VLISSINGSCHE COURANT
B H «Ml
i Lijfrente,
1CER T,
i. Sctttfiriitelili
actief ABEF1T
J.L.G.
HUUR
En-Voorkamer
vraagt!
ovenwoning
ster-Scheld
No. 96.
Maandag 19 Augustus 1895.
33at* Jaargang.
F li (JILL U T O N.
Binnenla 11 d.
Dadelijk liisnunile t
Jaarlijksclio fljfronlo voor
f 10O gestort kapitaal.
>or mannen.
TO'ir vro
ITTPrv.
7 54
8 39
9 57
11 18
13 51
f 6
7
7
9
70
13
65
21
99
10
72
0!
I 16 Augustus,
-A- Xj.
feven door het
van den Luit.-Kapelm,,
eer Jan Mouks.
Aanvang te 8
Goudsche Siroopfah
Gouda, voor den verk
.irsiropen, Kandij- enzwi
esuiker, Aardappelme
'geuheid van den Pleiz
Zaterdagmorgen 4
vertrektVrijdagav
'JES tot 12 uur 's
bestelling.
Aanbevelend,
woud, I no. 8,
ptember a. s. te betrek
"'NING, Aagje Dekenstr
i gemakken voorzien.
BOTTING, Lange ffa
HUUR, goed gesc
wonend persoon. Ad
aat.
er kinderen, een BOF
ONING, k, f 1,50 perv
Inlichtingen verstrek
ou rant.
aagd. Brieven met op--
t bureau v. d. blad.
TltllllMEWDT.
(ngen on Middelburg i
nRemise Tm. 4 60 (ill#
Zeilmarkt; 8.9.30, II
6—, 6.55, 8,80, 10.15.
1.15. 2,45, 4,15. 5,55,
TgNaar Zeilmarkt i'liii.
werkdagen.) 6.30, 8 45,
4 20. 6.— 7.50, 9.20,10,20,
12,35, 2,05, 3,35.5,05.?,-
chc Havendienst.
vm. 6.-, 6.20, 7,-. 710,
(I.—. 10.2O, 10.40. 11.-.
0. 140. 2.-, 2.20. 2.40.8.-
5 30, 5.50, 6.40, 7.20, 7.«,
i: rin. 6.10, 6.40. 7.20, 8,-
0.10. 10.30. 10.60. 11.10,
1.50, 2.10. 2.30.
5.20. 6.40. 6.-. 6.10
eu
5de dienst.)
TD
0 11 45 nm 3 30 en f
1 12 15 nm 4 en
kenskerke Tm 8 40
cuzea ,910
iar Hoofdplaat nm.
1 Breskena 2.2'!
Vlisaingcn 2.57
Dinsdag
en
Vrijdag
11 rm 7 - tui 11 46 um8;?
7 20 nm 12 05 8"
7 41) vm 10 10 Is';
8— 10 80 J|f
Brcskcns-TcrW'
uldlg voor vier
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187. (Telephoonnummer 10.)
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Meu abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vliesingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1 tot 4 regels
ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent -voor Frankrijk de firma G. DAUB®
Co., te Parijs.
Verschijn! Dinsdag-, Donderdag:- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitsohland,
land en Frankrijk f 1.05 per drie maanden.
Willen wij onze belofte nakomen en
j aanvang maken met de door ons
„jgekondigde eenvoudige schetsen op
;t rijke en leerzame gebied der Staathuis-
lüdkunde, dan kunnen wij wellicht geene
jtere keuze doen, dan het onderwerp ter
and te nemen, dat door het opschrift onzer
schouwing voldoende wordt aangeduid.
Geene betere keuze, omdat het woord
'terming tegenwoordig weer op aller lip-
is, en, begrepen of misverstaan, in alle
ringen en op alle plaatsen een onderwerp
er gesprekken is, in verband met den
•eurigen toestand van sommige takken van
andel en nijverheid.
Een gewoon en zeer natuurlijk gevolg
d dergelijke toestanden en van den daar-
:de samenvallenden geldnood in de scbat-
st, is, dat men bescherming wil en daarin
et middel tot herstel zoekt
Het verschijsel is, naar de gewone spreek-
ijs, zoo oud als de wereld, en in elk geval
:end sedert het begin der geschiedenis
de Staathuishoudkunde. En de wape -
der strijders, vóór en tegen, blijven
ok ongeveer dezelfde. Aan weerskanten is
rerdrijving waar te nemen, maar vooral
akunde, althans aan den kant der voor
onders van het beschermend stelsel
jrwijl het aan den anderen kant niet
Dtbreekt aan voorstellingen, die, eertijds
Igemeen aangenomen, op den duur aan
:n toets van het onpartijdig onderzoek niet
onden weerstaan.
