IfflCflT ci ONSCHULD.
No. 44.
Vrijdag 12 April 1895.
333,e Jaargang.
ylissimscie courant
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187. (Telephoonnummer 10
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
U 1TGE VER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groot,e
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DAUBE
jt Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duiteohland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden.
Binnenland.
Vlissingen, 11 April.
Somwijlen doet de Staatscourant- het
publiek kond van regeeringshenoemin-
gen, die niet altijd verwacht" komen.
Er is wel eens een verrassing onder. En
dit is goed ook, zegt de Arnh. Ct
want daardoor blijft de belangstelling
immer levendig naar den inhoud van bet
officieel gedeelte, waarin de benoemingen
vervat zijn. Wij voor ons nemen bv.
geregeld kennis van de lange lijsten van
bevorderingen bij de dienstdoende, mits
gaders bij de rustende schutterijen, om
dat wij telkens weer iets uit die mutaties
leeren. Dat men bij de Nederlaudsche
schutterij een schitterende carrière maken
kan, hadden wij reeds vroeger tot onze
voldoening bemerkt.
Tot onze voldoening, vermits er
uit bleek, hoe ongegrond de klacht
is van hen, die beweerden dat bet met
de schutterij ook al niks gedaan was."
Zelfs aan nog wel eens wat al te curieuse
promoties stootten wij ons niet meer,
wijl het ons bij nader inzien toch billijk
scheen, dat men bij een reserve-troepen
macht niet al te lang in deuzelfden rang
verbleef, om ue zoo noodige opgewekt
heid te behouden bij het vervullen van
een taak, die uit haren aard van zelve
al eenigszins van afwachtende natuur
kon heeten.
Maar hoe goedgeluimd wij tot hiertoe
ook gebleven zijn, de laatste promotie
heeft ons toch eenigszins vaD streek ge
bracht.
Wij lezen nl.Bij kon besluit is be
noemd tot kapitein kommandant der
dienstdoende schutterij te Rijssen, de heer
Kwikkelo, thanskorporaal
Het is gebleken dat mr. S. van Hou
ten, tegenwoordig minister van binnenl
zaken, van wien de Zutpli, Ct. uit een
vertrouwbare bron mededeelde dat hij
door zijne mede-redactieleden van de
Vragen des Tijds gedenonceerd en ver
zocht was af te treden als redacteur,
(zie ons vorig nummer,) reeds in 1893
ophield medewerker van dat tijdschrift
te zijn. Hij schreef daarover in zijne
F li I I L L li 1' O V
»Het verheugt mij u in het bezit te
zien van de kracht, waarmee ge uw
treurig lot kunt dragen. Dat de hemel
u moge beschermen, is mijn hartgron
dige wensch. Wees niet boos op mij,
omdat ik u niet kan helpen op een wijze,
waardoor u voortdurend geluk en vrede
verzekerd worden."
»Ik weet dat uw hart goed is, mijn
heer Lund, en dat ge mij geen kwaad
wilt berokkenen. Een ding alleen ont
breekt u vertrouwen in mij en dat
is mijn ongeluk. Ik smeek God, dat het
oogenblik spoedig aanbreken moge, waar
in bet mij vergund zal zijn, voor u geen
enkel hoekje van mijn hart meer ver
borgen te houden. Als dat oogenblik
Staatkundige Brieven, gedateerd 26 Aug.
1893, het volgende:
De omstandigheden nopen mij weder
rechtstreeks het woord te richten tot
hen, die in onze staatkundige ontwikke
ling belangstellen. Het kiesontwerp-Tak
en de wijze, waarop het in en buiten
de Kamer wordt verdedigd, doen een
ernstigen strijd voorzien. De voorstanders
van het ontwerp doen blijkbaar nu reeds
hun best zooveel mogelijk organen der
pers onder huu uitsluitende contröle te
krijgen. Ik ondervond dit zelfs bij de
Vragen des Tijds. Mijn medeleden in de
redactie vonden in mijn laatste artikelen
aanleiding om den uitgever te noodzaken
tusscben hen en mij te kiezen. In het
welslagen hunner poging om mij te
scheiden van de lezers van het tijdschrift,
waarmede mijn naam als het ware was
vereenzelvigd, ligt voor mij gereede
aanleiding om te trachten door een zelf
standige uitgave dezen lezerskring te
blijven bereiken."
