laar aanleiding van twee adviezen. No 36. Maandag 23 Maart 1896. 34ste Jaargang. Bij te coiirant behoort 63a Biiwl. CL0T01LDK B i ii n e n ia n d. VLISSIHGSCHf! COURANT. Zij, die zich met het volgende kwartaal, aanvangende 1u April a. i op de V lissingsche Courant abonneeren, ontvangen de nog tot dien datum ver schijnende nummers gratis. III. (Slot. 1 Wat ons ontbreekt, en wat, bij de geheel veranderde samenstelling der maatschappij, dringend noodig zou wezen om het vatten vau misdadigers, op de snelst mogelijke wijze, als het ware aan de samenleving te verzekeren, en langs dien weg de misdrij ven zooveel mogelijk te voorkomen en het vertrouwen in het recht te herstellen, dat is duseen volledig stelsel, dat eenheid eu zekerheid van leiding en handeling brengt, bij het opsporen door justitie eu politie, van strafbai.e feiten, dat de overheid in die gevallen de macht geeft om zonder beschroomdheid eu zonder afhankelijk te zijn van vormen en hoogere goedkeuring, naar goedvinden eu zelfstandig te handelen, en dat haar tevens in staat stelt om, zonder inmenging van derden, haar werk in het geheim te verrichten en aan alle uitingen, van welken aard ook, krachtdadig het zwijgen op te leggen. Bij het eerste gezicht schijnt een dergelijk stelsel een weiuig middeleeuwse!). Toch is dit inderdaad niets meer dan schijn, om de zeer eenvoudige, doch afdoende reden dat, terwijl in vroegere eeuwen de samen leving, geheel als het ware in het duister gehuld en aan allerlei willekeur ten prooi, behoefte had aan licht eu vrijheid. in onzen tijd is het juist andersom. Het licht schijut dikwijls veel te sterk. De vrijheid is dikwijls zoo overdreven, dat zij met baudeloosheid gelijk staat. Daarom moet de vrijheid niet besnoeid, maar dan toch geregeld en, waar dit noodig is, be perkt worden. Zoo goed als wij, het is reeds opgemerkt, eene wet hebben op het recht vau vereeniging en vergadering, zoo goed als wij eene wapenwet bezitten, om vau andere voorbeelden niet te spreken, zoo goed behooreu wij eene wet te hebben, die de volstrekte vrijheid der drukpers, zonder die vrijheid te besnoeien, voor be paalde gevallen regelt en beperkt. Hoe vreemd het bij den eersten aanblik ook voorkomt, het staat vast dat in den nieuweren tijd aan zwijgen en geheimhou ding dikwijls dringend behoefte bestaat en men bedenke dat, waar nererens willekeur heerscht, maar de wet in alles voorziet en alles regelt, en zoowel de hoogste persoon als de minste burger aan die wet onder worpen is, voor misbruik van macht en gezag, eu in het algemeen voor onverant woordelijke handelingen, geen meerdere vrees zou behueven te bestaan, dan thans het geval is. Wij zien dus dat er rechtmatige grieven zijn, waar de Staat tracht aan zijne roeping te voldoen, door eenmaal gepleegd kwaad te straffen, en dat de middelen, om tot dit doel te geraken, geheel onvoldoende zijn geworden. Stellen wij nu dat die middelen, door wetsverbetering, zoo volmaakt mogelijk zijn geworden, dan zal daarmede wel eeuig kwaad, doch natuurlijk niet alle kwaad worden voorkomen, en de Staat zal moeten voortgaau met het bedrevene te straffen. Doch, met welk doel? We zeiden het reeds om de orde en veiligheid te hand haven De misdadiger moet weten, dat de maatschappij het kwaad niet kan gedoogen, omdat het strijdt met hare belangen en gevaar oplevert voor hare beste grondsla gen hij moet gewaarschuwd wordeu eu ervaren dat het recht niet met zich laat spotten en geen inbreuk op zekerheid van lijf en goed mag dulden. Daarmede is dan evenwel ook het doel bereikt, eu het is dus alleen de vraag op welke wijze het strafstelsel zoo in te richten, dat op de beste wijze dit doel voortdurend wordt