VLISSINGSCHE COURANT.
m
No. 144.
Zondag 8 December 1889.
27ste Jaargang.
Gemeentebestuur
Bekendmaking.
Onveiligheid Haringvliet.
B i n n e n 1 a n tl.
BUREAU:
Kleine Markt I N°.
187.
Prijs per drie maanden 1.—. Franco per post 1.15.
Afzonderlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij
alle Boekhandelaren eu Postdirecteuren.
UITGEVER:
VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PllIJS DER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels
0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote
letters worden naar plaatsruimte berekend.
Eenig Agent voor Frankrijk de firma G. L. DAUBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagavond.
Abonnementen voor België, Duitschland.iE
land en Frankrijk 1.65 per drie maanden.
De Burgemeester van Vlissingen,
brengt bij deze ter kennis der in.
gezetenen, 'dat op Maandag den 9en
December a. s. door den heer Com
missaris des Konings in de provincie
Zeeland, een bezoek aan de gemeente
zal worden gebracht.
Dat zij die Z. H. E. G. zoaden
wenscben te spreken, daartoe in de
gelegenheid zullen worden gesteld,
ten Raadhnize, des namiddags ten
half drie uren.
Zij, die daarvan gebruik wenschen
te maken, kunnen zich op dien dag
tusschen 9 en 12 uren ten Raad-
huize doen inschrijven.
Vlissingen, 5 December 1889.
De Burgemeester voorn.,
TUTE1N NOLTHENIUS.
De Burgemeester van Vlissingen,
gelet op de mededeeliDg van den heer
Commissaris des Konings in dit gewest, dd.
3 December 1889, A. no. 2271 A. 3e afd.
Brengt ter kenDis van zeevarenden, die
daarbij belang kunnen hebben
dat in het H a r i n g v 1 i e t nabij Helle-
voetsluis in deze maand en Januari
e. k. springproeveu zullen genomen worden
met geladen torpedo's, en dat, zoo lang het
vaarwater dientengevolge onveilig is, waar
schuwing zal worden gegeven door vaartuigen
van den torpedo-dienst, die de roode vlag
in top voereD, en zich oDgeveer 300 M.
boven en beneden het onveilige terrein zul
len ophouden.
VlissiDgen, 5 December 1889.
De Burgemeester voorn.,
TUTEIN NOLTHENIUS.
1
En zoo gebeurde het. Keurig overgeschre
ven ging het bewuste stuk in zee en bereikte
zijne bestemming. Wanneer het meester Kamp
te doen was geweest om verbazing te wekken,
dan heeft hij zeker ten volle zijn doel be
reikt, want inderdaad veroorzaakte het de
grootste verwondering, welke iumiddels ver
gezeld ging van 't vermoeden, dat de inzender
niet al te wel bij 't hoofd was. Meester
Kamp zon zich voorzeker van louter wanhoop
de haren hebben uitgerukt, wanneer hij 't
lachen gezien had van hen, die 't stuk het
eerst in handen kregeD. In den regel noemen
we dat gelukkig, misschien zou 't voor meni
geen vrij wat beter zijn, wanneer hij T wel
kon zien, omdat hij daardoor dan zeker voor
Verdere dwaasheden behoed zou blijven.
't Behoeft bijna geene vermelding, dat èn
burgemeester èn Kamp in de meest moge
lijke spanning verkeerden. Hier was het met
recht„de hoop doet -leven want men
begreep, dat er eerst antwoord op 't verzoek
schrift moest komeD, alvorens men tot de
uitvoering vaD het vonnis kon overgaan, zoo
dat werkelijk elke dag uitstel een dag levens
was. Eindelijk kwam er bericht namelijk in
die bewoordingen, dat de adressant het vorige
ministrieele schrijven in verkeerden zin had
opgevat, dat de minister den inhoud van
't vorig stuk handhaafde met dien verstande,
dat aan A. Vermolen kennis werd gegeven,
dat hij, met ingang van den 13en Julie, k.
voor den tijd van drie dagen in zijue be
trekking werd geschorst, en een der
wethouders gedurende dien tijd zijne functie
moest waarnemen.
Groot was de vreugde in de woning van
den burgemeester en niet minder de voldoe
ning van Kamp, die zich voor den levens
redder hield. In de eerste plaats werd den
Koning alle lof toegebracht voor zijne zoo
hoogst genadige bescbikking,vervolgens kwam
de meester aan de beurt, wiens bekwaamheid
boven allen lof stond, maar wiens hulpvaar
dige menschenliefde toch niet onopgemerkt
mocht voorbijgegaan worden. De zaak bad
evenwel eene schaduwzijde. Op driDgend ver
zoek van Vermolen had men namelijk de
geheele geschiedeuis stipt geheim gehouden
en nu deze zulk eene gunstige wending had
genomeD, zou Kamp Datuurlijk gaarne gezien
hebben, dat zijne pogingen wereldkundig
waren geworden en dit kon nu niet.
