Twee Neven. EIS1ES, Woensdag 7 December Een klein en lock groot volk. No. 143. 36e Jaargang. 1898. Gemeentebestuur. B i n ii e ïi 1 a li tl. 231. 5 VROOM. mderd&g egelruiten inlichtingen ty] IJ EN, raat 109. lent taande e terskaniers, MELNEUS, 2 heeren. ER, Blijspel 'lij* /0,20. LD, Blijspel ijs 0,30. UITVIN- f voor 6 ijspel in 1 0,30. ijspel in 1 f 0,30. n I bedrijf, Klucht in ijs 0,30. 1 bedrijf, rijs /0,50. ijspel in 2 3 dames. DE WAR, heeren en it vroolijke ia opgave eging van tzegels of oningeD, at. oreenigingeu, izenden voor 8 dagen ter zorgen, dat franco terug- jsingsche met de ii in alle iebladen ijs. 40 5 *11 13 en 2e kl 618 63 7 25 8 10 8 26 843 HISSlHSrilK COURANT Prijs per drie maanden 1. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever: F. VAN DE VELDE Ji., Kleine Markt, I. 187. ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. - Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verscliflnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Telephoonnummer IO Abonnements-Advertentiün op zeer voordcellge voorwaarden. IB'ËOfóMFilllUfc®"™©. Afkondiging van twee kohieren der bedrijfsbelasting, dienst 1898/99. Do Burgemeester van Vlissingen maakt bekend dat op heden bij hem ontvangen en aan den rijksontvanger zijn gezonden, twee door den directeur der directe belastingen te Middelburg executoir verklaarde kohieren wegens de bedrijfs belasting, dienst 1898/99 de daarop voorkomende belasting schuldigen worden uitgenoodigd om liunne aanslagen op den bepaalden tijd aan te zuiveren, ook ter voorkoming van vervolgingen en herinnert dat de bezwaarschriften binnen zes weken na heden behooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 3 Dec. 1898. De Burgemeester voorn. VAN DOORN VAN KOUDEKERKS. (Uit de Rew- York Herald) Het kleine Hollandsche koninkrijk, voor het grootste gedeelte ontwoekerd aan den oceaan door het oneindige geduld en de bekwaamheid zijner bewo ners, heeft voor weinige weken de aandacht van een vol bewondering zijnde wereld getrokken. Het is niet de uitge strektheid van hun land, dat de Hollanders .,-jfroot gemaakt heeft, het is niet hun sterkte als militaire en zeevarende macht, (hoewel zij eertijds de eerste in rang van de sterksten op aarde waren), maar het is hun groote kunde, hun verschillende talenten als ingenieurs, geleerden en kooplieden en hun ontem bare geest naar vrijheid, die hun zulk een verheven rang deden innemen. Wat de wereld aan beschaving schul dig is aan dat kleine land zou niet gemakkelijk overtroffen kunnen worden. Motley heeft op zijne aangrijpende wijze de geschiedenis verteld van het „Ontstaan van de Neder landse he Republiek», en hoe de bewoners van de Nederlanden de dwingelandij van hunnen tijd bestreden. I-Iet was in Holland waar de edele stichters van de Amerikaansche Republiek bescherming zochten tegen de Tudors van Engeland, en het was Holland dat naar elders de mannen zond, die de nu zoo machtige stad New-York stichtten, welker oud-Hollandsche naam behou den had moeten blijven. De Schotsche geschiedschrijver Campbell heeft aangetoond hoe groot de verplichtng is van het Amerikaansche volk tegenover Holland wat betreft zijne burgerlijke instellingen. Onder den grauwen hemel van dat land, zoo bemind door den God der zeeën, dat de regen aldaar valt als bijna op geen andere plek der aarde, werden sommigen der meest geduchte FIIHLLITQN, werd het kleine op de wateren. Bewerkt door AMO. 11.) „Ik weet niet, wat gij met deze woorden zeggen wilt, baron," antwoordde hij, „liet is trouwens niet de eerste maal, dat ge u door uw toorn tot een onbillijkheid laat vervoeren, ik wijs uwe verwijten echter als onverdiend met alle beslistheid terug." „Dien mij aan," beval Egon. „Jochem, je blijft hier en antwoord op geen enkele vraag, begrepen „Begrepen