VLISSI\GSCDE COURANT.
No. 127.
Maandag 29 October 1894.
32».„ Jaargang.
riiiitLiT
iiiliülMÏÏ*
De Belgische verkiezingen.
De Arnh. Ct. is het niet eens met hen,
die uit de Belgische verkiezingengretig"
de conclusie trekken dat eene uitbreiding
van het kiesrecht voor ons land verder
felijk zou zijn. In ons land kan dat niet.
Daar bestaat geene clericale meerder
heid, die alleen zon gevonden worden,
als antirevolutionairen en katholieken
tijdelijk samengaan, en zoo'n coalitie is
te zwak tot eigenlijke reactie. Bovendien
zijn lang niet alle antirevolutionairen,
zelfs niet eens alle katholieken, conser
vatief, althans niet revolutionair.
Ook met het oog op de aanwinst der
socialisten verschilt Nederland veel van
België, waar door de gemeenschap van
taal met de zuidelijke naburen de over
dreven politieke denkbeelden veel meer
wortel hebben geschoten dan hier. Eene
voortdurende aanraking met verbannen
of uitgeweken Fransche republikeinen,
socialisten, anarchisten, en hoe die meer
heeten mogen, bestond voor de Belgische
geestverwanten al eene halve eeuw.
Daarentegen is in Noord-Nederland, al
bestaat er niet eene georganiseerde ar
beidsparty, machtig en zelfbewust ge
noeg om in de politiek inet gezag te
kunnen optreden, de arbeidende partij,
aan bet volkskarakter getrouw, aller
minst omverwerpingsgezind. Er bestaat
veeleer gevaar dat zij, voor zoover zij
den Katholieken Volksbond en Patri
monium volgt, de wegen van het con
servatisme boven die van het liberalisme
zal verkiezen. Op oeconomisch gebied is
vooral dit gevaar merkbaar. Maar voor
eene overheersching van de geheele
werkliedenbevolkipg door de, op dit
oogenblik reeds tamelijk afgeleefde, in
zich zelf verdeelde en machtelooze sociaal
democratie, kan bij eenig nadenken geen
vrees bestaan, al werd de grens voor
het kiesrecht zoo ruim mogelijk getrok
ken.
Aan het blad De Liberaal, dat bevreesd
is voor de nederlaag der liberale partij,
als in Nederland evenals in België bet
kiesrecht in groote mate uitgebreid werd,
voegt de Arnh. Ct. toe dat eene partij,
die niet 's lands belang boven alles, boven
partijbelang en persoonlijk belang harer
leden stelt, den naam van partij niet
verdient, maar slechts eene fractie is en
niets meer. Het is niet veel minder daD
een gruwel op zulk een toon te spreken,
waar het de vraag betreft van de mate
van invloed des volks op zijn eigen be-
Een dorpsgeschiedenis.
15.)
«Mijn moeder zal ik vaarwel zeggen.
Zij zal wel begrijpen, dat ik niet meer
met mijn vader onder één en hetzelfde
dak kaSf blijven," gaf ik haar ten ant
woord. «Hoe kan je bet afraden, Rosa?
Vindt je dan niet goed, dat ik voortaan
bij je blijf?"
»0, ja zeker 1" antwoordde zij «maar
«Laat haar praten, zij gebruikt haar
verstand niet," viel de oude in. »Ga jij
maar met ous mee, Naas Je zult er geen
berouw van hebben, dat verzeker ik je
Zoo was die zaak geregeld, en ik ver
liet Tegern, om naar huis te keeren en
mijn moeder vaarwel te zeggen. Ik sloop
om het huis rond en wachtte uren lang,
doch tevergeefs. Vader hield haar stellig
in huisen zoo moest ik eindelijk on-
verrichterzake terug naar Tegern. In de
stmur. Wie dien invloed afhankelijk stelt
van de kansen, die bij zelf beeft om het
volk te besturen, met welk recht kan die
zich liberaal, vrijzinnig noemen.
Lombok
Donderdag werd aan de N. R. Ct. uit
Batavia het volgende geseind
Morgen zal de Radja van Goa een
nieuw contract teekenen, hoofdzakelijk
behelzende dat bij het Nederlandsche
oppergezag erkent.
De uitbarsting van den Galoenggoeng
heeft geen onheilen veroorzaakt.
Van den Gouverneur-generaal van
Ned. Indië is telegraphisch bericht ont
vangen dat de fuselier L. M. Ogg aan
zijne op Lombok bekomen wonden over
leden is en dat de sergeant J. Hettema,
de kanonniers W. F. Bucbter en W.
Feller en de cavalerist W. W. van Zui
len, die in het bericht in de St. Ct. van
4> Sept. jl. als vermist werden opgegeven,
gesneuveld zijn.
In een brief, den 15en uit Ampenang
aan het Bat. Hbl. geschreven, leest men
het volgende oordeel over generaal
Vetter
Aan onzen opperbevelhebber zullen we,
wat de doortastendheid betreft, zeker
niets te wijten hebben. Niettegenstaande
den zwaren slag, die hem trof, niettegen
staande de lasterlijke praatjes, die door
sommige onbekookte berichtgevers van
bladen werden ten beste gegeven, bleef
en blijft bij dezelfde kalme en energieke
man.
