DE WRAAL
Woensdag*
14 September
No. 107.
36e Jaargang.
1898.
ijzer es
üDT UWE TALEN!11 Binnenland.
LE DULC1"
ware schat
fbewaring.
|ESTER en WETHOUDERS
deze op, Sollicitanten
|kking van
(Hoofd de beer W. j
Ieene jaarwedde van 500
noemde bij de infunctie.
!1 jarigen leeftijd nog niet I
en Ö50 indien zulks
is.
Iigen diensttijd wordt de
gebleken dienstijver enz.,
rhoogd tot een maximum
,nco in te zenden vófir 20
aan den Burgemeester.
ITS, Uitgever, Kerkrade.
vussmseiïE cihjraht.
Prijs per drie maanden 1. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek.
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bjj den Uitgever:
F. VAN DE VELDE Ji., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cüché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Telephoonnummcr ÏO
Abonneinents-Advcrtentiün op zeer voordccllge Toorwaarden
Zij, die z.icli met 1 Oc.
r* loiter op <le ,.VIis*iiigsolie
Courant" abounecren, oiilvaugen
do vau heden tot dien datum
trrsehijueude nummers gratis.
neert U op
e met het aangename
het Nederlandsch,
Juitsch en Engelsch.
8 bladz. 4° in 2 ko-
I'ijs voor Nederland p.p.
jaar.
I, die door jeugdige yer-
i lijden, is het beroemde
Dr. Retau's
iche uitgave, met 17 afb.
Hen. Ieder, die aan de
an zulk kwaad lijdt, moet
Duizenden Lebben hun
aan te danken. Te ver-
het Verlags-Magazin te
eumarkt No. 84, franco
mding van bet bedrag
istzegela) en in eiken
in Holland.
ireau der Vlissingsche
ist men zich met de
i Advertentiën in alle
en Advertentiebladen
oging van prijs.
Terugblik.
Onder dit opschrift wijdt het Nieuws
isq deu Dag eeuige algemeene be-
icliouwiogen aan de feesten te
Amsterdam,die met zooveel geestdrift
door de ganscbe bevolking gevierd
werden, en besluit met deze bebarti-
gingswaardige woorden
„Alles gaat weer zijn werk. De
gewone verhoudingen doen zich weder
gelden.
Toch zou het jammer, duizendmaal
jimmer zijn, wanneer de inhuldigings
feesten voor die gewone verhoudingen
niets hadden achtergelaten. Het wordt
gezegd door ieder, die onbevangen de
maatschappij bestudeert, dat de ver
schillende kringen der samenleving
lichter bij elkander moeten worden
gebracht. En wat deze verstaDdigeu
ea wijzen ons voorhouden, is daar
eensklaps eenige dagen achter elkander
werkelijkheid geworden. Amsterdam's
straten en pleinen ziju herhaaldelijk
omgetooverd in een balzaal, waar de
kinderen des volks uit allen leeftijd,
stand en rang met elkander jubelden
en dansleD, alsof zij elkander jaren
kenden, alsof zij broeders en zusters
waren. Neen, van die feestdagen mag
niet alles voorbijgaan. Zij moeten
eeD knak hebben toegebracht aan
dommen trots, aan gemariër eerde
deftigheid, aan benepen principes
voor goed weder een trap hooger
hebben doen rijzen ons begrip van
menschenwaarde.
Indrukwekkend was de stemming
vau het groote geheel in de nu geëin
digde feestweek. Aan de hulde, ge
bracht aan onze Koningin, werd deel
genomen door laudgenooten van alle
rangen en standen. Ook de armsten
hadden hun penningske geofferd, met
guirlandes, door henzelf gemaakt van
gekleurd papier, hunne woninggevels
versierd. O, ieder, die een goed hart
in den boezem draagt, bidt voor ons
dierbare vaderland, dat die stemming
met van de menschen genomen worde
dat het Nederlandsche volk meer en
meer één worde dat de kloven, die
burgers van burgers scheiden, mogen
worden verengd dat in ieders hart
bet besef post vatte van te moeten
leven en werken voor allen en dat
er van de kleinen iu den lande, die
inderdaad niet de kleinsten zijn in
hartelijkheid en iu diepte van gevoel,
niet éeu moge worden geërgerd!"
Een scheef oordeel wederlegd.
