Woensdag'
24 November.
Ataés, Leest dit s. v. pl.
No. 138.
35e Jaargang.
1897.
Gemeentebestuur
B ,i u u e ïi a n <i.
VLISSIMSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonnoert zich bij alle Boek
bandelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever:
F. VAN DE VELDE Ji., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels f 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's worden naar plaatsruimte berekend.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Telephoonnumn '.er ÏO
Abonnemcnts-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden
Uitsluitend voor de abonné's op dit
blad, heeft de uitgever voor slechts
30 Cents verkrijgbaar gesteld, de naar
de laatste photographieen vervaardigde
PORTRETTEN
van
II.M. Koningin YVilliclmiua
en
II.M. <le lioniiij'in-llcgenles.
Deze platen zijn keurig afgewerkt en
hebben eeno afmeting van 78 X 63 cM.
Men gelieve deze platen, tegen afgifte
van den Bon, voorkomende op de 3de
pagina van dit blad, aan ons Bureau
af te halenfranco per postzending
wordt 15 cents extra voor porto en
emballage berekend.
Ook de naar den laatsten tijd bij
gewerkte
Landkaart van Nederland
met plan van de Droogmaking der
Zuiderzee, groot 85 X 71 cM., bieden
wij onzen abonné's tot 1 Januari uog
tegen 30 cents, franco per post voor
35 cents aan.
De Administratie.
it i: it i: i» n si i N a
Verkoop vaii firnwntegrotid
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op art. 280 der gemeentewet
brengen ter algemeene keunis, dat
het voornemen bij hen bestaat, om
aan den Gemeenteraad een voorstel
te doen om te verklaren, dat een
gedeelte gemeentegrond, ter grootte
van ongeveer 930 M3., gelegen aan
de Rommelkade tusschen de Roode
Brug en het nieuwe Arsenaal, niet
meer voor den openbaren dienst zal
bestemd wezen, ten einde dit in koop
te kunnen afstaan.
Zij, die bezwaren mochten hebben
tegen die ontrekking van grond aan
den openbaren dienst, tot verkoop,
kunnen deze aan Burg. en Weth.
schriftelijk kenbaar maken, vóór of
uiterlijk op Maandag den 29 Novem
ber 1897.
Vlissingen, den 22 November 1897.
Burg. en Wetb. voorn.
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
G. .1. BISSCHOP.
Nog wat over de motie-Van Kol.
Over de motie-Van Kol, aan welke
zulk een treurige begrafenis door de
Tweede Kamer werd bezorgd, dat wij
twijfelen of de geschiedenis wel ooit
'op een tweede dergelijke motie zai
F 85 I I L li 15 T O
V'rij he werkt door A MO.
9).
Doch ondanks zijn schrik had Au
gust toch ook een kleine voldoening,
dat hij in het geheim betrokken was.
Die voldoening was niet onnatuur
lijk bij een geestdriftig dagbladschrij
ver, die bedacht, hoezeer zijn blad
daardoor ingewijd werd in de gehei
men van een moord, die de verbeel
ding van geheel Berlijn zou doen
ontvlammen.
Maar kon, aan den anderen kant,
het bezit van die portefeuille hem
kunnen wijzen, is door de bladen
reeds bet noodige in 't midden ge
bracht om te doen zien hoe onmoge
lijk zij is. Veel nieuws valt er dus
niet meer van te zeggen. Toch heeft
het Ned. Dagblad nog een bezwaar
gevonden, dat bij de velen, die tegen
de motie ingebracht werden, wel als
oorspronkelijk eene plaats verdieüt.
Het blad vraagt nl. wat er moet ge
beuren in het jaar dat de commissie
noodig heeft om haar rapport te ma
ken Moeten wij dan maar zoo lang
eene afwachtende houding aannemen
of doorgaan met doortastende maat
regelen
„Moties in 't algemeen, zegt het
blad, zijn in negen van de tien ge
vallen vermorsen van tijd,* «Senatu
deliberante perit .Saguntum". (Terwijl
de senaat met beraadslagen zijn tijd
verliest, gaat Saguntum verloren). Er
moet gehandeld, niet gepraat wor
den, en het Atjehvraagstuk is te ern
stig om als reclarae-zaak te dienen.
Wij keuren bet ook niet goed, dat
eene partij reeds dadelijk begint aan
een minister haar vertrouwen te ont
zeggen, nog voordat hij gelegenheid
heeft gehad te tooneu, wie hij is.
Wie werkelijk zijn land lief heeft
en verbetering van den bestaanden
toestand wil, rnoet, zooveel het maar
mogelijk is, den man steunen, die ge
roepen is die verbeteringen tot stand
te breDgeu. Aan den eeuen kant te
klageu over de herhaalde wisseling
onzer gedragslijn in Atjeh en aan den
anderen kant mee te werken tot her
haalde wisseling van ministers, die de
gedragslijn moeten bepalen, is eene
groote tegenstrijdigheid.
