\I.ISM\I,MM COURANT. No. 128. Woensdag 31 October 1894. 32„,„ Jaargang. Gemeentebestuur. FlUlfLLITOPt. BUREAU: Kleine Markt I N°. 187. Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren. UITGEVER: F. VAN DE VELDE Jr. te VliBeingen. PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1 tot 4 regels ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Eenig Agent voor Frankrijk de firma G-. L. DATJBE Abonnementen voor België, Duiteobland Enee- Co., te Parijs. tcracbljul a>lu»dng-, Uonarrdng. enZatei-d.iaatoQtd. laDd en Frankrijk f 1.85 per drie maanden B&&ÏÏ0WEEB. Algemeene brandschouwing. De Burgemeester en Wethouders van Vlis- gezien art. 437 der Algemeene Verordening van politie voor deze gemeente, waarbij is voorgeschreven, dat minstens eenmaal in bet jaar door de brandspuit- en onderbrandspuit meesters, vergezeld van een politiebeambte, eene algemeene brandschouwing zal plaats hebben, maken bekend dat die algemeene brandschouwing voor dit jaar is bepaald op Maandag, Dinsdag, Woens dag en Donderdag den 5, 6, 7 en 8 Nov. a. s. en noodigen de ingezetenen uit om hen, die daarmede zijn belast, tot het noodige onderzoek in hunne woningen of gebouwen toe te laten, en zich te gedragen naar hunne aanwijzing omtrent het aanleggen, veranderen en verbe teren van stookplaatsen, schoonmaken van schoorsteenen of bergen van brandstoffen en petroleum, en in het algemeen overeenkomstig de bepalingen, voorkomende in genoemde ver ordening, teneinde zich te vrijwaren voor de toepassing der daarbij bedreigde straffen. Vlissingen, 27 October 1894. De Burg. en Weth. voorn. TÜTEIN NOLTHENIUS. De Secretaris, J. H. C. BUSING. De Woning-quaestie. Het is er nog verre van daan, dat aan den eiscb naar goede woningen voor de werklieden overal voldaan is. Er zijn in onzen tijd, waarin de behoefte daaraan meer en meer erkend wordt, nog talloos velen, die in woningen, een mensch on waardig, hun leven slijten. Wel is er, zegt de Standaardin een artikel De Woning-quaestie", door het particulier initiatief reeds veel verbetering in dien ■toestand gebracht, maar de vruchten er van komen meer aan 't platteland en de kleine steden ten goede dan aan de groote centra der beschaving, waar men voor den arbeidenden stand nog steeds aan den afkeurenswaardigen kazernebouw (10 h 12 schellen aan eén deur) de voor keur schijnt te blijven geven. De duurte van den grond in groote steden dwingt tot dien bouw, terwijl daarentegen in Een dorpsgeschiedenis. 16.) Te Tegern ging ik in het posthuis, bestelde een glas bier en vroeg den kas telein, hoe het met den ouden Bichler ging; ik moest hem bericht brengen van zijn zoon,.zeide ik. «Daar kom je wat laat mee5', zei de kastelein. »De oude Bichler is reeds drie wekeu dood. Zijn vrouw is niet bij haar verstand, zoolang haar zoon Na as weg is, en nu ligt zij doodziek. Zij zal haar man niet lang éverleven. In den laatsten tijd stond zij voortdurend aam het ven ster uit te kijken of Naas nog niet kleinere gemeenten gemeenlijk goedkoop genoeg grond is te krijgen om er ar beiderswoningen van één verdieping op te zetten, die niet meer van huur doen dan elders een kamer met keuken in den «kippenhemel." Het ideaal dus, dat de werkman uit moreel en hygiënisch oog punt een afzonderlijke woning behoort te hebben, kan dus voor de groote steden niet bereikt worden, tenzij men er toe overga de arbeidersbevolking zooveel mogelijk naar buiten te brengen en op arbeidersterreinen aandringe Toch blijkt het eene noodzakelijkheid om in deze reeds al het mogelijke te doen. De gemeentebesturen, die de be voegdheid hebben tot onbewoonbaarver- klariug over te gaan, moeten, meer dan dit in den regel geschiedt, van dit recht gebruik maken. In de hoofdstad des lands b. v.is het getal van holen en krotten," die opruiming verdienen, legio. De patroonsvereeniging Boaz" heeft in der tijd den vorigen minister verzocht dat hij den gemeentebesturen