VLISSINGSCHE COraiNT. No. 42 Zondag 24 Mei 1885 23ste Jaargang KERMIS. riissingen. ^=ss I. n. X. 0 9.00 9.40 10.2(1 8 9.8 9.48 10.28 5 9.15 9.55 10.35 0 9.20 10.00 10.40 0 9.30 10.10 10.50 I. II. I. 0 9.40 10.20 11.00 0 9.50 10.30 11.10 5 9.55 10.35 11.15 2 10.2 10.42 11.22 0 10.10 10.50 11.30 MER. OF: met Kast. Adres: tt ZOON, te Vlis- ■OIBNST en Vlissingen vv .30f. 8.—, 9.1 Of 10.- 3.30,f 5.6.30, -,t 9,—, 10.—f ir,— 3,30,4,3(116,—, 7,3«,t de vcïU'ckuïea piet eet I tusschcnstations Abeelt I !nst' de Buitensluis 6.10, 6.35 (nnnr kctU'- 45. 9.15 (via keersluis, I IS. Namiddags 1.30 1.52 .30, 3.05.4.20,4,55 (vis 'a keersluis), 7 45 8. 5 6.20, 7.20, 7.45, 9.05 130. K «middag 12.0" 4.05, 4.,36 b.lli, 6.45 I J1ENST in Zierikzee v.v, van zierikzee: j-jndcTil.ïl voorin. 6,— rijdag 22 6,80 itcrdog23 10.— uudag 24 6.— •aaudng25 6.— insdag 2G 7.30 ocnsd.27 6,- 'oeiisd. 28 num. 8.30 (•uderJ.28 3.30 LD E, Vrijdag. Zaterd. Tm. MI. Tm. 7 30 7.30 10.30 - - L 11.— 6.- 13.30 10.30 6,30 1,— 11.- BUEBAU: Kleine Markt I N#. 187. Prijs per drie maanden 1,Franco per post f 1,15. Afzon derlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhande laren en Postdirecteuren. UITGETER F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen. PRIJS DER ADYBRTENTIENVan 1 tot 4 regels f 0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote lettere worden be rekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Eenig agent voor Frankrijk, de firma G. L. DAUBE Co., te Parijs. Verschijnt WOENSDAG- en ZATERDAG-AVOND. Abonnementen voor België, Duitschland, Engeland en Frankrijk f 1,65 per drie maanden. 6EMEKNTIBK8TD0R. De burgemeester en wethoudeis van Vlissingen, maken beltend dat de KERMIS of JAARMARKT dit jaar zal aanvangen op Maandag den 20 Juli a. s. en eindigen op Zaterdag den 25 d. a. v., dat aanvragen om standplaatsen kun nen worden gericht tot den markt- 3iensx "g en Botterdam 3e plaatsen rek in m i. van Middelburg. nderd. 21 voorin. 9.4Ö ij dag 22 P -945 le, ilag 23 9.45 ndng 21 7.- listing 26 p 9.45 oeiistl. 27 9.45 mderd. 28 ii 9.45 RDAM. aar Vlissingen. nderd. 2i oorm. 9.45 ijdag 23 M 9.45 teldag 23 v 9,45 udag 24 9.4a usdag 26 9.45 oeusd. 27 9.45 ndtrrd. 28 9.45 afvaart va Vlissingen burg vertrekken. Vlissingen, 21 Mei 1885. De burgemeester en wethouders voornoemd, Th. VAN TJIJE PIETERSE L. B. De secretaris, P. EORBES WELS. NATIONALE MILITIE. Onderzoek der verlofgangers van de militie te land. De burgemeester en wethouders van Vlis singen; Gelet op art. 1 ran het besluit van den commissaris des konings in deze provincie, van den 11 Mei 1885, (Provinciaalblad no. 61;) Verwittigen bij deze de verlofgangers van de militie te land, voor zoo ver zij vóér den 1 April 11. in het genot van onbepaald verlof zijn gesteld onverschillig tot welke lichting zij behooren en zich in deze gemeente bevinden, flat zij zich op Woensdag den 3 Juni 1885 (les 1 voormiddags te 10 uren véér liet raadhuis dezer gemeente zullen moeten vervoegen, voorzien van de kleeding- en uitrustingstuk ken, vanilmn zakboekje en van hun verlofpas, om aldaar door den militie-commissaris te worden onderzocht. Wordende een ieder wien zulks aangaat, ernstig aangemaand, om zich ten voorschreven dage, uur en plaats te doen vinden, ten einde zich niet bloot te stellen aan de straffen bij de wet bedreigd. En is hiervan afkondigiug geschied waar het behoort den 20 Mei 1885. De burgemeester en wethouders voornoemd, Th. VAN TJIJE PIETERSE L. B. De secretaris, P. FORBES WELS. FlULilTOl IK HET BIVAK. Uit hot Duit sc h. La Fleüu. »Maar hoe krijgen wij het stuk boven op zijn kamer?* vroeg een van ons* »Dab is heol eenvoudig. Morgen vroeg om vier uren, als alles nog donker is, trommelen wij al ouze oppassers bij elkander, nemen den zespouder onder in den gang stil en zacbtkens uit elkander en zetten hem op zijne kamer weder in elkander. De oppasser van La Fleur »Herr Vogt* doet voor ons open en legt wat dekens op den grond. La Fleur slaapt als een os en vermoedt niets van de verrassing, welke bom wacht. IV. 