VLISSINGSCHE GOUMNT.
-Schelde,
190.
sir
No. 145.
Woensdagc ll December 1889.
278te Jaargang.
Gemeentebestuur.
Waarschuwing1.
menie iieprlijMe TOstellii,
Bekendmaking.
Ik en Herijk der laten eo Gewichten
Binnenland.
Ko.
45 ets,
Yeenkomatig de
en goedkoop,
ek- en Adver-
vereischten spoed
IIENST
iddelburg v. v.
middag 5 (Reiuisa)
2, 3.30, 6, 6.30, 8,
6.30, 7.15, 8.45
45, 4.15, 5.45, 7.15
lissingen en 5.30 van
dagen.
OIEN8T
Vlissingen v. v.
8.—+, 9.20. lO.-f
g 1.40, 2.30+, 3.30,
O.-t. 10.—, 11.-+,
2.30, 8.30+, 4.30,
leuren met een lijn
istatioiis stilgehouden
Keersluis aan.
rCllillCUttt.
I, 6.30, 7, 7.30. 8.20,
10, 10.20, 10.40, 11,
B.20, 6.50, 7.10, 7.40,
10.10, 10 30, 20.50,
1.20, 1.40 via keersl.,
20, 5, 5.20, 6, 6.30,
2.20, 1.30, 1.50, 2.10,
4.10, 4.30, 5.10, 5.30,
■gRotterdam
plaatsen.
8 30
8.30
8.30
8.30
8.8 0
IIIEAiST
en. Zierikzee v.v.
K.
VAN ZIERIKZEE
idag 8 via. 7.30
andag 9 nrn. 12.
isdog 10 g 1.—
ensdng 11 12.—
nderdog 12 2.
ij'lag 13 1.—
tcrdag 14 vm. 11.80
[2,26 en 3,45
*^12,65 4,15
oenedag
l Zaterdag.
12,30
12,50
Neu/eu
iskil
v.Geni
zncte
12 20
12 29
J 3 37
12 46
1 8
1 64
Neuzen
5 36
6 45
20
9 20
9 36
9 43
9 52
10 -
BUEEAU:
Kleine Markt I N°. 187.
Prijs per drie maanden I.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren en Postdirecteuren.
UITGEVER:
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIËN; Van 1 tot 4 regels
0.40, Elke regel meer 10 cent. Clichés eu groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DAUBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dlusdng», Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitscbland, Enge
land en Frankrijk 1.65 per drie maanden.
m M es i m, T.
Joij, ^ke zicfa niet IUt ooü-
cjeut) hwatiaal, anti ccutcj cube 0
j cJauua-fct 1 8^0, op t)e ^Itóóiitaócfte
öoiwaut a&ouueefceu, ontuaucjeu
be vau tot <Hcu battini wc-
ócfniucube «imuiie-tó qtati6.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
gelet op de gegeven voorschriften
de voorbereidende werkzaamheden voor
waarschuwen de ingezetenen, die in gebreke
mochten zijn gebleven, na veatlging: °f
bij verhuizing binnen de gemeente
de voorgeschreven aangifte te doen, dit verzuim
«v ^|tocn:s»«c ze kerstellenter voor
koming van de strutTen op het niet be
hoorlijk doen dier aangifte gesteld bij Kon. Besl.
van 27 Juli 1887 Stblno. 141) zijnde
beebteui» van ten hoogste veertien da
gen of geldboete van ten hoogste honderd
guldeu.
Gelegenheid tot aangifte bestaat eiken werkdag
van des morgens 10 tot 12 ure en des namiddags
van 1 tot 2 ure op het bureau der Bevolking.
Vlissingen, den 7 November 1889.
Burgemeester en Wethouders voorn.,
TÖTEIN NOL THEN 1US.
Be Secretaris,
F. N. VAN DER BILT.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
singeD,
maken bekend, dat de jaarletter voor den
gedurende bet jaar 1890 te bezigeD, zal
zijn de letter a in den gewonen schrijfvorm
bij den ijk der gasmeters, de Koninklijke
FEUILLETON.