Achteruitgang der Eoopwaarde.
In De Economist geeft de heer A.
Venema, te 's Gravenhage, eene proeve
van eene berekening van de koop-
waarde der gronden in Nederland bij
den landbouw en de veehouderij in
gebruik. Hij komt (laarbij tot het
besluit, dat het verschil in gemiddelde
koopwaarde van bet totaal biuw-
en grasland gedurende het tijdperk
1872—'79 als hoogste stand
vergeleken met de gemiddelde koop-
waarde van bedoelde gronden gedu
rende 1885'93 als laagste stand
een kapitaal bedraagt van ongev,
G94' millioen gulden, welk verschil
zeker belangrijk grooter bevonden
zou worden, indien men liet jaarge
middelde, waarin de hoogste prijzen
besteed werden, kou vergelijkeu met
dat, waarin de laagste prijzen bedon
gen zijn. Het zou den lieer Venema
niet verwonderen, dat dau voor liet
verschil in koopwaarde van de bouw
en graslanden te zamen 800 millioen
gulden gevonden werd, misschien nog
wel 50 millioen meer.
De minister van koloniën heeft aan
de Kamer medegedeeld dat. de bevloei-
iugswerken, die ontworpen zijn voor
de Solo-vallei op Java en dienen moe
ten om in die streek het water ten
nutte van den landbou w aan te wen
niet in vreeselijkc moeilijkheden bren
gen? De mogelijkheid bestond, dat
hij niet voldoende zou kunnen bewij
zen, hoe de portefeuille in zijn bezit
kwam. Een oogenblik, doch slechts
een seconde, schoot de gedachte hem
door de ziel, dat het veiliger was de
portefeuille in de rivier te werpen en
zich op die manier uit alle moeilijk
heden te redden. Die gedachte werd
echter terstond weer uit zijn hart ver
bannen. Mij gebruikte rustig zijn
ontbijt en toen stapte hij met de por
tefeuille in zijn zak naar het politie
bureau.
Had de geschiedenis van den moord
August verrast, veel grooter verras
singen wachtten hem, toen hij op het
pohtie-bureau kwam en de porte
feuille daar werd geopend.
Allereerst bevatte zij een ontzag
lijke hoeveelheid van de prachtigste,
tusschen lageu gutta-percba gevatte
diamanten.
Verder kwamen er twee gezegelde
den, veel meer zullen kotten dan de
18 millioen, waarop zij g.:raamd wer
den
Deze Jobstijding ze£t het Rdbl
is zeker teleurstellend; Maar komt
zij zoo geheel onverwacht In ons
waterrijk land heeft men' immers tal
van ervaringen, hoezeer waterwerken
kunnen tegenvallen. Hoe ontzaglijk
veel meer hebben het Noi.rdzeekanaal,
het Merwedekanaal, de R itterdamsche
Waterweg Diet gekost óan oorspron
kelijk geraamd was Ieder weet hoe
tijdens de uitvoering te kens nieuwe
eischen zich voordeden en bevre
digd moesten worden. Zou dan in
Indië, op een veel moe.lijker terrein,
met ziju bergen eu lergstroomen,
een nauwkeurige ram ;ig mogelijk
zijn van zoo omvangrijks werken als
voor de Solo-vallei nood.' zijn
Dat die werken nu inderdaad blij
ken veel meer te kosten, is dus een
tegenvaller, waarover wij Nederlan
ders geen reden hebben ons te ver
bazen. Een troost is het, dat tot dus
ver vele groote werken in Indië voor
een paar honderd millioen zijn tot
stand gebracht zonder dat de schuld
uit leeuing boven 90 uiilliocu zal be
hoeven te stijgen. Men zal de hoogere
kosten der irrigatiewcrkeu op Java
evenzeer weten te bestrijden als de
vele millioeneu, die in Nederland voor
de waterwegen zijn uitgegeven.
Naar de „Limb. Koerier" uit goede
bron verneemt, is aan alle Nederland-
sclie beambten en geëmployeerden
van den Grand Central Beige de
vraag gesteld, of zij, ais de verschil
lende lijnen van dien vl'porweg door
den Belgischen Staat worden overge
nomen, Belgisch onderdaan zullen
worden en in België zullen gaan
woueu.
Daar de Nederlandsche regeering
zich in 't geheel niet heeft bemoeid
met het lot dezer beambten en ook
de Maatschappij tot Exploitatie van
Staatsspoorwegen haar plannen te
hunnen opzichte niet heeft doen ken
nen, zoo staan, voegt het blad er bij,
deze mannen wellicht voor de keuze
van nationaliteit veranderen of aan
den dijk gezet worden. Duitschiand
heeft anders gehandeld. De Duit-
sche regeering neemt alle Duitsche
beambten bij haar spoorwegdienst over.
