Gemengd N i e u w s.
soneu werkzaam eti een 100 tal ge
dresseerde dieren. Te oordeelen naar
wat de „Utr. Ct.» van dit gezelschap
zegt, moet het Theater Wallenda een
bezoek waard zijn.
De vereeniging tot bevordering van
het vreemdelingenverkeer op Walche
ren heeft een keurig uitgevoerde re
clame-plaat het licht doen zien, die
volgens den titel „Visitez l'ïle de Wal
cheren" bestemd is in wijden kring
de aandacht der vreemden op ons
schoon eiland te vestigen. Een achttal
var. de schoonste gezichten uit Mid
delburg eu Vlissiugeu en die van een
boer en eene boerin uit Walcheren
zijn tot dat doel uitnemend geschikt,
terwijl de plaat practische waarde
verkrijgt door een dienstregeling tus-
schen Belgis en Walcheren.
lie firma C. H. J. van Benthem
Jutting heeft met deze reclame-plaat
laten zien wat zij kan.
Moge zij velen uitlokken tot een
bezoek.
Men schrijft ons uit Middelburg:
Bij de gisteren gehouden verkiezin
gen zijn tot leden van den gemeente
raad gekozen de aftredende leden, in
district I de heeren W. J. Sprenger
en W. J. J. Koole, resp. met 294 en
256 stemmen in district II de heeren
F. G. Sprenger en dr. A. van der
Swalme, resp. met 429 en 332 stem
men, en in district III de heeren W.
J. J. Koole en jhr. mr. E. P. Schorer,
resp. met 251 en 219 stemmen. In de
vacature ontstaan door liet bedanken
van den heer Tak, is dus een nieuwe
verkiezing noodig, aangezien de heer
Koole in 2 districten is gekozen.
Van Domburg wordt aan het „N. v.
d. Dgeschreven dat de Manteling
nabij dit dorp veel door den laatsten
storm heeft geleden er ziju enkele
boomeu omgewaaid, en het groen is
veel bedorven. Wanneer men van
de duinen de bosscheu beschouwt, is
't alsof een vuurgloed daarover is
heeugestreken. Er is ook, schrijft men
verder, ook een plan aangekondigd
om eene tramverbindiug van Domburg
over Westkapelle naar Vlissingen aan
te leggen door den ingenieur Nagt-
gias Versteeg, te Bussum, doch ver
moedelijk eerst over een paar jaren.
De nieuwbenoemde Commissaris der
Koningin, mr. Roest, opende Dinsdag
de zitting der Staten met de herden
king van het omslag van den, zoo
zeide spreker, voor ons onvergetelij-
ken De Brauw. Deze verwierf de
liefde en den steun van de Staten eu
de provincie; spreker hoopte eu drong
bescheiden doch ernstig, te mogen
deelen in hetzelfde vertrouwen als zijn
voorgauger. Bij de eedsaflegging had
de jeugdige Koningin tot spreker ge
zegd dat Zeeland een schoone pro
viucie is en dat zij de Zeeuwen
liefheeft."
Het lid der Staten, de heer Heijse,
sprekende namens allen, dankte de
voorzitter voor zijn woorden en gaf
hem de verzekering van de vriendschap
eu den steun der ieden. Het is hier
nietLa roï est mort, vive le ro! rnen
herdacht weemoedig den onvergete-
lijken De Brauw. De Staten zullen
hem nooit vergelen.
De heer Fokker is toegelaten voor
Zierifczee.
Een talrijk publiek was tegen
woordig.
Onder Jen titel van «Een twintig
jarig jubileum" heeft de heer G. L.
Zwarteudijk, secretaris-peuningmees-
ter der vereeniging „Rotterdamscbe
Gezondheidskoloniëo» eene studie ge-
schreveu over de vacantie- eu gezond
heidskoloniën in het algemeen. Daarin
pauze, «ge hadt vermoeden op uw
neef en nu spreekt ge weer van een
anderen moordenaar, die ontvlucht
zou zijn."
Het meisje hield de handen aan
haar hoofd.
«Ik beu geheel in de warwaar
vind ik den draad, die mij het afschu
welijk weefsel helpt ontwarren En
toch, ge zegt dat «de Zwaluw" in
Bremerhaven voor anker lag en Karei
was in Bremen."
,Dat kan een toeval wezen."
«Over hoeveel geld kan ik bij u
beschikken?» vroeg ze plotseling.
„Ge kunt krijgen, zooveel als ge
wilt," lachte de rechter.