In bet Soer. Handelsblad wordt bet
volgende gezegd van den aanblik, dien
bet terrein vóór de door onze troepen
genomen sterke Pengasahan aanbiedt
Pe streek biedt een troosteloozen aan
blik anni De kampongs worden verbrand,
de buizen geslecht, geen steen blijft op
den anderen. Werd anders gehandeldde
vijand zou er weder intrekken. Alle vel
den liggen braak en overal stijgen rook
kolommen op.
Pat bij de vermeestering van Pagasan-
gan de verliezen van onze troepen zeer
gering waren, wordt door het Bat. Nbl
daardoor verklaard dat de Baliers te
hoog schoten.
Binnenland.
Vlissingen, 27 October.
Naar men aan de M. Ct. meldt, zullen
Hr. Ms fregatten Joli-an Willem Friso
en Van Speijk te Vlissingen binneuko-
vroegte schreef ik nog een afscheids
briefje aan mijn moeder en vertrok met
den reiswagen van den komedianten-
troep.
Een paar jaar ben ik zoo met den
troep meegereisd, van stad tot stad, van
dorp tot dorp Wat ik al in dien tijd
beleefd en ondervonden heb, is veel te
lang om te vertellen. Dikwijls kwam bij
mij het voornemen op om van dat ge
spuis weg te loopen, maar even dikwijls
was één blik op Kosa genoeg om mijn
voornemen te laten varen Toen het met
de komedie slecht ging, probeerde ik het
met koorddansen en kunsten maken. Bij
kende zelf verschillende kunststukken
met de kaarten, bij kon ook vuur eten
en met scherpe sabels op den neus ba-
lanceeren- Vooral was hij knap in het
werpen met messen. Hij gebruikte daarbij
een groote plank, waarop een menschen-
hoofd was geschilderd. Het publiek mocht
zeggen, of hij den neus, de oogen of den
mond moest raken hij miste nooit.
Daar kregen wij op een avond twist,
waarbij we allebei zeer boos werden en
elkaar eens flink de waarheid zeiden.
Eindelijk zei ik hem den dienst op, en
daar werd hij in zijn dronkenschap zoo
woedend om, dat bij een puntig mes van
de tafel greep en met kracht naar mij
men om de kompassen te verifieeren-
Het eerstgenoemde schip zal den 8en
November a. s. van het Nieuwediep naar
Vlissingen vertrekken.'
Den 25en November vertrekt het al
hier in reparatie liggende stoomschip
Oengarang naar Indië met een detache
ment suppletie-troepen, ter sterkte van
15 officieren en 100 minderen.
Tot telegrambesteller alhier is benoemd
met ingang van I Nov. as. de beer L.
Everaars alhier.
Van 20 tot 26 October zijn alhier uit
Queenboro met de mailbooten der stoom
vaartmaatschappij Zeeland" aangeko
men, met de dagbooten 134 en met de
nachtbooten 339, daarheen vertrokken
met de dagbooten 135 en met de nacht-
booten 413, alzoo samen aangekomen
473 en vertrokken 548, dus in bet ge
heel vervoerd 1021 passagiers
Bij beschikking van den minister van
Waterstaat zal de ingenieur van den
rijkswaterstaat der le klasse, de heer J
A. E. Musquetier, thans te Maastricht,
als arrondissements-ingenieur in het zui -
delijk arrondissement van het 5e district,
ter standplaats Arnhem, dienst doen.
Te Utrecht is door Burg. en Weth.
voorgesteld aan de politie eene andere
inrichting te geven, welke ongeveer
f 12.000 zal kosten.
Met instemming neemt de N. R. Ct.
uit bet Arnst. Hbld. het volgende over
Groote opschudding ontstond Donder
dag namiddag in den Raad, toen de
beer Den Hertog zich bij het verdedigen
van bet openbaar onderwijs de woorden
liet ontvallen, dat kennis kan gekweekt
worden zonder mythiologische voorstel
lingen". Die uitdrukking moest Datuurlijk
aanstoot geven aan de anti-revolutionaire
leden, die dan ook zich niet onbetuigd
lieten, maarzij hinderde stellig de meeste
andere raadsleden Wel betuigde de heer
Den Hertog dat bij niet bedoeld had
iemand te kwetsen. Maar boe is het
mogelijk, dat een man als bij niet be
grepen beeft dat zijn uitdrukking vele
zijner medeladen moest kwetsen in het
geen hun het heiligste isZulk een ge
mis aan zelfbedwang is zeer te betreuren
in een raadslid.
Maar ging ook de heer Hovy niet te
ver, toen hij de woorden van den heer
wierp. Rosa zag het, sprong er tusschen
en werd in de linkerborst getrof
fen. Een straal bloed spoot uit de wond
en met een vreeselijken angstkreet viel
zij voor mijn voeten neer.
«Heere God I dat is verschrikkelijk!"
riep Ivuni, die met gespannen aandacht
luisterde.
