VLISSIVCiSCHK COURANT
vertentiea
■Etalage
SIJENS"
Ken prijs.
h;
anden
Nicolaas
ivraagd
Igoederen
EL ING,
S-ETALAGE gerei
Woensdag 127 November 1895.
33,te Jaargang*
Gemeentebestuur.
B i n n e n 1 a n d.
te huur,
t-Goncours
De Prinses vin Takiig.
D.D. Schutterij en
ng der Infanterie,
>egen", alhier.
Jo n d, 8 uur,
iTOKKOPER,
aarten te bekomen
richt zijn geachte
iaterdag 23 No-
;n ieder beleefd uit
DE RIJKE,
Vlissingen.
eene ruime keuze
iVERKEN, Horloges,
reters, zeergeschikt
AUX.
iedig en netjes uit-
UINE on WITTE
m GROENE ERW-
l'ANA- en ÊLEMÉ
COMADRE VIJGEN,
KASTANJES, SPE-
enz.
vTE ZUURKOOL,
RZIEBOONEN.
Ontvangen mooie
Een ieder ter
en mij beleefd aan-
Vrouwestraat.
rradige
ss tssomi»
iijJse Artikelen.
vVOUD.
|W(
en Jong's CACAO,
ïerichs- en Cibils-
sersche en Tlolland-
SAUSEN, SOEPEN,
ten, ZALM, KREEF-
j N. ZANDEE.
ddepöthoek
minkelstraat
verplaatst
E NOORS-
o. 10.
ide mooie sorteering
goedkoope KINDER-
JOHAN CEULEN
•eemde en gewone
LS,
jsopgaaf, hoeveelheid
inder lett. W, bureau
TÏKELEN.
ETALAGES zijn ge-
Iroenewoud H 20.
RAAT, E. 91,
28 dezer, des avonds
mdingbidstond in „de
G. RAAMSDONK van
No. 139.
(Telephoonnummer 10)
»w<ïpa»i «mfsi.
V er l ofp assen.
De Burgemeester van Vlissingen breögt
er kennis van de verlofgangers der zee-
ailitie van de lichting 1892,1898 en 1894,
ilhier woonachtig, dat hunne zakboekjes
n verlofpassen, in den loop van dit jaar
er wijziging opgezonden aan liet Departe-
aeut van Marine, zijn terugontvangen eD
er Gemeente-Secretarie behooren te wor-
ien afgehaald.
Vlissingen, 25 Nov. 1895.
De Burgemeester voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
Onder het opschrift «Van twee kanten''
lomt de Standaard nog eens neer op de
kerkrestauratie, die, naar sommiger be
ieren, het protestantsch karakter der
ierkgebouwen aantast. Het blad zegt daar-
;an het volgende
Op "onze driestar over Kerkrestauratie is ge-
itwoord, dat de Hervormde kerk om geen
etauratie had verzocht; dat dus zij ook niet
i betalen had. Is dit zoo, dan begrijpen we er
iog minder van.
wil toch iemand uit kunstliefde mijn huis re-
laureeren, dan heeft hij hiervoor mijn toestem-
iing noodig, en kan ik aan die toestemming de
oorwaarden verbinden, die ik noodig acht.
)it had dus ook de Hervormde kerk kunnen,
i o. i. moeten, doen.
Doch hoe dit geschil ook afloope, de heer
iictor de Stuers slaapt niet op rozen. Op het
ogenblik toch dat hij, onder applaus der Room-
:hen, bezig is om zijn strijd over het Maria-
«ldeken tegen Dr. Bronsveld c. s. uit te vechten,
ornt er over Luik klacht van Roomsche zijde.
La Meute toch, een Luiksch blad, wordt
egedeeld, dat men in de Onze Lieve Vrou-
leterk te Maastricht op zoo onverstandige ma
ler de contreforten en een gedeelte van het koor
seft weggebroken, dat er reeds groote scheuren
de muren zichtbaar worden, die gevaar spel-
i voor heel het gebouw. En dit gaf een inzen-
er uit Limburg aanleiding tot de klacht: »We
«treuren ten zeerste de directie, door bet Gou-
ernement in Den Haag gegeven aan de resfcau-
itie van onze godsdienstige gebouwen in Lim-
inrg, alsook den dwang op kerkmeesters geoefend,
a de plannen van zijn architect te volgen, op
traffe van de Rijkssubsidie te verliezen.
»Doch wat er aan te doen? Het kwaad is
eaticht. Het meeste is reeds bedorven. En al
rafc ons rest, is de wensch uit te spreken, dat
at nog ongeschonden bleef, voor schending be
iaard blijve."
