vloog de bagage uit de netten,
een passagier over de bank, de andere
er onder. Iedereen voelde pijn in de
borst. Ik verzeker u, het is eene rare
gewaarwording hoor. Tijd om tedenken
is]er niet; een gefluit, een gekraak, en
flap daar ga je door elkaar. We keken
al of 't schot van den waggon naar ons
toe kwam, gelukkig liep het goed af;
enkel de bufferhouten werden verbrijzeld
en wij kwamen met den schrik vry.
1 passagier werd gewond.
Door het comité voor den aanleg van
een stoomtram Middelburg—Domburg is
aan den gemeenteraad van Middelburg
voor vijf achtereenvolgende jaren con
cessie voor den aanleg en exploitatie
dezer tram gevraagd.
Bij de zangvereeniging „Tot Oefening
en Uitspanning" te Middelburg is thans
in studie Klughardt's oratorium „Die
Zerstörung Jerusalem."
De openingstijd der stoomtramlijn op
Schouwen kan niet ver meer verwyderd
zijn. Reeds zijn de personen aangewezen
die als halte-chefs dienst zullen doen
en worden reeds op verschillende plaat
sen langs den weg ijzeren wachtlo-
kaaltjes gezet.
Zij zag hem zoo vragend, zoo troos
teloos aan, dat hij zich eindelyk bewo
gen gevoelde nader over hunne aange
legenheid te spreken.
„Is uw vader onverbiddelyk
„Mijn vader Van hem is niets te
hopen. Hy zei my dat hy mij reeds
voor lange aan Abomabilis had toege
zegd en dat hy zyn woord zou houden.
En dan is er niets aan te doen. Over
eenige dagen wil hij met my naar
Rome afreizen."
„Hebt gij hem gezegd, dat gy den
Egyptenaar niet wilt?"
„Zekerlyk."
«Er, mijn naam geDoemd
„Neen."
„Den goden zij dank," dacht Celsus.
«Wat zullen wy nu doen zeide hy
luid.
Zij schudde het hoofd. „Ik weet
het niet."
Als man voelde hy zich verplicht
haar een voorstel te doen.
(Wordt vervolgd.)