't Is een prachtige dag". De hemel is onbewolkt en de zon bestraalt in rijken glans een landschap zóó schoon, zóó in drukwekkend tevens, dat het verrukte oog nauwelijks weet, naar welken kant zich te wenden, om toch niets te missen. Aan den rechterkant, van den weg is een steil rotsgevaarte, gedurig afwisse lend in tinten, hier en daar met de vuur- roode bella donna, daar met andere plan ten hekleed en versierd. Aan den linker kant is een liefelijk landschap, dooi' 't welk meer dan een beekje zich eenen weg baant, nu eens rustig kabbelend zijne golfjes voortstuwt, dan weder door steenen en neergestorte rotsblokken in den loop gestuit, alle krachten inspant, tot dat het witte schuim toont, welke krachtsinspanning wordt vereischt en meer dan een bekoorlijke waterval den blik als betoovert. Het groen in 't dal is rijk aan schakeeringen. Door de menigvuldige kronkelingen verandert net tooneel gedurig. De mensch heeft zich niet gestoord aan den tegenstand der natuur. Hij ontwierp eenen weg eD waar bergen 'hem in den weg staan en hem den doorgang versperren, daar gebruikt hij alle middelen, die verstand en kunst hem kunnen verschaffen. Hij boort tun nels, en de weg komt tot stand, maar juist daardoor wordt deze des te schil derachtiger en des te verrassender, want telkens na 't doorgaan van den tunnel vertoont zich het riviertje, door al de genoemde beekjes gevormd, nu eens aan de rechter- en dan aan de linkerzijde. In één woord, dat alles is zoo rijk aan afwisseling, dat vroolijke verbazing en diepe bewondering voor zooveel natuur schoon mijn gemoed vervulden. In stilte genieten kan dikwijls een groot genot opleveren en er zijn men- schen, die hieraan steeds de voorkeur geven, maar als ik iets moois vind of zie, mag ik er toch ook wel eens met anderen over praten en mijn hart lucht geven. We zaten met ons zessen. Tegenover mij zat een vrij corpulent heer, die nog al last scheen te hebben van de warmte, en zooveel mogelijk door 't dichtschui ven van 't gordijntje de zonnestralen af- Wy kondeu ons van overmoed byoa niet meer inhouden. Voor kransen en een opdracht zal gezorgd Worden dat is per man vyf groschen.4 Heerlijk 1* »Hy zal eon paar groote oogen opzetten, als by in zyn kamer komt en dat alles ziet** Dat zal hjj hot is maar jammer dat wy zijn gezicht niet zien kunnen.* Ook daarvoor is gezorgd. Ik heb een kloin kijkgaatje gemaakt naast den kachel in myn kamer.* Prachtig 1 Ju bent een juweel vaneen kerel, Herman Nu, dit is dus afgesproken I Stipt om 4 uren morgen en tot niemand een woord gekikt! Afgesproken 1* De saamverbondonen namen van elkander afscheid. Den volgeuden tuorgen werd, nog vóór de weerde, maar daardoor ook letterlijk niets zag. Ik waagde het evenwel, om hem deel genoot te maken van mijne opgetogen heid, maar ging niet verder dan uit te roepen wat is Jt hier heerlijk schoon De heer keek mij zeer bedaard aan en zei, terwijl hij zijn voorhoofd met zijn zakdoek afwischte - ^t-Mag zoo mooi zijn als 't wil, maar ik wou, dat we er maar waren I 't Is van daag zoo beroerd warm I En dan zeggen ze nog, dat het zoo prettig is om te reizen 1 Wel wat teleurgesteld maar niet be koeld, sloeg ik onwillekeurig eenen blik op de vier overige reizigerseene dame van middelbaren leeftijd met twee jonge dames en een jong beer. 't Waren Engelscben, 't welk ik opmaakte niet alleen uit hun voorkomen, maar dat mij duidelijk werd door den reisgids, die juist van den schoot der dame was af gegleden, en dien ik voorzichtig op raapte, om de bezitster niet te storen in baren slaap. De goede dame sliep gerust, even als twee anderen, terwijl eene der jonge dames, die vlak naast mij-stat, de oogen half gesloten bad. Aan •haar wilde ik den opgeraapten reisgids ter band stellen en tevens een gesprek met haar aanknoopen. Ik bracht in zooverre mijn voornemen ten uitvoer, dat ik haar 't boek over handigde en vroeg, of ze reeds meer hier geweest was. Zij beantwoordde mijne vraag ontken nend, vertelde mij verder, dat zij nog dezen avond te A. moesten komen, altijd volgens den reisgids, en dat ze dan mor gen weer verder zouden gaan. Toen ik haar vervolgens op den ver- rukkelijken omtrek opmerkzaam maakte, zag ze mij aan met een blik, waarin