TI.ISMMISMIE COURANT. IIKfinUT. No. 120. Vrijdag 12 October 1894. 32a,e Jaargang. FCIIlllT Binnenlan d. BUUAÜ: Kleine Markt I I 187. Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaren en Postdirecteuren. UITGEVER: F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen. PRIJS OER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels 0.40. Elke regel meer 10 oent. Clichés en groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DAÏÏBE Go., te Parijs. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond. Abonnementen voor België, Duitschland, Enge land en Frankrijk f 1.05 per drie maanden Lombok. Te Ter Neuzen heeft zich eene Lom bok-commissie gevormd, bestaande uit bet dagelijksch bestuur, met den bur gemeester, den heer J. A. van Boven, als voorzitter. Aan de ingezetenen worden daartoe inteekenlijsten aangeboden. In een particulier sclirijven uit Soerabaja aan bet Handelsblad worden weder eenige bijzonderheden omtrent de noodlottige achte loosheid van generaal Vetter, opperbevelheb ber van Lombok, medegedeeld, aie bijna aan het ongelooflijke grenzen. Om een klein voorbeeld daarvan te noemen, deelt de schrijver mede dat een sergeant aan generaal Vetter 's middags kwam melden dat de Baliërs zich in da huizen verzamelden en men hen met geweren had gezien, waarop geantwoord werd»kom mij nu niet meer met dien nonsens aan." 's Avonds kwamen twee Sassaksche mannen en vrouwen hem waarschuwen dat er onraad broeide, maar ook hier werd geen acht op geslagen, niet tegenstaande er om 7 uur een paar schoten gevallen waren. Niet eens verliet hij Mataram om in het open veld zijn bivak op te slaan, maar bleef in de stad, die een waar doolhof is van smalle straten, tusscher. hooge muren, waarin de Baliërs gaten gemaakt hadden en daardoor schoten, doch zelf onbeschietbaar bleTfcsnv- Naar men zegt, waren deze gaten al lang geleden gemaakt, doch weer met klei en kalk aicht gestopt. Ook de groote verliezen, die de colonne- Lawick geleden heeft, zijn gevolg van te weinig zorg. Overste Lawick kreeg namelijk een briefje van Generaal Vetter met order om te retireeren, zonder meer. Lawick, van geen onraad wetendemarcheerde dag en nacht door zonder vivres en drinkwater. Toen zij voor Tjakra Negara kwamen, ston den buiten de muren emmers en bakken met water, waarop de soldaten zich als uitgehon gerde wolven wierpen. Nauwelijks was dit echter gedaan, of de schoten knalden bij hon derden door de gaten der muren, en onze jongens werden als honden bij masa's neer geschoten. Dat de Baliërs een valschen en verrader lijken aard bezitten, heeft een vroegere oor log op Bali geleerd en is overigens in Indië bekend. Om maar iets te noemen, alle ge wonden, die zij konden krijgen, licht of zwaar, hakten zij handen en voeten af en lieten ze dan liggen. Woensdagmiddag kwam de Maetsuiker uit Lombok te Soerabaja aan met 300 gewon den. De ellende, die men aanschouwt, zegt Ken dorpsgeschiedenis. 8.) «Zie zoo, nu weet je alles", besloot Kuni eindelijk »en je kunt je daarnaar gedragen. Ik zal geen oogenblik rust meer bebben, als je mij niet belooft, dat je afziet van de vriendschap met Vitus en van het wildstroopen". >Dan zal ik je geruststellen, Kuni", zeide Sepp vastbesloten. «Met bandslag beloof ik je, dat ik van dit oogenblik Vitus niet meer zal aanspreken, dat ik mijn buks ga verkoopen en mijn leven lang niet meer ga stroopen. Is dat nu naar je zin de schrijver, laat zich beter voorstellen dan beschrijven en roept bij menigeen een mach- telooze woede te voorschijn tegen hen, die door zorgeloosheid daarvan de oorzaak zijn. Luitenant Dooremans, die verscheidene kogels in de horst en buik had, stierf terwijl de lijders van uit de prauwen naar den gereed- staanden trein gebracht werden naar het hos pitaal. De redacteur van het Indische blad de Locomotief heeft vernomen dat Djilantik de kleinzoon is van een Europeaan, die in In- dischen dienst was, toen zeeroover en einde lijk vorst van Karang-Assem werd. Het blad raadt met Djilantik op de volgende wijze om te springen»De regeering gelaste