VLISSINGSCHE COURANT.
te
No. 72.
Woensdag 22 Juni 1892.
309te Jaargang.
Gemeenteraad.
Binnenland.
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187.
Prijs per drie maanden 1.—Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN Van 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés eu groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DATJBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag-en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitsohlpnd, Enge
land en Frankrijk f 1.05 per drie maanden.
Zijdie zich met het
volgend kwartaalaanvan
gende 1° Juliop de Vlissingsche
Courant abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende nummers
gratis.
Zitting van Maandag 20 Juni.
Voorzitter, de heer Tutein Nolthenius,
burgemeester.
Waarnemend secretaris, de heer J. H.
Dommisse, hoofd-commies ter secretarie.
Afwezig de heeren Th. van Uije Pie-
terse, J. H. Verkuijl Quakkelaar en Jos
van Raalte.
De notulen der vorige zitting worden
gelezen en goedgekeurd.
De voorzitter deelt hierop mede de
verkregen goedkeuring van Ged. Staten
op het kohier van den hoofdelijken omslag,
dat voor notificatie wordt aangenomen.
Wijders worden overgelegd de jaar
verslagen over 1891 van de gemeenten
Gorinchem en Harlingen.
De openbare zitting gaat over in eene
-zitting met gesloten deuren.
De zitting heropend zijnde, stelt de
Voorzitter op het daartoe door de com
missie van fabricage uitgebrachte advies,
voor, Burg. en Weth. te machtigen, om
voor het leggen van een klinkerpad op
den Noordzeeboulevard bij de hadplaats
200000 stuks Waalstraatklinkers hij eeni-
ge firma's volgens ingezonden monsters
en prijsopgave te hestellen.
Alzoo wordt besloten.
Op het verzoek van T. J. Clowting
om als verzorgde voor eigen rekening in
het gasthuis te worden opgenomen, wordt
op advies van heeren regenten van voor
noemd gesticht, gunstig beschikt,
Wordt besloten tot wijziging der ge
meente begrooting van het gasthuis over
1891 tot een bedrag van ƒ2954,01;
idem tot af- en overschrijving op de
begrooting van het Burger weeshuis tot
de respectievelijke bedragen van/77,68
en ƒ3,176
Op het daartoe strekkende verzoek
LUIT'
14.)
„Dan weet Bride niet wat goed root haar
ia. Kom, beste meid' en Bride liet, half
tegen haar wil, maar toch niet in staat de
zachte, maar stevige hand van den kolonist
te weerstaan, zich door de kamer trekken
naar het vunr en in een leuningstoel in het
warmste hoekje nederzetten.
Ada maakte een trotsch en verachtelijk
gebaar, en mevrouw Hornby wierp zwijgende,
doch afkeurende blikken, maar Btide ge
voelde zich te vermoeid en afgemat om er
notitie van te nemen. Zij leunde achterover
in haar stoel en luisterde in een droomerige,
gemakkelijke houding naar het gesprek en
viel zelfs een poos later in een vasten slaap.
van de heeren J. S. Pisuisse en L. F. Boe-
keiman om eervol ontslag als leden van
de commissie van toezicht op het lager
onderwijs, wordt besloten, dit onder dank
betuiging voor de door hen aan de ge
meente bewezen diensten te verleenen.
Tevens wordt besloten de voorziening
in de heide daardoor ontstane vapaturen
tot eene volgende zitting aan te houden,
waarna de voorzitter de zitting sluit.
Vlissingen, 21 Juni.
De nieuwbenoemde kapiteins hij het
3e reg. inf. L. C. Grotendorst van het
Alg. Depót van discipline en A. R. B.
Opstelten van het 7e reg. inf., worden
resp. ingedeeld te Vlissingen en Bergen-
op-Zoom.
Zondag-namiddag arriveerde alhier
per stoombootje van Antwerpen, het fan
faren gezelschap, in welks vaandel stond
„Librale Toon-Tooneelgezelschap de
Minerva's Zonen."
Vergezeld van vele pleizier-reizigers
begaf het zich, muziekmakende, stad
waarts.
Na een bezoek gebracht te hebben
aan den Noord-zeeboulevard, het badhuis
en de duinen, werd te 4 uren de terug
tocht ondernomen.
Benoemd tot gemeente-brugwachter
M. J. Ravia alhier
Bij Kon. besluit is benoemd, met in
gang van 2 Juli. tot burgemeester te
Zaamslag C. de Bokx.
