VLISSINfiSCHE Mlffl
No. 149.
Woensdag 19 December 1894.
32s,e Jaargang.
LLIT
Zij, die zich met het volgend
kwartaal, aanvangende 1° Januari a. s.,
op de Vlissingsche Courant abonneer en,
ontvangen de nog tot dien datum ver
schijnende nummers gratis.
Pensioensverzekering voor werk
lieden.
Met Vaderland zegt dat, wat men over
Staatsbemoeiing in sociale vraagstukken
denken moge, het allen hierover wel eens
zullen zijn dat het eene beleediging voor
ons rechtsgevoel is als oude gedienden,
die 30, 40, 50 jaar hun beste krachten
aan eene onderneming hebben gewijd,
ten slotte, als zij oud of invalide zijn
geworden, óf zonder eenige tegemoet
koming óf met een geheel onvoldoende
gratificatie naar huis worden gezonden
met het heerlijke vooruitzicht om na
zooveel jaren slavens bij het armbestuur
terecht te komen.
In de practijk biedt echter de pensio
neering van Staatswege groote bezwaren
aan. Is het de bedoeling der regeering
door haar instelling, waar tegen billijke
premien, onder verantwoordelijkheid van
den Staat, tot een zeker bedrag pen
sioenen kunnen verzekerd worden, de
pensioneering algemeen te makener
zijn inderdaad gronden om te vermoeden
dat dit doel geenszins zal worden be
reikt. De oorzaken, die pensioneering
bij particuliere instellingen verhinderen,
zullen ook hier van kracht zijn. De
onvoorwaardelijke garantie moge iets uit-
lokkends hebben, er staat tegenover, dat
de premie niet lager zal kunnen zijn, eer
hooger zal moeten wezen dan bij parti
culiere maatschappijen. Niet omdat deze
worden gewantrouwd, maar omdat de
premiën betrekkelijk hoog zijn, is de
toetreding gering. Toch zijn inderdaad
de premiën uit een wetenschappelijk oog
punt eer te laag dan te hoog. Immers
ze zijn niet hooger dan 20 jaar geleden,
ofschoon lo de rente-standaard veel lager
is geworden en 2o. de sterfte onder alle
kringen der bevolking zeer is afgenomen.
Daarom is er alle reden om het par
ticulier initiatief niet te laten insluime
ren, integendeel tot krachtiger werkzaam
heid te prikkelen. Ook de verzekerings
maatschappijen kunnen meer doen dan
beden. Het zijn uit den aard der
zaak industrieele ondernemingen, waar
van de agenten in den kortst mogelijken
tijd de grootst mogelijke provisie wen-
schen te verdienen. En uit den aard der
zaak zijn de provisies bij arbeidersver
zekeringen van kleine bedragen het ge
ringst. Ook hier ligt dus nog een groot
veld voor propaganda open.
Maar vooral in de polis is verbetering
mogelijk. De gewone polis voor pen
sioensverzekering is onvoldoende. De
maatschappij verbindt zich daarbij, om
Naar het Italiaamch
door H. C.
17.)
In mij, begrijp ik nu, had deze zon
derlinge opeenvolging van gemoedsaan
doeningen plaats, uit hoofde van een
nieuwe orde van denkbeelden die ik toen
niet in staat wras te ontleden, zoo snel
en zoo onverwacht rezen ze in mij op.
Ik begon gejaagd en ongeduldig heen
en weer te loopen.
De klok zweeg een oogenblik, daarna
begon het somber gelui op nieuw.
Ik viel zuchtende op de sofa.
Krijgt gij een flauwte", sprak Giulia.
et is toch niet de eerste maal dat zulk
bij regelmatige betaling van dezelfde
premie op zekeren leeftijdindien de
verzekerde nog in leven is, een zeker
pensioen uit te keeren. In den laatsten
tijd worden nu ook door de meeste
maatschappijen polissen afgegeven, waar
bij bepaald is, dat bij vroeger overlijden
de gestorte gelden na aftrek meestal
van de eerste jaarpremie worden
teruggegeven en dat bij staking van
premiebetaling aanspraak kan worden
gemaakt op een vrije polis. Dit is onge
twijfeld reeds eene verbetering, ofschoon
natuurlijk door die bedingen de premiën
iets hooger worden.