»Ja," zeide Bichler, »wij stonden in
het eerste oogenblik versteend. Ik barstte
los in een luid geschrei, knielde naast
Rosa en ondersteunde haar hoofd met
mijn arm Zij hield haar hand op de
wond, terwijl ik haar in bed legde toen
vloog ik heen om een dokter te halen.
Bij onze terugkomst was haar vader ver
dwenen en lag Rosa buiten kennis. De
dokter verbond de wond, maar zeide, dat
zij slechts een paar uren nog leven kon,
en werkelijk stierf zij in den vroegen
morgen Ik was half krankzinnig, bleef
dagen lang op het kerkhof en had wel
gaarne baar lijk met mijn vingers uit
de aarde willen opkrabbelen. Eene zware
ziekte overviel mij en weken lang lag
ik buiten kennis: mijn lijden was
nog niet ten einde. Ik herstelde en ver
nam, dat de directeur zich dien nacht
verdronken bad. Mijn gedachten waren
voortdurend bij Rosa, ik zat stil in eeD
hoek eu bekommerde mij nergens om.
Den Hertog die, meenen wij, ook met
hulp der antirevolutionairen in den Raad
is gebracht als een bewijs beschouw
de «hoe de onderwijzers der openbare
school over den godsdienst denken" Mea
mag den onderwijzer in het algemeen niet
beoordeelen naar de woorden van een
enkel persoon, die eenmaal onderwijzer is
De doof de Regeering ingediende In
dische begrootiüg sluit met een tekort
van 10 millioen, de leening van 1883,
groot 45 millioen, is op een paar ton na
geheel verbruikt en een nieuwe leening
wordt in uitzicht gesteld. Het feit, dat op
de opbrengst der koffiebalen niet duur
zaam te rekenen valt en dat behalve
Atjeb nu ook Lombok zijne raillioenen
zal gaan eischen, maakt de toestand niet
rooskleuriger. Op ultimo 1892 was het
bedrag voor de staatsspoorwegen in Indië
88,401,327.
Het AmstDagblad pieent dat er in
Indië nog heel wat te bezuinigen valt eu
wijst daarbij op de overdreven en oneven
redig hooge tractementen en pensioenen,
die in zake van den lndiscben dienst
worden uitgedeeld, en vraagt ten slotte
of de tegenwoordige minister v. d. Kaay
en de minister v. Houten, die ^icb als
Kamerlid tegen deze overdreven uitgaven,
hebben verzet, sanaen niet bij mach^
zijn om bun eollega Bergsma aan bét
verstand te brengen dat bet zoo niet
langer gaat. De Kamer kan hierin ook van
groot nut zijn, door bet snoeimes te zette»
in de huishouding van het al te weelderig
ingerichte Indische bestuur.
Het (Amst.) Dagblad bevat het volgende
De heer B. G. Stempdls te 's Graven-
hage heeft een open brief gericht aan
den voorzitter van den Algemeenen
Nederlandschen Typografenbond, den heer
G. Snijdelaar te Amsterdam. In een door
dezen onderteekend, alom in den laüde
verspreid en ook ten huize van den
beer Stempels bezorgd manifest aan alle
beoefenaars der graphische vakken, komt
o a. het volgende voor:
j> De heer B. G. Stempels te 's Graveu-
bage, directeur der Zuü-Hollandsche,
verklaarde zelve ik reken op de
lauwheid en armoede van mijn ge
zellen en honger zal ben wel terug doen
komen. En bij heeft goed gezien, de
lauwheid heeft ben teruggevoerd om de
grootste vernedering, die slechts denk
baar is te ondergaan, immers elke werk-
Eindelijk kreeg ik weer lust tot werken
en langzamerhand werd ik weer gezond
en sterk. Met de vroolijkheid was het
echter gedaan."
Hier klonk een diepe zucht uit bet
bed van den gekwetste, gevolgd door
allerlei verwarde woorden. Sepp bewoog
zich en wilde bet bed uit, zoodat Naas
en Kuni moeite hadden om hem er in
te houden.
«Geef hem wat wijn en water," zei
Naas. «Dat kan geen kwaad en brengt
eenige verkoeling aan."
Kuni deed dit, en toen Sepp gedron
ken bad, werd hij rustiger eu bleef met
gesloten oogen stil liggen.
Hierop keerde Naas naar zijn vnpegere
zitplaats terug en vervolgde na lenige
minuten
«Wat nu volgt, is spoedig verteld. Ik
moest spoedig daarna soldaat worden.
Met vreugde trok ik den krijgsmansrok
aan, want ik hoopte, dat weldra een
oorlog zou uitbreken en een kugel mij
uit mijn lijden zou verlossen. Er kwam
echter geen oorlog, mijn tijd raakte om
en ik keerde naar buis terug. Al dien
tijd bad ik niets van mijne ouders ge
boord een paar brieven van mij waren
nooit beantwoord. Daardoor was ik ang
stig geworden, ik wilde naar huis ën mijn
ouders om vergiffenis vragen.
WorAdt vervolgd.)
