Maart jl. is opgetreden als president direc
teur der Ned. haudelmaatschappij, is nog
niet door den koning ontslagen als staats
raad, ofschoon hij van die betrekking, on-
vereenigbaar met zijn tegenwoordige, reeds
feitelijk afscheid heeft genomen, 's Konings
ziekte heeft ook do benoeming van een op
volger in den staatsraad belet.
De tegenwoordige leden van den raad zijn
da hoeren jhr. mr. Gr. C, J. van Reenen,
vice-president, en verder (naar de orde van
benoeming) jbr, mr. W. A. C. de Jonge
(1862), mr. A. J. Svvart (1866), mr. C. J.
van Yladerackeu (1872), M. H. Jansen
(1874), gep. kapt. ter zee, mr. O. de Vries
Az. (1877), oud-minister van justitie, H. J,
R. Beijou (1880), oud-miuister van oorlog,
jhr. mr. F. E. M. van Alphen (1880), mr.
C. J. A. Heydenrijck (1883) oud-lid der
tweede kamer, mr. J. P. J. A. graaf Van
Zuylen van Nyevelt (1883), oud-miuister van
buiten!, zaken, jhr. mr. J. F. Humalda van
Eysinga (1884), oud-lid der tweede kamer
mr. H. A. des Amorie van der Hoeveu
(1885), idem, jhr. mr. W. P. Rochussen
(1886), oud-minister van buitenl. zaken en
nar. J. Heemskerk Az. (1888).
Wij moeten nog vermelden, dat de grond
wet ook bepaalt, hoe aau den tijdelijken
toestand een einde wordt gemaakt, indien d
koning weder in staat is op te treden. De
grondwet van 1848 eischte daarvoor eeo
wet, dus medewerking van den regent. Bij
de herziening van 1887 achtte men het
raadzamer die medewerking niet te vordereD,
maar behalve aan den regent ook aan ten
minste 20 leden der staten-generaal de be
voegdheid te verlsenen, het voorstel te doen
tot herstel van deu koning in de uitoefening
van zijn gezag. De kamers beslissen dan in
vereenigde zitting.
Ten slotte zij nog medegedeeld, dat vol
gens berichten uit Luxemburg, de regeering
aldaar afwacht wat in Nederland wordt be-
sli-t. Wanneer, gelijk te verwachten is, hier
d- -t iten-generaal zich met het oordeel van
<J. i ministerraad vereenigen, zal ook wei
volgens de grondwet van het groothertogdom
in het regentschap worden voorzien. Die
grondwet roept alsdan evenals de onze
deu naasten vermoedelijke troonsopvolger
tot die taak, en dat is de hertog Adolf van
Nassau, tot 1866 hoofd van het toen bij
Pruisen ingelijfd hertogdom en oom ran H.
M. koningin Emma."
Is de Haag3cke correspondent der Zutf.
Ct. goed ingelicht, dan liggen er reeds circa
duizend stukken die op afdoening wachten.
Neemt dus de raad van state, in afwachting
dat er bij de wet een tijdelijke regent zal
zijn aangewezen, het koninklijk gezag over,
dan zal dat college het in den eersten tijd
zeer druk hebben.
Gisteren zette de tweede kamer de be
raadslaging over het eerste artikel der arbeids
wet voort. Nadat het debat was gesloten,
ging men tot stemming over, en wel met
dezen uitslag, dat verworpen werden
lo. Het amendemeut der keeren Kerdijk
en Zsaijer tot het verbieden van den veld
arbeid, met 66 tegen 27 stemmen.
2o. Het eerste amendement van den heer
Smidt tol vrijlating van den veldarbeid na
bet twaalfde jaar met 52 tegen 41 stem
men, en
3o. Het amendement der commissie van
//Omdat hij niet van mij houdtzei ze
trotsch.
z/Wie zegt dat?" vroeg ik bedaard.
yMijn lieve grootmama, en die houdt meer
van ine dan iemand anders."
z/Je grootmama vergist zich, Armgard Je
papa houdt meer van je dan grootmama."
Onzeker keek ze me aanbare lippen
trilden. Hare wangen werden gloeiend rood,
toen ze tegen mij zei//Grootmama slaat mij
nooit; papa dikwijls, gisteren nog met den
stok/'
z/Je was Diet lief, bè vroeg ik dringend.
z/Neen ik wilde je de bloemen niet
brengen, die papa voor je afgesneden had.
