MM RILHlUz. Edelman en Misdadiger. Maandag 22 Februari. maker, middelburg. Kousen. r het maken MES, enz. SCHELDE. No. 23. 35e Jaargang. 1897. Bij te Conrant behoort een Bijvoepel De wet tot het tegengaan van overmatigen arbeid in broodbakkerijen. HAVENDIENST. ra. 5,50, 6,30, 7,— O, 9,40, 10,—, 10,20 .1,50, nm. 12,10, 1,20 O, 8,—, 3,20, 3,40 30, 5,50, 6,40, 7,20 ra. 6,—, 6,50, 7,20, O, 9,50, 10,10, 10,30, nm. 12,04, 12,20, 30, 2,50, 3,15, 3,30, 20 5,40, 6,—, 6,50, Katerdat;. 1.55c) en nm. 3.25* 2.25cj 3.55 .,55c) en n.m. 3.25* ,25c) 8,55 erke vm. 8.10 8.40 vervoerd en kunnen 5 naar Breskena en en Vrijdag. vm 11.55 nm.3. i) nm 12.15 3.45 vm 10.10 1.55 10.30 2.15 n goederen vervoerd 7 40 6 16 6 54 5 20 67 7 16 7 62 8 36 010 9 52 7 80 S 4 7 20 107 10 31 - 10 40r 10 67 11 10 vau de met de aan-- audsche stations ook ;ië over Esschen te Bergen op Zoom, 7 31 8 58 6 58 10 38 2 6 25 6 38 10 28 1 26 67 7 5(i 11 40 S 10 7 25 8 32 12 23 8 50 8 10 8 48 1238 4 ,3 3 26 95 12 66 4 39 8 43 VLlSSINfiSCIlE COIIRAXIT Prijs per drie maanden 1. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever: F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVERTENTIËNvan 1-4 regels 0.40. Yo»r eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfd» advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Telephoonnummcr XO. Abonnements-Advertcntlën op zeer voordcelige voorwaarden. i. Bij de terugkomst der Tweede Kamer tot hervatting van den sedert Kerstmis gestaakten arbeid, op Dinsdag j.l., vond zij hare werkzaamheden vermeerderd met een wetsontwerp van geheel bijzonderen aard en dat sterk de aan dacht trekt. De ijverige afgevaardigde van Schoterland, de heer H. Pyttersen Tzheeft namelijk het voorstel ge daan, om wettelijke bepalingen te maken tot tegengaan van overmatigen arbeid in brood-, beschuit-, koek- en banketbakkerijen en broodfabrieken. De aanleiding tot dit voorstel is vrij algemeen bekend. Steeds luider worden de klachten vooral over den Zondags- en den nachtdienst der bakkersgezellen, en herhaaldelijk gaf dit reeds aanlei ding tot onaangename tooneelen en wanordelijkheden. Vraagt men waarom die klachten dan voorheen niet of althans in mindere mate werden ver nomen, dan kan die vraag eigenlijk voor de meeste andere vakken evenzeer gelden. Langzamerhand zijn de toe standen verergerd, vooral in groote fabrieken en werkplaatsen, en boven dien, de geest van den tijd is een andere. Moesten wij dit in bijzonderhe den uiteenzetten, wij zouden allicht in herhaling van het vroeger geschrevene vervallen maar zeker is het dat wij met de feiten rekening moeten houden. Noch in het bakkersvak, noch in eenig ander houden wij alle gezellen voor engelen en alle bazen en werkgevers voor het tegendeel. Waar wij dan zoogenaamde sociale wetten verlangeD, wetten die misstanden kunnen weg nemen en verkeerde verhoudingen verbeteren, willen wij dit ook volstrekt niet in het uitsluitend persoonlijk belang der werklieden, maar omdat wij ons overtuigd houden, dat aller belang, en ook het algemeen belang, het best gediend wordt door wettelijke bepalingen die de orde en de harmoüie bevorderen en den natuurlijken loop der dingen herstellen. FEUILLETON. Naar het Duitsch. 