'azijn
n
15.33, 8.24. 9.25
10.—, 1.38,4.32.
DE LAATSTE TREIN.
b>
No. 4.
38e Jaargang.
IhOO.
5 Januari.
Kamer Tan Koophandel ei Fahrielen.
18 9 9-
'EN,
ït oog-
op
>et maken
n O v e
oor liuis.
[DIENST
JSIDDSLBÜ36 v.v
f et ra 4 50 5 55
an Zeilmarktvni
ma 12 30 1 15
|10 5 55 6 55 7 45
Zeilmarkt Vlissin-
ba op werkdagen
12 35 1 20 2 5
7 7 50 8 35
tg-Maldegheia.
p.)
8.25, 10.37, 1.18,
5,31, 6.9, 7.35,
5.51, 6,29. 8.10
1.3, 9.5, 9.45.
3 35b)
4 05
keus ten hoog-
minaten.
liasiugen naar
It.
VlISSIIiesCHE C0UBAMT.
II
■cig"
PrQa per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAM DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 1-4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt do prijs slechte (weemaal berekend. Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Yerschtjnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnnmmer IO. Abonncments-AdvcrtentiBn op zeer voordeellge voorwaarden.
VERGADERING heden avond Donder
dag 4 Januari, 's avonds ten 8 ure.
Te behandelen zaken
Benoeming Voorzitter en plaatsver
vanger.
Ingekomen stukken.
Kamer van arbeid (verslag commissie.)
I.
Niet zonder gemengde gevoelens zetten
wij ons aan de geschiedenis van het
laatste jaar der negentiende eeuw het
laatste, althans indien wij doen wat in
de laatste eeuwen stellig gebruikelijk
was en het jaar met de twee nullen
als het eerste eener nieuwe wereldperiode
aannemen.
Zóó noemde men het jaar 1800 het
eerste van de negentiende eeuw. Welk
een verschil tusfehen het toen en het
nuook in ons eigen, lieve vaderland.
De eeuwenlange verwaarloozing van het
gebouw der Staatsinstellingen had ons
reeds gebracht op den rand van den
afgrond, en terwijl de oorlogen der
Fransche republiek reeds in volle kracht
woedden, stond de ondergang der Bataaf -
sehe republiek voor de deur en daarmede
dat treurig tijdperk van onderdrukking
en verval, dat ons toch ten zegen werd,
omdat het ons louterde en vereenigde.
Thans verheugen wij ons reed3 een
lange reeks van jaren in de zegeningen
van den vrede. De regeeringsvorm is
duurzaam geregeld orde en rust kunnen
worden gehandhaafd de welvaart neemt
toe.
Over het eerste regeeringsjaar onzer
geliefde vorstin kunnen wij dan ook in
vele opzichten tevreden zijn. Terwijl
volken van den eersten rang, of die er
voorheen toe gerekend werden, langzaam
afdalen, begint Nederland eene meer
waardige plaats onder de natiën in te
nemen, al is het dan ook gelukkig niet
door den invloed van vuur en zwaard.
De bijeenkomst der ontwapeningsconfe
rentie, te 's Hage gehouden, levert daar
van een duidelijk bewijs.
Reeds het jaar te voren was namens
den keizer aller Russen het denkbeeld
geopperd tot het houden dier conferentie,
welks taak zou wezen, middelen te be
ramen om de bovenmatige uitbreiding
der militaire toerustingen te verminderen,
tot gedeeltelijke ontwapening te komen,
de scheidsrechterlijke uitspraak in geval
van geschillen tusschen de volken uit
te breiden en 'de bekende conventie van
Genève te wijzigen en aan te vullen,
r liULLiT1
Naar
F. JACOB SEN.
4.)
Haar vader moest vergeten hebben
haar te sluiten. De hond had plotseling
ppgehouden te blaffen en jankte zacht
ierdoor herkreeg het jonge meisje haar
tegenwoordigheid van geest. Het kon
och ook een bekende zijn, misschien
ien bode van haar vader of iemand uit
let dorp. Marie vatte den sterken,
pooten hond bij den halsband, terwijl
iij in de andere hand het geweer hield.
die betrekking heeft op het gebruiken
van sommige oorlogswerktuigen, zoowel
te land als ter zee.
Op den 18 Mei kwam de hooge vergade-
riugin het beroemdeHuis tenBoschbijeen.
Over de daar gevoerde beraadslagingen
is weinig bekend en de uitkomsten zijn
in ieder geval zeer matig geweest.
Behalve de wijziging der bedoelde Geneof-
sche conventie, werd in hoofdzaak de
instelling wenschelijk geacht van een
internationaal Hof van Arbitrage, dat te
's Gravenhage zal zijn gevestigd, terwijl
ook stappen werden gedaan, om later
den arbeid der conferentie te doen voort
zetten. Langzamerhand zijn de afge-
vaaidigden der voornaamste mogendheden
te 's Gravenhage aangekomen om namens
hunne regeeringen de genomen besluiten
te bekrachtigen.
