VLISSINGSUIE COURANT
iHEROOMBOTH
Ei VAN SANTEN Ja
ienstbode
stte Dienstbod
ienstbode
ienstbode,
No. 123.
33ste .Jaargang.
Ifamliraf.
keurig toezicht bereirt
prijs tot 1 April 1896.
ntrs door geheel Nederland
3.50; 10 kg. ƒ12.-.
2.5 k.g. ƒ3.25verderf
belet) tegen hooger prj
ns de geschiktste tiidyi
RPRO VISIE te voorzit
n jaar wordt ing
J van de fijne eu
vraagt monster if
ikking, vlugge verzendi
omzet op heden ru
Weg, nabij Den Haag.
iagd tegen 1 November
J L P. Adres bureau c
d in een burger
tu dezer couraut.
1 Nov., goed knnnei
res: Walstraat, L. 17Q,
vember gevraagd eeue
VI 1 U A ill I» I F. Al Si T.
Zeilmarkt: 8,9.30,
15 3.80 4.(5 6.10, 5.55 6.55,
urg Naar Remise vc
Naar Zeilmarkt8.45,
3.3j, 4.2 I, 5.15, 6.-,
'*tclie llavcudlenat.
vin. 6 -, 0.20. 7,-. 7
10.—. 10.80, 10 40. II.—
.20. 140. 2.—. 2.20. 8.40. 3.-
IU. 5.30, 5.50, 6.40, 7.20, 7.15,
'//is: vui. 6.10, 6.40. 7.2
10.10. 10.30. 10.60.
1,80 1.50, 2.10. 2.30.
4.30. 5 20. 5,40. 6.-. 6.10
r b o o t (I I e u 8 I,
idelburg en Zierikzee v,
OCTOBER.
R6. VAN ZIERIKZEE.
Maandag 21 October 1895.
B II K E A I
Kleine Markt I N". 187 (Telephoonnummer 10.)
Prijs per drie maanden 1.Eranco per post 1.15.
tzonderlljke nuinuiers 5 cent. Men alionnceri ssicli bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
U IT G K V EK:
VAN DE VELDE Jr. to Vliasiugen.
PRIJS DER M.JVERTENTIËN Van 1 tot 4 regeb
ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Hanig Agont voor Frunkrijk do flrina Q. L. DAU13E
Co., to Parijs.
VccMcliljnl iHnwdiig-, Boiidrrdiig-
Ziitt-rdng-avond.
Abonnomonton voor Llolgio, DuiiBOhland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 por drie maanden
get kapitaal in betrekking tot
den handel.
1.
Daar bet, altbaDs zeker bij de tegen-
ïoordige inrichting der maatschappij,
nisistaat dat niemand geheel in al zijne
behoeften kan voorzien, zelfs niet wanneer
liet woord behoeften in zeer engeu zin
jpvut, valt er overal een streven waar te
ui'U om zich bet uoodige te verschaffen,
liet is licht te begrijpen dat dit slechts
éene wijze kan geschieden door aan
loop.
lu de staathuishoudkunde is men gewoon
Jiet \an koopen, maar van ruilen te spreken.
IIOUBAElt, Nieuweud ia dit is zeer juist; niet zoozeer omdat
pro li kei ijk geen ruilmiddel, geen geld
terd gebezigd om zich het noodige door
Bingen en Middelburg v '»tooP te vereffen, maar omdat meu,
;en itato: 4 50 (X, werkelijk .oor de verkie^u
aak andere zaken afstaat: men geeft na-
aeliik een prijs, waarvoor hij die den prijs
Btvangt zich weer andere zaken kan
ausckaffen, die over het algemeen in de
aautschappij, of wel op eene bepaalde
laats, dezelfde waarde hebben als de zaak
lie hij afstond.
Om dien prijs te kunnen besteden, moest
e kooper, of althans een zijner voorgan-
ers, eene hoeveelheid arbeid verrichten,
felks tegenwoordige waarde dus gelijk
aat met de waarde van den arbeid, die
nicht moest worden om het verkochte
oorwerp voor den verkoop geschikt te
naken De man die een hectoliter aardap-
eleu koopt voor drie gulden, besteedt een
irij.s, waarvoor de verkooper verondersteld
fordt andere zakeu te kunnen koopen,
2.Donderdag 17 6
2— I Vrijdag IS 7 50
2— Zaterdag 19 7 60
I Zondag 20
2- Maandag 21 7 50
2— Dinsdag 22 7 50
2 - Woensdag 23 7 50
2Donderdag 24 6 30
inbootdieust.
tussohen
Middelburg. Rotterdam
U39cbeuliggende plaatseu
OCTOBER.
n.