99) «Zooveel te beter!" riep de baron met een schamperen lach, uit terwijl hij een revolver nam „men zal dus geen van ons beiden missen. Voorwaarts; hadt gij den moed, mij te verraden en mijn haat op te wekken, dan zult gij, naar ik hoop, ook den moed heb ben, de gevolgen van dit verraad te dragen. Neem het wapen en verdedig uwant zoowaar ik hier voor u sta, ik zal u neerschieten." «Dat is een moord riep Bom huiverend, maar in hetzelfde oogenblik greep hij den tweeden revolver. „Moord I Wat is daaraan gelegen Wanneer de speler zijn laatste kans verloren heeft, blijft hem nog altijd de kogel. Een noodkreet zou u weinig of in het geheel niets baten alvorens hij aan uw lippen ontsnapt is, hebt ge mijn kogel in den kop." Het was waarschijnlijk slechts de De eigenaardigheid van het voorstel van den heer Pyttersen is vooral hierin gelegen, dat het eeDe zaak betreft, die tamelijk de dingen van het dage- lijksche leven raakt. Het zal misschien eene kleine revolutie in de huishouding geven, wanneer hier en daar het dagelij ksch brood op andere tijden inkomt. Zeker mag^dit op zich zelf geen reden zijn om zich tegen het voorstel te verklaren. Integendeel begint men zich, in onzen tijd van vrouwenbeweging, reeds hier en daar in de dameswereld tot ondersteuning van het denkbeeld op te maken, en de heer Pyttersen zal het zeldzaam genoegen smaken dat zijn wetsvoorstel heel ernstig door de eerbiedwaardige huismoeders besproken wordt. Dan zullen de heereu bakkers eu de heeren gezellen wel eens een veer moeten laten maar ten slotte zal men zich als de wet tot stand komt, er wel heel kalmtjes bij neerleggen. Wij zullen de staatkundige beschou wingen, waarin de voorsteller zich bij zijne toelichting van het ontwerp verdiept, natuurlijk onbesproken laten. Alleen willen wij als onze meening te kennen geven dat, daar er in vele andere beroepen of bedrijven op het punt van Zondagsrust en arbeidsduur misbruiken voorkomen, het aanbeveling zou verdienen om eene algemeene wet te maken en geene voor de bakkers afzonder';,jk. zvi achten wij de eer voor den man die ons het brood bakt, volstrekt niet te groot, toch gelooven wij dat vele andereu met hetzelfde recht om eene wet zullen vragen, en, moeten wij ieder afzonderlijk helpen, dan is er geen bijhouden aan. Hoe dit zij, de voorsteller meent, dat het vak van bakkersknecht een treurig bestaan is, een slavenleven, dat deze ongelukkige menschen op hun veertigste jaar op zijn. »Het zijn, zegt hij, de eischen der concurrentie, niet de krachten van den werkman, die tot maatstaf gesteld worden bij de rege ling van den werktijd, het onthouden van nacht- en Zondagsrust. Terwijl reeds iaDg werd aangetoond, dat de nachtarbeid, het gemis van Zondags rust eu de overmatige werkuren hoogst nadeelig zijn voor de gezondheid der werklieden, bleek afdoende verbetering, ook door een beroep te doen op de openbare meening, vruchteloos." Maar of de opeubare meening niet veranderen zou, wanneer men wist angst en de zucht tot zelfbehoud, die Bom bewoog, in dit oogenblik den gewapenden arm op te heffen. Op hetzelfde oogenblik vielen drie schoten onmiddellijk na elkander. De bewoners van het huis en de buren snelden toe men moest de deur openbreken, en een ontzettend schouw spel vertoonde zich. Bom was doodtwee kogels had den hem getroffen de baron lag te stuiptrekken en stierf bij het transport naar het gasthuis. Onder diegeneD, welke nog dien zelfden avond verwittigd werden, was ook Rudolf. Hij had na een lange en ernstige beraadslaging met Bella en haar moeder het huis verlaten, maar keerde nu aanstonds daarheen terug, om ook de dames in kennis te stellen daardoor toch werd menige stap, waartoe mevrouw Blote bezwaarlijk had kunnen besluiten, onnoodig. De oorzaken van dit tweegevecht behoefde niemand te vernemen even zoo kon men nu ook over hetgeeu aan dit duel was voorafgegaan, het zwij gen bewaren. Had deze gebeurtenis niet plaats gegrepen, dan zou me - vrouw Blote de stad voor eenigen tijd verlaten hebben, om zich aan alle vragen, vermoedens en op hoe het in sommige bakkerijen toe gaat? Juist in het belang ook van het publiek, is wettelijke regeling zoo