VLISSINGSCDE (OI HWT. No. 40. Woensdag 4 April 1894. 323te Jaargang. Gemeentebestuur. 11111(6111-11, OPENBARE VERGADERING VAN DF.N GEMEENTERAAD VAN VLISSINGEN op Woensdag 4 April 1894. 's namiddags te 2 uren. Te behandelen zaken b. Benoeming van twee leden van het stembureau voor de verkiezing van een lid der 2de Kamer der Staten Generaal c. Voorstellen 1. Tot onderhandschen verkoop van gemeentegrond 2. Tot het verleenen van vergunning aan L. J. Henning voor het uithangen van een zonnescherm aan perceel I <33, Wagenaarstraat 3. Tot opname in het gasthuis van J. C. Kloprogge, als verzorgde voor eigen 4. Betrekkelijk de aanbesteding van het restaureeren van den Gevangentoren. Uit de Pers. De Standaard is zeer tevreden over den uitslag der onlangs gehouden Depu- taten-vergadering te Utrecht, aan welke een buitengewone opkomst ten deel viel en waarin van den beginne tot den einde eene geestdrift heerschte, die bleek uit het feit dat de voorgestelde Resolutie ten slotte met 192 tegen 6 stemmen doorging en er zelfs van meer dan éen kant stemmen opgingen om de Resolutie nog te verscherpen. De oppositie werd alleen gevoerd, vooral tegen paragrafen 1 en 2, door prof. De Savornin Lobman, Prof. Fabius, Dr. Schot en Jhr. Mr. De Savornin Lobman uit Groiiiugeu. Bij de debatten stond de geheele vergadering, op enkele uitzonderingen na, geheel aan de zijde der Resolutie. Zoo werd, wat de Standaard steeds beweerd heeft, ten volle bevestigd, nl. dat de anti-revolutionaire partij niet uit twee helftenmaar uit twee deelen be staat, en dat van deze twee deelen het éene breed en groot, en het andere zeer smal en klein is, kleiner zelfs dan het door haar was voorgesteld. De antirevolutionaire partij zal, de Standaard is er van verzekerd, ditmaal eenpariger dan ooit aan de stembus op treden, al laat het zich voorzien dat hier en daar eene meerderheid reageeren zal. Dit reageeren kan echter de antirevo lutionaire partij in haar natuurlijke ont wikkeling niet tegenhouden. De Kamer ontbinding dwong haar ditmaal eene scherpere lijn te trekken, en op die lijn gaat hare ontwikkeling door. Als de Kiesrechtuitbreiding achter den rug is en andere politieke vraagstukken zich voordoen, zal het blijken in hoeverre LL1T u Bewerkt door A. M. O. 29.) «Ten lange leste gaf hij dan ook ge hoor aan mijn woorden. Hij sloeg mij een reis door Europa voor, om afleiding te vinden en met vreugde stemde ik toe. Eerst gingen wij naar Brussel, waar eenige bloedverwanten woonden. Opeen avond keerden wij. laat naar huis terug van een/souper bij «ién Franscheji, gezant. Onze Wég voerde door taib'élijk stille straten, maar in ons druk 'ge&prck be merkten wij daar weinig van Op eens bleef papa staan en riep: «Lartige, de moordenaar I" Ontsteld keek i^yrin het yond en zag toen een man, die óns te- samengaan met allen, die nu tot de antirevolutionairen gerekend worden te behooren, mogelijk zal zijn. In diezelfde vergadering is door Dr. Kuyper verklaard dat hij alleen dan te Goes eene candidatuur zou aanvaarden, indien de heer Lohraau hem dit zelf mocht verzoeken. Deze heeft echter ge weigerd voor Dr. Kuyper uit den weg te gaan, dat hij wel zou doen als Dr. Kuy per niet slechts nu, maar ook vooral voor het vervolg als leider der antirevo lutionairen wilde optreden. In het district Goes, waarvoor de heer Lohman zitting had, zullen echter vele antirevolutionaire kiesvereenigingen hem steunen, zelfs in 't geval dat Dr. Kuyper zijn tegencandidaat wordt. Aan De Tijd wordt uit Utrecht be richt dat over de Vrijdag gehouden Deputaten-vergadering der antirevolutio naire partij een eigenaardig licht is opgegaan. Door Dr. Kuyper moet nl. een rondschrijven zijn gericht aan de kerkeraden der kerken A. en B. om te zorgen dat zooveel mogelijk deputaten werden benoemd der democratische richting. Deze toeleg is gelukt. Gevolg er van was dat de mede aanwezige Jhr. Mr. A F. De Savornin Lobman derwijze werd bestreden, dat hij na de eerste stemming wegens het hoongelach de zaal moest verlaten. Dat niet alle Kamerleden, die voor art. 3 der Kieswet stemden, daarvoor in oprechtheid hunne stem hebben uitge bracht, wordt der Arnh. Ct. duidelijker na de verklaring van den voormaligen afgevaardigde van Amsterdam, den