No. 63.
Woensdag 29 Mei 1889.
27ste Jaargang.
Gemeentebestuur.
Je Wereldtentoonstelling
ÏB £&astfs.
Verkeerd Begrepen.
Binnenland, s.
BUREAU:
Kleine Markt I N°. 187.
Prijs per drie maanden 1,Franco per post ƒ1,15. Afzon
derlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhande
laren en Postdirecteuren.
UITGEVER
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissmgen.
PRIJS DER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels ƒ0.40.
Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote letters worden naar
plaatsruimte berekend.
Eenig agent voor Frankrijk, de firma G. L. DAUBE
Co., te Parijs.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag-
Zaterdag-avond.
-r
Abonnementen voor België, Dnitschland, Engeland en
Frankrijk 1,65 per drie maanden.
De Burgemeester van Vlissingen,
Gelet op de circulaire van den Commis
saris des Konings in dit Gewest van 17
Mei 1889 (Provinciaal blad no. 53),
maakt bekend
dat bij Koninklijk besluit van 24 April
jl., no. 30, opgenomen in de Staatscourant
van 26 dier maand no. 98, de afgifte van
bet bewijs van ontslag uit den dienst aan
do ingelijfd en bij de militie te land der
lichting van 1884 en aan de ingelijfden bij
de zeemilitie der lichting van 1SS5, is ge
schorst, tot dat zal zijn beslist omtrent de
bij de Staten-Generaal ingediende voordracht
van wet, strekkende om ben tot langeren
dienst te verplichten.
Vlissingen, den 27 Mei 1889.
De Burgemeester voornoemd,
Th. VAN UI JE PIETERSE, L. B.
1ST _A._A.IR,
door AEION.
H.
WAAROP TO BIJ DB REIS NAAR PARIJS
VOORAL HEBBEN TE LETTEN.
(V e r V o 1 g.)
Een ceintuurbaan om de vestingwerken
van Parijs stelt den bezoeker in de gelegen
heid de stad uitwendig van alle kanten op
te nemen. De lijn, die aan het station St.
Lazare begint is twee uur lang. Men neemt
daartoe een kaartje Paris ci Paris.
Wie een brief of telegram naar Londen
te verzenden heeft, behoeft niet verlegen te
zijn. In ieder der 20 arrondissementen, waarin
Parijs verdeeld is, vindt men een post- en
telegraafkantoor. De meest voor de hand
liggende voor vreemdelingen zijn dat op den
Boulevard Malesherbes No. G (ten W. van
de Madeleine) en dat op het Beursplein. Een
brief naar Nederland (uniformgewicbt 15
gram) wordt gefrankeerd met 25 Cent8een
briefkaart kost 10 C8. Brieven poste-restante
adresseere men: Poste-restante, Paris, Bourse,
Uit het Duitsch.
van W. HEIMBURG.
„„Blijf, Friederike smeekte ik, „het
zal bepaald aardig zijn als ge zoo eens kunt
hooien wat er te Parijs gebeurt en hoe de
dames aan het hof do boeden dragen."
„„Laat mij gaan verzocht zij bijna on
vriendelijk „wat gaan mij Parijs en de modes
(laar aan En met eene diepe nijging voor
den prins ging zij naar buiten.
z/Ik wierp echter een triomfeerenden blik
op hem en herhaalde
„„Zij is niet zooals anderen, Christel."
„„Ik zie nog zijn gelaat voor mij, zooals
alwaar het hoofdkantoor der Posterijen ge
vonden wordt. Briefkaarten voor Parijs zelf
kosten 10 C8. De telegraafkantoren zijn open
van 's morgens 8 tot 's avonds 9 uredat
aan de Beurs is dag en nacht opendat in
de Champs Elyssées en aan het Noorder-
Station tot middernacht. Telegrammen naar
Holland kosten 25 cents per woord.
Wie behoelte heeft om een bad te nemen
kan daartoe kosteloos gelegenheid vinden aan
de Seine, o. a. bij den Pont Neuf, deD Pont
de la Concorde en den Pont d'Auteuil. In
den omtrek van bet Palais Royal vindt man
gelegenheid tot het nemeD vau baden tot
verschillende prijzen. De Turksche baden in
de Rue Neuve des Mathurins en op den
Boulevard Haussmann zijn zeer merkwaardig.
Ik meen, dat deze algemeone aanwijzingen
voldoende zijn veronderstellen wij nu, dat
wij te RozeDdaal zijn aangekomen dit is
toch het punt, dat alle Hollanders, die naar
Parijs gaau, moeten passeereu. De trein, die
te 6.25 's avonds te Parijs aankomt vertrekt
van RozeDdaal te 10.38. Tracht nu een
plaatsje aan een der raampjes te bekomen,
teneinde het landschap, waardoor en de plaat
sen waarlangs ge stoomt, goed op te nemen.
