\m mmmi
Leisje,
7
scliappü „Hollanfl."
IJ
B. 18.
Gehelde.
No. 6.
Maandag 13 Januari 1896.
34ste Jaargang.
Hjj öeze courant Moort eon
Gemeentebestuur.
ïan terre en van
CLOTÜILDi
B i ii n e ii l a ii d.
Ijk insaanrio
tic lijfrente voer
|stort kapitaal.
|n. voor vrouwen.
K I 6
65
1 7
24
99
1 9
10
1 n 10
72
I3
03
0 O P.
1 AN DER HOF.
Dordrecht,
nu o 1 8 5 9.
Ij en P. J. De Kanter
eert Roerende en Onroe-
ld, ook tegen schade door
zonder brand, tot vaste,
en omstreken
I POLDERMAN,
Ije Dekenstraat
i
OM,"
„de Zoom."
-OP-EGGM
tOFFEN,
ibonnement.
J worden op aan-
Iratrekt bij den
ASSELBERGS C
B U R G.
schoonmaken van
sen enz.
br het Encadreeren
JNSTER, Badhuis-
and eene flinke
)ode.
pf eerder gevraagd
en niet ouder dan
den Uitgever dezes.
III R W T.
j Middelburg v. v.
pvm. 4 50 (alleen ,op
8.9.30, 11.—. 1230
5.10, 5.55, 6.55, 7.4,
\emise vin. 5.20 Heen
Var kt8 45, 10.16, 11.45
5.15, 6.—, 7.-7.50, 8.30
VCKlicM
6.30. 7,—. 7 50. 8.20
|20, 10.40. 11.—. 11.20
2.20. 2.40. 3.— 3.20
p, 6.40, 7.20. 7.45, 8.20
6 50. 7.20, 8.—, 8.30
|0. 10.50. 11.10, 11.30
1 2.10. 2.30, 2.50, 3.10
15.40. 6.-. 6.50 7.80
1896.
nm 3 3('
nm 4
vin 8 40
9 10
Jofdplaat nm. 1.55
Ëskens 2.25
laaingeu 2.55
Dinsdag
en
Vrijdag
- vm 1155 nm 3 30
tO nm 12 15 3 50
P5 vm 10 10 1 55
10 30 2 15
Abonnementskaarten
VLINNIMSCHE COURANT
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187. (Telephoonnummer 10.)
Prijs per drie maanden 1.Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vliasingen.
PRIJS HER ADVERTENTIËN Van 1 tot 4 regels
ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eonig Agent voor Frankrijk de flrma G. I>. DADBE
Co., te Parijs.
Verschijnt mnsdng-, Itunderrfiig- en JEaterdnjr-nvoiid.
Abonnementen voor België, Duitsotiland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden
9ftAHBVSSB.
Dienstneming Vrijwilligers.
De Burgemeester en Wethouders van Vlissin-
gen brengen ter kennis
dat er een zeker getal personen van 25 tot
50 jarigen leeftijd, die geene plichten ten aan
zien vau de militie, schutterij of brandweer te
vervullen hebben, en vrij zijn 7an hinderlijke
lichaamsgebreken, als vrijwilliger bij de brand
weer kunnen dienst nemen voor onbepaalden
tijd, tegen eene premie van zes gulden 's jaars;
dat inen zich daartoe tot 15 Februari a.s.,
dagelijks (uitgezonderd des Zondags) ten raad-
huize kan aanmelden.
Vlissingen, 10 Januari 1896.
De Burg. en Wetli. voorn.
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Secretaris,
J. H. C. BUSING.
't Klinkt haast als eene bespotting, niet
waar Nauw is bet jaarlijks wederkeerend
vredelied gezongen, of daar valt een don
derslag uit den staatkundigen kemel, die
de plechtige stemming eensklaps door
wapengedruisch vervangt en bet pas weer
half opgebouwde kaartenhuis van de har
monie der volken in puin doet storten.
Hier kunnen we naar waarheid zeggen:
ziet eens, wat dat kleine vuur een grooten
hoop bout aansteektOch ja, als er maar
brandstof genoeg is, dan komt er heel wat
van één lucifer, onhandig gehanteerd.
