VLISSINGSCBE
ONDOORDACHT.
No. 110.
Zondag 18 September 1892.
303te Jaargang.
OVERDRIJVEN,
FiitLLiTOH.
Mm. La GWMooM.
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187.
Prijs per drie maanden 1.—Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bjj
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
U1TGEVEB:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vliasingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1 tot A regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DATJBE
Co., te ParjjB.
Vergcliljnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitsobland, Enge
land en Frankrijk f 1.65 per drie maanden
Zij, die zich met het vol
gend kwartaal, aanvangende
1° October, op de Vlissingsche Cou
rant abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende nummers
gratis.
ii.
Uit het aangehaalde kunnen we al
zeer gemakkelijk tot de gevolgtrekking
komen, dat iedere deugd door overdrij
ving zelfs kan ontaarden in eene on
deugd, of ten minste een gebrek kan
worden, 't Is opmerkelijk, dat zoovelen
zich zoo spoedig aan overdrijving schul
dig maken, en menige voormalige bloote
liefhebberij een hartstocht wordt. Zoodra
het deze hoogte heeft bereikt, wordt
het gevaarlijk of minstens nadeelig.
Mijn buurman kon alleraardigst een
vers voordragen, en menigmaal heeft
hij ons bepaald geamuseerd, wanneer
we gezellig bij elkander waren, en hij
ons daarop vergastte, 't Was inderdaad
een genot, hem aan te hooren. Daarbij
kou hij onverbeterlijk verscheidene men
schen in spraak en beweging nadoen.
Menigmalen zeiden we dan ook, dat hij
voor acteur in de wieg was gelegd. Lang
zamerhand werd dit talent ook buiten
ons kringentje bekend, en 't kon niet
anders, of nu en dan werd hij bij bizondere
gelegenheden geïnviteerd, om zijne gaven
te doen hooren. Voor hem was 't een
aangename uitspanning, voor anderen
een genot. Tot zoover ging alles nog
goed, maar nu sloop langzamerhand het
duiveltje der ijdelheid zijn hart binnen,
en toen het aantal uitnoodigingen toe
nam, werd dat duiveltje hoe langer hoe
grooter.
Wat gebeurde er? Men kwam op T
idee, om een liefhebberijtooneel op te
richten. Een directeur? Wel natuurlijk
mijn buurman, dat was, zooals men dat
altijd noemt, de rechte man op de rech
te plaats. Had hij nu verstand genoeg
gehad, om voor dat baantje te bedanken,
DOOK
a6.)
Slechts een enkel oogenblik gaf Meta zich
over aan de oude, onweerstaanbare toover-
njacht. Toen hief zij het hoofd op eo zag
hem aan met een smeekenden blik, die al
haar zwakheid verried.
«Laat mij, Francis," fluisterde zij angstig.
«Ik mag niet naar je hooren, om Godswil,
spaar mij, ik heb nu andere plichten," Hij
trok haar met zacht geweld naar zich toe.
Hij zag zeer bleek met een onweerstaanbare
uitdrukking zag bij haar in de oogeo. «Je
hebt geen plichten," klonk het overredend
ran zijn lippen. «Mislei je zelve niet. Den
man wiens naam je draagt, heb je nooit
en zoo nu en dan zijne medewerking
toe te zeggen, och l dan was er nog niets
over boord geweest, maar het duiveltje
raadde hem ten stelligste aan, die hoogst
vereerende benoeming aan te nemen.
Met allen ijver nam hij 't opgedragene
waar, en toen de uitvoeringen naderden,
was hij een en al vuur, maar zijn
eigen zaak? Daarvoor had hij nu geen
tijd. Dat moest nu maar eens wat wach
ten. Zoo ging 't eens, zoo ging het meer,
en de komediespelende winkelier veran
derde in een winkelhoudenden tooneel-
speler. Wat eerst het voornaamste was
geweest, werd nu bijzaak, en de gevolgen
bleven niet uit. Het einde van de zaak
was in 't laatste bedrijf een faillissement
De geldelijke achteruitgang voerde tot
moedeloosheid, en ik heb hem later ge
kend als iemand, die inderdaad ons me
delijden opwekte, en dien we beklaagden
als een der slachtoffers van de ongeluk
kige overdrijving.
Er is een tijd geweest, waarin men,
en zeer te recht, klaagde over te weinig
lichaamsoefening. Men zag bijv. dat er
zoovelen waren, die in de loting vielen,
en als verdedigers des vaderlands een
allesbehalve ferm figuur maakten. Hun
gang liet veel te wenschen over. Kromme
ruggen in overvloedbeenen en voeten,
die binnenwaarts stonden en daaren
boven stramheid in de ledematen, en
dat dan nog wel bij jonge menschen
Nog ergereen benauwde borstgeene
oefening voor longen en spierenin één
woord, we werden bedreigd met een al
krommer en zwakker wordend geslacht.