TUD M ill del b,
va u Rottiiv
ra. 7 30
vm. 8 45
vm 81
7 30
8 45
«I
7 30
8 45
81
7 30
8 45
SI
7 30
8 45
81
7 30
8 45
81
7 30
Si
81
taaraan hij behoefte heeft, eu die te zamen
lezelfde waarde vertegenwoordigen Door
nijverheid verkregen of bewerkte voor
werpen worden dus als het ware voor
ndere geruild.
Wij zeiden dat de verkooper verondersteld
fordt eene hoeveelheid zaken tot dezelfde
'aarde te kunnen aankoopenmaar het
ïhueft geen betoog dat feitelijk de be-
eiloelde gelijkheid niet altoos aanwezig is.
Het begrip van prijs en waarde is tot
zekere hoogte slechts eene theorie
leerstuk geschikt, om een algemeen
inkbeeld van de zaak te geven. He theo-
e leert dat de waarde van elke zaak
t aangeduid door de hoeveelheid van
Ddere zaken, die men er zich voor ver-
V Si I I I. I. Si T O
sster-Sclielde,
ember 1895.
iriJD
t) vra 11 55 nm 8 30
f) nm 1 2 25 ma 4
ledekenskerke vm 8 40
r Neuzen ,9 10
men naar Hoofdplaat nm. 1.55
plaat Breskens 2.25
Vlissingen 2,55
Dinsdag
en
Vrijdag
vm 7 vin 1156 nm 80
7 20 nm 12 15
7 25 vm 10 10 II'
7 45 UI 30 S'1
aTer Neuzen, Breslcm-
afgegeven, geldig voor vier J",
schaffen kan, eu, door elkander genomen,
zal dit ook wel meestal opgaan Feitelijk
is het echter dikwijls anders. Men betaalt
voor eene zaak den prijs, die er op eene
bepaalde plaats en onder bepaalde omstan
digheden voor bedongen of gegeven wordt;
maar stellig is die prijs voor den een veel
hooger dan voor den ander, omdat elks
bijzondere omstandigheden verschillen. De
man, die weinig arbeidskracht' bezit of
wiens arbeid onder zekere omstandigheden
geringe waarde heeft, koopt zijne levens
behoeften met hetzelfde geld veel duurder
dan hij die in gunstiger toestand verkeert;
eene ongelijkheid die onmogelijk weg te
nemen is, omdat zij door den natuurlijken
loop der dingen ontstaat, maar die ons
toch leert een gulden les dat, hoe
meer voortbrenging er is, hoe beter dc
stelling van den minder bedeelde wordt.
De ongelijkheid van prijs en waarde blijft
wel voortbestaan, maar de druk der onge
lijkheid vermindert.
Hoe meer en hoe beter voortbrengselen,
hoe beter en gemakkelijker ruiling en, het
zorgen voor de ruiling der maatschappelijke
voortbrenging, wordt gerekend als een
afzonderlijke tak van nijverheid, onder de
benaming van handel.
Maar is het wel juist, 0111 den kaudel
ook tot de nijverheid te rekenen Door
den handel wordt immers niets voortge
bracht? Die beschouwing gaat slechts ten
deele op. Wel is het waar dat door den
handel niets wordt voortgebracht, als men
dit laatste woord letterlijk opvat. Maar wat
zou het bateu, wanneer de landbouw eu
de haudwerksnijverheid tot de voortbren-
giugal het mogelijke aanwendden, wanneer
de productie niet onder ieders bereik werd
gebracht. Voorziening in de behoeften zou
toch grootendeels ondoenlijk zijn, en daarom
vult de handel de andere takken van nij
verheid aan, die zonder den eersten nimmer
tot hun recht zonden komen. De handel is
dus die tak van "nijverheid, die de producten
verzamelt, vervoert eu verspreidt, en daar
alle voortbrenging tot voorziening in be
hoefteu strekt en tot dit laatste recht-
streeksche beschikking over de begeerde
zaken uoodig is, staat de handels-industrie
economisch volstrekt niet op een lageren
trap dan de andere takken Zij maakt er
de voortzetting van mogelijk, doet ze hare
bestemmiug bereiken en geeft aan hare
producten wezenlijke waarde.
Er is geen tak van industrie, waarhij in
sterkere mate de behoefte aan kapitaal
wordt waargenomen, dan bij den handel.
ilT DE AVONTUREN VAN EEN WE EN ER
DETECTIVE.