Ten slotte wijst het blad op eene
groote maatschappij hier te lande, die
een nieuwe verzekering instelde, waarbij
men geheel vrij is in de keuze van het
tijdstip voor de storting der premie en
van het bedrag, dat men als premie wil
geboekt hebben. Op deze wijze
Ieder verzekerde ontvangt een pen
sioenboekje, waarin zijn stortingen wor
den aangeteekend, met vermelding van
het pensioenbedrag, waarop elke storting
op 60 of 65jarigen leeftijd aanspraak
geeft. Daardoor kan ieder, die voor den
ouden dag voor zijn werklieden of dienst
boden wil zorgen en hen daarvoor in de
betaling der premie te hulp komt, deze
hulp tijdelijk of voor goed staken, wan
neer óf zijn middelen hem niet toelaten
daarmede voort te gaan, óf de verzeker
de zich verdere hulp niet meer waardig
toont. De eenmaal gestorte premiën zijn
dan nooit verloren, want elke storting
geeft op zichzelf aanspraak op het daar
nevens in het boekje vermelde pensioens
bedrag. Aan deze wijze van verzekering
is ook het groote voordeel verbonden,
dat een werkman, van den eenen patroon
naar den anderen overgaan, en met hulp
van den nieuwen patroon met de stor
tingen kan voortgaan, zonder dat deze
daarbij aan een vaste storting gebonden
is. Ook kunnen deze contracten zoo
worden gesloten, dat bij overlijden alle
stortingen worden teruggegeven, zoodat
men hier tot op zekere hoogte een ver
binding heeft van levens- met pensioens
verzekering.
Eet Vaderland acht deze regeling
leerzaam voor andere maatschappijen
het hoorde slechts van éene maatschappij
en voor den Staat-
Binnenland.
Vlissingen, 18 December.
Bij de begrooting van Marine is aan
genomen dat de nieuwe kruisers hier te
lande zullen vervaardigd worden, een op
's Rijks marinewerf te Amsterdam, de
twee overige op particuliere werven.
Het is zoo goed als zeker, meldt men ons,
dat een zal vervaardigd worden door de
Ned. Stoombootmaatschappij te Feijen-
een schouwspel zich huiten voordoet."
Ik sloeg de oogen op en was op het
punt haar te antwoorden. Maar wat zou
ik gezegd hebben
Het was al een uur geleden dat de
knecht weggegaan was en nog was er
niets van hem te zien.
«Hoe nul" zeide mijn moeder.
«Dat kan niets goeds beteekenen"
antwoordde Giacomo.
De brand verminderde merkbaar.
Wij hoorden stemmen.
»Ha eindelijk!" riep mama,- en wij
haastten ons allen naar de deur.
Daar kwamen zij aande apotheker,
de knecht en de arbeider, die den heer
Francis den weg gewezen had.
»Waar is mijnheer Francis F" vroeg
mijne moeder heftig.
Ziehier wat er gebeurd was.
Ingenieur Francis had den weg zoo
spoedig mogelijk afgelegd, en bereikte
het terrein der ramp terwijl men daar
uit alle macht schreeuwde om Water 1
oord en een door de Kon. maatschappij
de Schelde alhier. Bevestigt zich dit ge
rucht, dan isgedureDde twee of driejaren
het werk aan de Schelde verzekerd.
Bij beschikking van den minister van
Marine is met ingang van den len Januari
1895 eervol ontslag uit den loodsdienst
in bet Ge district verleend aan denloods-
schipper der 2e klter standplaats Ant
werpen, L. de Vries, en met gelijken datum
als zoodanig benoemd de te Antwerpen
bij bet loodswezen gedetacheerde matroos,
L. P. van Gelder.
Door het Belgische gouvernement is,
naar wij vernemen, aan den ankervisscher
B. alhier opgedragen de Belgische zeil-
sloep, die bij de onlangs plaats gehad
hebbende overvaring door het s s. Seagull
gezonken is, op te visschen. Het een en
ander staat ongetwijfeld in verband met
het hangende proces.
Zaterdagavond kwamen alhier met den
sneltrein uit Dresden aan de Hertog en
de Hertogin van Connaught, die met de
aansluitende nachtboot Prinses Elisabeth
der Maatschappij Zeeland hunne reis via
Queenboro naar Londen vervolgden.
Volgens de Java-Bode werd, vóórdat
de eigenlijke schatkist van den radja
werd ontdekt, dus onmiddellijk na de
bezetting van de poen, reeds voor eene
waarde van acht ton gevonden en in
onze oorlogschepen overgebracht.
Bij de verovering van Tjakra- Negara
raoct heldhaftig door de Bah'èrs gestreden
zijn, men maakt zelfs melding van een
aanval met de lans door Balische vrou
wen op onze troepen.
Zoo iets dus als indertijd de Haar-
4>msche vrouwen onder aanvoering van
Kenau Simons Hasselaer
De quaestie of tusschen de maatschappij
Zeeland en de Maatschappij tot exploi
tatie van Staatsspoorioegen eenerzijds en
de (Preat Eastern Railway Co. ander
zijds onderhandelingen zijn gevoerd tot
eene fusie van genoemde maatschappijen
wat betreft de stoomvaartlijnen Vlissin
genQueenboro en Hoek van Holland
Harwich wordt in de pers veel besproken.
Zooals men weet, werd o. a. door den
heer Forbes, directeur van de Chattam
en Dover-spoorweg ontkend dat van wege
de Great Eastern verzoenende voorstellen
zouden gedaan zijn. Thans heeft de Rot-
terdarasche correspondent van het Man-
delsblad zich rechtstreeks gewend tot den
heer W. Pieters, lid van de firma Hudig
en Pieters, vertegenwoordigers van de
Great Eastern Railway te Rotterdam, en
van dezen tot antwoord bekomen dat de
directeur-generaal der Great Eastern den
19en November - 3 weken vóór de ver
gadering van aandeelhouders een
schrijven heeft gericht aan den directeur
Water t"
Een troep menschen, onverschrokke-
nen zoowel als verbaasden, stonden in
aanschouwing van het vreeselijk en aan
grijpend tooneel.