Tegenover bescherming, of, zooals het
eestal met een vreerad woord wordt aan-
eduid, protectie, staat natuurlijk het begrip
-7 vrijhandel, beter gezegd, van vrijheid
het gebied van voortbrenging en ver-
:r, van handel en nijverheid.
Zouder nijverheid toch is geen handel
(staaubaar, want de nijverheid verzamelt
voortbrengselen der natuur, of verandert
bewerkt ze voor het praktisch gebruik.
)e handel zelf, die de ruwe of bewerkte
loffeo verspreidt en ze brengt onder het
«reik der verbruikers, is eigenlijk ook een
ik van nijverheid of van de vlijt van den
leosch.
lu het algemeen wensebt de mensch
ilijtig te zijn, dat wil zeggen, hij tracht,
fife on* aumoiec van Maaud.ig 4 Maart jl.
18.)
Zou de lord niet al den invloed van zijn
fccht en geld uitoefenen En zou de schurk-
chtige advocaat niet door list alles krach-
bos maken, wat haar vrienden voor haar
len? Hoeveel middelen tot verdediging
'onden de tegenpartij niet ten dienste te-
'enover het eenvoudige middel, waarmede
ij moest strijden, namelijk de waarheid,
"far de hoop op overwinning en op den
ijs
Zeker waren deze overwegingen weinig
Schikt om haar op te wekken. Maar ons
Wt laat moeilijk den band los, die ons
'm het leven bindtde hoep op toekomstig
naar zijne bijzondere inzichten en begrippen,
iets voort te brengen, iets te doen in bet
belang van vi.ortbrenging en doeltreffend
gebruikhetzij dan dat de nood hem is
opgelegd en hij moet werken om te bestaan,
hetzij dat hij daardoor zijn maatschappelijk
levensdoel des te beter hoopt te bereiken.
Nu ligt het geheel iD den aard der zaak,
dat ieder daarbij vrij wil zijn. Vandaar dan
ook, dat de oudere staathuishoudkundigen
leerden, dat vrijheid van nijverheid de
vrijheid is om voort te brengen wat men
wil, op de wijze en in de hoeveelheid die
men zelf bepaalt, en om over de verkregen
voortbrengselen geheel naar willekeur te
beschikken.
De zuivere volledige toepassing dezer
leer zou slechts mogelijk zijn in een fabel-
land, en wij hebben er vroeger reeds op
gewezen het geldt ook op dit gebied
dat volstrekt onbeperkte vrijheid inder
daad geen vrijheid is
Wanneer men verhaalt hoe, nog in de
vorige eeuw, het recht om voort te brengen
wat men wilde niet bestond, dan wijst men
gewoonlijk op de zoogenaamde gildende
erkende vereenigingen van patroons, die de
concurrentie wisten uit te sluiten, en zich
ten eigen bate het uitsluitend recht van
fabriceeren of verkoopen wisten voor te
behouden.
Dat waren ook voorstanders van be
scherming of protectiouisten, want, zij
beschermden zich zelfdie deftige patroons,
tegen de mededinging hunner leerlingen en
bedienden, en, in dien zin, is alle protectie
streng afkeurenswaardig.
Maar de nieuwere tijden hebben toch
geleerd, dat de vrijheid voor ieder, om
voort te brengen wat men wil, in het al
gemeen belang geenszins onbeperkt mag
zijn. Integendeel, meer en meer begiut men
in te zien, dat het algemeen belang op
velerlei gebied beperking eischt en de per
soonlijke vrijheid van handelen binnen zekere
grenzen moet worden gehouden. Dit is ook
niets anders dan bescherming, namelijk van
het algemeen tegen den enkelen persoon, en
wanneer wij de lange lijst der wetten, in
de laatste jaren tot stand gekomen, nagaan,
dan ontdekken wij reeds enkele sporen van
een streven der wet in die richting. Om
een enkel voorbeeld te noemenwanneer
de wet bepaalt, dat het verboden is om
inrichtingen, welke gevaar, schade of hinder
kunnen veroorzaken, op te richten zonder
vergunning der overheid, dan is de vrijheid
om voort te brengen wat men wil, reeds
aan banden gelegd.
