Vrijdag MENSCH EN DIER. W »\i v\\(;^ d.) 5 4 No. 96. 36e Jaargang. 1898. F II I L L ET O V [s m a k e 1 ij Lam en gezond TOENEMEND DEBIEL Aanbevelend, W. WEMELSFELDEH, groote sorteering Hang- en Staande mlampen, waaron- ilampen met zijden memerlampen en irten Luxe-, Loop. :rlampen, Tulpen, enz. rreerende prijzen. |VKS?I14AGSCIIE l Geldelijke gevolgen van ikken en Ziekten, itigd te 's-Sravenhage. voordeelige voorwaarden en illjjke premie Icdividueele ive Verzekeringen tegen alle ngelukken, voor allerlei Ioepen en Bedrijven, zoowel te land. Zeer aanbevelend even voor Loodspersoneel, Aannemers en Fabrieks- ielrijders enz. en Premieopgaaf worden rekt door den Hoofd-Agent H. F. VAN OIJEN, Glacisstraat, N. 169. \,Etxr Peter Wereld is Java-E.jst, »len ter vervanging: van aard- ;ens haar groot uitzeltingsver- kooper in het gebruik dan alle ■soorten. Verkrijgbaar in alle en Kruidenierswinkels uitslui- ineele» fraaie bussen van 2'j en 5 KG a f 2.75, proefkar- Ivaarop de afbeelding van Czaar ote. Tevens in kartons beschik- veede qualiteit Prima Ja va-Rijst, émx", a f 0.20 het ,KG. Waar .ijk verkrijgbaar rechtstreeks te bus van 2'/a kilo, franco thuis,! f 1.50 aan liet adres voor engros ijstpellerij „De Pliénix", PHUIJS, ZAANDAM. ter 1898. 1TIJD 11 55a)b) nm 3 25 en 6 200 12 25ajb) 3 55 6 50 10 20 nm l 55b) en 4 50 10 40 2 15 b)» 510 1155b)» 3 25 6 20c)g i 12 15b) 3 45 6 40 g Q- vm 8 10 8 40 rd |.n 6,20 naar Breakena hoog- minuten. lii.gen naar Borssele en Ter- langelegd. *314 7 44 8 4 12 80 8 4( 6 5 *7 30 1 8 4 2? 6 46 8 5 II 48 2 40 6 24 7 39 12 20 3 46 6 7 1 28 5 10 7 16 7 31 2 10 5 54 7 62 *8 51 8 10 6 37 8 36 4 10 7 40 9 10 ♦9 56 4 20 7 50 V 4 30 8 9 25 4 39 89 462 8 22 4 69 8 29 5 9 8 39 952 5 14 8 44 I 5 25 8 56 i 5 34 9 4 107 5 42 12 - 5 661 25 i 6 3 34 1031 6 1219 43 10 40 10 57 *10 1« 11 en naar Engeland over Vii«- alleen reizigers voor België en ijert. erpen elen icolaas 6 58 11)88, 6 38 10 28 7 50 11 40 8S*jf2 22i 8 48 12 38 9 5 112 55! 1 25, 3 10 8 50| 1 13, 4 30 081625 28 710 5 40 825 6 gs807 8 40 646 16 571 VLISSINfiSCBE Prija per drie maanden 1. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek- handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever: F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. f"v COURANT II) Augustus ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. - By directe opgaaf van driemaal plaatsing dorzelfde advertentie wordt do prijs slechts tweern aal berekend. Groote letters en cliché's worden naai' plaatsruimte berekend. Verschuilt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Telephoonnnmmer ÏO Ahonnements-AdvertcntlBn op zeer voordeelige voorwaarden. Gemeentebestuur. SaAKBWSS B. Oproeping van vrijwilligers bij de Brandweer. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen, gelet op de artt. 405 en 425 der algemeene verordening van politie voor deze gemeente maken bekend dat zij, die genegen mochten zijn als vrijwilliger by de brandweer in deze gemeente geplaatst te worden, zich daartoe van af heden dagelijks tot en met 31 Augustus e.k. uitgenomen des Zondags, ter gemeentesecretarie (bur. bevolking) kunnen aanmelden dat men, om vrijwilliger te zijn, den leeftijd van 25 jaar bereikt moet hebben, niet ouder moet zijn dan 50 jaar, geene plichten ten aanzien van de militie, de schutterij of de brandweer te vervullen moet hebben en vrij moet zijn van hinderlijke lichaamsgebreken, een en ander ter beoordeeling van Burgemeester en Wethouders en dat de diensttijd voor vrijwilligers op slechts tien jaar gesteld is. Vlissingen, 18 Augustus 1898. De Buig;, en Weth. voorn. VAN DOORN VAjN KOUDEKERKE. De Secretaris, G. J. BISSCHOP. Onder de vele zaken, die besproken werden op de congressen, bij gelegen