We genieten dezer dagen van die heer
lijke berichten uit het warme zuiden,
berichten die ons de eigen geschiedenis
herinneren, die ons b.v. zoo levendig den
slag bij Turnhout te binnen brengen en
we genieten te meer, omdat we kunnen
gevoelen met onze broeders in het zuiden
van Afrika.
Met den Duitschen keizer, die, jammer
genoeg, niet altoos weet te zwijgen, waar
liet beter is dan spreken, maar die nu althans
gesproken heeft op een wijze, die veel van
het minder goede goed maakt, met hem
kunnen we wel zeggen, dat de uitslag van
het gevecht bij Kriigersdorp ons verheugt
alsof we de overwinning want het is eene
overwinning zelf bevochten hadden. De
r i: i 11.1.i: i o v
Bewerkt door AMO.
geheele beschaafde wereld, behalve een
zeker deel dan, juicht over het einde eener
onderneming, die een gevoelige kaakslag
is aan het gezag van het gansch niet on
schuldige Eugeland toegebracht.
De regeeriug vau Engeland moge onbe
kend zijn geweest met heteigenlijke plan van
den verraderlijken aanval, door particulieren
op het Transvaalsche grondgebied gedaan,
of met de feitelijke ontvoering, zij kende
in elk geval den toestand zij verloor nooit
het groote doel uit het oog, om de recht-
streeksche macht van Albion over gansch
Zuid-Afrika uit te strekkeu zij vergat nooit
de vernedering in den slag, op den Maju-
baberg ondergaanzij zou ook niet ge -
weigerd hebben te profiteeren van de
vruchten, wanneer de uitslag anders ware
geweest.
Thans zal de Engelsche regeering het
naar alle waarschijnlijkheid gevoelig moeten
ondervinden, welke eene verantwoordelijk
heid zij op zich geladen heeft. Zij weet
nu opnieuw, wat zij reeds zoo vaak leerde:
dat het gevaarlijk is, niets te leeren en
niets te vergeten.
Onze broeders ja, dat zijn ze nog
steeds, die kalme, wakkere, matige, werk
zame inlanders der Zuid-Afrikaansche
republiek, de nakomelingen dier Hollandsche
volksplanters, die zich eeuwen geleden aan
de Kaap de Goede Hoop neerzetten, die nako
melingen Welke zich ecu uieuw Vaderland
schiepen aan de overzijde der Vaalrivier.
Maar Engeland wil daar van vrijheid en
onafhankelijkheid niets weten. Engeland,
dat ons de Kaap ontnam, verlangt te
heerschen over alle landen en rassen van
het Afrikaansche zuiden. Jammer dat die
geleerde dokter Jim nu zulk een streep
door de rekening haalt en alles weer
bederft, wie weet voor hoelang voor
altoos F
Engeland kan heel wat leeren uit de
fabel van den leeuw en de muis. Maar
en dat is heerlijker de wereld kan
leeren uit het Zuid-Afrikaansche feit, op
zich zelf van zoo weinig beteekenis, dat
zij niet uitsluitend geregeerd wordt door
het driest geweld en de brutaliteit der
overmacht.
Er is een andere machthet overwicht
van het geloof in zich zelf, van het geloof
in kloek beleid, in zedelijkeD ernst, in
waarachtige overtuiging en in onwankel
bare rechtvaardigheid en laat dit geloof
dan veelal zijn het éénige goed van wat
klein is in het oog van het grootere, wee
den groote die het wagen durft met dat
overwicht te spotten.
Ziet Engeland en, nog eens, het is
lang niet onschuldig in deze hoe het
woedend is als een betrapte op heeterdaad
en zich toch blijkbaar schaamt, hoe het
de kluts kwijt is als de bedrogen bedrieger,
hoe het zenuwachtig tracht goed temaken
wat verkorven is en tegelijk het zwaard
trekt, als om den schijn te geven dat het
aangevallen wordt.
Engeland heeft veel goed te maken,
Laat ons hopen dat het nu eerlijk spel
speelt en niet trouwloos handelt tegenover
de openbare meening van Europa en
Amerika, want dan zou het moeten on-
dei vinden dat er andere tijden zijn gekomen,
dan toen het de eerste viool speelde iD het
wereldconcert, en Europa noch Amerika
zouden terugnemen wat ze beleden hebben:
Transvaal is feitelijk een onafhankelijke
Staat. Wil Engeland wijs handelen, dan
zal het dien feitelijken toestand tot een
rechtstoestand helpen maken.