Het nieuwere staatsrecht zoekt in deze
soort van bescherming, die van het alge-
geluk, ondanks alle ramp en lijden.
Zoo verliep de dagde volgende mor
gen brak aan. Alice had haar bed verlaten,
voorde eerste zonnestralen door haar ven
ster gloorden. De gespannen verwachting
dreef haar ten bedde uit. Heden, heden
zou het zijn.
Het rijtuig kwam precies te twee uur voor,
juist nadat het middagmaal was afgeloopen.
Parker was zelf naar het stadje geweest
om een net gemakkelijk rijtuig te huren,
want in den stal van dr. Brown was niets
bruikbaars te vinden. Hij liet de dames in
het rijtuig plaats nemen en ging zelf op
den bok zitten. Het uitstapje trof goed weer
het was een heerlijke Meidag, vol zonne
schijn een heerlijk lentewindje speelde met
de lokken der dames en kleurde haar wan
gen hooger rood.
Zoodra zij te Hampton waren aangeko
men, lieten zij uitspannen en gingen te
voet naar het park. Zij vernameu van den
stalhouder, dat Waltber hen daar reeds
wachtte. Zij troffen hem daar ook aan.
Bewogen drukte hij zijn zuster aan het
meen belang tegen het eigenbelang, zijn
grootste kracht, en het kan niet ontkend
worden, dat het zich daarbij op goeden
grond beweegt, omdat het op die wijze
beslist de zedelijke roeping van den Staat
vooropstelt. In de toekomst zullen op dit
gebied groote vragen moeten worden beslist,
vragen, welker behandeling men lang kan
uitstellen, maar die telkens met onweer
staanbare kracht op den voorgrond dringen.
Zij betreffen niet het minst de bereiding
van voortbrengselen van verbruik, de wijze
van bereiding en de verspreiding. Wanneer
wij ook hier met een enkel voorbeeld onze
bedoeling willen ophelderen, dan schijnt het
voldoende, te wijzen op het groote vraag
stuk van het alcoholverbruik.
En hier leert uu de ondervinding- dui
delijk, hoe voorzichtig men wezen moet,
met stellingen aan te nemen, die onom-
stootelijk vast schijnen te staan, of liever,
met die stellingen onvoorwaardelijk als
natuurwetten toe te passen. De opheffing
der particuliere productie vau sterke dranken
zou een knak toebreagen aau de iudustrie,
en de Staathuishoudkunde leert, dat af
keuring verdient, al wat nadeehg is voor
de toeneming van den algemeeneu rijkdom
Hoe kortzichtig echter handelen wij, door
op dit stokpaard door te draven. Immers,
het is een onweersprekelijk feit, dat het
algemeen en toenemend drankverbruik de
volkskracht verzwakt, dus het voortbrengend
vermogen vermindert en de nationale wel
vaart doet afnemen. De bescherming van
het algemeen tegen het bijzonder belang
ligt dus op den weg van het staatsdoel,
en de onbeperkte vrijheid bewerkt juist
bet tegenovergestelde van hetgeen de
Staathuishoudkunde leert en verdient stren
ge afkeuring, omdat het beslist nadeelig is
voor de stoffelijke belangen van het volk.
In haar slotbeschouwing over de nieuwe
dischgenooten (de nieuwe kiezers) wijst de
Standaard er ook op, dat er toch nog velen
zijn, die hun komst met meer of minder
verlangen tegemoet zie» en zich op die
komst voorbereiden. Allereerst de Liberale
Unie, die blijkens bare bekende circulaire,
op de jongste vergadering der Uuie aan
genomen, de uitbreiding van het kiesrecht
predikte. De Standaard betwijfelt ecliter
of de werklieden in dit aas zullen toebijten
en gelooft dat de Liberale Unie nog heel
wat meer naar links zal moeten opschui
ven, eer de nieuwe kiezers in de heeren
Tromp en Borgesius politieke broeders zien,
hart en reikte zijn vriend de handdat
was zijn gelukwensch met hun verloving,
waarvan hij door een brief van Parker reeds
kennis had gekregen.
«Neem haar en bescherm haar, het liefste,
wat ge op de wereld hebtzij verdient
het"zeide hij met licht bevende stem.
Draagt met elkander 's werelds vreugd
en leed. Ge hebt beiden een hart, dat God
vreest, de rechtvaardigheid bemint en nie
mand behoeft te schuwen dat js voor mij
een waarborg, dat ge met elkander geluk
kig zult ziju".