„O, spaar dan niets. Zend een ge
schikt en vertrouwd persoon naar
Bremen, die daar moet onderzoeken,
met wien Karei Bretter verkeerd heeft
en laat ook „de Zwaluw" achtervolgen.
„Het eerste zal vandaag nog ge
beuren; het laatste is onmogelijk."
«Waarom
wordt o. a. gezegd dat te Middelburg
geen vereeniging bestaat, maar dat
daar mevrouw de wed. J. O. de
Bruin - Boddaert haar kasteel West
hoven te Oostcappelle, met prachtige
buitenplaats, uitstekend voor de kolo
niën heeft doen inrichten. Op hare kos
ten wordendaar jaarlijks 20 kinderen uit
Middelburg, Vlissingen en Goes S'/j
maand geheel verpleegd, onder toe
zicht van eene vaste directrice met
helpsters. De heer Zwartendijk is
vol lof over deze instelling.
Te Colijnsplaat doet zich het zeker
zeldzame geval voor, dat de stemming
voor lid van den raad Dinsdag niet
kou plaats hebben, daar in den vori-
gen nacht de candidaat der antirevo
lutionaire partij plotseling was over
leden.
Uit IJzendijke wordt het volgende
aan de „Ter Neuz. Gt." geschreven
't Zou wel vreemd ziju als de nieu
we kieswet iu ouze gemeente, met
een beruchten raad, geen kwestie zou
doen ontstaan.
Zij is dan ook verrezen.
De burgemeester weigert de aan
kondigiug van de namen der kiezers,
die een candidatuur ouderteekendeu.
Alleen de namen der vijf candidateu
voor drie aftredingen ziju bekend ge
maakt.
Een der raadsleden heeft, zegt men,
bij hooger gezag geprotesteerd tegen
een opvatting van de kieswet, zooals
die hier is toegepast.
Men schrijft ons uit Sluis
Woensdagmiddag half één gingen
4 jongens in het Kanaal vau hiernaar
Brugge zwemmen. Een hunner, een
oppassende schooljongen van 13 jaur,
Frans Sijs geheeten, had het ongeluk
na het Kanaal overgezwommen te
hebben, bij het terugkeereu in het
kroos verward te geraken eu te ver
drinken.
Nadat ruim anderhalf uur gedregd
was, werd zijn lijk opgehaald.
De droefheid der ouders is niet te
beschrijvenze hadden slechts één
zoon.
Op verschilleude plaatsen beginneu
zich zeer veel rupsen in de vrucht-
boomen te vertonnen, zoodat men bij
droog, warm weder voor een rupsen
plaag vreest. Vooral in pereboomen
komen zij veel voor.
Door den heer A. van de Saude, te
Groede, is het diploma van candidaat
veearts te Utrecht behaald.
Kerk- en Sehoolnienwa.
Geref. Kf.rken, Beroepen te Enkhuizen
ds. H. W. Oosten, te Middelburg.
Mej. J. D. Arentz, te Goes, heeft be
dankt voor hare benoeming tot onder
wijzeres te St. Philipsland,
Te Vlaardingen is een 14 jarige knaap,
die vermoedelijk van ziju vaders schuit
gevallen was, levenloos uit de haven op
gehaald. Te Adorp brandde een door den
bliksem getroffen molen bijna geheel af.
de lecge Kamer. Uit Den
Haag wordt aan de Telegraaf geschreven
De vergaderzaal der Tweede Kamer
telt rechts van den voorzitterszetel 28 twee
persoons banken en links 24. Bij de ver
meerdering van het ledental in 1888 tot
100, moest de reeds grootere plaatsruimte
rechts worden uitgebreid, omdat links de
journalistentribune plaatsirrg van meer ban
ken niet mogelijk maakte. Dat liep toen
juist heel goed, want in 1888 was rechts
meer ruimte noodig dan links. In 1891
veranderde dat, in 1894 bleef derechtsehe
kant linker menachen herbergen en nu is
't ook zoo, en meer dan ooit, want feite-
„De Zwaluw» is naar Kaap de Goe
de Hoop vertrokkener verloopen
weken, eer zij daar aankomt."
„Kunnen we niet daarheen telegru-
feeren
„Wat en naar wien? En op welken
grond
Elsa keek wanhopig naar den grond.
Dus kan er niets, in 't geheel niets
gedaan worden."