Uit het Engelsch'
S.)
In de verte ligt bet visscbersdorpje Brix-
ham, terwijl de schilderij voltooid wordt door
de prachtig met bosschen begroeide heuvels
aan beide zijden.
//Gij moet voorzichtig zijn, lieve," ging de
hertogin voort."
„Er is niet veel noodig om in opspraak
te komen. Het is ongelukkig dat uw vader
u niet bij Lady Hope kon komen halen. Ik
hoop maar dat zij er niets van hooren zal,
want als zij er iets van hoort, kunt gij zeker
zijn dat de geheele stad er spoedig geheel
vol van zal zijn. Zijt gij al dien tijd in de
wachtkamer gebleven
li Ja, mama," antwoordde Jeanne. „Wien
kroon terwijl bet merk van het kantoor,
waar de eerste stempeling beeft plaats ge
vonden, voor Middelburg, waarouder de
gemeente Vlissingen ressorteert, blijft bepaald
op het cijfer 12.
Vlissingen, 10 December 1889.
De Burgem. en Weth. voornoemd,
TUTEIN NOLTHENIUS.
De Secretaris,
E. N. VAN DER BILT.
Ylissingen, 10 December.
In weerwil van het gure weder, had Maan
dag avond een vrij talrijk publiek, waarouder
verscheidene dames, gevolg gegeven aan de
uitnoodiging van het bestuur der afdeeliDg
Vlissingen van den Nederl Bond /Maat
schappelijk Belang," tot bijwoning der voor
dracht van den heer J. Nienhuis, van Delft,
in het lokaal van den heer Kuijpers. Na
een inleidend woord van den heer H. Loois,
den tegenwoordigen voorzitter derVlissingsche
afdeeling, bekwam de heer Nienhuis bet
woord tot het houden zijner voordracht
„Maatschappij en Huisgezin." Daar het nu
evenwel gewenacht is, zoo sprak de beer
Nienhuis ongeveer, het nuttige aan het aan
gename te paren, mocht men van mij wel
niet anders verwachten, dan dat ik, alvorens
eenige dichtstukken ten beste te geven,
spreken zou over den Bond „Maatschappelijk
Belang," waarvan ik de eer heb voorzitter
te zijn.
De heer Nienhuis vroeg daarvoor geen
verontschuldiging aan de aanwezige dames.
Aan de hand van geen minderen dan Theodor
Parker, Schiller en Hendrik Ibsen, wees
spreker op den bezielenden invloed, dieniet
slechts uitgaat van, maar ook gewekt wordt
door de vrouw. Hadden de grootste mannen
een verstandige moeder, in de woning waar
welvaart heerscht, troont doorgaans eene
degelijke, zuinige buisvrouw. En waar de
welvaart van de tusschonhand op ieder
terrein bedreigd, haar bestaan ondermijnd,
haar broodwinning vernietigd wordt, zou
men daar in de vrouw geen bondgenoote
mogen begroeten en nog aarzelen haar to
vragen Geen Jeanne d'Arc of Kenan Has-
selaar's natuur zij juist do uwe, doch kweek
ous in uw huisgezin toekomstige mannen,
denkt gij weJ, dat ik op het perron ontmoette
Hij heeft mij ten minste gezien, want wij
waren op het punt van te vertrekken en ik
had reeds plaats genomen."
„Dat weet ik niet," antwoordde de hertogin.
„Wel, lord Chester," antwoordde Jeanne.
„Hij moest met een anderen trein vertrekken
daar hij naar Pangboume ging, en mijn
trein eeB sneltrein was, die alleen te Exeter
ophield. Zijt ge van plan vandaag eenige
bezoeken te doen, mama P"
„Ik denk het niet," antwoordde Hare Ge
nade, terwijl zij langzaam haar chocolade
uitdronk.
„Dan ga ik eens overwippen naar The
Court, naar Elsa," zeide Joanne. „Ik heb
iets opwekkends noodig na de vermoeienissen
van gisteren. Als ik den gebeeleu dag blijf,
zal Cecil mij 's avonds naar huis brengen."