Het Belgische blad »Le Matin"
heeft over de Inhuldigingsfeesten te
Amsterdam schrijvende, beweerd dat
de meisjes die in lichte kostuums op
de wagens in den optocht aldaar
li I I I- I. E T O
17.)
«Zoo zei ze op denzelfden loon
als tevoren. „En Fernando della Pesca
komt mij dat zeggen
„Ik vervul daarmee een plicht jegens
u, signora, en», voegde hij er veelbe-
teekenend bij, „jegens mij zelf."
Zij stond op, steeds de fonkelende
oogen op hem gericht, en haar magere
hand speelde met den dolk. „Je be
klaagt zijn einde jij die hem
baatte als de duisternis het licht haat
jij beklaagt hem moordenaar?"
M et hoogeu ernst, inet een waardig-
stondeD, waren weesmeisjes uit
het stadsweeshuis.
Op verzoek dealt de „N. K. Cf."
mede dat er in den optocht maar drie
weesmeisjes hebben meegedaan. Zij
reden op een van de wagens en
stelden historische per.-onen voor.
Verder hebben aan den optocht geen
weezen deelgenomen.
Een adres aan de Koningin.
Door de presidente en de secretaresse
der Vereeuiging voor Vrouwenkiesrecht
is bij de audieniie op 7 September
door 11.M. de Koningin verleend, aan
deze een adres overhandigd, waarin
o.a. de hoop en de blijde verwachting
worden uitgesproken dat de wijze
waarop de Koningin haar hooge
plaats aan het hoofd der natie zal
bskleedeo, het bewijs zal leveren van
den veredelenden invloed, die uitgaan
kan van de vrouw.
Dit bewijs zal geleverd zijn als
H. M. haar invloed gelieft aan te
wenden om de aandacht van hare
raadslieden te vestigen op de onder
geschikte positie die de vrouw inneemt
in den Nederlandschen Staa', en zich
laat voorlichten omtrent de bezwaren
die de vrouw heeft tegen de bestaande
maatschappelijke orde en staatsinrich
ting, welke bezwaren hun grond
vinden in haar gemis aan politieken
invloed.
Vlootrevue.
Blijkens het officieele program van
het bezoek der Koningin op 15 Sept.
aan de scheepsmacht op het Hol-
landsch Diep, zal deze geankerd zijn
in een linie achter elkander op het
Hoilandsch Diep, onder bevel vau
Schout-bij-nacht Engelbrecht,directeur
en kommandant der marine te Wil
lemsoord, die zijn kommandovlag zal
voeren aan boord van het pantserdek-
schip „Zeeland".
De Koningin zal, vergezeld van
hare moeder, om 1 uur aan het station
Moerdijk aankomen, waar zij zal ver
welkomd worden door schout-bij-nacht
Quispel, directeur en kommandant der
marine te Hellevoet-
Na de revue te hebben gepasseerd,
zal, nabij het oostelijkste schip der
linie, het koninklijk jacht, vergezeld
van torpedobooteu, de linie aan de
zuidzijde op korten afstand langs
varen, waarbij door alle schepen bij
het passeeren van het koninklijk
vaartuig zal worden geparadeerd en
achtereenvolgens gejoeld.
Nadat het jacht zal zijn ten anker
gekomen, zal H.M. een bezoek bren
gen aan boord van het admiraalschip.
Bij aanboordkomst van H. M. zal
door de equipage van hei admiraal-
schip worden gejoeld, welk voorbeeld
oumiddelliik door alle overige schepen
der vloot zal worden gevolgd.
Zoodra de Koningin, onder het
joelen der equipages,het admiraalschip
zal hebben verlaten, zal ztj met 35
schoten worden gesalueerd en zal de
terugreis met het koninklijk jacht door
H. M. worden aanvaard,
beid, die niet naliet zelfs op Eleonora
indruk te maken, zei hij
„Ik heb diep medegevoel voor uw
ongeluk, signora d'Ornano, want ik
zie en hoor, hoe oneindig gij lijdt,
maar ik wijs uw beschuldiging met
verachting terug."