13.)
Dat is toch sterk, zeide de oude graaf.
zou de zon wel eens willen zien, die
toe ster door haar glans verduistert. Maar
f ernst gesproken heb je niet naar de
«ge gekeken, die ik je heb aangeduid
Jawel, en ik heb de bedoelde dame
«^gezienalle kijkers waren op haar ge-
toiigd. Ze is werkelijk schoon, zeer schoon,
"tor ze is schoon als een standbeeld, dat
H bewondert, zonder zich er door aan
trokken te gevoelen, een schoonheid,
'Hgevallig voor het oog, maar die het
»Hkoud laat. Ik ken nu ook haar naam.
Zoo heeft zij je zooveel belang
stelling ingeboezemd, dat je naar haar ge
vraagd hebt
Toevallig heb ik haar naam gehoord.
Na de opera soupeerde ik met eeuige be
kenden, en toen werd er ook over haar
gesproken. De schoone Miuona Czerny heeft
bij haar optreden in de hoofdstad natuur
lijk opzieu gewekt, en de een weet dit, de
ander dat te vertellen. Ik beb er echter
niet veel naar geluisterdmijn gedachten
waren met een andere bezig.
Hoor eens, mijn jongen, je schijnt
werkelijk verliefd te zijn. Mag ik ook
weten
Neeu, waarde oom Gisteren wilde u
mij een zekeren naam niet noemen, en van
daag heb ik op mijn beurt een geheim
Mij goedbinnen korter of langer
tijd verneem ik het toch wel. De hoofdzaak
is, dat je nu zin hebt iu een meisje ik
onderstel dat zij je waardig is, eu het zal
me aangenaam zijn, als je kleine avontuur
tot ernstige gevolgen leidt.
Op dit oogenblik bracht de huisknecht
Zelfs waar deze van geringen omvang is,
moeten er voorschotten gedaan worden tot
aankoop van voortbrengselen. In den ver
koopsprijs daarvan moet telkens een deel
van die voorschotten met winst wordeu
^teruggevonden, eu de winst is hier de
waarde der arbeidskrachten van den koop
man, van de door hein aan de maatschap
pelijke voortbrenging verleende diensten.
Zonder voldoend kapitaal kan de handel
niet iu de behoeften voldoen. Hoor het
gemis er van zou de ruiliug hoogst be
zwarend worden. Maar bovendien, het is
een regel met vele uitzonderingen, dat. door
deu omzet de waarde van het kapitaal met
wiust terugkomt. De kauseu vau voor- eu
nadeel zijn hier zeer groot eu hangen van
..llerlei dikwijls onvoorziene omstandig
heden af
Eu nu doet het ook in dit opzicht weer
niets tot de zaak, of de handel met eigen
kapitaal gedreven wordt, dan wel steunt
op het crediet, dat als het ware het bloed
van den handel is.
Ook met betrekking tot dezen tak van
nijverheid staat dus de onmisbaarheid zoo
wel als de groote waarde van het kapitaal
vast, en elke poging tot vernietiging ervan
is een daad van vijandschap tegen de al -
geraeene welvaart, en dus, wat deu dader
betreft, van vijandschap tegen zich zelveu.
E i n u e u la n d.
Dat het met het tot stand brengen van
Kamers van arbeid weer deu slakkegang
gaat en wij weer bij het buitenland ten achte
ren ziju, wordt door de Standaard daaraan
geweten dat op het terreiu van den arbeid
reeds veel is bedorven en het ingediende
ontwerp ook geen aanleiding geeft tot groote
verwachtingen, 't Zijn eigenlijk geen Kamers
van arbeid, die de regeeriug voorstelt. Het
doel van de colleges zal immers niet zijn
het bevorderen van den arbeidmaar »de
belangen van patroons en weiklieden in
onderlinge samenwerking" voor te staan.
De Standaard had gewenscht dat men
naast de Kamers van Koophandel en nij
verheid een Kamer van landbouw zou op
richten en evenwijdig daaraan Kamers van
arbeid als vertegenwoordiging van de be
langen der werklieden.
Doch, die Kamers voor enkel arbeiders
vond men gevaarlijk, de patroons moesten
er bij zijn dit vindt het blad onlogisch daar
juist altijd de arbeidskracht tegenover de
patroons haar belangen heeft te beveiligen.
den ouden graaf een brief, waarvan het
adres voorzien was met het opschrift «drin
gend"
Zoodra graaf Leo den brief even had in
gezien, vertoonde zijn gelaat een pijnlijke
opgewondenheidhet papier trilde in zijn
hand.