Terwijl de andere bladen zich er groo-
tendeels toe bepalen, de onbeschrijfelijke
geestdrift te beschrijven, die de feesten
ter eere van HH. MM. in Friesland ver
wekken, geeft „de Amsterd." ook van
eenige ernstige feiten bericht.
Toen Vrijdag meldt het blad
de trein die de Koninginnen in Friesland
bracht, Heerenveen passeerde, kregen
Hare Majesteiten, de Commissaris der
Koningin en de andere autoriteiten die
haar vergezelden, al dadelijk eenigszins
Hoe lang die slaap duurde wist zij niet,
maar toen zij door de plotselinge staking van
het gesprek ten laatste de oogen opende,
verbeeldde zij zich ook meer dan eens dien
avond dat mijnheer Ripley haar steelswijze
met vriendelijk verbaasde oogen had aange
zien en er in zijne stem een toon van zacht
medelijden klonk, toen hij haar goeden nacht
wenschte.
„Rust wel, Bride, en tracht vóór den
morgen wat kleur op die bleeke wangen te
krijgen" zeide hij opgeruimd, terwijl bij haar
hand in de zijne hield. „Ben je altijd zoo
bleek
„Niet altijd, ik beD onlangs niet we) ge
weest" mompelde Bride.
Haar droevige geschiedenis en haar schoon
bleek gelaat verwekten een ridderlijk gevoel
van medelijden in het hart van den kolonist.
Hij zag haar zich in het huis bewegen, haar
dagelijks werk doen, maar op lnatelooze, ver
strooide wijze, en merkte op hoe zij er tegen
opzag nit te gaan of met bezoekers, die aan
hnis kwamen, in aanraking te komen. Hij
gevoelde zich onuitsprekelijk bedroefd en was
een blijk van den geest, die in Friesland
heerscht. De trein zou aldaar niet stoppen,
en dit gebeurde dan ook niet, maar toch
reed hij slechts langzaam voorhij het
station, en toen zagen de reizigers al op
ebuigen afstand op hooge palen roode en
witte vlaggen wapperen. Naderbij komen
de kon men herkennen, dat daarop de
woorden „Vrijheid, gelijkheid en broeder
schap," „Recht voor allen" en „Eendracht
maakt macht* te lezen waren. Vooral
trokken de aandacht twee kolossale stroo-
ken katoen, 6 M. lang, waarop in reuzen
letters te lezen stond„De Friezen wil
len algemeen kiesrecht," Het was een
demonstratie van de Volkspartij in Scho-
terland, die daarvoor de beschikking over
een onmiddellijk aan de spoorlijn gelegen
stuk weiland gekregen had.
De arbeiders uit Beets, die op audiën
tie bij de Regentes zijn geweest, spraken
in het enkele oogenblik, dat het hun
gegund werd iets te zeggen, over de
pracht en praal., waarmede de Koningin
nen werden ontvangen, terwijl de massa
van het volk honger lijdt, en over de
1500, die Hare Majesteiten voor Beets
hadden gezonden, doch dat hier met ge
ven niet te helpèn was, maar dat er iets
anders moest gebeuren.
Voor zoover de arbeiders hei konden
verstaan, antwoordde de Regentes, dat de
Regeering daar wel in voorzien zou.
Ook Stiens, Jubbega, Tjalleberd en
en Surhuisterveensterheide zonden hun
mannen, om hetzij aan de Regentes een
adres te overhandigen, hetzij haar mon
deling in te lichten. Ook was er nog
een deputatie, bestaande uit Sienstra,
Zandstra en mej. WeijerGiezen, be
nevens misschien nog een enkele volks
man. En het moet gezegd worden;
zegt de berichtgever van „de Amsterd
de mannen hielden zich goed, welke
vreemde oogen al die hooge heeren over
dat gezelschap opzetten. En ook, de
Regentes liet toe, dat enkelen althans
iets zeiden. Zoo zei o. a. Melle Lagen-
veen van Beets„Mevrouw, ik, als ar
beider, kom op tegen al die pracht en
praal, waarmede u ontvangen wordt
want de massa des volks lijdt honger,
getuige de telkens herhaalde beden om
hulp"terwijl zijn medegedeputeerde
begaan met het meisje, dat van nature vroo-
lijk en luchthartig was, maar wier jeugd en
vroolijkheid door de dwaasheid van een oogen
blik vergiftigd waren.