Hij zweeg een oogenblik en voer
dan voort
„Ja, ik haatte Cesare van mijn jeugd
af. Er bestonden slechts twee moge
lijkheden, ik moest hem liefhebben of
haten. Hoe het kwam, dat de schaal
naar de donkere zijde oversloeg, weet
ik zelf niet meer. Het was geen klein
geestige haat, geen gewone nijd, maar
hij overtrof mij in alles, hij was
schooner, krachtiger, bemiuhjker en
ook edeier dan ik. Allen beminden
hem en ik, zoo geloofde ik, haatte
hem slechts daarom, wijl hij mij niet
hoven allen liefhad. Bij Worth, sig
nora Eleonora, in het gewoel van den
slag, iu een kogelregen, waaronder de
onzen neervielen,redde hij mij hetleven."
De feesten gaan door.
Het gerucht dat de feesten tenge
volge van den moord op de Keizerin
van Oostenrijk, niet zouden doorgaan,
blijkt onwaar te zijn. „Blijkbaar,"
lezen wij in de Avondpost, heeft H.M.
niet het initiatief willen nemen tot
eeue handeling, die wellicht met hare
persoonlijke neiging en stemming zou
overeen komen, maar waardoor zij
honderden en duizenden in niet geringe
mate zou hebben teleurgesteld."
H. Ms. dank aan de Hoofdstad.
De Koningin zond het volgende
telegram aan den burgemeester van
Amsterdam
„Bij miju terugkomst in de residentie
is het mij een behoefte, nog eens mijn
gevoelens van innige dankbaarheid te
uiten voor de zoo hartelijke en schitte
rende ontvangst, mij in de hoofdstad
te beurt gevallen. Ik ben diep getrof
fen door de ontelbare bewijzen van
liefde, gehechtheid en trouw, welke
ik in Amsterdam ontving. Onvergete
lijk zullen mij de dagen zijn, in uw
midden doorgebracht. Ik verzoek u,
mijn diepgevoelden dank over te
brengen aan allen, die, bezield met
gevoelens van verknochtheid en aan
hankelijkheid, bijdroegen bij het zoo
uitstekend slagen der schoone feesten
welke mij aangenaam verrast hebben
door de zoo prachtige versieriüg der
stad en de schitterende illuminatie.
Voor de voorbeeldige orde, welke
ieder hielp handhaveD, ben ik zeer
erkentelijk. Amsterdam heeft mijn
moeder en mij heerlijke feestdagen
die onze harten met groote blijdschap
va-vullen gegeven."
Sluiting zitting Staten-Generaal.
De tegenwoordige zitting van de
StatenGeueraal zal op a s. Zaterdag
17 September in naam van H. M. de
Koningin door den minister van bin-
npnlandsche zaken worden gesloten.
Feesten te 's Hage,
De galakunstavond te 's Hage aan
Hare Majesteit door het hoofdcomité
der Inhuldigingsfeesten iu de lokalen
van den Dierentuin te 'sGravenhage
aangeboden, is waardig gevierd.
Tot de genoodigden behoorden nevens
de ministers, de leden vau den Raad
van State en het corps diplomatique
met hnnne dames, vele burgerlijke
en m'litaire autoriteiten, notabelen
en pers.
EeD tweeduizendtal dames en heeren
waren tegen woordig, allen in groot
toilet, een bonte mengeling van
sahitterende ambtgewaden, uniformen
en prachtvolle damestoiletten.
Te 8.10 verschenen de Koninginnen
met den groothertog van Saksen en
zijne dochter, benevens de prins en
prinses von Wied. Zij traden de
concertzaal binnen door een kwistig
versierde marquise. De ontvangstzaal
was schitterend getooid en rijk verlicht.
Zij begaven zich van daar naar
de concertzaal. Bij haar intreden klonk
Vreemd hoorde Beppo op, want
daarvan had Cesare nooit gesproken.
«Een Pruisische musketier", ver
volgde Pesca, „die mij de bajonet in
het lijf wou stooten, echoot hij met
zijn revolver neder, knikte mij vrien
delijk toe en zonk dan zelf, door twee
kogels getroffen, ter aarde. „Cesare!"
schreeuwde ik en wilde op hem toe
snellen, maar reeds bekwam ik zelf
een wonde en viel in handen der
Pruisen. Dankbaarheid, schaamte, nijd,
streden geweldig in miju ziel. Dikwijls
nog later, wanneer hij mij met zijn
vriendelijken iach, die aller harten voor
hem innam, voorbij ging, werd ik als
gedwongen hem te zeggen, hoe het
mij in hart en ziel op en neer ging
niaar de booze demon, tot nu steeds
de oorzaak onzer verwijdering, liet
dit gevoel nooit tot uiting komen."