heid van de Tentoonstelling van Vrouwen arbeid gehouden, neemt de verhouding van den mensch tot de dieren eene niet onbelangrijke plaats in. Vooral isej. Junguis heeft zich daarmede bezig gehouden, en diepen indruk wist zij meermalen te weeg te brengen. „Groot was de stilte in <je zaal," zegt de ver slaggever van het N. v. d. D. „toen de sympathieke jonge spreekster in bezielde taal getuigde van haar geloof in de toekomst, waarin de menschen ook de dieren in den kring hunner deernis en sympathie zouden hebben opgenomen." Dezelfde spreekster wees er op, hoe noodig het is, de kinderen te leeren „zacht en ridderlijk te zijn voor ouden en gebrekkigen, voor allen, die minder en zwakker zyn dan zy, ook voor de dieren. Voor de dieren vooralniet omdat het dieren zyn, maar omdat dieren 't meest in hun macht zyn en 't meeat van hen te lijden hebben." Ongetwijfeld zal ieder weldenkende hiermede instemmen en het zyne er toe wenschen bij te dragen, dat de hoop der spreekster in vervulling kome. Het beste middel daartoe ishet goede voorbeeld. Indien maar alle volwassenen door drongen waren van liefde en medegevoel voor al wat leeft, en dit ook toonden de kinderen zouden er niet toe komen DE mu 7.) .Ach, mijnheer de inspecteur, Dins- Jag komt Lina uit school met een twiutigpenningstuk in de hand. Toen ik haar vroeg, van wien ze dat had, zei ze, dat een heer het haar op de straat had gegeven, omdat zij eeu anderen heer een brief overhandigd had. Het kwam mij wel wat zonderling voor, maar het kind bleef er hij. Nil hebben wij gisteren van de buren gehoord, dat de politie naar deDgene zocht, die een brief afgegeven had en dat moet dit stumpertje geweest zijn." om wreed te zijn jegens tiet dier, of hard jegens den zwakke en gebrekkige. Doch zóó ver zijn we nog niet, al mag 't gelukkig erkend wordenOnze ziel wordt steeds teerder, steeds ruimer. Nog veel is er, dat op verbetering wacht en waarvan, voortdurend een slechte invloed uitgaat. Er is nog maar al te veel openbare beleediging van het medegevoel met al wat leeft. Wie heeft niet vaak gezien, wanneer een rund naar den slager gebracht wordt, dat een boerenknaap er achter loopt en steeds, zonder noodzaak, het beest met een stok tegen de achterpooten slaat Wie heeft niet vaak gezien, hoe een slager om een kalf te doen vooruitgaan het dier den staart zóó omdraait, dat de kootjes van dat lichaamsdeel uit elkaar gewrongen worden En tegen zulke dierenmishandeling schijnt de wet niets te vermogen Het lust me niet, alle vormen van dierenmishandeling hier op te sommen ik wensch het gemoed mijner lezers geen pijn te doen. Maar op één zaak moet ik wijzen opdat, zoo daartoe moge lijkheid bestaat, de bevoegde macht tusschenbeide trede. Het betreft het slachten van vee. Naar ik meen, wordt dat vak nog al eens uitgeoefend door menschen, die er niet bekwaam voor zijn. En werd er dan nog maar gebruik gemaakt van een slachtmasker maar neen door de onbe kwame hand van den een of ander moet het dier geveld worden. Het is dan ook vreeselijk, hoe lang de doodstrijd van zulk een dier soms duren kan. Wie meenen mocht, dat dit niet veel te^ beduiden heeft voor de zedelijkheid van den mensch, overdenke eens de uitspraak van Prof. A. Pierson„Het groote middel om zedelijk te leven is, dat men zich behoede tegen het gewoon worden aan het slechte." Nog niet langer dan een maand ge leden weid hier in deze gemeente een rund geslacht, waarbij het op de volgende wijze moet zijn toegegaan. Het touw, dat om de horens zat, werd door een ring gestoken en toen aange trokken, totdat de kop van het dier omlaag ging en het beest viel. Een slager sneed het nu in den hals, maar niet diep genoeg. Het dier sprong op, de slager liet het mes los en zoo bleef het