VLISSINGSCHE COURANT.
No. 1.
Vrijdag 1 Januari 1892.
30ste Jaargang
BERICHT
Binnenland.
aan de geachte Abonné's
der Vlissingsche Courant.
De Ondergeteekende beeft de eer
bierbij mede te deelen, dat hij besloten
beeft om te beginnen met 2 Januari
a. s. een
aan de Courant te verbinden, degelijk
van inbond en aantrekkelijk van vorm.
Hij is met opoffering van vele kosten
in staat, met den aanvang van den
nieuwen jaargang, aan de geabonneer-
den der Vlissingsche Couranttegen een
geringe tegemoetkoming, deze belang
rijke uitgave, waarvan bij dit nummer
der courant een exemplaar ter kennis
making wordt toegezonden, als een
aan te bieden. Dit blad zal elke week
een omvang van 8 pagina's beslaan,
zoodat men na drie maanden een boek
deel van blijvende waarde ter grootte
van niet minder dan 104 pagina's zal
bezitten.
Eénige voorwaarde voor de geregelde
toezending van dit GEÏLLUSTREERDE
ZONDAGSBLAD is de betaling van
een bedrag van slechts 30 Cents per
3 maanden, (voor geabonneerden buiten
de stad 45 Cents), boven den gewonen
abonnementsprijseen prijs buitengewoon
gering, in verhouding tot den fraaicn en
degel ijken inhoud dezer Illustratie.
Onaergeteekende twijfelt niet of tal
van geabonneerden zullen bereid ge
vonden worden, gebruik te maken van
deze éénige gelegenheid, om zich tegen
een geringen prijs den eigendom te
verzekeren van eene Illustratie, die voor
zeker een blijvend en nuttig sieraad van
elke boektafel zal zijn.
DE UITGEVER.
Eene schets.
Men schreef 31 December. Buiten
was 't onaangenaam weêr. 't Stormde
en de hevige wind joeg den regen tegen
de ruiten. Allerlei geluiden deden zich
hooren in de schoorsteenen. De wind
zong zijn lied, maar met akelige toonen.
Geen enkele vriendelijke klank I Fluiten,
gierendat had den boventoon.
De oude Daniël Zimmer zat alleen in
zijn achterkamer. Oppervlakkig ligt
hierin niets bizonders, maar als ik meer
omtrent hem heb meegedeeld, zullen we
dienaangaande een andere meening
krijgen.
Meer dan dertig jaar was Daniël op
't kantoor geweest van mijnheer Wes
tendorp. Eerst loopjongen, toen jongste
klerk en al verder was hij opgeklommen
en boekhouder geworden in de zaak, die
voor een kleine plaats nog al van eeni-
gen omvang was. Mijnheer Westendorp
was geen aangenaam mensch. Zaken doeu,
geld verdieueu, dat was de hoofdzaak.
Groot was H salaris van Daniël nooit
geweest, maar hij kwam er mee toe.
Vooral in de laatste dagen van Decem
ber had Daniël 't altijd druk. En dan
oudejaarsdag Balans opmaken, boekeu
afsluiten, dat ging alles door zijn handen
en hij was op alles zoo stipt; zijne
boeken mochten gezien worden I 't Was
liefhebberij J
En nu? Hu was 't weer oudejaars
avond, en hij zat niet op 't kantoor, niet
voor den hoogen lessenaar ingespannen
te cijferen. Och neen 1 Daniël had in den
loop van den zomer een beroerte gehad.
Hij was er wel van opgekomen, maar
de rechterarm was nagenoeg lam ge
bleven, en zoo'n boekhouder kon de heer
Westendorp niet gebruiken. Wat zou hij
met zoo'n man uitvoeren I Volgens men
werd Daniël nog al ondersteund door
den patroon, maar men vergist zich ook
wel eens. In allen gevalle Daniël was
thuis en zat alleen, alleeD in zijn achter
kamer I
Daniël zat alleen en was in overpein
zingen verdiept. Hij was dien avond als
naar gewoonte ter kerk geweest Een
oudejaarsavondpreek sloeg hij nooit over.