„Iets toch. We zullen met de
eerstvertrekkende boot een geheim
politieagent naar Port-Elisabeth zenden
om daar een onderzoek in te stellen.
Ik verwacht hier wel niet veel van,
doch we willen niets onbeproefd laten.»
Met de hartelijkste dankbetuigingen
nam Elsa afscheid van baren vriend.
Nog denzelfden dag vertrok een
geheim agent naar Bremen een tweede
reisde naar Engeland om zich daar
onmiddellijk voor de Kaap in te schepen.
TIENDE HOOFDSTUK.
Met beide handen op den stok leu-
lijk behooren Kuyper en de zijnen links.
Na algemeene verkiezingen komen her
kozen leden wel eens een nieuw plaatsje
uitzoeken van een niet-herkozene of van
een lid dat zich met herkiesbaar had ge
steld, en zoo hebben nu ook ai enkele
plaatsbesprekingen plaatsgehad. Bijzonder
verdient daarbij de vermelding, dat de
heeren Bastert en Van Karnebeek zich
van vrijgekomen plaatsen links reeds thans
hebben verzekerd.
't Is me ook een ravage daar links, en
liefst van buurlui. De bank waar de hee
ren Kerdijk en Huydecoper hun licht lie
ten schijnen, moest haar beide vijanden
afstaan; de bank waar de heeren De Kan
ter en Tijdens naast elkaar 's lands welva
ren betrachtten, is weduwe van alle twee.
In de nieuwe Kamer heeft de heer Goed
koop de plaats van den heer Viruly be
sproken. Tot buurman krijgt hij den heer
Van Karnebeek.
Rechts zit in de tegenwoordige Kamer
de heer Gerritsen, 't Was als hoorde ik
gisteren bij een bezoek aan de vergader
zaal, tegelijk met een Eugelschman, in
wiens gebrekkige opvoeding omtrent con
tinentale politieke toestanden ik ten min
ste wat ons land betreft, eenigermate tege
moet trachtte te komen 't was als boor
de ik het dikke groene kussen van des
heeren Gerritsen's bank een duren eed
aweren dat men de menschen zoo maar
niet uit hun kring moest rukken en een
diepen zucht slaken dat 't toch gebeurt.
Een eed Wat weet zoo'n kussen toch
weinig van hetgeen op hein gebeurt.» Komt
ie terug klaagde het groene bekleedsel.
Aan de overzijde moet 't in het holst
van den nacht hebben gespookt. Daar was
een oproer onder de kussens. Dat van den
heer Pyttersen gilde 't uit van miskenning.
Die bekleeding wist van Kamers van Ar
beid en dagarbeid voor bakkers
Zooals veien in musea of vorstelijke ver
blijven zich gaarne nedervleien in zetels,
door beroemde personen gebruikt ot door
voorname dito ingenomen, bekruipt bezoe
kers der vergaderzaal van de Tweede
Kamer in vacantietijd de lust even op den
troon, den voorzitterszetel, een ministers-
stoel of aan volkavertegenwoordigersbank
plaats te nemen, 't Eerste is niet geoor
loofd, want het mooie fluweel met het
borduursel zou schade kunnen lijden, maar
het andere och, 't andere is zoo
erg niet.
En daarom heb ik aan de ministerstafel
plaats genomen en al dadelijk de onder
vinding opgedaan, dat zelfs als de zaal
leeg is, men er zich niets bebagelijk ge
voelt. Hoe moet 't dan zijn als de bom
men van het debat losbarsten om de
ooren van de exoellentiën Och, 't is zoo
triestig in de Kamer. En nergens een mooi
ornament, geen beeldhouwwerk, geen schil
derstuk. In heel de vertrekkenrij voor den
dienst der Edelmogenden bestemd, is één
portret, een allerleeüjkst uitgevoerde beel
tenis van de R gentes!
Met prijzenswaardige minzaamheid werd
mij bij het heengaan in den corridor door
een herkozen lid gevraagd of ik een
plaatsje was komen reserveeren, met liefe
lijke bescheidenheid antwoordde ik dat
mijn tijd nog niet gekomen was.
tiet Witte Huis», Omtrent het
hooge huis dat de architect Molenbroek
te Rotterdam voornemens is aan de Wijn
haven en Geldersche Kade te bouwen,
wordt nadei bericht dat het op een ter
rein van 300 vierk. meter op een funda
ment van 500 heipalen zal verrijzen. Het
tal een hoogte verkrijgen van 39 meter,
of driemaal zoo hoog als een gewoon huis.