dier staan sterven. Na een poos gebloed te hebben, was het rund zóóveel verzwakt, dat de slager de wonde dieper kon maker, waarna het dier eindelijk weer ter aarde stortte. Is dit nu eene manier van doen Mag zoo iets mogelijk zijn En dat wordt gezien door verscheidene menschen, door kinderen vaak Moet het gemoed niet vereelten, als dergelijke gruwelda den bij herhaling waargenomen worden Gij allen, die met dieren in aanraking komt, bedenkt dat gij, als zedelijke schepselen, ook jegens het dier ver plichtingen hebtMoet ge een dier doen lijden, maakt dat lijden dan zoo gering mogelijk moet ge een dier doen sterven, maakt het einde snel. Z. Vlissingen, 16 Aug. '98. .Kom eens hier, kleine," zei de in specteur vriendelijk tot het kind, „en geef me eens een hand." Schuchter kwam het kind nader en reikte hem de hand. Wagner streek haar over de wangen en zei „Twintig penning heeft de man je gegeven „Ja, twintig penning." „Wien moest je dan den brief ge ven „Den heer, die bij het rijtuig stond." „Voor het „Noordduitsclie Hof?" „Ja, daar stond het rijtuig." „Hoe kwam je daar?" „Ik kwam uit school en bleef staan, om de schoone dame te zien." „Zat die nog in het rijtuig, toen je den brief overbrengen zou P" „Neen, die was reeds uitgestegen en in huis gegaan er zat niemand meer in.» „En toen zei de wan, dat je den heer bij het rijtuig den brief moest Binnenland. (Jouden regen. Volgens den llaagschen briefschrij ver der „Arnh. Ct zullen met de aanvaarding van de regeeriug door de Koningin een dertig- of veertigtal Nederlandschr, familiën in den adel stand worden verheven en een wel dadige regen van kruisen en medailles van de Oranje-Nr ssau-orde nederdalen. „Zijn, zegt de schrijver, mijne inlich tingen juist, dan was de vrees ongemotiveerd, eeuigeu tijd geleden door mij geuit, dat er geen Neder landers meer te vinden zouden zijn om geridderd te worden na de gulle wijze, waarop in deu laatsteu tijd onderscheidingen zijn toegekend. Men deeit mij tenminste mede, dat aan elk der departementen lijsten opgemaakt zijn van per.-onen, die „decoraiionsfahig" worden geacht, welke lijsten zóóveel namen bevatten, dut de opstellers zeif bij eenige daar van kruisjes of andere tcekens hebben gezet, om te kennen te geven, dat deze personen niet konden geschrapt worden, waaruit dus voortvloeit, dat dit met de niet-aangeleekenden wél kon geschieden Die lijsten uu moeten de spitsroeden van deu Ministerraad doorgaan, waar ze met de X-stralen der bureaukratie op verdiensten ea populairiteit worden onderzocht, waarna „Virtus nobilitat" van den Leeuw of het oranje-blanje-bleu vaD de andere Nederiaudsche orde voor de gelukkigen aan de jonge Koningin wordt aangevraagd. De regeeriug heeft de .velwillendheid gehad van te bepalen, dat de decoratiëu zuilen worden verleend, niet zooals bij vroegere troonsbestijgingen plaats had, op den dag der inhuldiging, maar op dien der meerderjarigheid van de Koningin. De belanghebbenden zullen alzoo een week korter te wachten hebben." Geen conflict. Wij deelden op gezag van het Utr. Dbl. mede dat het gemeentebestuur van Amsterdam geen ui'noodiging zou ontvangen hebben tot bijwoning van de plechtigheid in de Nieuwe Kerk. Het Haagsche Dagblad spreekt dit bericht tegeD, waartoe het zegt ge machtigd te zijn door den oppercere- mouiemeester. «Niet alleen Burge meester en Wethouders, zegt het blad, maar al de leden van den Ge meenteraad van Amsterdam zullen worden uitgenoodigd, elk met één dame, om de Inhuldigingsplechtigheid in de Nieuwe Kerk bij te woneD," Het zou trouwens een verregaand verzuim of onvergeeflijk gebrek aan égards geweest zijn de gastheeren der Koningin van de bijwoning dezer plechtigheid buiten te sluiten. Eene langzame propaganda. De