VUSSINGSCHE COIIUW
No. 71.
Zondag 19 Juni 1892.
305te Jaargang.
Gemeentebestuur.
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187.
Prijs per drie maanden 1.—Franco per post 1,15.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1 tot 4 regels
ƒ0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DATJBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag*, Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitsobl p nd, Enge
land en Frankrijk f 1.05 per drie maanden.
Zijdie zich met het
volgend kwartaalaanvan
gende 1° Juli, op de Vlissingsche
Courant abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende nummers
gratis.
OPENBARE VERGADERING
VAN DEN
6 E M E E N T E R A A D VAM VLISSINGEN,
Op Maandag 20 Juni 1892.
des nam. te 3 oren.
Te behandelen zaken
1. Betrekkelijk de bestrating van een
gedeelte Noordzeeboulevard.
2. Verzoek F. J. Clowting om opname
als verzorgde voor eigen rekening in het
Gasthuis.
3. Idem tot wijziging der begrooting
van het Gasthuis over 1891.
4. Idem tot af- en overschrijving op
de begrooting van het Burger Weeshuis
over 1891.
5. Idem van de heeren J. S. Pisuisse
en L. F. Boekelman, om eervol ontslag
als leden der commissie van toezicht op
het Lager Onderwijs.
6. Voorziening in de bovenstaande va
catures.
PATENTEN.
Verkrijgbaar stelling der patenten voor tappers
en slijters, over het dienstjaar 1883/93.
Dc Burgemeester en Wethouders Tan (Gissingen,
maken bekend
dat de patenten roor tappers en slijters over hot
dienstjaar 18'3/93 verkrijgbaar zijn gesteld ter gemeente
secretarie, waar zij kunnen worden afgehaald van den
20 Juni tot en met den 4 Juli a s„ van des morgens
10 tot des namiddags 8 uren, de Zondagen uitgezonderd
dat de patonten, die niet binnen diea tijd zijn afgehaald,
overeenkomstig de bepalingen der wet, aan de huizen
van de belanghebbenden zullen worden afgegeven door
den deurwaarder der directe belaatingeu, tegen voldoening
van hut daarvoor verschuldigde
wordende de belanghebbenden tevens herinnerd, dat
zij die desgevraagd hun patent niet kunnen vertoouen,
zich blootstellen aan de boete bij de wet bedreigd.
Eu is hiervan afkondiging geschied waar bet
behoort, den tS Ja ui 1892,
De Burgemeester en Wetbonders voornoemd
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Secretaris,
f, n. van der bilt.
HOOFDELIJKEN OMSLAG.
Apcondiging van het uitvoerbaar verklaarde kohier
van den Hoofdelijken omslag voor 1892.
De Burgemeester en Wethouders van Vlissingen,
maken bekend
dat het primitief kohier van den hoofdelijken omslag
voor hot jaar 1892, na door Gedeputeerde Statan van
Zeeland bij hun besluit van 10 Juni 1892 no, 35 te
zijn goedgekeurd, op heden in afschrift gedurende den
tijil van vijf maanden op do secretarie dor gemeente
voor een ieder ter lozing is ncdergelegd,
Vlissicgon, den IS Juni 189 i.
Do Burgemeester en Wethouder* voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
Do Secretaris,
F. N. VAN DER BILT.
AFSLUITING VAN WEGEN.
De Burg. en Weth. van Vlissingen,
maken bekend
dat aan het bestuur van het watorschap Walcheren
vergunning ia verleend tot het afsluiten voor bet ver
keer met rij- en voertuigen en vee, van den Kapoen
tjettoeg in Vlissingen op 4 en 6 Juli
don Blauventoeg in Oost- en West-Souburg op 1 en
2 Juli.
Vlissingen, 14 Juni 1892,
De Burgomocstor eu Wethouders voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Socretarïs
F, N, VAN DER RILT.
NATIONALE MILITIE.
Oproeping van Verlofgangers der lichting 1890.
De Burgemeester van VlissiDgen,
gezien de daaftoe strekkende circulaire van den Com
missaris der Koningin in dit gewest, van 26 April 1892,
A No 948'. 3e Afd. fProv. Blad No. 84.)
ROEPT BIJ DEZE OPde ondervolgende, in doze
gemeeute wouende. milicien-verlofgaDgers der lichting
1890 en hehoorende tot het korps gcnievrocpen, om zich,
voorzien van hun voor «gezien" geteekonde verlofpas,
hun zakboekje en al de voorwerpen van kleediug en
uitrustiug door hen bij hun vertrek met groot verlof
medegenomen, op den 1 Jnli 1892 bij hun korps te
vervoegen ter plaatse als in de hun uit te reiken order
ia vermeld en wel
TELLE MAN, JAN hehoorende tot de gemeente
EVEltSE, EVERT Vlissingen.