Voor den Diet aaD do vormen gehechten ko
lonist scheen haar misslag zeer vergeeflijk en
vaD geene beteekeDis. Zelfs als zij mevrouw
Hornby wilde dit niet bepaald verzekeren
uitgegaan was met het doel haar minnaar op
een ongepast uur te ontmoeten, was dit slechts
iets,dat menig ander meisje vóór haar gedaan
had en nog dikwijls genoeg zon doen. In Ripley's
hart streden toorn en verachting van den
lafaard, die weggeslopen was eo haar al den
last alleen had lagen drageD, om den voorrang.
Op zekeren namiddag kwam zij in de ont
bijtkamer, waar zij met haar werk op haar
schoot, met dofstarende oogen en recht voor
zich uitkijkende, zich alleen bevond. Zij
9proDg op toen hij binnenkwam en dwong
zich tot een glimlach.
„Is n dat, mijnheer Ripley Ik dacht
dat n met de anderen een partij tennis was
gaan spelen" zeide zij zenuwachtig.
Ripiey lachte en trok de schouders op.
Jouke Postma sprak: „U heeft ƒ1500
voor Beets gegeven; maar met geven
is het niet te helpen, want wij lijden
nog honger." Beiden en ook anderen
kregen iets tot antwoord, waar iets in
kwam van „beproeven om van regeerings-
wege te voorzien in de nooden."
Aan mej. WeijerGiezen werd niet
toegestaan, mondeling het protest te
laten hooren, in een motie op een volks
vergadering Woensdag te Leeuwarden
aangenomen. Dat protest gold de weige
ring van de zijde der Regentes om Zon
dag een deputatie van drie personen te
ontvangen, die haar eenigszins uitvoerig
wilde inlichten omtrent den toestand der
bewoners van „Arm Friesland". Mej.
Weijer werd toegestaan, schriftelijk deze
motie in te dienen.
Bij de groote harddraverij te Leeuwar
den droeg Zaterdag de kleine Koningin
die prijzen uitreikte het Friesche
costuum, dat haar den vorigen dag was
Een aantal Friesche dames hadden,
toen men vernam dat H.M. zich aldus
in 't openhaar zou vertoonen, eveneens
de kap weer opgezocht, die de meesten
reeds vele jaren ongebruikt in de kast
hadden liggen, niaar droegen die bij een
kleeding „k la mode de Paris."
Het denkbeeld om aan de Koningin
een oud-Frieseh gewaad te schenken
ter herinnering aan haar eerste bezoek
aan Friesland, was niet nieuw, merkt
de correspondent der N. R. CL op. Aan
Koningin Sophie en ook aan Prinses
Marianne viel hetzelfde ten deel. Maar
de gedachte ontleent hare bete'ekenis
dan ook juist in haren oorsprong aan
een oud gebruik, een „adat" zouden wij
haast zeggen." Het Friesch costuum is
historiehet Friesch costuum, dat als
dagelijksche dracht meer en meer in on
bruik komt bij de vrouwen uit de stad,
is het eere kostuum, het galakleed ge
worden, dat alleen hij hooge feestelijke
gelegenheden, op nationale gedenkdagen
wordt gedragen.
Na de harddraverij waren HH. MM.
de gasten van de Staten der provincie,
die haar een diner aanboden in de raads
zaal van het stadhuis. In deze fraaie
„Juist op het laatste oogenblik ben ik
ontsnapt. Wat zou ook een oude hals als
ik bij bet tennis-spel moeten doen P" zeide
bij vroolijk. Denk je dat ik lust heb het
overige van de week door de rnmatiek ge
plaagd te worden Zeg eeDS, hoe komt het
dat jij er niet bij bent
Bride's wangen kleurden zich hoogrood en
hare viDgers speelden zenuwachtig met haar
draad.
„Ik ik ben niet uitgenoodigd* zeide
zij op zachten gejaagden toon.
„Des te beter voor mij. Kom, Bride, doe
je werk weg; 't heeft immers niet veel te
beduiden
„O, neen
Bride glimlachte toen aij gehoorzaam
haar werk opvouwde en in het mandje legde.
„Laat ons dan sameD eene flinke wande
ling over de heide doen. Je bleeke wangen
zien er uit alsof een frissche wind ze goed
zal doen."
Bride nam de uitnoodiging verrokt aaD.
Zij had eeu hekel aaD eenzeme waDdeüsgen,
en sedert mevrouw Hornby aaD Cissy verboden
