TI.ISMMISMIE COURANT.
IIKfinUT.
No. 120.
Vrijdag 12 October 1894.
32a,e Jaargang.
FCIIlllT
Binnenlan d.
BUUAÜ:
Kleine Markt I I
187.
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS OER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 oent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DAÏÏBE
Go., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitschland, Enge
land en Frankrijk f 1.05 per drie maanden
Lombok.
Te Ter Neuzen heeft zich eene Lom
bok-commissie gevormd, bestaande uit
bet dagelijksch bestuur, met den bur
gemeester, den heer J. A. van Boven,
als voorzitter. Aan de ingezetenen worden
daartoe inteekenlijsten aangeboden.
In een particulier sclirijven uit Soerabaja
aan bet Handelsblad worden weder eenige
bijzonderheden omtrent de noodlottige achte
loosheid van generaal Vetter, opperbevelheb
ber van Lombok, medegedeeld, aie bijna aan
het ongelooflijke grenzen.
Om een klein voorbeeld daarvan te noemen,
deelt de schrijver mede dat een sergeant aan
generaal Vetter 's middags kwam melden dat
de Baliërs zich in da huizen verzamelden en
men hen met geweren had gezien, waarop
geantwoord werd»kom mij nu niet meer
met dien nonsens aan." 's Avonds kwamen
twee Sassaksche mannen en vrouwen hem
waarschuwen dat er onraad broeide, maar
ook hier werd geen acht op geslagen, niet
tegenstaande er om 7 uur een paar schoten
gevallen waren. Niet eens verliet hij Mataram
om in het open veld zijn bivak op te slaan,
maar bleef in de stad, die een waar doolhof
is van smalle straten, tusscher. hooge muren,
waarin de Baliërs gaten gemaakt hadden en
daardoor schoten, doch zelf onbeschietbaar
bleTfcsnv-
Naar men zegt, waren deze gaten al lang
geleden gemaakt, doch weer met klei en kalk
aicht gestopt.
Ook de groote verliezen, die de colonne-
Lawick geleden heeft, zijn gevolg van te
weinig zorg. Overste Lawick kreeg namelijk
een briefje van Generaal Vetter met order
om te retireeren, zonder meer. Lawick, van
geen onraad wetendemarcheerde dag en
nacht door zonder vivres en drinkwater.
Toen zij voor Tjakra Negara kwamen, ston
den buiten de muren emmers en bakken met
water, waarop de soldaten zich als uitgehon
gerde wolven wierpen. Nauwelijks was dit
echter gedaan, of de schoten knalden bij hon
derden door de gaten der muren, en onze
jongens werden als honden bij masa's neer
geschoten.
Dat de Baliërs een valschen en verrader
lijken aard bezitten, heeft een vroegere oor
log op Bali geleerd en is overigens in Indië
bekend. Om maar iets te noemen, alle ge
wonden, die zij konden krijgen, licht of zwaar,
hakten zij handen en voeten af en lieten ze
dan liggen.
Woensdagmiddag kwam de Maetsuiker uit
Lombok te Soerabaja aan met 300 gewon
den. De ellende, die men aanschouwt, zegt
Ken dorpsgeschiedenis.
8.)
«Zie zoo, nu weet je alles", besloot
Kuni eindelijk »en je kunt je daarnaar
gedragen. Ik zal geen oogenblik rust
meer bebben, als je mij niet belooft, dat
je afziet van de vriendschap met Vitus
en van het wildstroopen".
>Dan zal ik je geruststellen, Kuni",
zeide Sepp vastbesloten. «Met bandslag
beloof ik je, dat ik van dit oogenblik
Vitus niet meer zal aanspreken, dat ik
mijn buks ga verkoopen en mijn leven
lang niet meer ga stroopen. Is dat nu
naar je zin
de schrijver, laat zich beter voorstellen dan
beschrijven en roept bij menigeen een mach-
telooze woede te voorschijn tegen hen, die
door zorgeloosheid daarvan de oorzaak zijn.
Luitenant Dooremans, die verscheidene kogels
in de horst en buik had, stierf terwijl de
lijders van uit de prauwen naar den gereed-
staanden trein gebracht werden naar het hos
pitaal.
De redacteur van het Indische blad de
Locomotief heeft vernomen dat Djilantik de
kleinzoon is van een Europeaan, die in In-
dischen dienst was, toen zeeroover en einde
lijk vorst van Karang-Assem werd. Het
blad raadt met Djilantik op de volgende
wijze om te springen»De regeering gelaste
dat hem de eisen worde gesteld met zijne
manschappen ongewapend in ons kamp te
Ampenan te komen, neme hem dan gevangen,
hinde zijne volgers 10 aan 10 aan elkaar,
en schepe hen allen op een der booten van de
Pakketvaartmaatschappij naar Batavia, waar
zij als gevangenen kunnen blijven tot Djilan
tik's houding afdoende is onderzocht en de
regeering omtrent hem en zijne volgelingen
eene definitieve beslissing zal hebben genomen.