geweiischt, zegt de voorsteller. Het publiek belaug vordert een zuivere bereiding en ziudelij::e bakkerijen, waarin de gezellen aan reiniging van het lichaam voldoende zorg kunnen besteden. En daartoe blijft geen tijd over, waar dag en nacht wordt ge arbeid en dat wel met groote inspanning in sterk verhitte lokalen, waar dik wijls een temperatuur heerscht van 96 graden, terwijl de ruimte gevuld is met stof en meel. En in zulke lokalen wordt soms van 96 tot 120 uren wekelijks ge we rutAls het publiek eens wist wat er somtijds ge beurt, zoo verklaarde een patroon aau de bekende commissie oor het onder zoek naar den arbeid, het zou geen brood meer willen gebruiken." Eu de voorsteller voegt er aan toe „Verbetering zal eerst verkregen kun nen worden, wanneer van den gezel tijd gegeven wordt om zich behoorlijk te reinigen, aan den patroon om de werkplaatsen zindelijk te houden." En dit doel kan zeku worden be reikt wanneer o.a. de wet bepaalt, dat het verboden is, gedurende de laatste vijf dagen der week den arbeid te doen aanvangen vóór zes ure des morgeusdat op den ee', -n werkdag der week de arbeid niet vóór drie ure des morgens mag aanvangen, en dat, tusschen Zaterdag des nachts twaalf en Maandag des ochtends drie ure, geen arbeid mag worden verricht. Vóór wij nog enkele andere bij zondere punten van het ontwerp be schouwen, willen wij hier éene op merking maken, en wel deze. Door de vermindering van het aantal werk uren in de bakkerij of fabriek, moet voor dezelfde hoeveelheid arbeid een grooter aantal werklieden dan tot dusver wórden gebezigd. Wat zal dit tengevolge hebben? Vermindering van het loon der gezellen, óf vermindering van de verdiensten van den patroon of fabrikant, óf wel verhoogiug der prijzen? Een van drieën moet dunkt ons het gevolg zijn. Wij willen in een volgend nummer deze vraag nog nader ouder de aandacht brengen. merkingen te ontrekken. Dit was nu niet meer noodig, voornamelijk daar Schmaifuss, om zijn goede betrekking niet te verliezen, eveneens het streng ste zwijgen beloofde. Eenige dagen later meldden de nieuwsbladen de verloving van Bella met den schilder Rudolf Ertman. Me vrouw Blote had haar toestemming niet kunnen weigeren; want zij was beiden te grooten dank verschuldigd. Zij zelve echter dacht voortaan niet meer aan een tweede huwelijk de opgedane ervaringen waren toereikend, om haar voor altijd den lust daartoe te benemen. Zoodra de werkzaamhe den in het slot Fallersleben voltooid waren, zou de bruiloft gevierd worden, en mevrouw wilde de jonge echtelie den naar Italië vergezellen. De tijdiDgen die uit Rome kwamen luidden bevredigend. Vou Steinfels genas langzaam, maar er zouden maanden verloopen, alvorens men aan de terugreis kon denken. De liefderijke en zorgvuldige ver pleging door zijn dochter Ida, droeg het meest tot de genezing van den ouden heer bij, en in dien moeilijken tijd stond von Bremen haar als een trouw vriend ter zijde. Het onderzoek tegen dokter Farini Binnenland. Verzekering van werklieden tegen de gevolgen van ongevallen. Het wetsontwerp, deze week onder bo- venstaanden naam bij de Tweede Kamer ingediend, gaat uit van het beginsel, dat de werkman moet worden schadeloos ge steld voor de ernstige ongevallen, hem in de uitoefening van het bedrijf overkomen. Dat recht wordt niet toegekend, waar hij opzettelijk een ongev 1 teweegbrengt maar waar eigen schuld bestaat, wordt niet elk recht op schadeloosstelling ont zegd dat recht wordt toegekend, zoolang niet van opzet ia gebleken. Ongevallen ten gevolge van dronkenschap geven geen recht. Daarentegen wordt wèl schadever goeding gegeven voor ongevallen, uitover- macht of niet bekende oorzaken ontstaan. De