VIJSSlMiSMIE COIBANT.
No. 60.
Zondag 26 Juli 1885,
23ste Jaargang.
EEN PRAATJE OVER SCHOENEN.
BINNENLAND.
BUREAU:
Kleine Markt I N*. 187.
Prijs per drie maanden 1,Franco per post f 1,15. Afzon
derlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhande
laren en Postdirecteuren.
UITGEVER
F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen.
PRIJS DER ADVERTENTIEN"Van 1 tot 4 regels f 0.40.
Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote lettere worden be
rekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan.
Eenig agent voor Frankrijk, de lirma G. L, DAUBE
Co., te Parijs.
Verschijnt WOENSDAG- en, ZATERDAG-AVOND.
Abonnementen voor België, Duitschland, Engeland en
Frankrijk f 1,65 per drie maanden.
n.
Wanneer men een schoenenmagazijn
binnentreedt, om een paar nieuwe schoe
nen te koopen, zou men meenen, dat
men maar om 't grijpen had en in een
oogenhlik gereed was. Men gaat zitten
en, vreemd genoeg, 't eene paar is te
wijd en 't andere te nauw, en 't duurt
dikwijls al zeer lang1, alvorens men een
paar heeft gevonden, dat in alle opzich
ten voldoet.
Gij houdt er van, om een sierlijk,
net schoeisel te dragen; zoo'n plompen
schoen verafschuwt gij. Daar komt de
koopman met een paar, dat keurig- net
zit, als aan den voet g-eschilderd. Zoo
heel eventjes laat zich de waarschuwen
de stem van 't verstand hooren; de
koopman, die gaarne verkoopt, laat" ook
eene stem, maar eene aanmoedigende,
hooren, en verzekert u, dat het leêr
wel wat rekken zal met het dragen;
dat een- schoen zoo dadelijk niet ruim
moet zitten, en gij hoort liever naar de
laatste stem dan naar de eerste. Uwe
ijdelheid wint het;
Gij wordt eigenaar en met welge
vallen beschouwt gij dien keurig net
geschoeiden voet en uw voet schijnt er
de eerste dagen genoegen meê te ne
men, en laat geen enkele klacht hooren,
maar 't duurt niet lang, of gij gevoelt
knelling, gij loopt minder g-emakkelijk
en nu zullen er twee gevallen mogelijk
zijn. Het leêr en de zool zijn stevig,
onverbiddelijk aan elkander gehecht,
weêrstaan elke poging tot uitzetting
en gij wordt de gelukkige bezitter
van één of meer likdoorns. Wanneer
dit niet gebeurt, dan scheurt het leer
uit of de zool komt in een uitwijkenden
toestand, en scheurt.
In heide gevallen maakt gij eene
slechte rekening.
Aan wien de schuld? Misschien zijt
gij zoo eerlijk, om het kind hij zijn
naam te noemen en de schuld niet op
den koopman of werkman te werpen,
maar ronduit te bekennen, dat gij ver
standiger hadt moeten zijn; maar meestal
doet de mensch dit niet.
Daar loopt zoo menigeen met lik
doorns, die hij totaal aan zichzelven te
wijten heeft. Zoo menigeen draagt een'
schoen, die hem niet past. Het kan ge
beuren, dat men, door den nood ge
drongen, dien knellenden schoen, die
opg-edrongen was, moest houden en dra
gen, maar hoe dikwijls gebeurt betook
niet, dat men zich heeft laten omkoo-
pen en verleiden door den uiterlijken
glans; men wilde met alle geweld mooi
zijn, men spotte met de gevolgen, die
"wijzere lieden ons voorhielden, men
trok aan en de straf liet zich niet
Wachten.
Stoor u dus niet aan de praatjes van
den man, die u den schoen wil opdrin
gen, pas meer dan eens, vóór gij koopt.
Maar belast u evenmin met zaken of
betrekkingen, waarvoor gij niet berekend
zijt. Niet elke schoen past. Niet iedereen is
Voor elke betrekking geschikt. Ouders!
dwingt nooit nwe kinderen tot een beroep,
waarvoor ze niet geschikt zijn, en geeft
ook evenmin uwe toestemming, wanneer
gij door uwe meerdere ervaring tot de
bepaalde overtuiging zijt gekomen, dat
zij er niet voor deugen. Verhoedt daar
door, dat ze later door likdoorns g*ekweld
worden, die hen misschien hun geheele
leven door niet verlaten; blijft er zoo
lang mogelijk voor zorgen, dat ze pas
sende schoenen dragen.
Zoo lang mogelijk! Daar komt een
tijd, waarin zij de kinderschoenen ont
wassen zijn, hunne eigene schoenen
moeten kiezen en betalen. Dan kunnen
zij zich ten minste de nuttige wenken
en lessen herinneren, die zij op dit punt
van u hebben ontvangen. Dan moeten
ze in hunne eigene schoenen staan en
dat kan ook ieder het best. Wat al nu
ances van schoenen tusschen het fijne
damesbottinetje en de groote laars van
den polderwerker! Wat liggen daar tus
schen niet menige soort en toch staat
ieder het best en beweegt zich het best
in zijn eigen schoen, vooral wanneer
die hem goed zit, hem past
Dat weggeworpen laarsje, waarmeê
de kinderen zoo dol prettig speelden,
was, op den keper beschouwd, nog veel
te goed om te worden weggeworpen.