dat hem de eisen worde gesteld met zijne manschappen ongewapend in ons kamp te Ampenan te komen, neme hem dan gevangen, hinde zijne volgers 10 aan 10 aan elkaar, en schepe hen allen op een der booten van de Pakketvaartmaatschappij naar Batavia, waar zij als gevangenen kunnen blijven tot Djilan tik's houding afdoende is onderzocht en de regeering omtrent hem en zijne volgelingen eene definitieve beslissing zal hebben genomen. Liefst zou de redactie van de Loc. Djilantik onmiddellijk laten fusileeren. De Java-Bode voegt er de nuchtere op merking bij dat dit denkbeeld iets heeft van het bekende middel om een leeuw te dooden, daar meu op het oogenblik niet eens weet Waar Djilantik zich bevindt. Uit vertrouwbare bron wordt aan het Bat. Hbl. medegedeeld dat de muren van Mataram, die ontzettend zwaar schijnen te zijn, maar weinig van het vuur der onzen te lijden hebben. Om verdere succes te hebben zal veel zwaarder geschut in werking gebracht moeten worden. De Java-Bode meldt dat de oude Radja van Lombok den 4en dezer hertrouwd is. Men zou zeggen dat de man in den tegen- woordigen tija wel aan iets anders te denken heeft clan aan trouwen. Wij lezen ergens de zeker niet on juiste vraag wat men doet voor de we duwen en weezen der te Lombok ge sneuvelde Amboneezen en Menadoneezen, die, zooals bekend is, altijd als baan brekers veoruitgezonden worden, op Lombok dapper gestreden hebben en ook Christenen zijn. In de Soerab. Ct. velt de lieer Fijs- sel over het gebeurde op Lombok, waar men als 't ware in eene hypnose van de meest onbegrijpelijke zelfverblinding verkeerde, het volgende oordeel »Ja, nu is er een steen van mijn hart", sprak Kuni, met tranen in de oogen glimlachende. Zij greep de aangeboden hand van den jonkman met warmte en drukte die aan haar borst. Toen rekte zij zoover zij kon zich uit het venster, sloeg haar arm om zijn hals en bedekte zijn mond en wangen met kussen. Hadden de gelieven het woeste, ver trokken gelaat van den man gezien, die hun gesprek beluisterde, dan hadden zij elkaar stellig niet zoo geliefkoosd. Zijn lippen waren met bloedig schuim bedekt, zijn oogen verslonden het gelukkige paar, terwijl woede hem verteerde. Telkens drukte hij zijn gelaat in het gras om het geluid van zijn zwoegende ademhaling te verstikkenhij behoefde dit niet te doen, want de gelieven gaven geen acht meer op hetgeen hen omringde. «En met Vitus zal ik eerst nog een ernstig woordje spreken, voor ik hem de vriendschap opzeg", zei Sepp na een poos. »Ik wil den sluiper zijne valschheid ver wijten en..." Die verblinding, die zelfgenoegzaam heid en zorgeloosheid waren^ het, die oorzaak waren dat eene zoo bij uitzon dering sterke en uitnemend georgani seerde legermacht in enkele uren als bet ware vernietigd werd, dat zij onverwachts, onder het verpletterend en niet te ont komen vuur, hetwelk haar van achter hooge wallen en door overal aange brachte schietgaten, uit duizenden repe teer- en andere geweren van de aller nieuwste constructie, overstelptedoor een onzichtbaren vijand werd gedeci meerd en gedwongen tot een overhaasten aftocht uit baar slecht gekozen steHin- gen, onder achterlating van haar ge schut en ammunitie, haar geheelen trein, haar voorraden en de krijgskas, ook van de. zoo juist geïnde oorlogschatting van deu naar het heette overwonnen vijand zonder voldoende hauden zelfs om al haar gekwetsten mede te voeren. »Ik geloof inderdaad niet dat er in den grootenFransch-Duitschen oorlog door den zoozeer gelaakteu Franschman van die dagen éen enkele fout begaan is, die van grooter achteloosheid en onbekwaamheid deed blijken, dan hetgeen op Lombok is voorgevallen en wel niet tegen de otizea, maar tegen hunne aanvoerders getuigen moet." Volgens de Avondpost ligt het wel degelijk in de bedoeling van het Haag- séhe centraal-comité om ook zorg te dragen voor de halfbloed-afstammelingen van Europeanen, die door hunne vaders, welke in of door den strijd tegen den vijand in Indië vielen of nog zullen val len, erkend zijn. Voor de niet erkende kinderen te zorgen zou een