Hij brengt hen verder onder het oog. dat zij die in
gobreko blijven op den bepaalden dag onder de wapenen
te komen, bij huane latere opkomst zooveel langer in
dienst zullen- worden gehouden, cn dat volgens art. 145
der milicwet de verlofganger, die niet aan de oproeping
voldoot, als deserteur zal worden behandeld
en geeft kennis
dat voor het geval de verlofganger door ziekte of
andere redenen buiten staat mocht zijn om op te ko
men, bij doarvbn kan doea blijken, door vófir of op den
dag voor de opkomst bepaald, een, op zegel geschreven,
en gelegaliseerd geneeskundig getnigschrift van den be-
haudclcuden geneesheer, of een ander bewijs of verkla
ring ter gemeente-secretarie over te leggeu, zullende
de zieken, die niet op den bepaalden tijd ouder de wa
penen kornèn, te dezer zake met voor diligent worden
gehouden, maar verplicht zijn, zich nu hunne herstel
ling bij hun korps te vervoegen, teueinds daarbij in
den wapenhandel te worden geoefend.
En ia hiervan afkondiging geschied waar het behoort,
den 18 Juni 1892.
De Burgemeester voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
Een goed werk.
i.
In een paar opstellen heb ik gewezen
op 't geen er gedaan kan en moet wor
den, om zooveel mogelijk datgene te
bevorderen, wat dienen kan om de al-
gemeene en bizondere toestanden te ver
beteren, en op deze wijze niet alleen
meer tevredenheid, maar ook daardoor
alweer meer welvaart en geluk te ver
spreiden. Dit bad meer bepaaldelijk de
volksklasse op 't oog. Er zijn evenwel
nog andere toestanden te verbeteren, die
op iedereen betrekking hebben, en maar
al te dikwijls als van te weinig belang
beschouwd, en daardoor over 't hoofd
gezien worden.
't Is genoeg bekend, boe gedurende
dezen winter bier en daar besmettelijke
ziekten gebeersebt hebben en nog heer-
scben. Ik bedoel hiermee pokken, diph-
teritis en mazelen. Vooral onder kinderen
waren er veel sterfgevallen, en verschei
dene ouders moesten een paar hunner
lievelingen missen. Wat een akelig' ge
zicht, wanneer zoo menig deur bedekt
is met het opschrift, dat dienen moet,
om aan te kondigen, dat de beerschende
ziekte ook in die woning is doorge
drongen, en ook daar misschien spoedig
een offer zal eiscben. Zoo menigmalen
heb ik mij zeiven de vraag gedaan, of
zulke aankondigingen wel doel treffen.
Waartoe zijn ze bestemd?Ze moeten dienen,
den voortgang der ziekte zooveel moge
lijk te stuiten, door anderen opmerkzaam
te maken en bun wel niet te verbieden,
zulk een buis in te gaan, maar ben ten
minste te waarschuwen, en te wijzen op
bet wenscbelijke van afzondering. En
wat gebeurt er nu dagelijks Tegenover
enkelen, die ter wille van hunne kinde-
re. of ben zeiven aan die waarschuwing
gehoor geven, staan er eene massa, welke
...oh daaraan volstrekt niet storen, die
den schijn aannemen, als wilden ze op
zettelijk bet gevaar trotseeren, en zoo
doende de verspreiding op onverantwoor
delijke wijze in de band werken, 't Is
toch in de laatste jaren meer dan eens
o^rtuigend gebleken, boe men door
strenge afzondering en afsluiting den
v.brtgang der zoo gevreesde cholera beeft
gestuit, en boe dit middel met Gods hulp
met uitstekend gevolg is aangewend.
Het is een onaangenaam gevoel, wan
neer men als 't ware van den omgang
met anderen zoo totaal is uitgesloten,
wanneer onze woning geschuwd en ver
meden wordt als eene plaatse des onheils,
zooals dit bij overdrijving ook wel ge
schiedt. Maar er bestaat in dit geval
een middenweg, een goed middel. Wan
neer de patient wordt afgezonderd en
verpleegd op eene bizondere plaats, die
daarvoor speciaal is ingericht, dan krijgt
alles een vriendelijker aanzien, en het
groote doel zal oneindig beter bereikt
worden.
Wanneer bij croup of diphteritis, deze
gevaarlijke ziekten, waaraan zoovele kin-
de"eUj belaasbezwijken, de lijders dade
lijk worden verwijderd en overgebracht
naar eene daartoe bestemde inrichting,
d^n bestaat er oneindig meer kans. èn
dat de patient zal herstellen, èn dat de
ziekte niet tot eene epidemie overslaat.
Dan beeft men ten minste veel gewonnen.
Zulke inrichtingen dragen tegenwoor
dig meer den naam van ziekenhui
zen, terwijl ze vroeger meer gast
huizen genoemd werden. De reden
dezer laatste benaming moge wel hierin
gezocht worden, dat daarin ook wonin
gen werden aangetroffen, die aan parti
culieren verhuurd werden, terwijl
in de ziekenzalen de kranken werden op
genomen en verpleegd. Daarenboven be-
beboorden de zich daarin bevindende
zieken meestal tot den geringen stand.
Later zijn de gasthuizen aanmerkelijk
verbeterd, vergroot en op geheel anderen
voet ingericht en behielden toch sommi
gen nog den vroegeren naam van gast
huis. Over deze inrichtingen wilde ik
echter niet spreken.