Ons eigen vaderland is vrij kalm geble
ven onder de gebeurtenissen der jongste
dagen. Van harte verblijden we ons, zonder
over te slaan tot uitbundige betuigingen
van vreugde, en de regeering heeft zich
wijselijk geene partij gesteld. Dat de
Londensche opgewondenheid ook onze
landgenooten treft, mag in die stemming
geen verandering brengen. Engeland moet
het waardeeren dat wij, die zooveel meer
reden dan anderen hebben om te
juichen in den ondergang eener Engelsche
onderneming, tegen Transvaal gericht, eene
kalmte en gematigdheid aan den dag leg
gen, overeenkomstig onze stelling in het
wereldverkeer.
De overwinning der Transvalers is bo
venal een zedelijke. Juist daarom komt zij
van zelf ook ons, als kleine mogendheid,
ten goede. In zedelijke kracht ligt ook onze
toekomst. Wij, die geene onafhankelijk
heid meer te bevechten hebben, die slechts
te bewaren hebben de parel die we reeds
vonden, wel ons, indien we haar weten te
behouden meer door deugd dan door staal.
5)
Zij gaf den kinderen eenig geld ten ge
schenke en stapte toen langzaam voort
naar het huis, waar de vriendin harer jeugd
een onderkomen en nuttisren arbeid gevon
den had.
Aanvankelijk was Victoire slechts de
helpster geweest van haar bloedverwante,
die hier een naaischool had opgericht voor
jonge meisjes, kinderen van handwerks
lieden.
De dame had zich daardoor zeer ver
dienstelijk gemaakt bij de bewoners van
deze wijk dit werd algemeen erkend. De
kleinen leerden daar haken en breien, de
grootere meisjes kregen onderricht in het
naaien, verstellen en knippen. Meestal was
er te weinig plaats om allen op te nemen,
die voor een zeer geriugen prijs aan het
onderwijs wenschten deel te nemen.
Later, toen alle vriendschapsbetrekkin
gen met mejuffrouw de Vrains verbroken
waren, had Clothilde vernomen, dat de
oude dame gestorven was en dat Victoire
de school voor eigen rekening voortzette.
Onwillekeurig huiverde mevrouw Sauve-
terre, toen zij eens in het rond keekalles
kwam haar hier zoo kaal en armoedig voor.
Ook hier zag men niets dan werkplaatsen
en armoedige woningen. Het leven moest
hier zeker wel ernstig, eentonig en tame
lijk vreugdeloos zijn. Zij gevoelde innig
medelijden met Victoire en maakte zich
er een verwijt van, dat zij niet reeds lang
getracht had den wrok te overwinnen, dien
haar vriendin tegen haar koesterde en de
vroegere vriendschap te herstellen. Zij trad
nu een ruim vertrek binnen, dat blijkbaar
tot schoollokaal diende. Op dit oogenblik
was het ledig een zindelijk gekleed meisje
Reeds sedert jaren is strijd gevoerd tegen
het verkoopen van opium in Indië, de vloek
van ons schoon Insulinde, en er op aange
drongen dat de regeering ook partij trekke
tegen dat verderfelijk artikel. Het Handels-
van omstreeks vijftien jaar zat hij het ven
ster te naaien. Bij het binnentreden der
dame stond het meisje op en vroeg wat zij
verlangde. „Mejuffrouw de Vrains is juist
bezig de hemdeu na te zien, die door de
meisjes thuis genaaid zijn en dezen morgen
hier bezorgd werden, maar ik zal haar
onmiddellijk roepen," luidde het antwoord
op Clothilde's vraag naar Victoire.
Het meisje ging heenweinige minuten
later verscheen een zeer eenvoudig en toch
smaakvol gekleede jonge dame op den
drempel. Victoire had fijne bleeke trekken,
groote blauwe oogen en donker haar, dat
eenvoudig glad gestreken was; men kon
haar terecht een liefelijke verschijning
noemen, waaraan ook de stempel der voor
naamheid niet ontbrak. Met liefde en toe
wijding verkeerde zij onder de kinderen
des volks, die voor haar een bijna afgodi
sche vereering koesterden men zag geen
spoor van trotschheid in haar wezen, maar
toch had zij iets aristocratisch, dat in deze
omgeving dubbel in het oog viel.