Geheel onder den indruk van 't ge
hoorde wilde hij 't verdere van dien avond
alleen, geheel met zichzelven doorbren
gen, Hij had zooveel na te denken. Hij
wilde zijn levensbalans van 't afgeloo-
pene jaar opmaken. Achalles verlies
Nergens eenige winstIn den beginne
van 't jaar had hij haar verloren, die
jaren lang een trouwe zorg voor hem
was geweest, want op 't kantoor mocht hij
veel waard zijn, in andere gewone zaken
was hij vrij onbeholpen en altijd, altijd
had zij hem ter zijde gestaan en opge
beurd en bemoedigd in bange uren
In bange uren O I Daniël had ze ge
kend I Daaraan dacht hij, toen hij twee
portretten van den schoorsteenmantel af
nam, ze voor hem plaatste en ze aan
dachtig bekeek. Dat blonde kopje was
zijn dochtertje, op twaalfjarigen leeftijd
aan de ouders ontnomen. Dat was hun
oogappel, hun alles geweest. Met ver
nieuwde smart dacht hij er aan, toen hij
het andere portret dichter naar zich toe
haalde. Wat een kontrast l Die zwarte
krullebolmet die levendige,'doordringen^-
oogen I Kon die dat gemis van 't v'
niet vergoeden? AchIhet tegendeel was
waar.De joDgen had nooit willen oppassen,
was woelig en rusteloos van aard, had
schulden gemaakt en 't laatst, wat men
van hem had gehoord, was, dat hij in
Algiers diende. Dus voor hem zoo goed
als dood I Wat had die goede vrouw in
al die smarten hem getroost en hem moed
ingesproken met die zielskracht, welke de
zwakkere vrouw dikwijls zooveel meer
bezit dan de manEn nu was hij ook
die steun kwijt! Van opgespaarde pen
ningen zoo zuinig mogelijk levende, half
hulpbehoevend, sleepte hij nu zijn leven
voort. Alleen, a 11 e e n op de wereld
En op dien oudejaarsavond gevoelde hij
dat alles levendiger dan ooit. Hij had
aandachtig naar den prediker geluisterd,
die daar had gesproken over scheiding en
wederzien en hereeniging, en 't was hem
als ging hij met bauge zorg en vrees dat
nieuwe jaar tegemoet, en als wenschte
hij, dat deze oudejaarsavond voor hem de
laatste mocht zijn!
Daar zoo zittende, gevoelde hij zich
•zóó eenzaam, zóó verlaten, zóó diep on
gelukkig Opeens greep hij krampachtig
de beide portretten met de zwarte lijstjes
en drukte ze aau zijn hart. Owat bul
derde en floot en gierde die storm I Hoorde
hij daar geeue stemmen, die hem riepen
Hij luisterde als met ingehouden adem I
Was dat niet de stem zijner vrouw, zoo
als hij die nog in haar laatste uur had
gehoord? Was dat niet die rauwe kreet,
waarmeê de zoon zich uit de woning had.
verwijderd, toen hij de vlucht moest ne
men Maar hoorde hij tusschen die
stemmen en verwarde geluiden ook niet
eensklaps zachtere akkoorden als van
eene kinderstem? Ruischten daar tus
schen in niet te tonen van 't heerlijke
lied, dat ook hij dezen avond met zoo
veel anderen had aangeheven
Blijft mij alles hier begeven
VoortgeUid door Zijne hand
Schouw ik uit dit nietig leven
In mijn eeuwig Vaderland
En te midden van dat alles scheen
dat eenzaam vertrek bevolkt te worden.
In een lichtkrans zag hij de zijnen,
die hij verloren had, eu het stormgebul-
&r scheen een zegelied te zijn, een lied
Tan verlossing, van overwinningJ
De nieuwjaarsmorgen werd beschenen
d>or de zon. De storm had uitgewoed,
e: 't uitspansel was schoon en blauw.