ritmeester Jakob wierp een blik vol verachtelijke geringschatting op den oppasser en ging vloten gebouwd, en Holland, heerscher De geschiedenis van Nederland en van de wereld weerklinkt nog in de namen van de Hollandsche Admiraals en van hun grootsche wapenfeiten. Holland heeft een minderen rang onder de natiën inge nomen, maar zijn geschiedenis is door geen ander land overtroffen rijkdommen hebben nooit opgehouden zich in steden opeen te hoopen, en heden wordt nog in Amsterdam, Den Haag en andere beroemde steden meerwczenlijken rijkdom gevonden, dan in landen die meer bekend zijn onder de volkeren. Onder de Hol landers zijn tal van kundige en weten schappelijke mannen. Holland heeft aan menig wijsgeer een toevlucht aangeboden (vluchtelingen voor de dweeperij hunner eeuw.) In rechtsgeleerdheid heeft Hol land der beschaafde wereld gegeven een Grotius, in wetenschap een Bocrha-e, in kunst een Rembrandt, en in algemeene geleerdheid een Erasmus. Er zou een groot werk noodig zijn voor een lijst van alle geleerden en kunstenaars van Holland. De prachtige havenwerken en beroemde zeehandelsteden worden heden ten dage opmerkzaam en begeerig gadegeslagen door het keizerrijk Duitschland, dat arm is aan havens en welks zich steeds uitbreidende handel meer zeehavens noodig heefthet is van uit Duitschland dat het grootste gevaar voor Holland dreigt. Het zou zeer zeker in geheel de wereld met leedwezen worden gezien als het dappere kleine koninkrijk opgeslokt werd door die groote militaire mogend heid, die een groot koloniaal gebied wenscht te verkrygen en zelfs het oog heeft gevestigd op Zuid Brazilië, in ons eigen halfrond evenals op Afrika en op de eilanden der Stille Zuidzee. Een sterk ras wat betreft alle wer kelijk mannelijke eigenschappen; tegen woordig nog een verwijderd koloniaal rijk regeerende en dit doende met degelijk verstand van zaken. Een land dat rijk wordt, zonder dat 't zijne ar men tot wanhoop en oproer ziet komen, en waar gezond verstand een al gemeene karaktertrek is. De over dreven hartstochten van andere grootere natiën zyn er totaal onbekend. Hard werkende doch steeds een zekeren en regelmatigenvooruitgang makende in alles wat ware beschaving betreft, is het volk waarover de jonge pas gekroonde Koningin regeert. En zoo komt 't dat Holland de sym pathie van een wereld opwekt die somtijds de droom van steeds annexeeren de rijken vervelend begint te vinden evenals de begeerlijkheid der Groote Mogendheden en de steeds op aanvallende wijze te werk gaande volkeren. Holland heeft nooit opgehouden geleerdheid te waardeeren en de hoogere dingen des levens voorop te stellenhet on derhoudt de burgerlijke vrijheid de persoonlijke vrijheid wordt beschouwd als de onschatbaarste van alle menscheiijke bezittingen, on het moge een klein land zijn, alle ontwikkelde volkeren over do goheele wereld govoulen zich tot dat kleine land aangetrokken en zouden, indien liet zijn onafhankelijkheid verloor, langzaam de trap op. Egon volgde hem. „Baron Egon von Eichenfels 1" meld de de kamerdienaar, terwijl hij de vleugeldeuren opende van de kamer, waarin zich baron Werner bevond. „Qroote God, gij hier?" riep Werner verrast, zijn neef met uitgestoken han den tegemoet gaande. „Ik heet u van harte welkom, doch dat ge naar Duitsch land terug zoudt keeren, dat had ik nimmer verwacht. Nu, men zal u hier zoo spoedig niet zoeken, neem plaats, er is hier veel veranderd, wijwillen daar kalm over spieken. Jacob breng een flesch wijn.» Egon had de hem aangeboden hand niet gevat, hij versmaadde ook den zetel, waarop zijn neef met vriendelyken glimlach wees vast en dringend rustte zijn koortsachtig schitterende blik op liet bleeke gelaat. „Waarom zou men mij hier niet zoe ken vroeg hij scherp. „Waarom antwoordde Werner met een goed