Wat scheelt er aan, oom? vroeg
Bruuo. Zijn er slechte berichten
Ja, mijn jongen zeer slechte
van mijn bankier
Heeft u verliezen geleden?
Meer dan dat. llier lees dezen
brief.
De oude graaf reikte zijn neef het nood
lottige papier over, stond op, en in de ka
mer heen en weer loopende, mompelde hij
Dat is een slag, waar ik niet op voor
bereid was.
De brief, dien Bruno las, luidde
„Hooggeboren Heer Graaf
„Morgen zal op de beuTs mijn faillisse
ment bekend worden. De val van het huis
Giiutherberg te Berlijn is de oorzaak van
Desuoods wilde het echter toch meegaan
mits dan gelegenheid overbleef voor" de
arbeiders ora afgescheideu vau deu patroon
in sectiën mede te werkeu
Meu riep om Kamers van arbeid voor
werklieden, maar thans treden deze Kamers
veel meer nog iu het belang des patroons
dan in dat der werklieden op. Zij strekken
om „geschillen te vereffenen of te voorko
men," iets waarbij iu de eerste plaats de
werkgevers belang hebben, en waardoor de
verweerkracht der werklieden eer verzwakt
dan gesterkt wordt.
Ook nu zullen de Kamers van landbouw
wegblijven, want de minister stelt voor ook
boereu en boerenknechts op te nemen in de
Kamers van arbeid. Mocht nu de regeering
later tot het oprichten van Kamers van
Landbouw over gaau, dan komt men
ten slotte tot dezen eenzijdigen toestand,
dat de patroous voor handel, nijverheid en
landbouw hun eigeu Kamers hebben, waar
de werklieden buiteu blijven, en dat daar
naast Kamers van arbeid staan, waarin
nogmaals de patroons verschijnen, nu met
de arbeiders er bij.
Iu dit geval wordt dus verkregen het erken
nen van den arbeid als een eigen factor in
het nationale leven, evengoed als handel,
nijverheid, landbouw, en het opdien grond
gunnen aan den arbeid vau soortgelijke
Kamers, als handel en nijverheid nu reeds
bezitten.
De Standaard wil echter het ontwerp,
waarop zoovele aaumérkingeu te maken
zijn, niet verworpen zien. Zij troost zich,
zooals in den tegenwoordigen tijd zoo velen
ten opzichte van het Kieswetontwerp doen,
met het bekendebeter een half ei, dan
den leegen dop.
Het blad zet het ontleedmes nog verder
iu het ontwerp door de opsomming van
nog meerdere bezwaren, belooft ook de
details, waarin het veel goeds vindt, aan
een onderzoek te onderwerpen en eiudigt
met de zeker niet ongegronde vraag of de
pers tot de vergaderingen van de Kamers
niet moet worden toegelaten.
Te 's Gravenhage is Donderdag de YVolff-
en Deken-tentoonstelling geopend. Zij bevat
volgens het N. v. d. D. hare werken in
dicht en ondicht, de portretten enz. van
het geestig vriendinnenpaar, eene verza
meling van handschriften, waartoe velen
bijdragen afstonden en waarvan Dr. Johan
nes Dyserinck, die al de ingezonden wer
ken oordeelkundig rangschikte, den catalo
gus schreef, welke niet minder dan 350
nummers aanwijst.
De lange leestafels, waarop de uitgege-
den val van mijn huis, dat de crisisjvan 1S73
zoo grlansrijk heeft doorstaan. Ik heb U
toen diensten bewezen, heer graaf, waar
voor U mij meermalen Uwen warmen dank
heeft betuigd. Het doet mij innig leed, dat
Uwe voordeelen van toen geheel wordeu
weggenomen door het verlies, dat U nu
lijdt. Ik koester echter de hoop, U later
te kunnen vergoeden, wat U thans door
het faillissement van mijn huis verliest.
Met den eerstvertrekkenden trein ga ik naar
Parijs, naar mijn broeder, en ik vlei mij,
dat hij mij behulpzaam zal ziju om het
verlorene terug te winnen. Natuurlijk zal
ik U bij welslagen alles vergoeden, wat
U thans door deu val vau raiju huis verliest.
„Aanvaard de verzekering der bijzondere
hoogachting van
„Uw dienstwilligen dienaar
öIsiDOlt WOLFSOHN."
Hm! zei Bruno, dat is geen aange
name tijding. Verliest u veel, oom?
Bijna mijn geheele vermogen in por
tefeuille. Ik had het Wolfsohn toevertrouwd,
