TIJSSIUSOIE COURANT
No. 130.
Maandag 5 November 1894.
32,
Jaargang.
Bü hm Courant Behoort een upoepel,
Gemeentebestuur.
F I i I L L I T
BUREAU:
Kleine Markt 1 N°. 187.
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekbandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G, L. DAUBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- enZatcrdagavond.
Abonnementen voor België, Duitschland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden
M Dj VJ I 63 >3 I 0 0.
Verleenen van vergunningen tot het oprichten
van 'inrichtingen, welke gevaar, schade of hinder
kunnen veroorzaken.
De Burg. en Weth. van Vlissingen,
gelet op art. 8 der wet van 2 Juni 1875
(Staatsblad no. 95),'
brengen ter algemeene kennis dat bij bun
besluit van beden vergunning is verleend aan
P. L. Hornemann, wonenae alhier, tot bet
inrichten van eene slachtplaats in perceel,
wijk B. no. 109 aan de Koestraat alhier.
Vlissingen, den 2 November 1894.
De Burg. en Weth. voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Secretaris,
J. H. 0. BUSING.
Lombok.
De correspondent der N. R. Ct. te
Batavia seint onder dagteekeniDg van gis
teren het volgende
Een tweede kruitmagazijn ten oosten
van het paleis te Tjakranegara is in de
lucht gevlogen tengevolge van een schot
uit onze batterij te Pagasaugan.
Gelijk men weet, is in bet laatst van
September eveneens een kruitmagazijn
te Tjakranegara door een schot van Pa-
gasangan iu de lucht gevlogen.
Uit Lombok wordt aan de Soer. Ct.
geschreven dat daar de opinie is dat het
de onverklaarbare biologie is geweest
van den resident op generaal Vetter,
waardoor zich deze liet verschalken,
terwijl de resident op zijn beurt weder
gebiologeerd werd door zijne Balische
vrienden. Uoor dit alles werd waar
schijnlijk ook de regeering ten eenen-
male averechts voorgelicht. De politiek
heeft alles bedorven. Dit neemt niet weg
dat de opperbevelhebber zich in ieder
geval niet had moeten laten lijmen om
de veiligheid van bet toevertrouwde
leger in de waagschaal te stellen en
aan de politiek en hare zoogenaamde
eischen op te offeren. De soldaten wijten
de ramp aan den resident en aan nie
mand anders. En het hindert hun niet
dat generaal Vetter hun opperbevel-
Ren dorpsgeschiedenis.
18.)
»Je kunt mij bij Hem aanklagen, zoo
dra wij in de andere wereld komen",
antwoordde de goddelooze schurk. «Over
een kwartier ga ik er heen, en om me
onderweg niet te vervelen, neem ik jou
mee".
»Heere God, wat ben je dan van plan
>Het liedje zegt immers
Lustig geleefd en vroolijk gestorven,
Daarmee is des duivels rekening ver
korven".
Welnu, we hebben lustig geleefd, laten
wij nu vroolijk sterven, wij zullen samen
hebber bleef, maar wel dat de resident
niet als volkomen onbruikbaar naar Bali
is teruggezonden.
Het Militair Weekblad meent uit bet jongste
ontvangen Lomboktelegram de voor onze
wapens eervolle gevolgtrekking te mogen ma
ken dat dus gebeel Mataram werkelijk in ons
bezit is en-verder dat die plaats reeds bijna
gebeel opgeruimd is, d. i. met den grond ge
lijk gemaakt. Vermoedelijk zal nu wel spoedig
tot den aanval op Tjakranegara worden over
gegaan.
De rivier Djangkok stroomt ten zuiden van
Ampenan en ten noorden van Mataram zij
beeft een breedte van plm. 30 M. en in den
Oostmoesson gemiddeld slecbts 0.5 M. water,
docb zij is in den regentijd meermalen on-
doorwaadbaar. Daar nu de door onze troepen
over deze rivier geslagen brug door den grooten
afvoer van water was vernield, was daardoor
ook de gemeenschap tusscben de twee boven
genoemde plaatsen verbroken.
Kapitan is gelegen ten zuiden van de
Djanglrokrivier en zij is verder door geene
rivieren van Mataram gescheiden zoodat dus
ook de gemeenschap met die plaats door geen,e
bandjirs, welke, nu ,de regens zijn ingevallen,
elke week kunnen voorkomen, verbroken kan
worden.
Binnenland.
Vlissingen, 4 November.
De heer A. Prince, die Donderdag; zijn
25 jarig; ambtsfeest vierde, van welke
festiviteit wij reeds het een en ander
mededeelden, werd te 7 ure 's avonds in
een der lokalen van de Burgeravond
school, door twee der leerlingen, J W.