Allen luisterden vol spanning, als
Fernando thans een pauze maakte.
Eleonora's trekken hadden haar hard-
heid verloren, sd haar lippen trokken
een fanfare in Wagnerstijl uit het
orkest, de gordijnen van het
podium waren weggeschoven, de
dames en heeren van Cecilia, Enphonia
Melosophia en de Haagsche afdee'ing
van Toonkunst stonden gereed. Viotta
wachtte met den dirigeerstok in de
hand totdat H.H. M.M. hadden plaats
geuomen. Na een korte begroeting
door het hoofdcomité in de ont
vangstzaal namen H.1I. M.M. Hare
zetels in. Naast de Koningin naa de
groothertog van Saksen plaats, naast
hem de prinses Von Wied. Naast de
Koningin-Moeder was de prins Von
Wied gezeten, daarnaast de hertogin
van Mecklenburg.
De Koningin was gekleed in een
wit satijnen robe, geschakeerd in een
tint van crème met fraai opgelegd
borduursel. De Koningin-Moeder droeg
een parelgrijs kleed. Beide vorstinnen
waren met diamanten sieraden ophjt
hoofd en om den hals getooid en met
het lint van het Grootkruis der Oranje
Nassauorde versierd.
De Duitsche vorsten droegen het
liut van het Grootkruis van den
Nederl. Leeuw.
Toen het publiek, dat bij de komst
der Koninginnen was opgestaan, de
plaatsen weder had ingenomen, begon
de uitvoering der huldigingscantate,
woorden van tnr. J. E Banck, muziek
van mr. Henri Viotta.
Mevrouw Viotta, geb, Wilson, mej.
Betsy Hol en de heer Arnold SpoeJ
zongen de solide heer jhr. C. van
Humalda van Eysenga verleende in
een quartet zijD medewerking als
tenor. De cantate duurde ruim een
half uur. De.slotsstrophe, het laatste
couplet van het „Wilhelmus", werd
door de vorstelijke personen' en het
publiek staande aangehoord.
Daarop werden tableaux-vivants
ontworpen door beroemde kunstschil
ders, uitgevoerd. De eerste stelde voor
de Lente, waar de Koningin in den
vollen bloei eener heerlijke lente als
vrouw en vorstin deze uiting van
kunst mocht aanschouwen.
Het tweede was een tableau-vivant
voorstellende de toebereidselen voor
den beroemden overtocht van Prins
Willem van Oranje over de Maas. Dit
tableau voldeed bij uitnemendheid. De
groothertog van Saksen betuigde er
zijn ingenomenheid mede.
Het voorlaatste nummer van het
programma was het Oranjevredelied
van Richard Hol, op woorden gedicht
door dr. Schaepman, met dezelfde
medewerkenden als in de cantate.
Ook vau deze compositie werd de
laatste strophe, op de wijze van 't
Wilhelmus, door de Vorstelijke per
sonen en het publiek staande aange
hoord.
Met een tableau-vivant, voorstel
lende het glorie-tijdperk der Neder-
landsche kunst, ilïustreerende regelen
uit Schaepmans gedicht waarin Vondel,
Rembrandt en Sweelinck worden ge -
noemd, eindigde de kunstavond. Het
orkest speelde het Wien Neêrlandsch
Bloed.
Het publiek juichte Leve de Koniu-
zich zenuwachtig samen.
Op gedempten toon, wiens beven
zijn innerlijke ontroering verried, ging
Fernando voort: „Cesare had, gelijk
hij overal de eerste was, ook den
hoogsten prijs desleveDs voor mij weg
gedragen u, signora. Het was mijn
noodlot van de jeugd, in zijn schaduw
te moeten staan. Hevig haatte ik hem,
nog meer het grillige lot, en zocht in
den vreemde ongeneeslijk leed te ver
geten. Weifelde ik jaren lang tusschen
haat en liefde sinds den dag, waarop
ik zijn doodsbericht ontviug, wist ik,
dat ik van kindsheid af, de innigste
genegenheid voor hem gevoeld had,
dat mijn haat slechts een andere vorm
van liefde was geweest. Gelooft gij
thans nog, signora Eleonora, dat een
Pesca, dat ik, die hier sta, tegen Cesare
d'Ornano, die mij het leven redde, den
sluipmoordenaar kan hebben gezonden,
laat dan den dolk en de kogels
uwer aanhangers vrij spel F'ernando
della Pesca vreest nieti, dan een smet
gin en Leve de Koningin-Moeder, en
Hare Majesteiten verlieten onder deze
juichkreten de zaal met de bouquetteD
in de hand haar bij het binnentreden
aangeboden door Mevrouw Bisschop
en door freule v. Bylandt.