gehuichelde verbazing. „Gy erkennen dat een schitterende ster aan den hemel der 'vrijheid was verdwenen. Wanneer men met Holland het terug gaande en middeleeuwsche Portugal ver gelijkt (een land dat veel deed voor den wereldhandel, doch daarna in den gang der ontwikkeling achterbleef) dan wordt, het duidelijk dat er geen veiligheid voor personen of volken besiaat and«rs dan in een vurige vrijheidsliefde. Holland is daar als een voorbeeld om aan te toonen dat eenvoudige uitgebreidheid geen land groot maakt, maai alleen het karakter en de ontwikkeling der bewoneis. Do langzame Hollander met zijn pijp, zijn geduld als van iemand die geboren is om eeuwig te leven, zijn eerbied voor de dingen des gevoels, zoowel als voor datgene wat bijdraagt tot stoffelijke welvaart, is gelijk aan de schildpad uit don fabel. Hij heeft den lioogsten graad van beschaving bereikt, niemand mag hopen zijn voorbeeld te kunnen ver beteren. Zaak dr. Düuner. In Den Haag is men gelukkiger ge weest dan dr. Dunner om een open baai- onderwijzer te vinden, die de neutraliteit van het schoolonderwijs zou geschonden hebben. Die onderwijzer word: niet name genoemd. Het is de zoon van een hoofd der school, A. G. C. de Vletter, een man van ruim 30 jarigen leeftijd. Een jongen dier school moet het volgende dat door drie schooljongens bevestigd wordt, voor de klasse hebben gezegd lo. Iets over Luther «Luther was iu het klooster gegaan. «Luther meende en zei dat er in het «klooster dir.gen gebeurz' a die er niet te »pas kwamen, ja zelfs dingen die zeer ge- «meen waren. Daarom had Luther het «klooster verlaten, en heaioten, naar Rome «te gaan, om zich daar aan den Paus te «beklagen. «De Paus zeidat hij dit wel wist, «maar er niets aan doen kon. Toen ging «Luther naar de Kardinalen om zich daar «te beklagen. Maar de Kardinalen hadden >het zoo druk met feesten te geven, dat «zij ziek daaraan niet konden storen." Vervolgens verhaalt de jongen, dat de Paus Luther in den ban heeft gedaan en vervolgt dan zijn relaas Als dat gebeurde, dan mochten «de meDschen niet met hem spreken, en «mochten hen niet onder Jak helpen, ja «zelfs mochten zij hem dood gooien. „Op zekeren dag ging Luther naar de «markt met het stuk papier (bedoeld «werd de banvloek) bij zich. Daar legde «hij een groot vuur aan, waar hij dat «stuk papier in brand stak, en hij er bij «zei dat hij geen kind van de kerk wou «wezen, en besloot, oiet langer te gehoor- özamea aan den Paus. „Luther werd geBteuud, want verschil- «ieude menschen zeiden dat hij gelijk had. «Luther had dan ook gelijk 2o. Over de monniken in bet Klooster. «Het land was overal vol met kloosters «meestal waren het menschen, die niet «wouen werken. De kloosters werden «onderhouden door de menschen. «De monniken zeiden dan, dat er in «den bijbel stond, dat zij ieder jaar het »10e part van hun koren of van hun huis- »goed moesten hebben. Dat geld werd bij zult toch zeker wel zelf weten, welk een leelijke poets u uwe opvliegendheid in Frankrijk heeft gespeeld De regi mentscommandant heeft bericht hier heen gezonden van de zaak het was een noodlottige dag, toen de brief hier aankwamhelaas, ik had geen ver moeden van zijn inhoud, anders zou ik hem voor itw vader hebben achterge houden.» „Geljjk je ook de brieven voor mjjn bruid deedt achterhouden.! „Egon," stoof baron Werner veront waardigd op. „hoe komt zulk een be schuldiging in je hoofd op? Ik begrijp zeer wel dat je op mij je wrok werpt en ik moet mij dat laten welgevallen, doch ik kom met een zuiver geweten tegen de beschuldiging op, want er rust niets op mij, dat ik daarvoor niet zou kunnen verantwoorden. Ik ben destijds hier heen gekomen met het vaste en eerlijke plan, om jo vader met je te verzoenen, ik heb je zelfs het offer ge bracht om aanzoek te doen om de hand «sikaar gedaan en dat was dan voor het «klooster. De monnikeo leefden als vroo- «lijke Fransjes, ze aten en dronken keer- «lijk, ze maakten lol van pleizier. Ale er «iemand geld kwam brengen dan was «alles stil als een muisje. Hoe grooter «som hij bracht, des te vriendelijker «waren zij. En als dan zoo iemand weg «was, dan begonnen zij opnieuw." 