Terwijl de zittingen der conferentie
onder veel belangstelling plaats hadden,
arbeidde de volksvertegenwoordiging aan
den stapel der ingediende wetsvoorstellen
maar evenmin zonder groote resultaten.
De aanneming door de Tweede Ka
mer van de wet tot verzekering van
de werklieden tegen ongelukken in
sommige bedrijven, mag wel in de
eerste plaats worden genoemd, maar
van een afgedane zaak is tocli nog geen
sprake, en wat er wezenlijk tot stand
kwam,is betrekkelijk van minder gewicht,
al is het op zich zelf niet onbelangrijk,
zooals de afschaffing der Rijks land- en
watertoilen, de verbetering van het
Noordzeekanaai, het aanleggen van een
visschershaven t.e Scheveningen, de uit
breiding der mogelijkheid om tot her
ziening van strafvonnissen te geraken,
enz.
Zeer veel bleef echter onafgedaan en,
terwijl de langzame wijze waarop de
Kamers werken, voortdurend stof tot
ergernis gaf, vond de houding der regee
ring tegenover de volksvertegenwoordi
ging en tegenover het buitenland, in de
Kamers, dikwijls ernstig bewaar. Stem
mingen over wetsontwerpen of gedeelten
daarvan vielen meermalen in het voor
deel der regeering uit, omdat zij op min
of meer bedekte wijze met heengaan
dreigde.
Vooral h'are houding in zake de Vredes
conferentie vond ernstig bezwaar. Men
had algemeen gehoopt dai de regeering
meer krachtdadig ware opgetreden om
de beide Zuid-Afrikaansche republieken
ter conferentie te doen uitnoodigen. Men
nam het haar ook ernstig kwalijk dat
zij niet kon of wilde beletten, dat de
vertegenwoordigers der zoogenaamde
Jong-Turksche partij en van de Armeni
sche christenen, die tijdens de vredes
conferentie hier te lande kwamen spreken
over de gruwelen der Turksche regeering,
Daar werd de kamerdeur opengestooten.
Op den drempel stond een jonge man,
van ongeveer vijfentwintig jaar, slank
en krachtig gebouwd, doch in eene
kleeding, die hem los en achteloos om
het lijf hing. Hij droeg een korte bruine
jas en broek, om den hals had hij een
dikken doek en ep het zwarte haar een
ouden vilten hoed. Zijn gezicht was
knap, doch bleek, ingevallen en bezaaid
met donkerqvbaardstoppels een eigen
lijken baard droeg hij niet. Zooals
hy daar onbewegelijk op zijn ruwen,
knoestigen stok geleund stond, maakte
zijne verschijning niet juist den indruk
van een gewonen landlooper, maar had
veeleer iets raadselachtigs, iets afschrik
wekkends.
.Goeden avond, Marie," zeide hij
zacht en nam den hoed af. Thans kon
men zien, dat zijn haar zoo kort moge
lijk geknipt was, wint overal scheen
de lichte huid er door.
•Goeden avond, Marie," zeide hij
nogmaals. «Mag ik by u in de kamer
te 's Gravenhage op allerlei wijzen wer
den bemoeilijkt.
Gelukkiger was de regeering in Indië,
waar de Atjehsche krijgsbedrijven, met
zooveel tact en beleid gevoerd, meer dan
gegronde hoop geven, dat rust en orde
in dat deel der aan ons gezag onder
worpen landen eerlang voor goed zullen
terugkeeren. De benoeming van generaal
Rooseboom tot gouverneur-generaal van
Nederlandsch Indié wekte nog al tevre
denheid en schijnt voorhands een goede
greep te zijn geweest.
Over het algemeen kunnen wij op den
loop der gebeurtenissen in ons vaderland
met eenige voldoening terugzien. Er
was althans een vrij opgewekt leven op
elk gebied, al hadden de uitkomsten
dan ook schitterender kunnen zijn.
Eene discussie,
Bij de discussiën in de Eerste Kamer
over den aankoop van het paleis van
prins Frederik te 'sHage voor rechts-
gebouw heeft de regeering verklaard, dat
dit paleis niet groot genoeg is om het
tegelijk te doen dienen om er vergade
ringen te houden door het Internationale
Hof van Arbitrage, dat zooals men weet
aldus is ten minste beslist— am de 2
jaar vergaderen zal.
