VUSSIMISCIIE COURANT. No. 28. Woensdag 6 Maart 1889. 2 ste Jaargang PAIDAGOGISCHE FRAGMENTEN Binnenland. BUREAU: Kleine Markt I N°. 187. Prijs per drie maanden 1,—. Franco per post 1,15. Afzon derlijke nummers 10 ceut. Men abonneert zich bij alle Boekhande laren en Postdirecteuren. UITGEVER F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen. PRIJS DER ADVERTENTIËNVan 1 tot 4 regels 0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Eenig agent voor Frankrijk, de firma G. L. DAUBE Co., te Parijs. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdag-avond. Abonnementen voor België, Duitschland, Engeland Frankrijk Ij65 per jf^je maandey. Geachte Eedactie 1 Gaarne voldoe ik aan uw vereerend verzoek om uit de P ae dag o g ische Fragmen ten, in uw blad van 1 Maart jL door mij aan bevolen, enkele gedeelten onder de aandacht van de lezers der Vlissingsche Courant te brengen. Te meer ben ik daartoe gaarne bereiddewijl ik geloof, dat de kennisneming van de weinige aanhalingen. weUce ik de eer heb U hierbij te zenden ik-moest me wel zeer beperken, want schoone, ivare en practische opmerkingen doen zich op elke bladzijde voor menigeen beter van de degelijkheid van bedoeld werk overtuigen zul len, dan mijne aanbeveling vermocht. Uw dw., Vlissingen, 4 Maart '89. Z. UITTREKSELS UIT DE VAN DR. P. H. RITÏER. Vele ouders meenen, dat de kinderen er zijn voor hén. Uit onze opvatting evenwel volgt,dat omgekeerd de ouders er zijn voor de kinde ren. Ouze kinderen zijn niet onze slaven niet onze bedienden wij bobben ze ook niet, opdat ze ons zouden vermaken; maar het doel van huu bestaan is zelfstaudige, zedelijke wezens te woïden, en w ij zijn er om ze zoover te brengen. Vele ouders beroemen er zich op, dat hunne kinderen naar hunne oogen omzien. Armzalige roem Als die ouders zich eens de moeite gaven hunne kinderen gade te slaan, wanneer ze zich onbespied wanen 1 Nog eens armzalige roera.l Van de kinderen dier held haftige ouders lezen we dan ook wel eens in de dagbladen berichten als dit Gisteren avond werd op de Gracht een meisje van twaalf jaren uit het water gered. Het kind had vanhetgeld, kaarmee gegeven om boodschappen te doen, een gulden verloren, en zich in het water gestort uit vrees voor de kast ij ding, die haar te huis zoude wachten. De ouders van zulke kinderen zijn niet altijd slecht. Zij hebben, dit blijkt uit hunue gestrenge opvoeding, de begeerte, hunne kinderen goed groot te brengen. Maar ze zien niet in, dat vrees een slecht middel is om dit doel te bereiken. Heerlijk huisgezin, waar de vreugde niet verstomt, als men den vader den sleutel hoort steken in het slot. Om te bereiken, dat de menschen het goed hebben, moeten wij zorgeD, dat ze goed worden. Wie een woud wil beheerschen, moet er paden in maken. Wie zijn kamer wil be heerschen, geve aan alles zijn bepaalde plaats. Wie ziju leven eD gezondheid beheerschen wil, kniele voor de orde. Maar een levenswijze, door regel en maat beheerscht, komt niet tot ons op de vleugelen van den wind. Zij moet worden aange leerd, verworven, veroverd door langdurige oefening. Veel ontsnapt aan onzen invloed, Veel moeten we overlaten. Maar we kunnen toch wel waken tegen het zenuwverslappende en gedachten- bedervende ontwaken en weder insluimeren in den morgenstond tegen lectuur, die de verbeelding verhit tegen ledigheid, van den duivel het oor kussen. De miust geschikte onderwijzers der kin deren ziju .hunne ouders. Heb voor het on derwijs uwer kinderen de bekwaamheid, den tijd en den lust. Heb daarenboven nog de wilskracht om het onderwijs geen enkele maal af te breken voor wat anders. Laten uwe lessen voor uwe kiuderen even onwrik baar vast staan als voor schoolgaande kinde ren de schooltijden. En nog zijt ge voor uwe kinderen geen geschikt onderwijzer, juist omdat zij uwe kinderen zijn. Gij zijt te nauw bij huDne vorderingen betrokken. Daardoor wilt