riet VLISSIMSCBE COURANT. Openbare Verkoping. ESGH. STOFFEN. April 1897, it) EOOEN. Maandag' 22 Maart. ij. ïstraat. jM, het Koffiehuis, JAN BUYS. EDIHG. ïropbrood f 3.57 - 2.- O f 0,35 O - 0,45 I sen. G Drten St. No. 35. 35e Jaargang. 1897. Ij deze Courant tielioort een Bijvoegsel. De Ongevallenwet. Advertent iën. VLISSISlï's lAIEIM. Maats td Diiisöai 23 Maart 1897, verkoopen: üit hand Te Kaap: BEBICHT. m. fwssiii. Mai 24 Maart 1897, EEN HUIS, O OITÏÏMIi. STALEN. Het PliotflerapliiscI Atelier. lure (locale tijd), der Maatsehappy atsspoorwegen in Utrecht, van ■734. In het Hoofd- het lokaal- ïrmalig) te n tot ZES IINGEN. 9200.-. liedt volgens 86 j n 13den Maart lot Centraalbureau In aan het bureau figenieur H. VAR en is op franco lan genoemd Oen. J Weg en Werken) liling van 1.50. Igegeven aan het van Weg en Sectie-Ingenieur brrein zal geschie- lart 1897 ten 1 Vduropeesche tijd. |Maart 1897. tarwe gebakken, I bezorgd door iïn Beschuitbakker, jjes II Kousjes li, de tot nogtoe Ikoopsprijs van Inet Soldaten (10 I' den Stal. lenslager. (en (om met erw- 12 verschillende enz, ot 1.20, ander3 twal258. Uleeseli- i staat iederen wijzen. .iwen mijner aat. Prijs per drie maanden 1. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever: F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADYEHTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Veor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts (weemaal berekend, Groote letters en cliehé's worden naai' plaatsruimte berekend. V«rsch(|nt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Telephoonnummer ÏO. Abonneinents-Advertentiën op «eer voordeelige voorwaarden. fgSpfgf*" Zy, die zich niet liet vol- gend kwartaal, aanvangende p April a.s., op de »~Vlissingsclie Courant" abonneeren, ontvangen de van heden tot dien datum ver schijnende nummers GRATIS. i. Het nieuwe gebruik om aan de wetten bepaalde namen te geven keureu wij niet af. Bij het asDbalen vbh de wet in de stukken door de ambtenaren opgemaakt, is dit zelfs zeer gemakkelijk; maar bij het toe nemend aantal nieuwe wetten zal de keus van een naam wel eeDs lastig worden en de ervaring leert reeds, dat men er niet altijd even gelukkig mee is. Dit geldt ook wel een weinigje voor den naam der voorgestelde wet, die wij boven dit artikel aanduiden. Men behoeft, om tot dit oordeel te komen, nog niet, met een spotvogel, de n in m te veranderen. Men wil echter dat de spotvogel wel eens gelijk zou kunnen hebben, en deze wet vallen zal. Wij voor ons willen, in het vooruitzicht op den onzekeren uitslag der Juni- voi kiezingen, daaromtrent liever geene profetie wagen, die toch niet op vol doende gronden zou steunen. Het doet trouwens ook niet veel tot de zaak. Men is het er nu eenmaal vrij wel over eens dat het, uit een maatschap pelijk oogpunt, een eisch der recht vaardigheid is, den werkmaa te ontheffen van de zwaarste zorg die hem drukt, de zorg voor de toekomst. De verzekering der werklieden, in het algemeen, is een onderwerp van wet geving, dat ongetwijfeld niet langer geheel zal worden verwaarloosd. Al komt dus de nieuw voorgestelde wet niet precies tot stand zooals ze daar ligt, het ontwerp kan en zal toch zijn nut hebben en daarom mogen wij ons niet ontslagen achten van den plicht om het te beschouwen met de be langstelling die de zaak verdient. Tot het indienen van het ontwerp eener ongevallenwet bestond alle aanleiding. In het jaar 1892 werd eene commissie van onderzoek inzake de verzekering van werklieden be noemd. Deze bracht in 1894 haar verslag uit en daarin stelde zij aan de regeering voor, om bij de wet aan de werkgevers de verplichting op te leggen tot verzekering hunner