Toen zij Clothilde zag, vloog eeu vluch-
hlad heeft over dit onderwerp een opstel
geleverd, waarin het wijst op de gevolgen
van zulk een optreden,
De verkoop van opium in Indië, zegt het
blad, geeft een zuivere winst van 15 mil-
lioen gulden. Op een budget vau 140 mil-
lioen beteekent dit cijfer heel wat. Niemand
dus, al is hij nog zoo gekant tegen het
opiumverbruik, kan verlangen dat de re
geering door het afschaffen op eens van het
opium-monopolie de Indische financiën ho
peloos in de war brengt.
Het opiumdebiet vrij laten en zich be
palen tot een hoog invoerrecht zou een
middel zijn erger dan de kwaal. Indië zou
met gesmokkelde opium worden overstroomd
en de inlander meer dan ooit het slacht
offer van den opiumduivel worden. Het
gebruik van opium in Indië te verbieden,
zou al evenmin doel treffen als dat in
Nederland een verbod werd uitgevaardigd
tegen het gebruik van sterke drank, waar
bij komt dat het verbod moeilijker in Indië
zou te handhaven zijn dan in Nederland,
waar de grenzen gemakkelijker kunnen
bewaakt worden en de politie veel krachtiger
is dan in Indië.
Maar, zal men zeggen, vroeger, en groo-
tendeels ook thans nog, zijn het Chineezen,
die het opiumdebiet in handen hebben. »Nu
gaat de Staat zelf kleinhandel in opium-
drijven" door de invoering van de regie.
Laat ons elkander goed verstaan. Tot nu
toe deed de Staat kleinhandel in opium
drijvendoor zijne pachters, met al de
bezwaren, aan het pachtstelsel verbonden.
Met de invoering der regie wordt die „klein
handel* zoodanig geregeld, dat geen debi-
tant persoonlijk eenig belang heeft hij de
toeneming van het opiumgebruik. Er wor
den niet meer, ais onder het stelsel van
verpachting, allerlei afkeurenswaardige, ja
verachtelijke middelen in het werk gesteld
om dat gebruik uit te breiden.
Welke regeling zou het meest in het be
lang der bevolking zijn, het meest op den
duur, tot beperking van het opiumdebiet
leiden Het antwoord kan, dunkt ons, niet
twijfelachtig zijn
De Staat „gaat« kleinhandel in opium
drijven". Neen, de Staat heeft dit steeds ge
daan, maar hij deed het met ^behulp van
pachters. Men doe het toch niet voorkomen,
alsof de Staat thans iets gaat doen, wat hij
vroeger beneden zijne waardigheid achtte.
Het eenige, maar groote verschil is, dat bij
de regie de schandalen van het pachtstel
sel ondenkbaar zijn.
Er zijn bladen, die beweren dat Neder
land thans evenzeer aan de Transvaalkoorts
tig rood over hare wangen,
„U hier?" vroeg zij op strengen toon.
„Ik had niet kunnen denken, dat ik u ooit
zou wederzien. Wat verlangt u
„Oh, spreek niet op zulk een toon, Vic
toire," smeekte Clothilde, terwijl haar de
tranen in de oogen kwamen. «Vergeet wat
ons van elkaar verwijderd heeft en wees
weer mijn vriendin als vroeger."
„Ik kan niet zoo gemakkelijk vergeten
als u," luidde het antwoord. „Nogmaals
vraag ik dus wat verlangt u van mij
„Ik wilde gaarne inlichtingen hebben
omtrent Henri
«Dien gij verraden hebt? Ik moet wer
kelijk uw moed bewonderen.''
„Moed herhaalde Clothilde vragender
wijze. „Zie je dan niet hoe ik beef? Als
je eens wist
„Ik wil niets weten. Alles wat u mij
zou kunnen zeggen, kan bij mij de her
innering aan het verleden niet uitwisschen.
Ik heb uwen vader vergeven, dat hij den
mijnen te gronde gericht heeft, zooals Henri
mij vóór zijn vertrek verzekerde. Maar u