Gelukkig was er nu eenmaal de aan
dacht op gevallen, en men mocht dus
hopen, dat er pogingen tot verbetering
in dit opzicht zouden worden aangewend
Tot zoo verre al wederom een geluk
kig verschijnsel. Daar ontwaakte op een
maal onder 't jongere geslacht de smaak
voor lichaamsoefeningen en we kregen
in den dagelijkschen omgang een spik
splinternieuw woord, natuurlijk een
vreemd woord, en wel het woord sport.
Honderden, die 't vroeger nooit gehoord
hadden, namen 't nu in den mond als
een doodeenvoudig, alledaagsch woord.
Nu is sport een kollectief, waarin ver
scheidene andere woorden begrepen zijn,
liefgehad, je kunt hem Diet anders dan tot
ongeluk wezen. Verbreek den band die je
aan hem hecht. Zie Meta, voor ons is Dog
maar een ding mogelijk. Om je zelfs wil,
om mij, offer ons beider bestaaD niet op aan
een blind vooroordeel."
Francis voelde wel de laagheid van zijn
woorden tegenover den maD, wiens gastvrij
heid hij genoten bnd, maar bet groote denk
beeld dat hem overheerschte was thans toch
haar gelukkig te ronken. Wanneer zij vrede
en rust had kunnen vinden in de gedachte
hem niet weer te zien, had hij zijn eigen
hartstocht misschien het zwijgen konnen op
leggen, hij was ten minste overtuigd dat hij
zich onderworpen zou hebben.
Meta duizelde, zij wist niet of hij waar
heid sprak. Zij voelde dat zij moest kiezen
tasschen den ijskouden, harden plicht die
haar bond met ijzeren band, en den weg
dien geluk en liefde haar aanwezen, en zij
voelde zich niet in staat de keuze te doeD.
«Laat mij," smeekte zij dringend. «Heb
medelijden met mij, Francis, laat mij tot
mij zelve komen. Keer terug over een,
zooals zwemmen, rijden, hardloopen,
wielrijden, schaatsenrijden en dan nog
eenige vreemde woorden, waarvoor ik
geen nederlandsche heb kunnen vinden.
Men ging zich oefenen in al de on-
derdeelen van sport, en wie zou dat niet
heerlijk, niet uitstekend vinden? Dat
worden ferme, stevige jongens met spie
ven en zenuwen, die wat kunnen uit
staan mannen, die in tijd van nood de
armen kunnen roeren en nuttig zijn. Maar,
maarWatI komt hier ook alweer
een maar Ja, zeker en een groote ook
Daar doemde aan den horizont het spook
van den wedstrijd op. Is wedstrijd dan
niet edel, niet loffelijk Staalt hij niet
de kracht Brengt hij niet de kunst tot
volkomenheid. Vermeerdert hij niet den
nationalen roem Al te maal waar, maar
laat het dan toch zonder overdrijving
geschieden.
Laat ons maar eens de wielrijders ne
men. Met mate beoefend, is 't eene nut
tige lichaamsbeweging, die ook in 't da-
gelijksch gebruik goede vruchten kan
afwerpen, maar nu begint A te zeggen
mijn buurman is gister zoover geweest
in zooveel tijd, nu wil ik dan toch eens
kien, of ik 't niet in korteren tijd kan
doen. Maar daarbij blijft het niet, want
nu wil C zoo mogelijk A weer overtref
fen, en nu is de wedstrijd begonnen. Nu
komen evenwel de openbare wedstrijden,
waarbij roem en eer te behalen is. Roem
en eerTwee heerlijke zaken, maar moe -
ten die behaald worden ten koste dei-
gezondheid? Wie zulk eenen wedstrijd
heeft bijgewoond, zal erkennen, dat het
werkelijk mededelijden opwekt, wanneer
men daar te midden van zonnehitte of
tegen een krachtigen wind in, die voor
over gebogene gestalten zich ziet afbeu
len, alleen, om toch de eerste te zijn,
want het komt zelfs op gedeelten van
een seconde aan. Nu komt het er be
trekkelijk weinig op aan, of iemand bij
zoo'n gelegenheid door een hevigen val
armen of beenen breekt, och t die zijn
weer gemakkelijk te herstellen, en welke
jongeling geeft daarom, maar of nu deze
en gene zijn borst zoo heeft vermoeid,
dat hij daarvan later de nadeelige ge
volgen ondervindt; maar of nu deze en
gene zich zoo bovenmatig heeft inge-
over twee dagen. Ik bid je, spreek thans
niet meer." Hij gehoorzaamde zwijgend.