Vooreerst viel hieraan niet te veranderen,
maar Vermolen beloofde hem plechtig, dat
hij nooit den bewezen dienst zou vergeteD
en, mocht de gelegenheid zich voordoen, om
de bekwaamheden des onderwijzers in een
helderder liebt ie plaatsen, dan voorzeker
zou hij dienaangaande niet in gebreke blijven.
Kamp troostte zich daarmede en het heerlijk
bewustzijn van zijne edele daad en de zelf
voldoening over de bekwa;ynheden, waarvan
bij zulk eene schitterende proef bad gegeven,
schonken den man eene zoete betooning.
Daarbij kon 't niet uitblijven of de groote
en zware verplichting, die de burgemeester
door 't gebeurde aan hem had, moest later
voor den jongen Kamp ook geene windeieren
leggen, 't Was immers eene onomstootelijke
waarheid, dat elke goede daad vroeg of laat
hare beiooniDg met zich brengt. Zoo wachtte
dus Kamp geduldig voor hem of voor zijn
zoon op do vergelding, die komen moest eD
komen zou
Er waren eeD paar maanden verloopeD. De
schorsing had reeds plaats gehad veel sen
satie had de zaak niet gemaakt en was, zooals
men dat noemt, met een sisser afgeloopeD.
Op een morgeD kwam de burgemeester bij
Kamp en deelde hem mede, dat hij over een
paar dagen naar de hoofdstad ging en bij
die gelegenheid ook den Commissaris des
Konings zou spreken.
„Ik geloof/' zeide hij, „dat ik nu uwen
dienst kan beloonen. Als ik bij ZExc. ben,
zal ik nog eens over de zaak spreken en
vertellen, hoeveel verplichting ik aan u heb.
Men kan Diet weteD, waar dit nog goed
voor is."
Er kwam een blos van genoegen op 't
anders zoo bleeke gelaat van Kamp.
J& I nu zou de ure der vergelding slaan.
Wie weet, of zijn droom nog niet uitkwam.
Hij vond het toch goed, om den burgemees
ter nog toe te voegen
„Gij zult ZExc. dus vertetien, dat ik. het
rekwest heb vervaardigd. Wanneer gij ZExc.
terloops kondet zeggen, dat ik ook iets van
't Latijn versta, kon dit mij eer voor- dan
nadeel zijn.
„Wat ben je toch Dedrig, Kamp!" ant
woordde Vermolen. „Wat blief je? iets?
Neen, ik zal ZExc. wel degelijk zeggen hoe
't staat, en wat een drommels knappen mee
ster wij hier hebben. Of dacht je, dat alle
meesters Latijn verstaan 't Lijkt er niet
naar I"
„Dat is waar!" hernam Kamp deftig.
„Niet iedereen is 't gegeven, om de taal der
ouden te verstaan, in dewelke ik het tot
eene zekere hoogte heb gebracht. Menigeen
spot er mee, maar, al leeren de boerenjon
gens 't niet, dezelve ontwikkelt den geest
enz. enz. Gij weet in elk geval welke schit
terende gevolgen mijne taalkennis voor u
heeft gehad en daarmede, zooals de geleerden
dat uitdrukken punctum, dat wil zeggen
genoeg
De vrienden scheidden en andermaal brak
er voor meester Kamp een tijd van spanning
aaD. Van den^goeden wil van den burge
meester en van diens dankbaarheid was hij
ten volte overtuigd.
Vermolen bracht het bezoek bij den Com
missaris, een man zeer vriendelijk en wel-
witleud en daarbij nog al spotziek van aard.
Nadat de vereischte zaken waren besproken,
wilde Vermolen vertrekken, maar de Com
missaris zeide, tèr-wijl een glimlach zijn
mond plooide
„Dat badt gij voor eenige maanden ook
niet' gedacht, dat gij nog weer bij mij op
auaieDtie zoudt komen, niet waar
„Hoe bedoelt Uwe Exc. dat?"
„Well je moest immers opgehangen wor
den en toen heb je om gratie gevraagd 1"
Exe. dat zijn benauwde dagen voor
mij geweest. Een harde les, dat is zeker. Ik
kon me ook maar niet begrijpen, dat ik
al!ei,xi ouj die fout in den vorm der akte
zoo streng gestraft zou wordeD. Ik wist dan
ook geen raad meer, maar in dien nood heb
ik een trouwen vriend gevonden, die alles
voor mij beeft gedaan. Aan dien man en
natuurlijk aaD den Koning ,heb ik het te
daukeD, dat ik hier nu voor u sta 1"
„En wat heeft die man dan voor je gedaan?"
„O, Exc. hij heeft dat rekwest voor me
opgesteld. Ik kon het niet bij elkaar krijgen.
En mooi was 't, anders was 't ook nooit zoo
goed met mij afgeloopen dat verzeker ik o."
De Commissaris had blijkbaar moeite, om
zich goed te houden. Eindelijk vroeg hij
„Was je zoo bang voor dat ophangen
casacara.
Vlissingen, 7 December.
