No. 25.
Woensli» 26 Februari L8 )3.
34ste Jaargang.
Gemeentebestuur.
sëiiipwOTT
B i n ii e iï I a n d.
F li IJ 1 1 LI. T 6 V
CL0TBILD
VLISSINGSCHE COURANT
BUREAU:
Kleine Markt I K°. 187. (Telephoonnummer 10.)
Prijs per drie maanden 1.Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Roekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENT1ËN Van 1 tot 4 regelt
ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Benig Agent voor Frankrijk de flrma G. L. DATXBE
Co., te Parijs.
Vcr.cliljnt fitliisdag-, (tonderdng en Zatfrdng-afoinl.
Abonnementen voor België, Duitsobland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden
Onveiligheid door Schietoefeningen,
De Burgemeester van Vlissingen,
gelet op de mededeeling van den Commissaris
Jer Koningin in Zeeland, d.d. 22 dezer,
brengt ter kennis van belanghebbenden
dat van het fort Erfprins, Den Helder, op 27
Februari e.k., en, zoo noodig, op volgende da
gen, schietoefeningen zullen gehouden worden
met zwaar geschut, in de richting van den Ra
senden Bol
dat van het Fort een roode vlag zal waaien
van minstens éen uur voor den aanvang der
oefeningen tot het einde daarvan, terwijl waar
schuwingsborden zullen opgesteld zijn op de
batterij de Vischmarkt en aan den ingang van
de haven van Nieuwediep;
zeevarenden worden geacht, zich en hun ma
terieel aan gevaar bloot te stellen, wanneer zij
zich gedurende de oefeningen bevinden in eene
strook, lang 8000 M. van het Fort af en be
grensd ten N. door het Molengat en ten Z. door
liet Schulpengat,
Vlissingen, 25 Februari 1896.
De Burgemeester voorn.
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Standaard heeft in een tweede arti -
)rel o|i liet bekende protest van den heer
Staalman geantwoord. De Standaard is
door hetgeen de heer Staalman tot zijn
verdediging aanvoert tot de conclusie ge
komen, dat derede van den heer Staalman
in de verslagen der Friesclie en Groninger
weekbladen niet tot haar recht kwam en
daardoor een pijnlijker indruk moest maken
dan bij het hooren. Het ware misschien
daarom liet beste, zegt het blad, dat de
lieer Staalman zijn rede, die hij op schrift
had, mits zonder eenige veranderinguitgaf,
om dan ten minste een vasten basis van
beoordeeling te hebben.
Het schijnt wel dat de door de Standaard
gebezigde uitdrukking »ein Wilder' ook
verkeerd begrepen is, want liet blad oor
deelt het noodig te verklaren dat de woor
den »ein Wilderin het minst niet iets
wilds bedoelden. Ieder kenner toch weet,
dat in het Duitscbe parlement aldus een
ieder genoemd wordt, die zich niet aansluit
bij de Club van de politieke partij, tot
welke bij zegt te behooren.
De schrijver der Brieven uit de Residen
tie" van het Nieuws van den Dag schrijft
liet volgende
Een voor menigeen onaangenaam démas
qué-uur nadert nu, op last van het gerechtshof.
Bewerkt door AMO.
dat in hooger beroep de uitvluchten heeft ver-
norpen, waarmee het bestuur van Eigen Hulp's
winkelvereeniging zich trachtte te onttrekken aan
den plicht om tegenover de anti-coöperatoren
open kaart te spelen.
Deze verlangen men begrijpt in 't alge
meen wel met welk doel een volledige le
denlijst van »E. H« en vroegen die, overeenkom
stig de Coöperatie-wet, tegen betaling aan. Maar
het bestuur van »E. H.(( beweerde, geen ledenlijst
te hebben, en meende te kunnen volstaan met
extracten uit de registers aan te bieden, waar
mede men geen vertrouwbaar overzicht krijgen
zou. Het gerechtshof heeft dit echter onaanne
melijk verklaard, en de bewering ongelooflijk,
dat »B. H.(( geen behoorlijke ledenlijst zou heb
ben, en men moet nu voor den dag komen.
