IT til 1111).
Woensdag 12 Juni 1895.
33s,e Jaargang.
Gemeentebestuur.
B i n n e n 1 a n d.
terwijl ook de rega
fc was bij de Cortes «ut.
15 millioen peseta's te
üogendheden hebben zich,
de Porfce gerichte, krasse
liet ongelukkige Armenië
eerste aangetrokken. Doot
.ter in hare hooge wijsheid
:iheden te melden, dat zij
dig heatuur van het Turk-
lemoeien hebben. Of deze
chtwijzing van den Zieken
jaar verder aan. het Turksch
verlaten, is niet te denken,
'rnosa is de stad Taipeifoe
van een kruitmolen en een
en asehigelegd. Honderd
-et plunderen'waren, maak-
de.
aonneerboot Itlis heeft bij
der stad op de Chineesche
hun geschut tot zwijgen
lijkt dat Duitschland tegen
'ekozen had.
nd van Vlissingen.
8 .Tuni 1-895,
C. J, W. Lichtenberg,
J. Lagace, jd. 20 j.
jm. 23 j. en C. A. C.
- M. van Staveren, jm.
jd. 20 j.
f. Iüoeg, jm. 22 j. en C.
i. 31 j. J. Haak, jm.
Scheijbeler. jd. 21 j.
!4 j. en S. Poortvliet, jd.
ijen, jm. 39 j. en J. Pot-
- W. S. Buijs, jm. 26 j.
d. 25 j.
H. Polderman, geb. Cam-
Corveleijn, geb. Koèleman,
sreins, gëb. Bracki, z.
Naerebout, z. J. 11.
is. d. M. E. Kiviet,
I. Hendrikse, geb. Vader,
ts, geb. Ie Mahieu, z.
geb. van Sbhagen, z.
inke, z. J. 0. M. Heij-
hen, d.
A. S. Corstanje, d. 2 in
ongeh. d. 75 j.— A. M'
DINGEN.
chip. «City. of KoUêriUm" ver-
CarJia' met eene lading steun-
ipïj „Zoelaod."
omschip ;KoichsUg=, komcude
gisteren ran Lissabon met be
rg ^via Vliaaingen. Hot kas
te Vlissingen.
1.54 Springtij vm,
2,24
2.55
3,28
4, 3
4.42
5,28
6,28 Laatste Zwart.
ïze berichtgevers ons van
de onderhandelingen be-
jenomen uitbreiding der
ilde" te verschoonen, Die
ers reeds genoegzaam be-
3 zal nu zijn de officieele
htenRed.
BERICHTEN.
gen, 7 Juni
3. £1,05 per. Kilogram.
1 per 104stuk8.
van pblitie zijn hls ge-
rdeen HUISSLEUTEL,
BROCHE en een PAK
nstmeid.
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187. (Telephoonnummer 10
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15,
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVKRTENTIËNVan 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. I». TDATJB'E
Co., te Parijs.
Vcrachijmi BHtasdtig-, S^oDdca'd:iff" en Znterdagarostd.
Abonnementen voor België, DuitBohland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden.
OPENBARE VERGADERING
VAN DRN
gemeenteraad van vlissimqen
op Woensdag 12 Juni 1895.
des namiddags ten 21/s uur.
b. Overlegging
c. Benoeming van Leden der Commis
sie van bijstand voor het beheer van de
Oudheidskamer en van een Gemeente-Ar-
cbivaris.
cl. Ontslag aan Mej. M. C. Schuur-
kamp als kweekelinge in de nuttige hand
werken aan school B.
Te behandelen zaken:
I. Voorstel tot verkoop van eenige
perceelen gemeentegrond.
'2. Idem betreffende de Oudheidskamer
en vaststelling van desbetreffende Veror
deningen.
3. Idem tot verkoop van kapitaal, in
geschreven op het Grootboek der 372 pCt,
Nat. Schuld voor schoolbouw.
4. Idem tot het beschikken over den
post voor onvoorziene uitgaven der be-
grootino- voor 1895.
5. Idem tot af- en overschrijving inde
gemeente-begrooting voor 1894.