Ik durfde niet, want grootmma had het me
verboden. O, grootmama is zoo goed; zij
heeft me naderhand veel lekkers gegevon."
Hieruit, Rese, kun je zien met welke on
zedelijke middelen mevrouw Kaulfuss baar
doel tracht te bereiken, oordeel nu zelf,
hoe zwaar hier mijn taak is.
Over de liefde jegens haar papa kon ik nu
niet verder sprekendat zou vergeefsche
moeite geweest zijn. Door dit gesprek had ik
rapporteurs tot vrijlating vau huisindustrie
met 54 tegen 89 stemmen.
Daarentegen werden aangenomen
lo. Het amendement van den heer Schim-
melpenniuck tot vrijlating van deu geheeten
veldarbeid met 58 tegen 35 steramen, en
2o. het tweede amendement van den heer
Sraidt tot vrijlating van den veenarbeid met
66 tegen 33 stommen.
Daarna werd het eerste artikel der wet
goedgekeurd.
Vervolgens begon de beraadslaging over art.
2, waariu wordt omschreven, wat men onder
fabrieken en werkplaatsen verstaat. Een
amendement der commissie van rapporteurs
om keukens en wcrkpluntsou waar spijzen eu
dranken voor onmiddellijk verbruik, zoomede
apotheken uit te zondoren, wordt door den
minister van justitie overgenomen. Iu dozen
vortn wordt daarna het amendement goed
gekeurd.
Het debat over art. 3 is aangevangen.
Heden voortzetting.
(Zie laatste berichten.)
Ter vervanging vau mr. Yan OsenbraggeD,
overleden, is tot lid van de tweede kamer
gekozen de beer Hugo van Gijn (liberaal),
wethouder der gemeente Dordrecht, met 1403
van de 2608 geldige stemmen. De beer
Sehaardeuburg, caudidaat der tegenpartij, ver
kreeg 1202 stemmen.
Te Deptford, zoo wordt uit Londeu aan
de N. R. it. gemeld, zijn 6000 schapen
uit Bremen aangebracht, waaronder er lijden
de waren aan mond- cd klauwzeer. De sa
nitaire iuspecteur gelastte de onmiddellijke
slachting, terwijl de verdere invoer vaD
schapen uit Duitschland verboden is.
Yan het instructie-bataljon te Kampen
zullen op 2 April naar de verschillende reg.
iof. vertrekken 32 korporaals eu in verbaud
daarmede zijn tegen den volgenden dag 52
jongelingen tol dienstneming opgeroepen.
De directeur der weesinrichting te Neer
bosch ontving over bet laatste kwartaal va»
het vorige jaar, behalve honderden kleeding-
stukken aan giften eene som vanfiS^óLSTYg
voor genoemd gesticht.
Kerk- en Sehoolnieuws.
Ned. herv. kerk. Beroepen te St. Nico-
laasga de heer M. A. Mac-Pherson, pred.
te Westkapelle le Serooskerke (Schouwen)
de heer W. te Gempt, te Iloedekenskerke.
Naar men aan de Haarl. Crt meldt,
hebben de Nea. Ger., doleerenden, nu reeds
meer dan 50.000 proceskosten te betalen,
zonder dat iu een enkel proces door de rechters
te hunnen gunste werd uitspraak gedaan.
De Haagsche wandelaar.
Xlill.
„Jongen, breng dezeu brief eens in de bus hier op de
Prinsengracht I"
Zoo sprak ik onlangs op een Zaterdag-morgen tot ecu
schoolknaapje, dat vóór, tusschen on na schooltijd wel
eens boodschappen voor mij doet.
De brief bevatte een „Wandeling" voor de Vtissing-
sche Courant en ik dacht zooA Is ze die uu van avond
hebben, dan kunnen ze baar op hun gemak zetten io
het aammer vaa Dinsdag-avond."
In zette mij uu aan het outbijt, doch eer ik hiermode
klaar was, kwam dc jongeu terug en den brief, dieu hij
in de bus had moeten stoppen, had hij nog in de hand.
„Nu, wat is dat." zei ik Verbaasd. „Heb je de bus
niet kunnen vindon
„Jawel, meneer," antwoordde do jongen, „maar u
echter een blik geworpen in dit verwaar
loosde gemoed. Mij zei ven gevoelde ik nu
verteederd jegens den baron. Ik verheugde
mij over zijn afreis; er kwameu verheven
plannen in mij op.
Gaarne had ik daarover met hem gespro
ken, maar daar was geen gelegenheid voor.
