De Houtbaan.
IWONING
1Ö00
Donderdag
IX Januari.
U It.
meid,
>ode
)ode
D
D
No. 15.
S8e Jaargang.
Van week tot week.
PIMÏLLSTM.
WARREN, Groote
ER, Koningsweg,
3. eene bekwame
iet de wasch oni
ten boerenstand,
en met de wasch
straat, MM 146,
OETHEER, Wal-
VENDIENST.
5 50 6 30 6 50
10— 1020 10 40
10 1 30 2 220
- 4 20 5 5 20
n 6 6 40 7 20
9 50 1010 10 30
12 10 1 20 1 40
0 3 50 4 10 4 30
8— 8 30.
DIENST
ÏIDDSLBtJiG 7.7
va 4 50 5 55
in Zeilmarktvm
run 12 30 1 15
0 5 55 6 55 7 45
Zeilmarkt Vlissin-
n op werkdagen
12 35 1 20 2 5
7 7 50 8 35
i-Xalilegliem,
jd.)
3.25, 10.37, 1.18,
5,31, 6.9, 7.35,
>.33, 8.24. 9.25
10.—, 1.38, 4.32,
5.51, 6,29. 8,10
1.3, 9.5, 9.45.
&€OS&93.
to.
i 3 35b)
4 05
5
5
>h)
0
eaksus ten hoog-
minuten.
VJissingan uaar
■kt.
•6 23
30
7 39
•10 4
♦10 21
57*115 -11 13
;era le 2e kl.
616
63
7 25
8 10
8 26
8 43
36
22
28
125
40
310
22
3 48
38
44
>5
j4 20
i
VLISSINSSCHB MHBA1T.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prys slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's worden naai- plaatsruimte berekend.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnummer IO.
Abonnements-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
Onze goede keizer Wilhelm van
Duitschland heeft een fortuintje gehad,
zooals hem nog maar zelden is te beurt
gevallen, en men zou haast zoggen dat
het aanhouden der Duitsche schepen
door de Engelschen een lieve attentie
voor Z. M. is geweest. Vrijdag, men
kan er van verzekerd zijn, wanneer de
zaak in den Rijksdag ter sprake komt,
zal het lieve woordjes voor de Engelschen
ïegenen, en de regeering zal wel in zeer
vredelievenden en geruststellenden zin
antwoorden, maar lacht ondertusschen in
haar vuistje, want, de vlootuitbreiding
komt er ditmaal met vlag en wimpel
door 1
Het slepen van de „Herzog", met de
ambulance aan br in de haven van
Durban, heeft de -^daan, en
men kan er ven.,
vergadering van drie u..
en vrouwen, te Hamburg, in (Jou.
garten, waar de politiek van Engeland
aan een strenge kritiek onderworpen
werd en de noodzakelijkheid der vloot
uitbreiding op bondige wijze werd betoogd,
liet gevoelen van nagenoeg het gansche
volk uitdrukt. Men kan zonder eenig
bezwaar zeggen, dat de stemming in
deze vergadering bepaald oorlogzuchtig
was en dat de bewijzen van sympathie,
die van alle zijden werdeu ontvangen,
voor de Engelsche regeering als verplet
terend waren.
En de Duitsche regeering denkt er
natuurlijk niet aan, om deze uitingen
op de eene of andere wijze te onder
drukken. Integendeel, zij zal zich door
de volksopinie moeten laten leiden en
niet kunnen rusten, voor zoowel zedelijk
als stoffelijk door Engeland genoegdoening
is gegeven.
Het is merkwaardig om te zien, hoe
het trotsche Albion, bedrogen in zijn
hoop om den begeerden Afrikaanschen
buit te bemachtigen, zich moet laten
vertrappen op een wijze, die een ander
volk, onder andere omstandigheden, geen
oogenblik zou dulden.