Dit geval geeft den Haa~schen brief-
schrijvei van het ütr. Dbh Je volgende
ontboezeming in de pen
„Heere, heerewat zal dat 't dus
druk krijgen. Ja, ja, onder 't maaltijden
komt de eetlust. Een paar jaar geleden
zou men tevreden zijn geweest met een
rechtsgebouw van een paar ton, en nu is
er in een paleis van 2/, millioen nog niet
eens ruimte voor wereldrechters, die eens
in de twee jaar een proces zullen krijgen.
Intusschen het behoedt onze schatkist
voor een nieuwe uitgaaf. Het huis van
Groen van Prinsterer, waarin nu de
rechtbank zit, zal voor het Internatio
nale Hof worden bestemd (dus door de
mogendheden van ons worden gekocht)
en daarmee is althans het gevaar ver
vallen, dat de Regeering, omdat ze nu
toch eenmaal dat huis beschikbaar had,
aan een of ander departement de „drin
gende" behoefte aan meer archiefruimte
raad van bestuursvergaderzalen,admi-
nistrateursbureaux enz. ontdekte-met
de daaraan verbonden kosten van meu-
bileering met Smyrnatapijten voor de
goedkoopte, haarden van 250 voor den
stijl, betimmeringen enz.
Onze gezant te Konstantinopel.
De correspondent van de N. R. Ct.
komen? liet is koud buiten, bitter
koud. En ik bevries bijna in mijne
dunne kleeding."
Het meisje stond nog steeds onbe
wegelijk, alleen liet zij onbewust den
hond los, die daarop onder vroolyk ge
blaf tegen den man opsprong en de
pooten op diens schouders legde. Deze
streelde het dier den kop en drukte
voor een oogenblik het gelaat in zijn
zacht velzijn onvaste oogen namen
eene weemoedige uitdrukking aan.
„Gij kent mij, oude vriend," zeide
hy zacht, „en gij zoudt mij niet weer
naar buiten jagen in den duisteren
nacht. De menschen willen niets meer
van mij weten ik draag immers een
brandmerk op het voorhoofd."
Thans kreeg ook het meisje de spraak
terug. Zij zei,te het geweer kalm tegen
den muur, doch bleef midden in de
kamer staan en vroeg
„Waar komt gij van daan, Jozef
Ik had niet gedacht, u ooit weer te
zien. Gij ziet er niet best uit."
geeft omtrent het gebeurde met onzen
gezant te Konstantinopel eene geheel
andere lezing dan het Vaderland. Hij
zegt dat de gezant zich tweemaal naar
Jildiz heeft begeven om den Sultan per
soonlijk zijne terugroepingsbrieven te
onderhandigen, doch niet in audiëntie
ontvangen werd, ofschoon de Sultan,
terwijl de Nederlandsche gezant te ver
geefs wachtte, beide keeren wel andere
hoofden van diplomatieke missies heeft
ontvangen.
De gezant werd bovendien slechts door
tolken uitgeleide gedaan, terwijl het
anders de gewoonte is een aanzienlijk
vertegenwoordiger der regeering daartoe
aan te wijzen. De Sultan bepaalde zich
des morgens met een adjudant van het
gezantschap jhr. van der Staal goede
reis te laten wenschen en hem de zilveren
en gouden medaille van de Imtiaz orde
(orde van voortreffelijkheid) te laten
overhandigen.
Indië.
Er loopt een gerucht dat onder de
inlanders in Britsch Noord-Borneo een
algemeene opstand is uitgebroken, die
zich van de Westkust naar het binnen
land heeft verspreid.
Er is gewapende politie heengezonden.
De onkosten voor het sleepen enz.
van het flottieljevaartuig Borneo, dat op
weg naar de Mapiaeilanden nabij Doreh
de schroefas brak, hebben meer dan 4
mille bedragen.Aan de Kon. Paketvaart-
maatschappij voor het sleepen tot Ambon
ruim 1500 guldengratificatie aan den
gezagvoerder v. d. W. voor de goede
maatregelen, genomen bij het sleepen
1000 gulden in huur 2 dagen van een
particulieren stoomer door den resident
van Ternate met vrij gebruik van gouv.
steenkolen ongeveer 2000 gulden. Het
laatste om het gouv. stoomschip, ge-
station neerd te Ternate, dat een reisje
maakte, op te zoeken, ten einde berich
ten naar Makassar over te brengen.
„Waren de oostelijke gedeelten van
onzen archipel telegrafisch verbonden»
zegt het Bat. Weekbl, „de uit
gaven zouden heel wat minder hebben
bedragen, en bij ernstige ongevallen
spoediger berichten kunnen gegeven en
hulp verstrekt worden."
Voor Ceram is tot nu toe ruim f 11,000
ontvangen aan giften en inschrijvingen.
Qf het genoeg is voor de behoefte?
Een nieuw blad.
Door den kermisreizigersbond „Ons
belang" zal een vakblad worden uitge
geven met den titel: „De Hollandsehe
Komiek Ons belang." Op groote schaal
uitte zich de deelneming wel niet,want
De aangesprokene streek zich ovor
het korte haar en lachte schamper.
