Edelman en Misdadiger. No. 133. Woensdag 11 November 1896. 348te Jaargang. Gemeentebestuur. B i u u e n I a n d. F F IJ 1 L L F T O X. VLISSIHI«SCBE COURANT. OPENBARE VERGADERING GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN VAN DEN op Vrijdag den 13 Nov. 1896, des namiddags te 2 ure. a. Mededeelingen. b. Overleggingen. c. Benoemingen lo. van eene onderwijzeres aan school D. 2o. van een lid in de Commissie van Toez. L.O. d Te behandelen zaken. lo. Voorstel tot onderh. verkoop van gemeentegrond. 2o. Idem tot (ie wijziging der gemeentebe- grooting voor 1896. 3o. ld. tot wijziging tarief voor den ver koop vau duinzand. 4o. Id. tot onderh. verhuring van ge meente eigendommen. 5o. ld. tot aanstelling van een tijdelijke kweekelinge inde nuttige handwerken aan school li. (io. ld. tot het verleenen van vergunning tot het maken van een lichtrooster voor perceel M.M. 87. Bij het sectie-onderzoek in de Tweede Kamer werd door verschillende leden op den voorgrond gesteld dat de staatkundige toestand dit jaar eene eenvoudige vaststel ling der staatsbegrootiug, ook van het Ve hoofdstak medebrengt 's Ministers beleid kwam in bespreking. Door sommigen af gekeurd, vond het verdediging bij anderen, die opmerkten dat een deel der hoogere uitgaven voor het onderwijs o. a. voort vloeit uit de wet. Aangedrongen werd op eene woningwet en op het nemen van eene beslissing ten aanzien van de drank wet en gewezen op de moeilijkheid, die er anders in het jaar 1901 zou ontstaan. Be pleit werd de wenschelijkheid om rijks inspecteurs van het armwezen in te stel len. Sommigen verklaarden zich echter tegen staatsinmenging in deze en wilden dat om werk te verschaffen woeste gron den met steun uit de Rijkskas door bosch- bouw in cultuur werden gebracht. Aangedrongen werd op het verleenen van bijstand, ook door niet-veeartsenijkundigen in spoedeischende gevallen van veeziekten. Wenschelijk werd geacht de tractemen- ten der veeartsen te verbeteren en instem ming betuigd met het voorstel der regee ring tot krachtiger steun van de paarden fokkerij. Aanbevolen werd de oprichting van eene dresseerschool door het Rijk of met rijks subsidie. Sommige leden zagen geene re den om de veefokkerij uit de Staatskas te steunen anderen daarentegen vonden het daarvoor uitgetrokken bedrag te gering. Door sommigen werd betreurd dat de minister geen strengere maatregelen tegen het mond- en klauwzeer had toegepast en dat vooral niet krachtig is voortgegaan met het afmaken der lijdende dieren. Naar het Duitsch. 56) De loerende oogen van Born rustten door dringend op hem. «Kent ge hem persoonlijk vroeg hij. «Ik heb hem eens vluchtig gesproken." z/Sprak hij ook van mij „Ik herinner mij niet z/Zeg mij de waarheid heeft hij aan von Felsen geschreven „Neen." z/Dus van hem hebt gij de mededeelingen niet //Wel neen; ik weet niet eens of hij met den baron bevriend is. Hoe komt gij De stichting van een nieuw gebouw voor de Rijkskweekschool werd niet algemeen als noodig geoordeeld. Enkele leden be twijfelden of het wel noodig en wensche lijk is met de opleiding van Rijkswege voort te gaan. Anderen weer vonden het bedrag 240,000) te hoog. Met betrekking tot het Middelbaar Onderwijs werd aangedrongen op een vierden inspecteur voor het M-O. op een traotementaverhooging van het maximum-- traetement van de hoog leeraren aan de Polytechnische School op de aanstelling van een leeraar in de microchemie en op een assistent bij de delfstofkunde op verbetering der hulpmiddelen voor het electro- technisch onderwijs en op aanstelling van Rijks adviseurs voor tuinbouw. Bij het Lager Onderwijs werd wederom de aandacht