En toch hebben de Engelschen nu
fortuin gehad, want zij hebben waar
achtig een pleiziertocht gehouden in het
vijandelijke land. Wel twintig mijlen
ver hebben zij een uitstapje in Vrijstaat
gemaakt, zonder een vijand te ontmoeten.
Zelfs de Boerenpatrouilles lieten de onge-
noode gasten met rust en, als men het
wel beschouwt, zijn de Britten in dezen
oorlog nog nooit zoo goed uit geweest.
Doch, wat nu Er zal toch eens iets
moeten gedaan worden om te trachten
verandering in den toestand te brengen.
Eene Sckwarzwalder geschiedenis,
Naar
A. v. EREYDORF.
»Nu, die ruischt als een waterval 1*
Daar kwam er een, die met geweldige
kracht ver op de weide invloog. Daar
lag een ander, waarop hij stiet en dien
hij midden door spalkte.
«Altijd beter, dan wanneer het een
Vinger had gekost," zeide de boer, toen
hij er bij stond en de schade berekende.
«Maar gij hadt er voor moeten zorgen,
^®PPi dat de ander niet meer in den
Bulier zal het met zyn dertig duizend
man nog eens moeten probeeren en naar
alle waarschijnlijkheid is hij al aan zijn
moeiiyk werk bezig. Maar één ding is
zeker, de Engelschen hebben weinig
verwachting van den goeden uitslag
hunner tamelijk wanhopige onderneming;
want er zyn strenger maatregelen ge
nomen dar ooit om te voorkomen dat
men in Europa het fijne van de zaak te
weten komt.
Deze inderdaad schandelijke geheim
zinnigheid van het Engelsche bestuur
zal toch ongetwijfeld weer zijn goede
zijde hebben. Het spreekt toch wel van
zelf, dat men die afsluiting van een
hoek der wereld, voor het overige deel
er van, behalve voor zich zeiven, op
den duur niet kan toelaten, en ook hier
komt de pressie weder van Duitschland.
Geen wonder, want het gedrag der
Engelschen tegenover de mail booten
bevat ook een groot gevaar voor de
-'-«"ie correspondentie.
""-uin zal in deze
haar des te iw.
zake de neutraliteit zulk een
correcte houding kan aannemen. Immers,
het verzoek tot de firma Krupp te
Essen, om een misschien voorge
nomen toezending van wapens, geschut,
munitie of eenig ander oorlogsmateriaal
aan ééne der oorlogvoerende
p a r t ii e n te staken, is zoo correct
mogelijk en volkomen waardig eene
regeering die er prijs op stelt, dat hare
onderdanen tot een behoud van strikte
neutraliteit meewerken maar, men
weet intusschen zeer goed wien deze
schoen past I
Het zal Engeland vergaan naar zijn
werken. Of zou men meenen, dat de
staking in zoo menig bedrijf, de ellende
die er het gevolg van is, de opdrijving
van de pryzen der noodzakelijke ver-
bruiksartikelen, op den duur zonder
protest zullen worden gedragen
Bijna ongeloofelijk schijnt het, dat
iemand in deze dagen nog kan vast
houden aan een ideaal van vrele, en
toch doet dit verschijnsel zich voor op
eene wijze, die onze opmerkzaamheid
niet mag ontgaan. Het is dezelfde vorst,
die het aanzijn schonk aan de helaas
meer beruchte dan beroemde Vredes
conferentie. Het is de keizer aller Russen,
die nog weer eens in het openbaar, in
een openbaar geschrift althans, zijn
innige wensch heeft te kennen gegeven,
aan alle volkeren de weldaden van een
waarachtigen en duurzamen vrede te
verzekeren.
En al moge nu de jonge vorst, door
zyn geërfde positie, door zyn omgeving
en door de omstandigheden, wel eens
weg lagga nu naar ginds en blaas
ik blijf nu hier.»
Inmiddels was ook Vincent naar be
neden gekomen. Die twee daar boven
verstonden hun vak hij kon hier beter
helpen.