heer De Beaufort, die den treurigen moed had in een openbaar geschrift ter voorlichting aan de kiezers te schrijven dat »men" dat zijn de voorstemmers van art. 3 iu deze voor allerlei uitleggingeu vat bare uitdrukkingen kan berusten, omdat die op zich zelve volkomen onbeteekemend was en slechts door nadere uitlegging van het volgende artikel beteekenis «Fraaie onthullingen, dat moet men zeggen I" roept de Arnh. Ct. uit De heer Van Houten c. s. schrijven dat zij althans te goeder trouw vóór het artikel hebben gestemd, ofschoon dit hun thans berouwt, maar de heer De Beaufort c. s. hebben dat gedaan met bijbedoeling en arglist, schijnbaar medegaande met den Minister, dien zij later wel schaakmat dachten te zetten. Inmiddels namen zij voor de natie den schijn aan overtuigde voorstanders van een zeer ruim kiesrecht te zijn en speelden de verdrukte onschuld omdat de Minister den toeleg doorzag en verijdelde. »Na deze onthullingen is het maar gengekomen was en ziek haastig uit de voeten maakte- Met weinige sprongen had papa hem gevat en sloeg hem tegen den grond. Ik snelde hem te hulp helaaste laat. Ik zag iets flikkeren en het volgende oogenblik snelde de man weg. Misschien had ik hem moeten vol gen, maar ik had slechts oogen voor papa, die met een dolk doodelijk gewond was en binnen weinige minuten in mijn armen stierf. Het is onbeschrijfelijk, hoe zwaar dit verlies mij trof. Het is nu veertien maanden geleden, dat ik mijn papa te Petersburg ten grave bracht. Aan zijn doodkist zwoer ik de taak te volbrengen, die hij onvoltooid had achtergelaten. «Nu zoek ik Lartige, den moordenaar mijner ouders. En vinden zal ik hem. Al heb ik hem slechts vluchtig gezien, zijn gelaatstrekken staan in mijn geheu gen gegriffeld. Sedert den dood van mijn papa heb ik geen middelen gespaard om den moordenaar machtig te worden. »Het eenige, dat ik met zekerheid ver nam, is, dat de misdadiger naar Frank- verstandig verder te zwijgen over in constitutioneele handelingen, onoprecht heid, verrassingen en publieke moraliteit" is de conclusie van het blad. De Arnsterd. Ct. zegt dat de liberale kiesvereeniging Burgerplicht te Amster dam thans baar candidatenlijst compleet heeft. Het blad is met de keuze zeer tevreden, vooral omdat Bwrgerrplicht met de radicalen-vrees schijnt afgerekend te hebben door ook den heer Treub onder de candidaten op te nemen Zij kan al de gestelde candidaten, omdat zij zich voor de verst reikende kiesrechtuitbrei ding verklaarden, steunen, met uitzon dering echter van Mr. Levy, die, hing het van hem af, den 25jarigen leeftijd voor den kiezer zou vorderen, drie jaren van niet-bedeeld zijn zou eischen en de schrijfproef nog verscherpt wilde hebben. Wanneer men Levy naar de Kamer af vaardigt, moet men den hemel danken als bij goed stemt zulke personen, die als Levy desnoods zullen "medegaan, moet men niet hebben, maar wel warme voorstanders. De Amst. Ct. wijst ook nog op het feit dat het te Amsterdam meer en meer de mode schijnt te worden voor candi daten uit te zien naar pèrsonen, die daar niet wonen, zooals Cremer, Heldt, Kerdijk, De Beaufort, Vrolik en Gleichman, terwijl in de hoofdstad geen gebrek is aan geschikte mannen. Is dus het blad tevreden dat de hoofd stad ook partij koos, in meerdere of mindere mate, voor finale kiesrechtuit breiding, toch zou, meent het blad, het der radicale partij meer waardig zijn, als zij getrouw aan "hare beginselen de echte werklieden-vertegenwoordigers naar de Kamer hielp brengen, nu van de afgevaardigden de beoordeeling zal wor den gevraagd eener kieswet, die juist voor de arbeiders wordt gewenscht. Door 23 R. K. oud-Kamerleden is een manifest aan de katholieke kiezers ge richt, waarin zij zich bereid verklaren mede te werken tot eene regeling, waarbij aan bet kiesrecht voor de Tweede Kamer en de Prov. Staten zoodanige uit breiding wordt gegeven dat alle Neder landers, die door de Grondwet niet wor den buitengesloten en den noodigen waarborg bezitten van onafhankelijkheid en geschiktheid, tot de stembus worden toegelaten. Zij zijn echter tevens overtuigd dat letter en geest van art. 80 der Grondwet als blijk eener dergelijke onafhankelijk heid en geschiktheid éen of meer ken- teekenen gebiedend vorderen. Die