6. Idem tot vaststelling der rekening
van de Bank van Leening 1894.
7. Idem tot het verleeneu van vergun
ningen tot het uithangen van zonne
schermen en reclameborden.
8. Idem tot het leggen van rails in
den Koningsweg aan H. L. Hermans.
.9. Idem betrekkelijk het adres van A.
H. Polak om in huur te mogen hebben
een stukje gemeentegrond aan de Bal-
lastkade.
10. Idem tot goedkeuring wijziging der
begrooting voor 1891 van het Burger-
Weeshuis.
II. Idem tot het toekennen eener be
looning aan Mej. M; O. Schuurkamp als
tijdelijk onderwijzeres aan school D.
Met groote. meerderheid 158 tegen
77 stemmen is Donderdagavond door
de „Christel, werkliedenvereniging" te
's Hage. besloten zich van het werklie
denverbond „Patrimonium» af te scheiden.
De antir. Boodschapper is niet vleiend
F II IJ I L L Si T O
31.)
«Het is goed, mijnheer Carringshliff,
dat ge nu kleur bekent en uw ware
aangezicht toont," sprak hij trotsch en
met kalmte. „Ge weet, dat ik uw tegen
stander ben laten wij den strijd begin
nen. De middelen, waarover ik in dien
strijd beschikken kan, zijn onbeduidend
gering maar de talisman, die ze krach
tig maakt, is de waarheid. Ge beschikt
over geld en macht. Laten wij de proef
nemen en zien, of de goede zaak het
onderspit delft in den strijd met de
schurkerij I"
Deze laatste woordeD bereikten het
in hare beoordeeling van dit besluit der
gescheiden broederen. Zij zegt dat de
voorat verzekerde meerderheid in grooten
getale was bijeengetrommeld en het be
sluit door het bestuur doorgedreven,
vooreerst door alle buitengewone leden
van de vergadering te weren, voorts door
aan iederen spreker slechts 5 minuten
toe te staan, en eindelijk door te werken
op de kerkelijke hartstochtelijkheid van
sommige hervormden. Ook het „sociaal
program" deed dienst door er iets af
schuwelijks van te maken, iets politieks,
iets radicaals, enz.
„En dat alles in vrome termen, op
zaiveuden toon" roept de Boodsch. uit.
Het Dbl. zegt van de zaak liet vol
gende „Het besluit is genomen omdat de
afdeeliug niets geniet van de gelden van
den bond en dat, sedert in den bond liet
sociaal program aan de orde gesteld is,
twist, baat en partijzucht zich zoo sterk
mogelijk hebben voorgedaan."
De Boodschapper en het Dbl. komen
dus in dit punt overeen dat het sociaal
programma de afscheiding teweegbracht.
Het Duitsche leger en de vloot ver-
eisclien eene jaarlij ksche uitgave van
456 .millioen gulden. Dit cijfer doet eeu
schrijver in de Arnh. CL uitroepen dat
het waarlijk 'geen cijfer is om er den
gek mede te steken en dat die nimmer
eindigende bewapèningen in 1874
was bovengenoemd cijfer slechts 168
■millioen verontrustend zijn in beden
kelijke mate, daar zij te eener of te
anderer zjjde tot eene uitbarsting voeren
moeten. De openbare geldmiddelen van
de verschillende rijken worden hun on
dergang te-gemoet gejaagd Het mili
tairisme in den tegenwoordigeu vorm,
de dure glorie van de ten einde spoe
dende 19e eeuw, is de vijandvan de
regelmatige ontwikkeling in economi-
schen zin van staat en volk. Treurig
noemt de schrijver het te moeten
ontwaren dat de. zucht naar het behoud
van den lieven vrede zich niet anders
openbaart dan in het op de been houden
van reusachtige legers met den kostbaren
aankleve van dien, en in het tërugkrui-
pen naar den middeleeuwschen toestand
van tot de tanden gewapende, tegenover
elkander staande volken. Voor velen geldt
nog steeds de dooddoener: »elk land is
rijk genoeg om zijD eigen roem fe be
oor van den advocaat niet meer; hij was
reeds qnder de menigte verdwenen.