Smidt en J. J. van den Bergen, gelukge-
wensebt, die hem uit naam hunner mak
kers een geschenk aanboden, bestaan
de uit een prachtige pièce de milieu van
cuivre poli met kristallen porte bouquet.
De toespraak, waarmede de oudste
leerling der 2e klasse, J. W. Smidt, zijn
geschenk aanbood, luidde als volgt
Mijnheer PrinceHet doet ons leerlingen
der Burger-Avondschool groot genoegen den
dag te mogen berdenken, waarop gij vóór 25
jaar uw taak aan deze school aanvaarddet. Het
is ons onmogelijk dezen dag zonder eenige ken
merken van belangstelling te laten voorbijgaan
maar ook van dezen dag geen uitzondering met
anderen te maken.
Wij komen U daarom met levendige
gevoelens van dankbaarheid gelukwenschen
op dezen heilrijken dag.
een dansje maken naar beneden in dien
afgrond 1" zei Vitus bedaard.
O, God I" ontferm u over mij kreet
Kuni handenwringend.
Dien roep je te vergeefs", sprak Vitus
weer met een valscbeu lach. «Hij ont
fermt zich niet over je en ik volg zijn
voorbeeld, ik doe het ook niet
»0, mijn arme Sepp, arme Sepp!"
riep het meisje en begon te schreien.
Juist, van hem wou ik allereerst ge
sproken hebben riep Vitus, met vlam
mende oogen nader komende. »Ik heb
er op gestudeerd, wat ik hem zou kun
nen aandoen, om hem in het hart te
treffen. Ik heb Sepp nooit mogen lijden,
hij is mij altijd in den weg gekomen,
bij mijn plannen. En ten laatste heeft
hij genomen, wat ik het liefst op aarde
wilde bezitten, namelijk jou. Ik begreep,
dat ééu van ons tweeën weg moest
de wereld uit. Bijna was het mij gelukt,
nu veertien dagen geleden, als die oude
Komediant" maar niet gekomen was....
Nu zie ik in, dat ik uit de wereld moet
Reeds 25 jaar zijn vervlogen, en wij kunnen
niei anders te kennen geven, ais ditgij
hebt altijd uw taak met vlijt en ijver aan
ons vervuld ook de oud-leerlingen en tegen
woordige leerlingen zullen dit zeker met mij
eens zijn. Oud geworden zijnde van dagen,
kunt gij met tevredenheid terugzien op de
vruchten van uw ijver, aan de leerlingen be
steed. Uw ijver tot ons is nog niet vernauwd,
van toen gij uw loopbaan begonnen zijt tot
op dezen gewiehtigen dag, en daarom hebben
wij gevoeld dat wij aan U ook iets verschul
digd zijn. Onder uw onderwijs zijn er ook
mannen gesproten, die degelijke menscben
der maatschappij zijn. Laat ons dan niet ver
geten dat ook uw onderwijs ons eenmaal ten
goede zal mogen strekken om ons in onze
betrekking vrijer te kunnen bewegen. Moge
bet U van bet Heilig Opperwezen geschonken
worden dat wij U als hoofd dezer school nog
ettelijke jaren uw taak in deze school zien
vervullen. Dit zijn de bartewenscben van
de leerlingen van de Burger-Avondschool
De leerling der 2e kl., J. J. Van den Ber
gen, zeide het volgende
Geachte Directeur! Uit naam van alle
leerlingen van den cursus Sept. '94 tot Mei
'95wenscb ik u van harte geluk met dezen
voor u zoo gewiehtigen dag.
Immers 25 jaar geleden aanvaardet gij hier
eerst de betrekking van leeraar, later van
Directeur van deze iuriebting.
jaren lang deedt gij nw werk met liefde,
25 jaar lang werktet gij aan de ontwikkeling
van velen en mocht gij zien dat vele uwer
leerlingen eene goede plaats in de maatschap
pij innamen.
Moeilijk was en is uw werkmaar ge ver
hort nimmer den moed en met onvertraagden
ijver gingt gij voort.
Dat een dag zooals deze, waarop men met
vreugde mag terug zien, gewichtig is, gevoelt
gij nog meer dan wij.
Als berinnering aan dezen dag, als blijk
van waardeering, als souvenir aan ons bieden
wij u bijgaand geschenk aan.
Moge bet U gegeven zijn er lang genot van
teNbebben, U verder kracht, moed en gezond
heid geschonken worden, om uwen arbeid
voort te zetten, om nog meer nuttig te ziju
voor de maatschappij, dan zij onze wenscb
vervuld, gij wilt gaarne werken zoolang bet
dag is. Moge Hij, 'die kracht tot alles geeft,
verder uw leidsman zijn.
Nogmaals, geachte jubilaris, aanvaard dit
welgemeend bewijs onzer achting."