Twee zijtorens zullen het flankeeren. Het
benedengedeelte wordt ingericht voor win
kels. de zes eerste verdiepingen dienen tot
kantoren, terwijl de kap ter hoogte van 4
verdiepingen voor bergplaats zal strekken
en de hoogste étages voor photographiach
atelier. Door middel vau twee liften kan
men alle étages bereiken. Er wordt aan
gebracht centrale verwarming en eleetrisch
licht.
De waterleiding op de drie bovenste ver
diepingen wordt in het huis zelf uit een
reservoir voorzien, daar de druk der water
leiding deze, hoogte niet kan bereikeu.
De gevelleugte is 19 M. aan de Gelder
sche Kade, 16 M. aan de Wijnhaven en
14 M. aaD de Wijnstraat. De hoofdirgang
is aan de Wijnhaven. De onderbouw tot
de 2e étage wordt opgetrokken van hard
steen en de rest van witte verglaasde
steen vandaar de naam vau het «Witte
Huis». Met 1 April 1898 denkt men met
het reuzengebouw gereed te zijn.
Uit een correspondentie aan het Bat.
nende en den hoed vast op het hoofd
gedrukt, utoud de oude Bouman in
den tuin van de villa Adlerstein en
staarde het statige gebouw aan.
Elsa had bij hare thuiskomst Karei
te Adlerstein gevonden en met den
woesten hartstochtelijken man een
pijnlijk gesprek gehad. Toen was hij
heengegaan en had bij hoog en laag ge
zworen nooit meer een voet in 't ka
steel te zullen zettenzij vreesde
echter zijne terugkomst en was beslo
ten hem te ontwijken. Adlerstein zou
gesloten worden en aan een paar
trouwe dienstboden ter bewaring wor
den toevertrouwd. Zij zelf' zou naar
eene bevriende familie te Hamburg
gaan, want. zoolang bet proces over
Bouman duurde, wilde zij voor niets
ter wereld de stad verlaten. Het was
de laatste dag, dien zij te Adlerstein
doorbracht, daarom had zij hare nieu
we vriendin en haren vader uitgenoo-
digd om het werk van August eens
te komen zien.
Hbl. van eender officieren van het pantser
schip Koningin Wilhelmina der Neder
landen
«Verder werden wij dezen keer in de
gelegenheid gesteld een volledig Chioeesch
diner bij te wonen, waarvan het menu
echter niet geschikt was om ons te doen
Watertanden, ui.
Lever met hambamboe en champignons.
Haaieuvinnen met Cbineesche saus.
Ratjetoe van garnaleD, erwten, bamboe,
ham en muizenooren.
Duiveneieren met haaienvinnen en ham.
V'ischkuit met onwelriekende saus.
Ir. meel gehakken garnalen.
Paddestoelen met bamboe en ham.
Eend met uitgestoomde flensjes.
Lebmaag met bamboe en paddestoelen.
Hamsoep met suiker en bamboe.
Gebakken rijst met een sterke saus.
Vruchten.
Dessert van gepiepte meloen- en andere
pitten.»
Een vermakelijke vereeDigiDg van
namen .- een advertentie in een der
bladen meldt het huwelijk van mej.
Einmahl met den heer Schellen.
In 't »Nieuw3 van den Dag was eenige
dagen geleden de volgende eurieuse adver
tentie te lezen
Achterlijken.
Een gemeentesecretaris (gedipl.) leidt
jongelui met bekrompen denkvermogen of be
grip op in de Gemeente-Administratie,
tegen billijke vergoeding.
Deze advertentie is tamelijk beleedigend
voor de gemeente-administratie die daarin
als een toevluchtsoord voor sukkels be
schouwd wordt. Het kan echter aan oudera
of voogden die belast zijn met de zorg voor
aohterlijke jongelui, niet aangeraden worden
van het aanbod gebruik te maken, want
ook bij de gemeente-administratie komen
geen jongelui vooruit die met abnormale
hersens begiftigd zijn.
Te Sittard heeft zich bij de kiezers
voor den gemeenteraad als candidaat
aanbevolen de heer Aug. Kamps, beter
bekend als »der Alte August», die aan
de «Edele Heeren Kiezers» gouden bergen
belooft als ze maar hun keus op hem ves
tigen. Het programma zijner beloften bevat
een 9 tal punten, maar dat is niet alles,
want als »der Alte Augusta het geluk heeft
bij de stemming zwart genoeg gemaakt te
wordeD, zal hij uog heel wat meer zaken
tot stand brengen dan op zijn programma
zijn aangeduid.