In groote opgewondenheid had Car
ringshliff den jongen Lund verlaten, zoo
dra hij hoorde tot welke gevolgtrekkingen
deze gekomen was door eene scherpzin
nige beoordeeling van zijn goedgeslaagde
list. Het trof hem zwaar, dat hij door
grond werd door een jonkman, wiens
verstand nog nauwelijks tot rijpheid was
gekomen. Nog krenlcender vond hij dit,
omdat hij van den beginne af niet voor
nemens was de krankzinnige terug- te
krijgen op de manier, die hij ten slotte
in practijk had gebracht. Alleen de lord
droeg er de schuld van, dat hij eindelijk
besloten had list te gebruiken.
Ond.e.r dergelijke overpeinzingen kwam
de inwendige toorn tot rust, die de ont
moeting met Walther Lund bij hem bad
opgewekt. Hij was de straat ten einde
geloopen en bevond zich nu op weg
naar Regentspark. Het getal rijtuigen
werd minderde meesten waren reeds
in het park, waar de voorname wereld
talen." Het is echter een roem van twij
felachtig allooi, als hij zijn heerlijkheid
speciaal zoekt in het leegpompen van
de schatkist, in het verstoren van het
economisch evenwicht en in het belem
meren van de vrije ontwikkeling.
't Is een treurig, maar waar beeld,
dat de schrijver ons schetst vau een toe
stand, waaronder alle Europeesche natiën
in meerdere of mindere mate zuchten,
en die steeds vererg-ert. Het brengt hem
tot de vraag: «Van welke der groote
mogendheden zal de bevolking ^wantzij
is 't, die ten slotte den doorslag geeft)
het eerst ontwaken in gezond verstand
en geestkracht, en het initiatief nemeii
tot een gemeenschappelijk optreden orn
te verkrijgen een duurzamen vrede zon
der zoo kostbare voorbereiding tot den
oorlog
Bostcuriositeit
Men schrijft aan de H. Ct.
Herhaaldelijk komt 't voor, dat wandel
stokkeu en parapluies aan postkantoren
ter verzending als postpakket worden aan
geboden, maar moeten worden geweigerd,
daar de lengte gewoonlijk het maximum
der bij de wet geoorloofde afmetingen
overtreft.
-Wenscbèlijk zou het daarom zijn, de
wet op de Pakketpost zoo aan te vullen,
dat het maximum van een der afmetin
gen van SO cM. op 1 NL gebracht werd.
Opmerkelijk is het,-dat genoemde voor
werpen ook dan, als zij worden aauge-
boden ter verzending op den voet van
brief, d. w. z. tegen briefport, moeten
worden geweigerd, niettegenstaande er
bij of krachtens de wet geen maximum -
afmetingen voor brieven zijn gesteld, noch
bepalingen omtrent de omslagen, waarin
die moeten zijn gesloten.
De aanbieder kijkt verwonderd op en
zegtHoe, mijnheer 1 u weigert dien wan
delstok tegen briefport te verzenden en
kunt mij het wetsartikel niet aanwijzen,
waaraan' de bevoegdheid tot die weigering
is ontleend
AntwoordGe hebt alle reden om
hierover verwonderd te zijn, maar ik moet
u beleefd doen opmerken, dat, hoewel
bij of krachtens de wet geen maximum
afmetingen voor brieven zijn gesteld, het
gemis van eene zoodanige bepaling toch
niet kan worden ingeroepen, waar het
geldt de verzending per brievenpost
omstreeks dit uur bijeen kwam. De
wandelaars waren echter in grooten ge
tale nog op weg, en hij liep met de
menigte mee, ofschoon hij volstrekt geen
plan had om in het park te gaan wan
delen. Onder het voortgaan tusschen
de lachende en pratende menigte kon hij
nadenken.