Maar Sepp had er geen lust in, om
nevens Vincent te werken en wilde
misschien ook niet hooren hoe de boer
dezen prees.
„Nu ga ik naar boven," zeide hij.
„Of de knechts het verder wel goed
zullen maken, als niemand op hen toe
ziet, weet ik toch ook niet." Voor de
eerste maal knikte de boer hem tevreden
toe en spoedig was Sepp tusschen de
boomen verdwenen.
Het werk ging verder zyn gang. Na
korter of langer tusschenpoos dreunde
het in de bergen, alsof een onweer zich
ontlastte en schoten de witte slangen
naar beneden. Reeds waren aan beide
zyden van de weide massa stammen
opgestapeld, die aan den weg werden
opgeladen en weggebracht.
gedreven worden in een richting, die
niet overeenstemt met zijn woorden en
die de zijne niet is, toch doet het ons
goed zulke woorden te vernemen, waar
in deze op staatkundig gebied zoo
droevige tijden het geloof aan zulke
zware proeven onderworpen wordt en
de hoop zoo dikwijls wordt beschaamd.
De wapens af.
Er zyn idealisten, die nota bene in
dezen tyd, zouden willen dat Nederland
geen gelden meer besteedde tot zijne
verdediging door middel van geweld of
moordwerktuigen, daar de eerbied, die
een arbeidzaam en rechtvaardig volk in
een omgeving van beschaafde staten
afdwingt van zijn naburen, meer waar
borgen zou schenken voor het behoud
van zijne onafhankelykheid dan het be
zit van een groote vaardigheid in het
dooden van menschen.
•"-«Hot- blijkt de heer D. A.
-l-Ul
aldus
Dat blad heeft echter uc
terechtgezet door zijn leer te verklaren
als een uiting van ziekelijke overgevoelig
heid. Het provoceeren van den oorlog
moge immoreel zyn, een beschaafde natie
onwaardig, geschillen behoorden door het
recht, niet door het zwaard te worden
opgelost, maar dat alles wettigt de con
clusie van den heer van Eek niet.
Met het feit voor oogen, dat nog steeds
oorlogen te wachten zijl, verdient het
wél aanbeveling het gevoel van afkeer
aan te kweeken voor dengene, die uit
eigenbaat een oorlog provoceert, maar
niet de tegenweer tot behoud van een
bedreigd volksbestaan in een opgedrongen
oorlog als van minder hoog zedelijk ge
halte voor te stellen. Van een gezond
en krachtig volk is niet te verlangen
en, gelukkig, ook niet te verwachten,
dat het zich zonder verzet zal laten
vertrappen. Het schouwspel, dat Trans
vaal ons te zien geeft, is verheffend,
wijl het ons leert welk een kracht ook
van zedelyken aard. een volk zelfs in
den oorlog kan ontwikkelen, dat op on
rechtvaardige wijze bedreigd wordt in
zijn bestaan.
Ongevraagd advies.
De Haagsche Ct. maakt de opmer
king dat overste de Wit en de N. R.
Ct. in samenwerking voortgaan aan de
Engelschen goeden raad te geven ten
aanzien van hunne krijgsverrichtingen
tegen de Boeren en voegt er bij
Nu kwam er een stam naar beneden,
waarvan het boveneind was afgebroken.
„Weer een verspeeld," bromde de
boer „maar zoo iets kan gebeuren." Den
volgenden stam was een groot stuk uit
de zijde geslagen en de daarop volgende
was wederom zonder spits.
„Daar is iets niet in orde," riep Vin
cent, en wilde rerds tegen de baan op.
Maar de boer schreeuwde hem toe
„Wacht, eerst blazen, dat ze niet meer
glijden, anders kon het je het leven
kosten. Viermaal van beneden is het
teeken."