3d. Iets over de aflaten. „Aflaten bestonden uit een aluk papier, «Jat gezegeld was en met den naam van „den Paus voorzien, Daarmee rees een „monnik de steden af en verkocht ze dan «voor geld. B.v. iemand had een groo- «ten haat aan een ander gezien, en wou «dan zoo'n iemand opruimen. Dus dan «kon hij zoo'n stuk papier koopen. Hoe «grooter moord hij dan ging doen, des «te grooter som geld moest hij dan be stalen. En dan waren zijn zonden ver- «geven, voordat bij deo moord gingdoen«. Door den heer B. Valk, onderwijzer, Israëliet, lid van den Bond van Neder landsche onderwijzers, is in deze laatste hoedanigheid de heer Dunner uitgenoodigd de nummers van de „Bode», orgaan van bovengenoemden bond, aan te wijzen, waarin 't Koningschap wordt aangevallen. „Hier", zegt de heer Valk, „behoeft de heer D. toch niet te vreezen, dat hij de ouders der kinderen in ongelegenheid zal brengen, of, dat de onderwijzers zicli door brusque liegen (want niets minde; verwijt de heer D. de eventueel te klagen onderwijzers) zich er uit zullen redden." De Kerkelijke Ct heeft ook eene be schouwing gewijd aan den strijd, die dezer dagen met vernieuwde heftigheid tegen de openbare school gevoerd wordt Zij noemt die beweging eene „tragische beweging" en voegt er de volgende behartigenswaardige woorden aan toe „In iedeien levenskring zijn de stillen in den lande de besten. Wie kent hen niet onder de onderwijzers, die in eenvoud en met alle kracht zich geven aan hun beroep, en waarlijk het christendom boven geloofsverdeeldheid in woord en daad prediken, dat het ideaal was van een spoedig uitgestorven geslacht? Zij gaan thans gebogen onder de noodlottige gevolgen, die het doordrijven van een afgetrokken neutraliteit heeft gehad. Immers met de anderen worden ook zij gevreesd en verliezen het vertrouwen. En waar gaan we verder heen? Want een beweging als die zich onder de Nederlandsche Joden openbaart, grijpt noodzakelijk om zich en brengt beroering in allerlei gemoederen, die wellicht reeds begonnen onrustig te zijn. „Zouden een verstandelijke opvatting van den godsdienst en een overschatting van kerkelijke vormen nog zooveel invloed hebben in Nederland, dat werke lijk de school voor allen een droombeeld bleek? Of zou nog weer een ernstige religieusiteit en hooge zedelijke zin zich baan breken onder alle onderwijzers, en hun nobel karakter, met liefdevolle toewijding aan onze kinderen gepaard, het geschokte vertrouwen in hunne personen en werkzaamheid, en daarmede in de volksschool kunnen herstellen De „Middelburgsche Courant" bevatte gisteren in een ingezonden stuk van O., een geval van schending der neu traliteit door hot hoofd der openbare school te Overslag, die volgens O. al van gravin von Waldringen, wjjl ik hoopte dat de vervulling van zijn vurig- sten wensch je vader wat toegevender zou stemmen de brug over de klove was dan ook om zoo te zeggen reeds geslagen toen opeens die rampzalige brief van je regiment kwam „Waar is deze brief?» onderbrak Egon hem ruw, den kamerdienaar, die op een zilveren blad een tlesch wijn en twee bocalen bracht, met geen enkelen blik verwaardigende. Baron Werner trad naar het schrijf bureau e» opende een schuifladehij zocht lang onder de papieren, die daarin lagen, en haalde er eindelijk hetzelfde schriftuur uif'te voorschijn, dat hij kort vóór de binnenkomst van zijn neef in handen had gehad. Egon ontvouwde haastig het schrijven en las hethet papier ritselde in zijn