Bij de behandeling dezer regeling
in de Tweede Kamer ztilleu de
Liinburgsche afgevaardigden de aan
dacht van den minister wel op dit
punt vestigen.
Alsof zij wist wat er gezegd zou
worden bij de jongste Kamerdebatten
schreef de „Java-Bode" op 20 October,
in haar mailoverzicht o.a. het volgen
de
„Het antwoord op de vraag„waar
gaan wij been wordt algemeen
reikhalzend te-gemoet gezien. Er blij
ven zoo talrijke belangen „en sout-
france" door Atjeh, belaugeu in veler
oogen van grooter beteekenis dan de
onder het tegenwoordig bewind al te
zeer op den voorgrond gestelde oor
brieven uit te voorschijn. De eerste
was een kopie van de door Frans
Zimmermann aan August uiteengezette
overeenkomst.
De tweede bevatte de namen der
leden van het verbond, met de namen
van hen, op wie, als de oorspronke
lijke bezitters van het kapitaal moch
ten komen te overlijden, dit kapitaal
op den laten Januari van liet volgend
jaar zou overgaan. Tot August's
groote verbazing was de eerste naam
op deze lijst die van hem zelf. Fer
dinand Biihrman was het oudste lid
van den bond. Ferdinand Biihrman
was ontwijfelbaar August's lang ver
dwenen vader.
Hij had zijn eenigen zoon, August,
als zijn erfgenaam aangewezen, en
Ferdinand Biihrman was overleden.
Het aandeel dat Ferdinand Biihrman
had bezeten, was dus zijn eigendom
geworden.
De namen van de leden der com
pagnie waren met groote zorg netjes
logszaken. Dat Atjeh slurpt de beste
levenssappen van het land op, en de
Indische ingezetenen zien met wrevel
hunne belastingpenuingen geworpen
in dat Danaïden vat. De toestand op
Atjeh schijnt ook onder het nieuwe,
ook alweer als alleen-zaligmakend
uitgekreten stelsel, stationnair te blij
ven dat wil dus zeggen, niet te ver
beteren."
Sectie-onderzoek Tweede Kamer.
De minister van buitenlandsche
zaken heeft in zijne Memorie van Ant
woord op het Voorloopig Verslag der
Tweede Kamer op eenige daarin ge
maakte bedenkingen verklaard, dat
hij zijnerzijds het zoeken van nieuwe
débouchés voor ons vee zal steuDen.
Het nemen van represaille-maatrege
len tegenover België dat telkens zijne
grenzen voor ons vee sluit, zou de
minister eene verkeerde staatkunde
achten. Hieruit blijkt dus dat de
tegenwoordige minister van buitenl.
zaken niet protectionistisch gezind is
en den Nederlandschen veehandel niet
aan het gevaar wil blootstellen dat,
wanneer van onze zijde tot represaille
maatregelen wordt overgegaan, België
overgaat tot nog scherpere maatrege
len dan het tot hiertoe nam. Daar
zitten evenmin als hier de protectio-
nisten stil om de regeering meer en
meer op den weg der bescherming
te drijven.
Verder heeft zich de minister ver
dedigd tegen het verwijt dat onze
regeering in zake het kanaal Gent-
Ter-Neuzen blijken gaf van eene al
te goedgunstige gezindheid tegen
over België. De regeering heeft de be
langen van Nederland niet verwaar
loosd.
Wat den kaasinvoer in Frankrijk
betreft, verzekert de minister, dat
ge-n gelegenheid wordt verzuimd om
de Fransche regeering over te halen
tot de opvatting, dat onze harde kaas,
wat de betaling van invoerrecht be
treft, als hetzelfde artikel als Gruyère
kaas beschouwd behoort te worden.
Van retorsiemaatregelen ten aanzien
van Canada, met betrekking tot de
rechten op koffie, kan op dit oogen
blik allerminst sprake zijn.
Ten aanzien van de tariefsherziening
in Noord-Amerika stelt de minister in
het licht, dat. onder het nieuwe tarief
stelsel in Noord-Amerika geen Neder
landsche producten aan bijzondere
rechten onderworpen zijn.
Omtrent het wetsontwerp tot ver
lenging van den duur van den mili
tie-diensttijd werd bij het ouderzoek
in de afdeeliugen der Tweede Kamer
de wensch uitgesproken, uit een hy
giënisch oogpunt, voor het opkomen
der miliciens een later tijdstip te be
palen dan de eerste helft van Maart,
althans hierop de aandacht te vesti
gen van de betrokken autoriteiten bij
de land- en zeemacht. In den voor -
gedragen maatregel zeiven zagen
verschillende leden een hardheid te
genover de iugelijfden, wier diensttijd
in 1898 zijn afgeloopen, en zij zouden
onder elkander gezet en Frans Zim
mermann had achter eiken naam iets
met potlood geschreven. De eerste
naam was, zooals wij gezien hebben,
die van Ferdinand Biihrman. Achter
dien naam stond „Dood. Te veel
chloraal gebruikt. Zich bij ongeluk
vergeven."