werk- I I] I I L f15 T O Uil 12) i/Maar hij leeft nog," riep een wa ker tegen. "Dan naar de infermerie er mee!" klonk het op meer ruwen toon. «Maak mij ineens af," smeekte Bo- lislav met zwakke stem tot de man nen, die hem wegdroegen. „De dood zal voor mij een uitkomst zijn en aan mijn persoon is toch niets verloren." «Gij redeneert er gemakkelijk over," spotte een dier mannen. „Als wij al degenen doodden, die daarnaar ver lengden, zou er geen werkvolk meer lieden tegen tijdelijke of blijvende invaliditeit, door ongevallen bij den arbeid veroorzaakt, maar dan zóo ingericht, dat van Staatswege gele genheid tot zoodanige verzekering worde verschaft. Met de algemeene regelen van het burgerlijk wetboek is de werkman niet geholpen. Hij kan in sommige gevallen tegen den werkgever een proces voeren tot bekoming van schadeloosstelling, een proces waar van de uitslag altijd onzeker en het einde dikwijls niet te voorzien is; maar van zulk eene vergoeding kan nimmer sprake zijn, wanneer er van zijn kant eenige schuld is, hoe gering ook, of het ongeval ontstond door onbekende oorzaken of door omstan digheden, onafhankelijk van den menschelijken wil. In ieder geval is er dus eene bijzondere wet noodig, wanneer men het doel wil bereiken om den werkman schadeloos te stellen voor ernstige ongevallen die hem in de uitoefening van het bedrijf over komen. En dit laatste kan op ver schillende wijzen. Nu eens is er grove nalatigheid aan de zijde van den werkgever of den persoon die hem vertegenwoordigt, dan weer aan de zijde van den werkman zeiven. Soms is het gebeurde aan een zoogenaamd toeval te wijten. Op een anderen tijd is de aanleiding onbekend Houdt men dit in het oog, dan is het duidelijk genoeg, dat niet in al die gevallen van verzekering sprake kan wezen; zeer zeker niet, wanneer opzet aan de zijde van den werkman in het spel is. Onder opzet behoort niet het geval van dronkenschap, maar toch zal dronkenschap van den werkman hem het recht op schadevergoeding ingeval van ongelijk doen verbeuren, volgens het stelsel van het ontwerp, omdat dronkenschap een toestand is, dien men zelf heeft veroorzaakt. Men kent den grooten strijd over de vraag, wie naar billijkheid de schadevergoeding betalen moet. Velen willen de aansprakelijkheid van den werkgever op den voorgrond stellen en hem tot schadevergoeding ver plichten, tenzij hij bewijst het ongeluk niet te hebben kunnen beletten. De regeenng was gelukkig niet blind voor de gevaren van dit stelsel, dat den werkman dikwijls zeer weinig baat, omdat de patroon er desnoods in ieder geval een proces aan wagen kan. De regeering ging van een andere meening uit, Damelijk deze het ongeval is door het bedrijf ver oorzaakt, dus moet ook het bedrijf aansprakelijk worden gesteld; dat wil in deze mijnen overblijven. Gij zijt allen, zonder onderscheid, luiaards en vraagt niet beter dan van alle verdere moeite af te zijn maar zoolang ge leeft, behoort uw bestaan aan onzen allergenadigsten czaar toe en behoort men u beter te maken om weer te kunnen dienen. En nu geen woord meer, ik ben al veel te goed geweest, om een hond van een verrader zulk een uitlegging te geven." Ook de dokter scheen die overtui ging te hebben en schreef hem uit sluitend versterkend voedsel en op wekkende dranken voor. Van genees middelen was niet eens sprake meer. Zoo lag hij dagen achtereen te wach ten op het losmaken zijner aardsche boeien, zonder dat ooit een vriendelijk woord zijn oor bereikte of iemand ook maar liet geringste medelijden voor hem blijken liet. Op eenen nacht, dat hij in half wa kenden, half droomenden toestand lag verzonken, schrikte hij plotseling op. bier natuurlijk zeggen de