Limburg heeft gelukkig tot nu toe het
monopolie van zich zelf aanbevelende can
didateu en van een publiek dat naar het
schijnt naar zulke kluchten luistert.
De ontrouwe directeur der bank
van leeniug te Bergen-op-Zoom, die te
Rotterdam werd gearresteerd, heeft vol
ledig bekend en meegedeeld, dat hij sedert
een achttal jaren aan 't knoeien was ge
weest,
Voorschriften bij het baden
Leg den afstand van uwe woning naar
het bad in matigen gang af.
Let bij aankomst aan het water op de
strooming en de gesteldheid van den
bodem.
Ontkleed u langzaam en ga dan onmid
dellijk te water.
Spring met het hoofd en de gestrekte
armen vooruit Sd diep water, of duik ten
minste onmiddellijk onder, als ge het eerste
niet kunt of durft.
Blijf niet te lang in het water, vooral als
ge niet heel sterk zijt.
Kleed u na het baden snel aan.
Laat het baden na .- bij hevige gemoeds
beweging, na een slapeloo/.en naoht, als ge
u niet wel gevoelt, onmiddellijk na het eten,
en vooral na het gebruik van sterke
drank.
Wijnproeven is niet zoo gemak
kelijk als 't schijnt, en ook niet aangenaam,
want wijndrinken en wijnproeven zijn twee
geheel verschillende zaken.
Wijnproevers van beroep, zooals de
commissionairs, hebben dikwijls veel met
hun maag te stellen, juist door dat proeven,
ofschoon zij den droppel wijn, dien zij op
hun tong proeven, weer uitspuwen en in
't algemeen bovendien zeer matig leven.
Sommigen bevinden zich na het proeven
in een toestand, alsof zij zwaren lichame-
hjken of geestelijken arbeid hadden
verricht.
Om den smaak der tong «neutraal» te
houden, eet men v6or het wijnproeven een
broodje. Sterke spijzen zouden de tong
Van het venster harer kamer had
ze vader eu dochter zisn komen ze
was hen tegemoet gegaan om ze als
hare gasten binnen te leiden, maar
de oude Bouman was hieitoe niet zoo
ganw te bewegen.
„Eerst wil ik het ding eens goed
vau buiten bekijken," zei hij en wan
delde langzaam rondom de villa, nu
eens hier, dan eens daar staan blij
vend. Arm in arm volgden hem op
eenigen afstand Elsa eu Minade
eerste vertelde hare vriendin, wat ze
gedaan had om den eigenaar der
matrozenpet op te sporen. Mina ver
telde haar, dat het onderzoek tegen
haar broer weldra zou gesloten worden
en dat ze hoopte dan August eens te
kunnen bezoeken.
„Het wordt ook hoog tijd, want
lang houd ik vader niet meer hier,"
zuchtte ze.
„Denkt ge, dat mij een bezoek zou
geweigerd worden F" vroeg Elsa.
«Hoe, wilt ge ook?» riep Mina
geheel ongeschikt maken om de wijssoor.
ten te onderscheiden.
Bij het proeven speelt de gewoonte se»
groote rol eerst na jaren oefening is <je
proever in staat, een vertrouwbaar oordeel
te vellen.
Eergisterenmorgen omstreeks h&lfacht
is aan het station te Utrecht der Staats,
spoor de wegwerker J. V. tueschen t|9
buffers geraakt en gedood.
Echt Limburgscb is bet volgende
Een jaar geleden is mr. L. H. V,'
Regout, ingenieur te Maastricht, aan <ij
Amsterdamsche universiteit tot doctor i0
de rechtswetenschap bevorderd, op een
proefschrift over «Arbeidersverzekering»
dat destijds zeer de aandacht heeft ge!
trokken.
Bij de laatste Kamerverkiezing nu was
die heer Regout ook candidaat in het dij.
trict Gulpen, en met 't oog daarop heeft
toen dr. Erens, burgemeester van Valken
burg, het gerucht verspreid, dat het boven,
genoemde en andere geschriften over Ar-
beidsverzekering «niet de vrucht zijn van
des heeren Regouts eigen arbeid, maar deze
ze eenvoudig tegen belangrijke geldelijke
vergoeding heeft laten opstellen door een
persoon, wiens naam hij beweert te kon.
een noemeD.»