„Zeg maar niet te veel van hetgeen giste
ren gebeurd is" zeide de hertogin. „Natuur
lijk moeten do menscheD, als lord Chester
u gezien heeft, het te weten komen, en zeker
zou het niet verstandig zijn den schijn van
geheimzinnigheid aan te nemen, Wij moeten
die- een warm hart en open oog hebben
voor maatschappelijke belangen
Waar de leden van „Eigen Hulp" driest-
w eg beweren durveD, dat het geen maat
schap p e 1 ij k, doch een kruideniers-
belang is, waarvoor de Boud ten strijde
trekt, achtte spreker het gewenscht die be
wering onder de oogen te zien. Hij verklaart
alléén daar voorstander van coöperatie te
zij», waar de taak voor een te zwaar valt
eu men op eigen terrein blijft. Zonder coöpe
ratie geen spoorwegen, mijn exploitatiën, ont
ginning van heidegronden of drooglegging
var. overbodige waterplassen. En alle andere
gewenschte en voor de maatschappij nuttige
ondernemingen, welke voor één te zwaar zijD
en gezamenlijk (dus door coöperatie onder
nomen) voordeel afwerpen voor de coöperators
(aandeelhouders) door hooge dividenden en
bovendien veie handen werk verschaffen, dus
handel en nijverheid ten goede komen.
Spreker acht het ook zeer verklaarbaar, dat
werklieden en miuder gesalarieerde ambte
naren tot coöperatie in den vorm van winkel-
verceniging hunne toevlucht nemen, doch be
schouwt ook die alléén als hulpmiddel gewet
tigd, waarvan terzijdestelling voor iederen wel
denkende gebiedend is, zoodra, na het wijken
der crisis, dit geneesmiddel overbodig blijkt.
Do_;,b tegen de ontaarding der coöperatie,
zooals die thans door de leden van „Eigen
Hulp" wordt toegepast, richt spreker zijne
scherpste pijlen. Hij noemt die een ramp
voor maatschappij en huisgezin, die vroeg
of laat een ramp kan worden ook voor den
Nederlandschen Staat, zooals de heer Liefrink,
lid van de Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal nog onfangs in eene meeting te Haarlem
betoogde. Spreker zegt, dat „Eigen Hulp",
onder de vlag van coöperatie, anderen het
werk uit de handen neemt en het brood uit
den mond stoot. Niet op de eerste levens
behoeften voordeel behalen, voor hen, die
onder den last des levens gebukt gaan, maar
nit den verkoop van luxe artikelen aan ruim
met aardsche goederen bedeelden, winst te
slaan, blijkt de leus van //Eigen Hulp".
En is die winst niet vaak fictief, vraagt
spreker. Dat dit dikwijls het geval is, werd
te Arnhem bij de onlangs gehouden keuriDg
van kruidenierswaren met afdoende bewijzen
gestaafd. Eu al moge nu dr. Cattie, leeraar
aan de Rijks H. B. schooi en voorzitter van
de winkelvereeniging „Eigen Hulp" aldaar
het echter niet meer ruchtbaar maken dan
noodig is. Het was gelukkig dat Raimo er
was om voor u te zorgen, gij zoudt anders
in groote ongelegenheid verkeerd hebben."
Een eigenaardige glimlach giDg over Jean
ne's gelaat toen zij by deze woorden van
tafel opstond,
„Heel gelukkig," dacht zij „maar ik denk
dat moeder dit niet zou vinden als zij de
waarheid wist."
z/Liza" zeide zij tot hare meid. „Ik ga
vandaag naar The Court, dus hebt gij over
vloedig den tijd om mijn crème zijden japon
te veranderen. Ik moet hem morgen na
middag aan hebben."
if Trés blen, milady," antwoordde de kame
nier. „Zal ik u van uw rijkleed ontdoen
//Dank u," antwoordde hare meesteres. „Ik
hoop dus dat het met deze kleeding wel
gaan zal."