werkgevers moeten verplicht worden om hunne werklieden te verzekeren, en de ver zekering komt dus in de plaats van de aansprakelijkheid van den patroon. De wet moet volgens het denkbeeld der regeeriug zorgen dat de werk lieden verzekerd zijn, uit een oogpuut van algemeen belang, omdat, waar hun een ongeval treft, zij als armen ten laste van den Staat kunnen komen, en nu is het niet genoeg dat de ver plichting tot verzekering wordt opgelegd, maar de Staat elf moet de geheele regeling der zaak op zich nemen, omdat dhn alleen de grootst mogelijke zekerheid bestaat dat de verzekeringsom altijd stipt wordt voldaan en de premie door de werk gevers gedwongen te betalen, zoo laag mogelijk is. Op welke wijze de Staal die rege ling volgens het voorstel zal tot stand brengen en in welke bedrijven de plicht tot verzekering der werklieden aan de patroons zal worden opgelegd, schetsen wij nader in een volgend artikel. (Zie verder het .Bijvoegsel.) 'fJToor de zoo vele blijken van belang- V stelling, op 13 dezer ondervonden, betuigen wij aan allen onzen hal telijken dank. Vlissingen. 19 Maart 18V7. A. A. NOEST. A. NOEST Busqüet. Toorspoedig bevallen van een Hinken Ir Zoon, H. ASPESLAGH Janssens. Ylissingen, 17 Maart 1897. T\e firma G. HIEMSTRA te Middel- burg, hare Fotografische Inrichting overgedaan hebbende aan den heer P. SMITH, bedankt voor de gunst en het vertrouwen, zoo ruimschoots ondervon den, en beveelt haren opvolger minzaam aan. Zich houdende aan bovenstaande refe rentie, hoopt ondergeteekende door eene nette en civiele bediening het vertrouwen en de gunst van het geachte publiek te mogen genieten. Voor nabestellingen van wijlen de firma G. HIEMSTRA tevens aanbevolen. Genoemd atelier is van af heden, iederen werkdag geopend van 'smorgens 9 uur tot 's middags 5 uur. F>. SMITH, St. Janstraat I 61, Middelburg. Inplaats van Dinsdag 23, zal de repe titie Maandag 22 dezer worden gehouden. HET BESTUUR. Hij had duidelijk zijn naam hooren uitspreken. Niemand echter stond aan zijne zijde en de bewakers waren aan het uiteinde der ziekenzaal op hnn stoel ingedommeld. Het kon niet an ders, of hij was de speelbal eener begoocheling en hij wilde zich opnieuw neerleggen, toen zijn oor door dezelfde fluisterende roepstem getroffen werd. Ditmaal was hij zeker zich niet ver gist te hebben en nogmaals rondziende, bespeurde hij, hoe de zieke, die aan zijn linkerzij rustte, de oogen wijd geopend en strak op hem gevestigd hield, terwijl hij den vinger op de lippen bracht, als om het stilzwijgen op te leggen. Hij was het dus, die tot hem ge sproken had, en bij'die zekerheid maakte zich een groote vreugde van den jongen man meester. In dit ver blijf van smart bevond zich dus iemand, die hem kende, iemand, die zich zijner genoegzaam aantrok om hem eenig levensteeken te geven!" VLISSINGSCHE Algemeene Vergadering van Aandeelhouders, op Zaterdag 3 April 1897, dos namiddags te 2 uren, in bet kantoor der Maatschappij te Vlissingen. De beschrijvingsbrief ligt ter inzage ten kantore der heeren VAN RANZOW Co. te Arnhem, en HULTZER VAN WILLIGEN te Amsterdam, alwaar tevens aandeelen kunnen gedeponeerd en be wijzen van toegang worden afgegeven. Vlissingen, 20 Maart 1897. De Directeur, J. GRUBER. De Notaris P. DE MARET TAK zal op des avonds te 8 uren, in het koffiehuis «de Oude Vriendschap" aan de Koren markt te Vlissingen, in het openbaar 1. HET HUIS en ERF te Vlissingen, aan de Kleine of Ritthemsche Markt, gemerkt G. 61, kad. grootte 96 c.A. 2. HET HUIS en ERF aldaar aan de Lange Nieuwstraat, gemerkt H. 226, kad. grootte 72 c.A. 3. HET HUIS EN ERF aldaar aan de Aagje Dekenstraat, gemerkt N. 79, kad. grootte 1 A. 15 c.A. 4. HET