Liefst zou de redactie van de Loc. Djilantik
onmiddellijk laten fusileeren.
De Java-Bode voegt er de nuchtere op
merking bij dat dit denkbeeld iets heeft van
het bekende middel om een leeuw te dooden,
daar meu op het oogenblik niet eens weet
Waar Djilantik zich bevindt.
Uit vertrouwbare bron wordt aan het Bat.
Hbl. medegedeeld dat de muren van Mataram,
die ontzettend zwaar schijnen te zijn, maar
weinig van het vuur der onzen te lijden
hebben. Om verdere succes te hebben zal
veel zwaarder geschut in werking gebracht
moeten worden.
De Java-Bode meldt dat de oude Radja
van Lombok den 4en dezer hertrouwd is.
Men zou zeggen dat de man in den tegen-
woordigen tija wel aan iets anders te denken
heeft clan aan trouwen.
Wij lezen ergens de zeker niet on
juiste vraag wat men doet voor de we
duwen en weezen der te Lombok ge
sneuvelde Amboneezen en Menadoneezen,
die, zooals bekend is, altijd als baan
brekers veoruitgezonden worden, op
Lombok dapper gestreden hebben en
ook Christenen zijn.
In de Soerab. Ct. velt de lieer Fijs-
sel over het gebeurde op Lombok, waar
men als 't ware in eene hypnose van de
meest onbegrijpelijke zelfverblinding
verkeerde, het volgende oordeel
»Ja, nu is er een steen van mijn hart",
sprak Kuni, met tranen in de oogen
glimlachende. Zij greep de aangeboden
hand van den jonkman met warmte en
drukte die aan haar borst. Toen rekte zij
zoover zij kon zich uit het venster, sloeg
haar arm om zijn hals en bedekte zijn
mond en wangen met kussen.
Hadden de gelieven het woeste, ver
trokken gelaat van den man gezien, die
hun gesprek beluisterde, dan hadden zij
elkaar stellig niet zoo geliefkoosd. Zijn
lippen waren met bloedig schuim bedekt,
zijn oogen verslonden het gelukkige paar,
terwijl woede hem verteerde. Telkens
drukte hij zijn gelaat in het gras om het
geluid van zijn zwoegende ademhaling
te verstikkenhij behoefde dit niet te
doen, want de gelieven gaven geen acht
meer op hetgeen hen omringde.
«En met Vitus zal ik eerst nog een
ernstig woordje spreken, voor ik hem de
vriendschap opzeg", zei Sepp na een poos.
»Ik wil den sluiper zijne valschheid ver
wijten en..."
Die verblinding, die zelfgenoegzaam
heid en zorgeloosheid waren^ het, die
oorzaak waren dat eene zoo bij uitzon
dering sterke en uitnemend georgani
seerde legermacht in enkele uren als bet
ware vernietigd werd, dat zij onverwachts,
onder het verpletterend en niet te ont
komen vuur, hetwelk haar van achter
hooge wallen en door overal aange
brachte schietgaten, uit duizenden repe
teer- en andere geweren van de aller
nieuwste constructie, overstelptedoor
een onzichtbaren vijand werd gedeci
meerd en gedwongen tot een overhaasten
aftocht uit baar slecht gekozen steHin-
gen, onder achterlating van haar ge
schut en ammunitie, haar geheelen trein,
haar voorraden en de krijgskas, ook van
de. zoo juist geïnde oorlogschatting van
deu naar het heette overwonnen vijand
zonder voldoende hauden zelfs om al
haar gekwetsten mede te voeren.
»Ik geloof inderdaad niet dat er in den
grootenFransch-Duitschen oorlog door den
zoozeer gelaakteu Franschman van die
dagen éen enkele fout begaan is, die van
grooter achteloosheid en onbekwaamheid
deed blijken, dan hetgeen op Lombok
is voorgevallen en wel niet tegen de
otizea, maar tegen hunne aanvoerders
getuigen moet."
Volgens de Avondpost ligt het wel
degelijk in de bedoeling van het Haag-
séhe centraal-comité om ook zorg te
dragen voor de halfbloed-afstammelingen
van Europeanen, die door hunne vaders,
welke in of door den strijd tegen den
vijand in Indië vielen of nog zullen val
len, erkend zijn. Voor de niet erkende
kinderen te zorgen zou een practisch on
uitvoerbare zaak wezen.
Vlissingen, 11 October.