verzekering van de werklieden zal geschieden ten laste van de bedrijven. De werklieden zijn door het in dienst zijn in een bepaald bedrijf verzekerd op kosten van den werkgever. De Staat behoort de grootst mogelijke zekerheid te geven, dat de verzekerde en opeischbare bedragen steeds voldaan zullen wordeD. De verzeke ring moet zoo goedkoop mogelijk zijn. En zij moet zoo werken, dat zij voor de werk gevers een prikkel is om zooveel mogelijk ongevallen te voorkomen. De Staat houdt de geheele regeling der verz keriug aan zich en stelt zich aan sprakelijk voor de schadeloosstellingen. Alzu.j wettelijke verzekeringgeregeld en uit gevoerd door den Staat. Een te groot aantal bedrijven wordt niet dadelijk in de wet opgenomen. Beter wordt het geacht, tot uitbreiding over te gaan na opgedane ondervinding. De hedrijven, in art. 1 bedoeld zijn lo. die, waar ter gedeeltelijke of ge heele uitoefening van het bedrijf esnig krachtwerktuig wordt gebruikt, met uit zondering van die, uitgeoefend met vaar tuigen 2o. die, waar ontplofbare stoffen ver vaardigd, vervoerd, bewaard of gebruikt worden 3o. het schippersbedrijf met Bchepen welke in den regel van de eene plaats hier te lande naar eene andere plaats hier te lande varen, en dat met schepen, welke uitsluitend de rivieren en binnenwateren bevaren en tevens geregeld van buitens lands komen of naar buitenslands be stemd zijn 4o. het veersehippersbedrijf 5o, de visscherij op rivieren en binnenwateren 6o. de spoor- en tramwegondernemingen 7o. de bouwvakken 8o. het aard- en grondwerkersvak 9o. het leggen van elektrische geleidingen lOo. de mijnen Ilo. de glazenwasscherijen 12o. de slach terijen 13o. de werven 14o. het schoor- steenvegersbedrijf 15o. het laden en los sen van schepen. De onder 7o. bedoelde bouwvakken zijn .- het heiers-, lei- en rietdekkers-, loodgie ters-, zinkwerkers-, metselaars-, schilders-, smids-, steenhouwers-, steenzagers-, stuka doors- en timmermansvak. Voor de verzekering wordt bij de Poste rijen eene Rijksverzekeringbank gevestigd. De werkman ontvangt eene geregelde en diens vrouw gaf, daar de bewerker der misdaad, de Duitsche baron, ont vlucht was, geen noemenswaardige resultaten, zoodat van vervolging geen sprake kon zijn. Ook de navorschingen naar den sluipmoordenaar bleven vruchteloos, en toen nu uit Duitsch- land de tijding kwam, dat von Felsen bij een duel het leven had verloren, moest het onderzoek gestaakt worden. De vrijheer vernam eerst toen, ter wijl hij geheel hersteld was, het voorgevallene. Hij bleef kalmer dan Ida en von Bremen het verwacht hadden de dood van den baron ver zachtte zijn oordeel over diens misdaad. Hij verzocht, het aandenken van dien man aan de vergetelheid te wil len prijsgeven en hem niet al te streng te vonnissen hij had de schuld met zijn eigen leven betaalddaarmede was de rekening vereffend. Het werd lente, alvorens von Stein fels zich sterk genoeg gevoelde, om de vermoeienissen der reis te verdu ren, en nu kwam ook voor von Bre men het uur, waarin hij afscheid moest nemen. Hij had het reeds lang kunnen doen, maar zoolang Ida in de vreemde stad aan de sponde haars vaders gekluis terd was, waren voor hem genoeg uitkeering, zooveel mogelijk op de tijd stippen, waarop hij anders zijn loon zou hebben ontvangen eene lijfrente voor den duur en de mate zijner ongeschiktheid tot werken Tot bepaling van het gemiddelde der rente wordt het loon genomen, door den getroffene genoten gedurende het voor afgaande jaar. Indien het gemiddelde jaar loon de f 1200 overschrijdt, geldt de ver plichte verzekering niet. Bij het aangeno men stelsel zal den werkman een maximum van 70 pOt. van zijn gemiddeld dagloon kunnen uitgekeerd