practisch on uitvoerbare zaak wezen. Vlissingen, 11 October. Gisteren middag te 4 uur ongeveer arriveerde alhier ter reede het Belgische stoomschip JEmeraude, een rijksvaartuig, dat van Antwerpen gekomen was om baron Dhanis, die in den Kongo-Staat lauweren behaalde in den strijd tegen de Arabieren en met het Ned. stoomschip Koningin Wilhelmina de reis naar Ant- »Doe dat niet," vermaande Kuni. «Laat hem liever met rust. Hij heeft niet ge weten, hoe wij met elkander verbonden zijn door de liefde, anders zou hij wel gezwegen hebben. Ik ben al tevreden, als je niet meer met hem omgaat. Ver mijd allen twist met hem, want ik boud hem voor een wraakzuchtig mensch, hij zou je te eeniger tijd kwaad doen". #Ik ben niet bang voor hem," zei Sepp minachtend, «maar je hebt gelijk, Kuni! Ik zal aan dien elleudigeu kerel geen woord meer verspillen. Maar wat je van die rooverbende gezegd hebt, daar denk ik over na". <Naas Bicbier beeft mij verteld, dat de boer van den Schwaigbof de inbrekers naar hun spraak voor Tyrolers hield." Sakkerlootriep Sepp uit, »dat is verdacht. Juist op tijd kan ik mij nog losmaken van den schelm, ik zou ook nog in verdenking komen en in groote moi Ik weet zelf niet, wat bet is", fluis terde Kuni. »Ik heb een. voorgevoel, dat werpen zou doen, onderweg te ontmoeten en feestelijk te begroeten. Aan boord bevonden zich onderscheidene civiele en militaire autoriteiten, vooral officieren van het korps grenadiers, waarvan baron Dhanis ook deel uitmaakt, alsmede vele dames en de stafmuziek der infanterie uit Antwerpen, die het verblijf aan boord door vele wel uitgevoerde muzieknummers veraangenaamde. Nog was alhier gearriveerd het stoom schip La Torpille van 't geniekorps, waarop zich eveneens tal van officieren met hunne dames bevonden. Het stoomschip Koningin Wilhelmina dat alhier reeds gisterenmiddag te on geveer 2 uren verwacht werd, kwam echter tot groote teleurstelling van de velen, die den heldkaftigen Dhanis een blijde inkomst wilden bereiden, wegens mistig weer eerst dezen morgen te 8 uur Het verblijf van zoovele veemden, waaronder ook een aantal, die gekomen waren om familie-leden of kennissen onder de met de Koningin Wilhelmina medegekomen passagiers te begroeten, en van tal van dagblad verslaggevers,gaf veel drukte in de stad en voordeel aan sommige ingezetenen. Als een bewijs van ijver kan vermeld worden, dat gisteren morgen een paar correspondenten per sleepboot naar «de Wielingen" gingen om baron Dhanis te interviewen. Naar wij vernemen, zal door de Eere- wacht, die HH. MM. den 23 Augustus alhier heeft begeleid, bet haar door eenige Vlissingsche dames geschonken vaandel aan H. M. de KoniDgin ten ge schenke worden aangeboden. Woensdag a. s. zal in bet Middenreduit alhier de gewone jaarlijksche schietwed strijd van de scherpschutters-vereeniging Vlissingen" plaats hebben. Een 14tal prijzen zullen voor de leden beschikbaar worden gesteld. Gisteren avond overleed alhier plotse ling, in den ouderdom van 67 jaren, de heer J. de Vos, sedert den 1 Mei 1868 als binnenvader in het Gasthui» alhier in dienst getreden. ons spoedig een groot ongeluk zal tref fen." «Maak je niet ongerust", troostte Sepp. Als God het niet wil, zal ons geen on geluk overkomen. Maar ik moet nu weer weg. Ik mag bier niet den geheelen nacbt staan om je van je nachtrust te berooven. Ik kom van de week 's nachts nog eens hier, en als je Naas spreekt, groet hem dan van mij en zeg hem, dat ik aanstaandeu Zondag na kerktijd stel lig bij hem kom op de groote repetitie." «Ik zal het doen", zeide Kuni. «En nu, vaarwel, beste SeppGoeden nacht, en wees voorzichtig, dat je zonder on gelukken thuis komt «Ja, daar zal ik wel voor zorgen, geef mij nog een kus, dan zal bet wel gaan. Goed zoo, en nu slaap heerlijk en droom eens van mij." Nogmaals omhelsden de gelieven el kander. Toen maakte Sepp zich los, greep zijn bergstok en in den maneschijn spoed de hij zich den berg af naar Mjne wo ning. Kuni oogde hem zoolang mogelijk

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1894 | | pagina 1