ge te spoedig voort. Gij springt over, wat in uwe oogen niet ter zake dient, maar wat inderdaad Diet zonder bedoeling in den leergang werd opgenomen. Gij jaagt. Eu alle jacht is bij het onderwijs schadelijk. De school ia dc gezegende, plaats, wapt het verstand van den mensch wordt ontwik keld. Wie wijs is, spreekt nooit vaD haar dan met eerbied 6n liefde. Het is hinderlijk, een moeder tot het kind te hooren zeggen „als ge Diet zoet zijt, zend ik u naar school," en op die wijze het kind als strafmiddel te hooron voorhouden, wat een der grootste zegeningen i9. De menschheid kan het niet opgeven, te zoeken naar hel oneindige. Zij gevoelt, dat haar hart te groot is voor hel eindige en onvolkomene, dat haar omringt. Al was het tot heden tevergeels dat zij zocht al gaf zij menigmaal door uilputting den moed op toch richt zij zich telkens weer omhoog om te zoeken naar den oneindigeu grond van alle dingen. Over dit streven en zoeken der menschheid hebben de jongelingen van den tegeuwoor- digen tijd geleerd met minachting te spreken Aan geen enkele inrichting van onderwijs willen we dit wijten. Het is nu eenmaal zoo in de lucht. Maar met ernst wil ik er de ouders op wijzen, dat deze minachting de jeugd verre van siert. Er op wijzeD, dat eeD geslacht, hetwelk tegen den heiligen drang vau het gemoed in, vrijwillig den horizon van zijn geest beperkt, er niet edeler op wordt. De opvoeding moet t e e d e r zijn, maar Diet week. Heb eerbied voor het kind en verneder het Diet. Stel een kind nooit ten toon. Geloof nooit bij voorbaat aan de overtre ding, wel aan do onschuld. Soms zijn wij buiten onze schuld onbillijk» en erger nog onrechtvaardig. Dan blijft ons, ouders of onderwijzers, tegenover de kinde ren slechts één weg over, ul. de koninklijke onze schuld ridderlijk te bekenneD. Veel missen zij, die jong hunne moeder moeten misseu een hart nl. waaraan zij zich met al het vertrouwen hunDer jonge ziel kunnou Dedervlijen. Wel is uwe roeping hoog, gij, die de plaats dier weggereisde moeder komt innemen. Laat het hart der kinderen, graag om zich te op Den, zich opeDen voor u, gelijk de bloem zich opent voor de zonnestraal. Gevaarlijk is hetwantrouwen aan den dag te leggen, wanneer een kind voor het een of ander verontschuldigingen bijbrengt, in W'.'ks verontschuldigingen geen ouwaarheid te ontdekken valt. Zoodra A bespeurt dat hij het vertrouwen van B verloren heeft, is bef met den invloed van B op A gedaan. Zoo is het ook tusschen ouders en kinderen. Mon moet steeds weer beginnen met het kind te gelooven. Volgehouden wantrouwen maakt ten laatste den meest waarheidlievenden mensch tot leugenaar. Wij zelf kunnen het gevoel voor waarheid bij onze kinderen ontwikkelen door zelf waar te zijo. Onze mond uite niets dan het eenvoudige woord, dst zijne bevestiging viodt in de daad. Ons ieveü zij niet boven onze krachten. In ons gezin heersche orde, matig heid, eenvoud. Ziedaar machten, voor welke dc leugen de vlucht neemt. De ernstige, ze lelijke persoonlijkheid des vaders door- V; -tge, het geheele gezin van den geest der waarheid, voor welken ten laatste iedereen zich buigen moet. Die geest verspreidt zich dan door duizend onzichtbare kanalen en maakt zich meester ook van het kinderhart. Een Diet te berekenen invloed op de zede lijke begrippen heeft het verteilen. Gezegend wiens moeder goed vertellen kon. Ed hier kom ik uogeens terug op het sche meruurtje, dat ik in hoofdstuk V besprak. NeeD, neem dat schemeruurtje uit het leven uwer kinderen niet weg. Maar gebruik het, om in huD hart de kiemen te leggen van al wat goed is. Geef dan les in de moraal, reeds aan den driejarige. Spreek vooral het meest over lieve kinderen. In het algemeen moet over het kwade 9lechts bij uitzondering worden gesproken. Wat eens iemand gezegd heeft van den Laster dat hij schade toebrengt aan dengeue, die hem uitspreektaan dengene over wien hij