Edelman es Misdadiger.
erinpszout.
/oer boter.
[kersknecht
E N
No. 105.
rraagd
LAND.
ONVERMOGEN.
van
it per 5 ons. Ook
b'j
van 5 kilo
lurrente Peekoffie-
een ijverig solied
goede relatiën hij
te kruideniers Br.
au Erven B. VAN
p
D
.anbeveliug,
HRIER.
gunstig bekeL.de
EtlNGSZOUT, en
gkwalen.Zuur,
r enzis thans
pakjes t 15 Cent
heele pakjes a 50
bij
HABOER.
IN CITROEN
achtig en te flauw,
geëvenaard,
voorname Winke
;iëo, en engros bij
te Rotterdam.
%nd en België.
'rUfientaX
vnpany.
ïssingen:
Prijscourant gratis
itiew.
aan voor het bezor-
'EN, op Beurspolis
boedelsKoopniansgoe-
Rivier en Zeetrans
Bsasa.
Rinrlfndfl, T> 3
tien. Aanbiedingen
i: K. VERSLUIS,
ug kan terstond
;te
4 Windenpleiu
r tegenwoordige
tsoenlijke
>ode
asch kan omgaan.
S, Bierkade D no.
Dekenstraat 205,
MEISJE,
ii E T
Middelburg v v.
m. 4 51) (alleen op
9.35, 11.— I M6'
8.80, 10.15
415.5.55.7.45.9.15.
Zeilmarkt Vtissingen
u.i 6.53. 8.45, I'j.15
J.50, 9.20, 10.20
1.35, 6.15,7.—.8.35.
endlenit.
6.30. 7,—. 7 50, 8.20
10 40. 11.—. H-J®
2.20. 2.40. 3.— 3.20
6.40, 7.20. 7.46, 8.21'
6 50. 7.20. 8.-. 8.8"
10.50. 11.10, H.'J
110 2.30. 2.50, 8.10
140 6.S 0 7-80
Maandag 7 September 1896.
34ste Jaargang.
VLissmescHE coiimnt.
BUI4EAÜ:
Kleine Markt I N°. 187 (Telephoonnummer 10)
Prijs per drie maanden 1.Franco per po»t 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich hij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
U 1 T G E V E K
F VAN DE VELDE Jr. te Vlieringen
PRIJS HER ADVERTENTIËN: Van 1 tot 4 regel,
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groot
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk do firma Gk L. DAUBE
Co., to Parijs.
Verntchijm( Ulumdag-, donderdag; on Zaterdag-avoud.
Abonnementen voor België, Duitsohland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden.
Bij to Courant iiehoort m liporisel.
Dat is een leelijk woordmaar met
zijn beteekeuis moeten we toch rekening
houden.
Zelfs de wet moet dat noodzakelijk doen.
Op het oogenblik dat wij deze regelen
schrijven (I September) treedt juist eene
wet in werking, die bijzonder op den on
vermogende van toepassing is, bet algemeen
belang tegen hem beveiligt, en hem we -
derkeerig in bescherming neemt naar de
nieuwere rechtsbegrippen.
Wij bedoelen de wet op den staat van
faillissement, die thans de oude van 1888
vervangen heeft. Hare beginselen en hoofd-
hipaliugen zijn van zooveel belang inzon
derheid met het oog op den handvisstand,
dat wij ze, met terzijdelating van alle
rechtskundige beschouwingen, gaarne voor
onze lezers willen schetsen, voor zoover
onze beperkte ruimte bet toelaat.
He veranderde wetsbepalingen in over
eenstemming te brengen met de hedeudaag-
sche toestanden, dit was te meer noodig,
nu het «fout gaan", zooals men het noemt,
eene dagelijks voorkomende zaak is ge
worden, een zoo gewoon verschijnsel, dat
men er nauwelijks meer op let, waar me
nigeen er dan ook vau tijd tot tijd op min
der aangename wijze kennis mee maakt.
De tijd, dat failleeren eene schande werd
geacht, ligt sinds lang achter ons. Integen
deel is het woord «ik geef mij failliet",
een geijkte term geworden in den mond
van den schuldenaar, die zijne schuld-
tischers van rechtsmaatregelen wil af
schrikken.