Ik woon in eene plaats die in één op
zicht gelijk staat met bet grootste aan
tal steden van 't zelfde getal inwoners.
Die overeenkomst bestaat in 't gemis van
eene inrichting, waar zieken kunnen
worden opgenomen, en voor de wen-
scbelijkbeid biervan wilde ik een paar
bewijzen aanvoeren.
Om dit des te juister te kunnen doen, wil
ik de verschillende behoeften nagaan
van ben, die ziek zijn. Nu spreek ik
nog maar van gewone, niet van be
smettelijke ziekten.
Een eerste vereisebte voor een zieke
is rust en stilte.
Stelt u nu eens verschillende buis
gezinnen voor. Al zeer weinigen, zullen uit
slechts twee personen bestaan en gesteld,
dat dit zoo is, dan is 't nog niet zeker, dat
de woning geheel' afgelegen, niet iu een
straat met druk verkeer ligt. Wonen er
vele menscben in 't zelfde buis, dan
moet de woning al buitengewoon groot
en ruim zijn, om den zieke een vertrek
te kunnen geven, waar 't geluid, bet
rumoer van 't dagelijksch leven niet
geboord wordt. Stel nu tegenover zeer
enkele bevoorrechte woningen ge
rust honderden van kleineren om
vang en dan zult gij moeten erkennen,
dat de stilte daar niet gevonden zal wor
den, vooral niet als er kinderen in
buis zijn.
Maar aangenomen, dat al de leden van
't buisgezin, door innige liefde voor den
zieke aangespoord, al bet mogelijke doen,
om bet gedruiscb, 't slaan met deuren,
bet stampen en bard loopen op vloeren
te vermijden, dan nog zal de zieke
ik stel eens, dat bet de vader is toch
gedurig 't een en ander van zijne om
geving opvangen. Hij zal gedurig aan
die omgeving, aan zijne huishouding
herinnerd worden. Is bij de kostwinner,
dan zal die bewustheid hem meer en
meer hinderen bij de gedachte, dat hij
niet voor ben kan werkendat zal zijne
koorts eer verergeren dan verminderen,
hem onrustig maken en zijne herstelling
zoo al niet beletten, dan toch voorzeker
vertragen en belemmeren. Bij de stilte
beeft hij wel degelijk behoefte aan rust.
Een tweede en nog voornamer ver
eisebte is zuivere lucht. Hierover
moet. men kunnen oordeelen door eigen
aanschouwing en ochboe weinigen
onder ons weten hieromtrent iets meer
dan van hooren zeggen Wanneer me
nigeen zich de moeite wilde g'even om
een bezoek af te leggen in de woningen
der achterbuurten, dan zou men sprakeloos
van verbazing terugkomen. Wilt gij fnij
even volgen? Daar in die steeg is een
zieke. De lage voordeur staat aan.
Wij doen die open en komen in een
klein vierkant portaal. Aan de rechter?
en linkerkant is eene deur, Wij trekken
aan een touwtje en staan aan den in
gang van een vertrek. Hoe vindt ge
die atmosfeer? Waarom houdt gij uwen
zakdoek voor den neus? Weg er mee!
Adem maar met volle teugen de lucht
uit dit vertrek in I
Klein, laag en bedompt is 't bier.
Niet bepaald koud, want in die zooge
naamde potkachel is vuur, en 't eten
voor beden kookt daar boven op. Ook
dat deelt zijn geuren mee. We zien
niemand, zoekende, zien we in den boek
eene bedstede, en daarin ligt de patient.
Vergelijk die eens met uw ledekant 1
Och toe, steek daar uw hoofd eens in,
en zeg me dan eerlijk, boe ge die atmosfeer
vindtMaar genoeg over bet totaal ge
mis aan zuivere lucht voor die zieke
vrouw. Gij baast u, om er uit te komen
ge snakt naar de frisscbe buitenlucht.
Ja 1 zegt ge, dat was nu ook een zeer
armoedige woning, en ik zou 't er geen
half uur in uithouden. Alles waar, maar
laat mij u eens doen opmerken, dat er
tal van menscben uit den burger- en
zelfs uit den zeer fatsoenlijken stand
gevonden worden, die er instinktmatig
een afkeer van schijnen te hebben, om
de ramen hunner woningen niet eens
in 't jaar, bij 't schoonmaken, open te
zetten, maar alle dagen de lucht, de
zuivere, zoo noodige lucht, binnen te
laten komen, de vertrekken flink te laten
doorwaaien. Bij boe velen kan men
komen, bij wie men een muffe lucht
waarneemt, tengevolge van 't dicht
houden van de ramenHoe velen zijn
niet van meening, dat vooral ziekenkamers
zorgvuldig gesloten moeten blijven, zon
der te bedenken, dat alle schadelijke uit
wasemingen blijven hangen en nadeelig
zijn voor de zieken. Dat zijn meeningen
cn vooroordeelen, die, niettegenstaande
al 't nieuwe licht der wetenschap, nog
niet uitgeroeid zijn.
Casacara.