bevende handen, de woede, die in zijn binnenste raasde, gaf zich in een ver- wensching lucht. «Deze brief is vervalscht,» riep hij. de leerlingen zijner school onder school tijd op den weg voor het gebouw op de knieën liet liggen als de geeste lijke der plaats een stervende de laatste sacramenten ging toedienen. Misschien zou men, nu men toch aan 't snuffelen is naar overtredingen der neutraliteit, ook een genoegzaam aantal feiten kunnen vinden in eenige provin ciën van ons land, die geheel vreemd zijn aan het socialisme. De Nederlandsche Opera. Omtrent deze opera, welke reeds jaren lang liet zwaard van Damocles boven het hoofd hing, meldt de N. R. Ct. het volgende „De Nederlandsche Opera is weder tot kritieke dagen genaderd. De kas is leeg. In het geheel is sinds het eind van het vorig jaar f 26,000 verloren, en om koor, orkest en arbeidend perso neel de gage over de laatste halve maand te kunnen uitbetalen, heeft de heer Van der Linden een schuld moeten aangaan, waartegen de eerstvolgende recettes als onderpand moesten worden aangeboden. Zoo is op de recette van eergisteren avond terstond beslag gelegd. De solisten trekken dus aan het kortste eind. Zij hebben geen honorarium ontvangen over de laatste helft van November. Er was hun voorgespiegeld, dat er geld te krijgen zou zijn, indien de heer Loman uit de directie trad. Daarom drongen zij er op aan, dat de hoer Loman zijne betrekking zou opgeven. De heer Van der Linden heeft echter geweigerd de door den heer Loman gestelde voorwaarden tot ontbinding dei- directie aan te nemen, zoodat op dit oogenblik de heer Loman nog mede directeur der Opera is. Onder de ver- lorer- f 26,Onn is het kapitaaltje begrepen, dat hij heeft ingebracht. Zijne voor stellen tot ontbinding der directie betroffen restitutie van een deel daarvan, waarin de heer Van der Linden niet wil treden. Aldus de heer Loman. De heer Van der Linden beschouwt de firma Van der Linden en Loman als ea défaut, sedert eergisterenmiddag twaalf uur. Tot dien termijn toch hadden de artisten uitstel van betaling toegestaan en van de zaak der inbeslagneming geeft hij eene gansch andere lezing. De recette wordt gewoonlijk bij de directie van het „Nederlandsch Tooneel» gedeponeerd ter verrekening. Dit is nu ook geschied, maar er is gevraagd met de afrekening te wachten." Vrijdag nu is de heer Lohman als directeur afgetreden. Gisteren was echter de crisis nog niet opgelost. De heer Lohman bleef voor zijn uittreden uit de diiectie vra gen f 5500 of van hot door hem gestorte geld. Volgens de „Telegraaf" zou echter het gerucht, dat de Nederlandsche Opera failliet is, onwaar zijn en zullen de voorstellingen op geregelde tijden wor den voortgezet, In het Kameroverzicht van mr. Troel stra's orgaan van 26 November vindt men het volgende voorval aangeteekend „Zou je dat niet bekend zijn geweest?» In Werner's oogen vertoonde zich thans ook een schittering, hij sloeg de wimpers echter niet neer voor den fon kelenden blik van Egon. „Vervalscht!" antwoordde hij. „Dat zou mij dan toch eerst bewezen moeten zijn, voor ik het geloofde. Zegel en onderteekening zijn echt, de brief is door de post hier in huis gebracht, en daarom bestaat er bij mij geen de min ste twijfel aan de echtheid. En wanneer dit schrijven vervalscht ware, hoe zou ik daarvan kennis hebben moeten krij gen Ik moet je nogmaals verzoeken die beschuldiging achterwege te laten, zij kan slechts verbittering wekken, en ik wensch van harte, dat de vrede tusschen ons bewaard blijve." „Wil je het door onderkruiping en list verkregen erfdeel weder afstaaan?" vroeg Egon, die op de leuning van een stoei gesteund, tegenover zijn neef stond met een gelast, dat een onwrikbare vastberadenheid verreid.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1898 | | pagina 1