VLISSIIVSSCI1 ('IllAAT BIT ii (KIM No. 69. Maandag 17 Juni 1895. 33s'e Jaargang. Iet nieuwe Binnenland. (Telephoonnummer 10.) BUREAU: Kleine Markt I N°. 187. (Telephoonnummer 10.) Prijs per drie maanden f 1.—. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boekbandelaren en Postdirecteuren. UITGEVER: F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen. PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1 tot 4 regels ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. I». DAUBE Go., te Parijs. Verschijnt Dinsdag», Donderdag» en Zaterdagavond. Abonnementen voor België, Duiteobland, Enge land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden. Zij, die zich met het volgend kwartaal, aanvangende 1° Juli a. s., op de Vlissingsche Courant abonneer en, ontvangen de nog tot dien datum ver* schijnende nummers gratis. tot herziening der personeele belasting. II. Ue grieven legen den grondslag der haardsteden tracht de Minister natuurlijk weg te nemen. Volgens de tegenwoordige regeling moet worden betaald volgens het aantal haardsteden, in eene woning te vinden, ook al wordt een kleiner aantal gebruikt. Dit geeft aanleiding tot ont duiking, eene ontduiking, waartoe zich vooral de inrichting van sommige moderne woningen uitstekend leent. Daarom wil het ontwerp rekening houden met het getal der werkelijk in gebruik genomen haardsteden, en dit beginsel is ongetwij feld veel billijker, maar of de ontduiking daarmede zal ophoudeD is eene geheel andere vraag. Het blijft onze meening, dat van alle grondslagen deze de minst Ook de belasting op het mobilair zal op andere wijze worden geregeld, en wel zoo, dat de schatting ervan algemeen wordt voorgeschreven en de waarde dus niet meer kan worden gesteld in even redigheid met de huurwaarde der woning, volgens een wettelijk tariefeen juist beginsel, omdat die evenredigheid meestal niet bestaat en de regeling een er belas ting zoo min mogelijk op ficties berus ten mag. En zoo blijkt ons dus dat, in het out j werp alleen de deuren en vensters als grondslag worden uitgeworpen, en daar tegen zal niemand eenig bezwaar hebben, De gebreken der tegenwoordige regeling I op dit punt zijn zoo vaak aangetoond en zoo algemeen bekend, dat wij er ons i veilig van kannen ontslagen achten, ze nogmaals bloot te leggen. F E IJ I L L U T O i\. 1 33.) fZij is voor mij geheel voldoende, mylord, doch daarvan is geen sprake. I Door uw vertrouwen in mijn kunst ge voel ik mij genoeg vereerd, om alle be denkingen ter zijde te stellen. Doch met de rechtbank is het iets anders, mylord. Ik ben verplicht elke maand een rapport j hj de rechtbank in te leveren over de patiënten in mijn gesticht en daar moet ik dan tegelijkertijd de bedoelde verkla- tiogeu bij overleggen. Wanneer ik hierin nalatig' was, zou ik uwe lordschap en mij zeiven niet kannen vrijwaren van groote moeielijkheden." Dat de regeering de herziene belasting uitsluitend als verteringsbelasting wil laten werken, hebben wij reeds opge merkt. De gewone bezwaren, die tot op zekere hoogte tegen alle verteringsbelas tingen kunnen worden ingebracht, be hoeven wij hier niet in het breede te vermelden. De voornaamste ervan is on getwijfeld deze, dat de vertering dikwijls een zedelijkgedwougenkarakteraanneemt en economisch alleen de noodzakelijke, de natuurlijke vertering belastbaar mag zijn. Maar dit bezwaar houdt verband met hetgeen tegen de personeele belas ting in het algemeen kan worden inge bracht. Al wat aangewend wordt om te ver dienen, om winst te maken, wil het ont werp niet belasten. Vandaar dat winkels, plaatsen van uitstalling, werkboden en werkpaarden, niet in de termen der wet zullen vallen. Tot de vrijstelling van kantoren, scheen geen afdoende reden aanwezig te zijn. Vele ervan worden vol gens de Memorie van Toelichting gebe zigd om er den tijd aangenaam door te brengen Ook de koetsiers en de paarden van geneesheeren en de paarden van paardenverkoopers blijven belast, omdat zij in vele gevallen niet uitsluitend tot het uitoefenen