Na eenige minuten sporens komt men te
Esschen, het grensstation in België. Nadat
men even aan de douane zijn koffer vertoond
heeft (het te openen en te sluiten is het
werk van een oogenblikmen zij echter zoo
voorzichtig geen goederen mede te nemen,
waarvan inkomende rechten verschuldigd zijn)
gaat men naar de restauratie-zaal, waar men
ongeveer een kwartier tijd heeft, om een kop
koffie met een broodje te gebruiken. Als ge
weder ingestapt zijt voert de weg u langs
lachende korenvelden, en vooral in den om
trek van Calmphout door geurige dennenbos-
schen weldra bemerkt ge de bewonderens
waardige vestingwerken, die Antwerpen om
ringen. Reeds vertoont zich aan uw oog het
mastenbosch der Schelde en de talrijke
torenspitsen der stad, waaronder die der
Notre-Dame, die, als het zonlicht er door
valt, als uit kant geweven schijnt. Tien mi
nuten oponthoud, en thans verlaat ge de
stad aan de Zuidzijde, passeert weldra Meehe-
len, dat er, evenals de meeste fabrieksteden,
uitwendig onoogelijk uitziet en eer ge er aan
denkt zijt ge te Brussel aan het Noorder-
Station. De reizigers 2e klasse voor Parijs
sporen door tot het Zuider-Statiou, doch daar
het zich op dat oogenblik vertoonde. Hij
keek naar de deur, waarachter hare slanke
gestalte verdwenen was, en een donkerroode
blos overtoog zijn schoon gelaat. Ik barstte
in een lach uit en bood hem den beker
aan, en toen hij mij bescheid deed, zag hij
zoo wit als het tafelkleed,
„Daarop begon hij echter te vertellen van
zijne reizen en verheerlijkte Parijs met zijn
schoone vrouwen, en menig stout avontuur
kreeg ik te hooreD. Welke zeden, welk
een verslapping van tucht, het deed mij
schier leed voor den mond, die deze diDgen
vertelde, maar toen ik in zijne oogen keek,
blonk mij daaruit nog heel wat oude Duit-
sche trouw tegen, en ik dacht, het kan wel
zijn dat hij zich in dien maalstroom gestort
heeft, maar hij zal er nimmer in oudergaan,
eu ik dacht aan zijne moeder, het beeld
van eeno edele vrouw en vorstin, en dat
haar reine geest hem voor elke onedele
handeling beschut had.
„Toen hij laat in den nacht naar huis
wilde rijden, liep hij zachtkens de gangen
door, en in de zaal, toen ik mijn bediende
moeten zij in den trein, die naar Parijs gaai,
overstappen.; Hier hebt ge circa 20 miuuten
tijd om u pog wat te verkwikken, want te
Mons vindt' ge daartoe geen gelegenheid
wel te Feignies, het eerste douane-kantoor
in Frankrijk, waar ge uw koffer wéder voor
de douaniers, opent, en haastig een heafstuk
of een kop bouillon gebruikt. „Encore cinq
minutes" roept de buffetbediende, en ge stapt
weer in den trein. Eerlijk gezegd, het staren
naar buiten- begint u te vermoeien. Het
landschap komt ons grauwer, kleurloozer voor
dan in het "Vaderland, Ge trekt langs Mau-
beuge, een sombere vesting. Een uur later
zijt" ge te -St. Quentin, zoo bekend in de
krijgsgeschiedenis, om de vlakten, welke deze
stad omgeven, en die een geschikt terrein
aanbieden tot het leveren van veldslagen.
Ontelbare fabriekachoorsteenen werpen hunne
rookpluimen over de omliggende gebouwen,
die bierdoor een somber en vuil voorkomen
hebben. Te Compiegne valt ons terstond het
verlaten kasteel in het oog. Een kwartier
later zijn we te Creïl, een der belangrijkste
centraalpunten der Fransche spoorwegen
het stadje zelf is oud en vervallen. Een veel
prettiger indruk maakt het kleiue Chanlilly.
ThaDS komt het laatste station aan den
Nooider-Spoorweg Saint-Denis, een der
merkwaardig*'? plaatsen in de geschiedenis
van Frankrijk, belangwekkend ook nog in
oDzen tijd.
Ge zijt nu nog slechts eenige minuten
sporens van Parijs verwijderd de avond be
gint te vallen uw horloge wijst naar half
zeven, en plotseling verneemt ge ouder een
ongewone drukte, hel luide geroep van Paris
ParisGe zijt de muren der wereldstad
binnengereden, van wier wonderen ge veel
hebt gehoord, eu die ge nu met eigen oogen
gaat aanschouwen.