Ondanks hare tranon bij het afscheid, be
waakte mevrouw Kaulfuss aanhoudend zijne
schreden. Op beleefden maar vasten toou
sprak bij na het ontbijt//Veroorloof mij en
mijne vrouw eeoige oogenblikken, mama!"
Als een onschuldig lam zag zij hem ouder
worpen aan, toen hij mij wenkte in de aan-
greuzende kamer te komen. Hier greep
hij mijne hand en Sprak bewogen
wNu zeg ik je vaarwel, Marie
Lach nu om mijne dwaasheid, Rese er
kwamen tranen in rnijDe oogen. Erustig en
verbaasd zag hij me aan /Heeft iemand
liet gewaagd je te dreigen of te krenken P"
Hij zag zoo boos, dat ik er van schrikte.
.(/Neen, neen antwoordde ik haastig.
//Waarom ben je dan zoo ontsteld? Vrees
je du reeds dat het volharden in de goede
n dames Zoudags-
.Vnn wie do complimenten vroeg ik.
„Och neen, meneer, clat is het niet. Maar bij die bas
is ecu papier aangeplakt om op Zaterdag of Zondag
geen brieven in de bussen te steken."
Om acht uur was het buslichting geweest en daar
hel er nu al eeu kwartier over was, kon hij met /lie
lichting toch niet meer mede. zoodat ik besloot om tegen
half elf. kwart Voor elven w.n er Weer een lichting,
zelf deu brief weg te breugen, dan kou ik wetou
wat er aangeplakt was.
De jongen ging uaitr school, ik zet to mijn ontbijt
voort en schreef nog gauw eeu paar brieven. Met half
elf ging ik naar de bus ou las daar dut de afdeeliiig
b Gravenhage van do Veree.niging ter bevordering vau
Zondagsmst het publiek beleefd uitnoodigdu om brieven
en drukwerken, die kunnen wachten tot Maandag uiet
op Zaterdag of Zondag te verzenden
Gaarne wil ik geloovun dat die Verconiging liet goed
meent en, dat ze girime xoii willen, dat ieder meusck
(lea Zondags volkomen vrij is om zij.i godsdienstplichten
waar te ueuieu en te rusten va» den zwareu degelijk-
sclicn arbeid in hot zweet huns aanschijus verdiend.
Koning Hendrik IV vau l'Vaukrijk wcusehle, zegt
inoii, dat ieder Fransekman des Zondags een hoen in
den pot hnd. De Koning kon wonschen zooveel hij wilde,
maar zyn weuschen bracht geen eukele kip aan, Br kan
du eenmaal niet altijd gebeureu, wat men wenscht.
Dat hoen ia deu pot bleet weg eu voor eeu deel
was de Kooiug hiervan, hoewel niet willens en weteis.
zelf de schuld, want zijn regecriug vol partij-verdeeld
heden kostte verbazend veel en hij-zelf Was zóó arm,
dat hij slechts hemden had met gaten aan de elb 'gen
erin en dat hij genoodzaakt was, nu eens bij dezju dan
b j dioo te gaan eten, omdat zijn kenkon mees Ier geen
geld kreeg om spijzen te koopeu en inou op crediet
niets gaf, zelfs aan den Koning niot. Do man had dus
gord weaschcu met ziju boea voor eeo aaJer, dat hijzelf
niet had.
Nu komt het mij voor, dat die "VcreeDigiog voor Zon
dagsrust ook zooveel als een hoen iu den pot vau ieder
mcnsch wcnscht, maar dat zijzelve de oorzauk zal zijn,
dat het hoen wegblijft.
Reist men tegenwoordig hier in Nederland niet op
zijn gemak iu e'c'u dag vau Dan tot Bersoba Urk, met
ijs iu de Zuiderzee rekenen we niet, eu we rekenen
ook uiet op sneeuwstormen, maar op gewoon weer.
Iu Weinig lauden is het postwezen zóó goed iugericlit
als in het odzb en een brief, die te Vlissiugen op Za
terdag-morgen verzonden wordt, is nog gemakkelijk
dienzelfdcn dag to Maastricht, Groningen of Den Helder,
Waarom nu dat beleefde voivoek oin ook des Zater
dags geen brieven ol' drukwerken te verzenden' Dat i9
overdrijven en zij, die wel genegen waven om da Vor-
ecuiging te steunen, zeggen nu: „Dacht ik het niet?