van het bedrijf worden gebezigd. De belasting wegens de paarden van verhuurders blijft mede bestaan, omdat zij wordt teruggevonden in den prijs der verhuring. Logementen, "buiten het gedeelte door den houder en zijn gezin bewoond, worden niet geheel vrij gelaten, reeds omdat, zegt de Minister, bet niet aangaat om hen, die daarin ver blijf houden, in plaats van in eigen wo ning of gemeubelde kamers, van de belasting vrij te laten, een motief dat ous wel wat ver gezocht voorkomt. Er was voor den ontwerper alleszins reden, om niet alleen de woningen in den meest strikten zin voor de belasting in aanmerking te nemen, maar ook die welke bestemd zijn tot kortstondig ver blijf van personen, anders dan speciaal tot bet verrichten van hun werk, zoodat ook de belasting wordt behouden voor sociëteiten, koffiehuizen, restauratiën, schouwburgen en dergelijke inrichtingen. Ziehier dus eenige voorbeeldeu, die aantooneD op welke wijze te werk is »Ge zult wel begrijpen, mijnheer, dat op dit oogenblik bet verkrijgen van zulk een verklaring hier tot de onmogelijk heden behoort. Zeer korten tijd geleden beu ik na eene afwezigheid van ver scheidene jaren hier met mijn dochter teruggekeerd; ik heb baar aan geen der hier wonende dokters toevertrouwd, omdat ik op uw kunstvaardigheid rekende, mijnheer Brown. Er is dus hier geen een arts laat staan twee die een ver klaring omtrent den toestand van het meisje kan afgeven." «Ik gevoel mij zeer gevleid door uw erkenning vaD mijn geringe verdiensten jegens de wetenschap. Doch ik moet mijnbeer Carringsblifi* zeker gebeel ver keerd verstaan hebben. Als ik mij nog goed herinner, zeide hij, dat nw dochter hier in Bedlam vertoefd heeft." De lord werd woedend, dat dr. Brown hem van leugens zou verdenken, en dat was toch zijn eigen schuld, hij had moeten denken aan hetgeen de advocaat gezegd kon hebben. gegaan, met het oog op het beginsel dat alleen van eene werkelijke verterings belasting sprake mag wezen. Of de toe passing van het beginsel op alle punten zal bevredigen, meenen wij te moeten betwijfelen, al moet het zeker erkend worden, dat de grens soms moeilijk te trekken is en dan natuurlijk de schaal naar de zijde van de schatkist moet over hellen. Een andere klacht over de werking der tegenwoordige wet op het personeel is deze, dat zij, bij het altijd noodzakelijke verleenen van vrijstellingen, en het ge deeltelijk ontheffen van hen voor wie de volle toepassing der wet te drukkend zou zijn, verkeerde middelen heeft aangegre pen. Met het oog op de tegenwoordig vrij algemeen heerschende denkbeelden omtrent de meest juiste en billijke wijze van belastingheffing in het algemeen, zou naar onze meening ernstige aan dacht kunnen worden geschonken aan de vraag, of men niet best handelde, door vrijstellingen en ontheffingen te laten varen, daarentegen zeer lage cijfers voor de berekening van den aanslag aan te nemen, en vervolgens progressief te werk teg^an; dus die cijfers te doen klimmen voor hen die meer kunnen betalen. Op geen enkel gebied schijnt men minder bezwaren te kunnen inbrengen tegen wat voor bet overige zeker geene algemeene bewondering verdient, veel minder on doordacht mag worden toegepastde progressieve belasting- Intusschen, de regeeriDg heeft nu aan andere middelen de voorkeur gegeven, om in het bestaande verbetering te bren gen, en wel deze Er wordt een bedrag vastgesteld van de huurwaarde die hoogstens onbelast blijft Dit maximum verschilt voor de verschillende categoriën, waarin de ge meenten worden gesplitst, of voor ver schillende gedeelten van gemeenten, naar gelang van den hoogsten huurprijs, die in den Tegel moet worden besteed door hen van wie in redelijkheid nog geene belasting kan worden gevorderd. Iedere huurwaarde wordt voorts verminderd met zeker bedrag, dat in verband met het gemelde maximum der onbelastbare huurwaarde voor iedere categorie van gemeenten wordt vastgesteld. „Stoor u niet aan de praatjes van dien ezel, mijnheer Brown," riep hij uit.Houd u alleen aan