„Vindt gij werkelijk, Marie, dat ik er
niet goed uitzie En ik kom toch regel
recht uit de gevangenis en heb slechts
een kleine wandeling bij twaalf graden
koude gemaakt, alleen voor de dwaas
heid, u te kunnen begroeten. Neen,
neen, gij behoeft niet bang te zijn, dat
ik uitgebroken ben, Marieik zou het
gaarne gedaan hebben, doch de muren
waren te stevig. Eindelijk lieten ze mij
in genade gaan en gaven mij alleen
een dwangpas mee op den weg, direct
van Celle naar Hamburg zonder
oponthoud. Ik ben een beetje van den
weg afgegaan, doch wat doet men al
niet uit liefde, Marie
Hij zeide deze woorden onverschillig
en zonder nadruk, en trad eene schrede
nader.
„Wat wilt gij hier vroeg het
meisje terugdeinzend, „ik heb niets met
u te maken, en mijn vader is niet te huis."
„Dat maakt niet uit," antwoordde hij
er werd 'slechts voor f 500 aandeelen
genomen.
Het schijnt althans naar den tilel te
oordeelen, dat deze bond zijn belangen
en grieven op komische wijze den volke
zal bekend maken. Of dit altijd moge
lijk zal zijn, is te betwijfelen, waar de
ervaring op kennisgebied niet altijd stof
tot vroolykheid
Spoorwegtoestanden.
De minister van waterstaat heeft nu
weder een adres van de Kamer van
Koophandel te Rotterdam ontvangen,
waarin vooreerst een klacht voorkomt
over de gebrekkige inrichting van het
station D.P. aldaar, maar voornamelijk
de aandacht gevestigd op de algemeene
grieven, die het geheeie reizend publiek
in Nederland heeft tegen den tegenwoor-
digen toestand en verzocht wordt de
noodige maatregelen te nemen om in den
toestand verbetering te brengen.
De lectuur over de spoorwegellende
in den vorm van vertragingen, verwar
ringen, ontsporingen, ja nog erger,heeft
in de laatste dagen een omvang gekre
gen, dat men zeker elke poging toejuicht
die tot verbetering kan leiden. Dat er,
„something rotten" in het spoorwegbe-
heer is, kan wel niet ontkend worden
Onbestemd.
De minister van koloniën heeft een som
van 300 ontvangen, zonder nadere
toevoeging dan „voor Indië!" Het post
stempel luidt's Graveuhage, 30 Decemb.
1899.
Hoe moet de minister dit geld aan zijn
adres bezorgen
Een bal aan het Hof.
Op het bal ten hove waren eergister
avond de beide Zuidafrikaansche repu
blieken vertegenwoordigd door dr. Leyds
en dr. Muller, die opvallend vriendelijk
werden ontvangenDr. Leyds werd door
de koningin herhaaldelijk toegesproken.
Ook de Turksche ambtenaren, die de
Vredesstukken zijn komen teekenen,
waren genoodigd. En verder waren er
de ambtenaren en andere personen met
hun dames, in grooten getale.
Ter weerszijdan van den ingang der
balconzaal waren geplaatst het levens-
groote door Wily Martens geschilderde
portret van de koningin-moeder in groot
toilet, met diadeem, en het vroeger door
denzelfden schilder vervaardigde portret
van koning Willem III als admiraal.
In een anderen salon hangen een schil
derij van de vlootrevue op het Hollandsch
Diep, door van Domraelshuizen, en dat
van de inhuldiging van koningin Wil-
helmina in de Nieuwe kerk te Amsterdam
gelaten, „met uw vader heb ik niets te
maken. Hjj zou mij misschien de deur
uitgooien, doch ik ben zooveel minder
geworden, dat zulks mij vry onver
schillig zou zijn. Gy wilt dus niets meer
van mij weten, Marie? Ik had my dat
wel kunnen denken, maar ziet ge, men
verleert in de gevangenis ook het den
ken. Op de vier grijze muren van de
cel staat niets geschreven, en iets anders
komt ons niet onder de oogen. Zoo
leeft men daar dan in het verleden,
Marie, en dat was schoon. Ik geloof,
dat gy mij hebt lief gehad, veel meer
dan dien andere
Hij brak af en over zjjn verwilderd
gelaat gleed een sombere glimlach.
Daarna ging hij voort
„Verdiend heeft hij het, maar eigen
lijk was het dom van mij, dat ik hem
met het mes kittelde. Zonder die ge
schiedenis zoudt gfl de myne zijn ge
worden, en nu zie ik aan uwe oogen,
dat gij bang voor mij zijt."
„Ja," zeide zij zacht, „ik ben bang