worden, en naai' ver houding minder hij tijdelijke of gedeeltelijke ongeschiktheid. Ten opzichte van de nagelaten betrek kingen wordt de uitkeering niet uitgesloten bij zelfmoord of bij de gevolgen van dron kenschap. Onder nagelaten betrekkingen verstaat de wet de nagelaten echtgenoote, de kinderen van den overledene, alsmede diens ouders, grootouders of schoonouders. Aau eene weduwe wordt bij volgend huwe lijk als afkoopsom toegekend tweemaal de jaarrente. Bij het overlijden van eene vrouw, ten gevolge van bedrijfsongeval, wordt den overblijvenden echtgenoot eene rente als schadeloosstelling toegekend voor den duur zijner ongeschiktheid tot werken. De kin deren (ook natuurlijke kinderen) hebben een zelfstandig recht op rente tot hun 15e jaar oudeis, schoonouders en grootouders evenzeer weduwe en weduwnaar krijgen 30 pCt. van het jaarloon. D<i maximumrente zal bedragen 60 pCt. dan krijgt de vrouw 30 pOt. en alle kinde ren samen ook 80 pCt. Als de kinderen ouderloos zijn of worden, krijgen zij ieder 20 pCt. Voor de ouderB, grootouders en schoonouders is de rente bepaald op 30 pCt. Aan de nagelaten betrekkingen wordt te vens een recht op vergoeding van begra feniskosten toegekend. 1,'ai Lretroflen werkman kan met zijn goed vind n.in eer. ziekenhuis worsen opgeno men. In dat geval vergoedt de bank alle kosten van verpleging. Blijkt na een obser- vatietijd van zes weken, dat de verzekerde gedeeltelijk of geheel ongeschikt tot werken is, tengevolge van het ongeval, dan heeft hij aanspraak op een rente-uitkeering vau den eersten dag der zevende week af. Bij - aldien de werkman lid is van een fonds, verleent de bank hem een schadeloostel- ling ten bedrage van het 26voud der aan het fonds betaalde wekelijksche bijdrage, doch alleen voor het geval hij langer dan zes weken geheel of gedeeltelijk onge schikt was, De onkosten der verzekering worden niet door werkgevers en werklieden te zamen gedragen. De uitgaven, die voldaan moeten worden uit de bijdrage der werk gevers, bestaan in de schadeloosstellin gen, de administratiekosten en hetgeen benoodigd is tot vorming van een reserve fonds. De nijverheid behoort jaarlijks op te brengen de kapitaalswaarde der uit te keeren renten, en daarvoor is gekozen het stelsel van de betaling van premien, vol gens een te voren vastgesteld tarief, waarin de bijdrage is uitgedrukt voor elk genoten percent en per f 1 loon. Bij het bestuur der bank berust de uit voering der verzekering, onder toezicht van een raad van beroep, met hoogere voorziening in sommige gevallen. Ter uitvoering dezer wet wordt te Am- redenen voorhanden, om zijn blijven te rechtvaardigen, en hij wist dat Ida hem dankbaar was. Nu echter waren die redenen niet meer geldig in haar woonplaats vond Ida vrienden en ver wanten genoeg. Dat zijn trouw, zijn edelmoedigheid in de ziel van Ida hoogere en meer ernstige gevoelens dan die van vriend schap en dankbaarheid gewekt had den, wist hij niet, en de barones zelve scheen dit niet te bemerkenevenmin wist von Bremen, hoe de vrijheer hem achtte. Dat alles zou hij vernemen in het uur, waarin hij na de gelukkig vol brachte aankomst in zijn woonplaats afscheid wilde nemen. De oude heer zeide hem op ontroer den toon, dat hem deze scheiding diep bedroefdehij voegde er bij, dat hij de noodzakelijkheid daarvan niet kon inzien, en dat hij steeds de hoop had gekoesterd, met den trouwen vriend vereenigd te blijven. En toen von Bremen bij deze woor den in de oogen van Ida staarde, las hij daarin iets, dat hem de vervulling zijner vurigste wenschen verkondigde. Zij lag aan zijn borst, alvorens hij het wist. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1897 | | pagina 1