Het eerste, wat gö nu le doen hebt is
u door een dienstman, kenbaar aan zijn
uniformpet een rijtuig te lalen aanwijzen
(daarvoor geeft ge hem 25 cent,) hetwelk
u naar uw hotel brengt. Hier vraagt ge
eene kamer, liefst aan de straat (de devanf,)
laat u die aanwijzen, vraagt naar den prijs
(service, bougies en eerste ontbijt ingesloten,)
en als alles u naar den zin is, begint ge
u wat op te knappen, en wandelt naar de
boulevards, om Parijs in al hare bewege
lijkheid en behoorlijkheid te zien. Bij regen
achtig weer kunt ge een bezoek brengen
toeriep licht te brengen, berispte hij mij
heftig met de woorden
„„Denkt ge er niet aan dat uw vrouw
slaapt
„Ik keek verschrikt op, eu oogenblikke-
lijk zag ik in welk een lompheid ik begaan
had, toen echter lachte ik en zeide
„„Men kan wel zien dat ge te Parijs
nog in hoffelijkheid zijt toegenomen."
„Een poos later sprong hij op zijn paard,
en terwijl zijn blik op de donkere vensters
gevestigd was, zeide hij
„„Mag ik wederkomen, Heinz?"
„„Zoo dikwijls gij wilt, Christel. Het
is voor mijD huis eene vreugde en een eer,
en ben ik niet te huis, dan vindt gij toch
Friederikemaar je mag haar met van
Parijs spreken," voegde ik er lachend bij,
„je weet immers hoe zij daarover denkt."
„Ik vond Friederike nog wakker in
haar kamertje iD een gebedeboek lezende,
terwijl het licht als een stralenkrans haar
blond hoofd omscheen.
„„Friederike," zeide ik „waarom liet ge
ons alleen Bevalt u prins Christiaan
aan het Museum-Grevin (in den trant van
het Panopticum te Amsterdam,) toegangsprijs
2 francs, bij mooi weder is een wandeling
te verkiezen naar de Champ-Elysées, waar
vooral het „Café-CoDcert des Ambassadeurs"
vele bezoekers tot zich trekt. De weg daar
heen gaat, van den Boulevard des Italiens,
langs de Nouvel Opera, de Madeleine, de
Rue Royale en de Place de la Concorde.
Zorg iutusschen niet te laat huiswaarts te
keeren, omdat u morgen een drukke dag
op de Tentoonstelling wacht.
eo
SZm
pa
Vlissingen, 28 Mei.
Gisteren avond werd door de alhier be
staande muziek vereeuiging, onder directie van
de beeren Geijsen, eene serenade gebracht ter
eere van den Burgemeester, den heer Tutein
Nolthenius en zijne echtgenoote,die van hunne
huwelijksreis teruggekomen, aanvankelijk bij
den heer Spanjaard hun intrek hadden ge
nomen.
Ook. werd bij deze gelegenheid het jeugdig
echtpaar nog namens den Gemeenteraad ge-
eompli menteerd door het dagelijksch bestuur en
hoofdambtenaren dezer gemeente en hun een
hartelijke welkom in ons midden toegeroepen.
Na het spelen van een paar stokjes,dat mede
tot genoegen van het op den Nieuwendijk zich
bewegend talrijke publiek werd aangeboord,
bedankte de heer Nolthenius voor de hem eu
zijne gade bewezen hulde, waarop een driewerf
hoerah voor' Vlissingen met zijn ingezetenen
werd aangeheven en vervolgens de muziek zich
opnieuw deed hooren en deze daarna, omstuwd
en gevolgd door eene jolige menigte, in de
beste orde aftrok.
Bij een hartelijk welkom in ons midden, dat
ook wij den heer Nolthenius en zijne ecbtge-
noote mede toeroepen, uiten wij overigens
den wensch, dat deze gemeente verder ook
onder zijn bestuur in bloei en welvaren moge
toenemen, en in ruime mate, bij een zich alhier
thuis gevoelen, de hoogachting en toegenegen
heid van Vlissing's ingezetenen hun beider
deel mogen zijn.
Van wege den minister van marine Ï3 aan
den loodsschipper le klasse L. J, Engels dezer
dagen Zijner Exellenties tevredenheid betuigd
ter zake van het aan boord van zijn onder
-T5
sa.
co
niet
„„Neen," zeide zij kortaf, „hij is uw
vriend."
„„Wilt ge voortaaD vriendelijker jegens
hem zijn smeekte ik en zette mij op het
bankje naast haar neder. Zij knikte toe
stemmend met het hoofd, maar haar mond
bleef gesloten en zij sloeg de oogen niet op.
„„Bevalt u de witte valk, Friederike?"
begon ik. Ik wilde haar don vogel, die
haar zooveel vreugde gaf, ten geschenke
aanbieden. Ik snakte naar een lachje van
baar, sedert ik gezien had dat zij lachen
kon.
„Zij sloeg verrast de oogen op. „Ik had
er eeu te huis," zeide zij zacht, terwijl zij
ijlings opstond. „Kom," zeide zij „het is
al middernacht, en gij moet vroeg naar.
het bosch."
„Het hart lag mij op de tong, ik Fad
zoo gaarne haar klein handje gegrepen en
tot haar gezegd „Waarom zijt ge zoo koel
en waarom plooit zich, als ge bij mij zijt,
niet een enkel maal een lachje om uw mond
En toch weet ik nu hoe uwe lippen lachen, i
F9
pa
ta
pa