„Dat is lief van u dat gij mij zoo spoedig
na uwe terugkomst eens komt opzoeken"
zeide de goedhartige Else Deane tot hare
vriendin JeaDne. „Hoe bebt gij u geamuseerd
bij Lady Hope p"
allerlei uitvluchten zoeken, om zijn retraite
te dekken, riiemaud minder dan de redactie
van het „Sociaal Weekblad" verklaart in
haar nommer van 7 December 11.
„Het vorenstaande (een schrijven van dr.
Cattie) breugt voor ons geen veranderiu®
in hetgeen wij véér veertien dagen schreven
en leidt ons tot het uitspreken van den
wenscb, dat bij voorkomende gelegenheid
elders de belangen der wiokelvereenigiDgen
in betere handkk zullen blijken
dan zij ditmaal waren iu die van dr.
C a 11 i e."
Wat was er eerst, vraagt spreker. Is han
del, landbouw en nijverheid er 0 m ambte
naren, leger en vloot, of omgekeerd. Hij
meent omgekeerd, doch tevens, dat beide
elkander niet kunnen missen. Als echter
ambtenaren en officieren aan handel en nij
verheid, waardoor, waarvoor en
waarom ze bestaan, den strijd aanbinden,
tappen ze zich zeiven het bloed af om
eindigen als offer te vallen. Verdwijning van
de tusschenhand op ieder terrein, is, vol
gens spreker, de lens van „Eigen Hulp".
Tegen die staatsgevaarlijke leus te strijden,
acht spreker plicht en -tot die plichtsvervul-
vulling wekte hij de aanwezigen met en
thousiasme op.
Na deze rede, die met daverend applaus
werd begroet, droeg de beer Nienhuis nog
de volgende dichtstukken voorJoan Wou
ters, fragment van H. J. Schimmel, Een
huiselijk tooneeltje vaa Lanrillard, de Brand
van Tollens, Een vers, dat als een nacht
kaars uitgaat, van Laurillard, Het Gebed
van Tollens en Meisjes en Bloemen.
De groote bijval, die ook daarbij den heer
Nienhuis ten deel viel, bewijst meer dan
voldoende, dat een jury, bestaande uit de
heeren Nicolsas Beets, Alberdiogh Tym en
H. de Veer, het indertijd den heer Nien
huis verstrekt diploma in waardige handen
lag.
De voorzitter, wiens inleidend woord wij
in een volgend nummer hopen te plaatsen,
sloot de bijeenkomst als volgt
Hoofd van den Nederlandschen Bond
Aanvaardt van allen, door mijn mond,
Den dank voor uwe lezing.
Uw man'Jijk woord steeds fier en vrij,
Breng' onze kranke maatschappij,
Kon 'tzijn, ook hier genezing.
„Nog al wel" antwoordde Jeanne „maar
ge weet wel dat ik nooit erg van haar ge
houden heb zij is zoo verregaande coquet,
en ik heb een hekel aan getrouwde vrouwen,
die dat zijn."
„Wacht maar, tot ge zelf getrouwd zijt,"
antwoordde Elsa, dan zult gij misschien niet
zoo gestreng zijn in uw oordeel. Was het een
prettige partij P"
„Heerlijk" antwoordde Jeanne. „Het gelukt
haar gewoonlijk de crème de la crème bij
elkander te brengen. Wij hebben eenige dol
prettige tableaux vivants gehad. Ik was
Galatea voor den Pygmalion van Vere Digby.
Maar zeg mij nu eens hoe gij het gemaakt
hebt. Heb ge loge3 hier P"
„Ja," zeide Elsa blozende. „Kapitein New-
combe. O, Jeanne lief, ik ben zoo gelukkig,
want wij zijn than9 geëngageerd. „Ik was
zoo verbaasd toen hij mij vroeg zijn vrouw
te willen zijn, want ik dacht altijd dat hij
op u gecharmeerd was."
„Op mij, hoe komt het in u op riep
JeaDne uit. „Iedereen kan toch zien dat hij
u bepaald adoreerde. Het doet mij genoegen