Gisteren middag te 4 uur ongeveer
arriveerde alhier ter reede het Belgische
stoomschip JEmeraude, een rijksvaartuig,
dat van Antwerpen gekomen was om
baron Dhanis, die in den Kongo-Staat
lauweren behaalde in den strijd tegen
de Arabieren en met het Ned. stoomschip
Koningin Wilhelmina de reis naar Ant-
»Doe dat niet," vermaande Kuni. «Laat
hem liever met rust. Hij heeft niet ge
weten, hoe wij met elkander verbonden
zijn door de liefde, anders zou hij wel
gezwegen hebben. Ik ben al tevreden,
als je niet meer met hem omgaat. Ver
mijd allen twist met hem, want ik boud
hem voor een wraakzuchtig mensch, hij
zou je te eeniger tijd kwaad doen".
#Ik ben niet bang voor hem," zei Sepp
minachtend, «maar je hebt gelijk, Kuni!
Ik zal aan dien elleudigeu kerel geen
woord meer verspillen. Maar wat je van
die rooverbende gezegd hebt, daar denk
ik over na".
<Naas Bicbier beeft mij verteld, dat
de boer van den Schwaigbof de inbrekers
naar hun spraak voor Tyrolers hield."
Sakkerlootriep Sepp uit, »dat is
verdacht. Juist op tijd kan ik mij nog
losmaken van den schelm, ik zou ook
nog in verdenking komen en in groote
moi
Ik weet zelf niet, wat bet is", fluis
terde Kuni. »Ik heb een. voorgevoel, dat
werpen zou doen, onderweg te ontmoeten
en feestelijk te begroeten. Aan boord
bevonden zich onderscheidene civiele en
militaire autoriteiten, vooral officieren
van het korps grenadiers, waarvan baron
Dhanis ook deel uitmaakt, alsmede vele
dames en de stafmuziek der infanterie
uit Antwerpen, die het verblijf aan boord
door vele wel uitgevoerde muzieknummers
veraangenaamde.
Nog was alhier gearriveerd het stoom
schip La Torpille van 't geniekorps,
waarop zich eveneens tal van officieren
met hunne dames bevonden.
Het stoomschip Koningin Wilhelmina
dat alhier reeds gisterenmiddag te on
geveer 2 uren verwacht werd, kwam
echter tot groote teleurstelling van de
velen, die den heldkaftigen Dhanis een
blijde inkomst wilden bereiden, wegens
mistig weer eerst dezen morgen te 8 uur
Het verblijf van zoovele veemden,
waaronder ook een aantal, die gekomen
waren om familie-leden of kennissen
onder de met de Koningin Wilhelmina
medegekomen passagiers te begroeten, en
van tal van dagblad verslaggevers,gaf veel
drukte in de stad en voordeel aan sommige
ingezetenen.
Als een bewijs van ijver kan vermeld
worden, dat gisteren morgen een paar
correspondenten per sleepboot naar «de
Wielingen" gingen om baron Dhanis te
interviewen.
Naar wij vernemen, zal door de Eere-
wacht, die HH. MM. den 23 Augustus
alhier heeft begeleid, bet haar door
eenige Vlissingsche dames geschonken
vaandel aan H. M. de KoniDgin ten ge
schenke worden aangeboden.
Woensdag a. s. zal in bet Middenreduit
alhier de gewone jaarlijksche schietwed
strijd van de scherpschutters-vereeniging
Vlissingen" plaats hebben.
Een 14tal prijzen zullen voor de leden
beschikbaar worden gesteld.
Gisteren avond overleed alhier plotse
ling, in den ouderdom van 67 jaren, de
heer J. de Vos, sedert den 1 Mei 1868
als binnenvader in het Gasthui» alhier
in dienst getreden.
ons spoedig een groot ongeluk zal tref
fen."
«Maak je niet ongerust", troostte Sepp.
Als God het niet wil, zal ons geen on
geluk overkomen. Maar ik moet nu weer
weg. Ik mag bier niet den geheelen
nacbt staan om je van je nachtrust te
berooven. Ik kom van de week 's nachts
nog eens hier, en als je Naas spreekt,
groet hem dan van mij en zeg hem, dat
ik aanstaandeu Zondag na kerktijd stel
lig bij hem kom op de groote repetitie."
«Ik zal het doen", zeide Kuni. «En
nu, vaarwel, beste SeppGoeden nacht,
en wees voorzichtig, dat je zonder on
gelukken thuis komt
«Ja, daar zal ik wel voor zorgen, geef
mij nog een kus, dan zal bet wel gaan.
Goed zoo, en nu slaap heerlijk en
droom eens van mij."
Nogmaals omhelsden de gelieven el
kander. Toen maakte Sepp zich los, greep
zijn bergstok en in den maneschijn spoed
de hij zich den berg af naar Mjne wo
ning. Kuni oogde hem zoolang mogelijk