Waarom die kleine gebreken niet her
steld en het kleecliiigstuk verder afge
dragen Wanneer men dit nagaat, zou
men er toe komen om te gelooven, dat
er nog veel verkwisting heerscht, niet
waar? En misschien is 't ook wel zoo.
De zindelijke, overleggende, huishou
delijke huisvrouw zal dit niet doen. Net
kan het schoeisel zijn, zonder juist al
tijd nieuw te wezen. Zij, die zich aan
pronkzucht en opschik overgeven, wer
pen, na kort gebruik en bij 't minste
gebrek, zulke laarsjes weg en moeten
nieuwe hebben.
De wijze les luidt//werp geen oude
schoenen wegvoordat gij nieuwe
hebt/' We moeten dus aannemen, dat
zij, die wegwerpen, in 't bezit van
nieuwe zijn. Ja, dat zijn ze betrekkelijk
ook, maar 't woord bezit wordt ver
schillend uitgelegd. Goed beschouwd is
bezit verhonden met betalenen 't eerste
een gevolg van het tweede. Men zegt
evenwel, dat er tegenwoordig- veel ge
dragen wordt, dat niet betaald is en
dus feitelijk geen bezit zou kunnen ge
noemd worden.
Dat laarsje, dat niet versleten was,
werd misschien weggeworpen, omdat
het wat lastig zat, wat knelde, in één
woord: niet beviel. En hoe gaat het nu
dikwijls in de wereld?
Menigeen heeft eene zaak, eene be
trekking, met andere woorden, een'
schoen, die, zooals hij dacht, hem paste
en die ook waarlijk zoo kwaad, zoo
slecht niet was. Maar ziet, ze bevalt
hem niet meer, is wat bezwarend, geeft
te weinig voordeel, en daarom wil hij
veranderen. Nu zoekt hij eene andere.
Wanneer hij nu de bestaande zoolang
aanhoudt en goed waarneemt, totdat hij
iets gevonden heeft, dat inderdaad beter
is, dan kan 't er door, dan is de ver
andering nog een verbetering, maar
helaas! er zijn er genoeg, die uit moe
deloosheid of lusteloosheid doodeenvou
dig den schoen wegwerpen, geen ande
ren kunnen vinden noch koopen, en
blootsvoets geruimen tijd moeten rond-
loopen.
Hoe gaarne neemt niet dikwijls een
ander zoo'n weggeworpen schoen op,
laat dien in orde maken en draagt hem
nog lang. Zoo is deze op goedkoope
wijze in 't bezit gekomen van een nog
draagbaar voorwerp en lacht om de
roekeloosheid van den vorigen eigenaar.
Zou 't zoo niet zeer dikwijls gaan met
zaken,- met voorwerpen, met vele ande
re zaken, die, duur opgezet, duur ge
kocht, alleen door een tegenzin, door
luim of gemakzucht, worden opgegeven
en daardoor een gemakkelijke prooi
van anderen worden, die het beter we
ten te waardeeren Casacaba.
Vlissingen, 25 Juli.
Begint onze badaangelegenheid meer en
meer de aandacht der ingezetenen en bezoe
kers onzer stad te trekken, wat natuurlijk haar
niet weinig ten goede komt, inzonderheid was
zulks in de laatste dagen het geval, toen haar
een vrij druk bezoek ten deel viel.
Ondanks de kermis toch, die menigeen tot
zich lokt en eenigen tijd aan zich bindt, om ten
slotte onvoldaan huiswaarts te doen keeren,
hadden niet weinigen zich op Woensdag avond
naar hot badhuis begeveu, om boven en be
halve het zich vermeien in wat de natuur aan
het zeestrand te genieten geeft, aldaar de uit
voering van kinderkoren door de leerlingen
van den zangcursus van Vlissiug's Mannen
koor bij te wonen.
En wie er heenging en de kermis liet voor
wat zij is, had voorzeker geen reden zich hier
over te beklagen.
Onder de leiding van den heer W. van Ka
mer en met medewerking van het muziekkorps
der d.d. schutterij, welks diensten vooral in
den tegenwoordigen lijd waardeering verdie
nen,werden door een SUtal jeugdige dilettanten
eenige stukjes op flinke wijze gezongen, afge-
.wisseld door de uitvoering van enkele muziek
stukken.
Bracht het een en ander een prettige stem
ming teweeg bij allen, die bet jonge volk
je hoorden en aanschouwden, dit laatste
vermaakte zich mede uitstekend, deed zich te
goed aan niet to versmaden versnaperingen
waarvoor door het bestuur van OefeningenGe-
noegen behoorlijk was gezorgd en keerde niet
dan noode en na veel pret te hebben gehad,
toen de tijd daartoe noopte, hoogst voldaan
huiswaarts.