I-'aar kwam leven en beweging in huis
e' op straat. Bij Zimmer bleef alles
s$. Eindelijk werden de buren onge-
r>st. Met geweld werd de geslotene deur
g'opend. In de achterkamer zat Daniël
o,bewegelijk in zijn stoel. Zijne handen
Varen tegen zijn borst gedrukt, en kramp
achtig hielden ze een paar portretten
ctavat.
j'tWas een beroerte geweest!» zei de
dj/kter.
'|Hoe toevallig dat Daniël precies op Ou
dejaarsavond is gestorvenzei de buur-
wouw. «Voor den man niet ongeluk-
Veel plezier had hij toch niet in
zfa leven!»
Zoo is de Oudejaarsavond niet voor
len. Ik zou u kunnen voeren te
idden van uitgelatene vroolijkheid,
yfiar de beker lustig rondgaat, het oude
jnr als iets, dat onnut en versleten is,
Tprdt weggeworpen, weggecijferd, en
ren onbezorgd, bijna zonder plannen voor
4 toekomst, dansend en juichend den
iftuwen jaarkring intreedt. Dat zijn de
tyntrasten, waaraan 't leven zoo over-
k is.
Gelukkig is er nog een middelweg,
jfoe denkbeeldig de grens moge zijn in
n nooit stilstaanden tijd, de grens is
1 e^nipavJ -Een ernstig oogenblik is en
aiepnv Q3ejaarsavond.
t YED ocQoc;le zijn levensbalans opma-
jf. B. Kloeg .veinigen doen dit en laten
ff "werk uitsluitend aan kooplieden over.
Taarom? Omdat velen 't niet gaarne
oen. Hoe menig minder schoone blad-
3*de van 't levensboek zou er dan voor
cn dag komen I Maar men zou dan
ck tevens meer leeren waardeeren al
'genotene, men zou dankbaarder wor
th, meer vertrouwen koesteren, meer
tichten, om in een nieuw jaar te doen
wt in 't oude verzuimd werd.
Laat ons zoo Oudejaarsavond vieren;
lit ons zoo 't Nieuwe jaar iutreden.
ltreden vol moed, vol vertrouwen op
c Vaderhand, die ons leidt, vol van de
1ste voornemens zoo voor ons als voor
cze medemenschen I Maar ook niet
mder de beste wenscben te koesteren
rar hen, iu wie wij bijzonder helang-
sllen.
Moge dan 't nieuwe jaar een voor-
toedig en gelukkig jaar zijn voor Vlis-
ngen in 't bizonder Moge ieder zich
iijveren, om een steen aan te brengen
t bevordering van bloei en welvaart der
?meente I Kalme vooruitgang maar
tijd vooruitgang zij en bl'jve elks
reven, opdat aan 't einde van dit
euwe jaar bij 't opmaken der balans
ch een batig saldo moge vertoonen I
Casacara.
Vlissingen, 31 December.
Ons geïllustreerd, Zondagsblad.
Tegelijk met dit nummer onzer courant
rotvaiigt elk obonné een exemplaar van ons
Geïllustreerd Zondagsblad ter kennis
making.
Wij gelooven niet te veel te zeggen als wij
beweren, dat dit proefnummer genoegzaam
van zich zeiven spreekt en vertrouwen dan
ook dat velen zullen kunnen besluiteD, het
bagatel van 30 cent boven den gewonen
abonnementsprijs meer te betalen Voor
die 30 cent ontvangt men elke week een
nummer van ons Geïllustreerd Zondags
blad. De Vlissingtche Courant met Zon
dagsblad kost dus voortaan, voor Vlissingen-
1,30 per drie maanden, en 1,60 per
kwartaal franco per poet.
Beleefd wordt men verzocht bet aanga-
hecht biljet in te vullen aan de *<5<5rzijda
als men geregelde toezenJing van het Ge
ïllustreerde Zondagsblad verlangt, en
aau do achterzijde als men dit niet ver
langt. Een en ander ter regeling der oplaag.