Zooals wij opmerkten, is deze aangele
genheid voor den handelsstand vooral van
aanbelang. Iemand die geen handel drijft
kan natuurlijk wel aan lager wal geraken,
en volgens de oude wet, kon dan zijn boe -
lel, ongeveer op de wijze van een faillis
sement, in het gezamenlijk belang zijner
schuldeischers worden aangewend. Dit
Doemde men „de Staat van kennelijk on
vermogen" maar die onderscheiding is nu
vervallen één wet geldt voor alien ieder,
onverschillig welke zijne maatschappelijke
betrekking zij, kan failliet verklaard wor-
leu, op eigen verzoek of op dat van schuld
eischers, desnoods zelfs op rechterlijken
eisch, wanneer hij zijne geregelde beta
lingen staakt of ophoudt te betalen. Dan
wordt, zooals men dat noemt, de boedel
gerechtelijk in beslag genomen, om ten
voordeele van de gezamenlijke crediteuren
r k i s l l as 'i a
Naar het Duitsch.
28)
»Ja," knikte de baron. //Wanneer het
geval, van hetwelk ik zooeven sprak,
P'aats vindt, dan is het Amerikaanscbe
'weegevecht het zekerste middel. Het lot
W'jst dengene aan, die binnen eene vooraf
bepaalde tijdsruimte zich zeiven van het
leven moet berooven. Hij verplicht zich
®et zijn woord van eer, de voorwaarden
te vervullen en de beweegredenen, die hem
dien zelfmoord genoodzaakt hebben,
Diet te verraden. Ik kan geen lafheid in
dit
soort van tweegevecht ontdekken, inte-
te worden aangewend, voor zoover zij aan
de bescherming der wet behoefte hebben.
Van een ophouden met geregeld betalen
zal natuurlijk bij eeu particulier niet zoo
licht sprake wezen als bij eeu koopman.
Iemand, die b. v. gewoon is zijne reke
ningen in Mei te betalen, doch daarin zeker
jaar niet slagen kan vóór November, zal
uit dien hoofde stellig niet verklaard wor
den in staat van faillissement. Blijft hij
voortdurend in gebreke, dan verandert de
toestand maar, in elk geval is het de taak
van den rechter, te beoordeelen, öf er ge
noegzame gronden aanwezig zijn om aan
het verzoek te voldoen.
Van wien dit verzoek ook moge uitgaan,
het belang der schuldeischers staat op den
voorgrond, maar daarom wordt dat van
den schuldenaar, die immers vaak te goe
der trouw is, niet over bet hoofd gezieu, eu
de nieuwe wet geeft daarvan menig voor
beeld. Vooreerst moet meu den schul
deuaar, die geen misdadiger is, een maat
schappelijk voortbestaan verzekeren; hij
mag niet geheel wordeu uitgeplunderd eu
is verplicht voor de zijnen te zorgen Van
daar dat hij de beschikking over sommige
dingen behoudt, voornamelijk over wat hij
door eigen vlijt verdient, althans over een
deel daarvan, door den rechter te bepalen.
Oefent hij eene zaak uit, dan kan de cu
rator die voor hem voortzetten. Hij kan
handelingen eu verbintenissen aangaan,
die niet, de dadelijke beschikking over
zijnen boedel vereischeu. is hij opvorde
ring van eeu schtildeischer gegijzeld, dan
wordt bij na de faillietverklaring in
vrijheid gesteld, want de rechten van
afzonderlijke schuldeischers koudeu nu op.
Gijzeling is geen straf, maar eenvoudig
een zoogenaamd executiemiddel, dat wil
zeggen een middel om betaling te ver
krijgen, eeu vrij barbaarsch middel trou
wens, waardoor een slechtgezind sckuld-
eischer speculeert op de beurs van
bloedverwanten, die den schuldenaar uit
medelijden of familietrots niet in hechtenis
willen laten.
Overigens kon men bij deze gelegenheid
geene verandering maken, die anders wel
gewenscht was in verschillende wetten of
wetboeken, die den failliet, als hadde hij
een misbedrijf begaan, min of meer buiten
de maatschappij stellen. Ons is het onbe
grijpelijk, hoe men in de nieuwe kieswet
nog de bepaling heeft kunnen opnemen,
dat een failliet geen stemrecht mag uit
oefenen. Dergelijke voorschriften zijn geheel
uit den tijd. Tusschen het recht om
afgevaardigden te kiezen en de vermogens
toestand van een schuldenaar bestaat
„De meeningen daaromtrent mogen uit-
eeuloopen," zeide de vrijheer eenigszins
wrevelig," gij zult mij echter veroorloven,
dat ik ia de mijne volhard.