De R,oomsche bladen, die onze driestar toe-
achten, zullen ons ook nu voorzeker hun ad-
lesie niet onthouden, zoo we thans zeggen,
it ook de Roomsche kerk te fier moest zijn,
a ter wille van een subsidie haar kerkgebou-
ren te laten bederven.
Over de Bandeloosheid der jeugd", een
nderwerp, dat thans in de schoolwereld
o daarbuiten aan de orde is, werd Don-
erdag door den heer J. Klootsema te
ironingen in eene
FEUILLETON.
Eiland. Adres W.
ASA VOND
ige prijzen.
I. P. VAN KRIEKEN,
1TDE AVONTUREN VAN EEN WEENER
DETECTIVE.
29.)
O neen, mijnheer, betuigde Sallai. Ik
tel vertrouwen in u, en het is me reeds
mg voorgekomen, dat na den dood van den
raaf iets niet in den haak was.
Op dat oogenblik hoorde men eenig ge-
'uisch, dat uit het kasteel scheen te komen.
Wat was dat vroeg de commissaris.
Het geluid kwam uit de kamer van
to graaf het scheen wel, of er met een
soier geklopt werd.
Ik dacht wel, dat ze aan het werk
inden zijn, mompelde de commissaris.
es te beter j dan hooren ze ons niet.
van den «Bond van Ned. Onderwijzers",
waar ook hoofden van scholen aanwezig
waren, het woord gevoerd.
Spreker bestreed de uitspraak, in eene
vergadering van Groningsche burgemees
ters gehoord, dat aaD de school voor een
deel die vermeerdering van bandeloosheid
zou te wijten zijn. Hij betwijfelde of die
bandeloosheid is toegenomen; vermeerde
ring van het aantal vonnissen geeft vol
strekt geen recht tot die conclusie. Crimi
naliteit der jeugd is een spookgestalte, die,
streng geredeneerd, niet eens bestaat. Maar
toch bestaat er een zeker kwaad, dat moet
worden tekeer gegaanwaar het is een
kwaad, dat uit de maatschappelijke toe
standen voortkomt en dat dus ook de maat
schappij moet herstellen.
Daartoe kunnen de onderwijzers mede
werken. Niet echter door hen te verlagen
tot gevangenbewaarder, zooals van zekere
zijde is aangeprezen.
Zoover mag het zielkundig verband tus-
schen misdrijf en straf door de onderwij
zers niet uit het oog worden verloren. Zij
zullen zich echter met hart en ziel hebben
te wijden aan het voornaamste deel der
opvoedingde tucht. Deze moet evenwel
voor alles preventief zijn. Maar hetzelfde
moest buiten de school doen het huisge
zin en, waar dit onmachtig blijke, de ge
meenschap. Deze zorge vooral voor twee
dingenarbeid en spel. Welnu arbeid,
daarin wordt reeds voldoende voorzien 5
k 6 uur schoolwerk is genoeg; maar het
andere laat alles te wenschen over. De
drukke stoffige straten sluiten elke gele
genheid tot eigenlijk spel uit. Men moet
dus trachten, daarop iets te vinden.
Resumeerende, kwam de heer Klootsema
tot de volgende conclusiën, die met krach
tig applaus door de vergadering worden
goedgekeurd
1. Het votum der juristen-vergadering in
zake schoolarresten, eischt een krachtig
protest van den kant der onderwijzers.
2. De bandeloosheid der jeugd staat in
zeer nauw verband met de maatschappelijke
wanverhoudingen.
3. De school als zoodanig kan meer, dan
tot dusver geschiedde, doen ter beteugeling
van het kwaad en
4. In verbaud met de bandeloosheid on
zer jeugd is het wenschelijk dat er in onze
6tad speeltuinen worden in 't leven ge
roepen.
Het voorioopig verslag der Kamer naar
aanleidiug van de regeling van liet kies
recht is verschenen en reeds door ver
schillende organen der pers besproken. Het
Handelsblad oordeelt dal de Kamer, voor
zoover die door het kiesrechtvraagstuk in
het leven is geroepen, gehouden is het
ontwerp, althans wat de grondbeginselen
betreft, te aanvaarden. Over die beginselen
valt niet meer te spreken, daarop moet het
kiesrecht der eerstvolgende jaren berusten.
Daarom is het verloren moeite zich te ver
diepen in de vraag of het aanhaDgig oöt-
werp wel een juist stelsel bevat, Nog wijst
Sallai haalde den sleutel te voorschijn en
maakte de deur open. Toen sloeg hij de
zware porlière open, en nu traden ze een
donker vertrek binnen, waarvau de vloer
met een tapijt was belegd.
Hier zijn wij in de wapenkamer, zei
Sallai duisterend. De vroegere slaapkamer
van den graaf scheidt ons nog van het ver
trek, waar de gravin nu met den vreemden
heer vertoeft. Geef mij de hand en reik uw
andere hand aan uw metgezel. Wij kunnen
hier geen licht aansteken, want als het toe
vallig werd opgemerkt, zouden wij ontdekt
worden.