Binnen en buiten het terras van het badhuis
was eene groote menigte aanwezig, die voor
het meerendeel mede getuigen waren geweest
van het springen der fontein Betje Wolff, wat
des namiddags van 1 tot 3 en van 5 tot 8 uren
tot genoegen van velen had plaats gehad.
Ook Donderdag was het een drukke dag.
Ruim een 300-tal leerlingen der openbare
lagere scholen te Goes, die zich iu het afge-
loopen schooljaar hadden onderscheiden door
nauwgezet schoolbezoek, brachten onder ge
leide hunner onderwijzers en onderwijzeressen
met de leden der commissie tot wering van
schoolverzuim, een bezoek aan Vlissingen en
wel hoofdzakelijk aan het badhuis.
Met een extratrein alhier te 1 u. 40 aange
komen, begaf deze aanzienlijke schare, aan het
hoofd waarvan het muziekkorps der dd. schut
terij, ouder directie van den heer Geijsen, zich
had geplaatst, onder het spelen der muziek
stadwaarts, vervolgde haren weg over het Dok,
Tonuenbrug,Steenenbeer,rottekaai, Nieuwen-
dijk, alwaar bij het standbeeld van de Ruijter
een luid hoera voor //bestevaer" uit de monden
derGoessche jeugd zich deed hooren, vervolgens
langs de Bellamy Kade, waar vóór de woning
van den waarnemenden burgemeester,den heer
Th. van Uije Pieterso, werd stil gehouden en
een couplet uit het volkslied werd aaugeheven,
door de Korte Noordstraat, Coosje Busken-
straat en Betje Wolff's plein naar het badhuis.
Aldaar aangckomeu,waar alles op eene goede
ontvangst was voorbereid, werd de inwendige
mensch versterkt door het gebruiken van melk
en broodjes met kaas, dat nauwelijks was ver
orberd, of de jollig gestemde jeugd begon zich
iu beweging te stellen tot het afleggen van een
bezoek aan het strand, alwaar onder behoor
lijk toezicht hunner geleiders, naar hartelust
werd pret gemaakt.
Na tot ongeveer half zeven genoten te heb
ben wat aan het strand en op de duinen te ge
nieten viel, was de tijd daar, dat aan de terug
tocht werd gedacht, die dan ook, hoogst vol
daan over het genotene, onder het spelen der
muziek, werd ondernomen.
Bij de fontein op Betje Wolff's plein was,
dank zij de gelukkige inval van de lieeren H.
A. J. KI ij berg en C. Maters, om voor hunne
rekening de fontein te laten springen, de Goes-
sche jeugd eene verrassing bereid.
Rond de fontein geschaard, verspreidde deze
hare stralen lustig om zich henen, wat bij dc
groote menigte, die voor het aanschouwen vau
het een en ander was toegesneld, een vroolijk
gezicht opleverde en den hoeren geleiders aan
leiding gaf, om allen, die het hunne tot ecno
goede ontvangst hadden bijgedragen en inzon
derheid de heeren Küjberg en Maters,voor wat
ter hunner eere was verricht, hun oprechten
dank te betuigen.
Onder een luid hoera en het zingen van
eenige liederen werd ook Betje Wolff's plein
vaarwel gezegd en de weg vervolgd door Aag
je Dekenstraat, Dok, naar het station.
Op het Dok gekomen werd nog eene ovatie
gebracht aan den heer Arie Smit, waar de mu
ziek en de honderden kinderstemmen zich
vereenigden in het brengen van een welver
diende hulde aan den man, die ook geen onbe
kende bleek te zijn voor de Goessche schare,
waarna de weg naar het station vervolgd werd.
In de prettigste stemming stapten de jeug
dige reizigers in de voor hen bestemde wagens,
die hen kort daarop onder bet spelen der mu
ziek en bet brengen der gewone saluten naar
hunne woonplaats voerden.
Eere hen, die de Goessche lieve jeugd tot
het doen van dit uitstapje in slaat stelden en
door hunne drijfveeren daartoe, het bewijs le
verden, dat het onderwijs en de opvoeding
van het jeugdige geslacht hun geen onver
schillige zaken zijn.
Van 18 tot 24 Juli zijn alhier uit Queen-
boro met do mailbooten aangekomen 834
en daarheen vertrokken 835 passagiers.
Aan het postkantoor alhier zijn gedurende
de 2e helft der maand Mei jl. de volgende brie
ven tor verzending ontvangen, geadresseerd
aan onbekenden
J. S. German, Haarlemmermeer.
Verzonden geweest naar Engeland:
Mme. Spuczieke Londen; H. D, Gallo
way, York.
Met genoeggn maken wij melding dat bij
het op 22 en 23 dezer te Breda gehouden
examen voor de hoofdacte van onderwijzer
slaagde, de heer K. Belvoije, onderwijzer aan
school C alhier.
Een sergeant van het discipliuekorps alhier
heeft Donderdag morgen tweemaal getracht,