„Eu ik stem met u in, papa," sprak Ida.
„Op denzelfden moed kan ook de laagste
moordenaar bogen, hij die zijn offer uit eene
veilige hinderlaag neerschiet."
De smalle lippen des barons persten
zich op elkander; zijn gezicht was nog
valer geworden, en haat schitterde in den
blik, die vast en scherp het meisje trof.
„Dat was eene zeldzame vergelijking,"
zeide hij met eene lichte hoofdbuiging,
terwijl hij met zijn gouden lorgnet speelde.
„Gij stelt den edelman, die zijne eer ver
dedigt, met den sluipmoordenaar gelijk!"
„En mij dunkt, in het bedoelde geval
moet de wet het ook doen« zeide Ida ern
stig «bestraft zij reeds bet alledaagsche
tweegevecht, dau moet zij het Ameri-
kaansche duel als moord met voorbedach
ten rade beschouwen."
De vrijheer ging langzaam heen en weer,
van tijd tot tijd zag hij met onverholen
hoegenaamd geen verband. Ook sluit de
wet den failliet uit van de betrekkingen
van voogd en curator. Hij kan dus zijne
rechten als burger niet volledig uitoefenen
en, omdat dit zoo is, gaan andere wetten
nog verder en sluiten hem ilit van de
bekleeding van verschillende ambten en
bedieningen.
Zooals wij opmerkten, die afzonderlijke
wetsbepalingen zijn van blijvende kracht.
Binnenland.
De strijd in de Eerste Kamer over de
Kieswet, over welke zij het vonnis strijken
moet, zal, als men de teekenen nagaat,
zich binnen zeer enge grenzen beperken
en dan nog de opgewektheid missen, die
hem in de Tweede Kamer kenmerkte. Bij
den aanvang der debatten namen slechts
4 leden aan de discussie deel, en die konden
over een afgezaagd en van alle kanten be
keken onderwerp als de Kieswet is, natuur
lijk niets nieuws zeggen. Ouder die sprekers
tvas de lieer Muller, die zich lijnrecht
tegen liet ontwerp Van-Houten verklaarde
eu tegen elk ander ontwerp, van wien dan
ook afkomstig, dat uitbreiding van het
kiesrecht voorstaat. Een zeer somber ta
fereel van de landen, waar uitgebreid
kiesrecht was, hing de heer Muller op;
tot zelfs de Zuid-Amerikaanscbe republieken
i Noord-Amerika moesten daarbij dienst
doen, maar, zooals de verslaggever der
N. Ct terecht opmerkt, de spreker
vergat dat de Zuid-Amerikaansche repu
blieken nauwelijks onder de beschaafde
staten kunnen geteld worden, en Noord
Amerika, met zijn heerschappij van het
geld en van het eigenbelang in zijn grofst
materieelen vorm, voor eene vergelijking
met Nederland niet in aanmerking kan
komen. Maar de heer Muller had nog
andere bezwaren, waarvan de voornaamste
waren dat uit het uitgebreid kiesrecht
zouden geboren worden politiek geschacher,
miuistercrisissen zonder tal, anti-semitisme,
bloei der sociaal democratie en een stouter
optreden van het protectionisme. Hierbij
dacht de spreker weder niet aan Dnitschland
en Frankrijk, waar in beide het uitgebreid
kiesrecht den bloei van het protectionisme
niet heeft kunnen beletten.
Op de overige sprekers schijnt echter
deze droevige pleitrede niet het noodige
effect gemaakt te hebben. De heer Bergsma
o.a. beloofde zijn stem aan een wetsont
werp, dat naar zijn meening aaneen plicht
der rechtvaardigheid voldoet. Met het Neder-
landsche volk dat vrijheidlievend, orde
lievend en met gezond verstand begaafd
wantrouwen naar den baron, wiens ziens
wijze hij met de zijne niet in overeenstem
ming kon brengen.
„doe komt gij aan dit thema, Ida?"
vroeg hij. «Hoe kan het u belang inboe
zemen
„Is nog nimmer het vermoeden in u op
gekomen, dat graaf Fallersleben het offer
van een zoodanig tweegevecht kon gewor
den zijn antwoordde de barones met
nadruk.
De baron was haastig opgestaanhij
trad aan het venster en bevestigde zijn
lorgnet op den neus.
„Graaf Fallersleben zeide de vrijheer.