Het Centrum noemt het schema
vau eene herziening der Personeele be
lasting, door de N. R Ct. medegedeeld,
een roof,gepleegd op dat deel der burgerij,
dat geen middelen bezit om zich over
bet verlorene op eenigerlei wijze scha
deloos te stellen. En al ziet men niet
voorbij, dat volgens de voorstelling in
de JV. R. Ct. de minister reductie belooft
voor het onderhoud van kinderen, toch
staat te vreezen, dat vaders van gezinnen
op hun nieuw biljet allesbehalve een
yoordeelige zijde van de wijziging zullen
ondervinden.
Zoo de inlichtingen van de N. R. Ct.
juist zijn, kan de schr. tot geen andere
conclusie komen dan dat de minister van
Financiën, gedwongen een personeel-be
lastingstelsel uit te denken, waaraan zijn
collega voor Binnenlandsche Zaken een
censuskieswet moet aanpassen, heeft
gemeend een groot aantal belastingbe
talers meer in het leven te zullen roepen
dan nu op de registers voorkomen. De
minister zal zeker wel eenige categorieën
van personen bevoordeelen ofschoon
nog niet blijkt wie de gelukkigen zullen
zijn maar in elk geval zullen,besluit
de schr., zeker diegenen de dupen wor-
gekomen is, zult ge met ontzetting in
zien, hoe de menschen zich aan een be
klagenswaardig meisje konden bezon
digen."
IV.
In Pall Mali, een der schoonste ge
deelten van Londen, stond het vorstelijk
huis, dat lord Ralph Norman tot zijn
woning in de reusachtig groote stad had
bestemd. Het sierlijke, ruime gebouw lag
midden in een niet al te grooten, net
onderhouden tuin en was niet alleen het
verblijf van den lord, die de beneden
verdieping bewoonde, maar ook van zijn
pupil Alice Norman, voor wie de bel
étage was ingericht.
Lord Ralph Norman was de tweede
en laatste zoon zijns vaders, en oorspron
kelijk was er voor hem weinig" u'tzicht,
dat hij ooit de bezitt-^ va.i ne. a..odiaal
goed zou worden. Zijn vader, lord Regald
Norman, was op betrekkelijk jeugdigen
leeftijd gestorven, wat wegens zijn leven
vol ondeugden en buitensporigheden geen
verwondering kou baren, maar zijn oudste
zoon, lord Frederik Norman, was slechts
drie en twintig jaar oud, toen hij de
baronie m bezit nam, slechts een jaar
den, die er het grootste belang bij hebben
dat een als verteringsbasting werkende
aanslag niet uitsluitend geschiede naar
den huurprijs hunner woning.
Het koor der ontevredenen klimt dus met
den dag. Men kan wel zeggen dat de
geheele pers, voor zoover zij haar ge
voelen uitte, het belastingplan van den
minister veroordeelt. Toch klinken
die oordeeleu wel ietwat belachelijk,
waar het niet meer geldt dan een een
voudig bericht, waaraau elk officieel
cachet ontbreekt, al moge het van een
andere zijde zijn nut hebben dat de
minister gratis inlichtingen krijgt over
de wijze, waarop hij eene herziening der
Personeele belasting niet moet inrichten.
De Tijd heeft ook haar gevoelen ge
zegd over de optreding van liberale en
radicale voorlichters in- de Roomsche
streken onzes lauds. Zij juicht het toe
dat ook in Brabant en Limburg de be
weging onder de katholieke werklieden
toeneemt, mits voor goede leiding wordt
zorg gedragen. Maar het komt het blad
voor,dat het allerminst een teeken van ver
standige leidiug is, wanneer de bespreking
van de belangen der werklieden in die
p?- vjnciën wordt opgedragen aan liberale
en radicale Kamerleden. Onder katho
lieken, in eigen kring, zijn immers man
nen te vinden, die over onderwerpen, aan
de sociale quaestie ontleend, in eene ver
gadering het woord kunnen eD willen
voeren. Nadere aansluiting aan de
beweging der katholieke arbeiders boven
den Moerdijk zal door de Brabantscbe
en Limburgsche werklieden zeker niet
worden bevorderd, wanneer zij zich
omtrent de richtingen, welke hun strijd
voor lotsverbetering moet inslaan, laten
onderwijzen door mannen, die in menig
opzicht zóo scherp tegenover heD staan
als de heeren Smeenge en Gerritsen.
Ofschoon in scherper vorm, komt deze
beschouwing van de lijd dus overeen met
die van den heer Schaapman over het
zelfde punt.
»Marinus" schrijft uit den Haag aan
de Loc.
Is er in Indië iets van bekend dat de
gouverneur-generaal voorstellen heeft ge-
ouder dan Ralph, en een krachtig, zeer
gezond man, voor wien blijkbaar een
lang leven was weggelegd.