nagestreefd. Het is geenszins het doel vau den Staat, als vertegenwoordiger der samenleving, om iemand die kwaad deed, wederkeerig persoonlijk kwaad te doeti, om de eenvou dige reden dat de misdadiger ook aan de samenleving, dat is, aan alle meuschen te zameu, ook niet persoonlijk kwaad be rokkende, maar de wetten overtrad, die de maatschappij voor hare veiligheid stelde. Men kan zich zeer goed voorstellen, dat een zwervend volk, of een volk dat nog te weinig ontwikkeld is, om bijzondere inrichtingen voor misdadigers te bezitten, dat bovendien geheel vreemd is aan de begrippender maatschappelijke samenleving, geen eigenlijk recht, althans geen wezen lijk strafrecht en strafstelsel kent, dat zulk een volk het kwaad eenvoudig straft door den schuldige persoonlijk kwaad te doen, door hem b v. te dooden, te slaan, te geeselen, te brandmerken of wat dan ook. En als men nu bedenkt, hoelang der gelijke straffen bij ons en bij andere be schaafde volken hebben stand gehouden, hoe betrekkelijk kort ze nog tot de ver dwenen instellingen behooreu, dan behoeft men er zich niet over te verbazen dat op dit gebied bi] velen de oude straf begrippen nog voortleven en men althans de laatste dier martelingen, de doodstraf, niet gaarne zag prijsgeven. Maar, wat men er ook van zeggen moge, het doel van den Staat streeft men met de doodstraf voorbij. Het is wel zeer gemak kelijk, zich van iemand te ontslaan, omdat daarmede met ontwijfelbare zekerheid is uitgemaakt, dat hij geen kwaad meer doen zal. Maar die redeneering veroordeelt zich zelve want men zou er op die wijze toe kunnen komen, iemand te dooden, uit vrees dat hij een misdrijf zal plegen: en dit zal toch niemand verlangen. Nog eens, wat men er ook van denken moge, wat er vóór pleit, wat er verder tegen te zeggen valle, noodig tot be reiking van het staatsdoel is de doodstraf F IS I) I I, I. IS I O i\. Bewerkt door AMO. 85) «Toen die Amerikaan vermoord werd Ja, zeker Ik beb alles bijgewoond bijna zou ik zeggen ik heb alles gezien. Dat zal ik u wel eens vertellen." Dit voor Hugo belangrijke gesprek werd afgebroken door den kellner, die hijgende niet den koffer op zijn schouders de trap opkwam. „Die is er ook bij geweest," vervolgde de man met de roode muts, >maar hij is wel zoo slim om u die geschiedenis niet te vertellen, niet waar, Francois?" «Houd op met die praatjes," bromde de kellner spijtig. «He moest liever de huur betalen, die ge sedert vier weken zijt schuldig gebleven, dan dat ge dezen heer met uw praatjes het verblijf hier in huis tracht te vergallen." »Wat? Omdat ik hem vertel wat er vroeger in no. 1 gebeurd is Dat mag ik wel vertellen, het heeft in alle couranten gestaan. Deze heer ziet er ook volstrekt niet uit, of hij daarover zal gaan suffen, of dat hij bang is voor een nachtelijke geestverschijning van den Amerikaan." «Neen, zeker niet," bevestigde Hugo lachende. Toen de kellner weer naar beneden was gegaan, voerde de man met de roode muts Hugo naar de deur, waarop no. 1 stond en opende die, zoodat Hugo in de kamer kon zien, waar de Amerikaan vermoord en Henri de Vrains gegrepen was. „Hier is het gebeurd," sprak de man, «daar voor het venster links lag de Ame rikaan." «BrrIk ben niet bang van aard, maar in deze kamer zou ik toch niet gaarne wonen," zeide Hugo. niet. De Staat kan voor orde en vei ligheid waken, zonder den schuldige het leven te ontnemen, en daarom mag hij niet dooden, maar des te vlijtiger arbeiden tot opwekking van leven, door z e d e 1 ij k e verbetering van gevallenen. Dit is, meenet: wij, het ware standpunt, om, buiten alle godsdienstige en rechtsgeleerde verschilpunten, de gewichtige zaak kalm en eenvoudig te beoordeelen. Het