Menigeen zal dat niet aanstaan. Want er zijn
er heel wat onder de leden, die met goed fat
soen niet kunnen bewereh' de 16 pCt. op hun
kruidenierswaren o.a. noodig te hebben om rond
te komen.
Toch, en ofschoon niemand meer dan ik den
verderfelijken invloed kan betreuren, dien de
coöperatie-vraag hier op 't publieke lever, heeft
uitgeoefend, is het arrest een welverdiende straf
voor een kleingeestige politiek, die trouwens
reeds haar eigen tuchtiging meebrengt. Want
had men dadelijk ronduit gezegd »Wilt u de
ledenlijst Best 1 Hier is ze. Wij schamen er
ons volstrekt niet voor((, dan zou de zaak
heel wat minder ruchtbaarheid en beteekenis
hebben gekregen dan nu door dat gcprocedeer
over excepties.
Wil men in zulke zaken doen, dan moet men
ook de «courage de son opinion« hebben.
24)
«Zulke bedenkingen maken tegenwoor
dig de meeste mannen niet, als zij er op
uitgaan een rijke vrouw te zoeken. Dat
zijn ouderwetsche beschouwingen."
„Ik weet bet, maar zooals ik reeds zeide,
ik ben te nadenkend geworden om mij
over mijn gemoedsbezwaren te kunnen
beenzetten."
„Als die jonge dame er maar geen scbuld
n heeft, die ik daar in verschillende
anden en costumes zie afgebeeld/1 zei
erquin, terwijl bij opstond en naar een
ks photogrammen aan den wand wees.
Hugo de Carolles lachte onbeschroomd.
Voor bet Zuid-Afrikaansche Taalfonds is
tot nu toe ingekomen ƒ37000. Als we naar
deze som de sympathie berekenen, die dat
Taalfonds hier te lande geniet, blijkt die
sympathie nog niet heel groot te zijn.
Professor Spruijt schijnt echter met het
verkregen resultaat tevreden te zijn. Bijna
dagelijks blijkt hef, zegt hij, dat de gevol
gen worden gezien van de werkzaamheid
van commissies, met welker bestaan de
commissie voor het Taalfonds onbekend
was. De ruime gift uit St. Petersburg is
daarvan een schitterend voorbeeld.
De heer Spruijt eu zijn collega's geven
de hoop nog niet op het kapitaal van het
Taalfonds op te voeren tot eene hoogte, die
beantwoordt aan de vurige belangstelling,
door de goede zaak der Transvalere bij vele
Nederlanders gewekt.
Hopen wij dat prof. Spruijt in deze zaak
goed gezien heeft.
Gelijk men weet, heeft de gemeenteraad
van Den Helder besloten voortaan .zooveel
mogelijk onderwijzers, die de sociaal demo
cratische beginselen zijn toegedaan, uit de
openbare scholen te weren. Naar aanleiding
daarvan heeft de vrijzinnige vereenigiug
„Vooruitgang" zich nu tot Gedep. Staten ge
wend, met verzoek dat besluit, als strijdig
met de artt. 5 en 192 der Grondwet, aan
11. M. de Koningin ter vernietiging voor
te dragen
Een nieuwe stoomvaartlijn of> Engeland.
In verband met het plan om een daglijn
van den Hoek van Holland op Engeland
te openen wordt aan de N. R. Ct gemeld,
dat het station te Hengelo (O uitgebreid
zou worden en misschien het douanekan
toor van Oldenzaal naar die plaats zou
worden overgebracht.
Er schijnt echter nog een ander plan in
de lucht te hangen, een, dat veel minder
gunstig is voor ons land.
Men wil namelijk een nieuwe lijn ope
nen op België in verband met de Relgische
Staatsspoorwegen, en over die lijn het ver
voer van eu naar Europa leiden. Het plan
gaat uit van eenige dokmaatschappijen te
Londen, die niet het voordeel vinden, dat
zij verwacht liaddeu van hun Thamesdok
en de mooie nieuwe havenwerken van
Tilbury, dat bestemd werd om Londens
voorhaven te worden.