Slechts weinige minuten later trad Blanche
binoen. Meta had de kamer verlaten en
keerde dien avond niet terug.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Zonder er aan te denken welke uitlegging
Blanche aan baar verdwijnen kon geveD,
had Meta zich naar haat boudoir gespoed
en zich overgegeven aan de gewaarwor
dingen die haar na overstelpten. Angst,
schaamte en toch ook een soort van triomf,
dat alles streed om den voorrang. Zij ver-
verborg het hoofd in de banden eu schreide
hartstochtelijk toen zij het vertrek, waarin
zij zich bevond, rondzagzij voelde dat het
een laaghartige schande zou zijn om den
man, die haar met weldaden en woelde had
overladen, nadat zij hem zijn leven vergald
had, ten slotte nog prijs te geven aan de
bespotiiug en bet medelijden der menschen.
Maar aan den anderen kant pleitte de lief
de eo zij wenschte zoo vorig naar die stem
spannen, dat zijn gezondheid voor goed
een knak heeft gekregen me dunkt, dat
dit dan tocb wel niet tot de aangename
keerzijde zal behooren. Men boude mij
volstrekt niet voor een voorstander van
't oude stelsel, integendeel juich ik het
ten zeerste toe, dat er zulk een wakkere
geest weer ontwaakt, maar alles wat
overdreven wordt, schaadt en leidt tot
teruggang.
Ditzelfde geldt voor al de andere on
derdeden van sport. Wie hieraan nog
moge twijfelen, lette maar eens op de
wedstrijden, die gedurig gehouden wor
den. Zij, die daarbij als eerste sterren
schitterden, verdwijnen langzamerhand
van het tooneel, óf omdat hunne ge
zondheid werkelijk heeft geleden, óf om
dat door te veel overdrijving de lust is
verminderd. Dit zelfde verschijnsel doet
zich ook voor bij de toeschouwers, want
het nieuwtje gaat er af juist door de
overdrijving.
Maar nu de gymnastiek l Hier kan
toch wel geen sprake zijn van overdrij
ving. Zeker niet, wat het punt betreft,
hoever het onderwijs zich uitstrekt, want
halsbrekende toeren worden geweerd, en
ouders behoeven niet te vreezen, dat
hunne kinderen tot akrobaten of ker-
miskuustenaars zullen worden opgeleid.
In zooverre is er dus geene overdrijving.
Ieder, die de voor- en ordeoefeningen
heeft bijgewoond, weet dat, maar toch
is er wel eenige sprake van overdrijving.
Toen het bekend werd, dat er examen
in gymnastiek werd vereisclit, hadden
sommigen de verregaande driestheid om
te zeggen »dol of mal.« Ferst bijna geen
gymnastiek en nu zal er eene eerbied
wekkende schare van eenige duizende
onderwijzers voor de vierschaar moeten
verschijnen, om, 't zij jong of oud, hunne
bedrevenheid te toonen in lichaamsoefe
ningen en 't aanleeren daarvan. De gym
nastiek werd op eenmaal een rage.
En ziet, daar toog een groote schare naar
de verschillende plaatsen, eu velen kwa
men terug in 't bezit van de zoogewensch-
te machtiging en hoe staat het nu Nu
komt ook in dezen 't hinkende paard
achteraan, want groot is 't aantal ge
meenten, die aanvragen doen, om nog
wat vrijgesteld te worden van de ver
te mogen luisteren. Zij had nog zoo weinig
gelnk in haar leven gevondeD, nog eenmaal
en zeker wel foor 't laatst ward het haar
geboden, en zij verkeerde nog in den vollen
bloei van jeugd en schoonheid, zij kon er
nog alles van genieten. De woorden die zij
een9 in bitterheid had besproken «veel ge
luk kan ik Wouter toch niet ontnemen,"
kwamen haar te binnen. Ondoordacht bad
zij zijn leven verwoest, mocht zij hein nu
laatste wat hij had, zijn eer ontnemen
Maar ook Francis had gezegd, dat zijn be
staan zonder haar een eindelooze ellende
zou zijo. Wat zij ook doen mocht, het nood
lot had haar aangewezen een van beiden on
gelukkig tc maken was het wonder dat zij
wankelde, dat zij zwak was. Slapeloos
eu in koortsachtige besluiteloosheid bracht
zij den nacht door. Eerst tegen den morgen
viel zij in een korteD, onrustigen sluimer.
Het WS9 reeds laat toen zij opstond en zich
begon te kleeden. Kalmte had de slaap haar
niet gebracht. Zij huiverde op het denkbeeld
dat Francis misschien komen zoo. In zijn
tegenwoordigheid roeide zij baar groote zwak-