gevestigd op den slechten geest, die onder de openbare onderwijzers heerscht. In verschillende afdeelingen werd er op aangedron gen in het vervolg wederom tweemaal 's jaars gelegenheid te geven tot het afleggen van examens voor de akte, bedoeld in art. 56a der wet op het L. O. Nog werd aangedrongen op bezuiniging der examenkosten. Wij zullen nu waarschijnlijk bij de vele partijen, die het in ons land op het gebied der politiek zoo gezellig makeD, nog eene politieke vereeniging krijgen, die niet ker kelijk wil zijn in roomscheu zin, maar wel tegenover het streven der ultramontauen om het gezag te brengen in handen der bisschoppen, een protestantsch karakter zal dragen, waarbij niet voorbij zal gezien wor den dat de kracht van het protestantisme in ons Vaderland voor een groot deel schuilt in de oude, historische volkskerk. De vereeniging wil verder dat op elk ge bied van het openbaar en volksleven in Nederland en ziju kolouiëu, God als de hoogste macht zal geëerd eu de christelijke beginselen van liefde en gerechtigheid zul len worden gehuldigd met woorden en daden. In de meeste afdeelingen der Kamer kwam de schutterij-quaestie, die reeds vele jaren hangt, aan de orde en algemeen werd erkend dat de oplossing dier quaestie drin gend noodzakelijk is. Nu zou men, waar de behoefte aan doorgrijpende reorganisatie zoo algemeen erkend werd, ook flinke voor stellen daartoe van de klagers verwacht hebben. Men wist echter naar 't schijnt, niets anders voor te stellen dan in de klee ding, orde en tucht verbetering te brengen en dat het schoeisel bij onvermogen door het gemeentebestuur werd verstrekt. Ook werd de aandacht gevestigd op de keuze van officieren, die van veel invloed is op de ongehoorzaamheid der manschappen. Hoe deze officieren moeten gevonden wor den, werd er echter niet bij gezegd. Door deze middelen echter hopen de af gevaardigden uit de sectiën de weerbaar heid der schutterij te verhoogen. Goedkoop genoeg zeker Ds. J. A. Helper Sesbrugger te Haarlem en dr. Oort te 's Gravenhage hebben het gedrag van deD Haagschen kerkeraad in zake de bevestiging van de Koningin in de "Hervormiug" verdedigd. Laatstgenoemde schrijft aldus Wat de Avondmaalsviering betreft, zij was overigens aan deze vraag]?" «Hm, voor den schilder was het van het grootste belang," zeide Horn, gerustgesteld, (/en ik geloof ook, dat de baron dit weet hij heeft er dus met u niet over gesproken «Over mededeelingen, die hem door den baron zouden verstrekt zijn Neen, en ik weet ook niet, wat hem daartoe aanleiding zou kunnen geven. Maar het is tijd om aan tafel te gaan,' vervolgde hij, opstaande „gij eet waarschijnlijk in het hötel en daar verwacht men mij niet. Ik raad u nog maals neem mijne waarschuwing ter harte en wacht niet, tot het te laat is. Wanneer ik u met iets van dienst kan zijn, zult ge mij daartoe bereid vinden." „Ik dank u voor het vriendelijk aanbod, waarvan ik waarschijnlijk geen gebruik zal maken." Von Bremen scheen den verachtelijken toon, waarop dit antwoord gegeven werd, niet te hooren, of hij wilde er geen acht op slaan. Na een korten, beleefden groet, en nadat hij nogmaals de hoop op een spoedig wederzien had te kennen gegevellf volstrekt niet hoffahig, en allerminst naar bui- tenlandseh model ingericht. Om wanorde te voor komen, hadden de kerkvoogden dit was geen zaak van den kerkeraad bepaald, dat alleen die vaste plaatsen hadden dit recht behielden, maar overigens niemand werd toegelaten dan op een toegangsbewijs. Dit evenwel werd twee dagen te voren koste loos uitgereikt, aan de eerste de beste die zich aanmeldden waarvan het gevolg was dat het publiek voor het