Inplaats ven een dag vragen ze nu al twee dagen 1 Ik
bedank die Vereoniging; ze maakt misbruik „van eeu
ïaensek zijn goedheid
De leden van dïo Verecuigiug zijn ook geou kinderen
meer on ze zullen uit hun ondervinding zeer goed
Weten, (lat men wel Wat van de goedheid der nienschen
gedaan kan krijgen, doch dat men al heel gauw hoort
„Men moet vau een inensch ziju goedheid geen mis
bruik maken. Dat doen ze, en nu krijgen ze niets I Ik
bedank ze."
In deu mond heet ieder zijn goedheid een berg, maar
in het doeu blijkt die berg vaak uiet veel meer dan een
molshoop tc ziju.
Reeds velen heb ik gesproken, die met het oog op dat
beleefde verzoek zeiden: „Ze zijn niet wijs I Zaterdag
geen brieven. Zondag geen brieven I Pas op. de Maandag-
houders worden straks ook nog ontzien. Ik bedank ze
feestelijk."
Me a kaa verzekerd zijn dat die ontevredenen, die
denkelijk medegedaan zouden ziju, als raeu beleefd ver
zocht had yan Zaterdagavond zes nar tot Zondagavond
zes uur geen brieven of drukwerken, die wachten kun
nen, te verzenden, nu heol eenvoudig om dat papier
lachen en de bns zelfs de9 Zondags bezwaren met dut,
wat wel wachten kon tot Maandag.
Misschien ga ik met mijn redeneeriug v«n een ver
keerd beginsel uit, maar ik beweer dat de Maatschappij
tot afselmfliug vau sterken drank, de Vercenfgiug tot
het beschermeu van dieren eu zooveel andere v erceni-
giageu met een lofwaardig doel, peel verder zouden ge
komen ziju, als men wat minder ijverig geweest was.
Te veel ïjvtr bederft elke goede zaak en Jat is waarlijk
jammer. Het oude spreekwoord: „Zijl gij een Pria9,
jaag niet zoo sterk," is vooral bij zulke Vereenigingen
van toepassing. Ik ben bovendien een voorstander vau
„Haast u langzaam."
O, ik weet wei, jong, vurig bloed, hoe gij mij uit
lacht en mij een echt Nederlander noemt, die maakt
dat Nederland ten opzichte vau alle andere landen zoo
dikwijls met de nachtschuit aankomt. O, ik weet wel
dat het ook uw woord is wat ik mij onlangs door eeu
vurig jongmcnsch van zesentwintig jaar hoorde toednwen.
Ik sprak over dc verkeerde toestanden in de Maat
schappij eu dat de ware burger streven moet om ver
betering er in to btougon.
De jonge uian sprong op en zei„Streven? Neen,
doen, meneer LuctorI"
zaak, waaraan je geheel je leven gewijd
hebt, je krachten zal te boven gaan
Onderzoekend zag hij mij aan en daar
door kreeg ik mijne zekerheid in houding
weer terug. Op zijn vraag antwoordde ik
niet, maar ik verzocht hem met vaste stem
//Zeg mij nu of ge nog een wensch koestert
omtrent Armgard."
B Daarover hebben wij genoeg gesproken,"
antwoordde hij koel, k vertrouw op je
goeden wil en op je zedelijke kracht."
Dat klonk uit de hoogte. Ik was er over
geraakt.
//Vaarwel dan," zei ik kort-af.
Dat scheen hem te treffen. Vriende/ijk
noodigde hij mij tot blijven.
z/Ik heb met den inspecteur alles be
sproken wat het beheer van het landgoed
aangaat. Yan dien kant zul je uiet gemoeid
wordenmaar wat het huis betreft is dat
juist volgens mijn weusch. Je behoeft mijne
schoonmama niet naar de oogen te zieo.
Als er iets moeielijks voorkomt, waarbij de
hulp van een man wenschelijk is, wend je
dan tot den huisdokter; hij is in zekeren
Een ciogonblik stond ik iu beraad om het jouge nieuscli
■ie los te lezen, (locli ik hield mijn loom in en iseido
«Wel, vriend, doe dan en streel' niet, dan hebt ge eer
go écu jaar ouder zijt uiv warm hoofd te pletter ge-
loopen tegen do ijskoude rots der omstaodighedeu. Ik
stel voor die rots le ontdooien met gestadige warmte.
Wilt gij ze uu onderstboveu loopen, ga uw gaug. m
ik zou u aanraden, hel niet te doeu, want ge zult
hoofd bozeeren."