De volgende naam op de lijst was
die van Gustaaf Rahder. Achter den
naam van dezen man had Frans Zim
mermann geschreven „Gedood in een
tweegevecht door
De erfgename van zijn fortuin werd
verklaard te zijn zekere juffrouw
Louise Rahder, die gezegd werd te
Berlijn te wonen, ten huize van ba
ronesse Von Rüppert.
De derde naam was van Frits baron
Rabe. Achter dien naam stond
«Dood gevonden achter het kamp
vermoord door Heinrich Braun. Erf
genaam zijn broeder baron Hans, bij
genaamd kapitein Rabe."
De vierde naam op de lijst was
voor de laatste maal Dog hun stem
aan dit wetsontwerp geven, in het
vertrouwen dat vóór 1901 eene reor
ganisatie der levende strijdkrachten
zou zijn tot staod gebracht. Andere
leden zagen geen overwegend bezwaar
tegen den voorgestelden, door de nood
zakelijk geboden, maatregel, die prak
tisch slechts in vredestijd verplichtin
gen voor de iDgelijfden medebrengt.
De beide Koninginnen worden
den 2en December in den Haag
terugverwacht.
De leden van de Eerste Kamer
der Staten-Generaal zijn bijeengeroe
pen tegen Maandag 29 November a.s.,
des avonds' om half Degen.
Naar het „Centrum" verneemt, is
dr. Schaepman sedert enkele dagen
ongesteld en bedlegerig,
Een der bekwaamste Indische lands
dienaren, thans met verlof in Europa,
zoo meldt de „Javabode", kreeg kort
vóór den Sin Augustus de, naar men
dacht, heugelijke particuliere tijding,
dat hij was voorgedragen voor ridder
van de Oranje-Nassau-orde. Nauwe
lijks had hij dat echter vernomen, of
hij snelde naar de bureaux van het
departement van Koloniën, om die
onderscheiding te voorkomen. Hij
dacht dat bij meer verdiende dan eene
orde, die men in Nederland aan bur
gemeesters en schutterijkommandau-
ten verleent, en verklaarde, wanneer
de voorraad Nederlandsche Leeuwen
misschien voor het oogenblik uitge
put was, liever op eene volgende ge
legenheid te willen wachten.
Te Deventer is weer gebleken hoe
weinig de Nederlandsche vrouwen in
't algemeen zich bekommeren over
het verkrijgen van kiesrecht. Daar
werd eene vergadering gehouden,
waarin twee redenaressen optraden
en welsprekend het recht der vrouw
om ook hare stem in staatsaangele-
genheden te doen hooren, uiteenzetten,
maar het resultaat was dat er
niet genoeg leden toetraden om te
Deventer eene afdeeling te stichten
van de V
kiesrecht.
Te Utrecht slaan op de voordracht
voor Directeur der Utrechtsche Tram-
maatschappij de heeren Verhoesen,
gepens. ingenieur, Schroder, majoor
paardenarts en Kalshoven, gepens.
kapt. der infanterie.
Daar de technicus de aangewezen
m&n voor de betrekking schijnt te zijn,
geeft dit aanleiding,zoo lezen wij ergens
tot de opmerking dat het toch tegen
alle billijkheid strijdt om een persoon die
zijn tijd heeft gehad en zijn peüsioen
heeft verdiend,nu nog eens.een „appeltje
voor den dorst" van 1500 per jaar
te geven.
Hoevele jongeren, die pas eenige
sporten der maatschappelijke ladder
Heinrich Braun. Achter dien naam
stond „Gedood door het volk, zonder
vorm van proces." Toen volgde de
datum waarop hij gelyncht was. Zijn
erfgenaam werd verklaard te zijn zijn
zoon Jozef Braun maar waar die
zoon te vinden was, werd niet vermeld.
De vijfde naam was die van Wil
helm Brust. „Verdwenen. Geen erf
genaam aangewezen."
De zesde naam was die van Frans
Zimmermann zelf. Achter dien naam
stond niets en ook de naam van zijn
erfgenaam ontbrak.
Het was een scnoone Aprildag, een
Aprildag zooals Berlijn er slechts
weinig kent. De zon schitterde aan
den hemel en koesterde de kille aarde
met haar stralen.
Fijne, liclitroode bloesems glinster
den aan de vruchtboomen en teedere
groene blaadjes trilden aan heesters
en planten.