„Dat is niet uitgemaakt," antwoordde
Vincent; „als van hier niet „gereed"
wordt geblazen, laten ze er geen af, dat
weten zy."
Sepp zal nu halverwege zijn, die
merkt allicht, waar het hapert," zeide
de boer.
Maar Vincent liet zich niet terug
houden. ,,'t Is beter, dat ik met Martin
ga zien. Als een zijbalk verschoven is,
en daar lijkt het wel naar, kan een
,'t Schijnt al te veel van dien deskun
dige gevergd, dat hij de bewijzen van
zyn beter inzicht beware tot de Britten
van zijn raad - ten nadeele van de
Boeren —niet meer kunnen proflteeren.
Gelukkig dat Britsche eigenwaan
voorkomt, dat men te Londen en in
Zuid-Afrika van de wenken gebruik
maakt."
m
Een Protest van Onderwijzers,
Door eenige hoofden van scholen te
Amsterdam is het volgende schrijven
gezonden aan het hoofdbestuur van het
Ned. Onderw. Genootschap
„Ondergeteekenden, gewone en alge-
meene leden van het N. O. G., hebben
met groote verontwaardiging kennis ge
nomen van het feit, door verschillende
bladen meegedeeld, dat een onderwijzer
op de laatste algemeene vergadering van
den Bond van Ned. Onderwijzers de
hoofden van scholen heeft genoemd „het
schuim van den onderwyzersstand'', wel
ke schandelijke uitdrukking wel een
protest van de bestuurstafel uitlokte maar
overigens bij de vergadering (volgens de
verslagen) stoimachtigen byval vond.
hfit hoofdbestuur
diguen mcu
komst, waar men niet schynt te kunne»,
beletten, dat een zeer groot deel van
de leden van het N. O. G. op zoo on
gehoord brutale wijze worden aangevallen
en beleedigd".
De Ongevallenwet.
Naar aanleiding van een door de
Vereeniging van Neder]werkgevers aan
de Eerste Kamer gezonden adres om
dit wetsontwerp niet aan te nemen, op
grond dat het te veel centraliseert en
de gelegenheid heeft afgesneden tot eigen
verzekering, schrijft het Handelsblad
„Ook wij betreuren, dat geen enkel
der amendementen ten gunste van eigen
risico door de Tweede Kamer is aange
nomen. Maar het komt ons voor, dat
het beroep door de Vereeniging op de
Eerste Kamer gedaan, wel geen succes
zal hebben en ook niet de geschikte
weg is om het doel alsnog tebereiken.
Afstemming der wet zou zeer vermoe
delijk ernstige staatkundige gevolgen
hebben, die voor het land niet gewenschl
zijn. Ook van het verworpen voorstel
van den heer Op ten Noort nl. dat
de Eerste Kamer van de Regeering de
belofte zal vragen om bij wetswijziging
nog de zelfverzekering te verkrijgen
was, dunkt ons, weinig te verwachten.
De Regeering heeft zich daartegen wel
niet schrap gezet, maar toch niet kun
nen erkennen, dat zulk een regeling de
voorkeur verdient boven de hare. Zij
alieen het toch niet goed weer in orde
brengen."
En zoo trad er nu een lange pauze in.
Middelerwyl was het middag geworden.
Marianne kwam met eene meid, om den
mannen het eten in korven te brengen,
want men wilde, nu alles zoo mooi
ging, geen uur laten verloren gaan. „In
een oogenblik is er een half uur ver
morst en het loon gaat door," zeide de
boer dikwyls.
De korte, toevallige rust was echter
wel verdiend. Met zijne knechten maakte
hij het zich gemakkelyk op een der
stammen ieder met een aarden pot
met soep tusschen de knieën, lieten zy
het zich zoo goed smaken.
Vruchteloos had Marianne rondgezien,
of niet een, voor wiens pot zij bijzonder
zorg had gedragen, van haar gediend
wilde zijn. Dat ook nu juist hij daar
boven in de hoogte moest zijn Daar
heen ging later de meid alleen.