De beer Prince nam deze geschenken
aan en verklaarde zeer ingenomen te zijn
met deze bewijzen der genegenheid zijner
leerlingen.
ik ben vervolgd en opgejaagd als een
wild dier, ik moest mij schuil houden en
durfde niet meer onder de menschen ko
men. Maar nu het zoo ver met mij is,
dacht ik, dat ik jou mee moest nemen,
want ik zou in mijn graf niet kunnen
rusten, als jelui tweeën op de wereld
gelukkig waart met elkander. Op deze
manier neem ik de mooiste wraak Ik
zal er mij in den dood nog over verheu
gen, hoe hij in wanhoop zijn hoofd tegen
een rots te pletter slaat. En wil je weten,
waarom ik juist deze manier van sterven
gekozen heb, terwijl ik je op honderd
manieren had kunnen dooden Welnu,
hij zal je nooit meer in zijn armen ne
men, ook niet als je dood bent. Wil hij
je zelfs beneden in dien afgrond zoeken,
hij zal je toch niet vinden
»Je bent een duivel", riep Kuni in
verschrikkelijke ontsteltenis den boos
wicht toe.
Daar heb je gelijk in", sprak Vitus
weer met een grijns, »en daarom ga ik
weer terug naar de plaats, waar ik van-
Het schoonste deel van het feest, om
zoo te zeggen de kern, was de soirée,
Vliem van wege de oud-leerlingen door
een commissie, bestaande uit de heeren
W. P. Edelman, voorzitter, J. Kole, se
cretaris, W. L. Huson, penningmeester,
A. Lodder en J. Loois Azn. commis
saris, in het lokaal van den heer Stof-
koper aangeboden. De zaal was voor de
plechtigheid eenvoudig, maar zeer net
met vlaggen versierd en bood, daar vele
oud-leerlingen met hunne dames opge
komen waren om het feest huns voor-
maligen leeraars mede te helpen
vieren, een gezelligen aanblik. Onder
de verdere genoodigden merkten wij op
den burgemeester, de heer Tutein Nol-
thenius, den wethouder, de heer Th. Van
Uije Pieterse, de raadsleden, de heeren
Jos. van Raalte en mr. F. N. van der
Bilt en den heer de Ruyter de Wildt, in
specteur van het Ned. Loodswezen alhier,
en verder de leeraars en opzichters der
Burger-Avondschool.
Te 8 ure binnengeleid, werden de ju
bilaris en zijne echtgenoote met fanfares
begroet en heette daarop de heer Edel
man, als voorzitter, in welgekozen be
woordingen den heer Prince geluk, be
tuigde hem dat zijne oud-leerlingen voor
hun voormaligen leeraar niet alleen ach
ting en toegenegenheid koesterden ter
wille van zijn onderwijs, waarvan zij de
vruchten in hun maatschappelijken werk
kring plukten, maar ook omdat hij hun
steeds het voorbeeld had gegeven van
wat noodig is om in de maatschappij als
een deugdzaam burger zich te gedragen.
Maar, daar woorden vervliegen, meende
spreker, dat een zichtbaar geschenk voor
langen tijd de tolk zou kunnen zijn van
de toegenegenheid der oud-leerlingen
voor bun onderwijzer, en bood hij den
heer Prince als souvenir der oud-leer
lingen aan een prachtigen fauteuil met
een album, dat de namen der gevers be
vatte en aan den arbeid van den heer
J. Kole, oud-leerling, alle eer aandoet.
Nog meerdere geschenken werden aan
geboden o. a. een crayon portret in
fraaie lijst, voorstellende den heer Prince,
uitstekend bewerkt door den heer J. Krui
denier, oud leerling. De voorzitter ver
zocht mevrouw Prince dat geschenk aan
te nemen, als vergoeding voor het gemis
daan gekomen ben. Maar al zou ik er
eeuwig voor branden in de hel, wraak
zal ik nemen en God zelf zal er niets
tegen kunnen doen
#Wat een vreeselijk uiteinde", kreet
Kuni,en ik ben nog zoo jong. Laat mij
nog eens bidden..."
Bid voor mijn part, maar gauw wat.."
Zoo sprak Vitus honende, maar onder
het spreken hield hij op. Een donderend
geraas klonk boven hem tegen den steilen
rotswand en een luid geschreeuw boorde
hij ook. IJlings trok hij zijn scherp mes
en sprong met een zwaren vloek op Kuni
toe om de touwen door te snijden, waar
mee zij aan den boom gebonden was.
Op datzelfde oogenblik viel een reus
achtig rotsblok aan zijn voeten. Dol van
pijn liet hij het mes vallen en sprong
achteruit. Vóór hij zijn evenwicht kon
herstellen, tuimelde hij over den rand
van den afgrond en stortte met een af
grijselijken kreet in de diepte.
Dit ziende, had Kuni weder het be
wustzijn verloren. Toen zij de oogen