hetgeen ik u zeg. Ge hoort dus, dat ik u onmogelijk zulk een ver klaring kan verschaffen. Nu verwacht ik van u een voorstel, hoe wij van deze formaliteit kunnen vrijkomen." „Tot mijn groote spijt moet ik uwe lordschap verklaren, dat ik daarvoor geen raad weet." «Ge zijc zelf dokter, kunt ge zelf niet zoo'n verklaring afgeven, mijnheer „Al wilde ik dat doen op aandringen van uwe lordschap, waar zou ik dan de tweede handteekening van daan halen De tweede, zonder welke mijne verklaring toch niet geldig is?" «Ge zult toch in uw woonplaats nog wel den eenen of anderen dokter heb ben, die eene verklaring kan ondertee kenen »0 mylord, daar ontbreekt het niet aan, maar in'dit geval zou moeielijk een mij ner collega's zijne verklaring afgeven" de woorden van den dokter werden Vrijstelling wordt verleend wanneer een perceel slechts ééne haardstede heeft. Bij geringe waarde van het mobilair wordt een lager percentage geheven. Toen de schoolwetswijziging van 1889 haar beslag had gekregen, waren er slechts enkelen, die bleven beweren dat de schoolstrijd niet geëindigd was en dat hij na verloop van enkele jaren weer met nieuwe hevigheid zou ontbranden. Dat was ook het gevoelen van die vrijzinnigen, die, ofschoon voorstanders van de open bare staatsschool, meenden dat hun stem voor die wijziging een stap was tot den vrede. Spoediger dan men dacht, is de vrees voor een hernieuwde worsteling bewaarheid. Wel verre van zich tevreden te stellen met de overwinning van 1889, of met die, enkele dagen geleden met het voorstelLobman behaald, is nu bij de tegenstanders van het staatsonderwijs de oude strijdlust ontwaakt en worden zij opgeroepen om den strijd voor de vrije school aan te binden, een worsteling, zegt de Standaardwaarbij vergeleken, al onze vroegere worsteling niets dan kinderspel zou te heeten zijn. Waarvoor men die groote worsteling wil aanvangen, leert ons het bekende Unie-rapport, dat aldus luidt «De gemeenten worden niet langer belast met de bekostiging van de lagere school. Door het Rijk worde voor elke lagere school eene vaste bijdrage uitgekeerd, te berekenen naar vaste regelen bij de wet vast testellen, waarbij de tegenwoordige wet tot leiddraad kan worden genomen en naar zoodanigen maat staf, dat de kosten van eene gewone eenvou dig ingerichte lagere school Worden gedekt en rekening gehouden wordt met uitbreiding van leerstof en vermeerdering van het onderwijzend personeel. De uitkeering van die bijdrage worde, evenals thans, verbonden aan voor waarden, die de inrichting van het onderwijs vrij laten en alleen strekken om de besteding der rijksgelden voor het beoogde doel te ver zekeren. Voor zoover de ingezetenen aiet zei ven in hun onderwijs voorzien, treden in hun plaats de gemeentebesturen op. Hun worde de vrijheid verleend het beheer hunner scholen over te dragen aan plaatselijke commissies, en voorts de scholen zoo in te richten, als het meest strookt met den geest van de ouders der schoolgaande kinderen.» nu langzaam en stotterend >het is een zeer eigenaardig geval, mylord, dat slechts door een diepzinnig onderzoeker op bet gebied van waanzinnigheid als zoodanig zal herkend worden. Het is een geval, mylord, dat zelfs vele kundige dokters niet voor waanzin zouden houden". En bij deze woorden rustten zijn listig loerende oogen herhaaldelijk op den lord. Ik heb geen verstand van die weten schappelijke onderscheidingen en laat aan uw kundigheden de juiste bepaling van het geval over," antwoordde lord Norman, zoo bedaard, dat men inderdaad zou ge- looven, dat hij de bedoeling van 's dok ters woorden niet begreep, „Laten wij dus alleen over de verklaring spreken. Ge zijt bereid, die af te geven, maar de tweede handteekening ontbreekt nog. Hebt ge geen hulparts «Neen mylord, daarvoor is mijn gesticht te klein en mijn beurs laat het niet toe «Maak dan nog heden gebruik van uw verblijf te Londen, om een jongen dokter in dienst te nemen, en laat hem dan

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1895 | | pagina 1