De Koningin heeft Zondag een
rijtoer gedaan door Rijswijk en Voor
burg. Ook hier getuigde de ontvangst
als overal van groote geestdrift. Beide
dorpen zagen er recht feestelijk uit.
De verlichtiog van den ScheveDing-
schen weg met electrisch licht schijnt
evenmin als de lichtstoet te Amsterdam
aau de hooggestemde verwachting te
hebben voldaan. Te Scheveningen
waar de Koningin met hare moeder
allerhartelijkst ontvangen werden,
heeft daarentegen het vuurwerk véor
het Kurhaus ontstoken, wél aan de
verwachting voldaao. liet publiek
zong het Wilhelmus met ontblooieu
hoofde mede.
Gisterennamiddag had op het
Malieveld te 's Hage een kinderfeest
plaats, waaraan door 15000 kinderen
van 35 openbare en bijzondere scholen
werd deelgenomen. Alle leerlingen
waren getooid met vlaggen en oranje
wimpels. De Koninginnen woonden
op een tribune deze feestelijkheid bij.
Elk kind kreeg een zak met versna
peringen. Bij het vertrek werd eik
kind verblijd met een kroniDgsbeker
en eeD stuk chocolade waarop de
inhuldigingskoets met de Koningin
was afgebeeld.
Door dr. Kuyper is op 31 Augustus
jl. aan de Koningin een in 't Engelsch
gesteld telegram uit New-York ge
zonden, waarin hij o. a. zijne trouw
als haar huldigend onderdaan betuigt
en zijn algeheele instemming met
den eed, waarmede de Staten-Generaal
zich welhaast aan Hare Majesteit
zullen verbinden.
Over den z.g. lichtstoet te Amster
dam schrijft het H.bld.
„Eerlijk gezegd, ik hoop dat de
mee9ten van mijn buitenlandsche
collega's gisterenavond te 's Graven-
hage en niet te Amsterdam geweest
zijn. En zijn ze hier geweest, dan
hoop ik dat ze den lichtstoet niet
zullen gezien hebbeD, want met den
besten wil kunnen wij over het ge
heel van dit slot der feesten niet veel
goeds zeggen. Het „eind goed, alles
goed" is hier niet van toepassing."
Een deputatie van de antirevolutio
naire propagandaclub Keuchenius
heeft aan H.M. de Koningin tijdens
haar verblijf te Amsterdam een adres
overhandigd, waarin gratie voor de
gebroeders Hogerhuis gevraagd wordt.
De Schied. Courant zegt de volgende
bijzonderheden uit „particuliere Haag
sche bron' vernomen te hebben
De proclamatie van 31 Augus-
tus, waarmede de Koningin de
regeering aanvaardde, is ontworpen
door den minister Pierson. In het
op zijn eer."
Zachter en zachter was de uitdruk
king van haar gelaat geworden, als
hij zoo manlijk sprak, met een uit
het hart komende welsprekendheid,
als zij in zijn manlijk gelaat, zijn
heldere oogen staarde. Toen hij geëin
digd had, ging zij zitten, sloeg de
handen voor het gezicht en weende
zacht en hartbrekend. Had hij haar
ook eenmaal verschrikt en gekwetst
door een uitbarsting van gloeienden
hartstocht, hier stond een ander voor
haar, een man met een edel hart, met
oprechtheid en ridderlijken moed, die
vrijwillig zijn eigen gebreken bekende.
Zij kon met zijn ziel meevoelen, zü
begreep dat, wat men zijn haat tegen
Cesare noemde.
Geduldig wachtte Fernando. De
blikken van Tomaso en Beppo rustten
vriendelijk op hem.
Eindelijk hielden Eleonora's tranen
op te vloeien, zij liet de handen zinken
en richtte haar blikken op Fernando^