ken teekenen nu worden door hen noch in art. 4, noch in eert der volgende artikelen van het ingetrokken wetsontwerp ge vonden. rijk is gegaan. Een man, die volgens de beschrijving Lartige moet zijn, was daags voor mijn papa's dood aan het Fransche gezantschap geweest om een pas naar Parijs te vragen. Hij vertelde, dat hij ruim twintig jaar in Zuid-Amerika had doorgebracht en naar zijn vaderland terug wilde keeren. Hij toonde papieren met den naam Durval. Al deze bijzonder heden vernam ik van den secretaris van het Fransche gezantschap te Brussel. En nu ben ik sedert twee maanden te Parijs, zooals ik reeds gezegd heb. Ik doe mij voor als een man van de wereld, die de genoegens van het Parijscbe leven wil genieten, daardoor verberg ik het beste 't doel, waarmee ik hier gekomen ben. Ik verberg mijn naam Kurawieff, om Lartige niet te waarschuwen, als hij toevallig dien naam hoorde. Hat ik niet kon nalaten van tijd tot tijd het graf van mijn mama te bezoeken, is licht te begrijpen. Ik kon niet vermoeden, dat ik daardoor in handen der politie zou vallen en mijn geheim zou moeten ver- Als genoegzame en in de praktijk bruikbare kenteekenen zouden zij b. r. wenschen opgenomen te zien een aanslag in eene der rijks directe belastingen en de betaling daarvan, of het bezit van eene woning, aan bepaalde, wellicht zeer bescheiden voorwaarden voldoende. Zij kunnen zich evenmin vergenoegen met de zoogenaamde schrijfproef. Elk wetsontwerp, dat dezen eisch bevat, 'zal door hen verworpen worden. De N. R. Ct. schrijft dat de heer Arie Smit, afgetreden lid der Tweede Kamer, wel tot candidaat is gesteld door de vrijzinnige kiesvereenigingen De Hoeksche Waard en IJselmondedoch dat hij waarschijnlijk geen mandaat zal ontvangen omdat zijne verklaring, dat hij voor eene zoover mogelijke uitbrei ding was volgens de ontwerpen-Tak, bij eene aanzienlijke minderheid van libe ralen aanstoot heeft gevonden, die wel de groote meerderheid der werklieden bij de stembus willen toelaten, maar tevens, aan de Grondwet getrouw, geene overschrijding der grondwettige grens verlangen. De antirevolutionairen hebben een eigen candidaat, de heer Mr. T. Heems kerk, gesteld. Binnenland. Vlissingen, 3 April. Is er eene gemeente, die door de aan sluiting met een spoorwegnet' gewonnen heeft, dan is het wel Tér Neuzen, waar gedurende de vijf en twintig jaar, dat het spoorwegverkeer geopend werd, min stens 6600 zeeschepen losten of laadden. De bevolking oadervond er ook de goede vruchten van, daar zij sedert die 25 jaren bijna verdubbeld is. Door den Minister van Financien is aan elk der leden van de ontbonden Tweede Kamer een mandaat op de Schat kist gezonden van 109.59, als tracte- ment van 1 tot en met 20 Maart. Omtrent de gecombineerde oefeningen, welke in den loop van den aanstaanden zomer hier te lande zullen worden ge houden, moeten o.a. de volgende plannen bestaan 3e divisie. De veldbataljons van het 3e regiment infanterie worden van 3—10 September geoefend in de nabijheid van Bergeu-op Zoom, waaraan worden toe gevoegd van 6—10 September le peloton huzaren uit 's Hertogenbosch, eu van 710 September 2 veldbatterijen uit Bergen-op-Zoom.. Honderd zestig jongens van de Admi raal van Wassenacrdie. bevorderd zijn tot lichtmatroos, verlaten dezen bodem raden. Ge weet nu alles, heeren. Ik hoop, dat ik geen nadeel zal ondervinden van de vertrouwelijke mededeelingen, die ik u, door den nood gedrongen, heb moeten doen." Het verhaal van den Rus had blijkbaar diepen indruk gemaakt op de beide jus- titiebeambten Bewogen drukten zij 'den jongen graaf de hand en beloofden hem niet alleen stilzwijgen over zijn naam, maar ook krachtige hulp bij het opspo ren vaD den moordenaar Lartige. »Ge zijt nu natuurlijk vrij en kunt naar uw hotel terugkeeren," verklaarde de Gibray, »maar hebt ge nooit iets ge hoord van de ongelukkige misleide vrouw, die onschuldig van den moord werd ver dacht Amata Joubert is geen vreemde naam voor de politie!" «Neen, ik heb Amata Joubert geheel uit het oog verloren," antwoordde de Rus. »YVij niet," zeide de Gibray. «Na hare vrijlating bood Amata Joubert zich bij de politie aan als geheim agent. Zij wildé

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1894 | | pagina 1