Centrum is het antwoord niet schul dig gebleven op het artikel in de Bakk. Ct. naar aanleiding van het bericht over meel- vervalsching door de bakkers. (Zie ons vorig nummer) Het blad zegt hiervan hel volgende Uit het aangevoerde blijkt, dat de mogelijk heid der vervalsching vau meel met Chineesche aarde ook in bakkerskringen niet zoo geheel )nbekend is. Het is dus zeker minstens heel waarschijnlijk, dat dit surrogaat door eene firma aan een molenaar kan worden aangeboden, al zou de oolijke Bakkerscourant misschien kunnen beweren, dat die aanbieding geschiedde voor iets anders dan voor het vervalschen van het meel. Dat «groote meelfabrikanten!! ontkennen, ooit zulk een aanbieding te hebben ontvangen, is zeer wel mogelijk. Zelfs willen wij wel aannemen dat zij stofstijf zullen volhouden, nooit iets anders dan de zuiverste tarwebloem af te leveren. Ieder huidige bakkerij-ondernemei, ook al heelt hij zijn vak-opleiding genoten aan een timmerman- rchaafbank of op een kantoorkruk, zal bovendien even manmoedig beweren, dat hij zijn baaltjes meel tot in de ziel kan doorgronden, s Laat ons echter ernstig zijn, indien 1 of 2 pc. Chineesche aarde geen voordeel geeft, en het bakmeel bij 10 pc. «zwaarmoedig!! wordt, dan ligt er toch tusschen die 2 en 10 pet. nog al eenige tusschenruimte,* binnen welke er stellig een aardig voordeeltje te behalen valt, al wordt uet baksel dan ook slechts half »zwaarmoedig«. liet verslag vau de Ned. Amerik. Stoom vaart-maatschappij, voor welke de laatste jaren niet voordeelig waren, is verschenen. Uit de volgende cijfers is de tegenwoordige stand van zaken op te maken «Leverde de exploitatie-rekening der reizen in 1891 slechts een avans op van f 65,619,18 die over 1895 wijst een cijfer aan vau f875,690 851/ terwijl ook de overige posten van de credit-zijde der winst- en verliesrekening eenigen vooruit- gang aantoonen. Worden onze voorstellen betreffende de af- schrijvingen en dotatiën, die op den gebruikelij- ken voet plaats vonden, aangenomen, dan blijft, als saldo der exploitatie over 1895, 'een bedrag' over van f 259,427,39, waarmede het debet-saldo der winst- en verliesrekening van 1894 zou kunnen worden verminderd. Daarentegen moet dit weder worden vermeerderd met f 682,948,25, zijnde het verlies geleden op den verkoop der'stoom schepen Didam en Dubbeldamzoodat het debet- cijfer ten slotte wordt f 1.198,681,73)/3. «Hoezeer dit bedrag ongetwijfeld belangrijk moet heeten, aarzelen wij niet te verklaren dat door ons dit cijfer met vrij wat meer gerustheid onder de oogen wordt gezien dan toen wij het vorig jaar stonden voor een debet-cijfer van f 775,160,87H2. Immer toen hadden wij een 2tal kostbare, voor ons tegenwoordig bedrijf onbruik bare stoomschepen, zonder bepaald vooruitzicht op verkoop, een uiterst matig passagiersvervoer tegen lage prijzen en eene vrachtenmarkt, die „Dat wil ik gelooven," antwoordde de ander lachend, terwijl hij de deur sloot en Hugo naar zijn kamer vergezelde. „Ik heb het u reeds gezegd sedert dien tijd wil niemand hier in huis meer wonen ik ben nog de eenige huurder, dien Biroulas heeft." „Biroulas zoo heet zeker de eigenaar van het hotel?" „Ja, maar hij zal niet lang meer de eigenaar zijn, want hij wil het huis ver- koopen. Hij heeft alle bedienden reeds ontslagen behalve den kellner Fratgois het overige werk wordt verricht door twee werkvrouwen, die naar huis gaan als zij haar taak hebben afgedaan. Sedert den moord van den 28n Februari is het huis erg achteruit gegaan. En gisteren is de man ter dood veroordeeld, die hier gevat werd." „De moordenaar van den Amerikaan „Dat moet hij wel wezen, want de ge zworenen hebben hem schuldig verklaard." «Twijfelt