VLISSIUSCIIE C01RA\ No. 12. Zondag 8 Februari 1885. 23ste Jaargang aAKGB&a LL6TOH BRAVO 10150 BINNIim.m BUREAU: Kleine Markt I E 187. Prijs per drie maanden 1,Franco per post f 1,15. Afzon derlijke nummers 10 cent. Men abonneert zich bij alle Boekhande laren en Postdirecteuren. ^a.sstëssM UXTGfBVBB F. VAN DE VELDE Jr. te Vlissingen. PRIJS DER ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels f 0.40. Elke regel meer 10 cent. Clichés en groote lettere worden be rekend naar de plaatsruimte, die zij beslaan. Eenig agent voor Frankrijk, de firma G. L. DAUBE Co., te Parijs. Verschijnt WOENSDAG- en ZATERDAG-AVOND. Abonnementen voor België, Duitschland, Engeland w Frankrijk f 1,65 per drie maanden. Aan st bureau van politie als gevonden gedeponeerd en fcrug te bekomen, ei n ZWARTE WOLLEN DOEK. We beleven een tijd, waarin 't onder wijs tot eene vroeger ongekende hoogte is opgevoerd. Of 't nu in alle opzichten aan de gekoesterde verwachting beantwoordt en of de resultaten zoodanig zijn, dat men victorie mag roepen, zullen we dadr laten, 't Ligt hoegenaamd niet in ons plan, eene kritiek van 't onderwijs te leveren. Alleen zij hier gewezen op 't feit, dat vele ouders* in de meening verkeeren, dat het onderwijs, tot die hoogte opgevoerd, en zoovele vakken in zich opnemende, hen ontlast van de verdere zorg- voor hunne kin deren. De g-oed ingerichte school, de be kwame, na zeer rijp onderzoek gediplo meerde, onderwijzers zijn niet alleen ge rechtigd, maar natuurlijk verplicht om in die zorg te voorzien.Waartoe anders school geld te betalen Sommige ouders geven zich nog de moeite, om na te g-aan, voor zooverre hun dit mogelijk is, of de kinde ren vooruitgaan en steken in dit geval nog zeer gunstig p,f bij zoovelen, die er zich hoegenaamd niet mee bemoeien. Ja, er zijn een paar vakken, die de inmenging der ouders uoodzakelijk maken muziek en dansen. Wel nu, daarvoor zijn de pri vaatlessen! We willen gelooven en zelfs erkennen, dat er gelukkig nog uitzonde ringen te vinden zijn, maar in den veelbe wogen tijd, waarin we leven, waarin de vader met de stoomachtige gejaagdheid onzer dagen bijna geen tijd voor zijne kin deren overhoudt en de moeder veel tijd aan huishouding enz. moet wijden, wordt de school beschouwd als de plaats waar de vorming voor't verdere leven moet geschie den. Toch zijn er kundigheden, welke langs den zuiver theoretischen weg1, dien de school alleen bewandelen kan, niet verkregen kunnen worden, waartoe de praktijk ver- eischt wordt. Ouder deze behoort de kunst om met geld om te gaan. 't Ware te wenschen, dat er van 't som tijds al te uitvoerige leerplan een paar vakken, die, hoewel onmisbaar genoemd, toch wel te missen zijn, werden afgenomen UIT II ET FlUNSCH. 4.) Do hoorn heoft lichtelijk zijn borst ge schramd. Ta vergoefs willen da capaadores don stier afleiden en vermoeion, daar zij begrijpen, dat hij nog in het bezit van al zijne krachten en daarom de worsteling al te ongelijk is. Ujj verwaardigt zich niet meer om hen te vervolgen en keert zich woedend tot den spada. Maar deze ontwijkt hem een tweede maal en bij den derden aanval plaatst hij zich, terwijl de stier in volle vaart op bem aanstormt, voor het monster, met opgeheven lichaam en de punt van zijn degen naar het dier gericht. en men daardoor deu noodigen tijd won, om alle kinderen, zoowel jongens als meis jes, zoowel in volksscholen als hoogere burgerscholen, duidelijke begrippen te ge ven van arbeid, loon, kapitaal, interest, belasting* enz. Nu zal men hierop dadelijk' antwoorden, dat al die woorden in de te genwoordige rekenboeken voorkomen en men, hij de behandeling van zulke vraag-1 stukken,eene duidelijke verklaring* van al' die woorden geeft. Toegestaan, maar 't blijft altijd een weg' van theorie. Zelfs bij 't uitstekendste onderwijs zal men hier door even zoo weinig* leeren, om een inko men, een kapitaal, te besturen,te beheeren, nuttig en voordeelig aan te wenden, als men door de studie van de ontleedkunde zal leeren koorddansen. De grondstellin gen, volgens welke men daarbij handelen moet, gaan door praktijk in vleesch en