„Zoo spreken allo mannen, die in het nachtschuilje
„Vooruitgang" zitten, leder oogeublikkelijk is het: flo,
jagertje I Neen, ik verkios den stoom, de electriciteit,
meneer, ik k:es den bliksem I"
Ik kou het hensch niet helpen, dat ik iu een luiden
lach schoot toen ik het Jaalste hoorde, doch om hem
uiet meer opgewonden te maken dan hij al was, zeide
ik:. „Denk over twintig jnur eens aan de woorden vau
vanavond I Als gij teuiuiusto uiet kraukziunig geworden
zijt van teleurstelliagen in deu strijd tegea al wat ver
keerd is, zult gij lachen om de woordan, die ge nu
gesprokeu hebt."
Ik iveet het dat ik hem niet overtuigde; ik weet het,
dat ik goea uwur, jonge lieden overtuig, Maur de wijs
heid, die (1e jaren breugen, kuil geen starreling U gevoii.
De jaren eu alleen de jaren Icuuneu die wijsheid u be-
zorgeu, eu ik smaak alleen voldoeniug van hetgeen ik
zeg door de overtuigiug, dat gij mij conmaal gelijk zult
geveu.
Eens ging ik op een Zondagmorgen van Den Haug
naar 's Graveuzande. Dat is drie uur loopens. Aan het
begiu vau den Loosduroschen weg giug ik den post-
looper van Den Haag op 's Gravenzaude voorbij.
„Die man Joopt me al te langzaam," dacht ik, „Ik
zal dus muar niet met hom medegaan I"
Spoedig had ik hom uit het gezicht verloren, doch
oer ik te Monster was. had hij me reeds ingehaald, liij
had in zijn afgemeten, beduarJen gang volhard; ik was
iu mijn snellen gong vertraagd.
„Gaat u mee naar 's Graveuzande. meneer I" vroeg hij.
„Dunk li,zeide ik. „Je loopt me wel wat ai tc vlug I"
Zie eens aan. de gang door mij twee uur vroeger t e
t r a a g genoemd, was mij au te s a el. Ik had uiet
gedacht aau het: „Zijt gij eeu Prins, jaag niet zoo sterk
De postlooper was eeu kwartier vroeger te's Graveu
zande dan ik, doch zoo ik van deu LousJuinschen weg
af met hem was medegegaau, zou ik met hem gelijk
aangekomen zijn I
Eilievo, jong, vurig bloed, als gij Zoo aan het hollen
Zijt, als gij ook „deu bliksem" verkiest, deuk dun
oven, als ge althans ia uw suizende vaart tijd tot denken
hebt, aau Luctors wandeling vau Den Haag naar s Gra
veuzande.
Aau die wandeling mag iedereen denkon, die ccn goed
doel wil bereiken Dat doul kan alleen goed bereikt
worden, het kan onwrikbaar staan als „eeu rots iu
hart dor zee," als ge langzaam maar zeker, bedaard maar
volhardend, rustig maar onvermoeid uwen weg gaat.
Evenals de postbode mij lijntjes uitlachte, zoo lacht
de verstandige strever den „bltksemjager" uit, en als de
laatste door den eerste iugekaald wordt, zal het sarrend
klinken„Gaat u mee naar 'a Graveuzande, rnenet
Zal men eon dergelijke vraag ook tot u richten, gij
ijveraars voor het Zoudagshoou in den pot van alle
ambtenaren en werklieden iu deu publiekeu en iu den
staatsdienst Met zou inderdaad jammer zijn, waut dat
Zondiigshoen is geen artikel van weelde, het ia een
artikel van dugolijksche behoofte. Gaarne wil ik n steu
nen, miar outdooit den ijsberg en gaat ze niet
rammeien I LDG'TOR.
Gemengd JN ieuws.
Aan een brief van S., een der Iersek-
sche landverhuizers naar de Argentijnsche
republiek outleeneu wij bet volgende
z/Wij zijn bij aankomst te Beunos Ayrea
uaar het emigranten hotel gebracht. Daar
kunnen wel 8U00 menschen iu huisvesten.
De spijzen zijndes morgens brood met
koffie, 's middags soep met brood en vleescb,
's avonds weer zoo.