HUIS EN ERF aldaar, naast perceel 3, gemerkt N. 80, kad. grootte 1 A. 20 c.A. Voorschreven HUIZEN en ERVEN zijn te bezichtigen daags voor en op den dag van verkoop, van 10 12 en 2 4 uur, op vertoon van een toegangs kaart, verkrijgbaar ten kantore van voorn. Notaris, waar nadere inlichtingen worden verstrekt. staande op den NIEUWENDIJK, wyk H. no. 95. Dagelijks, uitgenomen Zaterdags, te bezichtigen van 's nam. 2 tot 4 uur. Information aldaar. Ondergeteekende bericht dat de han del in Tabak en Sigaren, Wijnen, Cognac, Bieren, Sterke Dranken, Koffie, Thee, Suiker, Chocolaad enz., hoek Korte Groenewoud en hoek Kleine Kerkstraat, wegens overname der Zaak, van af 20 Maart zal gesloten zijn en door hem voor zijne rekening in den loop der volgende week zal HEROPEND worden. Onder minzame aanbeveling, „Bolislav Xistowsky, verstaat ge mij werd er wederom gefluisterd. „Ja," antwoordde hij bijna onhoor baar. Dan is het goed, wij kunnen niet luider spreken en mogen zelfs geen beweging maken, willen wij onze cipiers niet wekken. Gij vraagt u af wie ik ben, zekerlijk, want men wordt hier onherkenbaar ik zelf heb dagen achtereen in onzekerheid verkeerd, of gij wel graaf Kistowsky van Kolnowo waart." «Het is zoovergeef mij, maar ik herinner mij niet u ooit gezien te hebben.» sprak Bolislav, die zich op de zij had gewenteld en bij het zwakke lamplicht zijn buurman aandachtig beschouwde. „Gij hebt mij vroeger gezien als een blozend, krachtig, baardeloos jon geling. Er blijft niets van den man van toen over in den dwangarbeider van nu. Maar u en de uwen kan ik nooit vergeten. Alles wat ik eenmaal JR De Notaris W. S. BOSCH te Vlissingen, zal aldaar in ÊN%8Suhet Koffiehuis „De Oude Vriendschap," aan de Groote Markt, op 's avonds 8 uur, in het openbaar pre senteeren te HSSl Verkoopen: 551 DE VOLGENDE TE VLISSINGEN, ii nnn ta weten No. 1. met AVoning Loods, afzonderlijke Bovenwoning met vrijen opgang, Erf en Tuin, aan de Badhuisstraat, No. 150, groot 2 Aren, 50 Centiaren. Verhuurd het Koffiehuis, met AVoning, Loods en Tuin voor 30.— 's rnaands en de bovenwoning tot 1 Mei 1897, voor 20. 's rnaands, en met Loods, Erf en Bleekveld, aan de Lange Zelke, F 142, groot 86 Centiaren. Verhuurd voor 2.75 's weeks. Te bezichtigen met conaeutbiljet van voorn. Notaris 22 en 23 Maart 1897, van 's nam. 2—5 uur. Dames! Alvorens uw Gostuum te koopen, maak ik U attent op de groote collectie Franii'he, Duitse he en Engelsdie Aanbevelend, „De Nieuwe Toren." Ondergeteekende berichten aan de Dames, de ontvangst van een prachtige collectie Aanbevelend, A. en E, Smith, Lange Delft H. 8, Middelburg, PHÏHBEHSTHAftT. in den Tuin van de* heer P. TAN BEERS IS DAGELIJKS GEOPEND, van 's morg. 9 tot 's nam. 5 uur. J". PRINS, Photograaf. geweest ben, heb ik te danken gehad aan de goedheid uwer ouders. Vam den priester vernemende, dat er een buitengewone aanleg in mij schuilde, lieten zij mij op hunne kosten studee- ren. Ik ben, of liever ik was advocaat Ramanoff." „Alea Ramanoff!" prevelde 'Kis towsky, ten prooi aan een hevige ontroering. «Gij ook al hier, mijn arme vriend?" „Ik had het vaderland te lief, even goed als gij en duizenden anderen. Twee maanden geleden kwam ik hier aan; ik lig hier thans drie weken." „Nooit had ik durven hopen op het geluk, mijne laatste levensdagen nog verhelderd te zien door de nabijheid van een vriend," mompelde Bolislav, wiens hart luider begon te kloppea, dank zij deze zoo onverwachte vreugde. „Gij moet niet van sterven spreken,» sprak Ramanoff, nog altijd roerloos tusschen zijn hards kussens blijvende liggen. „Ik ontmoette er hier, die

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1897 | | pagina 1