Vegetariërsvereeniging die haar 4e algemeene vergadering te 's llage geven „Ja, dat zei hij." „Waar stond hij toen?" „Aan den hoek van liet huis." „Wat zei hij? Kon je hem goed verstaan?" Het vertrouwelijk gemaakte kind antwoordde „Hij sprak als een, die hier niet van daan is, zoo anders." „Maar je verstond het toch „Ja." «Hoe zag de heer bij het rijtuig er uit „Zeer schoon.» „Hij had een langen witten baard, niet waar?" Het kind lachte. „Neen, slechts een kleinen, zwarten knevel." »En je gaf hem den brief?" „Ja, ik ging tot hem en bood hem den brief aan.» „En hij nam hem?" „Hij zag er eerst naar en nam hem toen." gehouden heeft, kan nog geene bloeiende vereeniging genoemd wor den. Als zij althans zoo met bedaar den stap zich blijft ontwikkelen als tot nu het geval w««, kunnen nog wel eeuwen voorbijgaan, voor zij haar invloed op de maatschappij doet gevoelen, vóór zij de menschen tot niet-vleeschetende schepselen heeft bekeerd. De vereeniging telt thans alles goed bij elkander geteld, 164 leden en zij heeft nog geen restaurateurs kunnen vinden, die hunne inrichting wilden maken tot eene, waar ook de beginselen van den Bond worden toegepast. Wel bestaan er thans eeu drietal gelegenheden tot het verkrij gen van een vegetarisch maal. Op de vergadering kwam aan de orde een voorstel van den heer F. Domela Nieuwenhuis om den Bond te doen deelnemen aan de bestrijding van den vaccinedwang. De Bond echter oordeelende dat zulk eene zaak niet tot de competentie van den Boud behoorde en dus be vordering van het vegetarisme en bestrijding van den vaccinedwang twee geheel ongelijksoortige grootheden zijn, besloot het aan 't particulier initiatief der leden over te laten en nam het voorstel als notificatie aan. Financieel gaat het deren Bond echter zeer goed. Het batig saldo bedroeg 400. Werkstaking te Amsterdam. De „Tijd" wijt de mislukking der timmerliedenstakiug te Amsterdam aan de volgende fouten Het tijdstip waarop zij uitbrak, was bij uitnemendheid geschikt om de werklieden de sympathie te doen verbeuren van al wat zich bij de aanstaande kroningsfeesten genot of voordeel beloofde de vrij onbekookte wijze waarop tot de werkstaking werd besloten zonder voldoende middelen om althans gedurende een behoorlij ken tijd die te kunnen volhouden de onduidelijke voorstelling, die van de al of niet rechtmatige grieven aan het publiek werd gegeven, en ten slotte niet de minste fout, dat eene behoorlijke leiding ontbrak. Hierbij wijst het blad op het feit dat het sommigen leiders meer be paaldelijk te doen was om „voor een koopje" ditmaal de zoo verfoeide „bourgeoisie" in haar vereering voor de Kroon een hak te zetten dan wel de belangen der werkstakers alleen in het oog te houden. De leiders hadden het vooral gemunt op de Amsterdamsche politie, de pers of de vakvereenigingen die niet met hen wilden medewerken of dit aanvanke lijk gedaan hebbende, voor verdere medewerking bedankten. De wijze waarop een en ander geschiedde, was zeer ruw. Zonderlinge examinatoren. De „Bode", orgaan van den „Bond van Nederlandsche onderwijzers", deelt het een en ander mede omtrent de wijze waarop de examencommissie „Nu, en jij „Ik liep weg." „Weer naar den man, die je den brief gegeven had?" „Die was reeds wegik liep naar huis, want moeder is boos, wanneer ik te laat uit school thuis kom.