de bevoegd heid tot onbewoonbaarverklaring wat zou inscherpen, en blijkens zijn antwoord tuonde deze dat bij zich niet met mooie woorden van de zaak wilde afmaken. Wat van den tegenwoordigen bewinds man is te verwachten in zake de woning- quaestie, moet nog blijken, zegt de Standaard. Naar zijne antecedenten te oordeelen, zou meD licht ja zeggen, maar met die antecedenten moet men niet re- keDeD. De gemeentebesturen moeten dus in deze quaestie flink optreden. Dat in dit opzicht nog heel wat te doen valt, be wijst o. a. het voorbeeld van Roermond, waar van 120 arbeiderswoningen in een bepaalde buurt niet minder dan 54 voor bewoning moesten afgekeurd worden. Het ideaal, waarnaar gestreefd moet worden,blijkt dus te zijn dat voor de arbei dersbevolking der groote steden op ter reinen buiten de stad flinke afzonderlijke woningen worden gebouwd. Zij zou dan nog heel wat sociale voordeelen kunnen genieten, waarvan bij een Wonen in dfe stad, hoe dan ook, nooit sprake kan zijn. Lombok. Naar aanleiding van eene door den minister van koloniën aan den gouver- kwam, en »lk liet den kastelein niet uitpraten, maar snelde heen. Daar stond ik onver wacht in de kamer. Ik knielde aan het bed, waar mijne moeder lag, met een dokter, een geestelijke en een oude nicht in de nabijheid. Allen keken mij ver schrikt aau, maar moeder sloeg haar armen naar mij uit en riep «Goddank, daar is hij. Hij is nog ge komen, vóór ik sterf." «Allen bleven verstomd; ik dèedeerst niets dan schreien en de handen van mijn lieve moeder kussen. Vergiffenis o, moeder, schenk mij ver giffenis Dat was alles, wat ik uit bracht." «Alles is je vergeven, mijn jongen", fluisterde moeder. «Je vader heeft je ook vergiffenis geschonken vóór hij stierf. Daar staat hij naast mijn bed, kijk eens, hoe vriendelijk hij ons aanziet. God zij lof en dank, nu zijn wij alle drie weer gelukkig bij elkander." Dat waren haar laatste woorden, zij nair-generaal van Ned. Indië gedane vraag naar den stand der operatiën op Lombok,, is gisterenochtend van den land voogd bet volgende telegrapbische bericht ontvangen «Mataram bijna geheel opgeruimd. Tjukranegara wordt beschoten uit batterij te.Pagasangan en uit twee nieuwe bat terijen aan oostrand van Mataram bij Karang Bedil en bewesten vroeger bivak van het zevende bataljon. Brug over de Djankok door bandjir vernield. Gemeen schap volgenden dag hersteld en brug op. ijzeren palen in aanbouw Bivak Ampenan is deels naar Kapitan verplaatst. Havenhoofd Ampenan en Decauvillebaan tusschen posten zijn in uitvoering. Ziekte- cijfers gestegen door kwalen van lichten aard." Binnenland. Vlissingen, 30 October. Het was voor vele ingezetenen van VlissiDgen eene behoefte om ter herin nering aan 23 Augustus jl., den dag van het bezoek van Hare Majesteiten de Koninginnen aan de gemeente en tevens ••v.'ffMc heronthulling van het standbeeld van M. Az. de Ruyter, aan hun Burge meester, den Heer Fl. P. J. Tutein Nol- thenius, een huldeblijk aan te bieden, overtuigd als zij waren, dat zij uiting moesten geven aan een gevoel van dank bare erkentelijkheid voor de vele be moeiingen en zorgen, die de Burgemeester zich getroost had om de feestelijkheden zoo goed mogelijk te regelen. Aan eene commissie, bestaande uit de heeren Th. van Uije Pieterse, W. L. Winkelman, C. A. Kalhfleisch en A. L A. van Unen, werd .de taak opgedragen om aan dit voornemen uitvoering te geven. Een duizendtal ingezetenen uit alle ran- geu en standen stelden hunne bijdragen ter beschikking der commissie, en aan deze werd daardoor gelegenheid geschonken een gouden gedenkpenning en een album, bevattende de namen van hen, die iets bijgedragen hadden, te doen vervaardi gen. Gisteren middag vervoegde de commis sie zich ten huize van den Rurgemeester om dezen het huldeblijk aan te bieden. drukte mij de hand en blies den laatsten adem uit. Wat ik in dien nacht geleden heb, ga ik met stilzwijgen voorbijdit