«En ons leven lang hopen wij aan deze
beginselen getrouw te blijven", antwoord
de Parker, nam daarop den arm van Edith
en stapte voort, zoodat Walther met Alice
volgde.
Uit den brief van Parker had Walther
gezien, dat het aan de vereenigde pogin
gen van zijn zuster en van zijn vriend ge
lukt was, Alice te bewegen tot de belofte,
dat zij aan hem alleen heden haar geheim
zou openbaren. Onze jonge vriend was
echter niet gezind om het oogenblik daar-
met wie aan te zitten aan eenzelfden discli
hun vreugde en blijdschap is.
Ondertusschen gaat het socialisme onver
zwakt voort met propaganda 1e maken
onder onze werklieden. De parlementairen
met de leus van algemeen kiesrechtde
revolutionairen, die in het kiesrecht geen
heil zien, maar alleen in de omverwerping
onzer maatschappijke instellingen hun ideaal
verwerkelijkt vinden. Hun aanhangers ver
minderen niet, maar vermeerdereu met den
dag, en het zou de Standaard niet verwon
deren als een groot getal dergenen, die
straks met liet stembiljet worden begiftigd,
het zonder blijdschap aannemen, wijl hun
geleerd werd dat bet een waardeloos
papier is.
Blijven over de Roomschen en de anti
revolutionairen. Bij eerstgenoemden heeft
de Volksbond reeds van zich doen spreken
door zijn pogingen tegen het socialistische
streven. Maar ook in die kringen spant het
min of meer. Men weet boe sterk, zelfs in
Brabant en Limburg, de anti-conservatieve
strooming werkthoe men in Maastricht
zelfs den abbé Daens uit België wil laten
optredenverschijnselen, die er op wijzen
dat het conservatieve Rome steeds meer naar
den democratischen kant wordt getrokken.
Opmerkelijk is het dat bij alle groepen
nadruk gelegd wordt op de sociale politiek,
d.w.z. op de politiek, die eerst erustig kan
gevolgd worden als de nieuwe kiezers
medespreken. «In die richting beweegt zich
de resolutie der Liberale Unie; in die
richting stuurt de Radicale Bondin haar
leeft de sociaal-democratische partij en ook
de Roomschen gaan al meer en meer dezen
weg op." En ook voorde antirevolutionairen,
meent de Standaardis het hoog noodig
zich te organiseeren, en zich voor te bereiden
op de ontvangst der nieuwere dischgenooten.
Over de mislakte onderhandelingen aan
gaande het leveren van nieuwe geweren
door een Nederlandsch syndicaat schrijft de
Limb. Koerier het volgende
Reeds voor eenige dagen kwamen geruchten
tot ons, dat deze voor Maastricht zoo gewich
tige onderneming in de haven zou schipbreuk
lijden. Toch restte toen een kansje op behoud
er werd nog met den minister onderhandeld.
"Wij onthielden ons daarom tot dusver van elke
mededeeling over de loopende geruchten. Thans
hebben wij echter zekerheid.
De minister schijnt niet toeschietelijk te zijn
geweest en met name zijn eischen met betrek
king tot den tijd der levering al te hoog gesteld
te nebben. Of dat nu de heeren geldschieters
huiverig gemaakt heeft om de zaak voortgang
te doen hebben Het schijnt ons zoo. Wat er
van zij, het feit, dat Maastricht zijn fabriek,
van te verhaasten. Hij begreep, dat Alice
eerst na zwaren tweestrijd hiertoe besloten
was en hij dus niet goed zou handelen
met hij haar aan te dringen; liever wilde
hij het oogenblik afwachten, dat zij daar
voor geschikt achtte.
Hij vermeed dus met zorg te spreken
over de reden van hun samenkomst. Hij
begon een druk gesprek over duizenderlei
dingen, die voor een jong paartje belang
hebben, en Alice liet hem gaarne aan het
woordzij luisterde meer naar hem, dan
dat zij sprak.
Zoo had men dan reeds langer dan een
half uur in het park gewandeld en zich
in het heerlijke lenteweer en de schoone
natuur verlustigd, toen men in een boschje
bij een met gras begroeiden heuvel kwam,
waarop een staudbeeldje van eene Griek-
sche godin stond.
Op die manier had men eenige afwisse
ling willen brengen in de eentonigheid van
het purk.
«Laten wij de trap eeus opgaan en het
beeld van nabij beschouwen," zeide dr.