wordt uitgesproken, en aan deDgeDe, die er naar luistert, dat is van het kwade in het algemeen waar. Het luisteren naar het verhaal van eene of andere slechte daad werkt Diet gunstig. Boekjes met geschiede nissen van ondeugende jongens en meisjes zijn in' beginsel af te keuren. Z ij maken den lezer met het kwaad ge meenzaam. Wanneer het kiod, dat door de toegevend heid der ouders een slaaf van den hartstocht geworden is, volwassen zijnde, de oogen open gaan weet ge, zwakke ouders I wat dan het loon uwer toegevendheid is Dat ge van uw eigen zoon en dochter het verwijt zult moeten aanhooren//Gij hebt mij rampzalig gemaakt. De oorzaak van mijn oDgeluk zijt gij. Gij hadt wijzer moeten zijnik was een kind en wist niet beter." „Dat heb ik in de woning van mijDe ouders nooit gehoord," ziedaar wat het kind zijn leven laDg moet kunnen getuigen vhd ruwe woordenen dubbelzinuige uitdrukkingen. Het leven der ouders is voor het kind niet meer of minder dan de zedenwet. Ik geloof niet, dat er één vader of moeder is, die aan dit feit zonder ontroering kan denken. Wees daarom zelf, wat gij wilt dat uw kind zal zijn. Vlissingen, 5 Maart. Toestand van Z. M. den Koning. Omtrent den toestand van Z. M. den koning wordt gemeld De laatstverloopen nachten waren minder rustig. De spijsvertering is minder geregeld en dientengevolge is de eet lust geringer. Men schrijft uit Den Haag aan de Zutpht Ct. De officiëele berichten luiden dagelijks, dat de gezondheidstoestand van Z. M. den koning onveranderd blijft, maar dat de krach- teu niet weer bijkomen en het lichaam zeer weinig voedsel tot zich neemt. Waarheid is, dat de toestand langzaam achteruitgaat, en dat geneesheeren van meening zijn, dat het zoo niet lang meer kan duren. Den 16en Februari heeft Z. M. het laatste regeering- stuk geteekend. Sinds dien tijd stapelen de besluiten en rapporten- zic'u in liot kabinet op. Er zijn reeds burgemeesters buiten functie gekomeD, omdat zij niet tijdig zijn herbe noemd, en ook tal van andere gewichtige en urgente zaken wachten op afdoening. Zoo wacht, naar mij is meegedeeld, ook de sluiting van een paar huwelijken op 's konings handleekening. De regeeriDg zal dus, als deze treurige toestand lang voortduurt, bijzondere maatregelen moeten nemen, cd ben ik goed ingelicht, dan is daarover tusschen de regee ring en den raad van state reeds eene cor respondentie gevoerd. Yan bevoegde zijde schrijft men ons het volgende De velen, die den „Haagschen Wande laar" zoo gaarne op zijne uitstapjes verge zellen, al bewaart hij ook een strikt incog nito, hebben hem j.l. Zaterdag een stekje zien planten, dat beloolt een schoone boom te zullen worden. Zijn denkbeeld„De Nederlandsche schooljeugd make door een dracht macht en bouwe uit enkele centen een schoon gedenkteeken van kinderlijke liefdadigheid", heeft de aandacht getrokken en heelt bijval gevonden. Verschillende hoofdorganen hebben het met loffelijken ijver aangeprezen, en de Vlissingsche jeugd is reeds begonnen het te verwezenlijken, zooala blijken zal uit hetgeeu volgt. Toen gisteren de commissie voor de schipbreuk bij Schouwenbank op het raad huis vergaderd was, werd ze door haren eere-voorzitter, den heer Tutein Nolthenius, met eene alleraangenaamste meedeeling ver rast. Eenige oogenbiikken te voren had Zijn Edelachtb. gehoor verleend aan eene depu tatie uit de leerlingen van school C. Die deputatie, welke bestond uit de leerlingen Alter, Van Raalte en Wibaut, kwam den burgemeester eene som ter hand stellen van ƒ25,776, zijnde de opbrengst eener collecte ïu geuoeuido school, gehouden ten behoeve der zwaar beproefde Belgische gezinnen. Zulk eene voortvarendheid mag niet on opgemerkt voorbijgaan. Flink zoo, jongens 't IJzer gesmeed, terwijl het heet is Maar steeds „haantje de voorste", waar het iets goeds ot edels geldt I

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1889 | | pagina 1