De brand was ontstaan binnen in den
hooiberg, had in een ommezien de aan
grenzende houtmijt aangetast, zich op
het dak verspreid, de deel en het daar
aan bijgebouwd stulpje van een daglooner
aangetast, waar in een aan de houtloods
belendend vertrekje twee kleine kinderen
wareD opgesloten.
Niemand was in huis.
Toen de lieden den brand in het ge-
houw gewaar werden, was hunne eerste
gedachte naar den stal te ijlen om het
vee te redden, daarna gingen zij de be
woonster der hut opzoeken.
Maar deze was nergens te vinden.
De deur was op slot, Men verloor den
moed, want wolken rook en vlammen
drongen door de reten.
Twee of drie van de omstanders had
den beproefd het raam in te klimmen,
van de M. t. E. v. S., waarin gewezen
werd op het groot belang van eene vriend
schappelijke overeenkomst tusschen heide
Maatschappijen en dat het evenzeer in het
belang der betrokken Maatschappijen zou
zijn den tegenwoordigen dagdienst tus
schen Vlissingen en Queenboro te ver
leggen naar RotterdamHoek van Hol
land—Harwich, terwijl de Great Eastern
in dat geval bereid zou gevonden worden
mee te werken om te Rotterdam voor
die stoombooten volle ladingen te ver
krijgen, en uniformiteit in de tarieven.
Genoemde berichtgever zeide dat het
hem onbekend was dat indertijd door de
Vlissingsche lijn verzoeningsvoorstellen
zijn gedaan en bepaaldelijk dat bij de
Great Eastern sprake zou geweest zijn
van Smashing the Zeeland. Hoe welwil
lend de Great PJastem steeds tegenover
haar concurrent gezind was, blijkt o. a.
uit het feit, dat toen de pier te Queenboro
vernield was, zij aan de Zeeland onmid-
delijk de haven van Harwich ter be
schikking stelde, en zelfs in bet jaar
1883 op initiatief van de Gr. East, met
de S S. onderhandelingen werden gevoerd
tot amalgatie van de belangen van de
twee routes, die leidden tot een voorloo-
pig contract tusschen de S.S, en de G. E
doch waaraan de goedkeuring van de
Zeeland niet verleend werd.
Zeer eigenaardig was wat de vertegen
woordiger van de Great Eastern van de
Vlissiugsche lijn zeide. Hij noemde haar
zoogenaamd nationaal omdatde stoom
booten allen in Engeland gebouwd zijn,
de nieuwe booten weder te Glasgow be
steld worden en zij bijna uitsluitend
vreemdelingen en buitenlandsche goede
ren vervoert.
Alsof dus het vervoer de nationaliteit
van een vervoermiddel bepaalt. De lijn
Hoek van Holland, die toch ook niet
uitsluitend Engelsche reizigers en goe
deren vervoert, zal dan ook wel volgens
deze nationaliteits-eischen niet nationaal
kunnen genoemd worden. Wat onze Vlis
singsche lijn tot eene nationale stempelt,
is. niet het vervoer, maar het feit, dat zij
door Nederlandsch geld is opgericht en on
derhouden wordt, en de vruchten er van
in Nederland genoten worden. De ver
tegenwoordiger der G. E. had van dit
feit ook moeten melding maken.
In de zitting der Tweede. Kamer va n
gisteren bespraken de heeren Karne-
beeke, Sanders en Van Vlijmen de nieuwe
kruisers, die met het oog op de finan
ciën des lands slechts 2 inplaats van 3
dezer schepen noodig achtten. De min.
van marine verdedigde de noodzakelijk
heid der kruisers; hij beweerde dat eeue
groote snelheid noodig was en verklaarde
zich bereid eene Staatscommissie te be
noemen tot herziening van het Marine-
beheer, waarvan getuigd werd dat het
doch het dreigend gevaar had hen af
geschrikt.
Gelijktijdig met de komst van den heer
Francis, kwam een vrouw aauloopen die
zich een weg door de menigte baande,
zich de haren uit het hoofd trok en
schreeuwde
«Wie redt mijne arme kindertjes?"
»Ik", riep de heer Francis, en sprong
naar voren, hoed en jas op den grond
werpende.
Hij greep de ladder die een ander op
zette, plaatste die tegen den brandenden
muur aan en was in twee sprongen de
sporten op.
«Hij loopt groot gevaar, het raam is
dicht, het dak kan instorten 1" gilden
verscheidene stemmen dooreen.
Overeind staande op de laatste sport
van de ladder, verbrijzelde de heer Francis
met zijn krachtige vuist de dunne kozij
nen en ruiten.
Houdt u gereed", riep hij met dui
delijke stem zonder naar omlaag te zien.
Hij klom over de vensterbank heen en