« „En de man, die je de twintig-pen ning gegeven heeft, was ook een schoon man, zooals die andere, niet waar „Neen, die had een heel geel ge zicht en zeer zwarte oogen." «En was reeds zeer oud „Hij was niet oud." „Hij had toch een langen baard „Neen" het kind bedacht zich „hij had in het geheel geen baard." Maar hij was zeer groot, niet waar „Neen, volstrekt niet groot." „Had hij niet een mooie, lichte jas aan „Neen," zei de verwonderde kleine, voor de hoofdakte te Breda met de caudidaten omspringt, dat bijna onge looflijk is en deze commissie zeker niet tot een modelcommissie stempelt. Volgens den schrijver in „De Bode" krijgen de candidaten daar geen rooster, maar worden zij door den voorzitter tel kens gewaarschuwd, als ze in een vak mondeling moeten worden geëxamineerd. Men wordt soms drie- of viermaal van zijn teekenwerk afgeroepen, wat zeker het eindcijfer voor dit deel van het examen niet zal doen stijgen. Verleden jaar was het examen bijna afgeloopen (2a dag mondeling). Enkele examinandi moesten in één vak nog onder zocht woorden, een van hen o.a. in ge schiedenis. Tot zijne verwondering werd hij evenwel niet afgeroepen. Bevreesd zijnde, dat men hem vergeten zou, ging hij naar den voorzitter en gaf hem kennis van het geval. De fout werd toen spoedig hersteld. Dit jaar ging het echter nog veel mooier 1 Het was op den tweeden dag van het mondeling gedeelte, 's middags 1 uur. Van de 14 candidaten waren er nog 8 over, de anderen hadden zich reeds terugge trokken. ToeD ze binnen kwamen, moesten enkele hunne teekeüiug afmaken, terwijl een paar andere nog éen vak mondeling hadden.De voorzitter, met een lijst in de hand, riep dan ook„Nou heeft nou heeften no. u heeft aardrijkskunde aan het tafeltje van mijnheer De examinandus«Mijnheer, ik heb gisteren al aardrijkskunde gehador. De voorzitter «Neen, mijnheer, u hebt gisteren kennis der natuur gehad». Examinandus »Neen, mijnheer ik heb gisteren aardrijkskunde gehad aan het tafeltje van mijnheer Het was mijn laatste vak«. Verbazing van den voorzitter en een groot deel der examinatoren De heeren liepen te hoop, terwijl de arme candidaat alleen bleef staan in onzekerheid, of hij al of niet in kennis der natnur geëxami neerd zou worden. De boeken werden opengeslagen, de notitieboekjes kwamen voor den dag, men stak de hoofden bij elkander en verscheiden examinatoren had den braaf schik. Daar kwam de voorzit ter terug «Mijnheer, er heeft eene ver gissing plaats gehad! Uw vak aardrijks kunde was voor kennis der natuur geboekt" 11 11 Toen moest nog tussc'aen twee heeren worden uitgemaakt wie het slachtoffer zou ondervragen. Eindelijk werd hem eene plaats aangewezen en bet onderzoek begon. Bij den uitslag bleek, dat de cijfers waren 5 voor aardrijkskunde en 5 voor kennis der natnur. Zou vraagt schr. de vergissing soms invloed hebben gehad op de eind cijfers van den examinandus Het vorige jaar had hij voor aardrijkskunde eeu voldoend cijfer en na een jaar etudeeren en lesnemen zal zijne kennis er toch wel niet op zijn verminderd 1 Als curiositeit dient nog vermeld, dat de heeren met elkaar de rollen weieens schijnen te verwisselen. la Breda ia het Precies in ons schuit je varen hoor en anders met de kous op den kop naar huis De heeren zeggen het niet, maar de puntenlijst wijst het uit. 't Is wel kras, dunkt ons, dat zoo iets van eene examencommissie kan worden „een zwarte, en de man was koud hij had de kraag op," „Maar," beste, zijn glacé handschoe nen droeg hij. Dat heb je toch ge zien, toen hij je den brief gaf?" „Hij had bruine handen, en geen handschoenen.» „Was de brief groot, dien hij je gaf?" „Zoo groot als die daar?" Wagner legde het kind den brief voor, bij d'Ornano gevonden. „Ach, ja, dat is de brief," zei het kind verbaasd. „Waaraan herken je hem dan „Aan die inktvlek hier," en zij wees op een kleine zwarte vlek. „Wij moeten nablijven, als we er zoo een maken." „Heb je den man later nog gezieo „Neen." Daar dit alles was, wat men uit het kind kon krijgen, werden moeder en kind weggezonden. Het uitzicht van deu vreemdeling was du3 vermoe

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1898 | | pagina 1