Slaagt hun plan, dan meenen zij, dat aan
de dokken te Londen, aan de haven van
Tilburyen aan eenige kleine spoorweglijntjes
van en naar Londen, die hun in eigendom
behooren, overvloedig werk zal komen,
zoodat de slinkende dividenden der dok
maatschappij weder zullen rijzen.
Achteruitgang der zeilvaart. In het liötel-
café «Concordia" te Harlingen is dezer
dagenpubliekgeveild de te Oude Pekelathuis
behoorende driemastschoener „Fruiterer",
laatst gevoerd door kapitein Sijpkens. Er
werd door de kooplustigen, allen reeders,
niet hooger geboden dan 900, en dat,
terwijl hetzelfde schip zes jaar geleden on
derhands verkocht werd voor 11,500.
Wel is het schip iu die G jaar er niet op
vooruitgegaan, doch deskundigen achten het
toch nog geschikt voor de houtvaart Als
nieuwsgierigen waren opgekomen vier
kasteleins, allen ex-kapiteins. Hieruit kan
men zien hoe Neptunes zijn zeelui in den
steek laat.
In geen jaren is in dezen tijd van het
jaar de vaart zoo slecht geweest als thans
zegt het blad »Schuttevaer«. In alle havens
liggen tal van schepen, soms weken ach
tereen, wachtende op lading. Te Millingen
b.v. liggen een veertigtal schepen, die geen
reis hebben. Te Rotterdam en in de Ruhr
havens bedraagt dat aantal vele honderden.
Vele schippers verwachten eenige uitkomst
„Neen, daarover behoeft ge niet bezorgd
te zijn. De tijd, dat ik nog met zangeres
sen en tooneelspeelsters dweepte, is reeds
lang voorbij, en mijn verhouding tot die
jonge dame is van geheel onscliuldigen
aard."
«Wie is zij dan?"
„Dat is mejuffrouw Adèle Rissler, zan
geres aan het Théatre des Variétés, de
dochter van den concierge mijner woning.
Toen ik na den veldtocht daar mijn intrek
nam, verpleegde zijn vrouw mij in eene
zware ziekte met zooveel toewijding, dat
ik haar grooten dank schuldig ben. De
menschen verkeerden in zeer behoeftige
omstandighedenzij hadden slechts één
dochtertje, deze Adéle, die toen juist de
lagere school verlaten had en grooten lust
had om zich aan het tooneel te wijden.
Daar de ouders dit goedkeurden, heb ik
hun destijds de middelen verstrekt om hun
dochtertje de tooneelschool te laten bezoe
ken en haar later de noodige uitrusting
te geven. Bij den aanvang van haar too
neel loophaan heb ik toen getracht haar
wat vooruit te breDgen nu baant zij
zich zelve den weg wel, maar zij betoont
mij nog steeds groote aanhankelijkheid. Zij
is een ongekunsteld meisje, eene geboren
tooneelspeelster, vol geest en levenslust,
maar anderzijds ook koel berekenend en
door en door practisch. Zij kon aanbidders
genoeg hebben, is ook niet afkeerig van
de geschenken, die men haar aanbiedt,
maar van haar kant deelt niemand in haar
gunst, zij blijft steeds ongenaakbaar. Adèle
maakt er volstrekt geen geheim van, dat
zij zich voorgenomen heeft een rijk man
te hengelen, zooals reeds aan zoovele too
neelspeelsters gelakt is. Ik ben overtuigd,
dat het haat ook zal gelukken. Mama
Rissler heeft mij korten tijd geleden iets
verleid van een rijken aanbidder met ern
stige bedoelingen. Hij is wel wat op jaren,
naar het schijnt, en reeds zoo jaloersch als
een Turk, maar dat beteekent niemendal."