alleen zeg ik, mijn haar werd in éénen nacht grijs. Als de geestelijke mij niet op God gewezen had, dan zou het zeker verkeerd met mij gegaan zijn. Met God's hulp heb ik dan ook mijn leed gedragen en langzamerhand ben ik weer tot kalmte gekomen. Ziezoo! nu weet je mijn leveusgeschje- denisSpreek er nooit met iemand over, Kuni, en zeg nu nooit weer zulke leelijke woorden als daar straks. Het kruis, dat God ons oplegt, moeten wij met geduld dragen, alis het ook zwaar. Kom, ga nu wat liggen en tracht te slapen, want morgen moet je weer op den Kreuz-Alm aan je werk. Ik en de huishoudster zullen wel zorgen, dat Sepp er niet bij te kort komt, als je weg bent." Hij riep nu de oude huishoudster hij den gewonde en leidde Kuni met zacht geweld weg naar het slaapvertrek der oude vrouw, waar zij op de knieën viel De heer Van Uye Pieterse deed dit onder de volgende bewoordingen DGeachle Burgemeester! Wij komen ons kwijten van eene hoogst aangename opdracht. De ingezetenen van Vlissingen hebben in eene daartoe gehouden bijeenkomst den gun- stigen uitslag besproken van het feest van 23 Augustus jl. en waren van oordeel, dat de dankbare herinnering daaraan niet moest worden toevertrouwd aan het geheugen alleen, maar dat een stoffelijk blijk van dankbaar heid U moest worden aangeboden voor de groote zorgen, die door U aan dat feest zijn besteed. Zij droegen ons op zulk een stoffelijk blijk te doen vervaardigen en namens hen U aan te bieden. Gaarne hebben wij aan dat verlangen vol daan en een gouden gedenkpenning doen slaan ter uwer eere, dien wij U hierbij uit naaii der burgerij aanbieden. Gij zult daarop vermeld vinden, dat de gedenkpenning strekt ter blijvende herinne ring aan bet feest van 23 Augs. en U als blijk van hulde aangeboden is. Bij dien gedenkpenning voegen wij een album, hetwelk de oorkonde van deze aan bieding inhoudt en de namen der ingezetenen vermeldt, die daaraan hebben bijgedragen. Moge U dit bewijs van hulde en erkente lijkheid aangenaam zijn en niet alleen voor U, maar ook voor uwe nakomelingen het bewijs opleveren van dankbare waardeering van uw persoon door de burgerij van. Vlis singen." Zichtbaar getroffen door de hartelijke woorden tot hem gesproken en die de gevoelens van warme toegenegenheid der ingezetenen van Vlissingen vertolk ten, voelde de Burgemeester zich ge drongen om aan de commissie zijn recht hartelijken dank voor het schoone sou venir te betuigen. Hij verklaarde door dit geschenk der burgerij in hooge mate verrast te zijn en het op hoogen prijs te stellen, terwijl het voor hem steeds eene aangename herinnering aan het feest van 23 Augs. zal zijn. Zeker zal het steeds eene eere plaats in zijn huis hebben en zal hij het aan ziju nakomelingschap nalaten, als een bewijs van hartelijke toegenegen- en een liardgrondig gebed deed om Sepp's herstel af te smeeken. Toen stond zij op en ging half ontkleed op het bed liggen haar sluimering werd echter telkens door bange droomen onderbroken. Er waren acht dagen verloopen en Sepp kon reeds --op een stok leunende in de kamer loopen Zijn wonden wa ren geheel genezen, zijn wangen kregen de gewone roode kleur terug en hij werd van dag tot dag sterker. Eiken dag be zochten Wolfram, Agues enEdgerïlalm hem en betoonden hem alle mogelijke deelneming, immers hij was de redder van hun leven. Zij waren ook eenige malen bij Kuni op den Kreuz-Alm ge weest, om haaiv bericht te brengen van haar geliefden Sepp. Natuurlijk hadden zij dan wapens bij zich, zooals revolvers en dolken, maar geen enkele maal waren zij door de roovers weer lastig gevallen. De gendarmen en jagers hadden menigen tocht gemaakt om de roovers te vangen, doch alles tevergeefs. Vitus en zijn bende waren en bleveu spoorloos verdwenen De oude Naas Bichler was ook eenige keeren alleen naar Kuni geweest zonder overlast te ondervinden. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1894 | | pagina 1