Tegen deze krenkende en grievende b«.
leediging komt de heer Regout nu in de
«Limb. Koerier» openlijk en zeer scherp
op. Hij schrijft o. a.
«Is het niet ongehoord, dat juist gij mij
de eer van mijn arbeid, die de vrucht
mijner academische studiën was, moeet
trachten te ontrooveu, gij die na herhaalde
lijk mislukken van uwe examens te Utrecht,
uwe apothekersaspiratiün hebt moeten
prijsgeven en uw toevlucht hebt moeten
nemen tot een Belgisch doctorstiteltje in
de aardkunde
«Toen gij eene brochure over aardkunde
hadt geschreven en gemompeld werd, dat
het vaderschap van dit geschrift u niet
toekwam, heb ik deze beschuldiging aan
uw adres afgekeurd ,- doch thans, na uwe
laakbare handelwijze, rijst bij mij eenige
twijfel of niet op u het spreekwoord toe
passelijk is zooals de waard is, betrouwt
hij zijne gasten.»
De heer Regout eischt nu, dat de heer
Erens cf «onmiddellijk epenlijk erkent,
dat hij laster als verkieziDgemanoeuvre
heeft gebezigd», of «openlijk de beschul
diging staaft en den persoon noemt die,
naar hij beweert, zijn (des heeren R.) ge-
schriften heeft opgesteld en wiens naam
hij verklaart te kennen».
Mr. Regout verklaart zich voorts bereid,
aan ieder die twijfel koestert, «inzage te
verleenen van al zijn kladschriften en nota's,
die gediend hebben bij de bewerking van
zijn proefschrift en van zijne onlangs ver
schenen brochure, waaruit zonneklaar le
ontginning en ontwikkeling vau den inhoud
zijner boeken blijkt.»
Armoede en Kljkdom. Zou me a
gelooven dat konirigin Victoria bij 'ast
ter wereld komen de armste der Europee-
sche vorstinnen was Haar vader, de her
tog van Kent, die naar Duitscliland de
wijk genomen had om zich aan de vervol
gingen zijner schuldeischers te onttrekken,
gelukte het niet zonder moeite wat geld te
leenen opdat zijue vrouw, die op het pufct
van bevallen stond, zich naar Engeland
kon begeven om daar op Britschen grond
aan hare dochter de geboorte te scheuken.
Na de geboorte van de toekomstige erf
gename van de Kroon, waren de geldmid
delen van den hertog zoo uitgeput dat da
hertogin van Kent, geen geld hebbends
om eene miD te betalen, gedwongen was
zelf haar kind te zogen.
In het vervolg heeft het lot de dochter
van den hertog van Kent ruimschoots scha
deloos gesteld voor de ontberingen der
eerste jaren, maar de Koningin wier regee-
ring zich thans uitstrekt over een zevende
gedeelte van den aardbodem, had daardoor
niet te min van haar wieg af geleerd dat
zuinigheid geen verwerpelijke deugd is,
zelfs bij souvereinen.
En, voegen wij er bij, Victoria is ook
in latere jaren eens zuinige vorstin geble
ven die nu aardig hare schaapjes op het
droge heeft.
Een weinig bekende anecdote over
den vader vaa den tegenwoordigen Czaar.
Alexander III ging eens geheel alleen
in ziju rijtuig een toertje doen. Eensklaps
bemerkte hij dat de koetsier den gang
paarden had versneld en zijn geleide tame
lijk ver van h»m verwijderd was. De k(
sier legde de zweep op zijn paarden
verwijderde zich van den gewonen weg.
verheugd.
„Ik wil niet alleen,» antwoordde
ze, maar ik moet. Het is mijn plicht,
hem te zeggen, dat ik, de nicht vaa
den vermoorde, aan zijne onschuld
geloof; ik zal hem zeggen, welken
advocaat hij tot zijn verdediger kiezen
moet, eü
«Mijn zoon heeft het kasteel juist
gebouwd, zooals uw oom het verlang
de," viel haar de oude Boumau iu de
rede.
„Wel zeker heeft uw zoon dat,1
antwoordde Elsa, die den oude ver
wonderd aankeek bij deze overbodige
vraag.
„Ha, halachte de boer, «zoo
meen ik het niet. Neem mij niet
kwalijk, doch mij dunkt, dat een maai
die heel zijn leven gespaard heeft eu
dan zoo het geld het venster uitgooit
aan een kasteel, wel niet recht bij
verstand moet zijn.
(Wordt vervolgd