bloed over, en daarom kan de school, voor wie deze praktijk niet bestaat, zich daar mede niet inlatendat moet het huis doen En wat doet nu het huis of heter ge zegd wat doen de ouders De meeste ouders denken, dat wanneer hunne kinde ren zoover gekomen zijn, dat zij geld kun nen en moeten uitgeven, zij ook dan van zeiven die kunst wel zullen leeren, want dat men door ondervinding wel wijs zal worden, dat iedereen leergeld moet beta len en wat dies meer zij. Onzes bedunkens is dat glad verkeerd geredeneerd. Zoo er gens, dan moet ook hier de onkundige de eerste schreden doen aan de hand van hen, die ondervinding bezitten, opdat hij op den goeden weg' en naar een duidelijk aange toond doel leere wandelen. In onzen tijd heeft men hoe langer hoe meer behoeften, waardoor de uit gaven onvermijdelijk toenemen, en of nu de inkomsten hij iedereen en overal in gelijke verhouding toenemen, zou ik ten zeerste betwijfelen. Niettegenstaande dit wordt in menige huishouding de kunst, om behoorlijk rond te komen, zoo weinig in praktijk gebracht, dat de kinderen, bij Jt verlaten der ouderlijke woning, daarvan zelfs de eerste beginselen nog niet mach tig' zijn, en niet op eig'en beenen kunnen staan, omdat men hen nu eens te veel en dan weder te veel heeft toevertrouwd. Reeds de naam zakgelddien' men aan de g-rootere of kleinere sommen g'eeft, waar over de ouders hunne kinderen vrije be schikking laten, geeft te kennen, dat men deze maatregel of g'ewoonte niet kan be- Op dit oogenblik zag ik in gedachte den ongelukkigeu El Polio, zooals hij in de lucht geslingerd werd en sloot onwillekeurig de oogeu. Toen ik ze weder opendö bij het gudruiseh van eindelooze kreten ou toejuichingen, zag ik den torrero nog steeds op dezelfde plaats, de menigte met zijne muleta groetende, ter wijl do stier rond het strijdperk sprong on der hot slaken van een vreesulijk gebrul en ziju lichaam schuddende om zich te bevrij den vaD deu spada, welken zijn tegenstander hem tusschen do beide schouders had gestoken. »Hij gaat sterven®, riep mon en reeds liet de cachetora zijn onheilspellend gelaat boven den slagboom zien en stond hij gereed naar den overwonnene te kruipen en hem een broe den dolk tusschen het eersto en tweede wer velbeen te stoolon, zoodra hij op het zand zou nedervallen om niet meer op te staan. schouwen als een eerste onderwijs in de kunst om op eene verstandige wijze het be heer over zijn vermogen te voeren, 't Is geld, dat los in den zak wordt gedragen, dat men uitgeeft naar de ingeving', naar de aandrift van 't oog'enblik, en waarover men noch aan zich zeiven, noch aan an deren rekenschap aflegt. Wordt een kind hieraan gewend, dan moet dit later zeer verkeerde gevolgen hebben. Hieruit toch ontstaat de zoo hoogst schadelijke mee ning, dat uitgaven geen andere maatstaf hebben dan vermeende of werkelijke be - hoeften, en zich alleen zouden moeten storen aan het oogenblikkelijke al of niet voorhanden zijn van geld. Wil men een oogenbiikkelijk verlangen bevredigen en het benoodigde geld is niet geheel voorhanden, dan komt men reeds vroeg tot het onzalige borgen of schulden maken of tot eene omzetting van 't eene voorwerp in 't andere, meestal met belang rijk verlies. Dit alles lieeft maar al te dik wijls plaats, wanneer en omdat ouders aan hunne kinderen, die nog geene ondervin ding, geen verstand van geld hebben, geld in handen geven,zonder het besteden daar van nauwkeurig na te gaan. De knaap of 't meisje is nu waarlijk oud genoeg^ om zakgeld te krijgen, zegt men, wanneer een kind misschien tien jaar oud is, en men geeft het met bepaalde of onbepaalde tusschenruimten eene kleine som, maar helaasal te dikwijls zonder bij die geschonkene vrijheid de bepalingen of beperking te voegen, die toch uit den aard der zaak noodzakelijk is. Juist deze bepaling ofbeperkingishet opvoedkundige oogenblik, dat het zakgeld tot eene zeer gewichtige voorbereiding voor eene hoogst moeielijke en belang rijke levenstaak maakt. We willen er een drietal bespreken. Vooreerst heeft geen zelfstandig mensch, hij zij keizer, millionair of daglooner een inkomen of