Toen Ralph den ouderdom van achttien
jaar bereikt had en genoegzaam onder
wezen was voor zijn toekomstigen stand,
had zijn vader een officiersplaats voor
hem gekocht en hem op deze wijze ge
holpen aan een vast inkomen, dat wel
karig was, doch bij eenige zuinigheid
voldoende om er van te leven. Uit de
inkomsten der baronie, dus uit de hand
zijn vaders, kon de jonkman niet op
ondersteuning rekenen. Het allodiaal-
goed was onvervreemdbaar en kon dus
ook niet met hypotheek belast worden,
doch de inkomsten der bezitting bad
Lord Regald over een tijdvak van vele
jaren grootendeels verpand en daardoor
zich zeiven en zijn opvolgers in deu
noodlottigen toestaud gebracht, dat het
onbezwaarde deel der inkomsten niet
meer toereikend was om volgens zijn
stand te leven, terwijl er vele jaren ver-
loopen moesten, voordat aan dezen be-
klagenswaardigen staat van zaken een
einde gemaakt kon worden, door de ge
heel e afdoening der schulden.
daan om, zoodra de droge moesson in
treedt, een meer agressieve tactiek in
Atjeh te gaan toepassen, ten einde Atjeh
na 21 jaren, eindelijk met kracht van
wapenen tot onderwerping te breDgen
Het is mij uit goede bron verzekerd. Er
zou een voorstel zijn ingekomen bij de
regeering, die echter nog geen beslissing
beeft genomen, en, misschien ook niet
zoo bedwelmd door de Lombok-lauweren,
het zaakje kalm zal bekijken.
De Amst. zegt dat de heer Bartogh
met zijn wetsvoorstel ten minste reeds
dit bereikt heeft, dat voor vele excepties
en chicanes de pas is afgesneden, en
met name de mogelijkheden verminderd
zijn om de processen ten pleziere der
advocaten en tot groot ongerief van hen,
die recht zoeken, in 't oneindige te rek
ken waar nog bijkomt dat in sommige
opzichten de positie der vrouw in het
procesrecht verbeterd en aan het bestaan
van enkele enormiteiten een eind ge
maakt is. Toch vreest het blad dat nog
een en ander zal zijn overgebleven,
waarvan //ons onbedorven juridiek ver
stand" met alle bescheidenheid zegt, dat
het onzinnig is maar men weet dat dit
in deze materie niet heeft te beslissen.
Indien men nu maar niet jaren en jaren
teert op den behaalden roem van dit
werk althans tot stand te hebben ge
bracht, en wij dientengevolge maar niet
jaren en jaren nog blijven zitten met
een Burgerlijk Wetboek, dat op zoo
menig punt dringend behoefte aan her
ziening heeft.
Bij kon. besluit is aan deu commissaris
der loodsen ter Nederlandsche loodsstand-
plaats Antwerpen, tevens gedelegeerde
van den ontvanger der loodsgelden te
VlissiDgen, J. C. P. Kraijenhoff van de
Leur, op ziju verzoek eervol ontslag uit
zijne betrekking verleend en als zoodanig
benoemd de gepensioneerde luit. ter zee
le kl. J. E. J. Eijbergen, aan wien de
vergunning is verleend om gedurende
den tijd dat hij gemelde betrekking zal
bekleeden de activiteitsuniform, aan zijn
militairen rang verbonden, te blijven
dragen.
Het staat vast, dat de beschouwing
vau dezen ongezonden toestand den dood
van lord Regald verhaastte. Lord Frede
rik was nauwelijks zijn vader opgevolgd,
of hij kreeg tot zijn wel te begrijpen
ontsteltenis een duidelijk inzicht in dien
berooiden boedel, die veel meer verward
was dan hij had kunnen vermoeden.
Gedurende bet treurjaar nam hij het
vaste besluit, aan dien ODhoudbaren toe
stand een einde te maken. En hij voerde
dit besluit uit, zonder zich aan het
schouderophalen van zijn buren en vrien
den te storen. Hij overlegde bij zichzelven
dat de man, die wel een boogklinkenden
titel, doch tevens een ledige beurs heeft,
er nooit aan behoefde te denken om een
meisje van even hooge geboorte en met
een groot vermogen als zijn bruid naar
het altaar te geleiden. Hij weuschte een
vrouw te bezittendie vrouw moest rijk
zijn. Zoodra zich dus eene gelegenheid
aanbood, greep bij die aan, en juist een
jaar na zijns vaders dood verloofde hij
zich met een meisje van burgerlijke af
komst, uit de City, de dochter van een
rijken koopman.
Wordt vervolgd.)