grootste gedeelte lieden van de »smalle gemeente» was. Dat de eerste tafel bestemd werd voor het hof, geschiedde naar het overoud gebruik in Den Haag. Of wellicht de opper-ceremoniemeester ten paleize de orde der aanzittenden bepaald had, gaat buiten den kerkeraad om, Daar het hof de tafel niet vulde, werd die verder bezet door de mans-lidmaten, het eerst, gelijk altijd geschiedt, door leden van kerkeraad en kerkvoogdij. Dat er nog eenige plaatsen ledig bleven, was toeval of, wilt ge, gevolg van te groote bescheidenheid ook de armste man had mede kunnen aanzitten. Het is gemakkelijk het oude gebruik om het hof aan de eerste tafel te laten voorgaan af te keuren, als in strijd met de idee van het Avond maal maar stel u eens even den feitelijken toestand voor. De helft van het publiek was alleen gekomen om de koninginnen aan te ga pen en stormde de kerk uit, zoodra dezen heen gingen. Zoudt gij nu willen, dat de vorstelijke per sonen na alloop van de mannentafels te midden van zulk eene oneerbiedige schare, zich een weg baanden tot de eerste vrouwentafel, die zij konden bereiken. Zou dat tot stichting dienen Hebt gij wel eens een volle AvondmaaUbe- diening in een Haagsche kerk bijgewoond De N. H, Kerk heeft op onze vergadering ver scheidene veeren moeten laten. Zij heeft het er ook naar gemaakt, maar geen van hare besturen mag onverdiend beschuldigd worden. Allerminst heeft de hofprediker schuld in deze, en hij heeft, naar men van zeer verschillende kanten hooren kan, zijne niet gemakkelijke taak met hoogen ernst en op indrukwekkende wijze vol bracht. In de Maandcijfers# van de Centrale Commissie voor de statistiek is een over wicht verschenen over de jaren 1850 tot 1896, van de getallen kiezers voor Pro vinciale Staten, Tweede Kamer en Gemeen teraden. Het getal kiezers voor Prov. Staten en Tweede Kamer steeg van 81.497 in 1850 regelmatig tot 134.380 in 1887 ten ge volge van de nieuwe regeling van het kiesrecht bij de Grondwetsherziening komt er dan een sprong tot 292.061, welk getal weder bleef stijgen tot 301.802 in 1896. Berekend op 10.000 volwassen mannen bedroeg het getal in 1850: 1070, in 1860 1091, in 1870 1131, in 1880 1225 en in 1890: 2673. Het getal gemeenteraadskiezers steeg van 137.709 in 1851 geleidelijk tot 221.682 in 1887, 291.607 in 1888 en thans 301.443. Uit Willemsoord wordt gemeld dat het plan bestaat de noodige voorzieningen aan te brengen aan de pantserschepen „Piet Hein," «Kortenaer» en «Evertsen." Men weet dat aangeraden is die schepen van eene kimkiel te voorzien om het geweldige rollen, waaraan zij mank gaan, te beletten. Een officieel bericht uit Atjeh van eer gisteren luidt„In de afgeloopen week maakte eene colonne uit Mesdjid Indra- poeri eu Selimoen tochten naar den om trek. Licht gewond twee officieren en ge wond zes militairen beneden dien rang." De „J.-B." schrijft in haar mail-overzicht het volgende „Het schijnt^jrees voor verbanning te zijn, die enkele hoofden der Sasaks op Lombok er toe brengt in verzet te komen tegen ons bestuur, dat ook de andere hoof- den niet als een lust beschouwen, doch waarvan zij den last dragen, omdat zij begrijpen dat wij het eiland niet meer zul len verlaten. De eerstgenoemden, die het een of ander op hun geweten hebben, ver eenigen andere misdadigers en enkele onte vredenen om zich, die benden vormen, welke, ook door hare bewegelijkheid, moeielijker zijn uit te roeien dan het ver zet van geheele districten zou te fnuiken zijn. De arbeid der verzoening, de verdee ling van den grond onder de Sasaks en hun vroegere overheerschers, de Baliërs, wordt door de bestaande onrust zeer ver traagd. Hetgeen