duidelijk te lezen was, dat dit nu juist voor haar zooveel nieuws en bizonders meer was, brak bet gesprek daarbij af en* verzonk weder in hare droomerijen, die zeker niet zouden eindigen, voor zij A. had bereikt. Hoewel ik volop genoot, was 't mij toch aangenamer geweest, wanneer ook anderen daarin hadden gedeeld en kon ik mij hunne onverschilligheid alleen daardoor verklaren, dat ze reeds zooveel moois hadden gezien en oververzadigd waren, al ben ik de meening toege daan, dat natuurschoon altijd nieuw blijft en frisch I Vervolgens wendde ik mij andermaal tot den beer en vroeg hem, of hij op zijne'reis ook den beroemden en wer kelijk interessanten waterval had bezich tigd. Hij trok een vreemd gezicht en antwoordde, dat bij bet niet veel anders vond dan eene grootere editie van de watervalletjes op Sonsbeek en aan den Oorsprong. Ik wierp nu een ander balletje op en vroeg of hij misschien den Rammelsberg bij Goslar had bezocht en in de mijnen was neergedaald. Ik dank je hartelijkwas 't antwoord. Ze trekken je daar een vuil pakje aan en dan ga je met die mijnlampen in de aarde, 't Is om te griezelen en als je dan vuil en zwart zonder ongeluk ken weer boven den grond komt, dan mag je voor die aardigheid nog boven dien aardig wat betalen Ook die vlieger ging niet op. Ik wilde liet nu eenmaal niet opgeven en 't be gon mjj belang in te boezemen, om toch eindelijk te vernemen, waarom hij dan toch wel reisde. Hij scheen eindelijk mijne bedoeling te raden en zeide waarlijk zeer oprecht u zult misschien bij uzelven wel vragen waarom ik zooveel geld wegsmijt? Ik woon op een dorp, waar volop te wan delen valt en wil ik rijden, dan laat ik mijn koetsier inspannen, want ik ben xijk en behoef het voor 't geld niet te laten. Nu hebben we een paar malen in de week een club, weet u, en daar plagen ze me altijd, dat ik nog zoo wei nig van de wereld heb gezien. Dat be gon ine te vervelen. En nu ben ik op reis en ik ben al hier en daar geweest, maar om je de waarheid te zeggen, zit ik liever op mijn dorp. Boomen zijn hoo rnen en de bergen zijn hier hooger dan de duinen bij ons, maar ik zeg maarwat heb je nu aan die steenklompen te zien De man was me de moeite niet waard om er veel op te antwoorden,maar in mijn schatting stond bij gelijk met de klipgeit, die ik daar juist op de hoogte zag grazen en die niet eens zijn kop om draaide, toen onze trein voor bijsnorden. dag aanbrak, zacbtkens een zesponder uit zijn bergplaats in een der gangen gekaald, daar voorzichtig uit elkander genomen, op onze kousen de trappen opgedragen en in do kamer van La Fleur weder in elkander gezet. Een groote guirlande werd om het kanon geslingerd, en een tafeltje vol peperkoeken by het stuk geplaatst, waarboven met groote letters de woorden te lezen stoudeu ♦Weinig, maar uit eon goed hart. Wij wenscben u, geluk l« Wy legden ons toen weder rustig te bed, want wy wisten dat La Fleur geen dienst bad, dat by gisteren avond op eene soiree dansante was geweest en daarom zeker tot tien uren zou slapen. Wy zaten later allen iu Werners kamer in de verwachting der dingen, die komen zouden. Nu en dan ging een van ons naar het kykgat naast den kachel en ondertussobeu vermaakten wij o»9 OVrt' baast en de verlegenheid, Casacara. waarmede benedon ons reeds naar den vermisten zesponder gezocht word! Op de binnenplaats der kazerne was Polen reeds erg iD den noodde capitains darmes vloekten en speelden op, de officieren sloegen door als blinde vinken en spraken van grovo oplichterij en meer onzin. Een zespoader kan toch niet in du lucht verdwynen of van zulf op den loop gaan 1" riep kapitein Wallback, glooiend van woede, uit, terwijl hij mot zÜn &rmen een gat in de lucht sloeg. Wy merkten een groote opschudding daar beneden ons op en voornamelyk by de tweede battery van zesponders, tot welke bet stuk behoorde, dat diebt by ons, schoon bekranst, in rozengeuren in plaats van kruitdamp go- huld, in de kamer van La Fleur stond. Eiudolyk werd er naast ons gescheld, het teckQU (Ut do jarigo man opstond' D.it schel hu

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1885 | | pagina 1