bestaan, om daarvan slechts overtollige zaken te koopen, maar lioe ge ringer liet inkomen is, des te meer wordt verreweg 't groptste gedeelte door onver mijdelijke uitgaven in beslag genomen en 't is dus de eerste plicht eens huisvaders, om te zorgen, dat die uitgaven kunnen ge dekt worden. Daarom moest men een kind liever geen zakgeld geven dan dit te doen met de bijvoeging, dat hij daarvan koopen kan, wat hij wil. Laat men er eer der op aandringen, dat hij daarvoor eerst Main* welk eene verrassing 1 het is deu stier gelukt zich vau den spada te bevrijden en, verschrikkelijker dan te voren, werpt hij zich op nieuw op den torrero, die bezig was mot de hom toegeworpen sigaren en bloom- ruikers op te rapeu. Nauwelijks hooft bij den tijd over den slagboom to springen en den vluchtweg te bereiken, terwijl do menigte zijne vlucht met een woedend gefluit begroot. Maar weldra verschijnt hij, woedend dat zijne overwinning zoo plotseling in eene ne derlaag veranderd is, bleek van toorn en met eon nieuwen dogen in de hand, weder ten tooneele. Mijne handschoenen harstten door het toe juichen. >Nn«, zeide mijn vriend, nu bon je een flinke kerel. Je bent een volleerde aficionado®. Ik stond op het punt krachtig tegen dezen naam to proteateoïen on zocht to vergoufs naar eene kleine, maar werkelijk ged:;rg te- rugkeerende behoefte bekostigt1, zoodanig, dat er iets overblijft, dan geeft men hem een voorbeeld van 't werkelijke leven, waarin alle menschen, behalve de aller armsten, een gedeelte van hun geld ge dwongen en een ander gedeelte vrijwillig uitgeven. Vlissingen, 7 Februari. Van 31 Jan. tot 6 Febr. zijn alhier uit Queenboro met de mail booten aangekomen 450 en daarheen vertrokken 456 passagiers. Donderdag jl. liad aan den calamiteuzen Eendracht-polder, gemeente Zaamslag, eene oeverafschuiving plaats, die eene lengte heeft van ongeveer 140 M. bij eeoe grootste breedlo van 50 M. en eene oppervlakte van 1700 M2. Deze massa is weggevallen tot eene grootste diepte van 6 M. Sedert 9 Maart 1883 had aan dezen polder dergelijk ongeval niet plaats. Daar Dog een 170 M. breede oever over blijft en de afschuiving betrekkelijk ver ver wijderd is van de bestaande onderzeesche oeververdediging, levert deze afschuiving vooralsnog geen bezwaar op voor den polder. {N. R. Ct.) Dr. G. T. Callenfels, te Goes, herdacht jl. Donderdag zijn 60-jarigen dienst als genees heer in die gemeente. Dr. Callenfels werd op 160ctober 1800 te Sluis geboren. Op 20-jari- gen leeftijd vertrok hij naar de Gentscke aca demie, waar hij den 22n Dec. 1824 tot medi- cinae doctor promoveerde;verder promoveerde bij in 1840 te Leiden als chirurg, doctor. Als officier bij de schutterij heeft dr. C. de woelige tijden van 1830 medegemaakt. Blijkens de statistiek, door den inspecteur vstn het krankzinnigenwezen, dr. J. N. Ra- rnaer, bekend gemaakt, bedroeg bet aantal der in de 15 Ned. gestichten voor krankzinnigen op 1 Jan. 1883 verpleegdenmannen 2285, vrouwen 2382, te zaraen 4667 personen, en op 1 Jan. 1884 mannen 2362, vrouwen 2416, te zamen 1778. Uit Neerbosch meldt menBehalve één gift van f 1000, die de directeur der Weesiurichtiug inde afgoloopen week ontving, werd weder bericht ontvangen, dat door wij woorden, om do Spaanscbo wreedheid te brandmerken, toen hij mij een teeken gaf om te zwijgen en -naar het tooneel te zien. De nacht brak snel aau, een van die heer lijke nachten, waarin de schemering zich hult in een doorzichtig azuur. De donkerblauwe hemel spande zich uit boven den circus als een gewelf, waar de sterren even als de fakkels bij een feest, een voor een werden aangestoken. Op het bloe dige worstelperk Werden do gedaanten der strijders meer en meer onbestemd. Hot waren niets meer dan omtrekken, schaduwon met ongeregelde bewegingen, want reeds was het gevecht weder met nieuwe woede begonneu. Maar daar stak een der toeschouwers eene waskaars aan en weldra verlichten duizenden vuren de sombere golvende volksmassa, groote papieren waaiers trillen :n de en samengeknepen handen. De cii'C"

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1885 | | pagina 1