ge er aan, dat hij de moordenaar is vroeg fl ugo met zichtbare belangstelling. zich nog in algemeenen zin beslist minder gun stig liet aanzien dan de tegenwoordige. In het voorgaande ligt tevens onze verwachting voor de toekomst. Inmiddels is, gelijk men weet, in de laatste maanden cZnemaal de tusschendeks- passagiersprijs met 6 verhoogd. De Amsterdamsche Omnibus-Maatschappij vervoerde in het afgel jopen jaar 20.952.256 personen, dat is bijna 1.500 U00 meer dan het vorige jaar. De ontvangsten uit het. vervoer bedroegen f 1,367,897,4 U/j of on geveer 190,000 meer dan 1894. De gemeente Amsterdam ontvangt dit maal 114,861,40 van de winst; ook is nu de l'/j millioen voor deu aanleg der Raadhuisstraat betaald. Aan gezamenlijke salarissen werd uitbetaald 522 843,37. De aandeelhooders ontvangen 12 4 pet. dividend. Volgens bij liet departement van marine ontvangen berichten zijn Hr. Ms. pantser- schepen Piet Hein en Hvertsen den 20 dezer maand van Gibraltar vertrokken ter voortzetting van de terugreis naar Nederland. Te Groningen is door de Slagersvereeni- ging de abattoirqnaestie op politiek terrein overgebracht. Er werd ul. in eene verga dering dier vereeniging besloten liet be stuur te machtigen met andere vereenigin - gen in overleg te treden, teneinde voortaan leden van den te kiezen, die de zuinigheid in praWjk brengen en geene liooge uitgaven,als voor eenabattoir, toestaan. De volgende schepen, oorspronkelijk voor de firma Wm H, Miiller Co. naar Rot terdam bestemd, ontvingen contra order. l'eulonia 5000 tons, van Garrucha naar Vlissingen Derwent Holme3000 tons, van Oxelo- sund naar Amsterdam Hek-la, 2000 tons, v. Oxelosuudn. Amsterdam. Myrtle, 2000 tons, Levant, 2500 tons, Rhenania, 1890 tons, van Bilbao naar Antwerpen Iberia, 1700 tons, vau Oxelosund Op 16 Maart 1896 kwam 's middags te 1 uur het 1009e zeeschip sedert den aan vang van dit jaar den N. Waterweg bin nen. Op 17 Maart 1895, op hetzelfde uur, arriveerde het 800e schip. Alzoo een voor uitgang in 27j maand van 200 schepen. De conferentie van eene deputatie der stakende ertswerkers te Rotterdam "met den burgemeetter aldaar heeft geeu recht- streeksch gevolg gehad. Zondag zal eene algemeene vergadering gehouden wordeu van de ertswerkers en alsdan zal een defi nitief besluit worden genomen. De firma Miiller en Co., die reeds per telegraaf werklieden uit Brabant besteld had, heeft zich bereid verklaard tot Zondag te wachten alvorens met de lossing van de «Drott" met vreemde werklieden aan te vangen. In den toestand is overigens geen veran dering gekomen Behalve op de „Drott" wordt overal gewerkt. (H. R. Ct (Zie verder het Bijvoegsel.) „Het gaat mij niemendal aan, ofschoon ik er mijn eigen gedachten over hebik bekommer mij niet over den Amerikaan en evenmin om den ander. Laten wij daar echter nu over zwijgenzullen wij samen iets drinken?" Toen Hugo niet dadelijk hierin toestemde, vervolgde hij „Ik zie wel, dat ge mij nog niet recht vertrouwt, en ge hebt gelijk, dat ge niet dadelijk met den eersten den besten wilt drinken. Parijs wemelt van gevaarlijke personen, voor wie men op zijn hoede moet zijn. Men zal n dat in Quimperlé ook wel reeds gezegd hebben. Het is daarom nu het ge schikte oogenblik om mij voor te stellen Jacques Crambard, schilder." «Huisschilder „Eigenlijk kunstschilder, maar door den nood gedwongen ook huis- eu decoratie schilder, als het zijn moet. Brood verdienen gaat voor al het andere. Als kuusthand- werksman ben ik echter ook miin loon waard, dat kan ik u verzekeren. Niet lang geleden heb ik de apotheek in de straat Mouconseil opnieuw geschilderd, en d

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1896 | | pagina 1