»Nu, dan schijnt die Adèle voor u al
thans niet gevaarlijk te zijn," zei de advo
caat lachend. „Maar als ge hier niets meer
e doen hebt, laten wij dan heengaan,
van den lagen waterstand, daar hierdoor
de weinige vracht, die er is, over meer
schepen moet worden verdeeld.
De min. v. oorlog heeft, ten opzichte
der miliciens der lichting 1896, het vol
gende bepaalddat de militieplichtigen,
voor wie de opkomst op een Maandag is
gesteld, indien zij gevestigd zijn in gemeen
ten van waar zij niet in 'één dag hun
garnizoen kunnen bereiken, zich eerst, op
den dag voor de opkomst bepaald op raarscli
behoeven te geven en den volgenden dag
zoo vroegtijdig mogelijk bij het korps zui
len moeten aankomen.
Te Amsterdam heeft zich eene commissie
gevormd voor het in ontvangstnemeu van
giften ten behoeve van hen, die door de
dynamiet-ontploffing te Johannesberg scha
de geleden hebben.
I)r Leijds, de staatssecretaris der Zuid-
Afr. republiek, is naar Parijs vertrokken,
waar hij door den president der Fransche
republiek gisteren avond in gehoor is ont
vangen.
De directie der Ned. Zuid-Afrik. Spoor
wegmaatschappij te Amsterdam ontving
omtrent de dynamiet-ontploffing te Johan-
nisberg het volgende telegram50 ton
dynamiet ontploft, 1 beamte, genaamd D.
H. de Bruyn, vermist; schade pl.m. 5500
ongeveer 1 OOpersonen gedood en ISOgewond,
Uit dit telegram blijkt dat de schade
door de ontploffing veroorzaakt ver beneden
het millioen pond sterling blijft, zooals de
eerste opgaven luidden.
Wgens nader telegram, bij de Ned.
Zuid Afrik. Spoorwegmij. ontvangen, is bij
de ramp te Johannesburg geen enkel Hol-
landsch spoorwegbeambte gedood of gewond.
Te Alpben a/d Rijn bestaat zooals op
alle plattelandsgemeenten in ons vaderland
een arrestanten-lokaal. Dit lokaal dient
tot tijdelijke bergplaats van mannen en
vrouwen. De burgemeester kwam uit
het oogpunt van zedelijkheid tegen deze
samenkoppeling van ongelijkslachtige groot
heden op en stelde voor splitsing van het
lokaal in een strafplaats voor mannen en
een dito voor vrouwen. De zuinige meer
derheid van den raad, ofschoon in begin
sel met den burgemeester eens, besliste dat
die splitsiyg niet zou plaats hebben, omdat
de kosten, die in plaats van 60 bleken
135 te zullen bedragen, hun te hoog
voorkwamen. Het arrestantenlokaal bleef
dus ongesplitst en diende den volgenden
avond weer tot verblijf voor een dronken
vrouw en een half dronken man.
want ik sterf bijna van honger."
De afstand tusschen de Berrystraat en
de Champs Elysées is niet groot, en weldra
betraden dus de vrienden bet electrisch
verlichte terras van het café des Ambassa
deurs, waar een uitmuntend muziekkorps
speelde.
Het publiek, waaronder veel vreemdelin
gen, was reeds in grooten getale aanwezig,
doch Berquin bemerkte nog een ledig ta
feltje waaraan de vrienden plaats namen;
onmiddellijk raadpleegden zij de spijskaart
en bestelden een en ander aan den ober-
kellner.
Nadat zij hun eetlust bevredigd hadden,
keken zij eens rond of ze ook bekenden
zagen, doch te vergeefs. Plotseling riep
Berquin echter «Ei, kijk me dien ouden
zondaar eens aan
„Wien bedoelt ge eigenlijk?" vroeg de
Carolles nieuwsgierig. De advocaat wees
naar een tafeltje onder aan het terras,
waar een dikke, reeds bejaarde heer en
een jonge dame zaten, met den rug naa
hen toegekeerd.