Van 30 Nov. tot 6 Dec. zijn alhier uit
Queenboro raetde mailbooten der Stoomvaart
maatschappij „Zeeland" aangekomen, met de
nachtbooteu 377 en met de dagbooten 83,
daarheen vertrokken met de nachtbooten 385
met de dagbooten 135, alzoo samen aangeko
men 460 en vertrokken 520 passagiers.
Gedurende de St. Nicolaasdagen op 3, 4,
5 en 6 December werden aan het postkan
toor alhier, 675 pakketten verzonden. Er
werden 608 stuks ontvangen en besteld.
Het aantal pakketten, die via dit kaDtoor
werden verzonden, .de zoogenaamde passé—
pakketten, bedroeg 1034, zoodat in het ge
heel 2317 stuks werden verwerkt.
Zooals onzen lezers uit achterstaande ad
vertentie blijkt, houdt de Vlissingsche afd.
van [„Maatsch. Belang" op aanst. Maandag
eeDO openbare vergadering. Toont het bestour
hiermede, dat zij het nuttige aan het aan
gename weet te paren en iedereen bet genot
gunt, om kosteloos een begaafd spreker, als
de heer Nienhuis te hooren, daar twijfelen
wij niet, of eene talrijke opkomst zal het
bewijs zijn, dat het publiek zulks erkent eu
waardeert.
Door den raad van Axel is benoemd tot
gemeeute-geDeesheer de hoer S. J. van
Nooleu, arts te Middelburg, met 6 stemmeD.
De heer W. J. Areads, te Oude-ToDge,
verkreeg 5 stemmen.
Iu de gisteren gehouden zitting der
Eerste Kamer verdedigde de Minister
Mackay uitvoerig het ontwerp als verzoe-
ningsmidde), waardoor bet openbaar onder-
wijs niet benadeeld en het bijzonder onder
wijs gesteund wordt. Het subsidiestelsel is
geenszins ongegrond wettig en tegen mig;
bruik is voldoende gewaarborgd. De hoeren
Van de Putte, Van Tienhoven en Vening
Meinesz verklaarden zich vdor het ontwerp.
In stemming gebracht werd de gewij
zigde onderwijswet aangenomen met 31
tegen 18 stemmen.
In de dienzelfden dag gehouden zitting
der Tweede Kamer is de begrooting
van Buitenlandsche Zaken aangenomen met
64 tegen 16 st., nadat de Minister zich
voorbehield nader te onderzoeken, of lv t
Consulaat in Zuid-China te Amoy of u.
Swatow gevestigd wordt, en of van de op
heffing van het vice-Consulaat te Antwerpen
is terug te komen.
Bij de begrooting voor Justitie twijfelde
de heer Domela Nieuwenhuis aan de on
kreukbaarheid der rechterlijke macht en wees
hij op de berechting naar den stand. Hij
vroeg de invrijheidstelling van den in ver
gelijking met anderen te zwaar gestraften
Geel. De Minister kwam onder luide bravo'a
krachtig op tegen de ongerechtvaardigde
verdachtmaking der rechterlijke macht.
Maandag voortzetting.
Onzen lezers in de stad deelden wij
gisteren namiddag deze beslissing per bulletin
mede. Red.
Op 8 Februari 1890 en volgende dagen
zal te VGravenhage een examen plaats
hebben
a. voor 80 plaatsen als kommies der 4de
klasse der directe belastingen, invoerrechten
en accijnzen, op eene bezoldiging wegens
traktement en toelage van ƒ480 'sjaars,
voor welke betrokking in aanmerking kunnen
komen zij, die een gezond lichaamsgestel
hebben, ongehuwd, niet beneden 23 en niet
boven 28 jaar oud zijn, en voldoende ervaren
in bet lezen, schrijven en do eerste gronden
der rekenkunde, terwijl de hoogste leeftijd
voor gepa6portecrde onderofficieren, die
minstens 12 jaren militairen dienst hebben,
op 34 jaar, en voor gepasporteerde onder
officieren of andere militairen die minstens
6 jaren militairen dienst hebben, op 30 jaar
is bepaaldj
b. voor de betrekking van deurwaarder
der directe belastingen, bedoeld bij 3 en
4 der resolutie van 2 October 188S no. 7
(Verz. no. 111).
De verzoekschriften om toelating tot voor
schreven examen moeteD uiterlijk vódr 1
Januari 1890 bij het departement van finan
ciën zijn ingekomen en kunnen worden inge
zonden door tusschenkomst van de contro
leurs der directe belastingen, invoerrechten
en accijnzen, bij wie ook nadere inlichtingen
te bekomen zijn omtrent de verdere ver-
eischten en dn stukken, welke bij de ver
zoekschriften moeten worden overgelegd.
Naar wij vernemen, wordt ons vroeger
bericht betreffende het voornemen der Re
geering om ook den Centraalspoorweg te
naasten, nader bevestigd, en zouden de
onderhandelingen daaromtrent dezer dagen
reeds aangevangen zijn.
(Dbl. vNed.)