jammer is." Naar men meldt, is door de Staatscom missie die te adviseeren heeft voor eene pensionneering van den werkman, het be sluit genomen deze verplichtend te stellen. Door het hoofdbestuur der Nederl. Ver eeniging tot „Afschaffing van Sterken Drankis uitgegeven „De Goede Raadge ver", Almanak 1897 dier Vereeniging, een zeer lezenswaardig werkje dat wij om het goede doel dat het beoogt, in veler handen zouden willen zien. ging hij heen, en eenige oogenblikken la ter verliet ook Bom het huis, om zich naar zijn hötel te begeven. XIII. Op het kasteel Fallersleben vierde graaf Wilhelm het feest zijner verloving met Emilie von Bremen. Alleen Emilie's broeder nam deel aan dit feesthet gelukkige bruidspaar had volstrekt geen behoefte aan een schare van gasten en rumoerige feesten, om zich in de verwarmende stralen van hun ge lukszon te kunnen koesteren. En indien ook een gevoel van wangunst zich bij hem wilde openbaren, toch verheugde zich von Bremen in het geluk van zijn zuster en zijn vriend, en hij gaf dit kort, maar kern achtig te kennen in den vorm van een heildronk, toen na den maaltijd het dessert was opgedragen en de schuimende cham pagne in de bokalen fonkelde. Emilie wierp hem een dankbaren blik toe en reikte hem beide handen daarna verliet zij de zaal, om in de schaduwrijke Te Schiedam heeft zich mr. D, Lodder bereid verklaard in het „Volkshuis* een cursus te geven in de eerste beginselen der Nederl. staatsinrichting. Elk deelne mer betaalt als bijdrage in de kosten van huur, licht en vuur 5 cents. Zou zulk een cursus niet ook op andere plaatsen zijn nut hebben om in de denk beelden over de staatsinrichting van velen meerder licht aan te brengen? Men weet hoe treurig het over het algemeen met die kennis gesteld is. Een nuttig werkje is door het Kamerlid Pytersen uitgegeven bij de firma J. F. van Druten te Sneek. Daarin wordt dui delijk aangegeven wie in de termen vallen om kiezer te worden, wat behoort te wor den gedaan om tot de uitoefening van het kiesrecht te worden toegelaten, op welke wijze het kiesrecht wordt uitgeoefend en eindelijk wat er bij het stemmen in acht moet worden genomen. Het bestuur der „Verein Deutscher Piano- fortefabrikanten'', waarschuwt het publiek tegen de misbruiken, welke in den verkoop van vleugel-, of orgelpiano's geslopen zijn en door de medewerking van het publiek bestendigd worden. Voor alles waarschuwt het „Verein" tegen den aankoop van instrumenten, die om de een of andere reden, zooals vertrek naar elders, sterfgeval enz uit de hand te koop aangeboden wor den. Dergelijke piano's behooren door een vertrouwd persoon onderzocht te worden. dreven van den tuin zich door een kleine wandeling te verkwikken. De beide vrienden waren achtergebleven in gedachten verdiept, staarde von Bremen zijne zuster na, wier slanke gestalte zich weldra aan zijne blikken onttrok. „Ik zal haar vaak missen, wanneer zij als gravin van Fallersleben hier den scep ter zwaait," zeide hij zaeht. Wilhelm legde de hand op zijn arm en zag hem vol hartelijke deelneming in het gelaat. «Kom dan bij ons," antwoordde hij, „ge zijt hier altijd welkom, of nog betertrek na de bruiloft met pak en zak hierheen mijn huis is groot genoeg." „Neen, neen, ik zal mij wel in het on vermijdelijke weten te schikken." „En naar ik hoop, zal het tijdstip, waarin ook gij een levensgezellin voor het altaar voert, niet ver meer zijn." „Dat zal misschien nimmer gebeuren." „Verliest gij zoo schielijk de hoop?" vroeg de graaf met een zacht verwijt. „Gij zegt immers zelf, dat Ida nimmer von

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1896 | | pagina 1