Goed Ga gij vooraan.
De kamerdienaar opende de deur, die niet
geheel gesloten was, en zoodra zij de aan
grenzende kamer waren binnengetreden, zag
de commissaris aan den wand tegenover hem
eenig licht schemeren.
Is daar de deur van de aangrenzende
kamer? fluisterde hij zoo zacht mogelijk.
Ja.
Is ze gesloten
Ik geloof het niet. Hoorze spreken
het blad er op hoe gebrekkig de voorbe
reiding is geweest bij dit ontwerp. De
commissie van rapporteurs had in overleg
met de regeering aanvullend en verbeterend
behooren op te treden, in plaats van bloot
de rol van trechter of secretaris te vervul
len. Voor de Standaard is het lot, dat het
ontwerp wacht, gelijk nu de pionnen op
het schaakbord staan, niet twijfelachtig.
De minister kan nu met tweeërlei opening
zijn spel beginueD. Hij kan naar links of
naar rechts spelen. Maar in beide gevallen
is er uit deze Kamer wel eene meerderheid
voor zijn ontwerp te halen. Parlementair
loopt dus hel scheepske wel van stapel. De
vraag is nu echter, of we met deze regeling
en door vasten koers bij de vaart te hou
den, toch eindelijk eens uit dat zeeziek dob
beren en omzwalken geraken, waardoor nu
reeds het vierde eener eeuw alle profijt
voor de reederij te loon ging.
Het Haagsche Dagblad kan daarentegen
uit dat voorioopig verslag niet opmaken
hoe de meerderheid ten opzichte van het
kiesontwerp gestemd is. Het blad is echter
zeer voldaan over de cordate houding van
de tegenstanders eener te groote uitbreiding
van het kiesrecht, welke houding in de
pers weerklank heeft gevonden.
Met eene vermaning aan den heer Van
Houten om niet te veel op zijn stuk te
staan, vooral concessiën aan de gematigde
richting te doen en daarbij te bedenken,
dat de kiesreebtsquaestie een levensvraag
is voor Natie en Vorstenhuis, besluit het
blad zijne beschouwingen.
Het Centrum komt de verdediging van
's ministers arbeid in de afdeelingen niet
bijzonder slerk voor. De meeste der geval
len, waarin men het kiesrecht op ongemo
tiveerde wijze zou kunnen verliezen of
verkrijgen, bleven onbesproken. Resumee
rende, zegt het blad dat het ontwerp- Van
Houten niet alleen ruimschoots gelegenheid
geeft tot misbruiken, maar ook door zijne
bepalingen feitelijk ongezonde toestanden
schept, ook al past men de wet in alle
eerlijkheid toe. Ilierin steekt het kwaad.
En of het mogelijk zal zijn, bij liet door
de regeering gevolgde stelsel, op dit puut
groote verbetering aan te brengen, is zeer
twijfelachtig.
Volgens het Centrum is dus de strijd om
het kiesrecht nog niet uit. De Stand, laat dit
ook niet onduidelijk doorschemeren. Niets an
ders kan trouwens verwacht worden van een
ontwerp, dat tracht allen te bevredigen en
daardoor eigenlijk aan niemand voldoet. Voor
vrijzinnigen gaat het niet ver genoeg, voor
conservatieven huldigt het den tijdgeest,
die eene groote uitbreiding van het kies
recht eischt, wederom te veel. De staats
man, die aan deze tegenstrijdige eischen
voldoen kan, moet nog geboren worden.
De wet, waarvan de heer Van Houten de
maker is, kau dus alleen dan aangenomen
worden als de partijen veel water in hun
wijn mengen, d. i. in veel punten toegeven.
Uit het antwoord der regeeriug op de
Algemeene Beschouwingen der Tweede
met elkaar. Nu wordt een lade opengetrok
ken. Zij onderzoeken de schrijftafel van den
graaf.
Blijf hier, fluisterde de commissaris,
en houd u stil.
Op de teenen sloop hij naar de deur en
legde het oor tegen de kier, waar het licht
door scheen.
Minona en de gewaande notaris waren
inderdaad reeds een kwartier met de schrijf
tafel van den graaf bezig. Zij had de klep
van het cilinderbureau geopend met den
sleutel, die haar sedert den dood van haar
echtgenoot niet verlaten had, en vervolgens
wees zij de lade aan, die zij aanvankelijk
gehouden had voor het geheime vakje,
waarvan in het testament werd gesproken.
Die lade had geen slot, maar ging open,
als men terzijde op een knopje drukte. Zij
had echter niets gevonden dan een porte
feuillp, gevuld met papieren van verschil
lende aard.