In het begin der volgende week zullen
de ioteekenbiljetten worden afgehaald.
Zooals wij reeds meldden, heeft a nat--
den Zaterdag, 2 Januari, do opening plaats
van den grrcgelden stoombootdieust Yli u-
gonHuil v. v.
Hiermede nu wenscben wij de ingezetenen i
onzer gemeente op te wekken om bij die
gelegenheid de driekleur van hunne wonin
gen te ontplooien en aldas op eenvoudige
wijze te doen bjijken van hunne ingeno
menheid roet- en belangstelling iu de ope
ning van deze nienwe onderneming, waarvan
wij hopen eD vertrouwen dat zij niet wei
nig zal bijdragen om de belangen en den
bloei van Vlissingen als transit-baven zoo
wel rechtstreeks als iudirect te bevorderen.
Naar wij vernemen zal de stoombargedienst
MiddelburgVlissingen met 1 Januari n.a.
bestendigd worden en dus niet worden ge
staakt, zooals eerst was gemeld.
Voor het verplaatsen van zware lasten
met de groote 50-tons kraan aan de le
binnenhaven, dat lot dusver met bandkracht
geschiedde, wordt thans sedert eenigen tijd
met succès stoomkracht gebezigd, die van
eene locomobile op de kraan wordt overge-
bracht.
Heden Donderdag is het 25 jaar geleden
dat de heer Ph. J. Gillissen, als fittcrslear-
ling aan de gecaeente-gastabriek alhier in
dienst kwam.
De gasfabriek, die in het jaar 1879 aut
de Imperial Continental Gasassociation to
Londen overging, waardeerde zijn werk, en
benoemde hem den 21 Februari 1885 tot
baas der fabriek.
Vele blijken van belangstelling ontving
hij dan ook, zoowel van zijo onderhebbeDd
personeel, als van den directeur en overige
beambten.
De werklieden der fabriek, die heden
morgen zijn kantoortje met vlaggen hadden
getooid, boden hem ten geschenke nan een
protret-album met tafeltje voorzien van
hunne namen, welk stoffelijk bewijs van be
langstelling en genegenheid door hom dank
baar werd aanvaard.
Do scherpschutters-vereeniging tl Vlissin
gen" vergaderde Dinsdagavond andermaal in
het Grand Café, ter behandeling van het
eene week te voren wegens onvoldoende
opkomst der leden aangehouden voorstel tot
statutenwijziging. Ditmaal wns een voldoend
aaDtal stemrecht hebbende leden ter verga
dering aanwezig en kou dus tot behandeling
van het voorstel worden overgegaan.
De strekking van dit laatste was in hoofd
zaak lo om den buitengewonen leden der
vereenigiog, die *olgen9 het beslaande re
glement, geen deel mogen nemen aan de
stemmingen, stemrecht te verleenen en 2o.
om de bepaling dat tot voorzitter en waar
nemend vooizitter slechts officiereu of oud-
officieren der dd. schutterij kunnen worden
benoemd, zoodanig te wijzigen, dat de mo
gelijkheid wordt geopend ook oud-officieren
van zee- en landmacht of zelfs niet-officieren
voor die functiën te benoemen.
Na breedvoerige discussiëu werd het in
gediende voorstel in zijn geheel in stemming
gebracht en met 10 tegen 7 stemmen ver
worpen, nadat er met nadruk op was ge
wezen, dat de aanneming de verecDigiDg haar
oorspronkelijk karakter grooteDdeels zou doen
verliezen. Daarentegen werden verschillende,
iu den geest van het verworpen voorstel
geformuleerde voorstellen van het bestuur
zonder Doemenswaardige tegenkanting aan
genomen, o. a. een voorstel om aan het uit
5 leden bestaande bestuur, nog 2 leden too
te voegen als len en 2eo commissaris co