Wij gaan nu de provincie in. De landbou
wers zijn hier zeer gezocht. Zij zouden ons
als het ware koopen. De een biedt al meer
da» de ander. Ik kreeg een aanbod van 100
Hectaren best land eu f 1500 iu handen om
een inspan te koopen eu was het niet ge
noeg dan kon ik meer krijgenmaar dat is
een Franscho kolonie. Do anderen zijn naar
de provincie Conrietes gegaan daar is een
Hollandsche kolonie. Ook die heeren kwamen
zin mijn vriend. Nu is hij nog voor zijn
genoegen op rei9, maar iu de volgende week
komt hij terug. Voor het overige hoop ik,
dat je mij van gewichtige zaken mededee-
ling zult doeu. Spaar mij uiet. Van tijd
tot tijd zal ik je berichten, waar ik ben
beantwoord mijne brieven spoedig, dan zal
ik ze op den rechten tijd kunne» ontvau-
geD. Verder heb ik niets te zeggen. Denk
dikwijls aan mij, Marie I en tracht Arm
gard lief te krijgen."
Zacht ernstig had hij mij aangezien bij
de laatste woorden beefde zijn slem. Weer
voelde ik de tranen in mijne oogen komen,
ik had hem over Armgard willen spreken.
Nu kou ik het, maar niet zonder aau-
docning en dat die mij geheel overmeesterde,
wilde ik niet. Ik vreesde op dat oogen-
blik zijn onderzoekenden blik. Alzoo knikte
ik even toestemmend met het hoofd eu stak
hem zonder spreken do baud toe, die hij
slechts een oogenblik drukte eu ze daarop
losliet.
Zoo was ons afscheid en nu, vaarwel,
Therese Ik verwacht oen langen brief
van je. Marie.
terstond naar mij 1
A. best land, gelj
eu gereedschappen,,
jaar levensmiddelen,
tieu jaren betaald z
ons vrij en vrank i
drie uren afstands
Het klimaat is h
het aUliaus nu t
hier Voli/p wijuganiJ
perziken, peren, ui
boomen eu heeslerg
Tegen den po
onlangs zijo vrouw
hracht met een mei
straf geeischt. Dc ve
op grond van het
yroinv.
Te Roermond
zatnolaar, die inisscl
trolKn is. Het geldt
biDneit den kortst i
lioen postzegels in
heeft het reeds tot:
deeld ia niet minde!
personen houden zie
het sorteeren, piakk.
alle oorden, zoowel
het binnenland, st.rJ
Op het postka'
met geld ontvreemd,
een brievenbesteller!
zijne betrekking gesJ
handen der justitie.
De lluizer bo I
kerk aldaar hadden I
tot f 5 boete veroord I
De lirina Hoo I
papierfabriek le Hoe I
lieden vrijheid gegevt I
dags-avonds maar 'sfl
uur het werk te lieiK
rneuue stemmen hu
aanbod dankbaar aan-M
Terwijl dezer t9
H. in den Haarlumi^B
het huis werkzaam v'K
Ilucht. In de huiskaH
haren schrik, dat ha
maanden, een oogen (I
ecnen stoel gezet, in L -
vuur in de nabijheidl
,leen in de kamer bi I
^kwaadwilligheid te d
tólie ja dan ook een M
tengevolge hiervan is
la hechtenis genomei
over het geheele liet I
is nog in leven.
Men zal zich
maanden geleden in i
Je ronde deed over
'uverwacht eene gro^W
jevallen, hem door H)
gelegateerd. Zooals de
zelf verzekerde, was
gekomen van eem'ge
echter volgens de bej
ment eerst in Pebruai I
Sinds e enigen tijd1
moeder te Leiden,aan P
een jaargeld van loiirB
bar was hij bezig eei I
een stand bewoonbaa I
bd hij prachtige apai
lage gehuurd.
Eerst dezer dagen bi
"lenis een puur verzH
ijJ had B. iutusschen
eefd.
Het Ilaarl. DaM
•®l
(Wordt vervolgd)'
lOöderdjarigen Hieike
'ykapitein, te Haavlei
'e hoogbejaarde inai
a hoewel hij niet ge
tocht wat verzwakt
uitstekend in 0rd<
Rielke Brugs werd
Amsterdam gebon
in zijn vader, liggent
^i)n geboorte op hei
eken van zijn leven
6ode jaar gi0g 2jjj
1 toen in 1812 Napole
°or de» veldtocht na:
(zeou tegen ?M
ecJjte Oranjeklant)*
verweldiger geprest e|!
®i'6l was, geplaatst bij
oderweg werd hem!
apenen geleerd,
Zoo maakte hij den
0 noodlottige» RussisB
uiaal kwam hij in
zijn toestand zoo,
Jjgsniakkers, die nausi
Jood, maar ge6Q r