Met de handen op den rug stond
Marianne voor haar vader en keek hem
zai dus stellig zulk een belofte niet
willen doen.
Iets geheel anders heeft echter veel
eer kans van slagen. Het staat immers
vast dat in de Tweede Kamer op 17
Nov. jl. een meerderheid bestond ten
gunste van zelfverzekering. Dat geen
der amendementen in dien geest werd
aangenomen, is alleen veroorzaakt dooi
de faute inexcusable zooals wij het
destyds hebben genoemd van de
heeren Kuyper en Lohman en hun
vrienden, om, na verwerping van hun
voorstellen, te stemmen tegen dat van
den heer De Beaufort c. s.,-waarin voor
een belangrijk deel aan hun wenschen
werd tegemoet gekomen en waarbij de
Regeering zich stellig zou hebben neer
gelegd.
Wil men dus nog wijziging der wet,
alvorens zij wordt ingevoerd waar
mee nog heel wat tijd gemoeid is
dan is de aangewezen weg deze, dat van
eenige leden der Tweede Kamer het
init'atief daartoe uitga. Laten de heeren
De Beaufort en Kuyper de handen in
eenslaan en een regeling ontwerpen
waarmede de Regeering, op grond van
hare ge'bleken houding, vrede zal kunnen
*- ~V\hpn„
J",v' worden, wan-
slaging bij ue n,e,o^
licht komt, dat zulk een voorstel ook by
dit college op den steun der meerder
heid mag rekenen.
Dit is naar ons voorkomt de
practische weg, welke ingeslagen be
hoort te worden tot bereiking van het
gewenschte doel. Verwerping door de
Eerste Kamer zou enkel leiden tot onbe
paald uitstel en, zooals de heer
Kuyper op 13 Dec. bij het motiveeren
van zijn stem zeide, „verminkten, wedu
wen en weezen zouden het gelag be
talen."
Reclame,
Aan het N. v. d, D. wordt uit de
Hofstad geschreven
In het wachtlokaal waar de Hagenaar
zyn waterleidinggeld komt betalen, is
de wand verfraaid met een paar van
die aardige prenten, waarmede levens
verzekeraars, fabrikanten van sigaretten,
handelaars in cacao e.a. de aandacht
op hun waar trachten te vestigen.
Sedert een paar jaar is dat zoo en het
publiek vond 't wel aardig, aardiger
dan de barre lijst van boeten bv., die de
wachtende in een belastingkantoor voor
tijdverdryf kan bestudeeren. Maar onze
haudelskamer heeft nu ontdekt dat daar
in ongeoorloofde bevoorrechting schuilt.
Vermoedelijk had een concurrent ge
vraagd, er zyn prent by te mogen han-
lang aan, zonder een woord te zeggen.
Eerst toen hij zich den mond had
afgeveegd en haar pot en lepel had
teruggegeven, zeide hij „Er is al een
boel hout benedenhet schijnt van
daag goed te gaan 1
„Ja, maar wij willen den dag niet
voor den avond loven 1 Het heeft ook
al weer wat gekost 1" Daarbij wees hij
op de drie beschadigde stammen.
Juist kwam Vincent terug. „Goeden
dag, Marianne," riep hij haar opgewon
den toe. Daarop zich tot den boer
wendend ,,'t Was al, zooals ik gezegd
heb. Halverwege den berg was een balk
een beetje uitgeschoven. Wy hebben
hem weer naar binnen gebracht. Het
verwondert my wel, hoe het daar juist
kon zijn, wijl het 't rechtste eind is 1
Het is gelukkig, dat wij naar boven
zijn gegaan, want een eindje verder
was een veldkei op de baan gerold."
„Dat Sepp dit niet gezien heeft,"
dacht de boer en vroeg luide „Is het
nu weer in orde