„Dat kan ik niet geloovenhij was te ern
stig en te verstandig, om zijn leven zoo
roekeloos op het spel te zetten."
„Ook den meest bedaarden persoon kan
men zoolang tergen, tot men hem tot een
dwaasheid verleid heeft.»
«Gelooft dat maar niet", zeide de baron
verachtelijk, «gij zoekt geheimen, waar er
geen bestaan. Graaf Fallersleben was on
danks zijne schijnbare kalmte een excen-
is, is zulk eene wet geen waagstuk.
Ook deze Kamer zal, aldus is liet alge
meen gevoelen, aan de Kieswet haa zegel
hechten en daarmede openlijk erkennen
dat de veranderde tijdsomstandigheden
gebiedend eischen dat de grenzen, waarin
het kiesrecht bekneld werd, uitgezet
moeten worden en dat elke stap in die
richting, hoe bescheiden ook en hoe ver
nog van het ideaal verwijderd, gesteund
behoort te wordeu.
Gelukkig dat in onze Eerste Kamer
sprekers als de heer Maller tot de rariteiten
behooren en dus hun stem, die spreekt
van dingen die tot een afgesloten tijdperk
behooren, niet machtig genoeg is de Kamer
te beletten te doen, zooals de heer Bergsma
zeide, wat voor haar een plicht der recht
vaardigheid is.
Bij het gisteren voortgezet debat over de
kieswet motiveerdeude heereu Fokker, Wert-
heim, L. van Nispen, van Lier, Rengers,
Alberda en van de Putte hunne stem voor
de wet als noodwendig eu rechtvaardig.
De heereu Regout, Sassen en van Zinnicq
Bergman bestreden de wet als gevaarlijk
en leidende tot nadeelige gevolgen. De heer
Schirnmelpentiinck verklaarde namens de
antirevolutionaire leden tegen te zullen
stemmen wegens de eenvormige regeling
der Kamer, Staten en gemeenten en omdat
gezinshoofden niet zijn opgeuomen.
(Zie laatste berichten)
De proeven met bet nieuwe geweer,
dat aan alle eischen, naar bet heette, zou
voldaan hebben, hebben tot dusver geeu
bemoedigend resultaat opgeleverd. Er waren
twee lichtingen opgeroepen om er zich mee
vertrouwd te maken, doch degebeele oefe
ning bepaalde zich tot een viertal uren na
dien tijd werd met bet oude wapen verder
gemanoeuvreerd. Dat met het nieuwe
geweer wel handgrepen koudengedaan, maar
niet geschoteu kon worden, was daaraan toe
te schrijven lo omdat er geen patronen waren
en 2o omdat men verzuimd bad rekening
te houden met de draagkracht van het
nieuwe wapen en het indringiugsvermogen
van den kogel, zoodat de tegenwoordige
schietbanen totaal onbruikbaar zijn voor
oefening met dat vuurwapen.
Maar ook van officieele zijde, n.l. in
eene circulaire van dsn inspecteur van de
infanterie aan de korpskommandanten, is
een getuigenis afgelegd over de nieuwe
geweren, die hierop neerkomt dat het
Mannlicher geweer vrij goed voldoet aan
de gestelde eischen, wat werking, draag
kracht en trefkans betreft, maar overigens
zulk een fijn en gevoelig instrument is, dat
triek mensch de zekerheid dat zijne partij
in den eerstvolgenden staatkundigen strijd
bet onderspit moest delven, kon hem tot
de wanhopige daad hebben aangezet.»
„Die zekerheid bezat hij in geenen deele,"
antwoordde Ida met opgeheven hoofd, «in
tegendeel, in zijn laatsten brief aan mij
uitte hij vol vertrouwen de hoop, dat de tijd
niet ver meer was, waarin de twee elkan
der vijandelijke gezinde partijen zich ver
eenigen zouden."
Dat kan nimmer geschieden, zoolang dit
ministerie het roer in handen houdt,» zeide
de vrijheer.
„En hij zelf wist dat zoo goed als wij,"
liet de baron er op volgen.
«Maar wat baat het, dat wij altijd weer
op dit voorval terugkomen Gij windt u
daardoor slechts noodeloos op, Ida, en aan
het gebeurde is daarmee toch niets te ver
anderen.»
„Zoolang dit raadsal niet is opgelost, zal
ik het niet kunnen vergeten», antwoordde
de barones„verschat mij de oplossingj
dan beloof ik u.