Met inspanning peinsde hij over het
gebeurde met den jongen Luud en over
de middelen, welke aangewend moesten
worden om de kwade gevolgen te voor
komen van diens te verwachten bande-
■lingeu. Zoo kwam hij eindelijk in het
park aan De breede hoofdlaan was vol
rijtuigen vau allerlei soort, die met el -
kaar in pracht wedijverden, ofschoon de
kostbare, edele paarden nog meer de
aandacht van het publiek trokken. Bij
de weelde in paarden en rijtuigen kwa
men nog de schoone toiletten der dames
en de opzichtige costumes der heeren
het geheel gaf een schitterende, bonte
mengeling te aanschouwen, die het oog
verblindde.
van voorwerpen, die geen brieven zijn.
De man met de wandelstok gaat nu
heen, doch komt een half uur later een
goed [ingepakte roi aanbieden met ver
zoek om die als brief te verzenden. En
aan dat verzoek wordt nu door den amb
tenaar natuurlijk voldaan, hoewel hij
zeer goed weet, dat zich in die rol de
wandelstok bevindt. Van weigeren mag
nu echter geen sprake zijn.
Ziju dat geen curiositeiten
De Delvenaar is aan 't rekenen ge
weest en tot de slotsom gekomen dat de
sinds 1882 in onze belastingwetten aan
gebrachte wijzigingen neerkomen op een
bedrag aan nieuw ingevoerde belastingen
van 202/o millioen, waartegen eene
afschaffing bestaat ten bedrage van 15
millioen gulden.
En toch, niettegenstaande hieruit blijkt,
dat sedert 18S2 voor ruim vijf millioen
meer aan nieuwe belastingen ingevoerd
zijn, is de opbrengst van de Vermogens
belasting een paar millioen te kort, valt
de Bedrijfsbelasting tegen, en vragen wij
ons afof wij met onze financïeele
hervormingen op den goeden weg zijn.
De eene minister zocht het hierin, de
andere minister weer in wat anders. En
heel ons financieel belastingstelsel lijkt
meer en meer op een gelapt kleed.
De Huisvrouw wil dat aan den tuin
bouwschool, die aan de rijkslandbouw
school te Wageiiiügeu verbonden wordt,
ook meisjes zullen worden toegelaten.
De Staat Iaat op zijne inrichtingen van
onderwijs meisjes toe, waarom zou hij
dus met de tuinbouwschool een uitzon
dering maken
Maar er is meer, dat voor de opname
pleit. Dat de vrouwen met goed gevolg als
tuinbouwkundigen kunnen werkzaam
zijn, bewijst het voorbeeld van Amerika
en Engeland, waar vrouwen aan het
hoofd staan van groote bloemisterijen of
zich op ooftbouw toeleggen en daarin
een ruim bestaan vinden, of uitmunten
in de kunst om tuinen en parken aan
te leggen. Bovendien is het tuinbouwvak
voor de vrouwen een aantrekkelijk vak
en bezitten deze daarvoor eigenschappen,
die haar daarvoor beter geschikt doen
zijn dan de mannen, b.v. de smaak.
In den gemeenteraad van Zwolle wordt
Carringshliff was een zijlaan voor voet
gangers ingeslagen. Hoe hij uiterlijk ook
zich voordeed, alsof hij onverschillig was
voor de goederen dezer wereld, zijn in
wendige stemde daar niet mee overeen.
Hij hongerde naar rijkdommen en
toch was hij niet van arme afkomst,
maar hetgeen hij bezat, was hem niet
genoeg. Hij wenschte vurig de rijkdom
men, die hij van anderen beheerde, zelf
als eigenaar te bezitten. Wat hij tot dus
ver gedaan had om dit doel te bereiken,
gaf hem wel reden tot tevredenheid, maar
hij was niet van plan zich te vergenoe
gen met hetgeen bij verkregen had. De
geldzucht wordt juist erger, hoe meer
er aan voldaan wordt.
Zijn blikken rustten met een uitdruk
king van begeerte op de opgetooide da
mes en heeren, die in hun equipages
voorbijreden. Hij kende ze bijna allen,
maar niemand hunner sloeg acht op den
advocaat, die bescheiden te voet ging.
Van velen hunner kon hij met zekerheid
vooraf het oogenblik bepalen, waarop