Ge zijt toch op den rechten weg ge
weest, kindlief, zeide de baron Maar ge
hebt niet opgemerkt, dat deze lade slechts
Kamer blijkt, dat zij niet genegen is een
afzonderlijk departement voor landbouw
in het leven te roepen. Zij zal echter de
noodige zorgen aan den landbouw weiden
en, mocht het noodig blijken, niet aar
zelen het standpunt te verlaten, door
de thans ontbonden Landbouwcommissie
ingenomen, dat voor de verbetering van
ons rundvee-, schapen- of varkensras in
't algemeen geldelijken steun van Rijks
wege niet onontbeerlijk moet worden
geacht.
Zij is ook bereid, zoo noodig, te bevor
deren de aanwijzing van bijzondere com
missarissen tot bijstand van de ministers
bij de behandeling van voorstellen in de
Stateu-Generaal.
Het Haagsche Dagblad is gerustgesteld,
nu het kan tegenspreken het gerucht, dat
bij den minister van Oorlog het voornemen
zou bestaan om het wederzij dsch saluut
tusschen schutters en militairen af te
schaften.
Over den toestand op Lombok wordt het
volgende aan de Soer. C.t. geschreven
Niemand, die hier komt, zal zich een begrip
kunnen vormen van den oorlog die gewoed heeft.
Wel liggen aan het strand duizenden lclapper-
boomen geveld en hebben vele, die zijn blijven
staan, hun kruin verloren, maar toch ziet men
zelfs daar reeds een menigte woningen herrijzen
van planken of kadjang-matten en met zinken
afdaken. Woningen meestentijds door Arabieren
en Chineezen, die handel komen drijven, daar
gesticht. Zij zullen wel spoedig vervangen worden
door grootere toko's.
In het binnenland is de rust volkomen weer
gekeerd. De sawaha worden beplant en de levens
middelen zijn, nu de bevolking beveiligd wordt
door onze soldaatjes, tot het normale, dat is een
zeer matig peil, gedaald. Een kuiken kost hier
25 pengs of 5 cents, een volwassen kip het
dubbele. Eeu sappie met kalf krijgt men voor
fló, een picol rijst voor ƒ2, en de rijst is zeer
goed. Klappers heeft men om zoo te zeggen voor
het plukken, en voor 20 rijdt men met een
span paarden, al zijr.het dan ook maar Biameesje3.
De bevolking gaat sober gekleed. De meeste
mannen en vrouwen dragen het bovenlijf geheel
ontbloot. De eenige weelde, die men kau opmer
ken, is te vindeu in de krissen, die somtijds
waarlijk prachtig zijn. Te midden van klatergoud,
rood en groen email, zijn robijnen en niet zelden
diamanten aangebracht. Zulke wapens, die een
waarde van twee ii driehonderd rijksdaalders
vertegenwoordigen, zijn geen zeldzaamheid.
Te Parijs is thans eene tentoonstelling
van schetseu uit Zeeland door den Belg
Franz M. Melchers, geopend. Maeterlinck
leidde zijn landgenoot in met een eigen
indruk van Zeeland, met name Walcheren
welke, vertaald, ongeveer op het volgende
neerkomt
Daarginds, in het Noorden, in ZeelaDd
dat wil zeggen in de «landen van de zee",
ligt een klein, verloren eilandje, zoo goed
als onbekend en toch zeer mooi. Dat is
Walcheren.
Dat eiland ligt letterlijk in zee, en de
schepen varen er om heen ter hoogte van
de toppen van zijn rustig, oud geboomte
een deel van de diepte inneemt. Kijk, hier
achter blijft nog wel een voet ruimte over.
Ik zou me erg vergissen, als wij dat ge
heime vak hier niet vonden. Och, licht eens
bij met de kaars.
Hij haalde uit zijn zak een kleine kaars
te voorschijn, stak die aan, en nu hield
Minona die bij de opening. 11 a daar heb
ben we het alriep hij uit. Ziet ge dat
witte knopje En lichte druk daarop zal
ons zijne geheimen toonen.
Hij drukte op het knopje, maar wat nu
volgde, voldeed niet aan zijn verwachting.
Een deurtje sprong open, en nu zag hij een
ander deurtje onmiddellijk daarachter. Dit
tweede deurtje, was gesloten met eeu slot,
waarop gegraveerd was «Roer mij nietaan''.
Dat is eeu verrassing, zei de baron
Kijk eeus hier: «Roer mij niet aan"
Nu, aau die waarschuwing zullen we ons
niet storen. Maar ik zie geen sleutel.
Hebt ge nergens een kleinen sleutel ge
vonden?
Neen I En toch is alles goed doorzocht.
Wel, wel! Dat is vreemd I En in die 1
